W Y R O K
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 10 kwietnia 2014 r.
Sąd Rejonowy dla m.st. Warszawy VI Wydział Rodzinny i Nieletnich
w składzie następującym:
Przewodniczący SSR Barbara Ciwińska
Protokolant Izabela Katryńska
po rozpoznaniu w dniu 10 kwietnia 2014 r. w Warszawie na rozprawie
sprawy z powództwa A. Ł. (1)
przeciwko A. Ł. (2)
o zaspokojenie potrzeb rodziny
1. powództwo oddala,
2. koszty postępowania przejmuje na rachunek Skarbu Państwa.
Pozwem z dnia 29 czerwca 2013 roku A. Ł. (1) wniosła o zasądzenie od pozwanego – A. Ł. (2) kwoty po 332,64 zł miesięcznie, tytułem zaspokojenia potrzeb rodziny. W uzasadnieniu pozwu wskazała, iż kwota ta stanowi połowę wysokości opłat za wspólne mieszkanie stron, które to opłaty ona ponosi.
Pismem z dnia 03 grudnia 2013 roku (data złożenia pisma na rozprawie), pozwany A. Ł. (2), reprezentowany przez pełnomocnika profesjonalnego, wniósł odpowiedź na pozew (k. 39). Wniósł o oddalenie powództwa jako bezzasadnego, podnosząc, iż jego sytuacja majątkowa uniemożliwia mu obecnie partycypowanie w kosztach utrzymania mieszkania.
Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:
A. Ł. (2)oraz A. Ł. (1), z d. B., zawarli związek małżeński w dniu 05 sierpnia 1982 roku w W., akt małżeństwa zarejestrowany został za numerem IV/976/82. Z małżeństwa posiadają jedno dziecko – A. Ł. (2) urodzonego (...). Strony od 26 maja 2011 roku pozostają w ustroju rozdzielności majątkowej małżeńskiej, ustanowionym umownie. Nie toczy się sprawa o rozwód ani o separację pomiędzy małżonkami.
Powódka A. Ł. (1) ma lat 56.Pracuje na Uniwersytecie (...), na stanowisku samodzielnego referenta. Jak wynika z zaświadczenia o wysokości dochodu podatnika w podatku dochodowym od osób fizycznych za rok 2012, jej średni miesięczny dochód brutto wynosi około 5.100 zł (k. 10), roku 2011 dochód ten wynosił natomiast ok. 4.800 zł (k. 12). Ma chorobę zwyrodnieniową kręgosłupa.
Pozwany A. Ł. (2), lat 57, posiada wykształcanie techniczne budowlane. Prowadzi działalność gospodarczą –układanie paneli podłogowych. Na stałe współpracuje ze spółką (...) Sp. z o.o.Jego dochody zawsze związane były z ilością zleceń, kształtowały się, średnio miesięcznie, na poziomie 8.000 – 5.500 zł (lata 2010-2011), natomiast w roku 2012 wynosiły ok. 2.500 zł okoliczność znana Sądowi z urzędu, ( k. 123). W lutym 2014 roku, jego przychód wynosił około 1.800 – 1.700 zł. Pozwany zmaga się z licznymi problemami zdrowotnymi. Jest chory na cukrzycę, nadciśnienie, zdiagnozowano także migotanie przedsionków, ma problemy z oddychaniem. Na skutek opisanych schorzeń nie może on wykonywać pracy zawodowej. A. Ł. (2)wymaga przyjmowania na stałe leków, jako podał nie stać go na ich wykupienie, nie przyjmuje ich zatem, co powoduje dalsze pogarszanie jego stanu zdrowia. Na pozwanym ciąży obowiązek alimentacyjny względem pełnoletniego syna, orzeczony ostatnio wyrokiem tutejszego Sądu z dnia 22 lipca 2013 roku, w sprawie o sygn. VI RC 410/12, w wysokości po 900 zł miesięcznie. Pozwany zeznał, iż z braku środków płaci alimenty jedynie w wysokości 300 zł miesięcznie. Wcześniej alimenty ustalony były na kwotę około 1.200 zł., ale zostały obniżone. W związku z trudną sytuacją na rynku pracy, koniecznością zakupu leków oraz wysokością alimentów, pozwany zaciągnął pożyczkę u znajomych na kwotę 8.000 zł, do spłaty pozostało mu 5.000 zł. Ze względu na stan zdrowia obecnie nie pracuje, zamierza ubiegać się przyznanie renty.
Powódka i pozwany zamieszkują wraz z synem, w lokalu stanowiącym ich współwłasność. Mieszkanie położone w budynku numer (...), przy ul. (...) w W. ma powierzchnię 31,2 m 2. Łączny koszt opłat za wskazany lokal wynosi 526,88 zł (k. 12), dodatkowe opłaty za energię elektryczną, prąd oraz abonament radiowo-telewizyjny wynoszą 138,40 zł. Ponadto A. Ł. (1) przeprowadziła na swój koszt remont łazienki. Łączny koszt utrzymania mieszkania wynosi zatem 665,28 zł, plus ewentualne dodatkowe koszty. Do listopada 2012 roku A. Ł. (2) opłacał rachunki za mieszkanie. Obecnie koszt utrzymania mieszkania spoczywa wyłącznie na powódce. Mąż nie dokłada się do rachunków. Małżonkowie pozostają silnie skonfliktowani. Pozwany zeznał, iż zacznie ponownie partycypować w opłatach za mieszkanie, po spłacie swojego zadłużenia.
Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie całego materiału dowodowego zgromadzonego w toku postępowania, w szczególności zaświadczeń orz rachunków złożonych do akt postępowania, oraz dowodu z przesłuchania stron.
Sąd Rejonowy zważył co następuje :
W ocenie Sądu Rejonowego powództwo należało oddalić.
Artykuł 27 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego stanowi, iż oboje małżonkowie obowiązani są, każdy według swych sił oraz swych możliwości zarobkowych przyczyniać się do zaspokajania potrzeb rodziny którą przez swój związek założyli. Zadośćuczynienie temu obowiązkowi może polegać także w całości lub w części na osobistych staraniach o wychowanie dzieci i pracy we wspólnym gospodarstwie domowym. Wyrażony w powyższym artykule obowiązek przyczyniania się do zaspokojenia potrzeb rodziny ma charakter alimentacyjny i wchodzi w zakres szerzej nakreślonych, obowiązków wzajemnej pomocy oraz współdziałania dla dobra rodziny. Istnienie obowiązku jest niezależnie od ustroju majątkowego małżeńskiego. Cytowany przepis nakazuje oceniać zakres obowiązku przyczynienia się do zaspokojenia potrzeb rodziny, przez pryzmat „sił oraz możliwości zarobkowych” każdego z małżonków. Analizując sytuację życiową, w jakiej obecnie znajduje się pozwany stwierdzić należało, iż nie ma on obecnie możliwości partycypowania w kosztach utrzymania wspólnego mieszkania stron.
Sytuacja taka ma miejsce przede wszystkim w związku ze stanem zdrowia pozwanego. Wymaga on przyjmowania wielu leków, na które nie jest go stać. W tym miejscu należy ocenić, jako całkowicie chybiony pogląd powódki, iż jej mąż specjalnie nie podejmuje leczenia, by pogorszyć swój stan zdrowia i nie płacić alimentów. Pozwany, gdy jego działalność gospodarcza dobrze prosperowała, zawarł z żoną ugodę i zgodził się płacić na rzecz syna alimenty w kwocie 1.200 zł miesięcznie. Ponosił on wówczas także koszty utrzymania mieszkania. Jego sytuacja majątkowa ulegała jednakże stałemu pogorszeniu, na co jednoznacznie wskazują stale spadające dochody. Ponadto charakter pracy powoda sprawie, że w aktualnym stanie zdrowia nie ma on możliwości podejmowania zatrudnienia. Pozwany wywiązuje się ze swojego obowiązku alimentacyjnego na rzecz syna w kwocie 300 zł miesięczne, jednakże nie uchyla się od ciążącego na nim obowiązku, wie że powinien płacić 900 złotych miesięcznie i nadal jest do tego zobowiązany. Skoro więc pozwany nie jest w stanie płacić nawet zasądzonych mu alimentów na dorosłego syna, nie jest możliwe nadto obciążanie go alimentami na rzecz żony.
Z tych względów powództwo zostało oddalone.
Z uwagi na wynik postępowania i ustawowe zwolnienie od kosztów strony dochodzącej alimentów koszty postępowania przejęte zostały na rachunek Skarbu Państwa.