UZASADNIENIE

Wnioskiem z dnia 23 grudnia 2015 r. (data prezentaty) (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. domagała się udzielenia zabezpieczenia roszczenia w stosunku do (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. o zaniechanie naruszania praw do programu telewizyjnego (...) oraz o zaniechanie niedozwolonych działań z tytułu czynów nieuczciwej konkurencji tj. roszczenia o nakazanie (...) Spółce Akcyjnej zaniechania na podstawie art. 17 w zw. z art 41 ust 1 pkt 1) w zw. z art. 50 pkt 3), art. 86 ust. 1 pkt 2 lit. c) i ust. 3 i art. 92 w zw. z art. 41 ust. 1 pkt 1) i art. 94 ust. 4 pkt 4) i ust. 5 i art. 97 pkt 3) i pkt 4) i pkt 7) i art. 79 ust. 1 pkt 1) UPAPP i art. 101 w zw. z art. 79 ust 1 pkt 1) oraz art. 3 ust. 1 w zw. z art. 18 ust. 1 pkt 1) UZNK, rozpowszechniania bez zgody Programu (...), a także utworów i przedmiotów praw pokrewnych zawartych w Programie (...), na stronie internetowej Obowiązanego dostępnej pod adresem internetowym (...) oraz jego podstronach („Serwis (...)") poprzez rozpowszechnianie w Serwisie (...) Programu (...)w tym z wykorzystaniem aplikacji „(...)", jak również linków, łączy lub przekierowań umożliwiających dostęp do Programu (...); poprzez nakazanie Obowiązanemu zaniechania rozpowszechniania Programu (...) w Serwisie (...) w jakikolwiek sposób, w tym z wykorzystaniem aplikacji „(...)", jak również linków, łączy lub przekierowań umożliwiających dostęp do Programu (...).

Uprawniony jest spółką prowadzącą działalność na rynku mediów, która polega w szczególności na tworzeniu i nadawaniu programów telewizyjnych, produkcji fi/mów, seriali dokumentów oraz innych audycji, a także prowadzeniu serwisów internetowych. Głównym programem telewizyjnym uprawnionego jest Program (...). Obowiązany jest spółką prowadzącą działalność w obszarze mediów internetowych, w szczególności dostarcza serwisy internetowe użytkownikom między innymi jest właścicielem Serwisu (...). , od 1 października 2015 r. w Serwisie (...), w lewym dolnym rogu ekranu Obowiązany zaczął rozpowszechniać - bez zgody Uprawnionego - Program (...) poprzez aplikację „(...)". Po kliknięciu na aplikację „(...)" i ikonę (...) można oglądać przez kilka minut Program (...). Po upływie, kilku minut, usługa wyłącza się, a na komputerze wyświetla się informacja, „aby oglądać za darmo wybrane kanały Zaloguj się". Po kliknięciu „Zaloguj się” pojawia się okienko do logowania do konta (...) w Serwisie (...). Po zalogowaniu się do konta (...) z użyciem loginu i hasła, Program (...) uruchamia się i jest dostępny nieodpłatnie, bez ograniczeń czasowych. Uprawniony wezwał Obowiązanego do natychmiastowego zaprzestania naruszania przysługujących mu praw.

Rozpowszechniając Program (...) Obowiązany uzyskuje korzyści kosztem Uprawnionego. Serwis (...)jest serwisem, który swą wartość ekonomiczną zawdzięcza użytkownikom i ich działalności. kontrakty zawierane z reklamodawcami uzależniają koszt zamieszczenia reklamy w serwisie od ilości jego użytkowników oraz liczby odsłon serwisu. we wrześniu 2015 r., kiedy Obowiązany nie rozpowszechniał w Serwisie (...) Programu (...), liczba użytkowników serwisu wynosiła 3,674.244, liczba odsłon wynosiła 650.613.148, a zasięg Serwisu (...) wynosił 14,91%, w rezultacie pod względem liczby użytkowników Serwis (...) znajdował się na (...) miejscu wśród domen internetowych; od października 2015 r., kiedy to Obowiązany umożliwił użytkownikom oglądanie Programu (...) poprzez Serwis (...), liczba użytkowników Serwisu (...) wzrosła o ponad 1,3 miliona użytkowników i wyniosła 4.996.962, liczba odsłon wynosiła 665.231.282, a zasięg Serwisu (...) wynosił 20,28%, w rezultacie pod względem liczby użytkowników Serwis (...) znajdował się na 19 miejscu wśród domen internetowych. W ocenie uprawnionego powyższe dowodzi, że z pewnością jednym z decydujących czynników nagłego i znaczącego wzrostu liczby użytkowników Serwisu (...), było rozpowszechnianie przez Obowiązanego programu (...) w należącym do niego serwisie.

Uprawnionemu, jako organizacji telewizyjnej, przysługują z mocy art. 97 UPAPP, prawa pokrewne do nadań programów. Prawa pokrewne do nadania przysługują organizacjom nadawczym z samego faktu nadawania, a zatem tworzenia i emitowania programów. W związku z tym, że Uprawniony posiada koncesję na Program (...) i jest odpowiedzialny za tworzenie i emisję Programu (...) posiada on ex lege wyłączne prawa do rozporządzania oraz korzystania z praw pokrewnych do nadania Programu (...), na wszelkich polach eksploatacji i w najszerszym możliwym zakresie. Ponadto, Uprawniony jest dysponentem majątkowych praw autorskich do audycji i przekazów zawartych w Programie (...) stanowiących utwory w rozumieniu UPAPP. W szczególności Uprawnionemu przysługują prawa do rozporządzania i korzystania z utworów audiowizualnych takich jak filmy, seriale, dokumenty, których jest producentem lub które zamówił w zakresie, w jakim te prawa nabył od podmiotów uprawnionych (stosownie do treści art. 41 ust. 1 pkt 1. UPAPP). Poza autorskimi prawami majątkowymi, Uprawniony nabywa również prawa do przedmiotów praw pokrewnych (prawa pokrewne do artystycznych wykonań, praw do fonogramów i wideogramów), które również są eksploatowane w Programie (...). Prawa te są nabywane na podstawie umów przenoszących prawa, licencji lub ex lege na podstawie przepisów prawa (stosownie do art. 92 w zw. z art. 41 ust 1 pkt 1 oraz art. 94 ust. 4 UPAPP), w zakresie rozpowszechniania obejmującego m.in. nadawanie, reemitowanie i publiczne udostępniania w taki sposób, aby każdy mógł mieć dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym.

Działanie Obowiązanego polegające na rozpowszechnianiu Programu (...) poprzez jego publiczne udostępnianie w Serwisie (...) jest bezprawne, ponieważ Uprawniony posiada wyłączne prawa do rozporządzania i korzystania z praw pokrewnych do nadań całości i fragmentów Programu (...) oraz nabywa prawa do rozporządzania i korzystania z audycji i przekazów własnych, a także praw pokrewnych do artystycznych wykonań, fonogramów i wideogramów; konsekwencją posiadanych praw jest prawo (...) do rozporządzania i korzystania z nadania, a także z przedmiotów praw autorskich i pokrewnych na wszelkich polach eksploatacji, w tym do zezwalania innym podmiotom eksploatacji praw, ale i do zakazania innym podmiotom korzystania z dzieła bez odpowiedniego zezwolenia i zapłaty odpowiedniego wynagrodzenia na rzecz uprawnionych (art. 17 i art. 86, art. 94 i art. 97 UPAPP); Obowiązany korzysta z nadania Programu (...), a także przedmiotów praw autorskich i pokrewnych, w ten sposób, że rozpowszechnia je (w rozumieniu art. 6 pkt. 3 UPAPP) w ramach Serwisu (...), tj. publicznie je udostępnia prawie pięciu milionom użytkowników Serwisu, którego jest właścicielem. Udostępnianie treści online stanowi naruszenie monopolu autora jeżeli, choćby w niewielkiej części prowadzi do bezpośredniego odtworzenia utworu w ramach danego serwisu, przy tym sposób, w jaki technicznie realizowana jest transmisja za pozbawiony znaczenia; Obowiązany dokonuje rozpowszechnienia Programu (...) na innym niż Uprawniony polu eksploatacji, tj. poprzez sieć Internet, a nie bezprzewodowo z wykorzystaniem częstotliwości radiowych poprzez naziemną telewizję cyfrową oraz satelitarnie jak Uprawniony; Obowiązany nie uzyskał zezwolenia Uprawnionego na korzystanie z nadania, a także przedmiotów praw autorskich i pokrewnych, pomimo że nie jest zwolniony z obowiązku jego uzyskania w ramach dozwolonego użytku prawnego (art. 23 i n. UPAPP).

Działanie Obowiązanego narusza interesy Uprawnionego bowiem zgodnie z art. 3 ust 1 w zw. z art. 1 UZNK czynem nieuczciwej konkurencji jest działanie lub zaniechanie, podjęte w związku z działalnością gospodarczą, będące szkodliwym, ponieważ zagraża lub narusza interes innego przedsiębiorcy, jeżeli jednocześnie jest bezprawne, jako sprzeczne z prawem lub dobrymi obyczajami. Konsumpcja treści telewizyjnych za pośrednictwem serwisów internetowych skutkuje pomniejszeniem widowni tradycyjnej telewizji. To zaś może mieć negatywny wpływ na przychody z reklam. Użytkownik, który obejrzał daną audycję (z Programu (...)) w Serwisie (...) nie obejrzy (a w każdym razie jest to bardzo mało prawdopodobne) tej samej audycji za pośrednictwem przekazu telewizyjnego, co oznacza, że oglądalność programu telewizyjnego mierzona pomiarem telemetrycznym instytutu badawczego będzie niższa niż oglądalność rzeczywista i całkowita uwzględniająca wszystkich widzów tej audycji niezależnie od sposobu zapoznania się z jej treścią. Zatem część oglądalności audycji (towar) wytworzona w całości przez (...) i na jej koszt nie jest przez nią sprzedawana, (...) nie może czerpać z niej dochodów.

Uprawniony ponosi ogromne koszty z tytułu nabywania praw autorskich oraz pokrewnych dla celów nadawania Programu (...), a takich kosztów nie ponosi Obowiązany. W tym kontekście zwiększanie liczby użytkowników Obowiązanego kosztem Uprawnionego stanowi szczególnie rażący przykład naruszania zasad uczciwości kupieckiej.

Wykazując istnienie interesu prawnego w udzieleniu zabezpieczenia uprawniony stwierdził że brak zabezpieczenia zniweczy faktyczne możliwości osiągnięcia celu postępowania w sprawie z przyszłego powództwa Uprawnionego przeciwko Obowiązanemu o zaprzestanie naruszania praw autorskich i pokrewnych oraz o zaniechanie czynów nieuczciwej konkurencji. Specyfika naruszenia, który występuje w niniejszej sprawie powoduje, że kontynuacja zachowań naruszających prawo ma nieodwracalne skutki m.in. poprzez wpływ na zmianę zachowań rynkowych konsumentów. Badania pokazują, że widz przywiązuje się do źródła emisji programu - szczególnie trudno będzie odzyskać utraconą widownię także, dlatego, że internetowe źródło emisji programu udostępniane przez Obowiązanego jest powszechnie dostępne, i proste w obsłudze. Udzielenie zabezpieczenia poprzez nakazanie zaniechanie rozpowszechniania Programu (...) przez Obowiązanego w Serwisie (...) jest jedynym sposobem na zatrzymanie zmiany przyzwyczajeń konsumentów w zakresie źródła emisji programu. Im dłużej twa nieuczciwa praktyka Obowiązanego tym trudniejsze do odwrócenia będą jej skutki. możliwe zwiększenie dostępności programu telewizyjnego w przypadku jego rozpowszechniania w sieci Internet nie powoduje wzrostu przychodów nadawców, w tym Uprawnionego. Może wręcz skutkować zmniejszeniem przychodów, jeżeli widzowie zamiast oglądać dany program poprzez tradycyjny odbiornik oglądają go na komputerze.

Celem postępowania o zaniechanie dalszych naruszeń jest zapewnienie skutecznej ochrony przedsiębiorcy przed skutkami nieuczciwych praktyk konkurentów. Tymczasem przewidywany czas trwania postępowania, dynamika zmian na rynku oraz charakter działalności Obowiązanego prowadzonej za pośrednictwem Internetu o ogólnopolskim zasięgu powodują, że nieudzielenie ochrony tymczasowej doprowadzi do powstania niepowetowanych i nieodwracalnych szkód polegających na zmniejszeniu wpływu z reklam oraz negatywnym odbiorze Uprawnionego przez akcjonariuszy i inwestorów, co również bezpośrednio przekłada się na straty finansowe.

Na poparcie przytoczonych okoliczności Uprawniony przedstawił wydruk z krajowego rejestru domen (k. 44-44a), wydruk ze stron serwisu (...) (k. 46-51), wypis z aktu notarialnego z dnia 02/12/2015 r. (k. 53-54), nagranie z korzystania z serwisu (...) (k. 55), opis programu (...) on - line (k. 57-60), notatki służbowe z monitoringu aplikacji (...) w serwisie (...) (k. 62-70), wydruki ze strony (...) i (...) (k. 72- 79), wyniki badań popularności domen wg zasięgu z września i października 2015 r. (k. 81-82), regulamin sprzedaży reklamy spółki Grupa (...) (k. 84-112), oświadczenie dyrektora (...) o nieuwzględnianiu oglądalności tv przez internet w badaniach oglądalności (k. 114), kopię wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 07 maja 2014 r. sygn. akt I ACa 1663/13 (k. 116-125a), kopię wyroku trybunału z dnia 07 marca 2013 r. (k. 126-135), wezwanie do zaniechania naruszeń skierowane przez uprawnionego oraz odpowiedź obowiązanego (k. 137-141).

Sąd zważył co następuje.

Wniosek o udzielenie zabezpieczenia zasługiwał na uwzględnienie, jednakże z wprowadzeniem ograniczenia czasowego jego trwania.

Zgodnie z art. 730 § 1 KPC w każdej sprawie cywilnej podlegającej rozpoznaniu przez sąd można żądać udzielenia zabezpieczenia. Może żądać go każda osoba, która uprawdopodobni roszczenie oraz interes prawny w udzieleniu zabezpieczenia. Interes taki istnieje, gdy brak zabezpieczenia uniemożliwi lub poważnie utrudni wykonanie zapadłego w sprawie orzeczenia lub w inny sposób uniemożliwi lub poważnie utrudni osiągnięcie celu postępowania w sprawie (art. 730¹ § 1 i 2 KPC). Natomiast zgodnie z art. 755 § 1 pkt 1 KPC, jeżeli przedmiotem zabezpieczenia nie jest roszczenie pieniężne, sąd udziela zabezpieczenia w taki sposób, jaki stosownie do okoliczności uzna za odpowiedni, w tym może unormować prawa i obowiązki stron lub uczestników postępowania na czas trwania postępowania.

Tak wskazane warunki dopuszczalności zabezpieczenia muszą istnieć łącznie, co oznacza, że brak chociażby jednej z nich powoduje, iż zabezpieczenie roszczenia jest niedopuszczalne. Wymóg uprawdopodobnienia roszczenia odpowiada obowiązkowi uprawdopodobnienia wiarygodności roszczenia. Uprawdopodobnienie roszczenia w postępowaniu zabezpieczającym, przy uwzględnieniu treści art. 243 KPC oznacza, że uprawniony przedstawił i należycie uzasadnił twierdzenia, które stanowią podstawę dochodzonego roszczenia.

Roszczenie należy uznać za uprawdopodobnione, jeżeli prima facie istnieje znaczna szansa na jego istnienie, co nie wyklucza tego, iż w świetle głębszej analizy stanu faktycznego i prawnego wniosek może okazać się bezzasadny. Istotą postępowania zabezpieczającego, jako postępowania incydentalnego, nie jest uznanie dochodzonego roszczenia za udowodnione, ale jedynie za uprawdopodobnione, czemu służy dokonywana przez sąd jedynie pobieżna analiza dostarczonego przez wnioskodawcę materiału dowodowego. Możliwość dojścia, w wyniku pełnego postępowania, do wniosku o niezasadności roszczenia, jest oczywistym założeniem tej instytucji. Natomiast przy badaniu istnienia interesu prawnego w udzieleniu zabezpieczenia należy przyjmować szerokie rozumienie pojęcia roszczenia, które podlegałoby ochronie, tj. nie tylko jako roszczenie w materialnoprawnym ujęciu, lecz jako każde uprawnienie doznające ochrony prawnej, sytuację prawną danego podmiotu lub roszczenie procesowe, będące przedmiotem ewentualnego postępowania cywilnego, w związku z którym złożono wniosek o zabezpieczenie (por. np. postanowienie SO w Gliwicach z dnia 4.06.2010 r., X GC 104/10).

Nadto rozstrzygając wniosek o zabezpieczenie Sąd bierze pod uwagę stan rzeczy istniejący w chwili orzekania – co wynika z art. 316 § 1 KPC w zw. z art. 13 § 2 KPC.

Uprawniony zarzucił obowiązanemu szereg naruszeń prawa, przede wszystkim z zakresu przepisów ustawy z dnia 04 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (UPAPP) oraz ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (UZNK) i wnosił na podstawie art. 101 w zw. z art. 79 ust. 1 pkt 1 UPAPP oraz art. 18 ust. 1 pkt 1 UZNK o nakazanie obowiązanemu zaniechania rozpowszechniania Programu (...) w serwisie (...) w jakikolwiek sposób, w tym z wykorzystaniem aplikacji „(...)”, jak również linków, łączy lub przekierowań umożliwiających dostęp do Programu (...).

Zgodnie z art. 18 ust. 1 pkt 1 UZNK w razie dokonania czynu nieuczciwej konkurencji, przedsiębiorca, którego interes został zagrożony lub naruszony, może żądać zaniechania niedozwolonych działań, na podstawie zaś z art. 79 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 101 UPAPP 1. Uprawniony, którego autorskie prawa majątkowe zostały naruszone, może żądać od osoby, która naruszyła te prawa zaniechania naruszania.

Art. 17 UPAPP wskazuje, iż w przypadku, gdy ustawa nie stanowi inaczej, twórcy przysługuje wyłączne prawo do korzystania z utworu i rozporządzania nim na wszystkich polach eksploatacji oraz do wynagrodzenia za korzystanie z utworu. Z kolei art. 94 UPAPP stanowi, że bez uszczerbku dla praw twórców lub artystów wykonawców, producentowi fonogramu lub wideogramu przysługuje wyłączne prawo do rozporządzania i korzystania z fonogramu lub wideogramu w zakresie: zwielokrotniania określoną techniką; wprowadzenia do obrotu; najmu oraz użyczania egzemplarzy; publicznego udostępniania fonogramu lub wideogramu w taki sposób, aby każdy mógł mieć do niego dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym. W przypadku nadawania, reemitowania lub odtwarzania wprowadzonego do obrotu fonogramu lub wideogramu, producentowi przysługuje prawo do stosownego wynagrodzenia. Zaś art. 97 UPAPP stanowi, że bez uszczerbku dla praw twórców, artystów wykonawców, producentów fonogramów i wideogramów, organizacji radiowej lub telewizyjnej przysługuje wyłączne prawo do rozporządzania i korzystania ze swoich nadań programów w zakresie: utrwalania; zwielokrotniania określoną techniką; nadawania przez inną organizację radiową lub telewizyjną; reemitowania; wprowadzania do obrotu ich utrwaleń; odtwarzania w miejscach dostępnych za opłatą wstępu; udostępniania ich utrwaleń w taki sposób, aby każdy mógł mieć do nich dostęp w miejscu i w czasie przez siebie wybranym.

Zarówno w pierwotnej wersji ustawy, jak i w tekście obecnie obowiązującym, ustawodawca odstąpił od zdefiniowania przedmiotu ochrony prawa do nadań programów. Wydaje się, że jako przedmiot ochrony praw do nadań programów można uznać swoiste dobro niematerialne, którego istotę stanowi świadczenie polegające na emisji (w sensie wytworzenia sygnału) oraz procesie przygotowania programu. Należy jednak wyraźnie zastrzec, że czym innym jest akt nadania wraz z procesem przygotowania programu, a czym innym jest nadawana w programie audycja. Ustawa nie stawia tutaj - podobnie jak wobec fonogramu i wideogramu - żadnych dodatkowych przesłanek ochrony. Nadanie nie musi w szczególności przejawiać cech twórczych. Podobnie jak jego przedmiotem nie muszą być utwory oraz przedmioty praw pokrewnych.

Ustawa nie zawiera definicji organizacji radiowej lub telewizyjnej. Powyższy stan prawny wywołuje niepewność co do właściwego określenia podmiotu uprawnionego, zważywszy w szczególności na różnorodność wkładów składających się na finalne nadanie. W doktrynie własności intelektualnej przyjmuje się, iż pojęcie organizacji radiowej lub telewizyjnej jest w istocie rzeczy tożsame z pojęciem nadawcy zdefiniowanym w art. 4 pkt 5 (...) (A. M., Prawa pokrewne, s. 19). Przepis ten stanowi, że nadawcą jest osoba fizyczna, osoba prawna lub osobowa spółka handlowa, która tworzy i zestawia program oraz rozpowszechnia go lub przekazuje innym osobom w celu rozpowszechniania. Organizacjom radiowym lub telewizyjnym niezależnie od przysługujących praw pokrewnych mogą ponadto przysługiwać autorskie prawa majątkowe do nadawanych programów, jeśli audycje takie spełniają przesłanki oryginalności i indywidualności. Autorskie prawa majątkowe organizacje nabywają bądź jako pracodawcy na mocy art. 12, bądź na podstawie umowy przenoszącej autorskie prawa majątkowe.

Z kolei na gruncie ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji art. 3 ust. 1 (tzw. klauzula ogólna) wskazuje, iż czynem nieuczciwej konkurencji jest działanie sprzeczne z prawem lub dobrymi obyczajami, jeżeli zagraża lub narusza interes innego przedsiębiorcy lub klienta. Jeśli określone działanie nie mieści się w katalogu czynów wyraźnie zakazanych przez ZNKU, należy na podstawie przewidzianej w art. 3 ustawy klauzuli generalnej, jako uniwersalnego zakazu nieuczciwej konkurencji, ocenić charakter tego działania, z uwzględnieniem przesłanek przewidzianych w tym przepisie.

Na gruncie obu ustaw istotną kwestią dla oceny istnienia roszczenia o zaniechanie jest zagrożenie kontynuowania naruszeń przez obowiązanego.

Biorąc pod uwagę powyżej przytoczone przepisy Sad uznał, iż uprawniony uprawdopodobnił istnienie roszczenia o zaniechanie naruszeń – w załączonych wydrukach, oświadczeniach i z nagranej płyty wynika, iż faktycznie na stronie (...) jest emitowany poprzez aplikację „(...)” program (...), co do którego uprawniony jednoznacznie wykazał przysługiwanie mu praw majątkowych autorskich. Uprawniony wezwał obowiązanego do zaniechania naruszeń przysługujących mu praw, a pomimo tego obowiązany nadal emituje program (...) na swojej stronie internetowej. W mniejszym stopniu uprawdopodobnił także uprawniony bezprawność naruszeń jego praw przez Obowiązanego. Z korespondencji bowiem pomiędzy stronami wynika, że aplikacja (...) nie należy do obowiązanego a jest udostępniana przez podmiot trzeci – spółkę (...) sp. z o.o. z siedzibą w W.. Jak wynika z treści wpisu w Rejestrze Przedsiębiorców Telekomunikacyjnych prowadzonego przez Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej, będącego rejestrem jawnym, podmiot ten jest zarejestrowany pod numerem (...). W przedmiocie działalności wskazanego podmiotu jest świadczenie usług telekomunikacyjnych / usługa rozprowadzania lub rozpowszechniania programów radiofonicznych lub telewizyjnych oraz dostarczanie udogodnień towarzyszących / interfejsy programów aplikacyjnych. Uprawniony w treści swojego wniosku nie odniósł się w żaden sposób do tej kwestii, mimo że obowiązany w sposób bezpośredni wskazał ten podmiot jako świadczący usługę „(...)”, za pomocą której jest emitowany na stronie Program (...). Uprawniony nie przedstawił także stosownego regulaminu świadczenia tejże usługi, który powinien zgodnie z przepisami być udostępniony konsumentom przez operatora, choćby ze względu na wymogi wynikające z ustawy o świadczeniu usług drogą elektroniczną, bowiem jak wynika z treści przedstawionych dokumentów swobodny dostęp do usługi następuje po zalogowaniu się do serwisu (...) Formuła postępowania zabezpieczającego opiera się co do zasady na dokumentach dostarczonych przez uprawnionego, zaś ewentualne braki w dokumentacji oraz przedstawione powyżej wątpliwości powinny stać się przedmiotem postępowania procesowego, stąd Sąd uznał iż udzielenie zabezpieczenia jest zasadne, biorąc pod uwagę kwestię uprawdopodobnienia nie zaś udowodnienia roszczenia. Kwestia ta jest istotą sporu, który ma być rozstrzygany przez Sąd.

W ocenie Sądu uprawniony wykazał także istnienie interesu prawnego w udzieleniu zabezpieczenia – z treści przedstawionych artykułów prasowych wynika, iż nowa formuła strony serwisu (...) będzie utrzymana, nie jest wersją testową a docelową i brak jest przesłanek by stwierdzić, że emisja Programu (...) zostanie zaniechana. Sąd przychyla się do twierdzeń uprawnionego, że w przypadku roszczeń o zaniechanie celem postępowania zabezpieczającego powinno być natychmiastowe przerwanie bezprawnych działań. Dynamika zmian na rynku oraz charakter działalności Obowiązanego prowadzonej za pośrednictwem Internetu o ogólnopolskim zasięgu powodują, że nieudzielenie ochrony tymczasowej doprowadzi do powstania niepowetowanych i nieodwracalnych szkód polegających na zmniejszeniu wpływu z reklam oraz negatywnym odbiorze Uprawnionego przez akcjonariuszy i inwestorów, co również bezpośrednio przekłada się na straty finansowe.

Zastosowany przez Sąd sposób zabezpieczenia nie powinien obciążyć obowiązanego ponad miarę - ze względu na przedstawione powyżej wątpliwości, Sąd zdecydował się na podstawie art. 755 §1 pkt 1 KPC ograniczyć w czasie trwanie zabezpieczenia do okresu pół roku. W ocenie Sądu jest to czas, który z jednej strony pozwoli na zapobieżenie skutkom ewentualnej bezprawności naruszeń dokonywanych przez obowiązanego, z drugiej zaś nie obciąży go nadmiernie, pozwalając kontynuować działalność gospodarczą z której i on także, podobnie jak uprawniony uzyskuje zyski. Sąd podjął tę decyzję uwzględniając także argumenty uprawnionego odnośnie czasu trwania postępowań sądowych w tak skomplikowanych sprawach – w ocenie Sądu okres półroczny pozwoli zweryfikować ewentualne wątpliwości do tego stopnia aby skład orzekający w procesie był w stanie trafnie wyważyć kwestie konieczności dalszego udzielenia zabezpieczenia, jednocześnie stymulując strony do sprawniejszego przedstawienia swoich racji w postępowaniu.

Z przytoczonych względów Sąd orzekł jak w sentencji.

SSO Ewa Teofilak

Zarządzenie: (...)

POSTANOWIENIE

UZASADNIENIE