Formularz UWŁ

Sygnatura akt

Jeżeli został złożony wniosek o uzasadnienie wyroku jedynie co do rozstrzygnięcia o karze i o innych konsekwencjach prawnych, można wypełnić część 3–8 formularza

USTALENIE FAKTÓW

Wyroki wydane wobec skazanego

Lp.

Sąd, który wydał wyrok albo wyrok łączny

Data wyroku albo wyroku łącznego

Sygnatura akt sprawy

1.

Sąd Rejonowy w Toruniu

29.07. 2013 r.

IIK 530/13

2

Sąd Rejonowy w Toruniu

2.07.2015 r.

IIK 432/15

3

Sąd Rejonowy w Toruniu

18.08.2015 r.

VIIIK 1286/14

4

Sąd Rejonowy w Toruniu

29.11.2016 r.

VIIIK 1138/16

5

Sąd Rejonowy w Toruniu

7.03.2019 r.

IIK 1536/18

6

Sąd Rejonowy w Toruniu

29.10. 2019 r.

IIK 544/19

1.2. Inne fakty

1.2.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1. 

R. Ż. był skazywany w następujących sprawach:

7)  wyrokiem Sądu Rejonowego w Toruniu z dnia 29 lipca 2013 roku w sprawie IIK 530/13 na karę 4 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 3 lat tytułem próby, której wykonanie zarządzono postanowieniem z dnia 6 października 2014 r. - kara została wykonana;

8)  wyrokiem Sądu Rejonowego w Toruniu z dnia 2 lipca 2015 roku w sprawie IIK 432/15 na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 4 lat tytułem próby, której wykonanie zarządzono postanowieniem z dnia 21 kwietnia 2016 r. - kara została wykonana;

9)  wyrokiem Sądu Rejonowego w Toruniu z dnia 18 sierpnia 2015 roku w sprawie VIIIK 1286/14 na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 2 lat tytułem próby, której wykonanie zarządzono postanowieniem z dnia 1 marca 2016 r. - kara została wykonana;

10)  wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Toruniu z dnia 29 listopada 2016 roku w sprawie VIIIK 1138/16 na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności - kara została wykonana;

11)  wyrokiem Sądu Rejonowego w Toruniu z dnia 7 marca 2019 roku w sprawie IIK 1536/18 za czyn z art. 280§ 1 kk w zw. z art 64 § 1 kk popełniony w dniu 3 października 2018 r., na karę 2 lat i 7 miesięcy pozbawienia wolności;

12)  wyrokiem Sądu Rejonowego w Toruniu z dnia 29 października 2019 roku w sprawie IIK 544/19 za czyn z art. 281 kk w zw. z art 64 § 1 kk popełniony w dniu 19 lutego 2019 r. i czyn z art. 157§ 2 kk, art 190§ 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk popełniony w dniu 20 lutego 2019 roku na karę łączną 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności;

Dane o karalności

Odpisy orzeczeń

Obliczenia kary

43

28-30, ,32, 34-35, 37-38, 40, 45-47, 52-55,

36, 39, 48, 56, 57,

Skazany odbywa karę w Zakładzie Karnym w K. od dnia 25.02. 2019 r. Początkowo jego zachowanie było niewłaściwe a z czasem uległo poprawie i aktualnie skazany nie stwarza problemów. Skazany był dwukrotnie karany dyscyplinarnie. Był nagradzany za wykonaną pracę nieodpłatną- ostatni raz w październiku 2020 r. Skazany zachowuje się regulaminowo i nie deklaruje przynależności do podkultury przestępczej. Niechętnie udziela informacji na temat krytycyzmu co do popełnionych przestępstw. Niechętnie pracuje nad deficytami w zakresie przeciwdziałania agresji i przemocy oraz spożywania alkoholu. Zatrudniony nieodpłatnie jako kucharz pracuje sumiennie. Odmówił udziału w programie resocjalizacyjnym z zakresu profilaktyki uzależnień. Nie wyrażał chęci opracowania i realizowania zadań indywidualnego programu oddziaływania.

Opinia o skazanym

23

1.2.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

Ocena Dowodów

Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.2.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.

Dane o karalności

Odpisy orzeczeń

Obliczenia kary

Dokumenty urzędowe nie kwestionowane

2

Opinia o skazanym

Opinia o skazanym została sporządzona przez uprawnionego funkcjonariusza. Została sporządzona szczegółowo i jej treść nie budziła wątpliwości Sądu

2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów

(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.2.1 albo 1.2.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

PODSTAWa KARY ŁĄCZNEJ

Lp.

Sąd, który wydał wyrok albo wyrok łączny, data wydania wyroku albo wyroku łącznego i sygnatura akt sprawy

Kary lub środki karne podlegające łączeniu

1.

Wyrok - Sąd Rejonowy w Toruniu z dnia 7.03.2019 r. w sprawie o sygn. IIK 1536/18

2 lata i 7 miesięcy pozbawienia wolności

2.

Wyrok - Sąd Rejonowy w Toruniu z dnia 29.10. 2019 r. sygn. IIK 544/19

kara łączna 1 rok i 6 miesięcy pozbawienia wolności

Zwięźle o powodach połączenia kar lub środków karnych z wyjaśnieniem podstawy prawnej

Postępowanie w przedmiocie wydania wyroku łącznego zostało wszczęte z inicjatywy Dyrektora Zakładu Karnego w K..

W myśl art 81 ust 1 Ustawy z dnia 19 czerwca 2020 roku o dopłatach do oprocentowania kredytów bankowych udzielanych przedsiębiorcom dotkniętym skutkami COVID-19 oraz o uproszczonym postępowaniu o zatwierdzeniu układu w związku z wystąpieniem COVID-19 - przepisy rozdziału IX ustawy Kodeks karny, w brzmieniu dotychczasowym, stosuje się do kar prawomocnie orzeczonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy. Wyroki skazujące, które mogły być objęte łączeniem co do skazanego w niniejszej sprawie zapadły przed dniem wejścia w życie w.w. Ustawy z dnia 19 czerwca 2020 r. zatem należało zastosować przepisy ustawy Kodeks karny w brzmieniu obowiązującym przed wejście w życie tej ustawy.

W myśl art. 85 § 1 kk. Jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu, Sąd orzeka karę łączną. Zgodnie z treścią art. 85 § 2 kk podstawą orzeczenia kary łącznej są wymierzone i podlegające wykonaniu w całości lub w części kary lub kary łączne za przestępstwa, o których mowa w § 1kk. W chwili orzekania wobec skazanego podlegały wykonaniu jedynie kary pozbawienia wolności orzeczone w sprawach Sądu Rejonowego w Toruniu o sygn. IIK 1536/18 i IIK 544/19. Tylko te kary mogły być więc objęte wyrokiem łącznym.

WYMIAR KARY

Przytoczyć okoliczności, które sąd uwzględnił przy wymiarze kary łącznej

Kryteria łączenia kar w wyroku łącznym określa art. 86 kk. Zgodnie z tym przepisem Sąd wymierza karę łączną w granicach od najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy. Kara łączna pozbawienia wolności mogła więc być orzeczona, w granicach od 2 lat i 7 miesięcy pozbawienia wolności przy zastosowaniu pełnej absorpcji (tj. od najwyższej z kar) do ich sumy tj. do 4 lat i 1 miesiąca pozbawienia wolności.

Orzekając karę łączną, Sąd bierze pod uwagę przede wszystkim cele zapobiegawcze i wychowawcze, które kara ma osiągnąć w stosunku do skazanego a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

Zgodnie z utrwalonym w tym względzie stanowiskiem doktryny i judykatury Sąd wydając wyrok łączny może wymierzyć karę łączną stosując zasadę pełnej absorpcji jak i zasadę pełnej kumulacji biorąc dodatkowo pod uwagę „czy pomiędzy poszczególnymi czynami, za które wymierzono te kary, istnieje ścisły związek podmiotowy lub przedmiotowy, czy też związek ten jest dość odległy lub w ogóle go brak, a ponadto (…) czy okoliczności, które zaistniały już po wydaniu poprzednich wyroków( m.in. zachowanie się skazanego po wydaniu poszczególnych wyroków jednostkowych), przemawiają za korzystnym lub niekorzystnym ukształtowaniem kary łącznej [Wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 14 września 2006 r. sygn. akt II AKa 244/06]. Związek przedmiotowy zbiegających się realnie przestępstw ocenia się według tożsamości lub podobieństwa dóbr naruszonych poszczególnymi z nich oraz zwartości czasowej i miejscowej ich popełnienia. Związek podmiotowy rozumie się natomiast jako podobieństwo rodzaju winy i zamiarów. ( wyrok SA w Krakowie z 14.03.2007r., IIAka 44/07,KZS 2007/4/27).

Należy podkreślić, iż w judykaturze i piśmiennictwie wskazuje się, że absorpcję kar należy stosować bardzo ostrożnie biorąc pod uwagę negatywną – co do sprawcy- przesłankę prognostyczną, jaką jest popełnienie kilku przestępstw, w tym jak w przypadku R. Ż. również w recydywie. Zasadę absorpcji stosuje się bowiem, gdy przestępstwa objęte realnym zbiegiem, wskazują na bliską więź podmiotową i przedmiotową, są jednorodzajowe i popełnione zostały w bliskim związku czasowym i miejscowym, stanowiąc jeden zespół zachowań sprawcy, objęty jednym planem działania, mimo godzenia w różne dobra osobiste.

Sąd szczegółowo analizował okoliczności mających wpływ na wymiar kary łącznej i stwierdził, że na gruncie niniejszej sprawy nie zachodzą przesłanki uzasadniające zastosowania wobec skazanego zarówno zasady absorpcji, jak również zasady asperacji. R. Ż. był sześciokrotnie karany za przestępstwa i odbywał wcześniej kary pozbawianie wolności. Wobec skazanego trzykrotnie Sąd stosował środki probacyjne, które okazywały się nieskuteczne i trzykrotnie zarządzano skazanemu wykonanie kary pozbawienia wolności warunkowo zawieszonej. W sprawach, które zostały objęty wyrokiem łącznym w niniejszej postępowaniu skazany dopuścił się czynów podobnych – z art. 280 § 1 kk i z art. 281 kk. Jednakże należy zauważyć, że w sprawie o sygn. IIK 544/19 skazany dopuścił się przestępstwa z art. 281 kk w zw. z art. 64 § 1 kk w toku trwającego procesu karnego o sygn. IIK 1536/18, w którym był oskarżony o popełnienie czynu z art. 280 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk. Skazany popełnił kolejne przestępstwo w trakcie postępowania karnego, w którym niespełna trzy tygodnie później zapadł wobec niego wyrok skazujący. Jakkolwiek popełnienie czynów, za które R. Ż. został skazany w sprawach objętych wyrokiem łącznym dzielił kilkumiesięczny okres, to ze względu na fakt, że kolejnego przestępstwa oskarżony dopuścił się będąc już w stanie oskarżenia za poprzednie przestępstwo, czyny oskarżonego nie mogły być traktowane jako pozostające w związku przedmiotowym i stanowiące jeden zespół zachowań sprawcy. Oskarżony dopuścił się kolejnego przestępstwa nic sobie nie robiąc z faktu, że toczy się wobec niego postępowanie karne i nie przejmując się konsekwencjami kolejnego czynu, które mogły go dotknąć również w niezakończonym jeszcze postępowaniu karnym, bo rzutowałyby na wymiar kary. Popełnienie w tych warunkach kolejnego przestępstwa powinno raczej skłaniać do odstąpienia od absorpcji kar, niż za nią przemawiać. Wymierzenie kary na zasadzie absorpcji prowadziłoby do premiowania sprawcy popełniającego nie jedno, a więcej przestępstw. Wskazane okoliczności przemawiały przeciwko zastosowaniu absorpcji. W ocenie Sądu zatem skazany, ze względu na powyższe, nie zasługuje na łagodne potraktowanie i wymaga maksymalnie długiego okresu resocjalizacyjno-wychowawczego. Wielokrotna poprzednia karalność oskarżonego wskazuje na jego głęboką demoralizacje i utrwaloną postawę braku szacunku wobec sytemu prawnego. Opinia o skazanym, która jest ledwie poprawna nie wskazywała na żadne szczególne okoliczności dotyczące postawy skazanego, które przemawiałyby za zastosowaniem zasady absorpcji lub asperacji. Orzeczenie wobec skazanego kary łącznej pozbawienia wolności na zasadzie innej niż kumulacja nie znajdowało żadnego uzasadnienia ujawnionymi okolicznościami i miałoby destruktywny wydźwięk społeczny. Zdaniem Sądu skazanego należy odizolować od społeczeństwa na długi czas, dając sposobność do jego resocjalizacji oraz mając na uwadze ochronę społeczeństwa przed skazanym, który dotąd się jej nie poddał. Sąd uznaje, że tak orzeczona kara łączna pozbawienia wolności uwzględnia wszystkie omówione okoliczności, jest zgodna z zasadą trafnej reakcji karnej i w sposób właściwy zrealizuje swoje funkcje wychowawcze i zapobiegawcze. Społeczeństwo musi mieć zaufanie do systemu wymiaru sprawiedliwości, a odpowiednia reakcja karna w ramach wyroku łącznego, powinna oddziaływać wychowawczo na ogół społeczeństwa, a zwłaszcza na osoby odbywające karę pozbawienia wolności. Orzeczenie kary łącznej przy zastosowaniu zasady kumulacji stanowi jednoznaczny sygnał dezaprobaty wobec naruszania prawa przez R. Ż..

Wymiar Środka karnego

Przytoczyć okoliczności, które sąd uwzględnił przy łącznym wymiarze środka karnego

Inne ROZSTRZYGNIĘCIA Zawarte w WYROKU łĄCZNym

Zwięźle o powodach uzasadniających inne rozstrzygnięcia z wyroku łącznego, w tym umorzenie postępowania, zaliczenie okresów na poczet kary łącznej

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II

III

Wyroki podlegające łączeniu w pozostałym zakresie podlegają odrębnemu wykonaniu

Na podstawie art. 572 kpk sąd umorzył postępowanie odnośnie objęcia wyrokiem łącznym spraw Sądu Rejonowego w Toruniu o sygnaturach IIK 530/13, IIK 432/15, IIK 1286/14, VIIIK 1138/16. Zgodnie z treścią art. 85 § 2 kk objęcie wyrokiem łącznym tych skazań nie było możliwe.

KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

PODPIS