UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 31 października 2019 roku (...) S.A. w W. wniósł pozew przeciwko A. S. o zapłatę kwoty 29.447,14 złotych wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 1 listopada 2019 roku do dnia zapłaty.

W uzasadnieniu powód wskazał, iż dochodzonej wierzytelności dochodzi z tytułu umowy o kredyt gotówkowy, do której ustalono wskazany przez powoda rachunek bankowy uruchomiony w dniu 16 maja 2016 roku.

Pozwana nie zaspokoiła wszystkich należności wynikających z umowy kredytu. Roszczenie stało się wymagalne w dniu 19 listopada 2018 roku w związku z rozwiązaniem umowy przez powoda wobec opóźnienia pozwanej.

Na zobowiązanie pozwanej na dzień sporządzenia pozwu składały się

- kwota 27.015,67 złotych tytułem niescalonego kapitału umownego,

- kwota 916,37 złotych tytułem niespłaconych odsetek kapitałowych.

(vide: pozew, k. 4-6)

Pozwana wniosła sprzeciw od wydanego nakazu zapłaty w postępowaniu elektronicznym upominawczym.

Pozwana podniosła zarzuty:

- nie udowodnienia podstawy istnienia i wysokości roszczenia dochodzonego pozwem,

- braku legitymacji czynnej powoda,

- braku wskazania w pozwie i udowodnienia istnienia podstawy wymagalności dochodzonego roszczenia,

- braku skutecznego doręczenia pozwanej wezwania do zapłaty i oświadczenia o wypowiedzeniu umowy,

- braku dokonania wyliczenia dochodzonego przez powoda roszczenia.

W konsekwencji pozwana wniosła o oddalenia powództwa. Pozwana zobowiązała powoda do złożenia w oryginale wszelkich dokumentów, z których wywodzi on S. prawne. Ponadto pozwana podniosła zarzut przedawnianie roszczenia oraz wniosła o rozłożenie zasądzonej należności na raty.

W uzasadnieniu pozwana napisała, iż bezspornym jest to, iż zawarła z powodem umowę. Stwierdziła, iż umowa jest wypełniona klauzulami niedozwolonymi.

(vide: sprzeciw, k. 9-14)

Stan faktyczny:

Na podstawie złożonego przez powoda projektu umowy w ramach bankowości elektronicznej pozwanej miał być udzielony kredyt w kwocie 33.297,00 złotych, który miał jej zostać wypłacony na jej rachunek osobisty wskazany w punkcie 3 umowy.

Pozwana miała dokonywać spłaty kredytu przez okres 96 miesięcy w ratach równych płatnych 15 dnia każdego miesiąca począwszy po miesiącu od dnia wypłaty kredytu.

Kredyt miał być spłacany z rachunku osobistego powódki prowadzonego w banku

Oba numery rachunków – to jest ten, na który miała być dokonana wpłata środków i ten, z którego miała być dokonana spłata kredytu nie odpowiadając numerowi rachunku wynikającemu z pozwu.

Kredyt miał być obciążony prowizją w kwocie 3.297,00 złotych płatnej z kwoty kredytu.

Możliwość wypowiedzenia umowy kredytu została określona w punkcie 10 – warunkiem wypowiedzenia był brak spłaty części kredytu, pomimo wezwania do jego spłacenia.

Wypowiedzenie zgodnie z zapisem punktu 15 wymaga formy pisemnej, a okres wypowiedzenia wynosi 30 dni.

(projekt umowy kredytu, k. 29-37)

Sąd zważył:

Stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie załączonego projektu umowy.

W ocenie Sądu dokumentu tego nie można utożsamiać z dokumentem umowy zawartej przez strony, albowiem załączona do pisma procesowego powoda kopia jest opatrzona wzmianką; „niniejszy dokument stanowi bezpłatny projekt umowy w rozumieniu art. 12 ustawy o kredycie konsumenckim” oraz „nie stanowi on oferty”.

Tym samym należało uznać, iż dokument ten nie stanowi dokumentu umowy, ale jest on projektem umowy przesłanej stronie w okresie poprzedzającym zawarcie umowy – zgodnie z postanowieniem art. 12 ustawy o kredycie konsumenckim.

Przesłanego dokumentu nie można również w żaden sposób powiązać, ani ze wskazaną w pozwie datą zawarcia umowy (albowiem z projektu umowy data ta nie wynika), ani też ze wskazanym w pozwie rachunkiem umowy, albowiem wskazany w projekcie umowy rachunek, na który miały wpłynąć środki pieniężne dla pozwanej, jak również wskazany rachunek osobisty do spłaty kredytu zawiera inne numery jak ten, do którego nawiązuje pozew, załączone zestawienie operacji oraz kopie wezwania i wypowiedzenia umowy.

Wreszcie do pozwu nie załączono również harmonogramu spłaty kredytu, stanowiącego załącznik do umowy, co wynika z jej treści, a z której wynika wysokość comiesięcznej raty (albowiem wysokość ta nie została wskazana w dokumencie będącym projektem umowy).

Ponadto pomimo wystosowanego do powoda zobowiązania nie przedłożył on do niniejszej sprawy dokumentów (w oryginale lub poświadczonej przez pełnomocnika kopii) – w szczególności dokumentów wezwania do zapłaty poprzedzającej wypowiedzenia umowy, wypowiedzenia umowy, czy dowodu doręczenia przesyłki wypowiedzenia umowy.

Co więcej powód nie powołał się na żadne istotne przeszkody uniemożliwiające mu przedłożenie takowych dokumentów (zagubienie, zniszczenie).

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż na powodzie spoczywał obowiązek wykazania roszczenia w zakresie zakwestionowanym przez stronę pozwaną.

Strona pozwana przyznawała fakt zawarcia umowy, ale kwestionowała istnienie wierzytelności, jej wysokość, skuteczność dokonanego wypowiedzenia umowy (również w kontekście skuteczności wezwań kierowanych do pozwanej na etapie poprzedzającym zawarcie wypowiedzenie umowy). Wreszcie kwestionowała oparcie żądania na dokumentach innych, aniżeli dokumenty oryginalne.

Powyższe wyznaczało zakres ciężaru dowodowego strony powodowej.

W odpowiedzi na powyższe strona powodowa przedłożyła projekt umowy kredytu bez harmonogramu, z którego nie wynikała wysokość rat kredytu oraz kserokopie pozostałych dokumentów (z wyłączeniem pełnomocnictw dla pracowników banku) i to pomimo zobowiązania sądu oraz bez wskazania, aby istniały przeszkody dla załączenia dokumentów spełniających wymóg dokumentu jako środka dowodowego – zgodnie z założeniem przepisu art. 245 k.p.c. w związku z art. 129 par. 2 k.p.c.

Tym samym złożone przez powoda kopie nie mogły stanowić podstawy ustaleń faktycznych i nie mogły prowadzić do uznania, aby powód wykazał zasadność roszczenia.

Co więcej powód powołując się na fakt wezwania pozwanej do spłaty zaległości i przedkładając kopie wezwania jednocześnie nie załączył żadnego wiarygodnego dowodu (nawet kopii) wskazującego na to, aby pismo takie do pozwanej zostało nadane, albo zostało jej doręczone. Tymczasem z faktu sporządzenia pisma nie wynika domniemanie jego nadania, a tym bardziej jego doręczenia.

Tym samym Sąd uznał, iż powód nie wykazał swojego roszczenia w stopniu pozwalającym na uznanie go za zasadne.

Załączony projekt umowy nie stanowi podstawy wykazania wysokości żądania, złożone kopie nie stanowią podstawy wykazania nie wykonania zobowiązania, nie załączony harmonogram spłaty kredytu nie pozwala na ustalenie tego jaka jest wysokość zaległości pozwanej, zaś brak dowodu nadania wezwania do zapłaty poprzedzającego wypowiedzenie umowy nie pozwala na uznanie, iż powód zachował wszelkie konieczne wymogi składające się na skuteczność dokonanego wypowiedzenia.

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE