UZASADNIENIE

Powód (...) S.A. w G. wytoczył powództwo przeciwko C. S. o zapłatę kwoty 9.243,69 złotych z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 7 grudnia 2017 roku do dnia zapłaty.

W uzasadnieniu wskazał, iż dochodzi roszczenia z tytułu nielegalnego poboru energii elektrycznej przez pozwanego – zajmującego nieruchomość przy ulicy (...) w G..

W dniu 13 października 2016 roku przeprowadzono na powyższej nieruchomości kontrolę układu pomiarowego dostarczającego energię elektryczną. Stwierdzono pobór energii elektrycznej, pomimo nie zawartej umowy.

W następstwie stwierdzenia nielegalnego poboru energii elektrycznej dokonano wyliczenia należności z tego tytułu.

Ustalenia wysokości należności z tytułu pobranej energii elektrycznej dokonano w oparciu o obowiązujące przepisy obciążając pozwanego opłatami w wysokości pięciokrotności stawek opłat określonych w taryfie dla konkretnej grupy taryfowej

(pozew, k. 3-5)

Pozwany wniósł sprzeciw od nakazu zapłaty, w którym wniósł o oddalenie powództwa w całości.

Pozwany stwierdził, iż dokonał zapłaty należności za zużytą energię elektryczną w kwocie 3.697,48 złotych. Zakwestionował jednak to, aby dokonywał poboru energii elektrycznej w sposób nielegalny.

Wskazał, iż dostawca nie dokonał odłączenia zasilania do budynku, pomimo tego, iż miał nieograniczony dostęp do urządzeń zasilająco – zabezpieczających na zewnątrz budynku. Licznik został zdemontowany i zmieniony na wniosek pozwanego.

(sprzeciw, k. 30-32)

W odpowiedzi na sprzeciw powód wskazał, iż pozwanemu została wypowiedziana umowa na dostarczanie energii elektrycznej z uwagi na nieuregulowane należności i z dniem 3 maja 2016 roku nastąpiła likwidacja konta pozwanego.

Ilość pobranej energii elektrycznej od dnia likwidacji konta do dnia kontroli to (...) i taka ilość została przyjęta do wyliczenia należności.

W dalszej części pisma powód wskazał, iż do wypowiedzenia umowy doszło pod koniec 2014 roku i wtedy nastąpiła likwidacja konta pozwanego.

Powód jednocześnie przyznał, iż pierwotnie wystawiono pozwanemu notę na kwotę 3.697,48 złotych, albowiem w nocie tej zastosowano błędnie mnożnik x2, podczas gdy zgodnie z obowiązującymi przepisami oraz taryfą E. właściwym było zastosowanie mnożnika x5.

Sam fakt braku demontażu układu pomiarowego nie zmienia faktu, iż pozwany pobierał energię elektryczną bezumownie i nie opłacił jej zużycia.

W kolejnym piśmie procesowym powód wskazał, iż datą rozwiązania umowy sprzedaży energii elektrycznej do lokalu zamieszkiwanego przez pozwanego jest 3 maja 2016 roku.

Ostatnia faktura za zużytą energie elektryczną wystawiona pozwanemu wskazywała stan licznika z dnia 3 maja 2016 roku, to jest (...).

A zatem do wyliczenia należności z tytułu nielegalnego poboru przyjęto różnicę między stanem licznika z dnia kontroli ( (...), a ostatnim stanem billingowym – 27.334 kWh.

(vide: pismo powoda, k. 38-39, pismo powoda, k. 48)

W piśmie z dnia 2 stycznia 2020 roku pozwany oświadczył, iż pobór energii elektrycznej odbywał się przez licznik zamontowany przez powoda na podstawie zawartej umowy.

(vide: pismo, k. 54)

Na rozprawie w dniu 12 lutego 2020 roku pełnomocnik pozwanego oświadczył, iż nie kwestionuje tego, iż umowa na dostawę energii elektrycznej została wypowiedziana, ale nie jest w stanie określić tego kiedy doszło do wypowiedzenia umowy.

Jednocześnie pozwany zakwestionował datę wypowiedzenia umowy wskazaną w pismach (...).

Jednocześnie wskazał, iż zużycie energii elektrycznej wynikało z ogrzewania domu w sezonie zimowym, to jest od listopada 2015 roku do kwietnia 2016 roku, a zatem w okresie, który zgodnie z twierdzeniami strony powodowej był jeszcze objęty umową. Dom nie był zamieszkały przez pozwanego, ani przez nikogo innego. Jednocześnie wskazał, iż cały dom jest ogrzewany elektrycznie.

Pozwany oświadczył, iż nie kwestionuje ilości zużytej energii elektrycznej wyliczonej przez stronę powodową, ale z uwagi na to, iż pobór tej nie następował w miesiącach letnich kwestionuje, iż zużycie energii elektrycznej nastąpiło w warunkach poboru nielegalnego.

(oświadczenie na rozprawie, k. 59)

W piśmie z dnia 11 maja 2020 roku pełnomocnik powoda zaprzeczył temu, aby pozwany pokrył należność za energie elektryczną w kwocie 3.697,48 złotych.

(pismo powoda z dnia 11 maja 2020 roku)

Stan faktyczny:

W dniu 7 sierpnia 2015 roku doszło do zawarcia umowy najmu lokalu mieszkalnego w trybie najmu okazjonalnego, na podstawie której C. S. wynajął lokal mieszkalny numer (...) przy ulicy (...) w G..

W dniu 1 listopada 2015 roku pozwany podpisał aneks do umowy z nowymi właścicielami lokalu.

W miesiącach listopada 2015 roku i październik 2016 roku pozwany dokonał płatności czynszu na numer rachunku wskazany w aneksie do umowy. Pozwany wynajmował lokal do 2017 roku, po czym wyprowadził się do nowo wybudowanego domu przy ulicy (...).

Powód nie korzystał w okresie 2016 roku z nieruchomości położonej przy ulicy (...).

(dowód: umowa, aneks do umowy, rachunki, k. 63- 69, zeznania H. S., k. 102)

W dniu 13 października 2016 roku pracownicy powoda w obecności H. S. – ojca pozwanego dokonali kontroli na nieruchomości pozwanego położonej w G. przy ulicy (...).

W wyniku kontroli wymieniono licznik stwierdzając, iż nie został on wymieniony w procesie windykacyjnym. Stwierdzono, iż licznik prawidłowo naliczał zużytą energię w taryfie G-11. Licznik zdemontowano i zamontowano nowy.

Spisany stan licznika to (...).

Protokół kontroli podpisali pracownicy powoda i H. S..

(dowód: protokół kontroli, k. 7-9)

Na podstawie sporządzonego protokołu zespół powoda w dniu 19 października 2016 roku stwierdził spełnienia znamion nielegalnego poboru energii elektrycznej.

(dowód: protokół, k. 11)

W dniu 21 listopada 2017 roku wystawiono dane do wystawienia noty obciążeniowej. W danych tych wskazano, iż ilość zużytej energii elektrycznej to wartość (...) powołując się na stan w SELEN jako stan wyjściowy – (...).

Wartość należności określono na kwotę 9.243,46 złotych

(dowód: dane do wystawienia, k. 12)

W nocie obciążeniowej z dnia 19 października 2016 roku obciążono pozwanego kwotą 9.243,69 złotych z datą płatności – 6 grudnia 2017 roku.

(dowód: nota obciążeniowa, k. 13)

Sąd zważył co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie złożonych do akt dokumentów prywatnych oraz na podstawie zeznań świadka H. S..

Sąd przyjął powyższe dowody za wiarygodne, przy czym w przypadku dokumentów złożonych przez powoda Sąd nie uznał za wykazane to, iż pobór energii elektrycznej został dokonany w okresie nie objętym umowa zawartą między powodem, a pozwanym. Wynikające z dokumentów wystawionych przez powoda twierdzenia o nielegalnym poborze energii elektrycznej stanowią jedynie oświadczenie strony powodowej.

Z kolei jako wiarygodne Sąd uznał dowody przedłożone przez pozwanego, a potwierdzające fakt zamieszkiwania przez niego w okresie 2015 i 2016 roku na innej nieruchomości, aniżeli ta, której dotyczyło zużycie energii elektrycznej. Pozwany przedłożył umowę najmu, jak również dokumenty wskazujące na dokonywane przez niego płatności należności wynikających z tej umowy, zaś w zeznaniach świadek H. S. wskazywał również na przyczynę wynajmu lokalu mieszkalnego. Z kolei strona powodowa nie odniosła się do dowodów złożonych przez stronę pozwaną.

W powyższej sprawie przedmiotem żądania powoda było roszczenie pieniężne z tytułu nielegalnego poboru energii elektrycznej do nieruchomości położonej w G. przy ulicy (...).

Powód powoływał się na fakt pobrania energii elektrycznej w okresie nie obowiązywania umowy między stronami, do czego miało dojść w wyniku wypowiedzenia umowy przez powoda. Powód nie załączył do akt, ani dokumentu umowy, ani też dokumentów związanych z wypowiedzeniem umowy, w tym wskazujących na datę jej rozwiązania.

Jednocześnie w sposób nieprecyzyjny wskazywał na datę rozwiązania umowy, najpierw wskazując na koniec roku 2014, a następnie wskazując, iż do rozwiązania umowy doszło w dniu 3 maja 2016 roku.

Powód powołując się na zużycie energii elektrycznej w okresie nie objętym umową powoływał się na dane z systemu SELEN, nie załączył jednak żadnego dokumentu wskazującego na dokonanie odczytu wartości pobranej przez pozwanego energii z dnia rozwiązania umowy.

Różnica pobranej energii miedzy dniem 3 maja 2016 roku, a dniem dokonanej na nieruchomości pozwanego kontroli stanowiła podstawę dokonania oceny nielegalnego poboru energii i zastosowania mnożnika 5 przy wyliczeniu wartości należnej powodowi od pozwanego.

Z kolei pozwany nie zaprzeczał w procesie ilości pobranej energii elektrycznej, ale zaprzeczał, aby pobór został dokonany w okresie po rozwiązaniu umowy na dostawę energii elektrycznej. Jednocześnie pozwany kwestionował datę wskazaną przez powoda jako datę rozwiązania umowy wskazując, iż o fakcie rozwiązania umowy dowiedział się w końcu roku 2016.

Pozwany wskazywał, iż pobór energii elektrycznej został dokonany jeszcze w okresie trwania umowy na dostawę energii, co uzasadniał tym, iż tylko w okresie zimowym roku 2016 pozwany (to jest na przełomie roku 2015/2016) mógł korzystać z energii elektrycznej na potrzeby nieruchomości przy ulicy (...) w G.. W tym bowiem okresie pozwany używał energii elektrycznej na potrzeby ogrzewania nieruchomości. W pozostałym okresie pozwany nie korzystał z energii elektrycznej z tego powodu, iż nie mieszkał na nieruchomości przy ulicy (...). Na potwierdzenie powyższego pozwany przedstawił umowę najmu lokalu mieszkalnego przy ulicy (...) w G. wraz z dokumentami potwierdzającymi ponoszenie opłat za ten lokal z okres dwóch miesięcy pomiędzy rokiem 2015 a 2016.

Zgodnie z art. 57 ustawy prawo energetyczne W razie nielegalnego pobierania paliw lub energii, przedsiębiorstwo energetyczne może:

1) pobierać od odbiorcy, a w przypadku, gdy pobór paliw lub energii nastąpił bez zawarcia umowy, może pobierać od osoby lub osób nielegalnie pobierających paliwa lub energię opłatę w wysokości określonej w taryfie, chyba że nielegalne pobieranie paliw lub energii wynikało z wyłącznej winy osoby trzeciej, za którą odbiorca nie ponosi odpowiedzialności albo

2) dochodzić odszkodowania na zasadach ogólnych.

2. Należności z tytułu opłaty, o której mowa w ust. 1 pkt 1, stwierdzone prawomocnym wyrokiem sądu podlegają ściągnięciu w trybie przepisów ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz.U. z 2018 r. poz. 1360, z późn. zm. 111)).

Z kolei zgodnie z art. 3 pkt 18 ustawy za nielegalne pobieranie paliw lub energii uważa się pobieranie paliw lub energii bez zawarcia umowy, z całkowitym albo częściowym pominięciem układu pomiarowo-rozliczeniowego lub poprzez ingerencję w ten układ mającą wpływ na zafałszowanie pomiarów dokonywanych przez układ pomiarowo-rozliczeniowy.

W ocenie Sądu podstawą obciążenia pozwanego opłata za pobór energii elektrycznej w wysokości wielokrotności wartości zużycia jest wykazanie tego, iż do poboru doszło w okresie nie obowiązywania umowy między stronami. Warunkiem wykazania powyższego jest przedstawienie dokumentów, z których wynikałaby okoliczność wypowiedzenia umowy, w tym data jej rozwiązania oraz wartość zużycia energii elektrycznej na datę rozwiązania umowy.

Strona pozwana zakwestionowała fakt zużycia energii elektrycznej w okresie bezumownym wskazując jednocześnie, iż nie jest w stanie wskazać w jakim okresie faktycznie doszło do rozwiązania umowy. Jednocześnie pozwany wykazał, iż w okresie objętym naliczeniem nie korzystał z nieruchomości zamieszkując w innym miejscu. W tym kontekście pozwany wskazywał na to, iż zużycie energii przypadło na okres wcześniejszy, to jest okres zimy 2015/2016, który to okres, zgodnie z twierdzeniami powoda był objęty umową między stronami.

Powód nie zaoferował Sadowi dowodu wskazującego na to, że w dacie rozwiązania umowy dokonano ustalenia stopnia zużycia energii przez pozwanego.

Tym samym w ocenie Sądu nie istniała podstawa do obciążania pozwanego należnością za energię w jej pięciokrotności. Z uwagi na powyższe Sąd przyznał powodowi kwotę 1.848,74 złotych jako wartość wynikająca z zuzycia w warunkach zużycia legalnego.

W pozostałym zakresie Sąd oddalił powództwo.

O kosztach Sad orzekł na podstawie przepisu art. 98 i 108 k.p.c. zasadzając na rzecz powoda kwotę kosztów stosownie do wygranej procesowej, obejmującej stosowną część opłaty sądowej, wynagrodzenia pełnomocnika i opłaty skarbowej.

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE