Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 566/20

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1CZĘŚĆ WSTĘPNA

0.11.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

wyrok Sądu Rejonowego w Gliwicach z dnia 29 stycznia 2020 r., sygn. IX K 2085/13

0.11.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

0.11.3. Granice zaskarżenia

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☒

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

1Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.12.1. Ustalenie faktów

0.12.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

0.12.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

0.12.2. Ocena dowodów

0.12.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

0.12.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

obraza prawa procesowego mająca wpływ na treść wyroku, tj. art. 2 § 1 pkt 1 k.p.k. oraz art. 4 k.p.k. w zw. z art. 5 § 1 i 2 k.p.k. oraz art. 7 k.p.k.. poprzez wydanie orzeczenia bez dowodów uprawdopodabniających fakt zawinienia oraz przez naruszenie podstawowych zasad procesowych określających regułę dowodzenia winy i zastąpienie ich przez domniemanie winy oskarżonego

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut całkowicie bezzasadny skoro w polu widzenia sądu dokonującego oceny wiarygodności poszczególnych dowodów były wszystkiego dowody przeprowadzone w toku postępowania, także te, które wskazywać miały na niewinność oskarżonego. Uznanie za niewiarygodne wyjaśnień oskarżonego złożonych na rozprawie i wskazanych przez niego powodów, dla których miał przyznać się w postępowaniu przygotowawczym do rzekomo niepopełnionego przestępstwa, jak też złożonych na rozprawie zeznań K. K., zostało przez sąd I instancji rzeczowo, logicznie i w zgodzie z zasadami doświadczenia życiowego uzasadnione. Wobec jednoznacznych dowodów wskazujących na sprawstwo oskarżonego, tj. zeznań K. K. złożonych w postępowaniu przygotowawczym, jak też wyjaśnień oskarżonego z tej fazy postępowania, w sprawie brak było pola dla wątpliwości, których rozstrzygnięcie wymagałoby sięgnięcia do dyspozycji art. 5 § 2 k.p.k.. Sprzeczność w depozycjach oskarżonego i K. K. musiała zostać rozstrzygnięta na gruncie art. 7 k.p.k. poprzez zastosowanie reguł rozumowania i zasad doświadczenia życiowego

Wniosek

o zmianę wyroku i uniewinnienie oskarżonego

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

brak uchybienia wskazanego w zarzucie

3.2.

błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę wyroku, mający wpływ na jego treść, a polegający na:

a) przyjęciu, że częściowe wyjaśnienia oskarżonego, w których początkowo przyznał się do winy udowadniają fakt, że R. Z. działając wspólnie i w porozumieniu z K. K., w dniu 7.08.2013 r. w S. zabrał w celu przywłaszczenia na szkodę Z. P. wyroby żeliwne, podczas gdy oskarżony w toku postępowania sądowego, w tym na rozprawie w dniu 9 czerwca 2017 roku jednoznacznie wskazywał, że jego przyznanie się do winy w zakresie zarzuconego mu czynu z art. 278 § 1 kk było motywowane wyłącznie namową prokuratora co do uzyskania korzyści procesowych przez oskarżonego, tj. niezastosowania tymczasowego aresztowania i uzyskania wyroku w zawieszeniu;

b) przyjęciu, że częściowe wyjaśnienia i zeznania K. K., w których miał obciążyć osobę R. Z. jako współsprawcy kradzieży dokonanej w dniu 7 sierpnia 2013 r. udowadniają popełnienie przez oskarżonego zarzuconego mu czynu, podczas gdy K. K. w zeznaniach złożonych na rozprawie w dniu 9 czerwca 2017 roku nie potwierdził tych faktów i zaprzeczył jakoby miał być z oskarżonym w czasie i miejscu popełnienia czynu;

c) przyjęciu, że z zeznań świadków przesłuchanych w sprawie tj. K. K., Z. P., A. P., A. M., R. J., D. B., K. F. wynika, że oskarżony był jedną z osób, z którymi K. K. wielokrotnie wyjeżdżał do S. na posesję Z. P. w celu zaboru składowanych tam przedmiotów, podczas gdy żaden ze świadków nie rozpoznał i nie wskazał osoby oskarżonego jako tej, która w dniu 7 sierpnia 2013 r. była z K. K. na posesji Z. P.;

co skutkowało bezzasadnym uznaniem, że R. Z. jest sprawcą przypisanego mu w pkt. 1 części wstępnej wyroku czynu, mimo poważnych w tym zakresie wątpliwości.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Rzekome uchybienia awizowane w zarzucie nie mogą być oceniane w kategorii błędu w ustaleniach faktycznych a jedynie na gruncie prawidłowego zastosowania reguł rozumowania i zasad doświadczenia życiowego przy ocenie wiarygodności poszczególnych dowodów. Zarzut błędu w ustaleniach faktycznych zasadny jest jedynie w tych sytuacjach, w których dowody uznane przez sąd za wiarygodne nie wskazują na ustalone przez sąd fakty, bądź też w których fakty wynikające z uznanych za wiarygodne dowodów są przez sąd ignorowane.

Uznanie wyjaśnień oskarżonego, w których przyznał się on do sprawstwa kradzieży, za wiarygodne znajduje oparcie w zasadach logiki i doświadczenia życiowego, które uczą, że osoby, które nie popełniły przestępstwa nie składają obciążających siebie wyjaśnień. Rzekome działanie oskarżonego pod wpływem namowy prokuratora uznać należy za niewiarygodne z racji tego, że prokurator nie ma żadnego interesu, aby namawiać oskarżonego do przyznania się. Waga sprawy nie wskazywała na jakiekolwiek podstawy do stosowania tymczasowego aresztowania, a nadto oskarżony składając obciążające siebie wyjaśnienia przebywał w zakładzie karnym odbywając karę pozbawienia wolności. Oskarżony w wyjaśnieniach tych podał detale, które mógł znać tylko sprawca kradzieży, w szczególności dokładną liczbę zabranych z posesji pokrzywdzonego rur żeliwnych. Wyjaśnienia oskarżonego nie były całkowicie zgodne z relacją K. K.. Oskarżony wskazywał na inny pojazd, który został użyty do kradzieży. Tym samym wyjaśnienia oskarżonego nie noszą cech relacji sztucznie dostosowanej do wyjaśnień K. K., co przeczy twierdzeniom o złożeniu ich za namową i pod dyktando prokuratora.

Również uznanie za niewiarygodną relacji K. K. złożonej na rozprawie zostało wytłumaczone logicznie i w sposób zgodny z doświadczeniem życiowym. Zmiana depozycji świadka jest typowa dla osób, które z racji wcześniejszego odbywania kary pozbawienia wolności kierują się lojalnością w stosunku do innych osób oskarżonych o popełnienie przestępstwa. Wskazać przy tym należy, że K. K. nie miał żadnego powodu, aby fałszywie pomawiać o popełnienie przestępstwa właśnie R. Z.. Depozycje K. K. z postepowania przygotowawczego znajdowały potwierdzenie w innych dowodach, stąd całkowicie nielogiczne byłoby uznanie relacji tego świadka z postępowania przygotowawczego za nieprawdziwą jedynie w zakresie, w jakim wskazywała na udział w przestępstwie R. Z..

Oczywiście relacje Z. P., A. P., A. M., R. J., D. B., K. F. nie wskazywały bezpośrednio na udział oskarżonego w przestępstwie. W odpowiednich zakresach relacje te potwierdzały jednak okoliczności sprawy, o których w postępowaniu przygotowawczym wyjaśniał K. K.. Potwierdzając prawdziwość wyjaśnień K. K. w licznych szczegółach wskazani świadkowie pośrednio potwierdzają wiarygodność wyjaśnień także w odniesieniu do udziału w przestępstwie R. Z..

Wniosek

o zmianę wyroku i uniewinnienie oskarżonego

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

brak uchybienia wskazanego w zarzucie

3.3.

rażąca niewspółmierność kary wymierzonej oskarżonemu w wymiarze 10 miesięcy pozbawienia wolności jako nieadekwatnej do celów kary

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut nie został uzasadniony. Wypada więc jedynie wskazać, że ani stopień winy oskarżonego, ani stopień społecznej szkodliwości czynu nie świadczą o tym, aby wymierzona oskarżonemu kara 10 miesięcy pozbawienia wolności była karą niewspółmierną do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu. Także względy prewencji indywidualnej, tj. potrzeba zapobiegawczego oddziaływania kary na osobę sprawcy nie świadczą o nadmiernej dolegliwości kary, gdy uwzględnić fakt 6 krotnej karalności oskarżonego i to, że stosowane w przeszłości wobec oskarżonego środki probacyjne nie doprowadziły do zaniechania przez oskarżonego popełniania kolejnych przestępstw.

Wniosek

brak wniosku

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

1OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

1ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.15.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

skazanie za czyn z art. 278 § 1 k.k., orzeczona kara oraz rozstrzygnięcie o kosztach procesu

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

brak uchybień wskazanych w apelacji, jak też innych podlegających uwzględnieniu przez sąd odwoławczy niezależnie od granic zaskarżenia, podniesionych zarzutów i wpływu na treść orzeczenia (art. 439 k.p.k., art. 440 k.p.k. i art. 455 k.p.k.)

0.15.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

0.0.15.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

0.15.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

0.15.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

0.15.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

1Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

2

3

Z uwagi na kilkuletni pobyt oskarżonego w zakładzie karnym i ograniczone z tego powodu jego możliwości zarobkowe uznano, że uiszczenie przez oskarżonego kosztów sądowych za postepowanie odwoławcze byłoby dla niego zbyt uciążliwe. W myśl art. 624 § 1 k.p.k. z tego powodu zwolniono oskarżonego z obowiązku ich zapłaty a wydatkami obciążono Skarb Państwa

1PODPIS

0.11.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońzca oskarżonego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

skazanie za czyn z art. 278 § 1 k.k., alternatywnie wysokość orzeczonej kary

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☒

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana