Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 594/20

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

0.11.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 27 maja 2019 r. sygn. akt II K 1528/18

0.11.2. Podmiot wnoszący apelację

☒ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☒ inny

0.11.3. Granice zaskarżenia

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☒

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☒

uchylenie

☐

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.12.1. Ustalenie faktów

0.12.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1.

R. N.

1. przeprowadzenie przez oskarżonego R. N. – Inspektora (...)w (...) w J. - w dniu 16 sierpnia 2016 r. okresowej kontroli rocznej stanu technicznego budynku przy ul. (...) w J.;

2. nieprzeprowadzenie w tym czasie kontroli stanu technicznego trzepaka jako obiektu małej architektury w rozumieniu art. 3 pkt 4c ustawy z dnia 7.07.1994 r. Prawo Budowlane;

3. brak zgłoszeń od mieszkańców dotyczących złego stanu technicznego przedmiotowego trzepaka;

4. brak zlecenia kontroli doraźnych trzepaka, przeprowadzanych w przypadku zgłoszenia takiej potrzeby przez osoby zamieszkujące w budynku;

5. brak w (...) w J. wewnętrznych aktów prawnych, regulaminów, innych przepisów dotyczących szczegółowych czynności podejmowanych przez osoby przeprowadzające kontrole okresowe; czyn z art. 155 k.k.

zeznania świadków L. J. (1) oraz J. L.

k.1056 – 1058

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.

R. N.

1.przerowadzenie przez oskarżonego R. N. rocznej kontroli okresowej w dniu 16 sierpnia 2016 r. w zastępstwie będącego na zwolnieniu lekarskim H. K., który zajmował się przeglądami technicznymi budynków ( nie należały one do zakresu obowiązków oskarżonego jako Inspektora (...))

2. przeprowadzenie przez H. K. 5 – letniej kontroli okresowej w 2015 r. po której w protokole w rubryce „urządzenia małej architektury” nie wpisał on informacji o uszkodzeniu przedmiotowego trzepaka; czyn z art. 155 k.k.

zeznania świadka H. K.

k.1067 - 1069

0.12.2. Ocena dowodów

0.12.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.

Zeznania świadka L. J. (1)

Dowód wiarygodny, niekwestionowany przez strony, obiektywny, świadek nie miała powodów aby zeznawać na korzyść bądź niekorzyść oskarżonego.

2.

Zeznania świadka J. L.

Dowód wiarygodny, niekwestionowany przez strony, obiektywny, świadek nie miał powodów aby zeznawać na korzyść bądź niekorzyść oskarżonego.

3.

Zeznania świadka H. K.

Dowód wiarygodny, niekwestionowany przez strony.

0.12.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1.( apelacja prokuratora ).

Obraza przepisów prawa materialnego to jest art. 2 k.k. w zw. z art. 61 pkt 1 i 2 w zw. z art. 62 w zw. z art. 66 i art. 70 ustawy prawo budowlane poprzez niewłaściwą ich interpretację polegająca na wyrażeniu przez Sąd błędnego poglądu, że oskarżony nie był zobowiązany do przeprowadzenia przeglądu trzepaka gdyż nie posiadał zlecenia przeprowadzenia takiej czynności, choćby o charakterze doraźnym, zaś zakres przeprowadzonej przez niego w dniu zdarzenia kontroli nie mógł obejmować tego przedmiotu, stąd też zaniechanie utrwalenia tej czynności w protokole kontroli nie wyczerpało znamion zarzucanego mu przestępstwa, w sytuacji gdy z powołanych na wstępie przepisów prawa budowlanego wynika wprost, że właściciel lub zarządca obiektu budowlanego jest obowiązany zapewnić dochowując należytej staranności, bezpieczne użytkowanie obiektu, co tym samym wskazuje że oskarżony z racji zlecenia mu wykonania w dniu 16 sierpnia 2016 roku przeprowadzenia przeglądu rocznego budynku przy ul. (...) w J. i wykonując go w sposób prawidłowy oraz sumienny, powinien był w ramach prowadzonego przeglądu tego obiektu ujawnić widoczne i łatwe do dostrzeżenia uszkodzenia trzepaka znajdującego się bezpośrednio przy kontrolowanym budynku mieszkalnym, którego zły stan techniczny jednoznacznie wskazywał że jego dalsza eksplantacja przez mieszkańców może spowodować bezpośrednie niebezpieczeństwo dla ich życia i zdrowia, bowiem dojść do złamania się tego przedmiotu, a następnie utrwalić tę okoliczność w opracowanym przez siebie protokole kontroli datowanym na ten sam dzień o nr (...), co tym samym wskazuje, że R. N. tego dnia był gwarantem pieczy nad dobrem chronionym, którym było zapewnienie bezpieczeństwa korzystania z obiektów budowlanych przez mieszkańców, a więc z formalnoprawnego punktu widzenia mógł być sprawcą przestępstwa skutkowego popełnionego z zaniechania;

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

2.( apelacja prokuratora )

Obraza przepisów prawa procesowego w postaci art.196 § 3 k.p.k. mająca wpływ na treść wyroku a polegającą na wyłączeniu na podstawie tego przepisu od dalszego opiniowania w sprawie bieglej Danuty Duch Mackaniec i zaniechaniu powołania nowego biegłego, względnie zespołu biegłych celem wydania nowej opinii z zakresu budownictwa, których zadaniem byłoby wskazanie metodologii przeprowadzenia przeglądów technicznych oraz zasad utrwalania tej czynności w protokołach z kontroli, co tym samym stanowiło jedną z kluczowych okoliczności dla oceny sprawstwa i winy oskarżonego, a która to winna być w toku tego postępowania wyjaśniona, co jednak nie nastąpiło, w sytuacji gdy obowiązek powołania nowych biegłych wynika wprost z treści tego przepisu;

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

3.( apelacja prokuratora )

Obraza przepisów prawa procesowego w postaci art. 7 k.p.k., art. 167 k.p.k. w zw. z art. 170 k.p.k. i art. 410 k.p.k. mająca wpływ na treść wyroku a polegająca na zarządzeniu przez Sąd postepowania dowodowego, po czym oddaleniu wszystkich wnioskowanych przez oskarżyciela publicznego do bezpośredniego przeprowadzenia dowodów które zostały wskazane w akcie oskarżenia, a także dwukrotnie zawnioskowane w trakcie rozprawy i poprzestaniu wyłącznie na ujawnieniu ich bez odczytywania, co naruszyło zasadę bezpośredniości a następnie dokonanie dowolnej ich oceny , czego konsekwencją było podjęcie ustaleń faktycznych jedynie w oparciu o wybiórcze dowody, mimo że na podstawie powołanych na wstępie przepisów Sąd zobowiązany był do ujawnienia zgromadzonych w sprawie całego materiału dowodowego wnioskowanego przez oskarżyciela i jego bezpośredniego przeprowadzenia na rozprawie, albowiem dowody te zmierzały do wykazania sprawstwa i winy oskarżonego który to materiał obejmował m.in. zeznania świadka H. K. odmiennie prezentującego okoliczności, zasady i metodykę przeprowadzenia przeglądów rocznych i pięcioletnich wynikających z przepisów prawa budowlanego kontrolowanego budynków, na podstawie czego można było przyjąć, że oskarżony w dniu zdarzenia zaniechując ujawnienia w trakcie kontroli łatwo dostrzegalnego uszkodzenia trzepaka, będącego w ciągłej eksploatacji, a znajdującego się bezpośrednio przy kontrolowanym budynku swoim zachowaniem wyczerpał znamiona zarzucanego mu czynu;

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

4.( apelacja prokuratora )

Obraza przepisów prawa procesowego w postaci art.174 § 1 k.p.k. . mająca wpływ na treść wyroku a polegająca na dokonaniu ustaleń faktycznych w sprawie w oparciu o pismo z dnia 26 marca 2019 r. Dyrektora Zakładu (...) w J. J. L. uzyskanego przez Sąd w trakcie postępowania i powoływaniu się na wynikające z tego dokumentu okoliczności zgodnie z którymi oskarżonemu nie wydano odrębnego zlecenia przeprowadzenia przeglądu technicznego, choćby doraźnego trzepaka usytuowanego przy ul. (...) w J., co zdaniem Sądu było kluczową kwestią która zadecydowała o uniewinnieniu oskarżonego od popełnienia zarzucanego mu przestępstwa skutkowego z zaniechania w sytuacji gdy J. L. był w trakcie postępowania przygotowawczego przesłuchiwany w charakterze świadka i oskarżyciel publiczny wnioskował o jego bezpośrednie przesłuchanie na rozprawie jednakże wniosek ten nie został uwzględniony przez Sąd, w sytuacji gdy z powołanego na wstępie przepisu dowód z zeznań świadka nie wolno zastąpić treścią pisma, chyba że zaistnieją przeszkody uniemożliwiającej bezpośredniego jego przesłuchania, co jednak w niniejszej sprawie nie miało miejsca;

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

5.( apelacja prokuratora )

Obraza przepisów prawa procesowego w postaci art.167 k.p.k. w zw. z art. 201 k.p.k. mająca wpływ na treść wyroku a polegająca na zaniechaniu przeprowadzenia z urzędu dowodu z opinii biegłych lekarzy psychiatrów na okoliczność poczytalności oskarżonego w czasie czynu oraz na temat aktualnego stanu jego zdrowia, zwłaszcza czy stan ten pozwala na jego udział w postępowaniu jurysdykcyjnym albowiem R. N. w trakcie składania wyjaśnień przed Sądem podał, że w związku z prowadzonym postępowaniem korzystał z pomocy specjalistów, co tym samym sprowadza uzasadnione wątpliwości co do jego poczytalności i kwestionuje jego zdolność do uczestnictwa w postępowaniu co zarazem stanowi kluczowy element decydujący o możliwości przypisania winy oskarżonemu;

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

6.( apelacja prokuratora )

Błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia a mający wpływ na jego treść a polegający na zaniechaniu ustalenia przez Sąd metodyki i zasad przeprowadzenia przeglądów technicznych jakie wykonywane są w związku z realizacją obowiązków przeprowadzania przeglądów rocznych i pięcioletnich o których mowa w art. 62 ust.1 pkt 1 i ust.2 ustawy prawo budowlane oraz nieuwzględnienie w tym zakresie pełnego materiału dowodowego zgromadzonego przez oskarżyciela publicznego w tym dowodu z zeznań świadka H. K. oraz zaniechaniu przeprowadzenia dowodu z nowej opinii biegłych z zakresu budownictwa, w sytuacji gdy przeprowadzenie tych dowodów umożliwi ustalenia jak winny wyglądać czynności przeglądu i jak się do tego mają działania podjęte przez oskarżonego, co w konsekwencji winno decydować o odpowiedzialności karnej oskarżonego;

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

7.( apelacja pełnomocnika oskarżycieli posiłkowych )

Błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia mający wpływ na treść tego orzeczenia tj. ustalenie że oskarżony przeprowadzając w dniu 16 sierpnia 2016 r. roczną kontrole nieruchomości przy ul. (...) w J., nie miał prawnego szczególnego obowiązku sprawdzenia stanu technicznego trzepaka podczas gdy prawidłowe ustalenia w tym zakresie dokonane z uwzględnieniem obowiązującej w dniu kontroli wersji par.25 rozporządzenia Ministerstwa Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 14 grudnia 1994 r. w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie powinny prowadzić do wniosku, że trzepak jako urządzenie związane z budynkiem ,stanowiące jego element powinien być poddany rocznej kontroli na podstawie art.62 ust.1 pkt 1 lit a prawa budowlanego.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Ad. 1

Stan prawny dotyczący niniejszej sprawy, wynikający z przepisów ustawy z dnia 7.07. 1994 r. Prawo Budowlane został szczegółowo wyartykułowany i oceniony przez Sąd I instancji w pisemnym uzasadnieniu wyroku ( str. 5 – 12 uzasadnienia, k. 995 – 998 odwrót akt ). Sąd Okręgowy akceptuje co do zasady ocenę i wnioski Sądu Rejonowego w tym przedmiocie. Powtórzyć należy jedynie najistotniejsze kwestie. Nie ulega wątpliwości, że trzepak o którym mowa w akcie oskarżenia, posadowiony na posesji przy ul. (...) w J. był „obiektem małej architektury” w rozumieniu art. 3. pkt 4 ustawy Prawo Budowlane. W przepisie tym taki obiekt jak trzepak nie jest wprawdzie wymieniony ( mowa jest m.in. o huśtawkach, drabinkach , śmietnikach, obiektach architektury ogrodowej ), niemniej użycie w przepisie sformułowania „w szczególności” wskazuje, że nie jest to katalog zamknięty. Powyższe ma swoje konsekwencje. Zgodnie z art. 62 ust. 1 pkt 1 ustawy Prawo Budowlane okresowej, rocznej kontroli stanu technicznego ( taką kontrolę przeprowadzał R. N. 16.08. 2016 r., co wynika z protokołu przeglądu okresowego znajdującego się w zbiorze protokołów kontroli wyżej wymienionego budynku – (...)i co nie było kwestionowane przez strony ) podlegają: a. elementy budynku, budowli i instalacji narażonych na szkodliwe wpływy atmosferyczne i niszczące działania czynników występujących podczas użytkowania obiektu; b. instalacje i urządzenia służące ochronie środowiska; c. instalacje gazowe oraz przewody kominowe ( dymowe, spalinowe, wentylacyjne ). Trzepak nie mieści się w żadnej z tych kategorii, nade wszystko jako obiekt małej architektury w żaden sposób nie jest związany z budynkiem. Sąd nie podziela poglądu skarżącego prokuratora, że oskarżony wykonując przegląd roczny budynku powinien był w jego ramach „ujawnić widoczne i łatwe do dostrzeżenia uszkodzenia trzepaka znajdującego się bezpośrednio przy kontrolowanym budynku mieszkalnym”. Podkreślenia wymaga że jedynie zawarte w ustawie Prawo Budowlane przepisy ( i ewentualnie przepisy wykonawcze mające delegację w tej ustawie ) wiązały oskarżonego, nie zaś wewnętrzne przepisy (...), pomijając już fakt że takowych nie było. Jak już była mowa powyżej oskarżony nie miał obowiązku kontrolowania tego trzepaka, nie wykazano aby widział jego zły stan techniczny i celowo ten fakt zlekceważył, żaden z mieszkańców ani wcześniej ani w czasie kontroli nie wskazywał na uszkodzenia czy też zniszczenie trzepaka. Nie tylko przestępstwo z art. 155 k.k. ale także z art. 160 § 1 k.k., a nawet z art.160 § 3 k.k. nie może być oskarżonemu przypisane. Jedynie marginalną w tej sytuacji okolicznością, którą należy jednak wspomnieć jest fakt, że pomiędzy kontrolą przeprowadzoną przez oskarżonego a zdarzeniem skutkującym śmiercią małoletniej pokrzywdzonej upłynął ponad rok czasu. Nieporozumieniem jest zarzucanie Sądowi I instancji naruszenia art. 61 pkt 1 i 2 Prawa Budowlanego ( dotyczącego wszak obowiązków właściciela lub zarządcy obiektu budowlanego, którymi oskarżony nie jest ), art. 66 Prawa Budowlanego ( dotyczącego obowiązków organu nadzoru budowlanego ) czy też art. 70 Prawa Budowlanego ( odnoszącego się do obowiązków dokonywania napraw przez właściciela, zarządcę lub użytkownika obiektu budowlanego, którymi również oskarżony nie jest w odniesieniu do powyższej nieruchomości ). Zupełnie nietrafnie w tym kontekście brzmi argument skarżącego, że oskarżony „był gwarantem pieczy nad dobrem chronionym którym było zapewnienie bezpieczeństwa korzystania z obiektów budowlanych przez mieszkańców”, z powołaniem się na art. 2 k.k. Argumentacja przedstawiona powyżej jednoznacznie przemawia za brakiem możliwości przypisania R. N. popełnienia przestępstwa skutkowego z zaniechania.

Ad 2.

Sąd I instancji władny był na podstawie art. 196 § 3 k.p.k. wyłączyć od udziału w sprawie biegłą Danutę Duch – Mackaniec wobec ujawnionych okoliczności na rozprawie w dniu 10.04.2019 r. ( k. 965 odwrót ). Nawet jednak jeżeli Sąd ten naruszył wyżej wymieniony przepis ( stanowi on że w takiej sytuacji powołuje się innego biegłego, czego Sąd nie uczynił ), uchybienie to nie miało wpływu na treść wyroku, bowiem ze wskazywanych powyżej powodów prawnych i faktycznych nie sposób oskarżonemu przypisać sprawstwa i winy, opinia nowego biegłego staje się więc zbędna.

Ad 3.

Do powyższego zarzutu należy odnieść się podobnie jak do zarzutu Ad 2. Sąd I instancji istotnie poprzestał na ujawnieniu bez odczytywania zeznań z postępowania przygotowawczego świadków S. J., A. W., W. W., O. S. , N. F., K. O. -opisujących przebieg zdarzenia z dnia 18.08.2017 r. kiedy to złamany trzepak przygniótł małoletnią pokrzywdzoną - chociaż z protokołu rozprawy nie wynika aby obecne strony wprost oświadczyły, że temu się nie sprzeciwiają. Jeżeli nawet taki sposób wprowadzenia dowodu z zeznań tych świadków w poczet materiału dowodowego naruszał zasadę bezpośredniości, nie miało to wpływu na treść wyroku, nie naruszało także art. 7 k.p.k. czy też art. 410 k.p.k. Wbrew twierdzeniom skarżącego prokuratora Sąd I instancji był uprawniony do oddalenia wniosku dowodowego zawartego w akcie oskarżenia o przesłuchanie pozostałych wymienionych tam świadków, inna sprawa że odnośnie trojga świadków: L. J. (2), J. L. i H. K. stanowisko to było niesłuszne, w tym zakresie jednak Sąd Okręgowy uzupełnił postępowanie dowodowe na rozprawie odwoławczej. Błędne jest stanowisko skarżącego jakoby świadek H. K. odmiennie od innych dowodów prezentował okoliczności zasady i metodykę przeprowadzenia przeglądów rocznych i pięcioletnich kontrolowanego budynku. Nie wynika to ani z zeznań tego świadka złożonych na rozprawie odwoławczej ani zeznań wcześniejszych z postępowania przygotowawczego.

Ad.4

Istotnie art. 174 k.p.k. stanowi o niedopuszczalności zastępowania zeznań świadków pismami czy też zapiskami, niemniej zarzut jest bezprzedmiotowy o tyle, że świadek J. L. złożył zeznania na rozprawie odwoławczej.

Ad. 5

Zarzut całkowicie chybiony zważywszy na okoliczności sprawy. Skoro z powodów prawnych i faktycznych wskazywanych powyżej brak podstaw do przypisania R. N. sprawstwa i winy, zbędne jawi się przeprowadzanie dowodu z opinii dwóch biegłych lekarzy psychiatrów na okoliczność jego poczytalności.

Ad 6

Zarzut niezasadny, Sąd Okręgowy odwołuje się w dużej mierze do argumentacji z punktów Ad 1, Ad 2 i Ad 3. Dodatkowego podkreślenia wymagają dwie kwestie. Bezsporne jest że świadek H. K. przeprowadził w 2015 r. okresową 5 – letnią kontrolę całego obiektu budowlanego przy ul (...) i nie wpisał w protokole żadnych uwag dotyczących trzepaka w rubryce „Urządzenia małej architektury” ( protokół przeglądu okresowego pięcioletniego z dnia 14.08.2015 r. znajdującego się w zbiorze protokołów kontroli wyżej wymienionego budynku – (...)). Co się tyczy opinii biegłej z zakresu budownictwa Danuty Duch -_Mackaniec przypomnieć należy, że wyrażone w toku postępowania na piśmie stanowisko prokuratora było takie, iż opinie tej biegłej opracowane i złożone przed wyłączeniem jej od udziału w sprawie powinny zostać zaliczone w poczet materiału dowodowego ( k.,971 odwrót ), a więc że są pełnowartościowymi dowodami w sprawie. Oddalenie przez Sąd I instancji wniosku dowodowego o powołanie nowego biegłego z zakresu budownictwa nie miało znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy, o czym była mowa w pkt Ad.2. Tożsame było zresztą stanowisko Sądu Okręgowego odnośnie tego wniosku dowodowego wyrażone na rozprawie odwoławczej.

Ad 7

Odnosząc się do zarzutu apelacji pełnomocnika oskarżycieli posiłkowych wspomnieć należy, że ogromną tragedią jest śmierć dziecka oskarżycieli. Podkreślić jednak należy, że niniejsza sprawa dotyczyła odpowiedzialności karnej jednej, konkretnej osoby tj. oskarżonego R. N., nie zaś innych osób które ewentualnie mogły przyczynić się do śmierci pokrzywdzonej.

Sąd Okręgowy nie podziela poglądu skarżącego pełnomocnika wyrażonego w zarzucie apelacji, że sporny trzepak był „urządzeniem związanym z budynkiem, stanowiącym jego element” i jako taki powinien zostać poddany rocznej kontroli na podstawie art. 62 ust. 1 pkt 1a Prawa Budowlanego. Takiego sformułowania nie ma w przepisach ustawy Prawo Budowlane , trzepak jest „obiektem małej architektury” zgodnie z ustawową definicją analizowaną w pkt Ad 1. Także w rozumieniu potocznym trzepak będący wszak urządzeniem służącym głównie do trzepania dywanów nie jest uznawany za obiekt fizycznie związany z budynkiem. Oceny tej nie zmieniają powoływane przez skarżącego w apelacji przepisy Rozporządzenia Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z 14.12.1994 r. w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie oraz Rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z 16.08.1999 r. w sprawie warunków technicznych użytkowania budynków mieszkalnych. W § 25 pierwszego z rozporządzeń wskazano, że trzepak powinien być usytuowany z zachowaniem odległości nie mniejszej niż 10 metrów od okien i drzwi pomieszczeń przeznaczonych na pobyt ludzi, a więc tym bardziej nie może być uznawany za element budynku. W § 5 drugiego z rozporządzeń który uszczegóławia warunki rocznej kontroli okresowej z art. art. 62 ust. 1 pkt 1 Prawa Budowlanego mowa jest o kontroli „elementów budynku”, co w żaden sposób nie odnosi się do wolno stojącego trzepaka. Aktualna pozostaje ponadto całość argumentacji z pkt Ad 1.

Wniosek

1.o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania ( apelacja prokuratora );

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

2.o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania ( apelacja pełnomocnika oskarżycieli posiłkowych ).

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Ad 1.

Zważywszy na całość argumentacji przedstawionej powyżej wniosek jest niezasadny.

Ad 2

Zważywszy na całość argumentacji przedstawionej powyżej wniosek jest niezasadny.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.15.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

0.11.

Przedmiot utrzymania w mocy

0.1Całość wyroku Sądu I instancji.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Zważywszy na argumentację przedstawioną powyżej Sąd Okręgowy utrzymał w mocy zaskarżony wyrok wobec R. N..

0.15.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

0.0.11.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

0.15.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

0.15.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

0.15.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II i III

1.Wobec utrzymania w mocy wyroku Sądu I instancji uniewinniającego R. N., Sąd Okręgowy na podstawie art. 636 § 1 i 2 k.p.k. w zw. z art. 633 k.p.k. zasądził od Skarbu Państwa na rzecz R. N. kwotę 3.407,90 zł. tytułem udziału obrońcy z wyboru w postępowaniu odwoławczym. Sąd Okręgowy uznał że zasady słuszności przemawiają aby całość wydatków R. N. ( będących częścią składową kosztów procesu ) ponosił Skarb Państwa, nie zaś oskarżyciele posiłkowi którzy również za pośrednictwem pełnomocnika wnieśli apelację. Wyżej wymienioną kwotę Sąd Okręgowy ustalił w sposób następujący: zgodnie z § 11 ust. 2 pkt 4 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22.10.2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie stawka minimalna za obronę przed Sądem Okręgowym jako II instancją wynosi 840 zł.; kwota ta ulega podwyższeniu dwukrotnie o 20 % jako że obrońca brał udział w 3 terminach rozprawy, co daje odpowiednio 840 zł + dwukrotnie 168 zł., łącznie 1076 zł. Obrońca w głosach stron zgłosił koszty dojazdu z siedziby kancelarii w W. do J. samochodem którego pojemność skokowa jest większa niż 900 m3. Odległość pomiędzy W. a J. wynosi 465 km. w jedną stronę, co mając na uwadze przelicznik 0,8358 zł. ( § 2 pkt 1b Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z 25.03.2002 r. w sprawie warunków ustalania oraz sposobu dokonywania zwrotu kosztów…) daje kwotę dojazdu w jedną stronę 388,65 zł, w dwie strony 777,30 zł.; 3 – krotny dojazd na rozprawę to kwota 2331,90 zł. Łącznie wydatki to 1076 zł + 2331,90 zł., co daje w sumie zasądzoną kwotę 3407,90 zł.

2. Na podstawie art. 636 § 1 i 2 k.p.k. w zw. z art. 633 k.p.k. Sąd Okręgowy stwierdził że koszty sądowe za postępowanie odwoławcze ponosi Skarb Państwa.

1 7. PODPIS

0.11.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Prokurator i pełnomocnik oskarżycieli posiłkowych

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Rozstrzygnięcie co do całości wyroku

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☒

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☒

uchylenie

☐

zmiana