Sygn. akt II AKzw 1493/19
Dnia 27 sierpnia 2019 r.
Sąd Apelacyjny w Katowicach, w II Wydziale Karnym, w składzie:
Przewodniczący: sędzia Sądu Apelacyjnego Gwidon Jaworski
Protokolant: Agnieszka Bargieł
przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Katowicach del. do Prokuratury Regionalnej w Katowicach
po rozpoznaniu w sprawie skazanej W. M.
zażalenia wniesionego przez obrońcę skazanej
na zarządzenie Przewodniczącego VIII Wydziału Penitencjarnego i Nadzoru nad Wykonaniem Orzeczeń Karnych Sądu Okręgowego w Katowicach
z dnia 8 lipca 2019 r., sygn. akt VIII Kow 4371/18
w przedmiocie pozostawienia wniosku obrońcy skazanej o udzielenie dalszej przerwy w karze bez rozpoznania
na podstawie art. 437 § 1 k.p.k.
p o s t a n a w i a
uchylić zaskarżone zarządzenie i przekazać sprawę do merytorycznego rozpoznania Sądowi Okręgowemu w Katowicach.
Zarządzeniem z dnia z dnia 8 lipca 2019 r. Przewodniczący VIII Wydziału Penitencjarnego i Nadzoru nad Wykonaniem Orzeczeń Karnych Sądu Okręgowego w Katowicach pozostawił wniosek obrońcy skazanej o udzielenie dalszej przerwy w karze bez rozpoznania wobec nie dołączenia przez w/w aktualnej dokumentacji medycznej w zakreślonym terminie.
Zarządzenie to zaskarżył obrońca skazanej i podnosząc zarzut obrazy przepisów prawa procesowego mającą wpływ na jego treść tj. art. 120 § 2 k.p.k., poprzez jego błędne zastosowanie, wniósł o uchylenie zaskarżonego zarządzenia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania sądowi I instancji.
Sąd Apelacyjny zważył, co następuje .
Zażalenie zasługuje na uwzględnienie. Trafne są uwagi skarżącego, iż zastosowany przez sąd meriti tryb postępowania tj. wezwanie do uzupełnienia braków pisma nie spełniającego wymogów formalnych, na mocy art. 120 § 1 k.p.k., dotyczy wyłącznie tych wymogów pisma, o których mowa w art. 119 § 1 k.p.k., a których brak uniemożliwia nadanie pismu biegu. Tymczasem brak aktualnej dokumentacji medycznej, która miałaby uzasadniać udzielenie skazanej dalszej przerwy w karze, za brak taki nie może być uznany, nawet jeśli obrońca skazanej do dołączenia w/w dokumentacji został zobowiązany. Niewykonanie tegoż zobowiązania skutkować winno rozpoznaniem wniosku w oparciu o posiadany przez sąd meriti materiał dowodowy, a gdyby był on niewystraczający w stopniu uniemożliwiającym prawidłowe orzekanie, podjęciem aktywności dowodowej z urzędu. Stąd też koniecznym stało się uchylenie zaskarżonego zarządzenia jako merytorycznie błędnego i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania sądowi I instancji. W toku ponownego rozpoznania sprawy sąd winien dokonać merytorycznej oceny wniosku obrońcy skazanej w kontekście istnienia przesłanek z art. 153 § 1 k.k.w. oraz treści dołączonej do akt sprawy dokumentacji medycznej, a następnie rozstrzygnąć o udzieleniu dalszej przerwy w karze bądź też braku podstaw do jej udzielenia. Z uwagi na powyższe orzeczono jak w części dyspozytywnej postanowienia.
o treści postanowienia powiadomić skazaną oraz jej obrońcę;
zwrócić akta.