Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 36/20

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze sygn. akt II K 1031/19

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☒ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

☒

uchylenie

☐

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.1.1.1

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

2.1.2.1

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia mającego wpływ na jego treść polegającego na przyjęciu przez Sąd i instancji mylnego przekonania iż zeznania T. F. (1) złożone w dniu 20 lutego 2019 roku oraz w dniu 14 listopada 2019 roku na rozprawie przed Sądem Rejonowym w Jeleniej Górze polegają na prawdzie, co z kolei prowadziło do wnioskowania, iż brak jest jakichkolwiek dowodów na stwierdzenie że oskarżony A. G. (2) dopuścił się przestępstwa kradzieży na szkodę T. F. (1), podczas gdy prawidłowa analiza całokształtu materiału dowodowego, uwzględniająca zasady prawidłowego rozumowania, wskazania wiedzy i doświadczenia życiowego przeczy tym zeznaniom i prowadzi do zasadnego wniosku, że podejrzany dopuścił się popełnienia czynu z art. 278 § 1 k.k., a wiarygodna była wersja pokrzywdzonej podana w toku zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

W ocenie Sądu Okręgowego w wyżej wymienionym składzie zarzut apelacji nie zasługiwał na uwzględnienie z przyczyn wskazywanych w art. 5 § 2 k.p.k. Formułując taką ocenę Sąd Okręgowy miał na względzie że wcześniej, w sprawie VI Ka 291/19 uchylając pierwszy wyrok uniewinniający Sądu Rejonowego Sąd Okręgowy orzekając w innym składzie prezentował odmienne stanowisko ( wyrok z dnia 30.07.2019 r. k. 119 – 123 ). Oceniając zarzut apelacji jako niezasadny Sąd Okręgowy w obecnym składzie miał jednak na względzie przede wszystkim niekonsekwentne, permanentnie zmienne i przez to niewiarygodne zeznania pokrzywdzonej T. F. (1) i brak innych dowodów jednoznacznie wskazujących na sprawstwo i winę oskarżonego.

T. F. (1) zeznawała w niniejszej sprawie trzykrotnie w postępowaniu przygotowawczym w tym raz podczas konfrontacji z oskarżonym i dwukrotnie na rozprawie przed sądem.

Podczas składania zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa pokrzywdzona twierdziła, że oskarżony A. G. (1) przyjechał do niej 17.05.2018 r. aby zawrzeć umowę pożyczki pieniędzy w kwocie 600 zł., pożyczka została udzielona, na co pokrzywdzona przedstawiła umowę na piśmie, jednocześnie w tym samym dniu oskarżony miał zabrać w celu przywłaszczenia z jej mieszkania telefon komórkowy (...)i 500 zł., choć pokrzywdzona nie widziała momentu zaboru tych rzeczy, w tym dniu poza oskarżonym przebywały w jej mieszkaniu także inne osoby, syn pokrzywdzonej i dwie córki ( k.3 ). Zeznania te pokrzywdzona nie zmieniła podczas kolejnego przesłuchania w postępowaniu przygotowawczym gdy odebrała odzyskany w toku postępowania telefon i w trakcie konfrontacji ( k. 47, k.60 ).

Na rozprawie głównej w dniu 20.02.2019 r. pokrzywdzona prezentowała diametralnie inną wersję zdarzenia. Przyznała że nie ma żadnego dowodu, że A. G. (1) zabrał z jej mieszkania pieniądze w kwocie 500 zł., co się tyczy telefonu (...)zeznawał że „sprzedała” go oskarżonemu za kwotę 600 zł. lecz oskarżony nie miał tych pieniędzy i umowa pożyczki na kwotę 600 zł w istocie zawierała cenę za telefon i miała być za niego „zapłatą”. Pieniądze w tej kwocie oskarżony miał oddać pokrzywdzonej w innym terminie. Po odczytaniu zeznań z postępowania przygotowawczego pokrzywdzona werbalnie je podtrzymywała, następnie jednak twierdziła, że nieprawdą jest aby oskarżony zabrał jej pieniądze w kwocie 500 zł z portfela a telefon został „sprzedany” oskarżonemu, przy czym oskarżony nie przekazał jej za niego umówioną kwotę 600 zł. ( k.92 – 93 ). Na kolejnej rozprawie przed Sądem Rejonowym w dniu 14.11.2019 r., już po uchyleniu pierwszego wyroku Sądu I instancji pokrzywdzona T. F. w zasadzie podtrzymała wcześniejsze zeznania z rozprawy podkreślając, że zeznała na policji iż oskarżony ukradł jej telefon komórkowy a nie była to prawda ( k.131 ).

Nie sposób zgodzić się ze skarżącym, że „ materiał dowodowy już ten zgromadzony na etapie postępowania przygotowawczego daje pełne podstawy do przypisania oskarżonemu zarzucanego mu czynu” oraz że „prawdopodobieństwo zaboru kwoty pieniężnej w wysokości 500 złotych przez A. G. (1) graniczy z pewnością”. Skarżący dywaguje, że w związku z odzyskaniem przez pokrzywdzoną telefonu na etapie postępowania przygotowawczego między nią a oskarżonym doszło do porozumienia, co miało wpływ na zasadniczą zmianę zeznań pokrzywdzonej, zaprzeczaniu że doszło do kradzieży. Są to jednak jedynie domniemania na których nie sposób opierać wyroku skazującego. Wbrew twierdzeniom skarżącego sprawstwo oskarżonego nie wynika także z innych dowodów przeprowadzonych w sprawie. Skarżący wskazuje na zeznania świadka R. F., świadek ten, syn pokrzywdzonej, potwierdził jednak tylko, że była spisana „umowa pożyczki” pod którą złożył podpis jako świadek ( k.54 – 55 ), co w zasadzie jest okolicznością bezsporną. Problem w tym, że w wersji wynikającej z zeznań pokrzywdzonej z rozprawy pieniądze w kwocie 600 zł o których mowa w umowie miały być zapłatą za opisany w zarzucie aktu oskarżenia telefon komórkowy, w związku z czym nie sposób mówić o kradzieży tego telefonu przez oskarżonego. Uprawdopodabnia to treść wymienionego dokumentu, skoro nie wymieniono w jej treści nazwy umowy a zawarto jedynie twierdzenie że oskarżony odda gotówkę w kwocie 600 zł ( k.6, k. 34 ). Sąd I instancji w pisemnym uzasadnieniu wyroku w sposób przekonywujący wskazał, dlaczego dał wiarę zeznaniom T. F. (1) złożonym na rozprawie, odmówił zaś wiarygodności tym złożonym w postępowaniu przygotowawczym ( k. 136 – 136 odwrót ). Sąd Okręgowy w wyżej wymienionym składzie podziela tą ocenę. W każdym zaś razie mając na uwadze zmienność relacji pokrzywdzonej i racjonalne wytłumaczenie przed sądem, że kradzież nie miała miejsca a telefon dobrowolnie wydała oskarżonemu w ramach jego „sprzedaży”, zachodzą co najmniej niedające się usunąć wątpliwości co do sprawstwa i winy oskarżonego uniemożliwiające przypisanie mu przestępstwa z art. 278 § 1 k.k.

Wniosek

o uchylenie wyroku w zaskarżonej części i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Zważywszy na całokształt powyższej argumentacji wniosek zawarty w apelacji był niezasadny.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Rozstrzygnięcie z pkt I i II części dyspozytywnej zaskarżonego wyroku.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Zarzut i wniosek apelacji nie zasługiwały na uwzględnienie z powodów wskazanych powyżej. Brak było również podstaw do ingerowania z urzędu w treść zaskarżonego wyroku.

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II

Na podstawie art. 632 pkt 2 k.p.k. w zw. z art. 634 k.p.k. Sąd Okręgowy stwierdził, że koszty sądowe za postępowanie odwoławcze ponosi Skarb Państwa.

7.  PODPIS

0.1.1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Oskarżyciel publiczny

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Rozstrzygnięcie w zakresie sprawstwa i winy

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☐

zmiana