Sygn. akt XI GC 209/20
Pozwem z dnia 31 października 2019 r. A. T. wniosła o zasądzenie od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej w W. kwoty 7101,95 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od kwot: 1549,05 zł od dnia 29 marca 2019 roku do dnia zapłaty, 5552,05 zł od dnia 19 maja 2019 roku do dnia zapłaty wraz z kosztami procesu, w tym kosztami zastępstwa procesowego wg norm przepisanych.
Powódka jako nabywca wierzytelności poszkodowanego zdarzeniem drogowym dochodzi od pozwanego ubezpieczyciela sprawcy szkody kwoty 1.549,05 zł brutto tytułem różnicy pomiędzy kwotą wypłaconego a należnego odszkodowania z tytułu uszkodzenia pojazdu oraz kwoty 5.552,05 zł brutto tytułem różnicy pomiędzy należnościami z faktury VAT (...) (przy uwzględnieniu kosztów holowania - poz. 3 faktury w kwocie 216,99 zł brutto w miejsce 479,70 zł brutto), a kwotą wypłaconą przez ubezpieczyciela. Powódka na potrzeby niniejszego postępowania zaakceptowała stawkę przyjętą przez pozwanego za usługę holowania pojazdu na terenie S..
W dniu 30 grudnia 2019 r. Sąd wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, zgodnie z żądaniem powódki.
W sprzeciwie od nakazu zapłaty strona pozwana wniosła o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych. Pozwany zakwestionował roszczenia powódki co do wysokości, wskazując na błędy arytmetyczne w zakresie dochodzonej pozwem kwoty. Podniósł, że mając na uwadze wypłacone odszkodowanie, winna ona wynieść 6.101,90 zł. Pozwany zakwestionował zarówno okres jak i stawkę najmu samochodu zastępczego zastosowaną przez powódkę. Wskazał na złożoną poszkodowanemu ofertę bezkosztowego najmu pojazdu zastępczego i akceptowalnej stawce dobowej wynoszącej 75 zł. Podniósł, że wycena szkody dokonana przez stronę pozwaną była nieprawidłowa. Zakwestionował koszt sporządzonej wyceny wartości szkody oraz zasadność jej sporządzenia. Potwierdził, że zweryfikował stawkę za holowanie do średnich cen obowiązujących za ten rodzaj usługi.
W toku postępowania strony podtrzymały swoje dotychczasowe stanowiska.
Sąd ustalił, co następuje:
W dniu 25 lutego 2019 r. w okolicach W. miała miejsce kolizja samochodu marki M. (...) klasa o numerze rejestracyjnym (...) należącego do J. R. (1), zamieszkałego w S.. Poszkodowany był w drodze na szkolenie do W.. Sprawca kolizji był ubezpieczony u pozwanego. Na miejsce zdarzenia została wezwana Policja, która zatrzymała dowód rejestracyjny pojazdu. Po około 10 minutach na miejsce zdarzenia przyjechała laweta powódki, której J. R. (1) nie wzywał. Pojazd poszkodowanego został odholowany na parking powódki w S. przy ul. (...). Poszkodowany zwrócił się do powódki o pomoc w dochodzeniu należnego odszkodowania. Udzielił jej w tym celu pełnomocnictwa do reprezentowania go przed pozwanym ubezpieczycielem w całym postępowaniu likwidacyjnym.
W dniu zdarzenia, tj. 25 lutego 2019 r. J. R. (1) zawarł z powódką umowę najmu pojazdu zastępczego marki F. (...) nr rej. (...), przy dobowej stawce najmu wynoszącej 200 zł netto/doba na okres od dnia 25 lutego 2019 roku do dnia 3 marca 2019 roku. (...) było mu pilnie potrzebne w celu kontynuowania podróży na szkolenie do W..
W dniu 26 lutego 2019 roku powódka w imieniu poszkodowanego zgłosiła szkodę pozwanej. W mailu z dnia 26 lutego 2019 roku powódka przesłała pozwanej dokumenty do szkody. Jednocześnie powódka zwróciła się o przesłanie warunków najmu samochodu zastępczego dla poszkodowanego lub regulaminu najmu samochodu zastępczego we wskazanej przez pozwaną wypożyczalni.
W odpowiedzi na zapytanie powódki w mailu z dnia 27 lutego 2019 roku pozwana poinformowała, że najem jest na zasadach wypożyczalni oraz że jeśli klient jest zainteresowany samochodem zastępczym, to powinien zadzwonić na infolinię celem wypełnienia ankiety dotyczącej najmu bezgotówkowego, albowiem pozwana nie ma wiedzy, na jakich zasadach jest wynajem, bo wynajem jest na zasadach wypożyczalni.
Dowód:
- fotografie pojazdu k.54-59,
- zlecenie usługi holowania z W. do S. i protokół przekazania pojazdu k.12,
- podsumowanie zgłoszenia szkody k.65,
- wydruk strony elektronicznego systemu likwidacji szkód k.64,
- wydruk informacji dot. nadania przesyłki k.63
- mail powódki z dnia 26.02.2019 r. k. 42-43,
- mail pozwanej z dnia 27.02.2019 r. k.43,
- pełnomocnictwo k. 36,
- wezwanie do potwierdzenia przyjęcia odpowiedzialności k.39,
- kserokopia pokwitowania policji za zatrzymanie dowodu rejestracyjnego k.38,
- umowa najmu k.11,
- oświadczenie o konieczności najmu k.37,
- cennik usług wynajmu pojazdu zastępczego k.36 verte,
- mail powódki z dnia 26.02.2019 r. k.42-43,
- mail pozwanej z dnia 27.02.2019 r. k.43
- akta szkody płyta CD k.85,
- tabela k.66,
- wykaz k.67-70,
- uchwała k.71,
- wzór umowy o współpracę w zakresie assistance k.72-76
- oświadczenie jednej z firm współpracujących z pozwaną k.77,
- zeznania świadka J. R. (1) k.104-104 verte,
- zeznania świadka R. T. k.103-104.
Decyzją z dnia 5 marca 2019 r. ubezpieczyciel sprawcy szkody zakwalifikował szkodę w pojeździe poszkodowanego jako szkodę całkowitą, przyznając i wypłacając odszkodowanie z tego tytułu w kwocie 9560,95 zł. Pozwana wartość pojazdu w stanie nieuszkodzonym wyceniła na 11851 zł brutto, wartość pojazdu w stanie uszkodzonym na kwotę 2290,05 zł brutto. Odszkodowanie pozwany wypłacił w dniu 6 marca 2019 roku.
Dowód:
- kalkulacja do wyceny pozwanej k.30-34,
- wycena pozwanej z dnia 4.03.2019 r. k.34-34 verte,
- raport z zamknięcia aukcji k.53-563 verte,
- decyzja k. 24,
- potwierdzenie przelewu k.25,
- lista wypłaty odszkodowań k.52
Poszkodowany po wypłacie odszkodowania zdecydował się naprawić uszkodzony pojazd. W tym celu został on odholowany do warsztatu z parkingu przy ul. (...) w S.. Najęty pojazd zwrócił powódce w dniu 12 marca 2019 r.
Dowód:
- zeznania świadka J. R. (1) k.104-104 verte.
Poszkodowany zlecił T. C. wykonanie ekspertyzy odnośnie wyceny szkody w przedmiotowym pojeździe, w której wartość rynkową brutto pojazdu M. (...) model C o numerze rejestracyjnym (...) w stanie nieuszkodzonym wycenił na 13400 zł, wartość pozostałości na kwotę 2290 zł brutto, a wartość szkody na 11.110 zł brutto. Koszt ekspertyzy wynosił 1000 zł brutto.
Bezsporne, a nadto dowód:
- wycena rzeczoznawcy k.27-28,
- arkusz ustalenia wartości pojazdu w stanie uszkodzonym k.29.
W dniu 18 kwietnia 2019 roku powódka wystawiła na poszkodowanego fakturę Vat nr (...) na kwotę 7430,344 zł, na którą to kwotę składały się;
- holowanie pojazdu po kolizji z miejsca zdarzenia w W. na parking strzeżony powódki przy ul. (...) w S. w dniu 25 lutego 2018 roku 290 km (w obie strony), załadunek rozładunek 200 zł netto w kwocie 1601,46 zł brutto (1302 zł netto),
-za parking dla pojazdu po kolizji w okresie 25.02.2019-08.03.2019 w kwocie 413,28 zł (336 zł netto),
- za holowanie pojazdu z parkingu strzeżonego przy ul. (...) w S. do warsztatu przy ul. (...) w S. w kwocie 479,70 zł brutto (390 zł netto),
- wynajem pojazdu zastępczego F. (...) nr rej. (...) w okresie od 25.02.2019 r.-12.03.2019 r., oczekiwanie na potwierdzenie odpowiedzialności i na czas naprawy pojazdu, rozliczenie bezgotówkowe zawiera zniesienie udziału własnego w kwocie 3936 zł brutto (3200 zł netto)
- wycena wartości szkody na kwotę 1000 zł.
Dowód:
- faktura (...) k.14-15,
W mailu z dnia 18 kwietnia 2019 roku w załącznikach powódka przesłała pozwanej powyższą fakturę Vat, wycenę 15 03 2019, umowę najmu, zlecenie holowania, oświadczenia o konieczności najmu.
Dowód:
- e-mail k.17,
W dniu 26 kwietnia 2019 roku Usługi (...) wystawiła na powódkę fakturę Vat nr (...) na kwotę 256 zł z tytułu przeglądu rejestracyjnego samochodu D. nr rej. (...), sprawdzenia instalacji gazowej w tym samochodzie oraz badania dodatkowego pokolizyjnego.
J. R. (1) po naprawie sprzedał samochód M. (...) nr rej (...).
Dowód:
- faktura k.26,
- umowa kupna-sprzedaży k.33,
- zeznania świadka J. R. (1) k.104-104 verte.
Decyzją z dnia 2 maja 2019 roku strona pozwana rozpatrzyła fakturę za wynajem pojazdu zastępczego i przyznała powódce kwotę 2614,83 zł , w tym tytułem najmu pojazdu zastępczego w kwocie 1383,75 zł, koszty holowania ograniczone do kwoty 817,80 zł, zaakceptowane w całości koszty za parking w kwocie 413,28 zł. Z okresu najmu pojazdu zastępczego zaakceptowała15 dni, zweryfikował stawkę za wynajem pojazdu zastępczego do 75 zł netto za dzień najmu, wskazując, że za taką stawkę (...) proponowało zorganizowanie najmu. Odnośnie kosztów holowania poinformował, że uznana kwota zawiera stawkę 165 zł netto za holowanie na dystansie do 30 km. Odmówił zapłaty kwoty 1000 zł za ekspertyzę.
Dowód:
- decyzja k.19,
- decyzja k.20.
W dniu 9 maja 2019 roku powódka wystawiła na poszkodowanego fakturę Vat nr (...) na kwotę 573,70 zł, na którą to kwotę składały się:
- holowanie pojazdu na badanie techniczne z warsztatu przy ul. (...) w S. do (...) przy ul. (...) w dniu 26 kwietnia 2019 roku;
- badanie techniczne po kolizji w kwocie 94 zł brutto.
Dowód:
- faktura (...) k.16.
W dniu 9 maja 2019 roku powódka na podstawie umowy przelewu wierzytelności nabyła od poszkodowanego wierzytelność wobec pozwanego w związku z przedmiotowa szkodą.
Dowód:
- umowa – k. 9;
- zeznania świadka J. R. (1) k.104-104 verte,
- zeznania świadka R. T. k.103-104,
W mailu z dnia 18 czerwca 2019 roku powódka przesłała pozwanemu fakturę (...) zaświadczenie o przeprowadzonym badaniu technicznym, umowę przelewu wierzytelności, zawiadomienie o dokonanym przelewie. Wezwała pozwanego do zapłaty.
Dowód:
- e-mail k.17,
- wezwanie do zapłaty z dnia 18.06.2019 r. k.40,
Decyzją z dnia 26 czerwca 2019 roku pozwany z faktury nr (...) wypłacił kwotę 310,99 zł, redukując koszty holowania do kwoty 216,99 zł i akceptując koszt badania technicznego w kwocie 94 zł.
Powódka zaakceptowała stawkę przyjętą przez pozwanego za usługę holowania pojazdu na terenie S..
Bezsporne, a nadto dowód:
- decyzja k.21.
Decyzją z dnia 10 lipca 2019 roku pozwany odmówił dopłaty do odszkodowania podtrzymując dotychczasową argumentację opisaną w decyzji z dnia 2 maja 2019 roku.
Dowód:
- pismo pozwanej z dnia 10.07.2019 r. k.22-23,
Wezwaniem do zapłaty z dnia 16 lipca 2019 roku powódka wezwała pozwaną do podjęcia negocjacji w sprawie zawarcia ugody.
Dowód:
- wezwanie do zapłaty k.41,
Koszt naprawy powypadkowej samochodu M. (...) o numerze rejestracyjnym (...) usuwającej skutki zdarzenia z dnia 25 lutego 2019 r., wykonanej z zastosowaniem części oryginalnych serwisowych (sygnowanych znakiem producenta pojazdu) to kwota 41.417,36 zł. Wartość rynkowa samochodu w stanie nieuszkodzonym przed zaistnieniem kolizji wynosiła ok. 13200 zł. Porównanie wartości rynkowej pojazdu przed rozpatrywanym uszkodzeniem kolizyjnym z kosztami jego naprawy powypadkowej wskazuje, iż naprawa samochodu nie miała uzasadnienia ekonomicznego, bowiem koszty naprawy przekraczały wartość pojazdu. Wysokość szkody w pojeździć powstałej na skutek kolizji wyniosła 10.910 zł (13.200 zł - 2 .290 zł).
Pojazd który uległ uszkodzeniu tj. (...) C (...) należy do klasy (...). Natomiast pojazd wynajęty (...) był w klasie C - niższej średniej, tj. o jedną klasę niżej od pojazdu uszkodzonego.
Stawki dla jednego dnia wynajmu pojazdu o zbliżonych parametrach technicznych do samochodu wynajmowanego marki (...) przy najdłuższym okresie najmu (powyższej 15 dni) zawiera się w kwocie od 150,00 zł do 230,00 zł netto, zaś średnia wartość dla wskazanych cen wynosi netto 181,43 zł brutto 223,16 zł). Natomiast przy płatności gotówkowej bez uwzględnienia dodatkowych usług stawki dla jednego dnia wynajmu pojazdów o zbliżonych parametrach technicznych do samochodu wynajmowanego kształtują się przy najdłuższym okresie najmu w kwocie netto od 115,00 zł do 189 zł, zaś średnia wartość dla wskazanych cen wynosi netto 146,86 zł (brutto 180,63 zł).
Koszt holowania zawiera się w kwocie netto od 200.0zł do 388,62 zł (brutto od 246,00 zł do 478,00 zł), zaś średnia wartość dla wskazanych cen wynosi netto 243,37 zł (brutto 299,35 zł). Natomiast koszt usługi związanej z załadunkiem i rozładunkiem będącej integralną częścią procesu transportowego zawiera się w kwocie netto od 0,00 zł do 100,00 zł (brutto od 0,00 zł do 123,00 zł), zaś średnia wartość dla wskazanych cen wynosi netto 87,50 zł (brutto 107,63 zł). Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, iż przy płatności gotówkowej całościowy koszt usługi transportowej samochodu kształtuje się w kwocie netto od 200 zł do 388,62 zł (brutto od 246,00 zł do 478,00 zł), zaś średnia wartość dla wskazanych cen wynosi netto 243,37 zł (brutto 299,35 zł). Natomiast przy rozliczeniu bezgotówkowym całościowy koszt usługi transportowej oferowanej przez przewoźników jest wyższy o poziom od 20 do 30% w stosunku do czynności realizowanych przy płatnościach gotówkowych i wynosi netto od 292,04 zł do 316,38 zł (brutto od 359,21 zł do 389,15 zł).
Koszt ryczałtowy dojazdu i powrotu samochodu holowniczego nie wykonującego zarówno usług załadunku i odholowania jest niższy o poziom od 20 do 30% w stosunku do realizujących wskazane usługi. Podkreślić należy, iż stosowanie formy ryczałtowej dotyczy dojazdu i powrotu do 30 km. Natomiast powyżej odległości 30 km stosuje się stawkę za tzw. przejechany kilometr. Koszt usługi jest wyceniany w sposób indywidualny zakres dla podanych powyżej firm zawiera się w zakresie 2,5 zł /km (netto) do 3,5 zł /km (netto), przy czym niższe kwoty dotyczą transportu pojazdu powyżej 100- 150 km. Przy rozliczeniu bezgotówkowym stawka jest wyższa o poziom od 20 do 30% i zawiera się w zakresie netto 3,0 zł/km do 3,25 zł/km (brutto od 3,69 zł/km do 4,0 zł/km). Usługa związana z załadunkiem i rozładunkiem będącej integralną częścią procesu transportowego zawiera się w kwocie netto od 0,00 zł do 200,00 zł (brutto od 0,00 zł do 246,00 zł), zaś średnia wartość dla wskazanych cen wynosi netto 134,29 zł (brutto 165,28 zł). Natomiast przy rozliczeniu bezgotówkowym całościowy koszt usługi załadunku/rozładunku oferowanej przez przewoźników jest wyższy o poziom od 20 do 30% w stosunku do czynności realizowanych przy płatnościach gotówkowych i wynosi netto od 161,14 zł do 174,57 zł (brutto od 198,20 zł do 214,72 zł).
Cena stawki ryczałtowej dla wyceny wartości szkody samochodu osobowego, obejmująca czynności tj. oględziny pojazdu, pomiar warstwy lakierowej, wycena pojazdu przed szkodą i po szkodzie zawiera się w przedziale netto od 400 zł do 500 zł (brutto od 492,00 zł do 615,00-zł).
Dowód:
- opinia biegłego sądowego Z. N. k.110-123.
Stan faktyczny w spornym zakresie Sąd ustalił na podstawie zgromadzonych w sprawie dokumentów, w tym akt szkody na płycie CD oraz zeznań świadków. Sąd zasadniczo dał wiarę tym dowodom, w szczególności brak było jakichkolwiek podstaw do kwestionowania prawdziwości zeznań świadka J. R. (1), które pokrywały się z materiałem dokumentarnym. W zakresie zeznań świadka R. T. sąd miał na uwadze, że będąc ojcem powódki jest on bezpośrednio, tj. nie tylko zawodowo, ale i rodzinnie związany z powódką. Sąd uznał je w całości, gdyż znajdują one potwierdzenie z pozostałym wiarygodnym materiałem dowodowym. Sąd bazował także na pisemnej opinii biegłego sądowego, a przyjęta przez biegłego metodologia wyceny nie budziła zastrzeżeń. Biegły wykonując opinię, oparł się na dostępnym w sprawie materiale dowodowym, w sposób precyzyjny uzasadnił jej treść. Strony nie kwestionowały wartości dowodowej tego dokumentu.
Sąd zważył, co następuje:
Powództwo okazało się częściowo zasadne.
Jego podstawę prawną stanowi przepis art. 822 § 1 i § 4 k.c.
W rozpoznawanej sprawie niesporny był fakt zawarcia przez sprawcę zdarzenia umowy ubezpieczenia OC z pozwanym i zaistnienie powodującego szkodę zdarzenia, za które odpowiadała osoba ubezpieczona. Odpowiedzialność ubezpieczyciela pokrywa się z odpowiedzialnością sprawcy szkody. Strona pozwana swojej odpowiedzialności również nie kwestionowała.
Legitymacja powódki wynikała z przywołanego wyżej art. 822 § 4 k.c. oraz przelewu wierzytelności przysługującej poszkodowanej z tytułu roszczeń odszkodowawczych w związku ze zdarzeniem drogowym spowodowanym przez sprawcę ubezpieczonego od OC u pozwanego (art. 509 k.c.). Legitymacja czynna nie była przez pozwanego kwestionowana, ani w toku postępowania likwidacyjnego, w toku niniejszego procesu. Sąd w pełni podziela przy tym argumentację prawną wyrażoną w wyroku Sądu Okręgowego w Szczecinie VIII Wydział Gospodarczy z dnia 23 maja 2019 r., sygnatura akt VIII Ga 94/19. Zgodnie z nim „oczywistym jest, że umowy przelewu zawierane z podmiotami świadczącymi jednocześnie usługi w zakresie najmu pojazdów zastępczych mają na celu umożliwienie dochodzenia przez wynajmującego roszczeń wobec ubezpieczycieli z pominięciem poszkodowanego.” W ocenie sądu orzekającego powyższe ma zastosowanie również do pozostałych usług świadczonych przez powódkę w związku z zaistniałą szkodą komunikacyjną, co do których poszkodowany przeniósł w drodze cesji swoje roszczenia odszkodowawcze względem pozwanego. W niniejszej sprawie nie zachodzą również podstawy do uznania umowy przelewu za nieważną. W szczególności brak jest naruszenia normy wynikającej z art. 510 § 2 k.c. Powódka była więc czynnie legitymowana do dochodzenia niniejszym pozwem roszczeń z tytułu zdarzenia z dnia 25 lutego 2019 r. w pojeździe należącym do J. R. (2).
Powódka dochodziła w niniejszym procesie nieuznanych przez pozwanego usług lub kosztów ujętych w fakturze nr (...) (k.14-15). Mianowicie pozostałych kosztów najmu pojazdu zastępczego (przy czym pozwany wypłacił z tego tytułu kwotę 1.383,75 zł za okres 15 z 16 dni według zweryfikowanej stawki dobowej w wysokości 75 zł brutto), kosztów holowania oraz załadunku i rozładunku uszkodzonego pojazdu na trasie S. – W. – S. (pozwany wypłacił z tego tytułu kwotę 817,80 zł) oraz holowania do warsztatu, dopłaty do odszkodowania za uszkodzony pojazd w kwocie 1549,05 zł (przy czym pozwany wypłacił z tergo tytułu kwotę 9.560,95 zł) oraz kosztu sporządzenia oceny technicznej przez rzeczoznawcę, który wyniósł 1.000 zł brutto.
Co istotne, druga faktura powódki nr (...) (k. 16) była bezsporna. Pozwany bowiem wypłacił kwotę 310,99 zł, redukując wprawdzie koszty holowania do kwoty 216,99 z. Niemniej jednak powódka zaakceptowała stawkę przyjętą przez pozwanego za usługę holowania pojazdu na terenie S., co zostało zasygnalizowane w pozwie. Pozwany zaakceptował również cały koszt badania technicznego w kwocie 94 zł, wynikający z tej faktury.
Przedmiotem sporu były zatem koszty pierwszego holowania pojazdu zastępczego, zasadność holowania pojazdu z parkingu do warsztatu, czas i stawka najmu pojazdu zastępczego, zasadność kosztów wykonania wyceny szkody.
Strona pozwana zakwestionowała wysokość stawki pojazdu zastępczego, zarzucając, że za pośrednictwem współpracującej z nią wypożyczalni mogła zorganizować poszkodowanemu auto zastępczego po niższej stawce. W związku z tym wypłacona powódce kwota odszkodowania wynika ze zweryfikowanej przez pozwanego stawki dobowej najmu do kwoty 75 zł netto, za którą ubezpieczyciel sam zorganizowałby najem poszkodowanej. Kwestia zastosowanych stawek najmu jest przedmiotem wielu wypowiedzi judykatury, a podsumowaniem orzecznictwa w tym zakresie jest uchwała Sądu Najwyższego z 24 sierpnia 2017 r. w sprawie III CZP 20/17 - wydatki na najem pojazdu zastępczego poniesione przez poszkodowanego, przekraczające koszty zaproponowanego przez ubezpieczyciela skorzystania z takiego pojazdu są objęte odpowiedzialnością z tytułu umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych, jeżeli ich poniesienie było celowe i ekonomicznie uzasadnione.
W świetle poczynionych ustaleń faktycznych po zgłoszeniu szkody ubezpieczycielowi, co miało miejsce dzień po zdarzeniu, tj. 26 lutego 2019 r., w odpowiedzi na zapytanie pełnomocnika poszkodowanego o pojazd zastępczy i warunki najmu, wiadomością e-mail z następnego dnia ubezpieczyciel sprawcy szkody poinformował, że nie wie, na jakich zasadach odbywa się najem pojazdu zastępczego, w formie bezgotówkowej, gdyż odbywa się na zasadach wypożyczalni. Zwraca uwagę, że zasady wynajmu pojazdu za pośrednictwem ubezpieczyciela wraz z cennikiem akceptowalnych stawek w zależności od segmentu pojazdu, zostały wysłane do powódki listem zwykłym dnia 27 lutego 2019 r. (k. 64), kiedy najem od powódki już trwał od 2 dni. Pojazd poszkodowanemu był potrzebny w trybie pilnym, gdyż udawał się nim w dniu zdarzenia na szkolenie do W. (zresztą kolizja miała miejsce w okolicach W. w drodze na to szkolenie). Ponadto, w cenniku pozwanego (k. 62), przesłanego wraz z tym pismem, akceptowalne stawki dla aut segmentu D, jak pojazd uszkodzony, wynoszą przy najmie powyższej 7 dni – 110 zł netto. Stawka w kwocie 75 zł netto dotyczy aut klasy niższej, to jest C.
W takich okolicznościach informacja pozwanego w zakresie zorganizowania pojazdu zastępczego była niekonkretna, iluzoryczna, a przede wszystkim nie sposób uznać ja za ofertę najmu, skoro pozwany sam nie wiedział na jakich zasadach ma się on odbywać, odsyłając do współpracujących z nim wypożyczalni. Ustalono, że stawka zastosowana przez powódkę mieściła się w przedziale stawek średniorynkowych jak dla pojazdu wynajętego, który należał do segmentu C , tj. klasy niżej od uszkodzonego.
Nietrafny okazał się zarzut strony pozwanej w przedmiocie uzasadnionego okresu najmu pojazdu zastępczego. Sąd ustalił, że wypłata odszkodowania z tytułu szkody całkowitej nastąpiła w dniu 6 marca 2019 roku. W ugruntowanym orzecznictwie przyjmuje się, że okres od 7 do 14 dni od wypłaty odszkodowania jest adekwatny w przypadku szkody całkowitej do zagospodarowania wraku i nabycia nowego pojazdu za uzyskane odszkodowanie. Poszkodowany mimo nieopłacalności naprawy, zdecydował się jednak naprawić pojazd, do czego zresztą miał prawo i odholował auto do warsztatu, który przeprowadził skuteczną naprawę (pojazd przeszedł badanie techniczne, którego koszt pozwany uznał i wypłacił powódce, podobnie częściowo zwrócił koszt holowania). Skoro pojazd został zwrócony 6 dni po wypłacie odszkodowania przez pozwanego, tj. 12 marca 2019 r., to cały okres najmu jest uzasadniony. Tym samym z tego tytułu zasądzeniu podlegała cała dochodzona przez powódkę z tego tytułu kwota 2552,25 zł, przy uwzględnieniu dotychczas wypłaconego odszkodowania w kwocie 1383,75 zł (tj. 3936 zł zgodnie z pozycją nr 4 faktury jak na k. 14 – 1.383,75 = 2552,25 zł).
Następnym elementem roszczenia powódki, zasługującym na uwzględnienie częściowo, jest dopłata do odszkodowania za uszkodzony pojazd. Sąd kierując się wnioskami biegłego, ustalił, że z uwagi na nieopłacalność naprawy (mimo że poszkodowany ostatecznie naprawę przeprowadził) odszkodowanie należne powódce jako nabywcy roszczenia w tym zakresie winno zamykać się kwotą 10.910 zł. Przy uwzględnieniu wypłaconej przez ubezpieczyciela kwoty 9.560,95 zł zasądzeniu z tego tytułu podlegała kwota 1.349,05 zł (tj. 10.910 zł – 9560,95 zł = 1.349,05 zł).
Uzasadnione częściowo okazało się również żądanie pozwu co do kosztów sporządzonej na zlecenie powódki ekspertyzy. Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 29 maja 2019 r. sygn. III CZP 68/18, publ. OSNC 2019/10/98 wskazał, że nabywcy w drodze przelewu wierzytelności o odszkodowanie za szkodę komunikacyjną przysługuje od ubezpieczyciela odpowiedzialności cywilnej zwrot uzasadnionych kosztów ekspertyzy zleconej osobie trzeciej tylko wtedy, gdy jej sporządzenie było w okolicznościach sprawy niezbędne do efektywnego dochodzenia odszkodowania. Podobnie Sąd Najwyższy wskazał w uchwale z dnia 29 maja 2019 r. (III CZP 68/18, OSNC 2019/10/98). Każdorazowo należy więc ocenić, czy w danej sprawie poniesienie tego wydatku było obiektywnie konieczne. Obowiązek wykazania takiej konieczności spoczywa na żądającym zwrotu takich kosztów (art. 6 k.c.), a więc w tym przypadku na powodzie. Sam fakt poniesienia kosztów nie przesądza automatycznie o tym, że zakład ubezpieczeń powinien je zwrócić. W niniejszej sprawie kalkulacja obu stron w zasadzie zbliżone są do wyliczeń biegłego, który jednak potwierdził, że pozwany zaniżył zasadny koszt naprawy w swoim kosztorysie. W takich okolicznościach wydatek na prywatną ekspertyzę był wydatkiem koniecznym i uzasadnionym. Niemniej jednak sąd ustalił, że koszt zleconej przez powódkę ekspertyzy w kwocie 1000 zł przekracza stawki rynkowe za tego rodzaju usługi (w tym oględziny, kalkulacja, pomiary lakieru), które zawierają się w przedziale od 400 do 500 zł netto. Zwraca uwagę, że wynagrodzenie biegłego sądowego w niniejsze sprawie za sporządzenie opinii pisemnej obejmującej szereg okoliczności, nie tylko wartość szkody w pojeździe, wynosił 1101,90 zł. Dlatego sąd zredukował odszkodowanie z tytułu prywatnej wyceny do górnych granic wynagrodzenia za tego rodzaju usługi na lokalnym rynku , to jest do kwoty 615 zł brutto (500 zł netto).
W ocenie sądu powódka nie wykazała zasadności wykonania usługi holowania pojazdu na lawecie w obie strony, ponad przyznany przez pozwanego z tytułu holowania koszt w kwocie 817,80 zł. Zgodnie z poczynionymi ustaleniami poszkodowany nie wzywał lawety powódki na miejsce zdarzenia w okolicy W.. Oznacza to, że pracownik powódki, który pojawił się z lawetą zaledwie w około 10 minut po zdarzeniu, był już w tamtej okolicy. A następnie na prośbę poszkodowanego odholował pojazd na parking powódki w S.. Wobec czego wydatek na holowanie pojazdu przez powódkę w obie strony na trasie W. – S. – W. jest niezasadny, poza holowaniem pojazdu w jedną stronę do S., gdzie mieści się siedziba powódki. Kolejne holowanie miało miejsce z parkingu do warsztatu. Powódka - jak wskazała w pozwie - zaakceptowała stawkę za holowanie na terenie S.. Kwestia decyzji poszkodowanego o odholowaniu pojazdu do warsztatu i naprawy pojazdu, w przypadku szkody całkowitej, nie może jednak obciążać ubezpieczyciela. Zwraca uwagę, że pozwany pokrył w części koszt odholowania pojazdu do stacji kontroli pojazdów po przeprowadzonej naprawie, jak również badania technicznego. Powódka zredukowała stawkę na potrzeby tego procesu. Tym samym nie jest zasadny całkowity koszt wszystkich holowań ponad dotychczas uwzględnione i wypłacone z tego tytułu koszty przez ubezpieczyciela.
Podsumowując, z dochodzonego pozwem roszczenia uwzględnieniu tytułem niewypłaconego dotychczas odszkodowania podlegała łączna kwota 4516,30 zł, na którą składają się kwoty: 615 zł tytułem kosztów prywatnej wyceny, kwota 2552,25 zł tytułem dopłaty do kosztów najmu pojazdu zastępczego, kwota 1349,05 zł tytułem dopłaty do odszkodowania za uszkodzony pojazd. Przy czym dalej idące powództwo w zakresie odszkodowania za holowanie, nie zasługiwało na uwzględnienie.
Odsetki od tej kwoty należą się za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego (art. 481 k.c.), a termin spełnienia świadczenia przez zakład ubezpieczeń wynika z art. 817 § 1 i 2 k.c.
Stąd orzeczono jak w punkcie I wyroku.
Powództwo w pozostałym zakresie oddalono, o czym orzeczono jak w punkcie II wyroku.
Rozstrzygnięcie o kosztach procesu znajduje podstawę prawną w art. 100 k.p.c., mając na uwadze, że powódka wygrała proces w 64 %, a pozwany utrzymał się z obroną w 36 %.
Powódka poniosła koszty na poziomie 2767,95 zł, na które składają się 400 zł opłaty od pozwu, 1.800 złotych tytułem kosztów zastępstwa procesowego adekwatnie do w.p.s. w myśl rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie, 550,95 zł tytułem wydatku na wynagrodzenie biegłego i 17 zł opłaty skarbowej od udzielonego pełnomocnictwa, z czego 64 % zł to 1771 zł. Pozwany poniósł koszty wynagrodzenia radcy prawnego w kwocie 1.800 zł (przy czym brak dowodu opłaty skarbowej od pełnomocnictwa) oraz wydatek na wynagrodzenie biegłego 550,95 zł, które zamknęły się kwotą 2350,95 zł, a 36 % z tej kwoty wynosi 846 zł. Po skompensowaniu tych kwot Sąd zasądził w punkcie III wyroku od pozwanego na rzecz powódki kwotę 925 zł (1771 zł - 846 zł).
W pkt IV Sąd zwrócił stronom niewykorzystane zaliczki w kwotach po 249,05 zł, przy uwzględnieniu, że na wynagrodzenie biegłego wydatkowano ogółem 1101,90 zł i zostało pokryte po połowie z uiszczonych przez nie zaliczek w kwotach po 800 zł.
Sygn. akt XI GC 209/20
1. (...)
2. (...)
3. (...)