Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 173/19

Je ż eli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niekt ó rych czyn ó w lub niekt ó rych oskar ż onych, s ą d mo ż e ograniczy ć uzasadnienie do cz ęś ci wyroku obj ę tych wnioskiem. Je ż eli wyrok zosta ł wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo je ż eli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygni ę cie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, s ą d mo ż e ograniczy ć uzasadnienie do informacji zawartych w cz ęś ciach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

P. B.

w okresie od 31 sierpnia 2018r. g. 13.0 do 3 września 2018r. g. 14.00 w G. na ul. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z R. Ż. dokonał kradzieży z włamaniem w ten sposób, że po uprzednim wyłamaniu płyty zabezpieczającej wejście do kamienicy z jej wnętrza dokonał zaboru w celu przywłaszczenia pięciu kotłów gazowych wiszących firmy (...) o wartości 10.000 zł i rurek miedzianych od ogrzewania o łącznej długości 150 metrów i wartości 2550 zł, tj. mienia o łącznej wartości 12.550 zł na szkodę A. D., przy czym czynu dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu w okresie od 9 października 2013 r. do 8 kwietnia 2015 r. kary 1 roku

i 6 miesięcy pozbawienia wolności, orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy-Śródmieścia z dnia 21 listopada 2012 roku sygn. akt X K 2000/10 za czyn z art. 278§1 kk w zw. z art. 64§1kk

tj. przestępstwo z art. 279§1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Pokrzywdzony A. D. jest właścicielem kamienicy położonej przy ul. (...) w G.. Latem 2018 r. przeprowadzał kapitalny remont tego budynku. W związku z tym remontem, w lokalu mieszkalnym położonym na pierwszym piętrze budynku, przechowywane były między innymi zakupione przez niego kotły gazowe marki V. o wartości 2000 zł za sztukę oraz rurki miedziane, zamontowane do instalacji grzewczej. Wejście do kamienicy było zabezpieczone drzwiami wraz z zamontowanym zamkiem.

Pod koniec sierpnia 2018 r. R. Ż. spotkał P. B. wraz z jego partnerką A. K.. Oskarżony R. Ż. poprosił oskarżonego P. B., aby ten pomógł mu ukraść piece z kamienicy, o której wiedział, że jest remontowana. P. B. zgodził się i wraz z A. K. udali się jego samochodem marki V. (...) o nr rej. (...) pod w/w kamienicę. A. K. poszła do banku, zaś oskarżeni wyłamali zamek drzwi wejściowych do kamienicy i udali się na piętro a następnie zabrali w celu przywłaszczenia 5 sztuk pieców marki V. oraz 150 m rurek miedzianych o wartości 2 250 zł.

Skradzione przedmioty zostały przez oskarżonych załadowane do samochodu PiotraBalcerzaka a następnie przewiezione do miejsca jego zamieszkania na ul. (...). R. Ż. sprzedał skradzione przedmioty nieustalonym osobom.

wyjaśnienia oskarżonego P. B.

20-21

wyjaśnienia oskarżonego R. Ż.

120-121

zeznania pokrzywdzonego A. D.

5-6v, 152-152v, 181-182

zeznania świadka A. K.

12-13,

215v-216

protokół oględzin

9-10

Oskarżony R. Ż. był wielokrotnie karany sądownie w tym za przestępstwo z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk.

Oskarżony P. B. również był wielokrotnie karany sądownie w tym za czyn z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk

karta karna R. Ż.

203-204v

karta karna P. B.

201-202v

odpisy wyroków w sprawach VIII K 351/06, (...)/07, IV K 1344/07, X K 2000/10, IV K 600/12, III K 610/09

62-63, 104-105, 64, 106-108, 66-68, 101-103, 69-71, 95-100, 73-74, 93-94, 81-82, 114-115

0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

P. B.

jak w punkcie 1 wyroku

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Za nieudowodniony Sąd uznał fakt, jakoby oskarżony miał dokonać zaboru w celu przywłaszczenia jedynie dwóch pieców V.. Za nieudowodniony również uznał Sąd fakt, jakoby oskarżony nie dokonał kradzieży rurek miedzianych.

wyjaśnienia oskarżonego R. Ż.

120-121

wyjaśnienia oskarżonego P. B.

20-21

Za nieudowodniony Sąd uznał również fakt, jakoby oskarżony nie włamał się do kamienicy przy ul. (...) jedynie wszedł do niej przez niezabezpieczone niczym drzwi.

wyjaśnienia oskarżonego R. Ż.

120-121

wyjaśnienia oskarżonego P. B.

20-21

OCena DOWOdów

0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

wyjaśnienia oskarżonego P. B.

Wyjaśnienia oskarżonego były wiarygodne jedynie w niewielkim zakresie, w którym pokrywały się z pozostałym materiałem dowodowym zgromadzonym w sprawie, w szczególności z zeznaniami pokrzywdzonego.

wyjaśnienia oskarżonego R. Ż.

Wyjaśnienia oskarżonego były wiarygodne jedynie w niewielkim zakresie, w którym pokrywały się z pozostałym materiałem dowodowym zgromadzonym w sprawie, w szczególności z zeznaniami pokrzywdzonego oraz drugiego oskarżonego.

zeznania pokrzywdzone-go A. D.

Sąd uznał zeznania pokrzywdzonego za w pełni wiarygodne, albowiem były spójne, logiczne, konsekwentne i szczere. Nadto oskarżeni są osobami zupełnie obcymi dla pokrzywdzonego i nie było podstaw, aby pokrzywdzony miał zeznawać niezgodnie z prawdą. Dlatego też Sąd ustalając stan faktyczny w niniejszej sprawie oparł się głównie na tych zeznaniach.

zeznania świadka A. K.

Sąd ocenił zeznania tego świadka jako wiarygodne w bardzo ograniczonym zakresie, to jest w takim, w jakim nie pozostawały one w sprzeczności z zeznaniami pokrzywdzonego. Świadek wiarygodnie przedstawiła przebieg początkowej fazy przestępstwa, w której to oskarżeni spotkali się i postanowili dokonać włamania. Świadek określała rolę P. B. w tym przestępstwie jako pomoc koledze, starając się umniejszyć rolę konkubenta w przedmiotowym czynie zabronionym, a także wskazała, że oskarżeni zabrali tylko jeden piec. A. K. mogła bowiem nie mieć wiedzy co do dalszego przebiegu zdarzeń. Sama z resztą zeznała, że nie widziała jak oskarżeni wchodzili do kamienicy, albowiem wejście było zasłonięte przez rusztowanie oraz wskazała, że nie wie, czy oskarżeni później jeszcze wracali do kamienicy i czy wynosili jeszcze inne rzeczy.

protokół oględzin

sporządzony przez funkcjonariusza Policji, niekwestionowany przez żadną ze stron

karta karna R. Ż.

dokument urzędowy, niekwestionowany przez żadną ze stron

karta karna P. B.

dokument urzędowy, niekwestionowany przez żadną ze stron

odpisy wyroków w sprawach VIII K 351/06, (...)/07, IV K 1344/07, X K 2000/10, IV K 600/12, III K 610/09

dokumenty urzędowe, niekwestionowane przez żadną ze stron

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.1.1

wyjaśnienia oskarżonego P. B.

Sąd doszedł do przekonania, że wyjaśnienia tego oskarżonego mogą być podstawą ustalenia stanu faktycznego tylko w niewielkim zakresie. W przeważającej części Sąd ocenił te wyjaśnienia jako niewiarygodne. Sąd uznał, że stanowią one w istocie obraną przez oskarżonego linię obrony. Oskarżony wprawdzie przyznał się do kradzieży wraz z R. Ż. , ale jedynie dwóch pieców. Zaprzeczał jednak, aby uczynił to dokonując wcześniej włamania do kamienicy. W ocenie Sądu wyjaśnienia te stały w sprzeczności z wiarygodnymi zeznaniami pokrzywdzonego. Oskarżony jest osobą wielokrotnie karaną sądownie w tym za kradzieże, przebywał wcześniej w zakładzie karnym i z pewnością doskonale zdaje sobie sprawę z tego, że kradzież z włamaniem jest przestępstwem zagrożonym surowszą sankcją karną niż zwykła kradzież. Wobec tego należało uznać, że to pokrzywdzony wskazując na fakt poprawnego zabezpieczenia wejścia do kamienicy, zeznawał zgodnie z prawdziwym stanem rzeczy. Zasady doświadczenia życiowego wskazują bowiem, że osoba dokonująca remontu, która w remontowanym budynku przechowuje wartościowe przedmioty oraz niezbędne materiały budowlane czy też instalacyjne, zabezpiecza należycie wejście do budynku, aby uniemożliwić osobom postronnym dostanie się do niego. Tak też w ocenie Sądu było w przedmiotowej sprawie. A. D. jednoznacznie wskazał, że wejście do kamienicy było zabezpieczone drzwiami zamkniętymi na klucz, zaś gdy kradzież została ujawniona, okazało się, że zamek do drzwi jest wyłamany.

wyjaśnienia oskarżonego R. Ż.

W odniesieniu do wyjaśnień drugiego z oskarżonych, Sąd również doszedł do przekonania, że wyjaśnienia te być podstawą ustalenia stanu faktycznego tylko w bardzo ograniczonym zakresie. W pozostałe części Sąd ocenił te wyjaśnienia jako niewiarygodne. Sąd uznał, że stanowią one obraną przez oskarżonego linię obrony. Oskarżony utrzymywał, wbrew twierdzeniu P. B. oraz A. K., że on samodzielnie dokonał kradzieży i to jedynie dwóch pieców, oraz zaprzeczał, aby uczynił do dokonując wcześniej włamania do kamienicy. W ocenie Sądu wyjaśnienia te również stały w sprzeczności z wiarygodnymi zeznaniami pokrzywdzonego a także w jawnej sprzeczności z wyjaśnieniami drugiego z oskarżonych, który przecież przyznał, że był na miejscu przestępstwa i pomagał mu nosić piece do swojego samochodu. Wobec tego wyjaśnienia te zostały przez Sąd ocenione jako niewiarygodne.

Oskarżony R. Ż. jest osobą wielokrotnie karaną sądownie w tym za kradzieże z włamaniem, przebywał wcześniej w zakładzie karnym, odpowiada w warunkach recydywy specjalnej wielokrotnej i z pewnością doskonale zdaje sobie sprawę z tego, że kradzież z włamaniem jest przestępstwem zagrożonym znacznie surowszą sankcją karną niż zwykła kradzież. Wobec tego należało uznać, że to pokrzywdzony wskazując na fakt poprawnego zabezpieczenia wejścia do kamienicy, zeznawał zgodnie z prawdziwym stanem rzeczy. Zasady doświadczenia życiowego wskazują bowiem, że osoba dokonująca remontu, która w remontowanym budynku przechowuje wartościowe przedmioty czy też niezbędne materiały budowlane oraz instalacyjne, zabezpiecza właściwie wejście do budynku, aby uniemożliwić osobom postronnym dostanie się do niego. Tak też w ocenie Sądu było w przedmiotowej sprawie.

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☒

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

2

R. Ż.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

W świetle art. 279 § 1 kk kto kradnie z włamaniem podlega karze pozbawienia wolności od 1 roku do 10 lat. Nie ma znaczenia, czy zabezpieczenie przedmiotu przed kradzieżą jest efektywne i jakich środków należy użyć, by je sforsować. Konieczne jest natomiast, aby rzecz była zabezpieczona przed kradzieżą i aby sprawca usunął zabezpieczenie (wyrok SN z 18.02.1972 r., VI KZP 74/71, OSNKW 1972/5, poz. 78; wyrok SN z 9.12.1976 r., II KR 322/76, OSNKW 1977/3, poz. 22; uchwała SN z 25.06.1980 r., VII KZP 48/78, OSNKW 1980/8, poz. 65). Nie jest jednak włamaniem przełamanie zabezpieczeń na tyle nieefektywnych, że nie stanowią poważnego wyrazu woli zabezpieczenia rzeczy przed kradzieżą (Michalski [w:] Wąsek, Zawłocki II, s. 958). Jeżeli zabezpieczenie jest już uprzednio uszkodzone, a sprawca je następnie sforsował, zabór rzeczy jest kradzieżą z włamaniem tylko wtedy, kiedy rozmiar istniejącego wcześniej uszkodzenia nie umożliwiał zaboru (wyrok SN z 8.01.1979 r., Rw 533/78, OSNKW 1979/3, poz. 26).

Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy należało uznać, że oskarżony P. B. wspólnie i w porozumieniu z R. Ż. dokonali kradzieży z włamaniem do kamienicy pokrzywdzonego A. D. a następnie dokonali zaboru w celu przywłaszczenia pieców oraz rurek miedzianych o łącznej wartości 12550 zł na jego szkodę.

Jednocześnie czyn oskarżonego P. B. należało zakwalifikować jako dokonany w warunkach powrotu do przestępstwa, o którym mowa w art. 64 § 1 kk. Przepis ten stanowi bowiem, że jeżeli sprawca skazany za przestępstwo umyślne na karę pozbawienia wolności popełnia w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary umyślne przestępstwo podobne do przestępstwa, za które był już skazany, sąd może wymierzyć karę przewidzianą za przypisane sprawcy przestępstwo w wysokości do górnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego o połowę.

P. B. zarzucanego mu w akcie oskarżenia i w konsekwencji przypisanego czynu dopuścił się najpóźniej w dniu 3 września 2018 r. a zatem przed upływem 5 lat po odbyciu w okresie od od 9 października 2013 r. do 8 kwietnia 2015 r. kary 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności, orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy-Śródmieścia z dnia 21 listopada 2012 roku sygn. akt X K 2000/10 za czyn z art. 278§1 kk w zw. z art. 64§1kk. Należało zatem uznać, że zostały spełnione przesłanki wskazane w art. 64 § 1 kk.
Sąd zmodyfikował w punkcie 1 wyroku brzmienie zarzutu, akcentując jednocześnie fakt, że od odbycia kary 1 roku i 6 miesięcy kary pozbawienia wolności za czyn z art. 278 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk nie upłynął okres 5 lat.

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

P. B.

1

1

Przestępstwo stypizowane w art. 279 § 1 kk zagrożone jest karą pozbawienia wolności od 1 roku do 10 lat pozbawienia wolności.

Wymierzając oskarżonemu P. B. karę 1 roku i 1 miesiąca pozbawienia wolności Sąd miał na uwadze dyrektywy wymiaru kary wskazane w art. 53 § 1-3 kk a także treść przepisu art. 64 § 1 kk, z którego wynika, że sąd może wymierzyć karę przewidzianą za przypisane sprawcy przestępstwo w wysokości do górnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego o połowę.

W ocenie Sądu orzeczona kara pozbawienia wolności jest współmierna do stopnia winy oraz uwzględnia stopień społecznej szkodliwości popełnionego czynu przestępnego. Zdaniem Sądu rodzaj i wymiar tej kary odpowiada pozostałym dyrektywom wymiaru kary, w szczególności dyrektywie prewencji indywidualnej, ogólnej oraz uwzględnia cele zapobiegawcze i wychowawcze a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Należy bowiem stanowczo napiętnować bardzo często niestety występujące przestępstwo kradzieży w włamaniem. Reakcja organów wymiaru sprawiedliwości winna być w takiej sytuacji zdecydowana, aby zarówno w świadomości oskarżonego jak i społeczeństwa wypracować przekonanie, że takie postępowanie spotykać się będzie z surową reakcją karną. Jako okoliczność obciążającą Sąd uwzględnił fakt, że oskarżony dopuścił się czynu w warunkach powrotu do przestępstwa. Na niekorzyść oskarżonego wpływała też znaczna wartość skradzionego mienia.

Jako okoliczność łagodzącą Sąd uwzględnił fakt, że oskarżony częściowo przyznał się do popełniania zarzucanego mu czynu.

P. B.

3

1

Zgodnie z treścią art. 46 § 1 kk w razie skazania sąd może orzec, a na wniosek pokrzywdzonego lub innej osoby uprawnionej orzeka, stosując przepisy prawa cywilnego, obowiązek naprawienia, w całości albo w części, wyrządzonej przestępstwem szkody lub zadośćuczynienia za doznaną krzywdę.

Istota tego środka opiera się na założeniu, że jednym z celów procesu karnego jest rozwiązanie konfliktu pomiędzy sprawcą a pokrzywdzonym, a sposobem rozwiązania lub złagodzenia tego konfliktu jest m.in. naprawienie szkody wyrządzonej przestępstwem (kompensacyjna funkcja prawa karnego) (Buchała [w:] Buchała, Zoll, s. 358–359).

Mając powyższe na uwadze, Sąd
w punkcie 3 wyroku zasądził solidarnie od oskarżonych P. B. i R. Ż. na rzecz pokrzywdzonego A. D. kwotę 12 550 zł z odsetkami ustawowymi od dnia popełnienia czynu tj. od dnia 3 września 2018 r. tytułem naprawienia w całości szkody wyrządzonej przestępstwem.

Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosowa ł określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

4

Sąd przyznał od Skarbu Państwa na rzecz adw. K. M. kwotę 420 zł plus należny podatek VAT tytułem kosztów obrony świadczonej oskarżonemu R. Ż. z urzędu albowiem nie została ona uiszczona w całości ani w żadnej części. Orzekając w tym względzie Sąd miał na uwadze unormowania zawarte w § 17 ust. 2 pkt 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (t.j. Dz. U. 2019.18)

5

O kosztach należnych oskarżycielowi posiłkowemu Sąd orzekł na podstawie art. 627 kpk. Zgodnie z tym przepisem, od skazanego w sprawach z oskarżenia publicznego sąd zasądza koszty sądowe na rzecz Skarbu Państwa oraz wydatki na rzecz oskarżyciela posiłkowego. Wysokość przyznanych wydatków jest adekwatna do stopnia skomplikowania sprawy oraz poniesionych nakładów pracy i kosztów oraz mieści się w granicach określonych w § 11 ust. 1 pkt 1 i § 11 ust. 2 pkt 3 i § 17 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (tj. Dz.U. 2015, poz. 1800). Zgodnie bowiem z § 11 ust 7 w/w rozporządzenia, jego przepisy § 11 ust. 1-5 stosuje się odpowiednio do opłat za czynności w postępowaniu karnym i odpowiednio w postępowaniu w sprawach o wykroczenia pełnomocnika powoda cywilnego, pełnomocnika pokrzywdzonego, pełnomocnika oskarżyciela posiłkowego lub oskarżyciela prywatnego.

6

Sąd na mocy art. 626 § 1 k.p.k., art. 624 § 1 k.p.k., art. 1 i art. 17 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (tekst jedn.: Dz. U. z 1983 r. Nr 49, poz. 223 z późn. zm.) zwolnił oskarżonych od obowiązku uiszczenia opłaty oraz ponoszenia kosztów sądowych. Orzekając w tym względzie Sąd miał na uwadze fakt, że oskarżeni nie pracują, nie posiadają żadnego majątku a nadto od wielu miesięcy przebywają w zakładzie karnym a zatem uiszczenia tych kosztów byłoby dla nich praktycznie niemożliwe a egzekucja tego obowiązku bezskuteczna.

Podpis