Sygn. akt I C 869/19
Dnia 9 września 2020 roku
Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział Cywilny
w składzie: Przewodniczący: Sędzia Sławomir Splitt
Protokolant: Jolanta Migot
po rozpoznaniu w dniu 9 września 2020 r. w Gdyni na rozprawie
sprawy z powództwa (...) Banku S.A. w W.
przeciwko P. M.
o zapłatę
I. zasądza od pozwanego P. M. na rzecz powoda (...) Banku S.A. w W. kwotę 39.509,12 złotych (trzydzieści dziewięć tysięcy pięćset dziewięć złotych dwanaście groszy), wraz z:
- umownymi odsetkami w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie od kwoty 36.460,63 złotych (trzydzieści sześć tysięcy czterysta sześćdziesiąt złotych sześćdziesiąt trzy grosze) od dnia 30 czerwca 2018 roku do dnia zapłaty,
- ustawowymi odsetkami za opóźnienie od kwoty 1.827,49 złotych (jeden tysiąc osiemset dwadzieścia siedem złotych czterdzieści dziewięć groszy) od dnia 3 lipca 2018 roku do dnia zapłaty,
- ustawowymi odsetkami za opóźnienie od kwoty 1.221,00 złotych (jeden tysiąc dwieście dwadzieścia jeden złotych) od dnia 3 lipca 2018 roku do dnia zapłaty,
II. zasądza od pozwanego P. M. na rzecz powoda (...) Banku S.A. w W. kwotę 3.468,92 złotych (trzy tysiące czterysta sześćdziesiąt osiem złotych dziewięćdziesiąt dwa grosze) tytułem zwrotu kosztów procesu.
.
Sygn. akt IC 869/19
Powód (...) Bank S.A. w W. wytoczył powództwo przeciwko P. M. o zapłatę kwoty 39.509,12 złotych ze wskazanymi w pozwie odsetkami od kwot cząstkowych.
W treści pozwu powód wskazał, iż roszczenie wywodzi z umowy kredytu z dnia 12 maja 2016 roku. W związku z powstaniem zaległości w dniu 5 października 2017 roku powód bezskutecznie wezwał pozwanego do spłaty zaległości, jednocześnie informując go o możliwości złożenia wniosku o restrukturyzację zadłużenia.
Następnie doszło do wypowiedzenia kredytu.
Na roszczenie powoda składały się:
- kwota 36.460,63 złotych tytułem niespłaconego kapitału – od której to kwoty powód dochodził odsetek umownych,
- kwota 1.827,49 złotych tytułem odsetek umownych za okres korzystania z kapitału, to jest za okres od dnia 5 października 2017 roku do dnia 16 kwietnia 2018 roku – od której powód dochodził odsetek ustawowych za opóźnienie
- kwota 1.221,00 złotych tytułem odsetek za opóźnienie za okres od dnia 5 października 2017 roku do dnia 29 czerwca 2018 roku – od której powód dochodził odsetek ustawowych za opóźnienie.
(vide; pozew, k. 3-5)
Kurator procesowy pozwanego wniósł o oddalenie powództwa.
(vide: odpowiedź na pozew, k. 77)
Stan faktyczny:
Pomiędzy stronami (...) Bank S.A. w W., a pozwanym P. M. została zawarta w dniu 12 maja 2016 roku umowa kredytu konsumpcyjnego gotówkowego, na podstawie której pozwany uzyskał kredyt w wysokości 41.493,78 złotych na sfinansowanie potrzeb konsumpcyjnych, a ponadto prowizji bankowej – w kwocie 6.514,52 złotych oraz składki ubezpieczeniowej w kwocie 4.979,26 złotych.
Kredyt miał być płatny w ratach płatnych comiesięcznie przez okres 96 miesięcy począwszy od dnia 5 czerwca 2016 roku – 5 dnia każdego miesiąca w wysokości raty 606,82 złotych, przy czym spłata miała następować ze środków pobranych z rachunku bankowego powoda u pozwanego. Pozwany miał obowiązek zapewnienia dostatecznej ilości środków na rachunku.
W przypadku opóźnienia w płatności kredytobiorca mógł pobierać od kwoty niespłaconych zobowiązań odsetki w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie.
Bank miał możliwość wypowiedzenia umowy z zachowaniem 30- dniowego okresu wypowiedzenia w razie opóźnienia kredytobiorcy z zapłatą pełnej raty wynikającej z harmonogramu spłat za co najmniej jeden okres płatności pod warunkiem wezwania kredytobiorcy przez bank do zapłaty zaległości w terminie nie krótszym niż 14 dni roboczych i braku spłaty zaległości we wskazanym terminie.
(dowód: umowa kredytu, k. 17- 20)
W dniu 11 stycznia 2018 roku bank skierował do pozwanego wezwanie do zapłaty zaległości w kwocie 2.397,04 złotych w terminie 14 dni roboczych pod rygorem wypowiedzenia umowy. Jednocześnie pozwany został poinformowany o możliwości złożenia wniosku o restrukturyzację zadłużenia. Wezwanie zostało wysłane pozwanemu na adres wskazany w umowie w dniu 15 stycznia 2018 roku.
(dowód: wezwanie do zapłaty z dowodem nadania, k. 21-22)
W oświadczeniu z dnia 12 lutego 2018 roku nadanym w dniu 13 lutego 2018 roku na adres pozwanego wskazany w umowie została mu wypowiedziana umowa kredytu za 30 dniowym okresem wypowiedzenia.
(dowód: oświadczenie o wypowiedzenie, k. 25-26, rozliczenie umowy kredytu, k. 136-137)
Sąd zważył:
Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie przedłożonych przez stronę powodową dokumentów prywatnych w postaci umowy kredytu, wezwań do zapłaty, wypowiedzenia umowy oraz rozliczenia umowy kredytu. Nie były one kwestionowane przez stronę pozwaną i zostały uznane za wiarygodne przez Sąd.
Podstawą dochodzonego roszczenia jest przepis art. 69 prawa bankowego. Zgodnie z powyższym przepisem przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu.
W powyższej sprawie strona powodowa wykazał istnienie zobowiązania wynikającego z zawartej umowy kredytu i udostępnienia środków z niej wynikających pozwanemu. Ze złożonej umowy wynikają warunki spłaty kredytu, która miała być spłacana w ratach comiesięcznych w wysokości stałej 606,82 złotych – do piątego dnia każdego miesiąca, zaś spłata polegała na pobieraniu środków pieniężnych udostępnionych przez pozwanego z konta założonego w powodowym banku. Z kolei ze złożonego przez powoda rozliczenia umowy kredytu wynikało, iż pozwany zaprzestał spłaty rat kredytu we wrześniu 2017 roku, a zatem w chwili wezwania do zapłaty – to jest w styczniu 2018 roku zalegał z płatnością co najmniej jednej raty kredytu.
Ponadto powód wykazał spełnienie przesłanek prawidłowego wypowiedzenia – to jest wezwanie do zapłaty pod rygorem wypowiedzenia wraz z zawartą informacją o możliwości złożenia wniosku o restrukturyzację zadłużenia.
Tym samym wypowiedzenie umowy było przeprowadzone zgodnie w wymogami wynikającymi z ustawy prawo bankowe i postanowień umowy. Wysokość dochodzonej należności wynika zaś z przedłożonego rozliczenia umowy kredytu, zaś wysokość dochodzonych odsetek od kapitału z zapisu umowy kredytu – par. 7 umowy.
Mając na względzie powyższe Sąd uwzględnił w całości żądanie powoda – czemu dał wyraz w punkcie I wyroku.
W punkcie II wyroku Sąd zasądził na rzecz powoda koszty na podstawie przepisu art. 98 i 108 k.p.c.
Na koszty procesu złożyły się – opłata sądowa – w kwocie 1.976,00 złotych, koszty poniesione z tytułu wynagrodzenia kuratora i poniesionych przez niego wydatków w łącznej kwocie 1.471,00 złotych oraz koszt opłaty skarbowej od pełnomocnictwa – 17 złotych i koszt notarialnego poświadczenia pełnomocnika – 4,92 złotych – to jest koszt jednego pełnomocnika nieprofesjonalnego. Kwota nie wykorzystanej zaliczki na kuratora w kwocie przekraczającej wskazany powyżej wydatek – to jest 29 złotych zostanie zwrócona powodowi.