Sygn. akt XI GNc 1626/20
Powód (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w S. wniosła przeciwko pozwanej (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością spółce komandytowej w S. o zapłatę kwoty 6145,32 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w transakcjach handlowych liczonymi od dnia 14 kwietnia 2020 r. do dnia zapłaty oraz o zasądzenie kosztów procesu , tytułem wynagrodzenia za wykonane prace budowlane.
Nakazem zapłaty z dnia 6 lipca 2020 r. sąd orzekł zgodnie z żądaniem pozwu.
W przepisanym terminie pozwana wniosła sprzeciw, zaskarżając nakaz w całości, wnosząc o oddalenie powództwa oraz zasądzenie kosztów. Pozwana podniosła zarzut potrącenia wierzytelności objętej pozwem w kwocie 5806,59 zł z wierzytelnością przysługująca pozwanej w kwocie 9840 zł z tytułu noty obciążeniowej, wystawionej na rzecz powódki tytułem wykonania zastępczych prac budowlanych, polegających na usunięciu usterek.
W toku postępowania strony podtrzymały swoje dotychczasowe stanowiska.
Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
Dnia 5 listopada 2018 r. pozwana (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa w S. jako generalny wykonawca zawarła z powodem (...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością w S. jako podwykonawcą, umowę przedmiotem której było kompleksowe wykonanie odbudowy hali z płyt warstwowych, w ramach inwestycji pn. „Budowa hali biurowo-magazynowej wraz z infrastrukturą techniczną przy ulicy (...) w M., dz. Nr 44/35 obręb geodezyjny (...), gmina D.”.
Za wykonanie robót będących przedmiotem umowy, strony ustaliły wynagrodzenie w kwocie netto 55zł/m 2 za prace dotyczące: montażu płyt warstwowych dachowych bez obróbki świetlika, zakupu niezbędnych łączników, taśm itd., montażu płyt warstwowych ściennych oraz wykonania i montażu obróbek blacharskich niezbędnych do prawidłowego wykonania całego zadania w ramach inwestycji pn. „Budowa hali biurowo-magazynowej wraz z infrastrukturą techniczną przy ulicy (...) w M., dz. Nr 44/35 obręb geodezyjny (...), gmina D.”. Z kolei za wykonane prace dotyczące dostawy i montażu rynien i rur spustowych, strony ustaliły wynagrodzenie w kwocie 20 000 zł płatne w sposób ryczałtowy (§6 ust. 1).
Podstawą wystawienia przez powódkę faktur VAT było zatwierdzenie przez przedstawiciela pozwanej protokołu odbioru elementów robót. Wynagrodzenie płatne było w terminie 14 dni od daty doręczenia do siedziby pozwanej prawidłowo wystawionej faktury VAT, przelewem na konto powódki wskazane w fakturze.
W celu zabezpieczenia roszczeń służących pozwanej w stosunku do powódki z tytułu niewykonania lub nienależytego wykonania umowy, wynikających bądź z treści umowy, bądź z przepisów prawa, pozwana mogła zatrzymać z każdej faktury wystawionej przez powódkę 5% kwoty netto. Kwota ta podlegała zwrotowi na konto powódki na podstawie pisemnego wniosku, nie szybciej jednak niż w terminie 60 dni od daty podpisania końcowego protokołu odbioru całej inwestycji (§7).
Dowód:
- umowa z dnia 5 listopada 2018 r. k. 49-52, 75-78.
Powódka przystąpiła do wykonania powierzonych jej prac.
Dnia 30 listopada 2018 r. powódka wystawiła na rzecz pozwanej fakturę VAT nr (...) na kwotę 69 025 zł tytułem wykonania robót zgodnie z protokołem odbioru do umowy nr (...), z terminem płatności do dnia 14 grudnia 2018 r.
Dowód:
- faktura VAT nr (...) k. 21;
- protokół finansowy k. 28.
Przelewem z dnia 18 grudnia 2018 r. pozwana uiściła na rzecz powódki kwotę 40000 zł tytułem części faktury VAT nr (...).
Przelewem z dnia 2 stycznia 2019 r. pozwana uiściła na rzecz powódki dalszą kwotę 23503 zł tytułem faktury VAT nr (...), zatrzymując 5% wartości tj. 3451,25 zł.
Bezsporne, a nadto dowód:
- potwierdzenie przelewu z dnia 18 grudnia 2018 r. k. 29.
- potwierdzenie przelewu z dnia 2 stycznia 2019 r. k. 29.
Dnia 30 marca 2019 r. powódka wystawiła na rzecz pozwanej fakturę VAT nr (...) na kwotę 32000 zł tytułem wykonania prac zgodnie z protokołem odbioru nr (...) do umowy (...), z terminem płatności do dnia 13 kwietnia 2019 r.
Bezsporne, a nadto dowód:
- faktura VAT nr (...) k. 22;
- protokół finansowy nr 2 k. 27.
Przelewem z dnia 19 kwietnia 2019 r. pozwana uiściła na rzecz powódki kwotę 20000 zł tytułem części faktury VAT nr (...).
Przelewem z dnia 17 maja 2019 r. pozwana uiściła na rzecz powódki dalszą kwotę 9440 zł tytułem faktury VAT nr (...), zatrzymując 5% wynagrodzenia 1600zł.
Bezsporne, a nadto dowód:
- potwierdzenie przelewu z dnia 17 maja 2019 r. k. 30;
- potwierdzenie przelewu z dnia 19 kwietnia 2019 r. k. 30.
Dnia 22 kwietnia 2019 r. strony zawarły umowę (...), na wykonanie dodatkowych prac dekarskich w ramach inwestycji „Budowa hali biurowo-magazynowej wraz z infrastrukturą techniczną przy ul. (...) w M. dz. Nr 44/35 obręb geodezyjny (...), gmina D.”.
Bezsporne, a nadto dowód:
- zlecenie z dnia 22 kwietnia 2019 r. k. 61-62, 86-88;
- zeznania świadka R. W. k. 123-124.
Dnia 24 maja 2019 r. powódka wystawiana rzecz pozwanej VAT nr (...) na kwotę 6815,80 zł tytułem wykonania prac zgodnie z protokołem finansowym do zlecenia (...)- Budowa hali biurowo-magazynowej przy ul. (...) w M. z terminem płatności do dnia 7 czerwca 2019 r.
Tego samego dnia powódka wystawiła na rzecz pozwanej fakturę VAT nr (...) na kwotę 15 106,75 zł tytułem wykonania prac zgodnie z protokołem finansowym nr 3- budowa hali biurowo-magazynowej przy ul. (...) w M., z terminem płatności do dnia 7 czerwca 2019 r.
Bezsporne, a nadto dowód:
- faktura VAT nr (...) k. 23;
- faktura VAT nr (...) k. 24, 63, 89;
- protokoły finansowe k. 25-26, 64, 90;
- rozliczenie k. 65, 91;
Tytułem należności za fakturę (...) pozwana zatrzymała 5% wartości, tj. kwotę 755,34 zł.
Przelewem z dnia 19 lipca 2019 r. pozwana uiściła na rzecz powódki kwotę 20 624,01 zł tytułem faktury VAT nr (...). Z ostatniej
Dowód:
- potwierdzenie przelewu z dnia 19 lipca 2019 r. k. 30.
Pismem z dnia 2 października 2019 r. pozwana wezwała powódkę do usunięcia usterek w postaci przecieku wód deszczowych pomiędzy łączeniem zadaszenia nad wejściem głównym, a ścianą frontową budynku oraz przecieku wewnątrz hali przy narożnym oknie, zakreślając powódce termin do naprawy ww. usterek do dnia 4 października 2019 r.
Bezsporne, a nadto dowód:
- pismo z dnia 2 października 2019 r. k. 53, 79;
- zeznania świadka G. W. k. 123;
- zeznania świadka R. W. k. 123-124.
Po uzgodnieniu terminu naprawy, pracownicy powódki M. D., G. W. stawił się w miejscu powstania zgłoszonych usterek i naprawili je do 21 grudnia 2019r.
Po wykonaniu naprawy pozwana nie zgłaszała już żadnych uwag do przeprowadzonych prac, w tym do robót naprawczych.
Dowód:
- dokumentacja fotograficzna k. 99;
- wydruk rozmów sms k. 100-103;
- zeznania świadka G. W. k. 123;
- zeznania świadka R. W. k. 123-124;
- zeznania M. D. k. 136.
Pismem z dnia 7 kwietnia 2020 r. powódka wezwała pozwaną do zapłaty łącznej kwoty 6145,32 zł tytułem:
- faktury VAT nr (...) na kwotę 6815,80 zł;
- faktury VAT nr (...) na kwotę 69 025 zł;
- faktury VAT nr (...) na kwotę 32 000 zł,
Przy czym powódka wskazała, iż pozwanej przysługuje uprawnienie do zatrzymania 3% z każdej wystawionej faktury VAT tytułem gwarancji, w związku z umową nr (...), jednakże wezwanie nie dotyczy tej kwoty, w terminie do dnia 13 kwietnia 2020 r.
Dowód:
- pismo z dnia 7 kwietnia 2020 r. k. 31.
Dnia 1 czerwca 2020 r. G. S. złożył pozwanej ofertę usunięcia przecieku wód deszczowych pomiędzy łączeniem zadaszenia nad wejściem głównym a ścianą frontową budynku oraz przecieku wewnątrz hali przy narożnym oknie, proponując kwotę wynagrodzenia w wysokości 8000 zł.
Dowód:
- oferta z dnia 1 czerwca 2020 r. k. 55-56, 80-82.
Dnia 1 lipca 2020 r. sporządzono protokół odbioru prac, w którym stwierdzono odbiór bez uwag prac budowlanych polegających na usunięciu przecieku wód deszczowych pomiędzy łączeniem zadaszenia nad wejściem głównym a ścianą frontową budynku oraz przecieku wewnątrz hali przy narożnym oknie.
Dowód:
- protokół odbioru k. 57.
Dnia 1 lipca 2020 r. G. S. wystawił na rzecz pozwanej fakturę VAT nr (...) na kwotę 9840 zł brutto z terminem płatności do dnia 30 lipca 2020 r.
Dowód:
- faktura VAT nr (...) k. 58, 83.
Przelewem z dnia 28 lipca 2020 r. pozwana uiściła na rzecz G. S. kwotę 9840 zł tytułem faktury VAT nr (...).
Dowód:
- potwierdzenie przelewu z dnia 28 lipca 2020 r. k. 59, 84.
Dnia 29 lipca 2020 r. pozwana wystawiła na rzecz powódki notę obciążeniową nr 20/07/1, na kwotę 9840 zł tytułem obciążenia za wykonanie prac budowlanych polegających na usunięciu przecieku wód deszczowych między łączeniem zadaszenia nad wejściem głównym a ścianą frontowa budynku oraz przecieku wewnątrz hali przy narożnym oknie- w obiekcie halowym w M. przy ul. (...), na działce nr (...), obręb M. I, z terminem płatności do dnia 30 lipca 2020 r.
Dowód:
- nota obciążeniowa (...)
Sąd zważył, co następuje:
Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w części.
Powódka swoje roszczenie wywodzi z łączących strony umów o roboty budowlane domagając się zapłaty wynagrodzenia. Zgodnie z art. 647 k.c. przez umowę o roboty budowlane wykonawca zobowiązuje się do oddania przewidzianego w umowie obiektu, wykonanego zgodnie z projektem i z zasadami wiedzy technicznej, a inwestor zobowiązuje się do dokonania wymaganych przez właściwe przepisy czynności związanych z przygotowaniem robót, w szczególności do przekazania terenu budowy i dostarczenia projektu, oraz do odebrania obiektu i zapłaty umówionego wynagrodzenia.
W sprawie nie było sporne zawarcie dwóch umów o roboty budowlane – jednej 5.11. (...). na kompleksowe wykonanie robót i drugiej z 22.04.2019r. w zakresie wykonania prac dodatkowym m.in. zadaszenia nad wejściem. Niesporna było również wysokości wynagrodzenia objętego fakturami.
Spór dotyczył wykonania przez powoda prac naprawczych w związku z usterkami, zlecenie przez pozwaną prac poprawkowych innemu wykonawcy, wartość prac poprawkowych i skuteczność potrącenia.
W pierwszej kolejności odnosząc się do samego zarzutu potrącenia zgłoszonego w sprzeciwie, uznano, że nie mógł być on skutecznie podniesiony z uwagi na brak, a co najmniej nie wykazanie przez pozwaną, aby w ogóle złożyła ona powódce oświadczenie o potrąceniu. Zgodnie z treścią art. 498 § 1 kc gdy dwie osoby są jednocześnie względem siebie dłużnikami i wierzycielami, każda z nich może potrącić swoją wierzytelność z wierzytelności drugiej strony, jeżeli przedmiotem obu wierzytelności są pieniądze lub rzeczy tej samej jakości oznaczone tylko co do gatunku, a obie wierzytelności są wymagalne i mogą być dochodzone przed sądem lub przed innym organem państwowym. § 2. Wskutek potrącenia obie wierzytelności umarzają się nawzajem do wysokości wierzytelności niższej. Art. 499 kc potrącenia dokonywa się przez oświadczenie złożone drugiej stronie. Oświadczenie ma moc wsteczną od chwili, kiedy potrącenie stało się możliwe.
Niewątpliwie więc skutek materialny potrącenia można osiągnąć gdy zobowiązany (będący jednocześnie wierzycielem) składa swojemu wierzycielowi oświadczenie woli o potrąceniu własnej wierzytelności z wierzytelności drugiej strony. Oświadczenie takie jest skuteczne z chwilą gdy dojdzie do wiadomości odbiorcy. Tymczasem pozwany w żaden sposób nie wykazał aby istotnie złożył takie oświadczenie powódce. Do sprzeciwu, ani dalszych pism procesowych, czy też ustnie na rozprawie, pozwany nie złączył żadnego pisma zawierającego takie oświadczenia, jak i nie wykazał aby dotarło ono do powódki. Jest również oczywiste w zarówno w świetle ww. przepisów, jak i art. 61 kc, a nadto pozostaje utrwalone w orzecznictwie, że o ile możliwe jest złożenie takiego oświadczenia w piśmie procesowym, o tyle musi je złożyć osoba uprawniona, jak i musi ono dotrzeć do odbiorcy (a nie jego pełnomocnika). Podobnie uznał m.in. Sąd Apelacyjny w Krakowie w jednym z najnowszych orzeczeń z dnia 12 stycznia 2021 r., I ACa 1285/19, stwierdzając, że zgodnie z art. 499 k.c. potrącenia dokonywa się przez oświadczenie złożone drugiej stronie. Oświadczenie takie może wywrzeć skutek dopiero z chwilą dojścia do adresata, stosownie do przepisu art. 61 § 1 k.c. Zatem oświadczenie o potrąceniu wierzytelności powinno być złożone dłużnikowi wzajemnemu osobiście. Doręczenie pisma procesowego zawierającego takie oświadczenie pełnomocnikowi procesowemu dłużnika wzajemnego nie wywiera skutków przewidzianych w art. 61 § 1 zd. 1 k.c.
W niniejszej sprawie po pierwsze pełnomocnik pozwanej zgłaszający w sprzeciwie procesowy zarzut potrącenia, nie wykazał aby posiadał pełnomocnictwo do składania w imieniu pozwanej materialnoprawnych oświadczeń woli, w tym w zakresie potrąceń. Po drugie nawet gdyby takie pełnomocnictwo posiadał i je okazał, sprzeciw nie został doręczony powodowi, lecz jego pełnomocnikowi. Mimo niewątpliwej więzi prawnej łączącej pełnomocnika i mocodawcę, nie sposób na tej podstawie przyjmować, że oświadczenie takie dotarło do powoda. Nadto również pełnomocnik powódki nie wykazał aby posiadał upoważnienia do przyjmowania w jego imieniu materialnoprawnych oświadczeń woli.
Złożone w sprzeciwie przez pełnomocnika oświadczenia stanowiło jedynie zarzut procesowy, tj. taki w którym powoływał się na dokonania potrącenia i wynikające stąd skutki. Skoro jednak nie zostało wykazane w żaden sposób, iż pozwany rzeczywiście oświadczenie materialne złożył, zarzut procesowy był w tym względzie „pusty” i nie mógł wywołać skutków w sferze materialnej sporu. Już więc z tej przyczyny stanowisko pozwanego nie mogło znaleźć uznania, a roszczenie powoda uznano za wykazane i zasadne.
Niezależnie od tego zdaniem sądu pozwana nie wykazała również, aby to powódka była zobowiązana do pokrycia kosztów związanych z pracami G. S.. Zgodnie z treścią art. 6 kc to pozwany opierając twierdzenia o art. 480 kc, wskazując, że powódka wadliwie wykonała prace, nie dokonała naprawy usterek ciążył obowiązek wykazania. Tymczasem nie sposób było uznać, że pozwana uczyniła zadość zobowiązaniu. Powódka przyznawała, że istnienie pozwana zgłaszała w październiku 2019r. usterki – przecieki. Jednakże w toku procesu powódki wykazała również, że na wezwanie dokonała ich skutecznej naprawy. Pozwana w żaden sposób nie zaprzeczyła tym twierdzeniom, ani dowodom – tj. zeznaniom G. W., R. W. oraz M. D., a także przedłożonym wydrukom korespondencji SMS oraz fotografiom. Co więcej pozwana nie wykazała aby po dokonaniu naprawy przez powódkę nadal była niezadowolona z prac czy kwestionowała ich skuteczność. Nie sposób było więc uznać, że powódka pozostawała w zwłoce co do naprawy wad, a tym samym aby zaktualizował się jej obowiązek odszkodowawczy.
Co więcej nawet przy założeniu, że pozwana zgłaszała swoje uprawnienia z tytułu rękojmi przewidziane w art. 638 kc , to w świetle art. 563 § 1 kc z uwag na niezgłoszenie po dokonaniu naprawy usterek w grudniu 2019r., wad robót naprawczych, utraciła swoje uprawnienie z tego tytułu. Zgodnie z treścią powołanego przepisu przy sprzedaży między przedsiębiorcami kupujący traci uprawnienia z tytułu rękojmi, jeżeli nie zbadał rzeczy w czasie i w sposób przyjęty przy rzeczach tego rodzaju i nie zawiadomił niezwłocznie sprzedawcy o wadzie, a w przypadku gdy wada wyszła na jaw dopiero później - jeżeli nie zawiadomił sprzedawcy niezwłocznie po jej stwierdzeniu. § 2. Do zachowania powyższego terminu wystarczy wysłanie przed jego upływem zawiadomienia o wadzie.
Pozwana nie wykazała także aby wynagrodzenie „wykonawcy zastępczego” było adekwatne do naprawy usterki, czemu zaprzeczała powódka. Co więcej wątpliwość w tym względzie potęguje fakt, że zgodnie z umową powódka za wykonanie zadaszenia, obróbki komina i obudowy rampy miała otrzymać wynagrodzenie 6815,80zł, zaś „wykonawca zastępczy” jedynie za wykonanie poprawek części z tych prac miał otrzymać 9840 zł.
Również więc z tej przyczyny zarzuty pozwanej nie były uzasadnione.
W tym miejscu należy także wskazać, że na rozprawie w dniu 26 stycznia 2021r. pełnomocnik powódki precyzując żądanie pozwu wskazał, że domaga się zapłaty 755,34 zł z FV (...), 3451,25 zł z FV (...) i 1600 zł z FV (...) oraz 90 zł z FV (...). Mając na uwadze, że pozwany nie kwestionował wysokości tych kwot w zakresie trzech pierwszych faktur, a nadto z przedłożonych potwierdzeń zapłaty istotnie wynikało, że należności nie zostały uiszczone w całości, powództwo uwzględniono w całości. Nadto pozwany nie wykazał aby należności z FV (...) – istotnie zostało w całości wykonana. Pozwany w tym względzie poprzestał na własnych twierdzeniach oraz złożył wydruk z własnego systemu z adnotacją „rozliczono w całości”. Zdaniem sądu takie stwierdzenie i dowód (który w rzeczywistości również jest jedynie twierdzeniem pochodzącym od pozwanej) nie były wystarczającego do wykazania, że należność w rzeczywistości została zaspokojona w całości. Z przedłożonych potwierdzeń przelewów wynikało jedynie, że pozwana w dniu 19 lipca 2019r. tytułem FV (...) i (...) – a więc należności w łącznej wysokości 21 922,55zł, zapłaciła 2624,01 zł. Zgodnie więc z art. 451 kc w pierwszej kolejności powódka mogła zaliczyć wpłatę na poczet FV (...), a pozostałą część na poczet FV (...). Istotnie więc powódka wykazała istniejącą niedopłatę. Tym samym roszczenie sprecyzowane ostatecznie do kwoty 5896,59 zł podlegało uwzględnieniu. W pozostałym zakresie, skoro powódka nie wykazała z jakiego tytułu żąda zapłaty 248,73zł powództwo podlegało oddaleniu.
Orzeczenie o odsetkach oparte zostało o normę wynikającą z art. 8 ust. 1 w zw. z art. 4 a ustawy z dnia 8 marca 2013 r. o terminach zapłaty w transakcjach handlowych.
Powódka wygrała sprawę w 95 %. Poniosła ona koszty na poziomie 2217 zł na które składa się 400 zł opłaty od pozwu, 1800 złotych tytułem kosztów zastępstwa procesowego - § 2 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie i 17 zł opłaty skarbowej od udzielonego pełnomocnictwa. Z czego 95 % z 2217 zł to 2 106,15 zł i taka kwota podlega zwrotowi powódce.
Pozwany natomiast poniósł koszty na poziomie 1817 zł, na które składają się kwoty 17 zł tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa, 1800 zł tytułem kosztów zastępstwa prawnego, z czego 5 % daje kwotę 90,85 zł.
Po skompensowaniu tych kwot sąd zasądził w punkcie III wyroku od pozwanego na rzecz powódki kwotę 1925,30 zł. W tym stanie rzeczy orzeczono jak sentencji.
1.(...)
2. (...)
3.(...)