Sygn. akt VU 562/13
Dnia 5 marca 2014 r.
Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Piotrkowie Tryb.
w składzie :
Przewodniczący: Sędzia SO Mariola Mastalerz
Protokolant: asyst. sędz. Ewelina Goździk
po rozpoznaniu w dniu 5 marca 2014r. na posiedzeniu niejawnym
sprawy z wniosku Z. B.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.
o prawo do wypłaty emerytury
na skutek odwołania wnioskodawczyni
od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.
z dnia 25 marca 2013 r., nr (...)
postanawia:
umorzyć postępowanie w sprawie.
W dniu 22 kwietnia 2013 roku wnioskodawczyni Z. B. wniosła odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. z dnia 25 marca 2013 r., odmawiającej jej prawa do wypłaty emerytury za okres od 1 października 2011 roku do 21 listopada 2012 roku.
W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie podnosząc, m.in. że Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim wyrokiem z dnia 21 grudnia 2011 roku sygn. akt VU 1133/11 oddalił odwołanie wnioskodawczyni od decyzji z dnia 12 października 2011 roku o wstrzymaniu wypłaty emerytury od 1 października 2011 roku. Wnioskodawczyni wniosła skargę o wznowienie postępowania zakończonego ww. wyrokiem i postępowanie toczy się w sprawie pod sygn. VU 136/13.
Pismem procesowym z dnia 3 lutego 2014 roku wnioskodawczyni wycofał swoje odwołanie podnosząc, że w dniu 30 stycznia 2014 roku Prezydent RP podpisał ustawę z dnia 13 grudnia 2013 roku o ustaleniu i wypłacie emerytur do których prawo uległo zawieszeniu, a która to ustawa zapewnia jej zwrot zaległej emerytury za okres zawieszenia od dnia 1 października 2011 roku do dnia 21 listopada 2012 roku wraz z ustawowymi odsetkami. Wniosek o wycofanie odwołania wymagany jest przez przepis art. 9 tejże ustawy, dotyczy bowiem wymogu zakończenia postępowań sądowych, aby organ rentowy mógł rozpocząć postępowanie w sprawie wypłaty zaległej emerytury. Wskazując na powyższe wnioskodawczyni wycofała swoje odwołania bez zrzeczenia się roszczenia.
Sąd Okręgowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
zważył, co następuje:
Oświadczenie wnioskodawczyni w ocenie Sądu należało traktować jako cofnięcie odwołania od decyzji organu rentowego. Zostało ono również poddane przez Sąd ocenie z punktu widzenia dyrektyw wypływających z art. 203 § 4 k.p.c. - według kryteriów zgodności z prawem, zasadami współżycia społecznego oraz tego czy nie zmierza do obejścia prawa. Sąd ocenił także - zgodnie z art. 469 k.p.c. - czy złożone oświadczenie nie narusza słusznego interesu ubezpieczonego.
W ocenie Sądu czynność procesowa w postaci cofnięcia odwołania nie narusza słusznego interesu ubezpieczonej Z. B.
Wobec powyższego, a także tego, że organ rentowy w piśmie procesowym z dnia 18 lutego 2014 roku wyraził zgodę na cofnięcie przez wnioskodawczynię odwołania, należało uznać czynność wnioskodawczyni za prawnie dopuszczalną i nie naruszającą żadnego z wyżej powołanych przepisów k.p.c.
Z tych też względów Sąd Okręgowy na podstawie art. 355 k.p.c. w związku z art. 203 § 4 k.p.c. i art. 469 k.p.c. orzekł jak w sentencji postanowienia.