Sygn. akt VIII GC 393/19
W pozwie złożonym 19 lipca 2019 r. powódka Agencja (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w S. (wcześniej działająca pod nazwą Fundusz (...)) wniosła o zasądzenie od pozwanej (...) spółki akcyjnej w S. kwoty 160.000 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 2 listopada 2014 r. i kosztami postępowania tytułem niewypłaconej kwoty reporęczenia udzielonego na podstawie umowy operacyjnej – reporęczenie nr (...) (...) beneficjentowi R. Ł. (1). Jako podstawę prawną żądania powódka wskazała art. 876 k.c. i art. 471 k.c.
W piśmie procesowym z 5 listopada 2019 r. powódka rozszerzyła powództwo o kwotę 12.644,52 zł wnosząc o zasądzenie łącznie kwoty 172.644,52 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od kwoty 160.000 zł od 31 sierpnia 2017 r. i od kwoty 12.644,52 zł od 6 lipca 2019 r. oraz kosztami postępowania zgodnie z żądaniem zgłoszonym w pozwie. Powódka wyjaśniła, że pozwany usunął umowę dotyczącą R. Ł. (1) z Rejestru Portfela Jednostkowych Poręczeń i w związku z tym wezwał powódkę do zwrotu kwot przyznanych powódce na podstawie pkt 5 umowy reporęczenie nr (...) (...), a następnie dokonał potrącenia tej kwoty z bieżącego wynagrodzenia powódki, przysługującego jej na podstawie innych umów. Powódka wyjaśniła, że uznanie przez Sąd orzekający prawidłowości postępowania powódki przy wykonywaniu umowy reporęczenie nr (...) (...), to jest uznanie zasadności roszczenia o zapłatę kwoty 160.000 zł, przesądzi zarazem o bezskuteczności potrącenia i tym samym o zasadności roszczenia powódki o zapłatę kwoty 12.644,52 zł.
Pozwana wniosła o oddalenie powództwa w całości, w tym również w zakresie rozszerzonym, ponadto wniosła o zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych. Zdaniem pozwanej wybrany przez powódkę beneficjent R. Ł. (1) nie spełnił wymagań określonych w pkt. V ppkt 6 i 7 Metryki Produktu F., mimo tego powódka poręczyła kredyt tego beneficjenta, który następnie został wykorzystany wyłącznie na pokrywanie bieżących kosztów prowadzenia działalności gospodarczej, a nie na cele wskazane w pkt. V ppkt 6 lit a do e Metryki Produktu F.. Tym samym powódka nienależycie wykonała zobowiązanie, po stronie pozwanej nie powstał zaś obowiązek zapłaty kwoty reporęczenia.
Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
29 września 2009 r. Bank (...) (zwany dalej: (...)) oraz Województwo (...) zawarły umowę o dofinansowanie przedsięwzięcia „Wsparcie przedsiębiorczości poprzez rozwój instrumentów inżynierii finansowej w ramach inicjatywy (...) w województwie (...)” nr (...).01.03.04-32-001/09-00 w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa (...) na lata 2007-2013 O. Priorytetowa 1 „Gospodarka – Innowacje – (...), Działanie 1.3 „Zaawansowane usługi wsparcia dla przedsiębiorstw”, Poddziałanie 1.3.4 „Pozadotacyjne instrumenty finansowe dla (...) inicjatywa (...).
Fakt niesporny.
Realizując umowę o dofinansowanie z 29 września 2009 r. Bank (...) (jako menadżer) zawarł z Funduszem (...) sp. z o.o. (jako pośrednikiem finansowym) umowę operacyjną I stopnia – reporęczenie nr (...)/ (...), datowaną na 5 października 2010 r.
Na podstawie umowy Fundusz (...) sp. z o.o. jako pośrednik finansowy dokonywała wyboru ostatecznych beneficjentów spośród małych i średnich przedsiębiorstw ( (...)) i udzielała jednostkowych poręczeń ostatecznym beneficjentom zawierając z nimi umowy operacyjne II stopnia (poręczenie).
Umowa została podzielona na 33 punkty.
W punkcie 1 umieszczone zostały „definicje i interpretacje”, m.in. wskazano, że ilekroć w niniejszej umowie jest mowa o:
Operacji I Stopnia - należy przez to rozumieć udzielenie pośrednikowi finansowemu przez menadżera wsparcia w postaci udostępnienia limitu reporęczenia na mocy niniejszej umowy, w celu realizacji przez pośrednika finansowego operacji Operacji II Stopnia,
Operacji II Stopnia - należy przez to rozumieć wsparcie, przez pośrednika finansowego, ostatecznych beneficjentów poprzez dokonanie wyboru ostatecznych beneficjentów i udzielanie im jednostkowych poręczeń, na podstawie zawartych z takimi ostatecznymi beneficjentami umów operacyjnych II stopnia oraz oświadczeń o udzieleniu poręczenia,
Ostatecznym beneficjencie – należy przez to rozumieć (...), który spełnia warunki określone w załączniku nr 5 (metryka produktu finansowego) i zawrze z pośrednikiem finansowym umowę operacyjną II Stopnia, w ramach której będzie realizowana Operacja II Stopnia.
Punkt 2 został zatytułowany „przedmiot umowy” - wskazano w nim, że umowa określa szczegółowe warunki i zasady udostępnienia przez menadżera limitu reporęczenia pośrednikowi finansowemu z wykorzystaniem środków z Funduszu Powierniczego, w celu udzielenia przez pośrednika finansowego wsparcia (...) poprzez udzielanie jednostkowych poręczeń. Umowa reguluje w szczególności: zasady udostępniania pośrednikowi finansowemu limitu reporęczenia, zobowiązania pośrednika finansowego i zasady na jakich pośrednik finansowy będzie:
dokonywał wyboru ostatecznych beneficjentów spośród (...),
udzielał jednostkowych poręczeń ostatecznym beneficjentom, zawierając z nim umowy operacyjne II stopnia oraz składając oświadczenia o udzieleniu poręczenia bankom,
dokonywał zgłoszenia menadżerowi roszczenia z tytułu jednostkowego reporęczenia,
dokonywał rozliczenia i zwrotu środków należnych menadżerowi w wysokości wynikającej z rozliczenia operacji.
W punkcie 4.3 wskazano, że wypłata i przekazanie środków na rachunek bankowy pośrednika finansowego przez menadżera nastąpi na podstawie wniosku o wypłatę reporęczenia, na zasadach określonych w załączniku nr 4 (zasady wypłaty środków w ramach reporęczenia).
Punkt 5 zatytułowany został „płatności” - wskazano w nim, że menadżer przekaże na rachunek bankowy pośrednika finansowego m.in. środki z tytułu: zobowiązania menadżera wynikającego z jednostkowego reporęczenia, zwrotu faktycznie poniesionych przez pośrednika oraz udokumentowanych kosztów zarządzania Portfelem Jednostkowych Poręczeń powstałych w związku z realizacją operacji.
W punkcie 5.4 wskazano, że w przypadku stwierdzenia braków formalnych, merytorycznych lub rachunkowych w złożonym wniosku o wypłatę reporęczenia, menadżer może dokonać poprawy wniosku, informując o tym fakcie pośrednika finansowego lub wezwać pośrednika finansowego do poprawienia lub uzupełnienia wniosku o wypłatę reporęczenia lub do złożenia dodatkowych wyjaśnień w wyznaczonym terminie.
Punkt 8 został zatytułowany „zasady udzielania jednostkowych poręczeń” - wskazano w nim, że udzielanie jednostkowych poręczeń przez pośrednika finansowego odbywać się będzie na określonych zasadach, m.in. w punkcie 8.1.1 wskazane zostało, że pośrednik finansowy wybierze ostatecznych beneficjentów spośród (...), które spełniają warunki określone w załączniku nr 5 (Metryka Produktu F.). W punkcie 8.2 wskazane zostało, że pośrednik finansowy wpisze jednostkowe poręczenie do Portfela Jednostkowych Poręczeń w określonym terminie.
W punkcie 8.3 wskazano, że w przypadku niedopełnienia przez pośrednika finansowego obowiązków określonych w punktach 8.1 i 8.2 jednostkowe reporęczenie uważa się za nieudzielone w stosunku do danego jednostkowego poręczenia i nie wiąże ono menadżera.
Punkt 9 zatytułowany został „monitoring i sprawozdawczość”.
W punkcie 9.2.1. wskazane zostało, że pośrednik finansowy jest zobowiązany do zbierania i udostępniania menadżerowi oraz instytucji zarządzającej, na jej żądanie, odpowiednich informacji, dotyczących operacji I i II stopnia w celu umożliwienia menadżerowi odpowiedniego monitorowania realizacji powyższych operacji.
Dowód: umowa operacyjna - reporęczenie nr (...)/ (...) z załącznikami – k.10-47
Załącznik nr 4 do umowy operacyjnej I stopnia – reporęczenie nr (...)/ (...) zatytułowany został „ Zasady wypłaty środków w ramach poręczenia”.
W pkt 1 załącznika nr 4 wskazano, że menadżer dokona wypłaty jednostkowego poręczenia pod warunkiem przekazania mu przez pośrednika finansowego następujących dokumentów: wypełnionego wniosku o wypłatę reporęczenia, pisemnego oświadczenia pośrednika finansowego, że zostały spełnione wszystkie warunki konieczne do wypłaty poręczenia przez pośrednika finansowego bankowi, kopię umowy operacyjnej II stopnia, kopię umowy kredytu oraz kopię oświadczenia o udzieleniu poręczenia; kopię wezwania do zapłaty jednostkowego poręczenia skierowaną do pośrednika finansowego przez bank wraz z załącznikami.
W pkt 5 wskazano, że przed wypłatą jednostkowego poręczenia menadżer ma prawo wglądu do całej dokumentacji związanej z udzielaniem jednostkowego poręczenia.
Załącznik nr 5 do umowy operacyjnej I stopnia – reporęczenie nr (...)/ (...) zatytułowany został „ Metryka Produktu F. (...) dla Funduszu Poręczeniowego”.
Pkt V zatytułowany został „warunki udzielania jednostkowego poręczenia dla ostatecznego beneficjenta”.
W punkcie V ppkt 1 wskazane zostało m.in., że jednostkowe poręczenie musi spełniać m.in. następujące wymogi: musi być powiązane z określonym kredytem oraz ograniczone w czasie, jak i pod względem kwoty oraz musi być udzielone po przeprowadzeniu analizy ryzyka zgodnie ze stosowaną przez pośrednika finansowego metodologią oceny ryzyka.
W punkcie V ppkt 5 wskazano jakie warunki łącznie muszą spełniać (...) ubiegający się o przyznanie jednostkowego poręczenia, w szczególności:
a) nie są przedsiębiorcami będącymi w trudnej sytuacji ekonomicznej,
b) nie ciąży na nich obowiązek zwrotu pomocy wynikający z decyzji Komisji Europejskiej,
c) są mikro, małym lub średnim przedsiębiorstwem w rozumieniu przepisów załącznika numer I do Rozporządzenia Komisji (WE) 800/2008 z 6 sierpnia 2008 r.;
d) prowadzą działalność gospodarczą na terenie województwa (...);
e) nie są wykluczeni, stosownie do Rozporządzenia Komisji(WE) 1998/2006 w sprawie stosowania art. 87 i 88 traktatu do pomocy de minimis.
Zgodnie z pkt V ppkt 6 „Metryki Produktu F. (...) dla Funduszu Poręczeniowego”: kredyty objęte jednostkowym poręczeniem udzielanym przez pośrednika finansowego muszą być przeznaczone na finansowanie działalności gospodarczej mikro, małego i średniego przedsiębiorcy, w tym w szczególności na finansowanie inwestycji polegających m.in. na:
a) zakupie, budowie lub modernizacji obiektów produkcyjno-usługowo-handlowych;
b) tworzeniu nowych miejsc pracy;
c) wdrażaniu nowych rozwiązań technicznych lub technologicznych;
d) zakup wyposażenia w maszyny, urządzenia, aparaty w tym także zakup środków transportu
a) bezpośrednio związanych z celem realizowanego przedsięwzięcia,
e) oraz inne cele gospodarcze przyczyniające się do rozwoju (...).
Zgodnie z postanowieniem pkt V ppkt 7 „Metryki Produktu F. (...) dla Funduszu Poręczeniowego”:
pożyczki/kredyty objęte jednostkowym poręczeniem udzielanym przez fundusz poręczeniowy nie mogą być przeznaczone wyłącznie na pokrywanie bieżących kosztów prowadzenia działalności gospodarczej lub na cele konsumpcyjne.
Dowód: umowa nr (...). (...) z załącznikami – k. 10 – 47
R. Ł. (1) prowadzi działalność gospodarczą pod nazwą „ (...)” w S..
Działalność ta została zarejestrowana w (...) 30 grudnia 2010 r. Do (...) jako przeważającą działalność gospodarczą wpisano: działalność usługowa związana z przeprowadzkami.
Dowód: wydruk z (...) R. Ł. (1) – k.131
Wnioskiem z 21 września 2012 r. R. Ł. (1) zwrócił się do Funduszu (...) sp. z o.o. o udzielenie poręczenia kredytu obrotowego w kwocie 500.000 zł, na okres kredytowania wynoszący 12 miesięcy, przy kwocie poręczenia wynoszącej 350.000 zł - 70% kredytu.
R. Ł. (1) wypełnił formularz „Wniosek o udzielenie poręczenia w ramach inicjatywy (...) przez Fundusz (...) ( (...)) sp. z o.o.”. We wniosku wskazał, że działalność zarejestrował 30 grudnia 2010 r., jest mikroprzedsiębiorcą, przedmiotem tej działalności są usługi związane z przeprowadzkami, wskazał również, że zatrudnia 6 pracowników, nie planuje zwiększenia zatrudnienia, przeznaczeniem kredytu jest : „ finansowanie bieżących potrzeb”.
Wraz z formularzem wniosku R. Ł. (1) złożył wypełnione formularze załączników do wniosku, oznaczonych numerami od 1 do 7 oraz literami A i B.
Formularz wniosku wraz załącznikami przyjął doradca K. G..
Dowód: wniosek udzielenie poręczenia z 21.09.2012 r. z załącznikami–k. 55-67,132-144
Składając wniosek 21 września 2012 r. R. Ł. (1) podpisał się m.in. pod formularzem załącznika nr 4 do wniosku o udzielenie poręczenia w ramach inicjatywy (...), zatytułowanego „Oświadczenie wnioskodawcy ubiegającego się o udzielenie poręczenia w ramach inicjatywy (...). W pkt 11 oświadczenia wskazane zostało, że kredyt objęty poręczeniem udzielonym przez fundusz będzie przeznaczony na finansowanie działalności gospodarczej wnioskodawcy, w tym w szczególności na:
finansowanie inwestycji polegającej m.in. na zakupie, budowie lub modernizacji obiektów produkcyjno-usługowo-handlowych,
tworzenie nowych miejsc pracy,
wdrażanie nowych rozwiązań technicznych lub technologicznych,
zakup wyposażenia w maszyny, urządzenia, aparaty w tym także zakup środków transportu bezpośrednio związanych z celem realizowanego przedsięwzięcia,
oraz inne cele gospodarcze przyczyniające się do rozwoju (...).
W pkt 12 formularza oświadczenia zapisano, że kredyt objęty jednostkowym poręczeniem udzielonym przez fundusz nie będzie przeznaczony wyłącznie na pokrywanie bieżących kosztów prowadzenia działalności gospodarczej lub na cele konsumpcyjne.
R. Ł. (1) wypełnił i podpisał również załącznik nr 6 do wniosku, zatytułowany „Kwalifikator oceniający wpływ kredytu obrotowego na rozwój wnioskodawcy”. Kwalifikator ma postać formularza składającego się z 12 pytań:
1. Czy kredyt przyczyni się do zwiększenia zatrudnienia?
2. Czy kredyt zapewni rozwój kwalifikacji pracowników?
3. Czy kredyt pozwoli na poprawę jakości wytwarzanych produktów/ oferowanych usług?
4. Czy kredyt umożliwi wejście w kooperację z innym podmiotem celem polepszenia jakości produktów/ usług?
5. Czy kredyt spowoduje wprowadzenie nowego produktu/usługi do obecnej oferty?
6. Czy kredyt umożliwi wykreowanie produktów/usług zorientowanych na klienta i jego potrzeby?
7. Czy kredyt przyczyni się do nawiązania współpracy z nowym odbiorcą?
8. Czy udzielenie kredytu sprawi, że firma rozpocznie/ będzie kontynuowała prace badawczo-rozwojowe służące opracowaniu i wdrożeniu nowych rozwiązań technicznych lub technologicznych?
9. Czy kredyt wykorzystany zostanie na zakup patentów/licencji, które pozwolą na wdrożenie nowych technologii?
10. Czy kredyt polepszy sytuację przedsiębiorstwa na rynku pod względem jej konkurencyjności?
11. Czy kredyt zaowocuje wzrostem przychodów i polepszeniem wyników przedsiębiorstwa?
12. Czy kredyt przyczyni się do uzyskania certyfikatów (np. ISO) oraz przyznania norm jakości?
R. Ł. (1) na pytania od 1 do 9 oraz 12 odpowiedział „nie”, na pytania 10 i 11 odpowiedział „tak”, wskazując odpowiednio:
dla pytania 10: środki z kredytu pozwolą na rozwój firmy; polepszona sytuacja przyczyni się do wzrostu konkurencyjności przedsiębiorstwa;
dla pytania 11: wzrost konkurencyjności firmy w znaczny sposób przyczyni się do polepszenia wyników przedsiębiorstwa.
Formularz kwalifikatora podpisał doradca K. G., stwierdzając zgodność ze stanem faktycznym i jednocześnie kwalifikując wnioskodawcę jako potencjalnego beneficjenta poręczenia w ramach inicjatywy (...).
Załącznik nr 7 do wniosku zatytułowany został „Wniosek o udzielenie pomocy de minimis”.
W rubryce tytuł, miejsce, cel, realizowanego projektu wpisano: kredyt obrotowy (...) przyczyniający się do rozwoju (...).
W rubryce opis realizowanego projektu, opis rezultatów realizacji projektu wpisano: środki z kredytu pozwolą na rozwój firmy i zwiększenie jej przychodów; wzrost zysku firmy.
Dowód: załączniki do wniosku o udzielenie poręczenia z 21.09.2012 r.–k. 56v-67,132-144
4 października 2012 r. Bank (...) S.A. udzielił R. Ł. (1) kredytu w rachunku bieżącym (...).
W § 1 pkt 1 umowy wskazano, że Bank udzielił kredytobiorcy kredytu odnawialnego w ramach limitu kredytowego w kwocie 300.000 zł.
W § 1 pkt 2 umowy zapisano z kolei: „ kredytobiorca oświadcza, że środki z kredytu przeznaczy na finansowanie bieżących zobowiązań wynikających z prowadzonej działalności gospodarczej”.
Okres wykorzystania i okres spłaty kredytu określono w § 2 pkt 1 na dzień 3 października 2013 r.
Dowód: umowa kredytowa z 4 października 2012 r. – k. 68 – 70v
4 października 2012 r. Fundusz (...) sp. z o.o. w S. – w wykonaniu obowiązków pośrednika finansowego wynikających z umowy operacyjnej I stopnia – reporęczenie, zawartej 5 października 2010 r. z (...) zawarł z R. Ł. (1) (prowadzącym działalność gospodarczą pod firmą Usługi (...)) umowę operacyjną II stopnia – poręczenie.
W § 1 ust. 1 umowy wskazano, że w związku z udzieleniem klientowi kredytu odnawialnego postawionego do dyspozycji jako kredyt w rachunku bieżącym (...) przez bank (...) S.A. w wysokości 300.000 zł na podstawie umowy kredytowej z 4 października 2012 r. fundusz zobowiązuje się udzielić klientowi poręczenia na zabezpieczenie spłaty wyżej wymienionego kredytu.
W § 1 ust. 2 umowy wskazano, że fundusz w celu wykonania zobowiązania określonego w ust. 1 zawrze z bankiem umowę poręczenia na kwotę 200.000 zł, co stanowi 66,67% kredytu (kapitał).
Wsparcie to stanowi pomoc de minimis w rozumieniu Rozporządzenia Komisji (WE) nr 1998/2006 z dnia 15 grudnia 2006 r. w sprawie stosowania art. 87 Traktatu o pomocy de minimis.
W § 6 pkt 4 umowy klient (R. Ł. (1)) oświadczył, że ma świadomość, iż kredyt, którego dotyczy poręczenie nie może zostać przeznaczony na nabywanie pojazdów przeznaczonych do drogowego transportu towarowego przez przedsiębiorców wykonujących działalność zarobkową w zakresie drogowego transportu towarowego; poręczenie nie może też zostać udzielone w stosunku do kredytów przeznaczonych na pozostałe cele oraz dla podmiotów, które są wymienione w art. 1 ust. 1 Rozporządzenia Komisji (WE) nr 1988/2006 z dnia 15 grudnia 2006 r. w sprawie stosowania art. 87 i 88 traktatu do pomocy de minimis.
Dowód: umowa o udzielenie poręczenia nr (...) – k. 71 – 73v
4 października 2012 r. Fundusz (...) sp. z o.o. w S. podpisując dokument zatytułowany „PORĘCZENIE nr (...)” oświadczył – wobec (...) S.A. – że funduszowi znany jest fakt podjęcia przez (...) S.A. warunkowej decyzji o udzieleniu kredytu odnawialnego (...) postawionego do dyspozycji jako kredyt w rachunku bieżącym (...) do wysokości 300.000 zł na podstawie umowy kredytowej z 4 października 2012 r. na rzecz R. Ł. (1). Fundusz oświadczył, że udziela poręczenia na spłatę kredytu, przy czym kwota poręczenia wynosić będzie 66,67% kwoty kapitału udzielonego kredytu, tj. kwoty 200.000 zł, poręczenie nie obejmuje odsetek ani kosztów.
Dowód : „Poręczenie nr (...)” – k. 74- 74v
Bank (...) sporządził dokumenty elektroniczne obejmujące zestawienia operacji na rachunku (...) za poszczególne okresy przypadające od 4 października 2012 r. do 8 października 2013 r.
6 października 2012 r. w rachunku bankowym (...) należącym do R. Ł. (1) otwarty został limit kredytowy w wysokości 300.000 zł. W tej dacie saldo rachunku wynosiło 284,55 zł.
W okresie od 4 do 10 października 2012 r. z rachunku wypłacone zostały celem zasilenia innego rachunku bankowego o numerze (...) następujące kwoty: 10.000 zł, 100.000 zł, 65.000 zł, 4.000 zł, 6.000 zł, 5.000 zł, 12.000 zł. Rachunek, na który przekazano środki celem zasilenia, został oznaczony w następujący sposób: konto (...) R. Ł. (1) ul. (...), (...)-(...) S..
W okresie tym z rachunku dokonano również zapłaty za zaległe faktury na rzecz następujących podmiotów: A. – 70.000 zł, A. S. – 10.000 zł.
Na dzień 10 października 2012 r. saldo rachunku wyniosło minus 283.573,05 zł.
Kolejne zestawienia operacji obejmują następujące okresy:
10 października – 24 listopada 2012 r.: saldo na koniec okresu minus 253.149,86 zł
24 listopada 2012 r. – 5 stycznia 2013 r.: saldo na koniec okresu minus 152.938,99 zł
5 stycznia 2013 r. – 19 marca 2013 r.: saldo na koniec okresu minus 286.762,17 zł
20 marca 2013 r. – 28 czerwca 2013 r.: saldo minus 286.546,87 zł
28 czerwca 2013 r. – 8 października 2013 r.: saldo na koniec okresu minus 300.119,81 zł.
8 października 2013 r. w rachunku zaksięgowano przeniesienie zadłużenia w wysokości 300.119,81 zł. Po tej operacji saldo końcowe rachunku wyniosło 0,00 zł.
W okresie od 10 października 2012 r. do 8 października 2013 r. z rachunku należącego do przedsiębiorcy R. Ł. (1) o numerze (...) przenoszone były na rachunek o numerze (...), należący do R. Ł. (1), tytułem zasilenia tego ostatniego rachunku kolejne kwoty. Na rachunku o numerze (...) odnotowywane były również wpływy, m.in. wpłaty dokonywane przez Spółdzielnię Mieszkaniową (...), Spółdzielnię Mieszkaniową (...), Wspólnotę Mieszkaniową ul. (...), P. P. i A. P., Wspólnotę Mieszkaniową ul. (...), Wspólnotę Mieszkaniową ul. (...), Spółdzielnię Mieszkaniową (...).
Wpływy odnotowywane były na rachunku o numerze (...) do końca sierpnia 2013 r. (30 sierpnia na rachunek wpłynęła jeszcze wpłata w wysokości 93.800 zł od Spółdzielni Mieszkaniowej (...)). 3 września 2013 r. została dokonana ostatnia wpłata na rachunek: 4000 zł od K. O..
Dowód: zestawienie operacji na rachunku bankowym - k. 117 -130
18 września 2013 r. R. Ł. (1) złożył w Banku (...) S.A. wniosek o restrukturyzację kredytu. Od tego dnia zaprzestał spłaty kredytu i wszelkich kontaktów z bankiem.
Fakt niesporny.
R. Ł. (1) nie dokonał spłaty zobowiązania wynikającego z umowy kredytowej.
19 listopada 2013 r. Bank (...) S.A. wystawił bankowy tytuł egzekucyjny numer (...) stwierdzając, że na dzień 19 listopada 2013 r. w księgach bankowych banku figuruje wymagalne zadłużenie R. Ł. (1) w wysokości 309.418,91 zł, w tym należność główna w wysokości 301.119,81 zł.
Postanowieniem z 13 grudnia 2013 r. Sąd Rejonowy Szczecin-Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie nadał bankowemu tytułowi egzekucyjnemu klauzulę wykonalności.
Fakty niesporne nadto: bankowy tytuł egzekucyjny – k.77
postanowienie z 13 grudnia 2013 r. – k. 78
W piśmie z 27 maja 2014 r. kredytodawca Bank (...) S.A. wezwał Fundusz (...) sp. z o.o. w S. do zapłaty kwoty 200.000 zł tytułem realizacji udzielonego R. Ł. (1) „Poręczenia nr (...)” z 4 października 2012 r.
11 lipca 2014 r. Fundusz (...) sp. z o.o. w S. przekazał na rachunek Banku (...) S.A. żądaną kwotę 200.000 zł tytułem realizacji „Poręczenia nr (...)” z 4 października 2012 r. udzielonego R. Ł. (1).
Dowód: pismo z 27 maja 2014 r. – k. 75 – 76v
polecenie przelewu z 11 lipca 2014 r. – k. 79
Fundusz (...) sp. z o.o. w S. wszczął – wstępując w prawa zaspokojonego wierzyciela – postępowanie sądowe wobec R. Ł. (1).
28 sierpnia 2014 r. Sąd Okręgowy w Szczecinie w sprawie VIII GNc 384/14 wydał przeciwko R. Ł. (1) nakaz zapłaty w postępowaniu nakazowym z weksla, nakazując pozwanemu aby zapłacił na rzecz funduszu kwotę 201.282,19 zł z odsetkami i kosztami procesu. Nakazowi zapłaty nadano klauzulę wykonalności.
Postępowanie egzekucyjne na podstawie nakazu zapłaty prowadził Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym Szczecin-Centrum w Szczecinie w sprawie Km 804/16, postępowanie to zostało umorzone postanowieniem z 24 czerwca 2016 r. z uwagi na bezskuteczność egzekucji.
Dowód: nakaz zapłaty z 23 sierpnia 2014 r. – k. 80
postanowienie komornika sądowego z 24 czerwca 2016 r. – k.81-81v
W piśmie z 10 czerwca 2014 r. Fundusz (...) sp. z o.o. w S. złożył do (...) wniosek o wypłatę reporęczenia w kwocie 160.000 zł z tytułu zobowiązania menadżera z tytułu jednostkowego reporęczenia udzielonego przez pośrednika finansowego R. Ł. (1) (na formularzu stanowiącym załącznik nr 8 do umowy operacyjnej I stopnia – reporęczenie nr (...)/ (...)).
Dowód: wniosek z 10 czerwca 2014 r. – k. 82 – 82v
W piśmie z 1 lipca 2014 r. (...) poinformował Fundusz (...) sp. z o.o. w S., że wniosek o wypłatę reporęczenia z 10 czerwca 2014 r. został oceniony negatywnie pod względem formalnym, rachunkowymi i merytorycznym, ponadto wymaga uzupełnienia poprzez przedłożenie:
1) dokumentu „żądanie zapłaty” z 27 maja 2014 r., zawierającego czytelną datę wpływu;
2) oświadczenia pośrednika finansowego o tym, że jednostkowe poręczenie zostało udzielone po przeprowadzeniu analizy ryzyka;
3) oświadczenia pośrednika finansowego odnośnie intencji stron w zakresie terminu obowiązywania jednostkowego poręczenia;
4) oświadczenia pośrednika finansowego, że ostateczny beneficjent ubiegający się o przyznanie jednostkowego poręczenia na moment jego udzielenia nie był wykluczony stosownie do Rozporządzenia Komisji (WE) nr 1998/2006 z dnia 15 grudnia 2006 r. w sprawie stosowania art. 87 Traktatu do pomocy de minimis;
5) oświadczenia pośrednika finansowego wskazującego, że kredyt został faktycznie przeznaczony na cel zgodny z pkt V.6 Metryki Produktu F.;
6) oświadczenia pośrednika wskazującego, że kredyt objęty jednostkowym poręczeniem nie został przeznaczony wyłącznie na pokrywanie bieżących kosztów prowadzenia działalności gospodarczej lub na cele konsumpcyjne;
7) korekty rejestru oraz załącznika nr 1 do kwartalnego sprawozdania z postępu za I kwartał 2014 r. w zakresie poprawnej nazwy ostatecznego beneficjenta.
Odpowiedzi na powyższe pismo Fundusz (...) sp. z o.o. w S. udzielił w piśmie z 8 lipca 2014 r., m.in. wskazując w zakresie pkt 5, że przedmiotowa transakcja była kredytem obrotowym, zapis w umowie kredytu w § 2, w którym mowa o rozliczeniu - to zaewidencjonowanie należności na odrębnym rachunku jako zadłużenie wymagalne w całości; w związku z tym fundusz nie ma możliwości weryfikacji „na dokumentach”.
Wraz z pismem złożono 6 załączników, m.in. oświadczenie funduszu ,,że środki pozyskane w ramach kredytu przeznaczone zostały zgodnie z Metryką Produktu F. punkt V podpkt 6 lit. e) na inne cele gospodarcze przyczyniające się do rozwoju (...); załączono również oświadczenie w funduszu, zgodnie z którym środki pozyskane w ramach kredytu - wg oświadczenia R. Ł. (1) - nie zostały przeznaczone wyłącznie na pokrywanie bieżących kosztów prowadzenia działalności gospodarczej oraz na cele konsumpcyjne.
Dowód: pismo z 1 lipca 2014 r. – k. 83-83v
pismo z 8 lipca 2014 r. z załącznikami – k. 84 – 89
W piśmie z 28 lipca 2014 r. (...) ponownie wezwał Fundusz (...) sp. z o.o. w S. do uzupełnienia wniosku poprzez:
1) ponowne przedłożenie wniosku z uzupełnionym wykazem załączników uwzględniającym dodatkowo przedłożone dokumenty;
2) przedłożenie kopii poświadczonej za zgodność z oryginałem dokumentu o nazwie „wniosek o udzielenie poręczenia”;
3) potwierdzenia przez pośrednika finansowego, że oświadczenie z 8 lipca 2014 r. wskazujące, że środki pozyskane w ramach kredytu, do którego udzielone zostało jednostkowe Poręczenie nr (...) przeznaczone zostały zgodnie z metryką produktu finansowego pkt V ppkt 6 lit e) na „inne cele gospodarcze przyczyniające się do rozwoju (...), zostało złożone po zweryfikowaniu przez pośrednika finansowego „na dokumentach” faktycznego celu wydatkowania środków z kredytu, na co wskazywał menadżer w piśmie z 13 czerwca 2014 r.;
4) przedłożenie oświadczenia pośrednika finansowego, że kredyt objęty jednostkowym poręczeniem nie został przeznaczony wyłącznie na pokrywanie bieżących kosztów prowadzenia działalności gospodarczej lub na cele konsumpcyjne, gdyż oświadczenie złożone 8 lipca 2014 r. jest w ocenie (...) (jako menadżera) niewystarczające - deklaracja złożona we wniosku o udzielenie poręczenia jest oświadczeniem ex ante ostatecznego beneficjenta, czyli złożonym w formie dokumentu przed zawarciem umowy kredytu i nie może stanowić podstawy do złożenia przez pośrednika finansowego oświadczenia w zakresie wskazanym przez menadżera, gdyż powinno ono nastąpić ex post, to jest po zweryfikowaniu (na dokumentach, o których mowa w pkt 1 powyżej) faktycznego celu przeznaczenia kredytu.
W odpowiedzi na powyższe w piśmie z 26 sierpnia 2014 r. Fundusz (...) oświadczył, że składa dokumenty, o których mowa w pkt 1 i 2 pisma, ponadto poprosił o wskazanie podstawy prawnej do żądania dokumentów, o których mowa w pkt 3 i 4 pisma.
Dowód: pismo z 28 lipca 2014 r. – k. 90 - 90v
pismo z 26 sierpnia 2014 r. z załącznikami – k. 91 – 95v
W piśmie z 12 września 2014 r. (...) po raz kolejny poinformował Fundusz (...), że wniosek o wypłatę reporęczenia z 10 czerwca 2014 r. został oceniony negatywnie pod względem formalnym, rachunkowym i merytorycznym, ponadto wymaga uzupełnienia. Jednocześnie (...) wskazał, że podstawą żądania dokumentów jest pkt 5.4 i 9.2.1 umowy operacyjnej.
W odpowiedzi na powyższe w piśmie z 21 października 2014 r. Fundusz (...) wyjaśnił, że podjęto działania w celu pozyskania oświadczeń bezpośrednio od ostatecznego beneficjenta, próby te jednak okazały się bezskuteczne. Ponadto w piśmie tym wskazał, że ostateczny beneficjent w momencie udzielania poręczenia znajdował się we wczesnej fazie rozwoju, poręczenie zostało udzielone w dwudziestym miesiącu funkcjonowania firmy na rynku, zastosowanie znajdują więc zapisy rozdziału 3 Noty Finansowej (...) 10- (...) (...) z 21 lutego 2011 r.
Dowód: pismo z 12 września 2014 r. – k. 96 - 96v
pismo z 21 października 2014 r. z załącznikami – k. 97 – 99v
17 października 2014 r. (...) jako menadżer (...) Funduszu Powierniczego J. wydał wytyczne nr (...) w celu wskazania podstawowych zasad potwierdzania wydatkowanych przez ostatecznych beneficjentów środków z kredytów objętych zabezpieczeniem w formie jednostkowych poręczeń w ramach realizowanych przez (...) projektów (...). Na wstępie wskazano, że wytyczne przedstawiają elementy systemu potwierdzenia poprawności, wydatkowania środków z kredytu, jaki został przyjęty i stosowany przez menadżera przy realizacji projektów (...). Zaznaczono, że zasady te znajdują swoje uzasadnienie w zapisach rozdziału 6 Noty Finansowej z 21 lutego 2011 r. (...) 10- (...) (...).
W wytycznych wskazano, że potwierdzenie wydatkowania środków w ramach inicjatywy (...) powinno przebiegać w następujący sposób: 1) (...) jest zobowiązany do złożenia oświadczenia ex ante (przed udzieleniem wsparcia) określającego na jaki cel przeznaczy środki z kredytu; 2) pośrednik finansowy jest zobowiązany do wdrożenia i stosowania mechanizmu kontrolnego; 3) weryfikacja prawidłowości wydatkowania środków z kredytu powinna być prowadzona przez cały okres obowiązywania umowy (polega ona w szczególności na gromadzeniu wszelkich informacji dokumentów potwierdzających uruchomienie kredytu, jaki celu wydatkowanych środków); 4) poza dokumentami i czynnościami wskazanymi powyżej cel wydatkowania środków powinien być dodatkowo weryfikowany i dokumentowany po udzieleniu kredytu, m.in. poprzez oświadczenia ex post składane przez beneficjenta, historie rachunku bankowego beneficjenta, inne dokumenty.
Dowód: Wytyczne nr (...) – k. 145 – 146
W piśmie z 12 listopada 2014 r. Dyrektor Departamentu Instrumentów (...) zwrócił się do prezesa zarządu Funduszu (...) sp. z o.o. w S. z informacją, że wniosek o wypłatę reporęczenia z dnia 10 czerwca 2014 r., kolejno uzupełniany, dotyczący umowy o udzielenie „Poręczenia nr (...)” zawartej z R. Ł. (1), został negatywnie oceniony pod względem merytorycznym i wymaga uzupełnienia w następującym zakresie:
1) przedłożenia oświadczenia o spełnieniu warunków wskazanych w pkt 1 (składającym się z 4 podpunktów) Wytycznych nr (...) z dnia 17 października 2014 r.,
2) przedłożenia oświadczenia pośrednika finansowego, że kredyt nie został przeznaczony wyłącznie na pokrywanie bieżących kosztów prowadzenia działalności gospodarczej lub na cele konsumpcyjne.
Jednocześnie z uwagi na brak kontaktu z ostatecznym beneficjentem i możliwości zweryfikowania przez pośrednika finansowego, czy kredyt został faktycznie przeznaczony na jeden z celów wskazanych w pkt V ppkt 6 Metryki Produktu F. stanowiącej załącznik nr 5 do umowy operacyjnej, wstrzymał dalsze rozpatrywanie wniosku do czasu przedłożenia żądanych oświadczeń.
Dowód: pismo z 12 listopada 2014 r. – k. 100-100v
Fundusz (...) sp. z o.o. zmieniła nazwę na Agencja (...).
Fakt niesporny.
27 marca 2017 r. Zarząd Województwa (...) podjął uchwałę nr 458/17 o rozwiązaniu umowy o dofinansowanie. W następstwie powyższego instytucja zarządzająca powiadomiła (...) o wypowiedzeniu umowy o dofinansowanie.
1 sierpnia 2017 r. Województwo (...) oraz (...) S.A. w S. jako podmiot wdrażający zawarli umowę powierzenia realizacji zadań własnych Województwa (...), na podstawie której podmiot wdrażający przejmie prawa i obowiązki (...) wynikające z umowy operacyjnej I stopnia – reporęczenie.
28 września 2017 r. pomiędzy (...), Agencją (...) sp. z o.o. w S. oraz (...) S.A. w S. zawarte zostało porozumienie w sprawie przeniesienia praw i obowiązków wynikających z umowy operacyjnej I stopnia – reporęczenia.
Na podstawie tego porozumienia (...) przeniósł na podmiot wdrażający - (...) S.A. w S. - wszelkie swoje prawa i obowiązki, wierzytelności i zobowiązania wynikające z umowy operacyjnej I stopnia – reporęczenie, co objęło w szczególności wszelkie prawa i obowiązki, wierzytelności i zobowiązania (...) wobec pośrednika finansowego wynikające lub mające swoje źródło w umowie operacyjnej I stopnia – reporęczenie.
Przeniesienie objęło wszelkie prawa i obowiązki, wierzytelności i zobowiązania (...) wynikające z umowy operacyjnej I stopnia – reporęczenie istniejące w dniu zawarcia porozumienia oraz przyszłe, wymagalne oraz takie których termin wymagalności w dniu zawarcia porozumienia jeszcze nie nastąpił.
Przeniesienie objęło również wszelkie prawa i obowiązki (...) o charakterze akcesoryjnym, w jakikolwiek sposób, bezpośredni lub pośredni związane z umową operacyjną I stopnia – reporęczenie, nadające uprawnienia lub nakładające zobowiązania na (...), w tym w szczególności wobec pośrednika finansowego oraz ostatecznych beneficjentów, z którymi pośrednik finansowy zawarł umowy operacyjne II stopnia.
Podmiot wdrażający przejął wszelki prawa i obowiązki, wierzytelności i zobowiązania objęte niniejszym porozumieniem, na warunkach i zasadach zawartych w tym porozumieniu.
Z dniem 30 września 2017 r. nastąpiło rozwiązanie umowy o dofinansowanie. Rozwiązanie umowy o dofinansowanie nie powodowało wygaśnięcia umowy operacyjnej I stopnia – reporęczenie a prawa i obowiązki (...) wynikające z tej umowy zostały przeniesione na podmiot wdrażający na zasadach określonych w porozumieniu.
Podmiot wdrażający wykonuje prawa i obowiązki z tytułu umowy Operacyjnej I Stopnia – reporęczenie od daty przeniesienia, za wyjątkiem wykonywania czynności menadżera. Czynności menadżera zgodnie z porozumieniem końcowym wykonuje (...). Od daty przeniesienia podmiot wdrażający upoważnia (...) do realizacji czynności menadżera. W zakresie wskazanego upoważnienia pośrednik finansowy jest zobowiązany bezpośrednio współpracować z (...).
Od daty przeniesienia (...) zwolniony został z obowiązku wypłaty jakichkolwiek kwot należnych pośrednikowi finansowemu ze środków (...) Funduszu Powierniczego.
Dowód: porozumienie – k. 48 – 52
11 sierpnia 2017 r. Agencja (...) sp. z o.o. w S. nawiązując do pisma (...) z 12 listopada 2014 r. (w którym (...) wstrzymał dalsze rozpatrywanie wniosku) wskazała, że przesyła wymagane w piśmie z 12 listopada 2014 r. oświadczenia oraz prosi o ponowne rozpoznanie wniosku.
Do pisma załączono m.in. oświadczenie, zgodnie z którym po analizie dokumentów Agencja (...) stwierdziła, że środki z kredytu zostały w całości wykorzystane przez R. Ł. (1) na jeden z celów wskazanych w Metryce Produktu F. stanowiącej załącznik nr 5 do umowy operacyjnej z 5 października 2010 r., tj. na „inne cele gospodarcze przyczyniające się do rozwoju (...). W szczególności Agencja wskazała, że jednostkowe kwoty regulowanych zobowiązań przekraczają wielokrotnie jednorazowo kwoty 50.000 zł, w powiązaniu z odnotowanymi w tym samym okresie przychodami od klientów instytucjonalnych (spółdzielnie mieszkaniowe, wspólnoty mieszkaniowe, szkoły, policja) w kwotach od ca. 20.000 zł do 387.000 zł jednorazowo wskazują w sposób niebudzący wątpliwości, że wydatkowane środki kredytu obrotowego miały niewątpliwy wpływ na zwiększenie obrotów i tym samym konkurencyjności kredytobiorcy na rynku usług budowlanych, a więc świadczą o rozwoju firmy.
Do pisma 11 sierpnia 2017 r. załączono również dokumentację obrazującą prowadzone przeciwko beneficjentowi R. Ł. (1) w okresie od dnia zrealizowania poręczenia do chwili złożenia pisma postępowania sądowe i egzekucyjne, w oparciu o wydany przez Sąd Okręgowy w Szczecinie w sprawie VIII GNc 384/14 nakaz zapłaty z 28 sierpnia 2014 r.
Egzekucja prowadzona była od czerwca 2015 r. do czerwca 2016 r. w sprawach Km 1443/15 i Km 804/16.
Wśród załączników znajduje się m.in.: datowany na 5 czerwca 2015 r. wniosek o wszczęcie postępowania egzekucyjnego w oparciu o tytuł wykonawczy - nakaz zapłaty z 28 sierpnia 2014 r. wydany przez Sąd Okręgowy w Szczecinie w sprawie VIII GNc 384/14 oraz dokumenty z postępowania wszczętego przez komornika w wyniku tego wniosku i prowadzonego pod sygnaturą Km 1443/15 oraz postanowienie o umorzeniu tego postępowania z 31 grudnia 2015 r.
Załączony został również dokument „Wysłuchanie wierzyciela/dłużnika przed zawieszeniem lub umorzeniem postępowania w trybie art. 827 k.p.c.” - pismo komornika sądowego przy Sądzie Rejonowym Szczecin-Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie w sprawie Km 1443/15 z 17 grudnia 2015 r., prowadzonej na podstawie tytułu wykonawczego w postaci nakazu zapłaty wydanego przez Sąd Okręgowy w Szczecinie w sprawie VIII GNc 384/14. Komornik w piśmie tym wskazał, że wskutek dokonanych zajęć rachunków bankowych ujawnionych w systemie (...) ustalono, że przeciwko dłużnikowi prowadzonych jest co najmniej 11 innych postępowań egzekucyjnych przez komorników sądowych z całej Polski oraz postępowanie egzekucyjne prowadzone przez III US w S.. Zajęcia rachunków bankowych okazały się bezskuteczne, nie tylko z uwagi na liczne zbiegi, ale przede wszystkim z uwagi na brak środków pieniężnych na nich się znajdujących. Dłużnik figuruje w ZUS jako osoba prowadząca działalność gospodarczą, jednakże nieopłacająca od 2 lat żadnych obowiązkowych składek. Dłużnik figuruje w (...) jako właściciel lokalu mieszkalnego położonego poza rewirem komornika, który prowadzi postępowanie. Ze wskazanego lokalu mieszkalnego prowadzone są liczne postępowania egzekucyjne, lokal obciążony jest hipoteką na kwotę ponad 450.000 zł. Czynności terenowe nie doprowadziły do ujawnienia i zajęcia jakiegokolwiek majątku ruchomego dłużnika.
Wśród załączników do pisma z 11 sierpnia 2017 r. znajduje się również kolejny wniosek o wszczęcie postępowania egzekucyjnego w oparciu o tytuł wykonawczy - nakaz zapłaty z 28 sierpnia 2014 r. - datowany na 10 maja 2016 r. oraz dokumenty z postępowania prowadzonego przez komornika sądowego przy Sądzie Rejonowym Szczecin-Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie w sprawie Km 804/16, umorzonego postanowieniem z 24 czerwca 2016 r.
Dowód: pismo z 11 sierpnia 2017 r. z załącznikami – k. 101 – 119 v (w tym „Wysłuchanie wierzyciela/dłużnika przed zawieszeniem lub umorzeniem postępowania w trybie art. 827 k.p.c.” - k. 108 v)
W piśmie z 30 sierpnia 2017 r. (...) poinformował prezesa zarządu Agencji (...) sp. z o.o. w S. o zweryfikowaniu wniosku Agencji z 10 czerwca 2014 r. o wypłatę reporęczenia pod kątem formalnym, rachunkowym i merytorycznym.
W piśmie wskazano, że wniosek został negatywnie oceniony pod względem merytorycznym, co skutkuje odmową wypłaty środków z tytułu jednostkowego reporęczenia oraz odrzuceniem wniosku.
Uzasadniając tą decyzję (...) wskazał, że pośrednik finansowy nie dostarczył dowodów potwierdzających wydatkowanie przez ostatecznego beneficjenta środków pochodzących z kredytu na zadeklarowany cel, w tym niewydatkowania ich wyłączenie na pokrywanie bieżących kosztów prowadzenia działalności gospodarczej. Dalej wskazał, że co do zasady przedłożenie przez pośrednika finansowego odpowiednich oświadczeń sporządzonych w oparciu o zestawienie operacji rachunku bankowego ostatecznego beneficjenta zrealizowanych w okresie kredytowania, w zakresie sposobu wydatkowania środków objętych wsparciem, należy uznać za wystarczające dla udokumentowania kwalifikowalności wydatków. Zasada ta nie znajdzie jednak zastosowania w sytuacji, w której inne okoliczności sprawy lub informacje zawarte w dokumentach wywołują poważne wątpliwości co do ich prawdziwości lub przydatności dla dokumentowania kwalifikowalności wydatków. W ocenie (...) zestawienie operacji z rachunku bankowego ostatecznego beneficjenta nie stanowi dostatecznego i wiarygodnego potwierdzenia zgodności wydatków zadeklarowanych z rzeczywistymi, w tym nie potwierdza jednoznacznie, czy wszystkie środki nie zostały wydane wyłącznie na pokrywanie bieżących kosztów prowadzenia działalności. Zestawienie operacji na rachunku bankowym ostatecznego beneficjenta uznane zostało za nieposiadające wystarczającej wartości dowodowej, w jego treści znajdują się jedynie ogólne, zdawkowe informacje na temat realizowanych operacji, tytuły przelewów wychodzących nie dają podstawy do stwierdzenia czy zostały wydatkowane na zadeklarowane cele, w zdecydowanej większości przelewy wychodzące były realizowane na prywatne konto R. Ł. (1). Podkreślono, że brak jest możliwości przedstawienia przez pośrednika finansowego dodatkowych dokumentów, w tym w szczególności oświadczeń ostatecznego beneficjenta ex post lub wiarygodnych dokumentów księgowych.
Dowód: pismo z 30 sierpnia 2017 r. – k. 53 – 53v
Agencja (...) sp. z o.o. w S. w odpowiedzi złożyła pismo datowane na 21 września 2017 r.
W piśmie z 4 października 2017 r. - odpowiadając na pismo z 21 września 2017 r. - (...) podtrzymał swoje stanowisko co do negatywnej oceny wniosku z 10 czerwca 2014 r. pod względem merytorycznym. W piśmie wyjaśniono, że negatywna ocena (...) nie wynika wyłącznie z tego, że pośrednik finansowy nie przedstawił oświadczenia ex post ostatecznego beneficjenta, zasadniczym powodem odmowy wypłaty środków jest bowiem brak wiarygodności dokumentów mających potwierdzić wydatkowanie przez ostatecznego beneficjenta środków pochodzących z kredytu na zadeklarowane cele, w tym - ale niewyłącznie - niewydatkowania ich tylko na pokrywanie bieżących kosztów prowadzenia działalności.
Jednocześnie (...) poinformował Agencję (...) sp. z o.o. w S., że w związku z zawarciem trójstronnego porozumienia w sprawie przeniesienia praw i obowiązków wynikających z umowy operacyjnej wszelką korespondencję w sprawie należy kierować do podmiotu wdrażającego, tj. (...) S.A. w S..
Dowód: pismo z 4 października 2017 r. – k. 54 -54v
W piśmie z 30 kwietnia 2019 r. (...) S.A. w S. poinformowała Agencję (...) sp. z o.o. w S. o usunięciu z Rejestru Portfela Jednostkowych Poręczeń Umowy Operacyjnej II stopnia nr (...). Pismem tym wezwano Agencję (...) sp. z o.o. w S. do zwrotu kwoty 12.644,52 zł otrzymanej przez tę Agencję prowizji i kosztów zarządzania związanych z udzieleniem poręczenia kredytu udzielonego R. Ł. (1).
Agencja (...) sp. z o.o. w S. nie dokonała zwrotu powyższej kwoty.
W piśmie z 5 lipca 2019 r. (...) S.A. w S. złożyła Agencji (...) sp. z o.o. w S. oświadczenie o potrąceniu wzajemnych wierzytelności: wierzytelności (...) S.A., w tym wierzytelności objętej wezwaniem do zapłaty z 30 kwietnia 2019 r. związanej z kredytem udzielonym R. Ł. (1) oraz wierzytelności Agencji (...) sp. z o.o.
W odpowiedzi z 10 lipca 2019 r. Agencja (...) sp. z o.o. w S. oświadczyła, że nie zgadza się z dokonanym potrąceniem.
Dowód: pismo z 30 kwietnia 2019 r. – k. 171
pismo z 10 lipca 2019 r. – k. 172
pismo z 5 lipca 2019 r. – k. 173
We wniosku z 20 marca 2018 r. Agencja (...) sp. z o.o. w S. zawezwała (...) S.A. w S. do próby ugodowej przed Sądem Rejonowym Szczecin-Centrum w Szczecinie.
W piśmie z 12 lipca 2018 r. (...) nie wyraził zgody na zawarcie ugody.
Ostatecznie do zawarcia ugody nie doszło, co zostało stwierdzone na posiedzeniu o zawezwanie do próby ugodowej 27 lipca 2018 r.
Dowód: zawezwanie do próby ugodowej z 20 marca 2018 r. – k. 111 – 114
pismo (...) z 12 lipca 2018 r. – k. 116
protokół z 27 lipca 2018 r. – k. 115
Agencja (...) sp. z o.o. od 2012 r. (wcześniej pod nazwą
Fundusz (...)) zatrudnia na stanowisku specjalisty do spraw realizacji projektów unijnych oraz poręczeń kredytowych (obecnie na stanowisku głównego specjalisty) K. R..
Do połowy 2015 roku na stanowisku prezesa zarządu Fundusz (...) zatrudniał M. K..
K. R. w oparciu o obowiązujący w Agencji (...) sp. z o.o. i opracowany przez jej radę nadzorczą regulamin udzielania poręczeń uznała, że R. Ł. (1) spełniał warunki udzielenia poręczenia określone w regulaminie, posiadał bowiem nie cały dwuletni okres prowadzenia działalności gospodarczej, był mikroprzedsiębiorcą w początkowym okresie rozwoju, kwalifikował się do uzyskania poręczenia zgodnie z notą wyjaśniającą w zakresie instrumentów (...)- (...) (...). Zgodnie z tą notą kapitał obrotowy jest szczególnie ważny we wczesnych etapach przedsiębiorstw jako kapitał założeniowy i początkowy, w pewnych szczególnych przypadkach może być usprawiedliwione, aby inwestycje wspierane przez instrumenty inżynierii finansowej mogły finansować wyłącznie kapitał obrotowy. K. R. uznała, że wniosek o udzielenie poręczenia i oświadczenia beneficjenta spełniały wymogi (...). Wiedziała również, że w treści wniosku R. Ł. (1) wskazał jako cel wykorzystania kredytu finansowanie bieżących potrzeb związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą. Miała również wiedzę co do tego, że z dostarczonego przez bank zestawienia operacji prowadzonych na rachunku, w którym został udzielony kredyt wynika, iż beneficjent dokonywał przelewów na swój rachunek prywatny.
K. R. znała przyczyny odmowy wypłaty reporęczenia przez (...), ale uznała je za nieuzasadnione, z zestawienia operacji na rachunku bankowym beneficjenta wynikało bowiem, że obroty beneficjenta po otrzymaniu kredytu mocno wzrosły, a zatem cel poręczenia został osiągnięty. Agencja nie miała zarazem wpływu na operacje finansowe dokonywane przez beneficjenta i nie mogła blokować np. jego dyspozycji przekazywania pewnych kwot na rachunek prywatny.
W ramach rozmowy operacyjnej z (...) Agencja udzieliła kilkudziesięciu poręczeń różnym beneficjentom, 6 razy wystąpiła o wypłatę reporęczenia, odmowa wypłaty reporęczenia przez (...) dotycząca beneficjenta R. Ł. (1) była jedynym przypadkiem odmownym w zakresie wypłaty reporęczenia.
Dowód: zeznania świadek K. K. – k.242-245
zeznania świadka M. K. – k.250-253
Nota wyjaśniająca (...) 10- (...) (...) w zakresie instrumentów inżynierii finansowej zgodnie z art. 44 Rozporządzenia Rady (WE) nr 1083/2006 określa m.in. warunki przyznawania współfinansowania kapitału obrotowego przedsiębiorstw w ramach instrumentów inżynierii finansowej. W punkcie 3.2.6 noty zawarta została definicja kapitału obrotowego, zastrzeżono również, że kapitał obrotowy nie jest powiązany z planem założenia bądź rozwoju przedsiębiorstwa, tym samym co do zasady nie powinien być wspierany przez instrumenty inżynierii finansowej
Na zasadzie wyjątku, w punkcie 3.2.7 nota stanowi, że w niektórych warunkach zapewnienie kapitału obrotowego może być konieczne, aby zrealizować plany operacyjne mające na celu rozwój działalności gospodarczej (...), ponadto kapitał obrotowy jest szczególnie ważny we wczesnych etapach przedsiębiorstw, mianowicie jako kapitał założeniowy i początkowy. Z kolei w punkcie 3.2.8 nota stanowi, że pomoc może być udzielana przedsiębiorstwom bądź to na wczesnym etapie jako kapitał początkowy lub założeniowy, bądź na kolejnych etapach, kiedy jest powiązana z planem rozwoju działań przedsiębiorstwa (kapitał rozwojowy). W pewnych szczególnych przypadkach (np. początkowy etap, kapitał początkowy i inne małe projekty inwestycyjne zakładające znaczną część działań w zakresie innowacji, badań i rozwoju), może być usprawiedliwione, aby inwestycje wspierane przez instrumenty inżynierii finansowej mogły finansować wyłącznie kapitał obrotowy.
Dowód : W. z noty (...) 10- (...) (...) – k.198 – 200
Fundusz (...) sp. z o.o. w S. udzielił poręczenia m.in. B. M., prowadzącemu działalność gospodarczą pod nazwą (...) B. M.
23 października 2013 r. Fundusz (...) sp. z o.o. w S. złożył wniosek o wypłatę reporęczenia z tytułu jednostkowego reporęczenia udzielonego beneficjentowi: (...) B. M.. Pismem z 5 listopada 2013 r. (...) poinformował, że wniosek został negatywnie oceniony pod względem formalnym i merytorycznym i wymaga uzupełnienia. Wniosek został uzupełniony pismem z 7 listopada 2013 r. Pismem z 14 listopada 2013 r. (...) poinformował o zaakceptowaniu wniosku.
Dowód: wniosek z 23 października 2013 r. – k. 147 -147v
pismo (...) z 5 listopada 2013 r. – k. 148 – 148v
pismo z 7 listopada 2013 r.–k. 149-152
pismo (...) z 14 listopada 2013 r.– k.153-153v
Sąd zważył, co następuje:
Podstawą prawną powództwa wskazaną przez powódkę jest art. 876 § 1 k.c. i art. 471 k.c. Zgodnie z art. 876 § 1 k.c. przez umowę poręczenia poręczyciel zobowiązuje się względem wierzyciela wykonać zobowiązanie na wypadek, gdyby dłużnik zobowiązania nie wykonał. Między stronami nie ma sporu co do tego, że powódka zawarła z poprzednikiem prawnym pozwanej, tj. Bankiem (...), umowę operacyjną – reporęczenie nr (...) (...).
Na podstawie pkt 5.2.1 umowy poprzednik prawny pozwanej (zgodnie z terminologią przyjętą w umowie - menadżer) zobowiązał się przekazać na rachunek bankowy powódki (zgodnie z terminologią przyjętą w umowie - pośrednika finansowego) kwotę wynikającą z jednostkowego reporęczenia. Niesporna jest wysokość roszczenia powódki związana z poręczeniem kredytu bankowego przez powódkę beneficjentowi R. Ł. (2) oraz reporęczeniem tego kredytu przez (...) wynosi ona 160.000 zł (kwota żądania pozwu).
Spór między stronami dotyczy tego, czy powódka należycie wykonała umowę operacyjną – reporęczenie nr (...) (...), w ramach której zobowiązana była dokonać wyboru ostatecznego beneficjenta spośród (...) i udzielić mu jednostkowego poręczenia zawierając z nim umowę operacyjną II stopnia. Umowa określała w pkt 8 „zasady udzielania jednostkowych poręczeń”, odsyłając do załącznika nr 5 (zatytułowanego (...)). Strony ustaliły, że w przypadku niedopełnienia przez powódkę obowiązków umownych w zakresie wyboru ostatecznego beneficjenta jako spełniającego warunki załącznika nr 5 (a więc w przypadku udzielenia przez powódkę poręczenia osobie, która tych warunków nie spełnia), jednostkowe reporęczenie uważa się za nieudzielone w stosunku do danego jednostkowego poręczenia i nie wiąże ono menadżera (pkt 8.3 umowy).
Przekładając powyższe na stan rzeczy niniejszej sprawy wskazać więc trzeba, że o ile powódka nie dopełniła obowiązków umownych i udzieliła poręczenia R. Ł. (2) mimo tego, że nie spełniał on wymogów (...), to nie przysługuje jej objęte żądaniem pozwu roszczenie o zapłatę kwoty 160.000 zł. Właśnie na tym tle powstał spór między stronami. Zdaniem pozwanej powódka nie dopełniła obowiązków umownych, R. Ł. (2) nie spełniał bowiem wymogów z (...), tym samym po stronie pozwanej nie powstał obowiązek wypłaty kwoty jednostkowego reporęczenia wynoszącej 160.000 zł. Powódka z kolei stoi na stanowisku, że należycie wykonała obowiązki wynikające z umowy i tym samym pozwana powinna dokonać wypłaty reporęczenia w oparciu o punkt 4.3 umowy oraz na podstawie art. 876 § 1 k.c. i art. 471 k.c.
Wyjaśnić w tym miejscu trzeba, że jako podstawę prawną roszczenia powódka wskazała wprawdzie obok art. 876 § 1 k.c. również art. 471 k.c., z przytoczonych wyżej twierdzeń pozwu nie wynika jednakże, ażeby powódka powoływała się na szkodę związaną z nienależytym wykonaniem zobowiązania przez pozwaną. W istocie powódka domaga się spełnienia świadczenia zgodnie z umową (świadczenie pozwanej z umowy jest świadczeniem pieniężnym), a więc wykonania zobowiązania zgodnie z jego treścią, a nie zapłaty odszkodowania. Tym samym art. 471 k.c. nie znajduje w sprawie zastosowania.
Rozstrzygnięcie sporu wymaga ustalenia, czy powódka należycie wykonała umowę udzielając poręczenia R. Ł. (2) jako osobie spełniającej wymogi z (...) i tym samym czy po stronie pozwanej powstał obowiązek zapłaty objętej żądaniem pozwu kwoty jednostkowego reporęczenia w wysokości 160.000 zł.
Wyjaśnić trzeba jeszcze, że rozstrzygnięcie sporu między stronami na tej płaszczyźnie doprowadzi nie tylko do wyniku orzeczenia w zakresie żądania objętego pozwem z 19 lipca 2019 r. (dotyczącego zapłaty kwoty 160.000 zł), ale także do wyniku orzeczenia w zakresie żądania objętego pismem rozszerzającym powództwo (którym powódka domaga się zapłaty kwoty 12.644,52 zł). Między stronami nie ma sporu co do tego, że powódce przysługuje wierzytelność w wysokości 12.644,52 zł, potrącona przez pozwaną z jej wierzytelnością z tytułu zwrotu kwot przyznanych powódce na podstawie pkt 5 umowy reporęczenia nr (...) (...) - tytułem kosztów zarządzania projektem w zakresie dotyczącym R. Ł. (1) (powódka sprostowała w piśmie procesowym z 10 lutego 2020 r., że kwota 12.644,52 zł stanowi - tak jak wskazywała pozwana w odpowiedzi na pozew - koszty zarządzania, a nie sumę prowizji i kosztów zarządzania). Spór między stronami istnieje jedynie w zakresie tego, czy strona pozwana zasadnie usunęła umowę dotyczącą R. Ł. (1) z Rejestru Portfela Jednostkowych Poręczeń i tym samym czy powódka zobowiązana jest do zwrotu kosztów zarządzania w wysokości 12.644,52 zł, czy też nie. Tym samym rozstrzygnięcie sporu opisanego na wstępie w zakresie tego, czy powódka należycie wykonała umowę udzielając poręczenia osobie spełniającej wymogi z (...), czy też nie, doprowadzi do rozstrzygnięcia zarówno w zakresie żądania z pozwu głównego, jak i żądania z pisma rozszerzającego powództwo.
W uzasadnieniu pozwu powódka wskazała, że wybrany przez nią beneficjent R. Ł. (1) spełniał warunki określone umową operacyjną I stopnia – reporęczenie. Nadto powódka podkreślała, że nie była uprawniona do ingerowania w operacje bankowe dokonywane przez R. Ł. (1) i nie miała wpływu na sposób dysponowania przez niego środkami z kredytu, jednakże odpowiadając na pisma poprzednika prawnego pozwanej podjęła próbę uzyskania od R. Ł. (1) dokumentów księgowych i oświadczenia ex post o wydatkowaniu środków z kredytu, próba ta okazała się jednak nieudana z uwagi na zaprzestanie przez R. Ł. (1) prowadzenia działalności gospodarczej i wyprowadzenie się w nieznane miejsce. Zarazem powódka podkreślała, że kredyt został przeznaczony przez R. Ł. (1) na cele zgodne z umową operacyjną I stopnia – reporęczenie, środki z kredytu zostały bowiem wydatkowane na „inne cele gospodarcze przyczyniające się do rozwoju (...) (zdaniem powódki przeznaczenie kredytu R. Ł. (1) mieści się w sytuacji opisanej w pkt V ppkt 6 lit. e (...)). Co istotne zdaniem powódki środki z kredytu wpłynęły na rozwój firmy (...) i na wzrost jej konkurencyjności. Dowodem na to miałyby być osiągane przez beneficjenta w okresie kredytowania znaczące przychody ze świadczonych usług, jak również przelewy wychodzące na zakup materiałów budowlanych i usług, ustalone na podstawie wyciągu z rachunku bankowego kredytobiorcy. Powódka podkreślała również, że odmowa wypłaty reporęczenia na rzecz powódki przez (...) podyktowana była wyłącznie względami formalnymi, to jest niedopełnieniem przez powódkę obowiązku złożenia wymaganych umową dokumentów, co jest zdaniem powódki nieuzasadnione, albowiem w przypadku innych beneficjentów poprzednik prawny pozwanej takich dokumentów nie wymagał.
Z kolei strona pozwana podkreślała, że beneficjent R. Ł. (1) nie spełniał wymogów (...), albowiem pkt V ppkt 6 lit. e metryki należy czytać łącznie z pkt V ppkt 7 metryki, gdzie wskazane zostało, że: „ kredyty objęte jednostkowym poręczeniem udzielanym przez fundusz poręczeniowy nie mogą być przeznaczone wyłącznie na pokrywanie bieżących kosztów prowadzenia działalności gospodarczej lub na cele konsumpcyjne”, tymczasem R. Ł. (1) przeznaczył kredyt w całości na pokrywanie bieżących kosztów prowadzenia działalności gospodarczej. Fakt ten zdaniem pozwanej czyni powództwo nieuzasadnionym.
W części uzasadnienia obejmującej stan faktyczny opisane zostały kolejno wnioski powódki, kierowane do (...), o wypłatę reporęczenia. Procedura ta powtarzana była wielokrotnie. Początkowo (...) oceniał negatywnie wniosek powódki o wypłatę reporęczenia nie tylko pod względem merytorycznym, ale też formalnym i rachunkowym oraz domagał się uzupełnienia określonych dokumentów, ostatecznie jednak (...) przyjął, że braki formalne wniosku zostały usunięte, podobnie jak błędy rachunkowe. Definitywnie jedyną podstawą odmowy wypłaty reporęczenia (co wynika wprost z późniejszych pism (...), kolejno przytaczanych w części uzasadnienia obejmującej stan faktyczny) były względy merytoryczne, a więc to, że wybrany przez powódkę beneficjent nie spełnił wymogów (...).
Ocena całego materiału dowodowego zebranego w sprawie prowadzi do wniosku, że w tym ostatnim zakresie rację trzeba przyznać stronie pozwanej.
Całkowicie nieadekwatne do stanu faktycznego sprawy jest powoływanie się przez powódkę na fakt, że kredyt miałby wpłynąć na rozwój firmy (...). Kredyt w rachunku bieżącym, w wysokości 300.000 zł, udzielony R. Ł. (1) jako (...), był kredytem krótkoterminowym, udzielonym na 12 miesięcy (od 4 października 2012 r. do 3 października 2013 r.). Po tak krótkim okresie kredytowania R. Ł. (1) zaprzestał całkowicie prowadzenia działalności gospodarczej, nie spłacił kredytu i wyprowadził się w nieznane miejsce (co wskazuje w pozwie sama powódka), egzekucja należności z kredytu prowadzona była w okresie od czerwca 2015 r. do czerwca 2016 r. w sprawach Km 1443/15 i Km 804/16. Co ważne komornik sądowy w piśmie z 17 grudnia 2015 r. opisując sytuację majątkową R. Ł. (1) jako dłużnika wskazał m.in., że przeciwko dłużnikowi prowadzonych jest co najmniej 11 innych postępowań egzekucyjnych przez komorników sądowych z całej Polski oraz dodatkowo przez III US w S.; dłużnik od 2 lat (tj. od roku 2013) nie opłaca obowiązkowych składek ZUS; posiada lokal mieszkalny obciążony hipoteką, z którego prowadzone są liczne egzekucje; czynności terenowe nie doprowadziły do ujawnienia i zajęcia jakiegokolwiek majątku ruchomego dłużnika.
Powyższe fakty wskazują w sposób bezsprzeczny, że kredyt nie przyczynił się do rozwoju firmy (...), przeciwnie – jak tylko skończył się krótki dwunastomiesięczny okres kredytowania R. Ł. (1) porzucił działalność gospodarczą i „zniknął” z pola widzenia organów egzekucyjnych, czynności komornika ujawniły zaś, że posiada on więcej długów, niż objęty niniejszym sporem kredyt udzielony w rachunku bieżącym przez (...). Powódka z jednej strony przyznaje powyższe fakty, świadczące o tym, że działalność R. Ł. (1) w krótkim czasie od uruchomienia kredytu (po zaledwie 12 miesiącach) zakończyła się fiaskiem, z drugiej strony zaś twierdzi, że środki z kredytu wpłynęły na rozwój firmy (...). Dokonywana przez powódkę w powyższy sposób ocena prosperowania firmy (...) jest tak dalece wewnętrznie sprzeczna, że wydaje się wręcz nieporozumieniem. W istocie bowiem środki z kredytu nie przyczyniły się do rozwoju firmy (...), jak tylko skończył się okres kredytowania firma przestała funkcjonować, natomiast obecnie R. Ł. (1) żadnej działalności gospodarczej nie prowadzi, co więcej ukrywa się przed organami egzekucyjnymi.
Kolejnym błędnym założeniem po stronie powódki jest powiązanie kwoty kredytu ze wzrostem konkurencyjności przedsiębiorstwa (...). Powszechnie wiadomo, że konkurencyjność przedsiębiorstwa zależy od konkurencyjności oferowanych przez nie produktów bądź usług na określonym rynku. Tymczasem niesporny jest fakt, że R. Ł. (1) ani nie zadeklarował, ani przeznaczył jakiejkolwiek części kredytu na produkty bądź usługi konkurencyjne w stosunku do produktów bądź usług innych przedsiębiorców, prowadzących działalność na tym samym rynku i w tej samej branży. Powódka wskazuje, że w okresie kredytowania na rachunku R. Ł. (1) odnotowano wysokie przelewy przychodzące za świadczone usługi jak również przelewy wychodzące na zakup materiałów budowlanych (co jest prawdą, dodać jednakże trzeba w tym miejscu, że znaczna część środków finansowych wpływających na rachunek bankowy, w którym udzielono kredytu, była następnie wypłacana przez R. Ł. (1) na jego rachunek prywatny), zarazem powódka nie dostrzega jednakże, że powyższe świadczyć może jedynie o skali działalności przedsiębiorstwa (...), ale nie o jego konkurencyjności. Wzrost obrotów przedsiębiorstwa nie ma bowiem nic wspólnego ze wzrostem jego konkurencyjności, przykładowo przedsiębiorstwo może zwiększać swoje obroty nie wprowadzając na rynek żadnego produktu konkurencyjnego, np. oferując na szeroką skalę sprzedaż produktów niekonkurencyjnych (np. produktów dopiero zdobywających rynek lub produktów wycofywanych z rynku). Powódka nie przedstawia zarazem jakichkolwiek twierdzeń (jak również dowodów) wskazujących na to, że R. Ł. (1) wprowadził na rynek jakiekolwiek produkty konkurencyjne. W istocie powódka łączy twierdzenia o wzroście konkurencyjności firmy (...) jedynie z dużymi obrotami jego przedsiębiorstwa, jednakże fakty te – jak wyjaśniono powyżej – pozostają bez związku.
Tym samym ten nurt argumentacji powódki, który odwołuje się do rozwoju firmy (...) czy też wzrostu jej konkurencyjności w wyniku zaciągniętego kredytu należy ocenić jako nieadekwatny do stanu faktycznego sprawy. Kredyt nie przyczynił się bowiem ani do rozwoju firmy (która została przez beneficjenta porzucona), ani do wzrostu jej konkurencyjności (a przynajmniej brak na to dowodów).
Ocena zaistniałego w rozpoznawanej sprawie sporu wymaga jednakże przede wszystkim rozważenia, czy powódka należycie wykonała umowę kwalifikując R. Ł. (1) – przed udzieleniem mu poręczenia – jako przedsiębiorcę spełniającego wymogi (...). Powódka akcentowała w toku procesu przede wszystkim to, że beneficjent ten spełniał wymogi pkt V ppkt 6 lit. e metryki, przeznaczył bowiem kredyt na „inne cele gospodarcze przyczyniające się do rozwoju (...) (jak już wyżej wskazano w rzeczywistości kredyt nie przyczynił się jednak do rozwoju (...)). Strona pozwana odnosząc się do tych twierdzeń powódki słusznie jednak zauważyła, że pkt V ppkt 6 lit. e metryki należy czytać łącznie z pkt V ppkt 7 metryki, gdzie wskazano, iż kredyty objęte jednostkowym poręczeniem nie mogą być przeznaczone wyłącznie na pokrywanie bieżących kosztów prowadzenia działalności gospodarczej lub na cele konsumpcyjne (pozwana powołując się na powyższe w pismach procesowych akcentowała przede wszystkim użyte w V ppkt 7 metryki słowo „wyłącznie”). Pozwana wywodziła więc, że R. Ł. (1) jako beneficjent nie odpowiada wymogowi z pkt V ppkt 6 lit. e w zw. z pkt V ppkt 7 metryki, ponieważ wprawdzie przeznaczył on kredyt na „inne cele gospodarcze przyczyniające się do rozwoju (...), ale celem tym było wyłącznie pokrywanie bieżących kosztów prowadzenia działalności gospodarczej.
Analiza zapisów metryki wskazuje na to, że strona pozwana słusznie dostrzega, że pkt V ppkt 6 lit. e należy czytać w powiązaniu z pkt V ppkt 7 metryki. Świadczy o tym treść zapisu pkt V ppkt 6, gdzie wskazano, że beneficjentem może być podmiot ( (...)), który przeznaczy kredyt na cele przyczyniające się do rozwoju i zarazem wymieniono przykłady przeznaczenia kredytu objętego jednostkowym poręczeniem, o czym świadczy zwrot „w szczególności”. Świadczy o tym również redakcja zapisu lit. e wskazująca na to, że cele wymienione w lit. a-d są przykładowymi celami przeznaczenia kredytu. Z kolei w pkt V ppkt 7 metryki określona została przesłanka negatywna, stanowiąca podstawę do odmowy poręczenia. Ostatecznie więc zgodnie z metryką beneficjentem mógł być (...), któremu kredyt przyczyni się do rozwoju przedsiębiorstwa (przesłanka pozytywna), ale zarazem kredyt ten nie może być przeznaczony wyłącznie na pokrywanie bieżących kosztów prowadzenia działalności gospodarczej lub na cele konsumpcyjne (przesłanka negatywna).
Oceniając dokumenty wypełnione przez R. Ł. (1) przed zakwalifikowaniem go przez powódkę jako (...) (nazywane przez (...) oświadczeniami ex ante) wskazać trzeba, że z dokumentów tych wprost wynika, że R. Ł. (1) zamierzał zawrzeć umowę kredytową przeznaczając kredyt wyłącznie na finansowanie prowadzonej działalności, czego nie ukrywał i co wprost wskazywał w dokumentach kwalifikacyjnych. Tym samym R. Ł. (1) nie spełniał wymogów pkt V ppkt 6 lit. e w zw. z pkt V ppkt 7 metryki, co oznacza, że poręczenie w ogóle nie powinno być mu przez powódkę udzielone. Mimo tego został oceniony pozytywnie i zakwalifikowany przez powódkę do wsparcia w ramach inicjatywy (...).
Odnosząc się do poszczególnych deklaracji R. Ł. (1) wskazać trzeba w pierwszym rzędzie, że wypełniając formularz wniosku o udzielenie poręczenia przez powódkę w ramach inicjatywy (...) R. Ł. (1) wskazał, że przeznaczeniem przyszłego kredytu jest „ finansowanie bieżących potrzeb”.
R. Ł. (1) wypełnił również załącznik nr 6 do wniosku o udzielenie poręczenia, zatytułowany „Kwalifikator oceniający wpływ kredytu obrotowego na rozwój wnioskodawcy”, który składa się z 12 pytań (opisanych w części uzasadnienia tworzącej stan faktyczny). Odpowiedzi udzielone przez R. Ł. (1) na 12 pytań kwalifikatora powinny skłonić osobę dokonującą w imieniu powódki jego weryfikacji jako (...) do negatywnej oceny. R. Ł. (1) odpowiedział bowiem twierdząco jedynie na 2 spośród 12 pytań, przy czym odpowiedzi te potwierdzały oświadczenie złożone przez R. Ł. (1) w wymienionym wyżej wniosku o udzielenie poręczenia, zgodnie z którym przeznaczeniem kredytu miało być „finansowanie bieżących potrzeb”. R. Ł. (1) odpowiedział bowiem „tak” jedynie na pytania 10 i 11 wskazując odpowiednio, że:
środki z kredytu pozwolą na rozwój firmy; polepszona sytuacja przyczyni się do wzrostu konkurencyjności przedsiębiorstwa;
wzrost konkurencyjności firmy w znaczny sposób przyczyni się do polepszenia wyników przedsiębiorstwa.
Podkreślić trzeba, że cytowane wyżej odpowiedzi połączone zostały z odpowiedzią „nie” na pozostałych 10 pytań. Tym samym R. Ł. (1) przyznał, że nie zamierza:
zwiększać zatrudnienia,
rozwijać kwalifikacji pracowników,
poprawić jakość wytwarzanych usług,
wejść w kooperację z innym podmiotem celem polepszenia jakości usług,
wprowadzić nowy produkt bądź usługę do obecnej oferty,
wykreować produkt bądź usługę zorientowany na klienta bądź jego potrzeby,
nawiązać współpracy z nowymi odbiorcami,
rozpocząć prac badawczo-rozwojowych bądź kontynuować takie prace,
zakupić patenty bądź licencje pozwalających na wdrożenie nowych technologii,
uzyskać certyfikatory (np. ISO) bądź normy jakości.
Wobec takiej deklaracji R. Ł. (1) stwierdzić trzeba, że jego oświadczenia złożone jako odpowiedź na pytanie 10 i 11 świadczą o tym, że kredyt - zgodnie ze wstępną deklaracją złożoną przez przedsiębiorcę - przeznaczony zostanie wyłącznie na finansowanie bieżących potrzeb (a więc na taki cel, jaki wyłączony został w pkt V ppkt 7 metryki). R. Ł. (1) zadeklarował odpowiadając na pytanie 10 i 11, że środki z kredytu polepszą wyniki jego przedsiębiorstwa, a to z kolei – jego zdaniem – przyczyni się do wzrostu konkurencyjności, zarazem przyznał jednak, że nie zamierza podejmować jakichkolwiek działań (wymienionych w pozostałych pytaniach kwestionariusza), które mogłyby prowadzić do wzrostu konkurencyjności jego przedsiębiorstwa. Taka deklaracja świadczy wręcz o tym, że beneficjent nie rozumie pojęcia „konkurencyjność”, jak już bowiem wyjaśniono powyżej wzrost obrotów przedsiębiorstwa nie przekłada się na wzrost konkurencyjności przedsiębiorstwa, te dwie wielkości nie maja na siebie wpływu. Wzrost konkurencyjności przedsiębiorstwa mógłby być osiągnięty, gdyby beneficjent połączył odpowiedź „tak” na pytanie nr 10 z odpowiedzią twierdzącą na niektóre z pozostałych 10 pytań, na które odpowiedział „nie”. Powyższe wskazuje na to, że zgodna z prawdą była jedynie wstępna deklaracja R. Ł. (1), gdzie oświadczył, że środki z kredytu przeznaczy tylko na finansowanie bieżących potrzeb.
Tym samym już na podstawie wypełnionego przez R. Ł. (1) kwalifikatora (składającego się z 12 pytań) osoba dokonująca w imieniu powódki weryfikacji R. Ł. (1) jako (...) powinna rozważyć negatywną ocenę (co jednak nie nastąpiło, R. Ł. (1) otrzymał bowiem ocenę pozytywną).
Podstawę do dokonania negatywnej oceny beneficjenta potwierdza kolejny dokument - Załącznik nr 7 do wniosku o udzielenie poręczenia, który zatytułowany został „Wniosek o udzielenie pomocy de minimis”. W załączniku nr 7 w rubryce tytuł, miejsce, cel, realizowanego projektu wpisano: kredyt obrotowy (...) przyczyniający się do rozwoju (...), zaś w rubryce opis realizowanego projektu, opis rezultatów realizacji projektu wpisano: środki z kredytu pozwolą na rozwój firmy i zwiększenie jej przychodów; wzrost zysku firmy. W załączniku nr 7 przyznane więc zostało bezpośrednio, że kredyt przeznaczony zostanie tylko na finansowanie bieżących potrzeb i konsumpcję.
Tym samym wszystkie dokumenty, które samodzielnie wypełniał R. Ł. (1) w ramach procedury kwalifikacyjnej do udzielenia poręczenia przez powódkę w ramach inicjatywy (...) potwierdzały, że jego zamiarem jest zawarcie umowy kredytu przeznaczonego wyłącznie na finansowanie prowadzonej działalności. Obok tych dokumentów R. Ł. (1) podpisał gotowy druk formularza załącznika nr 4 do wniosku o udzielenie poręczenia, w którego treści zapisane zostało, iż kredyt objęty jednostkowym poręczeniem udzielonym przez fundusz nie będzie przeznaczony wyłącznie na pokrywanie bieżących kosztów prowadzenia działalności gospodarczej lub na cele konsumpcyjne. Oświadczenie zawarte w gotowym druku formularza załącznika nr 4 jest więc sprzeczne z deklaracjami składanymi przez R. Ł. (1) w pozostałych dokumentach wypełnianych przez niego w ramach procedury kwalifikacyjnej. Doświadczenie życiowe wskazuje, że w przypadku takiej sprzeczności za wiarygodne należy uznać oświadczania składane w dokumentach samodzielnie wypełnianych przez beneficjenta, które zawierają zapisy przez niego swobodnie formułowane. Natomiast złożenie przez beneficjenta podpisu na gotowym formularzu załącznika nr 4 należy w takiej sytuacji potraktować jedynie jako dopełnienie wymogów procedury kwalifikacyjnej.
Z powyższego wynika, że R. Ł. (1) wypełniając formularz wniosku o udzielenie poręczenia przez powódkę w ramach inicjatywy (...) wprost wskazywał, że kredyt przeznaczony będzie wyłącznie na finansowanie prowadzonej działalności. Taki też cel - zgodnie z wcześniejszymi deklaracjami składanymi na etapie kwalifikacji do wsparcia w ramach inicjatywy (...) został wskazany w umowie kredytowej zawartej przez R. Ł. (1) z (...), w § 1 pkt 2 umowy zapisano bowiem: „kredytobiorca oświadcza, że środki z kredytu przeznaczy na finansowanie bieżących zobowiązań wynikających z prowadzonej działalności gospodarczej”.
Podsumowując tą część rozważań wskazać więc trzeba, że powódka w ramach procedury kwalifikacyjnej miała pełne podstawy do tego, aby odmówić udzielenia poręczenia R. Ł. (1), z wypełnionych przez niego dokumentów wynikało bowiem wprost, że nie spełnia on wymogów metryki. Już na tej podstawie przyjąć należy, że powódka nienależycie dokonała wyboru beneficjenta, a to z kolei oznacza, że zgodnie z punktem 8.3 umowy jednostkowe reporęczenie należy uznać za nieudzielone w stosunku do danego jednostkowego poręczenia, należy je więc uznać za niewiążące menadżera, co prowadzi do oddalenia żądań powódki dochodzonych w niniejszej sprawie.
Tym samym drugorzędne znaczenie ma spór między stronami, który zarysował się na tym tle, czy po stronie powódki powstał obowiązek przedstawienia pozwanej dokumentów wskazujących na faktyczne wykorzystanie przez R. Ł. (1) środków z kredytu. Słusznie powódka wywodzi, że jako pośrednik finansowy nie ma ona żadnego wpływu na to, w jaki sposób beneficjent faktycznie wykorzysta środki z kredytu, w szczególności czy uczyni to zgodnie z deklaracjami składanymi na etapie ubiegania się o wsparcie w ramach inicjatywy (...).
Należy jednak zwrócić uwagę na przywoływany już kilkukrotnie punkt 8.3 umowy, gdzie wskazano, że w przypadku niedopełnienia przez pośrednika finansowego obowiązków określonych w punktach 8.1 i 8.2 jednostkowe reporęczenie uważa się za nieudzielone w stosunku do danego jednostkowego poręczenia i nie wiąże ono menadżera. W punktach 8.1 i 8.2 nie ma mowy o faktycznym wykorzystaniu środków z kredytu, jest natomiast mowa o tym, że poręczenie powinno być udzielone (...), który spełnia wymogi z metryki. Tym samym zastosowanie punktu 8.3 umowy, a więc niewypłacenie kwoty reporęczenia przez menadżera, jest możliwe jedynie w sytuacji, gdy pośrednik finansowy nienależycie wykonywał umowę na etapie kwalifikacji (...) jako potencjalnego beneficjenta. Zarazem punkt 8.3 umowy - co wprost wynika z jego treści - nie znajduje zastosowania w sytuacji, kiedy na etapie procedury kwalifikacyjnej (...) spełnił wymogi z metryki, a następnie wykorzystał kredyt niezgodnie z deklaracjami (w rozpoznawanej sprawie sytuacja jest jeszcze inna, R. Ł. (1) już na etapie procedury kwalifikacyjnej (...) nie spełniał bowiem wymogów z metryki).
Mimo takiej redakcji punktu 8.3 umowa operacyjna – reporęczenie dawała menadżerowi ( (...) oraz pozwanej jako jego następcy) uprawnienie do żądania od pośrednika finansowego dokumentów wskazujących na rzeczywiste wykorzystanie środków z kredytu (zostało to uregulowane w punkcie 9.2.1 umowy). W czasie obowiązywania umowy operacyjnej – reporęczenie (...) opracował - na podstawie faktycznie przyjętego i stosowanego przez menadżera przy realizacji projektów (...) systemu potwierdzenia poprawności wydatkowania środków z kredytu - dokument zatytułowany „wytyczne nr (...)”, w którym obowiązki uregulowane punkcie 9.2.1 umowy zostały doprecyzowane. Wytyczne zostały przy tym opracowane w oparciu o zapisy rozdziału 6 Noty Finansowej z 21 lutego 2011 r. (...) 10- (...) (...) (na którą powoływała się również powódka, o czym będzie jeszcze mowa poniżej).
Powódka słusznie wywodzi, że nie można od niej oczekiwać ażeby wpływała na beneficjenta w taki sposób, który spowoduje wykorzystanie kredytu zgodnie z celami inicjatywy (...). Tym samym praktyczne znaczenie dokumentów wskazujących na rzeczywiste wykorzystanie środków z kredytu (nazywanych przez (...) dokumentami ex post i doprecyzowanymi w wytycznych nr (...)) może być tylko takie, że w sytuacji, w której poręczenie zostało wprawdzie udzielone przez pośrednika finansowego przedsiębiorcy nie spełniającemu wymogów z metryki co do deklarowanego na etapie procedury kwalifikacyjnej przeznaczenia kredytu, ale zarazem przedsiębiorca ten w rzeczywistości wykorzystał kredyt na cele określone inicjatywą (...), to będą podstawy do wypłaty reporęczenia przez (...) na rzecz pośrednika finansowego. Konstrukcja ta pozwala niejako na konwalidację wadliwej pozytywnej kwalifikacji (...) (który na etapie kwalifikacji nie spełniał wymogów z metryki) w taki sposób, aby możliwa była wypłata środków reporęczenia przez menadżera ( (...) bądź jego następcę). Dodać trzeba, że w tym kontekście bez znaczenia dla sprawy są argumenty powódki wskazujące na to, że wytyczne nr (...) zostały opracowane w toku obowiązywania umowy operacyjnej – reporęczenie, w istocie bowiem wytyczne te zmierzają do tego, aby konwalidować błędną kwalifikację (...) jako beneficjenta, dokonaną przez powódkę (pośrednika finansowego), tym samym wytyczne te są dla powódki korzystne.
W rozpoznawanej sprawie taka sytuacja, w której doszłoby do wspomnianej wyżej konwalidacji, nie miała jednak miejsca. Jak już wskazano R. Ł. (1) na etapie procedury kwalifikacyjnej (...) nie spełniał wymogów z metryki, powódka nie przedłożyła zarazem dokumentów ex post, które wskazywałyby, że rzeczywiste wykorzystanie przez niego kredytu było zgodne z inicjatywą (...). Brak tych dokumentów po stronie powódki związany jest przede wszystkim z brakiem kontaktu z beneficjentem R. Ł. (1), który po krótkim okresie kredytowania porzucił działalność gospodarczą i przedsiębiorstwo obciążone licznymi długami. Jedyny dokument, którym powódka dysponuje, to wyciąg z rachunku bankowego z okresu 12 miesięcy kredytowania, z którego nie wynika jednakże, ażeby środki z kredytu zostały wykorzystane zgodnie z inicjatywą (...). Kolejno składane i uzupełniane przez powódkę wnioski o wypłatę reporęczenia przez (...) zostały ostatecznie rozpatrzone odmownie z przyczyn merytorycznych, pismem z 12 listopada 2014 r. (...) wstrzymał dalsze rozpatrywanie wniosku do czasu przedłożenia przez powódkę żądanych dokumentów ex post.
Postępowanie zostało wznowione dopiero po 3 latach, tj. kolejnym wnioskiem powódki z 11 sierpnia 2017 r. Do wniosku z tej daty powódka załączyła dokumentację obrazującą prowadzone przeciwko beneficjentowi R. Ł. (1) w okresie od dnia zrealizowania poręczenia do chwili złożenia pisma postępowania sądowe i egzekucyjne. Dokumentacja ta wręcz zaprzecza temu, że środki z kredytu zostały przeznaczone na rozwój przedsiębiorstwa (...), wskazuje bowiem, iż jego działalność gospodarcza zaledwie po 12 miesiącach od uruchomieniu kredytu zakończyła się. Co więcej był to koniec nie połączony z jakąkolwiek formą spłaty wierzycieli (np. upadłość), zamiast tego R. Ł. (1) porzucił działalność, wyprowadził się w nieznane miejsce i zaczął ukrywać przed wierzycielami i organami egzekucyjnymi. Jednocześnie w tym samym piśmie powódka podjęła próbę wyjaśnienia, że zasadnie zakwalifikowała na początkowym etapie kwalifikacji R. Ł. (1) jako beneficjenta inicjatywy (...), ponieważ środki z kredytu zostały w całości wykorzystane przez R. Ł. (1) na jeden z celów wskazanych w (...) stanowiącej załącznik nr 5 do umowy operacyjnej z 5 października 2010 r., tj. na „inne cele gospodarcze przyczyniające się do rozwoju (...). W szczególności powódka wskazała, że jednostkowe kwoty regulowanych zobowiązań przekraczają wielokrotnie jednorazowo kwoty 50.000 zł, w powiązaniu z odnotowanymi w tym samym okresie przychodami od klientów instytucjonalnych (spółdzielnie mieszkaniowe, wspólnoty mieszkaniowe, szkoły, policja) w kwotach od ca. 20.000 zł do 387.000 zł jednorazowo. Zdaniem powódki operacje te wskazują w sposób niebudzący wątpliwości, że wydatkowane środki kredytu obrotowego miały wpływ na zwiększenie obrotów i tym samym konkurencyjności kredytobiorcy na rynku usług budowlanych, a więc świadczą o rozwoju firmy. W tym miejscu odwołać należy się do rozważań przedstawionych już wyżej, gdzie wyjaśniono, że wzrost obrotów nie ma nic wspólnego ze wzrostem konkurencyjności. Raz jeszcze wskazać trzeba, że argumenty powódki, która z jednej strony przedstawia dokumenty z postępowań egzekucyjnych, a z drugiej wskazuje na „rozwój” firmy beneficjenta (który jej zdaniem nastąpił) są dalece niespójne i tym samym nielogiczne.
Uzupełniając wcześniejsze rozważania dodać jedynie trzeba, że z analizy przedłożonego przez powódkę rachunku bankowego beneficjenta wynika, iż już w pierwszym tygodniu po otwarciu limitu kredytowego (okresie od 4 do 10 października 2012 r.) R. Ł. (1) wypłacił na prywatny rachunek łącznie 202.000 zł oraz zapłacił za zaległe faktury łącznie 80.000 zł. Tym samym saldo rachunku, które przed uruchomieniem kredytu wynosiło niespełna 300 zł, po tygodniu wskazywało minus 283.573,05 zł (kwota kredytu wyniosła wynosiła 300.000 zł). Na koniec okresów kolejnych wyciągów z rachunku bankowego, wystawianych za okresy kilkumiesięczne, saldo utrzymywało się na tym samym poziomie, co oznacza, że niemal cała kwota kredytu została wykorzystana w pierwszym tygodniu kredytowania (po części na potrzeby prywatne, po części na spłatę długów przedsiębiorstwa), zaś w kolejnych miesiącach wpływy równoważyły wydatki. Nie sposób pominąć w tym miejscu tego, że kwoty wypłacane na prywatny rachunek R. Ł. (1) w kolejnych miesiącach są znaczne, wielokrotnie przewyższają kwoty przeznaczone na spłatę długów przedsiębiorstwa. Analiza kolejnych pozycji rachunku bankowego wskazuje na to, że w okresie kredytowania środki z rachunku przeznaczane były w mniejszości na finansowanie bieżącej działalności (spłata długów), w większości zaś były przelewane na prywatny rachunek R. Ł. (1) (ich przeznaczenie nie jest znane).
Tym samym z dokumentów ex post przedłożonych przez powódkę (wyciąg z rachunku bankowego oraz dokumenty z postępowań egzekucyjnych) - wbrew temu co powódka usiłuje zaprezentować w swoich pismach - nie wynika wcale, ażeby środki z kredytu przyczyniły się do rozwoju firmy (...) bądź też wzrostu jej konkurencyjności. Analiza tych dokumentów prowadzi do wręcz odwrotnych wniosków. Ostatecznie nie można przyjąć, że powódka udowodniła, iż należycie wykonywała umowę, wybrany przez nią beneficjent R. Ł. (1), któremu powódka udzieliła poręczenia, nie spełniał bowiem wymogów z metryki produktu finansowego, co wynika zarówno z dokumentów nazywanych przez (...) ex ante, jak i ex post.
Kolejną kwestią wymagającą omówienia jest dokonywana przez powódkę – w jednym z późniejszych wniosków o wypłatę reporęczenia – próba zakwalifikowania R. Ł. (1) do podmiotów spełniających wymogi opisane w pkt 3 Noty wyjaśniającej (...) 10- (...) (...) w zakresie instrumentów inżynierii finansowej. Z pisma powódki z 21 października 2014 r., jak również z zeznań świadek K. R. (pracownicy powódki) wynika, iż powódka uznała, że uzasadnione jest ażeby kredyt poręczony R. Ł. (1) był przez niego przeznaczony wyłącznie na kapitał obrotowy. W piśmie z 21 października 2014 r. powódka wskazała, że powyższe jest uzasadnione z uwagi na to, iż poręczenie zostało udzielone w dwudziestym miesiącu funkcjonowania firmy na rynku, zdaniem powódki ostateczny beneficjent w momencie udzielania poręczenia znajdował się więc we wczesnej fazie rozwoju. Podobne argumenty przedstawiła w swoich zeznaniach świadek K. R..
Pozwana odniosła się do tego stanowiska powódki w piśmie procesowym z 18 listopada 2020 r. zasadnie podnosząc, że powódka nie wykazała, ażeby w stosunku do R. Ł. (1) wystąpiła wyjątkowa sytuacja pozwalająca na finansowanie kapitału obrotowego (co do zasady w nocie zapisano, że istnieje zakaz finansowania kapitału obrotowego w ramach instrumentów inżynierii finansowej). Taki wyjątek przewidziany został w punkcie 3.2.7, co rozwinięto w punkcie 3.2.8. W wymienionych jednostkach redakcyjnych noty (...) 10- (...) (...) wskazane zostało na zasadzie wyjątku, że pomoc może być udzielona przedsiębiorcy w dwóch sytuacjach: po pierwsze na wczesnym etapie jako kapitał początkowy lub założeniowy, po drugie w kolejnych etapach działalności, o ile pomoc ta powiązana będzie z planem rozwoju działań przedsiębiorstwa (kapitał rozwojowy), a więc o ile przedsiębiorca realizuje plan operacyjny mający na celu rozwój działalności gospodarczej. Powódka jako jedyną podstawę do zastosowania omówionych wyjątków wskazywała, że R. Ł. (1) znajdował się we wczesnej fazie rozwoju, wystąpił bowiem o pomoc niespełna dwa lata po założeniu firmy. Żadnych innych twierdzeń ani dowodów powódka nie przedstawiła w celu wykazania, że miał miejsce wyjątek pozwalający na poręczenie finansowania wyłącznie kapitału obrotowego. W szczególności wskazać trzeba, że kwota kredytu nie mogła być wykorzystywana jako kapitał założeniowy i początkowy, w dacie udzielenia poręczenia firma (...) nie znajdowała się już bowiem na etapie zakładania, prosperowała już od niemal dwóch lat, zatrudniając 6 pracowników. Z kolei pomoc w późniejszym etapie działalności przedsiębiorcy obejmująca finansowanie wyłącznie kapitału obrotowego została dopuszczona przez notę jedynie wówczas, gdyby przedsiębiorca opracował plan rozwoju działań przedsiębiorstwa, zaś pomoc niezbędna byłaby na finansowanie tzw. kapitału rozwojowego. Powódka nawet nie próbowała przekonywać, że R. Ł. (1) opracował jakikolwiek plan operacyjny mający na celu rozwój działalności gospodarczej swojego przedsiębiorstwa. Beneficjent ani nie deklarował tego w ramach procedury kwalifikacyjnej, ani nie wynika to z analizy rachunku bankowego beneficjenta, jak już bowiem wskazano wyżej środki z kredytu oraz późniejsze wpływy były w całości przekazywane bądź na prywatny rachunek bankowy R. Ł. (1), bądź na spłatę zaległych długów. Tym samym argumenty powódki, że beneficjent znajdował się „we wczesnej fazie rozwoju” nie wystarczają na poparcie tezy, że wystąpiła wyjątkowa sytuacja opisana w nocie (...) 10- (...) (...). Nie był to etap na tyle wczesny, aby pomoc mogła finansować kapitał założeniowy i początkowy, beneficjent nie spełniał natomiast warunków pomocy na etapie późniejszym, wymagającym planu operacyjnego.
Ostatecznie przyjąć więc trzeba, że powódka wykonując swoje obowiązki w ramach umowy operacyjnej – reporęczenie nr (...) (...) dokonała wyboru jako ostatecznego beneficjenta takiej osoby, która nie spełniała wymogów załącznika nr 5 zatytułowanego (...). Co więcej stan rzeczy, jaki zaistniał ex post bezsprzecznie wskazuje na to, że beneficjent w osobie R. Ł. (1) nie wykorzystał kredytu w celu rozwoju firmy, działalność porzucił bowiem niespełna 12 miesięcy po udzieleniu kredytu (bez jakiejkolwiek formy zapewnienia zaspokojenia wierzycieli) i zaczął się ukrywać przed prowadzoną egzekucją. Powyższe uzasadnia zarówno bezpodstawność powództwa o zapłatę kwoty reporęczenia w wysokości 160.000 zł, jak również bezpodstawność żądania rozszerzonego o zapłatę 12.644,52 zł (co wyjaśniono wyżej).
Uzupełniając powyższe rozważania dodać jedynie trzeba, że z zeznań świadków powołanych przez powódkę wynika, iż odmowa wypłaty reporęczenia związanego z beneficjentem R. Ł. (1) była jedynym odmownym przypadkiem w ramach łączącej strony (powódkę i poprzednika prawnego pozwanej) umowy operacyjnej – reporęczenie nr (...) (...). Powyższe świadczy o tym, iż (...), a następnie pozwana, co do zasady nie uchylają się od wypłaty reporęczenia, tj. nie unikają obowiązków finansowych wynikających z umowy operacyjnej – reporęczenie. Odmowa wypłaty reporęczenia związanego z beneficjentem R. Ł. (1) została dokonana wyjątkowo (jednorazowo), w sytuacji, kiedy wybrany przez powódkę na beneficjenta podmiot rażąco nie spełniał warunków opisanych przez (...).
W tym stanie rzeczy powództwo zostało oddalone w całości.
Stan faktyczny ustalony został w oparciu o opisane wyżej dokumenty prywatne, które nie były przez strony kwestionowane pod względem autentyczności, a także w oparciu o inne dowody w rozumieniu art. 308 k.p.c. (jak np. przedłożony przez powódkę i niekwestionowany przez pozwaną wyciąg z noty (...) 10- (...) (...)). Dokumenty opisane w porządku chronologicznym pozwoliły odtworzyć przebieg wydarzeń, w szczególności w zakresie oświadczeń składanych przez R. Ł. (1) na etapie kwalifikacji do programu pomocy w ramach inicjatywy (...), w zakresie rodzaju przychodów i rozchodów na rachunku bankowym beneficjenta w okresie kredytowania, a także w zakresie przebiegu postępowania inicjowanego przez powódkę poprzez kolejno składane wnioski o wypłatę reporęczenia.
Przeprowadzony został dowód z przesłuchania zawnioskowanych przez powódkę dwóch świadków - pracowników powódki. Zeznania złożone przez tych świadków zostały uznane za wiarygodne dowody w sprawie, przy czym większą wiedzę posiadała wciąż pozostająca w stosunku zatrudnienia z powódką świadek K. R.. Niemniej jednak zeznania obojga świadków korespondowały z zebranym w sprawie materiałem dowodowym (przede wszystkim z dowodami z dokumentów) i tym samym mogły być uznane za dowody wiarygodne. Inną kwestią jest to, że nie przyczyniły się one do rozstrzygnięcia w kierunku korzystnym dla powódki.
Podjęta została próba przesłuchania w charakterze świadka R. Ł. (1). Był on kilkukrotnie wzywany do osobistego stawiennictwa celem złożenia zeznań, pod różnymi adresami wskazywanymi przez powódkę, jednakże świadek nie podejmował korespondencji z sądu i ostatecznie powódka podjęła decyzję o cofnięciu wniosku o jego przesłuchanie.
O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 98 § 1 k.p.c. Pozwana wygrała niniejszy proces w całości, na jej rzecz zasądzono więc poniesione przez nią celowe koszty obrony. Na koszty te składa się opłata skarbowa od pełnomocnictwa w wysokości 17 zł oraz koszty zastępstwa procesowego pełnomocnika w wysokości 5.400 zł, ustalone na podstawie § 2 pkt 6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych.