UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 6 lipca 2017 r. W. Z. domagał się zasądzenia od (...) Zakład (...) na (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. na jego rzecz kwoty 600 zł wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia złożenia wniosku, tj. 25 listopada 2016 r. tytułem naprawienia szkody, zgodnie z umową - polisa nr (...) oraz kosztów procesu.

Uzasadniając żądanie wskazał, że w dniu 27 czerwca 2016 r. doznał uszkodzenia kolana. Nie uzyskał od pozwanego żadnego odszkodowania, podczas gdy w TUZ otrzymał je za 1,5% uszczerbku. Ubezpieczyciel nie podjął czynności z udziałem lekarza orzecznika, nie przeanalizował dołączonej przez powoda dokumentacji lekarskiej, tymczasem wskazuje ona na wystąpienie po wypadku trwałego uszczerbku na zdrowiu (pozew z załącznikami k. 2-4v, 7-44). W odpowiedzi na pozew z dnia 29 grudnia 2017 r. pozwany, reprezentowany przez pełnomocnika będącego radcą prawnym, wniósł o oddalenie powództwa w całości
i zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm prawem przepisanych oraz opłaty skarbowej od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł. Pozwany zakwestionował zasadność i wysokość roszczenia dochodzonego pozwem. Przyznał, że powód w dacie zdarzenia był objęty indywidualnym dodatkowym ubezpieczeniem na wypadek trwałego uszczerbku na zdrowiu spowodowanego nieszczęśliwym wypadkiem (OWU (...)), nr polisy (...) z sumą ubezpieczenia w wysokości 4000 zł. Zgodnie z umową oraz ogólnymi warunkami ubezpieczenia zakres ubezpieczenia obejmuje wystąpienie trwałego uszczerbku na zdrowiu spowodowanego nieszczęśliwym wypadkiem. Według opinii lekarza orzecznika pozwanego z dnia 28 listopada 2016 r. oraz z dnia 27 grudnia 2016 r. dokumentacja medyczna przedstawiona przez powoda nie stanowi o tym, że doznał on w wyniku zdarzenia z dnia 27 czerwca 2016 r. urazu spełniającego warunki wynikające z § 2 ust. l pkt 3 OWU (...) (odpowiedź na pozew k.70-72).

Pismem z dnia 16 sierpnia 2018 r. powód, zastępowany przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu, wskazał, że wywodzi roszczenie w związku z zaistnieniem nieszczęśliwego wypadku w dniu 27 czerwca 2016 r. (uraz lewego kolana), wskutek którego doznał trwałego uszczerbku na zdrowiu, na podstawie umowy ubezpieczenia w ramach

indywidualnego kontynuowania grupowego ubezpieczenia pracowniczego, potwierdzonej polisą nr (...) i dodatkowego ubezpieczenia trwałego uszczerbku na zdrowiu, zawartej z pozwanym. Sprecyzował żądanie pozwu w zakresie odsetek, żądając odsetek za opóźnienie od dnia 27 grudnia 2016 r., tj. po upływie 30 dni od daty zgłoszenia roszczenia pozwanemu. Dodał, że co do OWU brak jest dowodu o doręczeniu ich powodowi (pismo k. 259-259v).

W piśmie z dnia 9 października 2018 r. strona powodowa podtrzymała swoje stanowisko w zakresie podstawy żądania, powołując się na obie polisy: indywidualnie kontynuowane grupowe ubezpieczenie pracownicze typ P, gdzie za każdy 1% uszczerbku należne jest 4% sumy ubezpieczenia oraz dodatkowe ubezpieczenie na wypadek trwałego uszczerbku na zdrowiu, gdzie wysokość świadczenia za 1% uszczerbku wynosi 1% sumy ubezpieczenia (pismo k. 294-294v).

W toku procesu strony podtrzymywały konsekwentnie swoje stanowiska, przy czym pozwany akcentował konieczność zbilansowania odniesionego uszczerbku o istniejący u pozwanego uprzednio stan chorobowy.

S ąd Rejonowy ustalił następujące fakty:

W. Z. przystąpił do grupowego ubezpieczenia pracowniczego typ P, w związku z umową ubezpieczenia zawartą z (...) Zakład (...) na (...) Spółką Akcyjną z siedzibą w W., w zakładzie pracy. Po rozwiązaniu umowy o pracę w związku z przejściem na rentę dnia 29 grudnia 2002 r., od dnia l stycznia 2003 r. kontynuował ubezpieczenie indywidualnie, zgodnie z Ogólnymi warunkami grupowego ubezpieczenia pracowniczego typ P, oznaczonych kodem (...) ( (...)), potwierdzone polisą nr (...), początkowo z sumą ubezpieczenia 8000 zł, następnie, na wniosek z dnia 4 marca 2003 r., 4000 zł. Ponadto objęty był dodatkowym ubezpieczeniem na wypadek trwałego uszczerbku na zdrowiu ubezpieczonego spowodowanego nieszczęśliwym wypadkiem (TU), z sumą ubezpieczenia 4000 zł, na warunkach określonych w Ogólnych warunkach dodatkowego grupowego ubezpieczenia na wypadek trwałego uszczerbku na zdrowiu ubezpieczonego spowodowanego nieszczęśliwym wypadkiem, oznaczonych kodem (...). Przedmiotem ubezpieczenia w obu wypadkach było zdrowie ubezpieczonego a ochrona ubezpieczeniowa swoim zakresem obejmowała wystąpienie u ubezpieczonego trwałego uszczerbku na zdrowiu spowodowanego nieszczęśliwym wypadkiem. Skutkowała ona, w przypadku wystąpienia takiego uszczerbku, w ramach indywidualnie kontynuowanego grupowego ubezpieczenia pracowniczego typu P wypłatą świadczenia za 1% trwałego uszczerbku na zdrowiu w wysokości 4% sumy

ubezpieczenia, odpowiadającej kwocie 160 zł a w zakresie dodatkowego ubezpieczenia przy ustaleniu wysokości świadczenia łącznie za każdy 1% uszczerbku na zdrowiu w wysokości 1% sumy ubezpieczenia - 40 zł (wniosek k. 264; deklaracje k. 264v-270; polisa k. 270v; OWU k. 78-90v, 271-273v, 275-276v; oferta k. 277-278v; dowody wpłat k. 274-274v; akta szkody k. 225-254).

W dniu 27 czerwca 2016 r. W. Z., przebywając w sanatorium w C., w trakcie wchodzenia na schody zewnętrzne, upadł do przodu na lewe kolano. Upadając uderzył nim o krawędź schodów. Po powrocie do miejsca zamieszkania w L. podjął leczenie w poradni ortopedycznej przychodni przy ul. (...) nr 4. Rozpoznano u niego skręcenie kolana lewego. W. Z. do końca 2016 r. w związku z wymienionym urazem

kontynuował leczenie ortopedyczne, przyjmował leki przeciwbólowe, odbył cykle rehabilitacji i fizjoterapii (zeznania W. Z. k. 255v-256v, 381; dokumentacja medyczna k. 20-25v, 41-44, 287-293v).

Przed urazem z dnia 27 czerwca 2016 r. u W. Z. istniały zmiany chorobowe w zakresie stawu kolanowego lewego - zmiany samoistne chorobowe w postaci zmian zwyrodnieniowo-przeciążeniowych łąkotek i chondromalacja. Ujawniono u niego nadto zmiany o typie artrozy rzepkowo-udowej i zwyrodnienia wielostawowe. Zmiany te, niemające związku z wypadkiem, nie miały także wpływu na jego wystąpienie (opinia biegłego sądowego z zakresu chirurgii ogólnej, urazowej i chirurgii urazowo -ortopedycznej k. 342-344; opinia uzupełniająca biegłego sądowego z zakresu chirurgii ogólnej, urazowej i chirurgii urazowo - ortopedycznej k. 363-365; dokumentacja medyczna k. 20-25v, 41-44, 136-136v, 139-140, 261, 262, 287-293v).

Trwały (stały) uszczerbek na zdrowiu W. Z. w związku z doznanym dnia 27 czerwca 2016 r. urazem lewego kolana wynosi 3% (występujący u niego z tego powodu 5% uszczerbek został zbilansowany ze względu na uprzednie zmiany zwyrodnieniowe i chorobowe o 2%). Wymieniony uraz kolana lewego stanowi uszkodzenie, które nie rokuje poprawy. Wymieniony stopień procentowy uszczerbku uwzględniają zapisy i znajdują się w granicach procentu uszczerbku na zdrowiu ujętych w tabeli norm oceny procentowej trwałego uszczerbku na zdrowiu, stanowiącej załącznik do Ogólnych warunków ubezpieczenia indywidualnie kontynuowanego, oznaczonego kodem (...) ( (...)) oraz do Ogólnych warunków dodatkowego grupowego ubezpieczenia na wypadek trwałego uszczerbku na zdrowiu ubezpieczonego spowodowanego nieszczęśliwym wypadkiem, oznaczonych kodem (...), pod pozycją 156a, jest zgodny z zapisami rozporządzenia

Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 18 grudnia 2002 r. w sprawie szczegółowych zasad orzekania o stałym lub długotrwałym uszczerbku na zdrowiu, trybu postępowania przy ustalaniu tego uszczerbku oraz postępowania o wypłatę jednorazowego odszkodowania. Zbilansowanie uszczerbku pozostaje w związku z treścią kolejno § 37 ust. 2 i § 20 ust. 4 kolejno powołanych OWU (opinia biegłego sądowego z zakresu chirurgii ogólnej, urazowej i chirurgii urazowo - ortopedycznej k. 342-344; opinia uzupełniająca biegłego sądowego z zakresu chirurgii ogólnej, urazowej i chirurgii urazowo - ortopedycznej k. 363-365; OWU k. 78-90v, 271-273v, 275-276v).

W dniu 25 listopada 2016 r. W. Z. dokonał zgłoszenia szkody z dnia 27 czerwca 2016 r. Powołując się na opinię lekarza orzecznika wydaną na podstawie analizy przedłożonej dokumentacji medycznej, w dniu 29 listopada 2016 r. (...) Zakład (...) na (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. odmówił przyznania mu odszkodowania. W. Z. zakwestionował stanowisko ubezpieczyciela, które zakład ubezpieczeń podtrzymał w piśmie z dnia 28 grudnia 2016 r. (wydruk orzeczenia k. 74-75v; decyzje k. 73-73v, 76-76v; akta szkody k. 225-254, w tym zgłoszenie szkody k. 253-254).

Jakkolwiek stanowiska stron w całym toku procesu pozostały różne, to jednak większość okoliczności faktycznych o ważkim znaczeniu dla rozstrzygnięcia nie była sporna (w tym wystąpienie szkody - nieszczęśliwego wypadku, objęcie ochroną ubezpieczeniową i sama zasada odpowiedzialności). Ostatecznie nie została zakwestionowana także wysokość należnego za każdy procent uszczerbku świadczenia, zarówno w zakresie podstawowym (4% z sumy ubezpieczenia 4000 zł czyli 160 zł), jak i dodatkowym (1% z sumy ubezpieczenia 400 zł czyli 40 zł) - łącznie 200 zł za 1% uszczerbku. Pozwany w toku procesu przedstawił dokumenty, w których wskazał numer polisy i nazwy ubezpieczenia, powoływane przez stronę powodową (Indywidualnie kontynuowane ubezpieczenie typu P, kontynuowane zgodnie z Ogólnymi warunkami grupowego ubezpieczenia pracowniczego typ P, oznaczonych kodem (...) ( (...)), Dodatkowe ubezpieczenie na wypadek trwałego uszczerbku na zdrowiu ubezpieczonego spowodowanego nieszczęśliwym wypadkiem, na warunkach określonych w Ogólnych warunkach dodatkowego grupowego ubezpieczenia na wypadek trwałego uszczerbku na zdrowiu ubezpieczonego spowodowanego nieszczęśliwym wypadkiem, oznaczonych kodem (...)), powołał się na wskazane ogólne warunki umów. W świetle oświadczeń pozwanego definitywnie nie było podstaw, by zanegować związanie powoda wzorcami umownymi, w tym OWU. Rozbieżność zapatrywań przeciwników procesowych

sprowadzała się do odmiennego zapatrywania co zasadności powództwa i jego wysokości, z racji różnego postrzegania sposobu ustalenia i wysokości uszczerbku na zdrowiu. Okoliczności te zostały w pełni potwierdzone zgromadzonymi w sprawie dowodami nieosobowymi w postaci bezsprzecznie prawdziwych, autentycznych i rzetelnych złożonych do akt sprawy dokumentów powołanych w niniejszym uzasadnieniu szczegółowo przy ustalaniu stanu faktycznego, są koherentne z zeznaniami powoda. Dowody te są logiczne, wzajemnie się uzupełniają, stanowiąc dla Sądu wiarygodną podstawę rozstrzygnięcia.

Na wiarę zasługują nadto jasne i rzetelne opinie biegłego z zakresu chirurgii ogólnej, chirurgii urazowej i chirurgii urazowo - ortopedycznej, J. S., sporządzone po badaniu powoda, zapoznaniu się z aktami sprawy i dokumentacją medyczną (zasadnicza - k. 342-344 i uzupełniająca - k. 363-365). Biegły, dysponujący fachową wiedzą i doświadczeniem, odniósł się do doznanych w dniu 27 czerwca 2016 r. uszkodzeń ciała, stanu zdrowia powoda. Określił procentowo stały (trwały) stopień uszczerbku na jego zdrowiu, w granicach i z uwzględnieniem tabeli norm oceny procentowej trwałego uszczerbku na zdrowiu, stanowiącej element OWU obu ubezpieczeń oraz rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 18 grudnia 2002 r. w sprawie szczegółowych zasad orzekania o stałym lub długotrwałym uszczerbku na zdrowiu, trybu postępowania przy ustalaniu tego uszczerbku oraz postępowania o wypłatę jednorazowego odszkodowania (tj. Dz.U. z 2013 r., póz. 954 ze zm.). Dokonał przy tym zbilansowania ustalonego procentowego uszczerbku, mając na względzie istniejące uprzednio u powoda zmiany chorobowe oraz odniósł się do ich zależności z przedmiotowym urazem. Wnioski opinii, także wobec zastrzeżeń strony powodowej, wyczerpująco uzasadnił, w tym powołując się i zestawiając wyniki badań. W ślad za argumentacją biegłego przyjęto, że trwały (stały) uszczerbek na zdrowiu powoda w związku z doznanym dnia 27 czerwca 2016 r. urazem lewego kolana wynosi 3% (występujący u niego 5% uszczerbek należało zbilansować ze względu na uprzednie zmiany zwyrodnieniowe i chorobowe o 2%).

Sad Rejonowy zwa żył, co następuje:

Powództwo zasługuje na uwzględnienie w całości.

Stosownie do treści art. 805 § l k.c. przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę. Świadczenie ubezpieczyciela polega w szczególności na zapłacie przy ubezpieczeniu osobowym - umówionej sumy pieniężnej, renty lub innego świadczenia w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku w życiu osoby

ubezpieczonej (§ 2 pkt 2). Po myśli art. 829 § l pkt 2 k.c. ubezpieczenie osobowe może w szczególności dotyczyć przy ubezpieczeniu następstw nieszczęśliwych wypadków -uszkodzenia ciała, rozstroju zdrowia lub śmierci wskutek nieszczęśliwego wypadku. Ubezpieczenie takie ma zapewnić ubezpieczonemu ochronę życia i zdrowia poprzez zagwarantowanie określonych świadczeń w postaci sum ubezpieczenia, ustalonych na wypadek pewnych okoliczności. Wysokość świadczenia ubezpieczyciela nie musi pozostawać w żadnym stosunku do doznanej szkody. Należy się ono niezależnie od tego, czy ubezpieczony doznał jakiegokolwiek uszczerbku majątkowego w następstwie ziszczenia się zdarzenia określonego w umowie ubezpieczenia. O wysokości należnego świadczenia decyduje zasadniczo łącząca strony umowa ubezpieczenia. W ubezpieczeniu osobowym ochrona nie polega na zapłacie odszkodowania za doznaną szkodę, ale na wypłacie określonej sumy pieniężnej w razie zajścia w życiu osoby ubezpieczonej przewidzianego w umowie wypadku; wysokość tej sumy wyznacza treść umowy (zob, wyrok Sadu Najwyższego z dnia 20 czerwca 2013 r., IV CSK 699/12, baza L. - numer (...)).

Na gruncie niniejszej sprawy poza sporem pozostawało zaistnienie wypadku, skutkującego ostatecznie obowiązkiem zapłaty świadczenia przez pozwanego. Istota sporu sprowadzała się do charakteru powstałego w związku z nim uszczerbku i wysokości należnego świadczenia, uzależnionego od jego stopnia.

Zgodnie z Ogólnymi warunkami Indywidualnie kontynuowanego ubezpieczenia typu P oraz Dodatkowego ubezpieczenia na wypadek trwałego uszczerbku na zdrowiu ubezpieczonego spowodowanego nieszczęśliwym wypadkiem przedmiotem ubezpieczenia jest zdrowie ubezpieczonego. Wysokość świadczenia w przypadku nieszczęśliwego wypadku uzależniona jest od stopnia trwałego uszczerbku na zdrowiu, ustalonego po zakończonym leczeniu i okresie rehabilitacji. Stanowi wynik iloczynu procentowo ustalonego trwałego uszczerbku i wskazanego w umowie procentu sumy ubezpieczenia - w przypadku ubezpieczenia podstawowego - 4% sumy ubezpieczenia za 1% trwałego uszczerbku na zdrowiu, tj. 160 zł oraz 1% sumy ubezpieczenia przy ubezpieczeniu dodatkowym, tj. 40 zł a zatem łącznie 200 zł za każdy procent ustalonego uszczerbku.

W myśl wzorców, co do których skutecznie nie wykazano, by nie doręczono ich powodowi a mianowicie § 37 ust. 2 Ogólnych warunków ubezpieczenia indywidualnie kontynuowanego, oznaczonych kodem (...) ( (...)): w razie utraty lub uszkodzenia organu, narządu lub układu, których funkcje przed wypadkiem były już upośledzone wskutek samoistnej choroby lub trwałego inwalidztwa, stopień (procent) trwałego uszczerbku na zdrowiu określa się ustala się w wysokości różnicy między stopniem

(procentem) trwałego uszczerbku właściwym dla stanu danego organu, narządu lub układu po wypadku a stopniem (procentem) trwałego uszczerbku istniejącym bezpośrednio przed wypadkiem oraz § 20 ust. 4 Ogólnych warunków dodatkowego ubezpieczenia na wypadek trwałego uszczerbku na zdrowiu ubezpieczonego spowodowanego nieszczęśliwym wypadkiem, oznaczonych kodem (...): w razie utraty lub uszkodzenia organu, narządu lub układu, który przed nieszczęśliwym wypadkiem był uszkodzony wskutek samoistnej choroby lub przebytego urazu, a ma to wpływ na ustalenie aktualnego stopnia (procentu) trwałego uszczerbku na zdrowiu, stopień (procent) trwałego uszczerbku na zdrowiu ustala się na podstawie analizy jako różnicę stanu danego organu, narządu lub układu przed nieszczęśliwym wypadkiem a stanem istniejącym po nieszczęśliwym wypadku. Przy ustalaniu stopnia (procentu) trwałego uszczerbku na zdrowiu stosuje się Tabelę norm oceny procentowej trwałego uszczerbku na zdrowiu, stanowiącą załącznik do OWU. Po ustaleniu stopnia (procentu) trwałego uszczerbku na zdrowiu późniejsza zmiana, zarówno w przypadku polepszenia, jak i pogorszenia, nie daje podstawy do zmiany wysokości świadczenia (§37 ust. 2 i § 20 ust. 5 i 7).

Przed urazem z dnia 27 czerwca 2016 r. u W. Z. istniały zmiany chorobowe w zakresie lewego kolana. Schorzenia i zmiany zwyrodnieniowe nie miały wpływu na wystąpienie urazu, miały natomiast wpływ na stopień trwałego uszczerbku na zdrowiu, który został ustalony przez opiniującego w sprawie biegłego sądowego z zakresu chirurgii ogólnej, urazowej i chirurgii urazowo - ortopedycznej. Trwały (stały) uszczerbek na jego zdrowiu w związku z doznanym w wymienionej dacie urazem wyniósł 3% (występujący u niego 5% uszczerbek został zbilansowany ze względu na uprzednie zmiany zwyrodnieniowe i chorobowe o 2%). Wymieniony stopień procentowy uszczerbku oraz jego zbilansowanie uwzględniają zapisy i znajdują się w granicach procentu uszczerbku na zdrowiu, ujętych w tabeli norm oceny procentowej trwałego uszczerbku na zdrowiu, stanowiące element OWU, oznaczonych kodem (...) ( (...)) i kodem (...), pod pozycją 156a. Znamienne (choć ustalenie to nie jest związane z ubezpieczeniem powoda), że taki stopień uszczerbku jest adekwatny do wskazań rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 18 grudnia 2002 r. w sprawie szczegółowych zasad orzekania o stałym lub długotrwałym uszczerbku na zdrowiu, trybu postępowania przy ustalaniu tego uszczerbku oraz postępowania o wypłatę jednorazowego odszkodowania (tj. Dz.U. z 2013 r., póz. 954 ze zm.).

Skoro trwały i uwzględniający okoliczności określone w § 37 ust. 2 i § 20 ust. 4 OWU uszczerbek na zdrowiu powoda w związku z doznanym dnia 27 czerwca 2016

r. urazem lewego kolana wynosi 3%, na podstawie umowy Indywidualnie kontynuowanego ubezpieczenia typu P (...) Zakład (...) na (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. winien wypłacić W. Z. świadczenie w wysokości 480 zł (3% x 160 zł, będącą odpowiednikiem 4% sumy ubezpieczenia) a na podstawie umowy Dodatkowego ubezpieczenia na wypadek trwałego uszczerbku na zdrowiu ubezpieczonego spowodowanego nieszczęśliwym wypadkiem w wysokości 120 zł (3% x 40 zł, będące odpowiednikiem 1% sumy ubezpieczenia), ogółem zaś kwotę 600 zł (480 zł + 120 zł).

Według przepisu art. 481 § l k.c., w brzmieniu obowiązującym od dnia l stycznia 2016 r., jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Jeżeli stopa odsetek za opóźnienie nie była oznaczona, należą się odsetki ustawo\ve za opóźnienie v/ ^.yysokości ró^.ynej sumie stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego i 5,5 punktów procentowych. Jednakże gdy wierzytelność jest oprocentowana według stopy wyższej, wierzyciel może żądać odsetek za opóźnienie według tej wyższej stopy (§ 2).

Po myśli art. 817 § l i 2 k.c. ubezpieczyciel obowiązany jest spełnić świadczenie w terminie trzydziestu dni, licząc od daty otrzymania zawiadomienia o wypadku a gdyby wyjaśnienie w powyższym terminie okoliczności koniecznych do ustalenia odpowiedzialności ubezpieczyciela albo wysokości świadczenia okazało się niemożliwe, świadczenie powinno być spełnione w ciągu 14 dni od dnia, w którym przy zachowaniu należytej staranności wyjaśnienie tych okoliczności było możliwe. Regulacja ta znajduje odzwierciedlenie także w § 38 OWU, oznaczonych kodem (...) ( (...)).

Powód dokonał zgłoszenia szkody w dniu 25 listopada 2016 r. Termin 30 dni (brak w aktach szkody powiadomienia powoda przez ubezpieczyciela, że konieczne jest przedłużenie tego terminu, żądania dodatkowych, brakujących dokumentów) upłynął bez przyznania odszkodowania, przy czym już dnia 29 listopada 2016 r. odmówiono powodowi przyznania odszkodowania, bez należytej oceny stanu jego zdrowia. Z tego powodu należało uznać, że pozwany popadł w opóźnienie z zapłatą świadczenia z tytułu ubezpieczenia co najmniej od wskazanego przez stronę powodową, w ramach sprecyzowania pozwu, dnia 27 grudnia 2016 r. a powodowi należą się, stosownie do art. 481 § l k.c., od tej daty odsetki ustawowe za opóźnienie od zasądzonej kwoty.

Dlatego też należało zasądzić od pozwanego na rzecz powoda kwotę 600 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 27 grudnia 2016 r. do dnia zapłaty.

Zgodnie z brzmieniem art. 108 § l k.p.c. sąd rozstrzyga o kosztach w każdym orzeczeniu kończącym sprawę w instancji. Przepis art. 98 § l k.p.c. statuuje natomiast ogólną regułę odpowiedzialności za wynik procesu, według której strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty procesu, którymi są koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu). Ocena, czy i w jakim stopniu strona wygrała lub przegrała sprawę, powinna być dokonana przez porównanie roszczeń dochodzonych z ostatecznie uwzględnionymi.

Wobec uwzględnienia żądania powoda w całości stwierdzić pozostaje, że wygrał proces. W konsekwencji pozwany zobowiązany jest do zwrotu kosztów poniesionych przez niego w łącznej wysokości 362,10 zł, na którą to kwotę złożyły się: a. opłata od pozwu w wysokości 30 zł,

b. opłata reprezentującego go radcy prawnego, ustanowionego z urzędu, stanowiąca 150% opłaty podstawowej (zależnej od wartości przedmiotu sprawy i uwzględniająca nakład pracy radcy prawnego, czas poświęcony na przygotowanie się do prowadzenia sprawy, liczbę stawiennictw w sądzie, w tym na rozprawach, czynności podjęte w sprawie, wkładu radcy prawnego w przyczynienie się do wyjaśnienia okoliczności faktycznych, kwestię dopuszczenia i przeprowadzenia dowodu z opinii biegłego, podwyższona o kwotę podatku od towarów i usług, wyliczoną według stawki podatku obowiązującej dla tego rodzaju czynności na podstawie przepisów o podatku od towarów i usług), równa 332,10 zł - ustalona na podstawie § 2 pkt l w zw. z § 3 w zw. z § 4 ust. 2 i 3 oraz § 8 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu (tekst jednolity: Dz.U. z 2019 r., póz. 68),

Wobec brzmienia § 6 wymienionego rozporządzenia, z racji obciążenia kosztami procesu przeciwnika procesowego strony korzystającej z pomocy udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu, przed wykazaniem bezskuteczności ich egzekucji, brak było podstaw przyznania ich od Skarbu Państwa.

Na podstawie art. 113 ust. l ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (tekst jednolity: Dz.U. z 2019 r., póz. 785 ze zm.), przy odpowiednim zastosowaniu zasad obowiązujących przy zwrocie kosztów procesu, a zatem stosownie do wyniku procesu, nakazano ściągnąć na rzecz Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego Lublin-Zachód w Lublinie od pozwanego kwotę 466,95 zł tytułem nieuiszczonych wydatków (stanowiących część wynagrodzenia biegłego z zakresu chirurgii

urazowo-ortopedycznej J. S., tj. 462,82 zł oraz wynagrodzenie za sporządzenie kserokopii dokumentacji medycznej, tj. 4,13 zł), poniesionych tymczasowo przez Skarb Państwa.

Kierując się powyższymi względami, Sąd Rejonowy orzekł jak w wyroku.

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE