UZASADNIENIE

Sprawa rozpoznawana w postępowaniu „zwykłym”

Pozwem wniesionym dnia 10 kwietnia 2019 r. w elektronicznym postępowaniu upominawczym (...) Bank spółka akcyjna w W. wniósł o zasądzenie od J. M. kwoty 30 080,53 zł wraz z umownymi odsetkami w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP, nie większymi niż odsetki maksymalne za opóźnienie liczonymi kwoty 25 000 od dnia 10 kwietnia 2019 r. do dnia zapłaty oraz o zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu, powód wskazał, iż pozwany zawarł z powodem umowę pożyczki nr (...) zaś pozwany zobowiązał się do spłaty rat kredytu w ustalonej wysokości na podstawie harmonogramu spłaty. Pozwany dokonywał spłat rat kredytu w kwotach i terminach odbiegających od harmonogramu, wobec czego powód dokonał naliczenia odsetek od należności przeterminowanych. Powód wezwał pozwanego do zapłaty pozostałej kwoty pożyczki wraz z odsetkami i kosztami. Mimo kierowanych upomnień i wezwań do zapłaty, pozwany nie spełnił roszczenia.

Nakazem zapłaty z dnia 10 maja 2019 r. Referendarz sądowy w Sądzie Rejonowym Lublin-Zachód w Lublinie VI Wydziale Cywilnym orzekł zgodnie z żądaniem pozwu.

Pozwany wniósł sprzeciw od ww. nakazu zapłaty, zaskarżając nakaz w całości, wnosząc o oddalenie powództwa oraz zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych. W uzasadnieniu stanowiska, pozwany zakwestionował roszczenie co do zasady jak i wysokości, podnosząc zarzut nieistnienia zobowiązania a także braku legitymacji biernej pozwanego. Nadto pozwany podniósł zarzut nieważności umowy oraz bezskuteczności wypowiedzenia umowy.

Postanowieniem z dnia 3 kwietnia 2020 r. przekazano sprawę do rozpoznania tutejszemu Sądowi.

W toku postępowania strony podtrzymały swoje dotychczasowe stanowiska.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Dnia 20 grudnia 2013 r. J. M., prowadzący działalność gospodarcza pod firmą (...) zawarł z (...) Bank spółką akcyjną w W. umowę pożyczki na łączną kwotę 25 000 zł, na okres 120 miesięcy.

W umowie określono system spłat rat pożyczki jako „balonowy”. Termin ostatecznej spłaty kredytu wynosił 120 miesięcy, w tym 119 miesięcy karencji, z zastrzeżeniem, iż w przypadku prawidłowej- zgodnej z harmonogramem spłat obsługi pożyczki, pożyczka spłacana miała być w 120 ratach odsetkowych oraz 1 racie kapitałowej płatnej na koniec okresu pożyczki łącznie z 120 ratą odsetkową (pkt VIII ppkt 7), płatnych do 14 dnia każdego miesiąca (pkt VII ppkt 1).

Oprocentowanie pożyczki było stałe i na dzień zawarcia umowy wynosiło 12,00%. Wysokość raty odsetkowej przy założeniu uruchomienia całości pożyczki w dniu 20 grudnia 2013 r. wynosiłaby 318,49 zł. Zgodnie z §5 ust. 2-3 każdorazowo oprocentowanie pożyczki nie mogło być wyższe niż oprocentowanie maksymalne, określone w art. 359§2¹k.c. W przypadku, gdy ze względu na zmiany wysokości oprocentowania maksymalnego, obliczonego na podstawie art. 359§2¹k.c. wysokość oprocentowania stałego, o którym mowa w ust. 1 tj. 15,00% (pkt IV umowy pożyczki) przekroczyłaby wartość wspomnianego oprocentowania maksymalnego, od dnia wejścia w życie zmienionego oprocentowania maksymalnego, powód mógł pobierać odsetki w wysokości obniżonej do tego poziomu. W razie ponownego podwyższenia oprocentowania maksymalnego, od dnia wejścia w życie zmian, powód mógł pobierać odsetki w wysokości dostosowanej do tego wzrostu, nie większe jednak niż ustalone w części szczególnej umowy (pkt IV).

Na mocy umowy, pozwany został zobowiązany nadto do zapewnienia na rachunku bieżącym oraz rachunku pożyczki comiesięcznych wpływów w wysokości 1000 zł (pkt VIII ppkt 4), jak również do comiesięcznego regulowania składki ubezpieczenia od utraty zysku w kwocie 247,50 zł miesięcznie.

W przypadku wystąpienia zaległości w spłacie jakiejkolwiek raty odsetkowej powyżej 14 dni kalendarzowych i/lub braku wymaganego obrotu na rachunku, system spłaty rat pożyczki ulegał zmianie na tryb spłaty rat kapitałowo-odsetkowych z zachowaniem dotychczasowego okresu finansowania (pkt VIII ppkt 8).

W wypadku niespłacenia przez pozwanego w terminie spłaty raty wynikającej z umowy pożyczki lub harmonogramu spłat oraz wierzytelności powoda po upływie okresu wypowiedzenia niespłacona kwota stawała się zadłużeniem przeterminowanych, kwota kapitału stanowiła kapitał przeterminowany, który podlegał oprocentowaniu według stopy procentowej wynoszącej czterokrotność stopy kredytu lombardowego NBP (§19 pkt B).

W przypadku skierowania do pozwanego wezwań do zapłaty, czy monitów dotyczących płatności, powód mógł obciążyć pozwanego ich kosztem, zgodnie z tabelą opłat i prowizji.

Dnia 21 grudnia 2013 r. pozwany złożył dyspozycję uruchomienia środków do umowy pożyczki.

Dowód:

- umowa pożyczki z dnia 20 grudnia 2013 r. k. 71-73;

- pełnomocnictwo k. 74-76;

- tabela opłat i prowizji k. 152-153;

- deklaracja ubezpieczeniowa k. 154-155;

- regulamin kredytowania k. 156-160;

- dyspozycja uruchomienia k. 77-78;

- harmonogram k. 121;

Pozwany J. M. nie spełnił wymaganych warunków co do kwot wpływów, doprowadzając na dzień 9 kwietnia 2018 r. do salda na rachunku wynoszącego „0” zł. Zadłużenie na dzień 12 października 2020 r. wynosiło 24 763,30 zł tytułem kapitału zapadłego , w szczególności w dniu 14 stycznia 2020r. wpłynęła wpłata 196,91zł , a w dniu 13 lutego 2020r wpłata 39,79zł .

Dowód:

- wyciąg z rachunku za okres 23 grudnia 2013 r. do dnia 12 października 2020 r. k. 98-101;

- historia rachunku za okres od 21 grudnia 2013 r. do dnia 12 października 2020 r. k. 79-97;

- historia odsetek za okres od 23 grudnia 2013 r. do 12 października 2020 r. k. 102-106;

- historia wpłat k. 138-140;

- zestawienie należności za okres od 23 grudnia 2013 r. do 13 lutego 2020 r. k. 141-147;

- zestawienie należności za okres od 23 grudnia 2013 r. do 12 października 2020 r. k. 148;

- raport dekretów k. 149-151;

Dnia 19 kwietnia 2018 r. powód poinformował pozwanego, iż nie otrzymał środków na pokrycie zaległej raty kredytu. Do spłaty pozostała kwota 469,72 zł. Powód wniósł o jej bezzwłoczne uiszczenie.

Dowód:

- raport z dnia 19 kwietnia 2018 r. k. 111;

Dnia 27 kwietnia 2018 r. powód poinformował pozwanego, iż nie otrzymał środków na pokrycie zaległej raty kredytu. Do spłaty pozostała kwota 469,72 zł, wnosząc o jej bezzwłoczne uiszczenie.

Dowód:

- raport z dnia 27 kwietnia 2018 r. k. 110;

Dnia 11 maja 2018 r. powód poinformował pozwanego, iż nie otrzymał środków na pokrycie zaległej raty kredytu. Do spłaty pozostała kwota 747,22 zł, wnosząc o jej bezzwłoczne uiszczenie.

Dowód:

- raport z dnia 11 maja 2018 r. k. 109;

Pismem z dnia 2 lipca 2018 r. powód wezwał pozwanego do zapłaty kwoty 1704,99 zł w terminie 14 dni, pod rygorem wypowiedzenia umowy, stawiając całą należność wynikającą z umowy w stan natychmiastowej wymagalności. Na wskazaną kwotę składały się kwoty: 624,99 zł tytułem odsetek umownych, 1050 zł tytułem opłat i prowizji oraz 30 zł tytułem kosztów monitu.

Dowód:

- pismo z dnia 2 lipca 2018 r. k. 113, 114;

- dowód nadania k. 115-117;

Dnia 9 lipca 2018 r. powód poinformował pozwanego, iż nie odnotowano płatności raty w umowie kredytowej w kwocie 1704,99 zł, wnosząc o bezzwłoczne uregulowane zaległości.

Dowód:

- raport z dnia 9 lipca 2018 r. k. 108;

Dnia 19 lipca 2018 r. powód poinformował pozwanego, iż nie odnotowano płatności raty w umowie kredytowej w kwocie 1927,21 zł, wnosząc o bezzwłoczne uregulowane zaległości.

Dowód:

- raport z dnia 19 lipca 2018 r. k. 1112;

Dnia 31 lipca 2018 r. powód poinformował pozwanego, iż nie odnotowano płatności raty w umowie kredytowej w kwocie 1927,21 zł, wnosząc o bezzwłoczne uregulowane zaległości.

Dowód:

- raport z dnia 31 lipca 2018 r. k. 107;

Pismem dnia 22 sierpnia 2018 r. powód oświadczył o wypowiedzeniu umowy kredytowej z zachowaniem 30-dnowego terminu wypowiedzenia, wnosząc o zapłatę w terminie 30 dni zadłużenia w kwocie 2369,15 zł na która składały się kwoty: 1041,05 zł tytułem wymagalnych odsetek umownych oraz 1327,50 zł tytułem opłat i prowizji.

Dowód:

- pismo z dnia 22 sierpnia 2018 r. k. 118;

- dowód nadania i doręczenia k. 119-120;

- harmonogram k. 121;

Pismem z dnia 17 stycznia 2019 r. powód wezwał pozwanego do zapłaty w terminie 14 dni łącznej kwoty 29 04,15 zł , na która składały się kwoty: 25 000 zł tytułem kapitału, 1722,21 zł tytułem odsetek umownych, 381,94 zł tytułem odsetek karnych, 2070 zł tytułem opłat i prowizji, 30 zł tytułem kosztów monitu.

Dowód:

- pismo z dnia 17 stycznia 2019 r. k. 122, 125, 128, 131;

- dowód nadania i doręczenia k. 123-124, 126-127, 129-130, 132-133;

W dniu 10 kwietnia 2019 r. sporządzono wyciąg z ksiąg bankowych, w którym wskazano kwotę zadłużenia pozwanego z tytułu umowy pożyczki 30 080,53 zł, na którą składały się kwoty 25 000 zł tytułem kapitału, 2680,53 zł tytułem odsetek od należności nie spłaconej w terminie do dnia 9 kwietnia 2019 r., 2400 zł tytułem opłat i prowizji.

Dowód:

- wyciąg z ksiąg k. 134;

- pełnomocnictwa k. 135-137;

W dniach 14 stycznia 2020 r. oraz 13 lutego 2020 r. pozwany dokonał wpłat odpowiednio kwot 196,91 zł i 39,79 zł.

Dowód;

- zestawienie należności za okres od 23 grudnia 2013 r. do 13 lutego 2020 r. k. 141-147;

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo okazało się uzasadnione w przeważającej części.

Podstawę prawną powództwa stanowią przepisy art. 720-724 k.c. Przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną liczbę pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko odnośnie do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą liczbę pieniędzy albo tę samą liczbę rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. Do umów pożyczek pieniężnych zawieranych przez bank stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (Dz.U.2015.128 j.t. ze zm.) dotyczące zabezpieczenia spłaty i oprocentowania kredytu.

W niniejszej sprawie zawarcie umowy pożyczki w dniu 20 grudnia 2013r. i jej warunki wynikają z załączonego dokumentu umowy z załącznikami. Widnieje na nim podpis pozwanego. Do akt załączono także potwierdzenie uruchomienia środków. Ogólny zarzut dotyczący braku legitymacji biernej, czy nieważności umowy jest w ocenie Sądu nieuzasadniony i przywołany wyłącznie na potrzeby procesu w celu uniknięcia , a co najmniej odroczenia płatności.

Strona powodowa wykazała dokumentem skuteczne dokonanie wypowiedzenia, również w tym zakresie ogólny zarzut pozwanego nie może być więc uwzględniony. Zgodnie z umową pozwany miał dokonać spłaty pożyczki wraz ze 120 ratą, a przez 119 rat dokonywać spłaty jedynie odsetek i ubezpieczenia. Mając na uwadze warunki umowy oraz moment wypowiedzenia, po którym cała należność stała się wymagalna nie sposób przyjąć że upłynął termin przedawnienia jakiejkolwiek części roszczenia.

Z powyższej analizy wynika, że roszczenia powoda było uzasadnione co do zasady.

Rozważyć należało natomiast wysokość dochodzonej pozwem kwoty.

Z załączonego przez stronę powodową raportu – zestawienia należności i spłat kredytu za okres 2013-12-23 do 2020-02-13 wynikają dokonywane wpłaty i sposób ich zaliczenia. Na dokumencie tym uwidoczniono m.in. wpłaty 196,91zł z dnia 14 stycznia 2020r i 39,79zł z dnia 13 lutego 2020r, które według tego dokumentu zaliczone zostały na poczet kapitału w ten sposób, że do zapłaty pozostała kwota kapitału w wysokości 24 763,30zł. Wskazane wpłaty nie zostały uwzględnione przez stronę powodową w chwili wniesienia powództwa oraz w toku procesu.

Strona powodowa nie wykazała faktycznego przeprowadzenia wizyty terenowej. O ile faktycznie w Tabeli opłat wskazana jest kwota jaka może być naliczona z tego tytułu, to brak jest wiarygodnego dowodu potwierdzającego wykonanie omawianej czynności, mimo zobowiązania strony powodowej do przedłożenia w wyznaczonym terminie wszystkich twierdzeń i dowodów potwierdzających istnienie roszczenia .

W zaistniałej sytuacji Sąd skorygował dochodzoną pozwem kwotę o wyżej wskazane płatności oraz kwotę 300zł tytułem wizyty trenowej i w tym zakresie powództwo oddalił.

Odsetki zasądzono na podstawie zapisów umowy .

Sąd dokonał ustaleń w oparciu o materiał dowodowy z dokumentów. Dowody z dokumentów, co do zasady tworzą spójną i logiczną całość. Mając na uwadze daty ich powstania oraz charakter przyjąć należy, że odzwierciedlają one faktyczny przebieg zdarzeń . W ocenie Sądu zaistniał jedynie wyżej wskazany brak wiarygodnego dowodu potwierdzającego przeprowadzenie wizyty terenowej.

Sąd rozstrzyga o kosztach w każdym orzeczeniu kończącym sprawę w instancji (art. 108 § 1 k.p.c.). Podstawę rozstrzygnięcia o kosztach stanowi art. 100 zd.2 k.p.c., gdyż strona powodowa uległa nieznacznie.

Na zasądzone koszty składa się: opłata od pozwu 377zł, opłata skarbowa od pełnomocnictwa 17zł oraz wynagrodzenie pełnomocnika 3600zł. Wysokość kosztów wynagrodzenia pełnomocnika ustalono w wysokości stawki minimalnej tj. na podstawie §2 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U.2015.1804 ze zm.).

Mając na uwadze powyższe rozstrzygnięto jak w punkcie III sentencji.

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE

ZARZĄDZENIE