UZASADNIENIE |
|||||||||||||||||||
|
Formularz UK 2 |
Sygnatura akt |
IV 182/21 |
|||||||||||||||||
|
Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników: |
2 |
||||||||||||||||||
|
1. CZĘŚĆ WSTĘPNA |
|||||||||||||||||||
|
1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji |
|||||||||||||||||||
|
Wyrok Sądu Rejonowego w Bełchatowie z dnia 11 grudnia 2020 roku w sprawie sygn. akt. II K 1271/19 |
|||||||||||||||||||
|
1.2. Podmiot wnoszący apelację |
|||||||||||||||||||
|
☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego |
|||||||||||||||||||
|
☐ oskarżyciel posiłkowy |
|||||||||||||||||||
|
☐ oskarżyciel prywatny |
|||||||||||||||||||
|
☒ obrońca |
|||||||||||||||||||
|
☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego |
|||||||||||||||||||
|
☐ inny |
|||||||||||||||||||
|
1.3. Granice zaskarżenia |
|||||||||||||||||||
|
1.1.1. Kierunek i zakres zaskarżenia |
|||||||||||||||||||
|
☒ na korzyść ☐ na niekorzyść |
☒ w całości |
||||||||||||||||||
|
☐ w części |
☐ |
co do winy |
|||||||||||||||||
|
☐ |
co do kary |
||||||||||||||||||
|
☐ |
co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia |
||||||||||||||||||
|
1.1.2. Podniesione zarzuty |
|||||||||||||||||||
|
Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji |
|||||||||||||||||||
|
☒ |
art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu |
||||||||||||||||||
|
☐ |
art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany |
||||||||||||||||||
|
☒ |
art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia |
||||||||||||||||||
|
☒ |
art. 438 pkt 3 k.p.k.
– błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, |
||||||||||||||||||
|
☐ |
art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka |
||||||||||||||||||
|
☐ |
|||||||||||||||||||
|
☐ |
brak zarzutów |
||||||||||||||||||
|
1.4. Wnioski |
|||||||||||||||||||
|
☒ |
uchylenie |
☐ |
zmiana |
||||||||||||||||
|
2.
Ustalenie faktów w związku z dowodami |
|||||||||||||||||||
|
1.5. Ustalenie faktów |
|||||||||||||||||||
|
1.1.3. Fakty uznane za udowodnione |
|||||||||||||||||||
|
Lp. |
Oskarżony |
Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi |
Dowód |
Numer karty |
|||||||||||||||
|
2.1.1.1. |
|||||||||||||||||||
|
1.1.4. Fakty uznane za nieudowodnione |
|||||||||||||||||||
|
Lp. |
Oskarżony |
Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi |
Dowód |
Numer karty |
|||||||||||||||
|
2.1.2.1. |
|||||||||||||||||||
|
1.6. Ocena dowodów |
|||||||||||||||||||
|
1.1.5. Dowody będące podstawą ustalenia faktów |
|||||||||||||||||||
|
Lp. faktu z pkt 2.1.1 |
Dowód |
Zwięźle o powodach uznania dowodu |
|||||||||||||||||
|
1.1.6.
Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów |
|||||||||||||||||||
|
Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2 |
Dowód |
Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu |
|||||||||||||||||
|
3. STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków |
|||||||||||||||||||
|
Lp. |
Zarzut |
||||||||||||||||||
|
3.1. |
Podniesione w apelacji obrońcy oskarżonego B. K. zarzuty błędów w ustaleniach faktycznych i obrazy prawa procesowego co do przypisania oskarżonemu zamiaru, podczas gdy zdaniem obrony nawet nie godził się on na realizację znamion przypisanego mu czynu, pominięcie dobrowolnej współpracy oskarżonego z organami ścigania i dobrowolnego usunięcia odpadów zdeponowanych przez poprzednie władze spółki zgodnie z zaleceniami pokontrolnymi (...) oraz dokonania weryfikacji kontrahentów i żądania dostarczenia dokumentacji potwierdzających zgodność odpadów z kodem (...), oddalenie wniosków dowodowych na okoliczność obiegu dokumentów w spółce, zarzut nieprawidłowej oceny zeznań świadka K. R.. |
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny |
|||||||||||||||||
|
Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny |
|||||||||||||||||||
|
Zarzuty apelacji są chybione. Oskarżony nie tyle dobrowolnie usuwał odpady zdeponowane nielegalnie przez poprzedniego właściciela spółki, co wykonywał zalecenia pokontrolne (...), chcąc kontynuować wybraną działalność nie mógł uczynić inaczej. Nie zmienia tego usunięcie większej ilości odpadów od zalecanej, albowiem okazało się to niezbędne, gdyż odsłonięto śmieci tak ewidentnie niepasujące do kategorii odpadów mogących być składowanymi, że oskarżony musiał to zrobić. Jednocześnie zakres ponownej kontroli i oględzin ( połączonych z dokonywaniem odkrywek ) wyklucza, aby były to jeszcze śmieci pozostawione od czasów działalności poprzedniego zarządu spółki. Wskazują na to nie tylko w/w dokumenty w postaci protokołów oględzin i wyniki badań, ale również zeznania pracownika delegatury (...) w P. S. C. ( k. 1437v-1438). Miała ona wiedzę zarówno na temat charakterystyki i rozmieszczenia odpadów zdeponowanych za rządów poprzedniego zarządu spółki i usuwanych w 2018 roku jak i tych, odkrytych podczas oględzin wykonywanych na potrzeby niniejszego postępowania w lutym i marcu 2019 roku. Pracownicy (...) celowo przeprowadzili odkrywki również w tych miejscach, które badane były poprzednio w 2018 roku, lokalizując je przy wykorzystaniu systemu (...). Okazało się, że co prawda poprzednie odpady usunięto, ale na ich miejsce pojawiły się nowe, tylko o innej specyfice. Poprzednio w tych samych miejscach były to charakterystyczne i nieukrywane odpady w postaci dywanów, wykładzin, itp, a obecnie znajdowały się tam fragmenty rozdrobnionych tworzyw sztucznych wymieszanych z jakąś substancją organiczną, a wszystko zakamuflowane było poprzez przykrycie warstwą ziemi. Zresztą obraz całego wysypiska przedstawiał się fatalnie, z analiz wynika, że w odpadach udział ziemi i kamieni był niewielki, a przeważały tworzywa sztuczne, co było zresztą dostrzegalne gołym okiem, a nad całym terenem unosił się fetor rozkładających się frakcji organicznych. Już to powinno prowadzić do wniosku, że oskarżonemu można było przypisać przestępstwo co najmniej w formie nieumyślnej, albowiem należyta staranność powinna doprowadzić go jako osobę odpowiedzialną za przyjmowanie odpadów do wniosku, że nie odpowiadają one kodowi (...) ( minerały takie jak piasek i kamienie - vide k 8), bo kamienie nie rozkładają się wydzielając charakterystyczny smród i nie wystają z nich fragmenty plastiku. Jednak oskarżony działał z winy umyślnej co najmniej zamiarem ewentualnym. Świadczą o tym zeznania świadka K. R. ( k. 1407 v - 1408 i k. 1320 - 1321 - w oryginale k. 677-678). Formalnie był on zatrudniony przez zarządzaną przez oskarżoną T. W. spółkę (...), jednak wykonywał wyłącznie polecenia oskarżonego B. K. (prezesa (...)) i tylko z nim z członków władz obu spółek miał kontakt. Zeznał on, że wiedząc, iż w przywożonych odpadach nie powinno być elementów takich, jak plastik czy guma, zgłaszał telefonicznie oskarżonemu B. K. sytuacje, gdy tego typu zanieczyszczenia widział, a wówczas oskarżony z a każdym razem zapewniał go, że jest to zgodne z kodem (...) i żeby przyjął te odpady. Co więcej, świadek ujawnił, iż zdarzało się, że przyjeżdżały ciężarówki z odpadami bez żadnej dokumentacji wskazującej na ich kod ( bez dokumentów przewozowych), a wówczas świadek dzwonił do oskarżonego i otrzymywał polecenie, aby te odpady przyjąć. Oskarżony dzwonił również przed przyjazdem niektórych ciężarówek z góry polecając przyjęcie przewożonych nimi odpadów nie czekając na weryfikację ich kodu w dokumentach przewozowych. Świadek podkreślił, że w każdej takiej w/w sytuacji związanej z wątpliwościami co do rzeczywistego charakteru ładunku miał bezpośrednie polecenie od oskarżonego B. K. (wydawane telefonicznie), aby odpady przyjąć ( jednocześnie świadek nigdy nie miał w tym przedmiocie kontaktu z oskarżoną T. W., co będzie jeszcze poruszane przy okazji omawiania przyczyn jej uniewinnienia). Obrońca powołując się na jedno zdanie świadka K. R. „ chyba była taka sytuacja, że jakiś odpad nie był przyjęty” (k. 1407v) pomija te w/w obszerne i powtórzone na rozprawie, a wiec konsekwentne relacje świadka na temat świadomości oskarżonego o niezgodnościach zewnętrznego wyglądu załadunku z kodem odpadów (...) oraz przyjeżdżaniu ciężarówek bez żadnej dokumentacji. Na częste dowożenie na wysypisko odpadów innych, niż określone kodem (...) ( a więc takich, które zawierały ewidentnie widoczne gołym okiem fragmenty tworzyw sztucznych) wskazują również zeznania ( będącego operatorem ładowarki i zatrudnionego przez spółkę (...) będącą podwykonawcą spółki (...) ) świadka H. K. ( k. 634-635), który podał, że oprócz dostaw z ładunkiem zawierającym ziemię i gruz były takie, które zawierały kawałki gumy, plastiku, humusu i kompost. Pilnujący wjazdu na wysypisko K. R. ( jak wyżej wykazano działający na polecenie oskarżonego B. K. ) nie kwestionował tych dostaw. Natomiast co do odmowy przyjęcia jednego z ładunków, a także co do zwracania się przez oskarżonego do jednej z firm ( (...) sp. z o.o.) mailowo o potwierdzenie prawidłowości kodu (...) na dostarczonym ładunku, to obrońca pomija, że fakty te miały miejsce już po wszczęciu postepowania w tej sprawie, kiedy to oskarżony wiedział, że na zarządzanym przez niego terenie wyrobiska pojawiła się policja i pracownicy (...), a transport przewożący ładunek ze spółki (...) został zakwestionowany jako ewidentnie niezgodny z tym kodem. To dlatego oskarżony podjął działania mające na celu po pierwsze, zabezpieczenie go od strony formalnej ( kwestia potwierdzenia dokumentacji), a po drugie, odsunięcie od niego podejrzeń i skierowanie ich wyłącznie na jego kontrahentów. Podobnie odnieść należy się do argumentu o współpracy oskarżonego z policją - skoro oskarżony wiedział, że „ mleko się wylało” i doszło do ujawnienia składowania niezgodnych z decyzją Marszałka Województwa (...) odpadów, zaczął aktywnie brać udział w postępowaniu, aby mieć na nie choć pośredni wpływ i przedstawić się w jak najlepszym świetle, kierując jednocześnie postępowanie na inne tory (przerzucając winę na kontrahentów, a samemu kreując się na ofiarę ich oszustw). W tym świetle nie doszło do naruszenia przepisów proceduralnych w związku z oddaleniem wniosków dowodowych zmierzających do weryfikacji schematu obrotu dokumentów i procedury nadawania kodu odpadom, albowiem nie ma wątpliwości, że oskarżony zadbał o to, aby „na papierze” wszystko się zgadzało i aby obrót dokumentów i ich treść wskazywała na przyjmowanie odpadów jedynie o właściwym kodzie. Chodzi jednak o stan faktyczny, niezgodny z tymi dokumentami, o którym oskarżony wiedział i na co się godził, co wynika z zeznań K. R., a pośrednio również H. K., a także jako logiczny wniosek z opinii i protokołów oględzin oraz zeznań pracownika (...) S. C.. Również fakt, że na wstępnym etapie działalności, przed zawarciem kontraktów z firmami dostarczającymi odpady, oskarżony wraz z przedstawicielami spółki (...) ( której prezesem była oskarżona T. W.) dokonywał weryfikacji zdolności tych podmiotów gospodarczych do podjęcia współpracy ( sprawdzał, czy mają sprzęt, plac, pracowników, a więc czy nie są to firmy pozorujące przetwarzanie odpadów) świadczy jedynie o tym, że oskarżony nie chciał zawierać kontraktów z partnerami nie dającymi biznesowych gwarancji i nie będącymi w stanie wytworzyć wiarygodnej dokumentacji nadającej odpadom odpowiednie kody. Niezależnie od tego już później, w trakcie działalności, godził się na przyjmowanie odpadów nie spełniających wymaganych kryteriów. |
|||||||||||||||||||
|
Wniosek |
|||||||||||||||||||
|
O uniewinnienie, ewentualnie uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania. |
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny |
||||||||||||||||||
|
Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny. |
|||||||||||||||||||
|
Wyrok w zakresie skazania oskarżonego B. K. jest słuszny, a apelacja jego obrońcy bezzasadna, co było powyżej omówione. |
|||||||||||||||||||
|
3.2. |
Podniesione w apelacji obrońcy oskarżonej T. W. zarzuty obrazy przepisów postępowania (art. 4 kpk, art. 7 kpk, art. 410 kpk, art. 424 kpk) i powiązane z nimi zarzuty błędów w ustaleniach faktycznych w zakresie przypisania oskarżonej, że miała ona wiedzę co do tego, jakiego typu odpady były dostarczane na wyrobisko, oraz przypisanie jej zamiaru, podczas gdy z materiału dowodowego to nie wynika, błędne przyjęcie, jakoby to oskarżona była posiadaczem tych odpadów i jakoby to ona je składowała, podczas gdy jej spółka nigdy nie zwarła umowy, z której miałoby to wynikać, a dokumenty przekazania odpadów wystawiane były na firmę (...) a nie na jej firmę (...), pominięcie przy ocenie dowodów treści decyzji zezwalającej na przyjmowanie odpadów i treści umowy konsorcjum, obrazy prawa materialnego tj. art. 183 § 1 kk poprzez jego błędną wykładnię. |
☒ zasadny ☐ częściowo zasadny ☐ niezasadny |
|||||||||||||||||
|
Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny |
|||||||||||||||||||
|
Apelacja obrońcy oskarżonej T. W. jest zasadna. Oskarżona T. W. była prezesem spółki (...), która zawarła ze spółką (...) reprezentowaną przez jej prezesa ( i zarazem jedynego udziałowca) oskarżonego B. K. w dniu 29 sierpnia 2018 roku umowę konsorcjum ( umowa k. 2-6). Nadmienić należy, że B. K. został również mniejszościowym udziałowcem spółki (...). Jednak umowa ta nie czyniła ze spółki (...) podmiotu przyjmującego i składującego odpady. Jedynym podmiotem gospodarczym, który mógł to czynić i który to organizował była spółka (...) należąca w 100 procentach do oskarżonego B. K.. To na jego spółkę została wystawiona decyzja administracyjna Marszałka Województwa (...) z dnia 8 maja 2017 roku ( a więc jeszcze przed zawiązaniem w/w umowy konsorcjum) zezwalająca na przetwarzanie odpadów na terenie wyrobiska o jakie chodzi w przedmiotowej sprawie ( k. 7-8). Natomiast w ramach umowy konsorcjum spółka oskarżonej T. W. ( (...)) zobowiązała się do współpracy ze spółką oskarżonego w zakresie przetwarzania odpadów w procesie R 5 w związku z rekultywacją wyrobiska, zaś do jej zadań należał nadzór techniczny, formalno - prawny i finansowy nad realizacją tego projektu, zwłaszcza nad procesem zawierania kontraktów ( §3 pkt 1 i 2 umowy). Zatem spółka (...) nie przejęła żadnych zadań i zobowiązań związanych z procesem przyjmowania i składowania odpadów, brała na siebie kwestie nadzoru technicznego związane z rekultywacją terenu ( chodziło głównie o dostęp do wielkich maszyn rozprowadzających materiał po byłym żwirowisku), a także kwestie formalno - prawne ( kontrakty) i związane z finansowaniem inwestycji ( docelowo chodziło o zalesienie terenu po żwirowisku, oczywiście po przeprowadzeniu procesu rekultywacji). Spółka oskarżonej nie miała żadnego bieżącego nadzoru nad tym, jakie odpady zwożone są na wyrobisko, a wszelkie informacje z tym związane czerpała od spółki oskarżonego B. K., miały być przekazywane mailowo ( § 6 umowy). Co więcej, oskarżona T. W. nawet nie była personalnie odpowiedzialna za realizację projektu konsorcjum, ze strony spółki (...) został do tego wyznaczony P. S., a ze spółki (...) oskarżony B. K. ( § 6 pkt 3 umowy). Sens tej umowy polegał na tym, że oskarżony B. K. miał zezwolenie na składowane określonych odpadów, ale będąc zobowiązany na mocy zaleceń pokontrolnych (...) do usunięcia części odpadów zdeponowanych przez poprzedni zarząd spółki musiał poszukać partnera mającego odpowiednie zaplecze i sprzęt - tak nawiązał kontakt z (...). Ponieważ do rekultywacji terenu wyrobiska również potrzebne było mu wsparcie ( finansowe, sprzętowe), chciał kontynuować tę współpracę, sam bowiem nie dysponował sprzętem do rekultywacji terenu. Z kolei spółka (...) taki sprzęt ( poprzez swoich podwykonawców) miała. Nic nie wskazuje na to, żeby oskarżona T. W. miała, a nawet, aby w ramach w/w umowy konsorcjum mogła mieć realny wgląd w to, co naprawdę składowano na wyrobisku. Owszem, w ramach obiegu dokumentów (dostarczanych w ramach zapisów umowy konsorcjum mailowo przez B. K.) mogła mieć wiedzę na temat treści listów przewozowych i kodów dostarczanego ładunku - ale przecież, jak to wyżej wyjaśniono, z tymi kodami było formalnie wszystko jak należy, nie przyjmowano ( na papierze) odpadów o innych kodach. Również kontrakty z dostawcami odpadów nie zawierały przecież informacji, że będą tam przywożone jakiekolwiek inne odpady niż te o kodach wskazanych w decyzji Marszałka Województwa (...). Zakres zobowiązań spółki oskarżonej nie obejmował kontroli faktycznego składu dostarczanych odpadów. Na miejscu czynu na wyrobisku pracował K. R. - formalnie zatrudniony przez (...), ale faktycznie wykonujący wyłącznie polecenia oskarżonego B. K. i tylko z nim mający kontakt ( wynika to nie tylko z wyjaśnień oskarżonej, ale też z zeznań w/w świadka, omówionych we wcześniejszej części uzasadnienia). Ponieważ spółka (...) w ramach umowy konsorcjum przejęła obsługę formalno - prawną, to ona zawarła umowę o pracę z tym pracownikiem i obciążenia z nią związane, ale faktyczny nadzór nad nim sprawował B. K. i tylko on kierował jego pracą i wydawał mu polecenia. Ponadto pozostali pracownicy obsługujący wielkogabarytowe maszyny wykorzystywane do robót rekultywacyjnych na wyrobisku byli zatrudnieni w spółkach będących podwykonawcami (...) ( tak jak H. K. zatrudniony w spółce (...) - DA i obsługujący ciężką ładowarkę) albo sami mieli swoją działalność i byli podwykonawcami w/w spółki oskarżonej ( tak jak B. W. z firmy (...) wynajmujący na tym wyrobisku swoją ładowarkę kołową) i nie zajmowali się przyjmowaniem ani kontrolą odpadów, tylko wyrównywaniem terenu i przygotowywaniem go pod kątem rekultywacji i przyszłego zalesienia. Dokumenty przewozowe wystawiane były na firmę (...) oskarżonego B. K.. Dostawcy odpadów kontaktowali się z oskarżonym B. K., a nie z oskarżoną T. W.. Najlepszym przykładem są zeznania A. G. właściciela spółki (...) sp. z o.o., która dostarczała około 70 procent odpadów na to wyrobisko ( i którą sam oskarżony B. K. wskazuje jako dostawcę niewłaściwych odpadów). Otóż świadek ten jako swojego kontrahenta wskazywał jedynie B. K. ze spółki (...), był przekonany, że nie współpracował z firmą (...), ta nazwa nic mu nie mówiła, zatem świadek nawet nie zdawał sobie sprawy z istnienia umowy konsorcjum między tymi spółkami. Nie miał kontaktu z oskarżoną T. W.. Podsumowując - nie ma żadnego dowodu wskazującego na to, aby oskarżona T. W. miała świadomość nieprawidłowości w składzie dostarczanych na wyrobisko odpadów i aby działała wspólnie i w porozumieniu z oskarżonym B. K. w przyjmowaniu na wyrobisko odpadów niezgodnych z wykazem załączonym do decyzji Marszałka Województwa (...). Nie miała i nawet nie mogła mieć wiedzy w tym zakresie, więc nie można przypisać jej winy umyślnej w żadnej z postaci zamiaru. Kontrolowanie tego nie leżało w zakresie jej obowiązków, nie wynikało to ani z umowy konsorcjum, ani z faktycznego podziału zadań między umawiającymi się spółkami. Nikt na nią nie nałożył w związku z tym żadnych powinności, w szczególności w/w decyzja administracyjna dotyczyła wyłącznie spółki (...) należącej do B. K., to do niego należał ten teren, to on nim zarządzał, to on za składowanie odpadów odpowiadał. Umowa konsorcjum nie zmieniła tej kwestii, nie to było jej celem i istotą, nie wynika to z żadnego jej zapisu. Zresztą to, że oskarżona była prezesem (...) nie czyniło jej osobiście odpowiedzialną za prace konsorcjum, skoro w umowie wyznaczono z ramienia tej spółki do czuwania nad realizacją tego projektu innego człowieka ( P. S.). Skoro kwestia przyjmowania i przechowywania odpadów nie należała do zakresu zadań i obowiązków oskarżonej, nie można zarzucić jej braku należytej ostrożności, a więc nie można jej przypisać również winy nieumyślnej. Pomijając nawet powyższe, oskarżona nie otrzymała żadnego sygnału, który mógłby wzbudzić jej wątpliwości w tym zakresie. Nie była osobiście na tym wyrobisku ( nie musiała - nie miała takiego obowiązku) w okresie, w którym narastał problem i gromadzono tam nielegalne odpady, więc nie mogła zobaczyć jak to wygląda ani poczuć fetoru rozkładu substancji organicznych ( z analizy akt wynika, że była tam w listopadzie 2018 roku, kiedy jeszcze sprzątano teren po poprzednim zarządzie spółki (...) i na przełomie lutego i marca 2019 roku, kiedy wybuchła afera związana z przedmiotowym postępowaniem i śmieci te były już tam zgromadzone). Nie można w związku z tym zarzucić jej jakiegoś zaniechania ani niedbalstwa, bo to nie był jej obowiązek, nie da się takowego w stosunku do jej osoby wyprowadzić ani z ustawy, ani z decyzji administracyjnej, ani z umowy, ani z faktycznego wykonywania działań ( w świetle ustawy i umowy odpowiedzialnym za składowanie odpadów był B. K. jako właściciel (...), w świetle umowy konsorcjum kwestia przyjmowania i składowania odpadów nie należała do (...), działania faktyczne w zakresie przyjmowania odpadów i decyzje z tym związane również podejmował wyłącznie B. K.). Pozostałe zarzuty obrońcy nie będą szczegółowo omawiane, gdyż podzielenie powyżej omówionych jest wystarczające do wydania rozstrzygnięcia ( art. 436 kpk). |
|||||||||||||||||||
|
Wniosek |
|||||||||||||||||||
|
O uniewinnienie, ewentualnie uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania. |
☒ zasadny ☐ częściowo zasadny ☐ niezasadny |
||||||||||||||||||
|
Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny. |
|||||||||||||||||||
|
Wniosek o uniewinnienie jest zasadny, albowiem oskarżonej nie można przypisać winy umyślnej ani w postaci zamiaru bezpośredniego, ani ewentualnego, nie można jej również przypisać winy nieumyślnej, nie wykazano, aby miała świadomość przyjmowania odpadów niezgodnych z kodem (...), ani aby mogła przy zachowaniu należytej staranności temu zapobiec. Było to powyżej wykazane. |
|||||||||||||||||||
|
4. OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU |
|||||||||||||||||||
|
4.1. |
|||||||||||||||||||
|
Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności |
|||||||||||||||||||
|
5. ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO |
|||||||||||||||||||
|
1.7. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji |
|||||||||||||||||||
|
5.1.1. |
Przedmiot utrzymania w mocy |
||||||||||||||||||
|
Zwięźle o powodach utrzymania w mocy |
|||||||||||||||||||
|
1.8. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji |
|||||||||||||||||||
|
5.2.1. |
Przedmiot i zakres zmiany |
||||||||||||||||||
|
Uniewinniono oskarżoną T. W., w związku z tym, ponieważ Sąd Rejonowy zastosował konstrukcję łącznego orzekania co do dwóch oskarżonych co do których przyjął współsprawstwo, uchylono rozstrzygnięcia o karze, nawiązce i kosztach w zakresie dotyczącym T. W. oraz zmieniono opis czynu przypisanego oskarżonemu B. K. eliminując z niego stwierdzenia o współsprawstwie T. W.. |
|||||||||||||||||||
|
Zwięźle o powodach zmiany |
|||||||||||||||||||
|
Było to już omawiane. |
|||||||||||||||||||
|
1.9. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji |
|||||||||||||||||||
|
1.1.7. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia |
|||||||||||||||||||
|
5.3.1.1.1. |
|||||||||||||||||||
|
Zwięźle o powodach uchylenia |
|||||||||||||||||||
|
5.3.1.2.1. |
Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości |
||||||||||||||||||
|
Zwięźle o powodach uchylenia |
|||||||||||||||||||
|
5.3.1.3.1. |
Konieczność umorzenia postępowania |
||||||||||||||||||
|
Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia |
|||||||||||||||||||
|
5.3.1.4.1. |
|||||||||||||||||||
|
Zwięźle o powodach uchylenia |
|||||||||||||||||||
|
1.1.8. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania |
|||||||||||||||||||
|
1.10. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku |
|||||||||||||||||||
|
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
||||||||||||||||||
|
6. Koszty Procesu |
|||||||||||||||||||
|
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
||||||||||||||||||
|
3 |
W związku z bezzasadną apelacją zasądzono od oskarżonego B. K. na rzecz Skarbu Państwa przypadające na niego wydatki postepowania odwoławczego ( połowę ryczałtu za doręczenia) i opłatę za drugą instancję ( art. 636 § 1 kpk, art. 633 kpk, art. 8 ustawy o opłatach w sprawach karnych). |
||||||||||||||||||
|
4 |
W związku z uniewinnieniem ustalono, iż koszty procesu ( całego procesu, a więc za obie instancje oraz postępowania przygotowawczego) związane z oskarżoną T. W. ponosi Skarb Państwa ( art. 632 pkt 2 kpk). |
||||||||||||||||||
|
5 |
W związku z ponoszeniem kosztów procesu związanych z oskarżoną T. W. przez Skarb Państwa zasądzono na jej rzecz koszty obrony według stawek minimalnych za udział obrońcy w śledztwie ( 600 zł) i przed Sądem Rejonowym na pierwszej rozprawie ( 840 zł) oraz na trzech terminach dodatkowych ( 504 zł) i na rozprawie apelacyjnej ( 840 zł). |
||||||||||||||||||
|
7. PODPIS |
|||||||||||||||||||
|
1.11. Granice zaskarżenia |
|||||
|
Kolejny numer załącznika |
1 |
||||
|
Podmiot wnoszący apelację |
obrońca oskarżonego B. K. |
||||
|
Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja |
wyrok skazujący |
||||
|
0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia |
|||||
|
☒ na korzyść ☐ na niekorzyść |
☒ w całości |
||||
|
☐ w części |
☐ |
co do winy |
|||
|
☐ |
co do kary |
||||
|
☐ |
co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia |
||||
|
0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty |
|||||
|
Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji |
|||||
|
☐ |
art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu |
||||
|
☐ |
art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany |
||||
|
☒ |
art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia |
||||
|
☒ |
art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, |
||||
|
☐ |
art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka |
||||
|
☐ |
|||||
|
☐ |
brak zarzutów |
||||
|
0.1.1.4. Wnioski |
|||||
|
☒ |
uchylenie |
☒ |
zmiana |
||
|
1.12. Granice zaskarżenia |
|||||
|
Kolejny numer załącznika |
2 |
||||
|
Podmiot wnoszący apelację |
obrońca oskarżonej T. W. |
||||
|
Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja |
wyrok skazujący |
||||
|
0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia |
|||||
|
☒ na korzyść ☐ na niekorzyść |
☒ w całości |
||||
|
☐ w części |
☐ |
co do winy |
|||
|
☐ |
co do kary |
||||
|
☐ |
co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia |
||||
|
0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty |
|||||
|
Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji |
|||||
|
☒ |
art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu |
||||
|
☐ |
art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany |
||||
|
☒ |
art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia |
||||
|
☒ |
art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, |
||||
|
☐ |
art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka |
||||
|
☐ |
|||||
|
☐ |
brak zarzutów |
||||
|
0.1.1.4. Wnioski |
|||||
|
☒ |
uchylenie |
☒ |
zmiana |
||