Sygn. akt V U 164/18
Dnia 31 października 2018 r.
Sąd Okręgowy w Kaliszu V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
w składzie :
Przewodniczący SSO Romuald Kompanowski
Protokolant sekr. sądowy Małgorzata Kucińska
po rozpoznaniu w dniu 29 października 2018 r. w Kaliszu
odwołania I. P.
od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.
z dnia 11 stycznia 2018 r. Nr (...)
w sprawie I. P.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.
o wysokość świadczenia
Zmienia zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. z dnia 11 stycznia 2018 r. znak (...) w ten sposób, że ustala prawo odwołującej I. P. do przeliczenia wysokości emerytury w oparciu o przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z 20 lat kalendarzowych wykazanych z całego okresu ubezpieczenia przy przyjęciu rocznych wskaźników wysokości podstawy wymiaru z lat:
- 1971r. – 60,56%,
-1972 r. – 59,92%,
-1974 r. – 60,09%,
-1975 r. – 54,81%,
-1976 r. – 44,83 %,
-1978 r. – 52,59%,
-1979 r. – 52,93 %,
- 1980 r. – 80,76%,
- 1985 r. – 81,24%,
- 1986 r. – 79,80%,
- 1987 r. – 75,30%,
- 1988 r. – 91,17%,
- 1992 r. – 43,81%,
- 1993 r. – 64,85%,
- 1994 r. – 60,67%,
-1995 r. – 83,29%,
- 1996 r. – 78,56%,
- 1997 r. – 84,78%,
- 1998 r. – 93,55%,
- 1999 r. – 88,54%
poczynając od 1 grudnia 2017 r.
Decyzją z 11 stycznia 2018 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. odmówił I. P. przeliczenia emerytury, w oparciu o przedstawione zeznania świadków i wpis wynagrodzenia w legitymacji ubezpieczeniowej wskazanego pracownika zatrudnionego w tym samym co wnioskodawczyni zakładzie i okresie. W ocenie organu rentowego takie dane nie pozwalają odtworzyć wynagrodzenia pobieranego przez wnioskodawczynię
Odwołanie od tej decyzji wniosła I. P. domagając się przeliczenia postawy wymiaru emerytury w oparciu o przedstawione zeznania świadków i wpis wynagrodzenia w legitymacji ubezpieczeniowej M. R.. W toku postępowania odwoławczego, po tym jak poddane zostały analizie znajdujące się w aktach osobowych odwołującej karty zasiłkowe, odwołująca zmieniała stanowisko i wniosła o przyjęcie jako rocznej podstawy wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne za lata 1971 – 79 wynagrodzenia wyliczonego przez organ rentowy w oparciu o dane z kart zasiłkowych.
Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania.
Sąd ustalił co następuje:
W niniejszej sprawie przedmiotem sporu jest wysokość podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne za lata 1971- 79.
Emerytura przyznana I. P. od 4 kwietnia 2001 r. została obliczona z uwzględnieniem wskaźnika wysokości podstawy wymiaru świadczenia 59,81%. Decyzją z 9 marca 2009 r. wskaźnik ten wzrósł do 64,68% i został obliczony w następujący sposób: z lat 1964 – 68, 1971 -72 w oparciu o wysokość minimalnego wynagrodzenia pracowniczego a za 1980 rok, za lata 1985 – 88 i 1992 – 99 w oparciu o przedstawione zaświadczenie zakładu pracy o zatrudnieniu i wynagrodzeniu.
/ bezsporne /.
I. P. podjęła pracę w (...) Zakładach (...) w O. 17 kwietnia 1963 r. początkowo jako uczennica a następnie obuwnik montażysta. na stanowisku robotnika produkcji masarskiej, za wynagrodzeniem 3,60 zł za godzinę pracy. Żaden z dekretów płacowych znajdujących się w aktach osobowych odwołującej, nie wskazuje stawki wynagrodzenia zasadniczego. Jedynie znajdujące się w aktach osobowych karty zasiłkowe za okres od 1979 r. wskazują okresy, za które odwołująca uzyskała zasiłki z ubezpieczenia społecznego pracowników na wypadek choroby i macierzyństwa, kwoty tych zasiłków oraz wynagrodzenie przyjęte do podstawy obliczenia zasiłku.
dowód: akta osobowe odwołującej
Organ rentowy poddał analizie wskazane wyżej karty zasiłkowe. I tak w 1971 r. wskazana w tych kartach podstawa wymiaru zasiłku z okresu 1.08. – 31.10.1971 wynosi 7 982,00 zł a wypłacony zasiłek chorobowy za okres 29.11. – 2.12.1971 – kwotę 255,40 zł. W 1972 r. podstawa wymiaru zasiłku z okresu 1.02. – 30.04.1972 wynosi kwotę 8 852,00 zł a zasiłek chorobowy za okres 9.05. – 13.05.1972 kwotę 354,05 zł. W 1974 r. podstawa wymiaru zasiłku z okresu 1.05. – 31.07.1974 wynosi kwotę 8 249,00 zł, z okresu 1.09. – 30.11.1974 kwotę 7 250,00 zł, z okresu 10.12. – 31.12.1974 kwotę 1 481,48 zł a zasiłki chorobowy za okresy 1.08. – 2.08.1974, 3,12 – 912.12.1974 łącznie kwotę 747,15 zł. W 1975 r. podstawa zasiłku chorobowego z okresu 1.01. – 31.1975 wyniosła kwotę 2 020,02 zł, z okresu 1.08. – 31.10.1975 kwotę 9 326,00 zł, z okresu 8.11. – 31.12.1975 kwotę 2 853,61 zł a zasiłki chorobowe za okresy: 11.02. – 13.02.1975, 4.11. – 7.11.1975 łączną kwotę 616,50 zł. W 1976 r. podstawa wymiaru zasiłku chorobowego z okresu 1.08. – 30.09.1976 wynosi kwotę 10 151,00 zł a zasiłki chorobowe za okresy: 3.01. – 9.01.1976, 1.10. – 4.10.1976 łączną kwotę 1 319,58 zł. W 1977 r. podstawa wymiaru zasiłku z okresu 1.10. – 31.12.1977 wyniosła kwotę 11 720,00 zł. W 1978 r. podstawa wymiaru zasiłku chorobowego z okresu 1.08. – 31.10.1978 wynosi kwotę 11 508,00 zł, z okresu 21.11. – 31.12.1978 kwotę 2 941,68 zł a zasiłki chorobowe za okresy: 23.01. – 31.01.1978, 15.11. – 20.11.1978 łączną kwotę 1 939,20 zł. W 1979 r. podstawa wymiaru zasiłku chorobowego z okresu 1.01. – 31.01.1979 wynosi kwotę 3 677,00 zł, z okresu 1.07. – 30.09.1979 kwotę 7 702,00 zł a zasiłki chorobowe i macierzyński z okresów: 1.02. – 9.02.1979, 26.02. – 3.03.1979, 5.03. – 24.06.1979, 8.10. – 11.10.1979 łączną kwotę 16 079,91 zł.
dowód: karty zasiłkowe w aktach osobowych odwołującej
Sąd zważył co następuje:
Zgodnie z art.111 ust.1 ustawy z 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, wysokość emerytury lub renty oblicza się ponownie od podstawy wymiaru ustalonej w myśl art.15, jeżeli do jej obliczenia wskazano podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne lub emerytalno- rentowe na podstawie przepisów prawa polskiego m.in. z 20 lat kalendarzowych wybranych z całego okresu podlegania ubezpieczeniu przypadających przed rokiem zgłoszenia wniosku o ponowne ustalenie emerytury, a wskaźnik wysokości podstawy wymiaru jest wyższy od poprzednio obliczonego.
Podstawowym środkiem dowodowym na okoliczność wysokości dochodów stanowiących podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne jest zaświadczenie zakładu pracy wydane na odpowiednim druku względnie wpisy w legitymacji ubezpieczeniowej. W przypadku braku takich dowodów pomocnicze dla ustalenia wysokości podstawy wymiaru składek mogą być znajdujące się w dokumentacji pracowniczej angaże, czy inna podobna dokumentacja płacowa.
Uwzględnieniu mogą podlegać przy tym tylko takie składniki co do których istnieje pewność w jakich kwotach były wypłacane. Przy takiej ocenie, uwzględnieniu w podstawie wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne może dotyczyć wynagrodzenia zasadniczego i pochodnych składników obliczanych jako określony procent wynagrodzenia zasadniczego. W niniejszej sprawie jedynie zachowane źródła pozwalające odtworzyć uzyskiwane przez odwołującą wynagrodzenie to wpisane w kartach zasiłkowych wynagrodzenia za okresy, z których ustalano podstawę wymiaru zasiłku chorobowego. Dane te zostały przytoczone w części obejmującej ustalenia faktyczne. Za wskazane okresy istnieją warunki aby tak określone kwoty rzutowały na wielkość pobranego przez odwołującą wynagrodzenia będącego jednocześnie podstawą wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne. Kolejnym składnikiem tej podstawy to wartość przyznawanych odwołującej zasiłków chorobowych i zasiłku macierzyńskiego. Za pozostały okres nie objęty ani podstawą wymiaru zasiłku jak i samym zasiłkiem, podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne stanowi minimalne wynagrodzenie za pracę pracownika zatrudnionego w pełnym wymiarze czasu pracy. Przy uwzględnieniu powyższych wielkości roczne wynagrodzenie za pracę stanowiące w przypadku odwołującej podstawę wymiaru składki na jej ubezpieczenie społeczne z okresu od 1971 roku do 1979 stanowią następujące kwoty: za 1971 r. – 17 137,40 zł, za 1972 r. – 18 040,05 zł, za 1973 r. – 12 000,00 zł, za 1974 r. – 22 738,44 zł, za 1975 r. – 25 738,44 zł, za 1976 r. – 23 030,58 zł, za 1977 r. – 23 520,00 zł, za 1978 r. – 30 839,88 zł, za 1979 r. – 33 832,91 zł.
Roczne przeciętne wynagrodzenie dla celów emerytalnych w badanym przedziale czasowym wynosiło odpowiednio: w 1971 r. – kwotę 28 296,00 zł, w 1972 r. – kwotę 30 108,00 zł, w 1973 r. – kwotę 33 576,00 zł, w 1974 r. – kwotę 38 220,00 zł, w 1975 r. – kwotę 46 956,00 zł, w 1976 r. – kwotę 51 372,00 zł, w 1977 r. – kwotę 55 152,00 zł, w 1978 r. – kwotę 58 644,00 zł, w 1979 r. – kwotę 63 924,00 zł. Po porównaniu wskazanego wyżej rocznego wynagrodzenia otrzymanego przez odwołującej ze średnim rocznym wynagrodzeniem dla celów emerytalnych według zasad określonych w art. 15 ust. 4 pkt 2 cytowanej na wstępie ustawy, stosunek obu tych wielkości w ujęciu rocznym przedstawia się następująco: za 1971 r. – 60,56%, za 1972 r – 59,92%, za 1973 r. – 35,74%, za 1974 r. – 60,09%, za 1975 r. – 54,81%, za 1976 r. – 44,83%, za 1977 r. – 42,65%, za 1978 r. – 52,59%, za 1979 r. – 52,93%. Z powyższych wskaźników jedynie roczny wskaźnik za 1973 r. wpłynie niekorzystnie na wysokość emerytury. Pozostałe wskaźniki z badanych lat w porównaniu z tymi w zastosowanymi przy decyzji z marca 2009 r. są korzystniejsze co sprawi o wyższym średnim wskaźniku z 20 lat kalendarzowych niż ten zastosowany w powyższej decyzji. W tych warunkach zaskarżona decyzja podlegała zmianie jak w sentencji wyroku.