Sygn. akt III K 137/20

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 czerwca 2021 roku

Sąd Okręgowy we Wrocławiu w III Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Marcin Sosiński

Protokolant: Aneta Ołdakowska

przy udziale Prokuratora: Ewa Bernacka

po rozpoznaniu w dniu 8 września 2020 roku, 1 października 2020 roku, 12 listopada 2020 roku, 21 grudnia 2020 roku, 28 stycznia 2021 roku, 4 marca 2021 roku, 8 kwietnia 2021 roku, 20 maja 2021 roku

sprawy:

1.  K. C. (1), syna L. i M. z domu J., urodzonego w dniu (...) w O. ,

oskarżonego o to, że:

I. w okresie od października 2018 roku do dnia 1 listopada 2018 roku we W. i innych miejscowościach brał udział w zorganizowanej grupie przestępczej, którą kierowała ustalona osoba i w skład której wchodzili S. C. i inne ustalone i nieustalone osoby, mającej na celu popełnianie przestępstw polegających na obrocie środkami odurzającymi i substancjami psychotropowymi poprzez ich nabywanie, transportowanie i dalszą dystrybucję ustalonym i nieustalonym osobom,

tj. o przestępstwo z art. 258 § 1 kk,

II. w okresie od początku października 2018 roku do dnia 1 listopada 2018 roku we W. i innych miejscowościach działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej w której uczestniczyli S. C. wraz z innymi osobami, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wbrew przepisom ustawy uczestniczył w obrocie znaczną ilością substancji psychotropowych w postaci amfetaminy o łącznej wadze nie mniejszej niż 3792, 6 grama brutto, w ten sposób, że w dniu 1 listopada 2018 roku w O. uzyskał w nieustalonych okolicznościach od nieustalonych osób przedmiotowe narkotyki, a następnie działając na polecenie innej osoby, przewiózł je do S. wraz ze S. C. samochodem osobowym marki R. (...) o nr rej (...) celem przekazania ich i dalszej dystrybucji przez inne nieustalone osoby,

tj. o czyn z art. 56 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w związku z art. 65§ 1 kk

III. W nieustalonym okresie jednak nie później niż do dnia 1 listopada 2018 roku w O. uprawiał konopie inne niż włókniste w postaci rośliny z pięcioma łodygami zawierającymi zalążki kwiatostanów i liście, z których można uzyskać środki odurzające w ilości 3-7 działek handlowych ( 0,5 grama do 1,0 grama)

tj. o czyn z art. 63 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii

2)  S. C. , syna W. i O. z domu H., urodzonego w dniu (...) we W.

oskarżonego o to że:

IV. w okresie od października 2018 roku do dnia 1 listopada 2018 roku we W. i innych miejscowościach brał udział w zorganizowanej grupie przestępczej, którą kierowała ustalona osoba i w skład której wchodzili K. C. (1) i inne ustalone i nieustalone osoby, mającej na celu popełnianie przestępstw polegających na obrocie środkami odurzającymi i substancjami psychotropowymi poprzez ich nabywanie, transportowanie i dalszą dystrybucję ustalonym i nieustalonym osobom,

tj. o przestępstwo z art. 258 § 1 kk,

V. w okresie od początku października 2018 roku do dnia 1 listopada 2018 roku we W. i innych miejscowościach działając w ramach zorganizowanej grupy przestępczej w której uczestniczyli K. C. (1) wraz z innymi osobami, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wbrew przepisom ustawy uczestniczył w obrocie znaczną ilością substancji psychotropowych w postaci amfetaminy o łącznej wadze nie mniejszej niż 3792, 6 grama brutto, w ten sposób, że w dniu 1 listopada 2018 roku w O. uzyskał w nieustalonych okolicznościach od nieustalonych osób przedmiotowe narkotyki, a następnie działając na polecenie innej osoby, przewiózł je do S. wraz z K. C. (1) samochodem osobowym marki R. (...) o nr rej (...) celem przekazania ich i dalszej dystrybucji przez inne nieustalone osoby

tj. o czyn z art. 56 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w związku z art. 65 § 1 k.k.

I.  uznaje oskarżonego K. C. (1) za winnego popełnienia czynu opisanego w punkcie I. części wstępnej wyroku, tj. przestępstwa z art. 258 § 1 k.k., i za to na podstawie art. 258 § 1 k.k., wymierza mu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

II.  uznaje oskarżonego K. C. (1) za winnego popełnienia czynu opisanego w punkcie II. części wstępnej wyroku, tj. przestępstwa z art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 65 § 1 k.k., i za to na podstawie art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 64 § 2 k.k., wymierza mu karę 2 (dwa) lata i 6 (sześć) miesięcy pozbawienia wolności i karę grzywny w liczbie 200 (dwieście) stawek dziennych, przyjmując, że wysokość jednej stawki wynosi 40 (czterdzieści) złotych;

III.  uznaje oskarżonego K. C. (1) za winnego popełnienia czynu opisanego w punkcie III. części wstępnej wyroku tj. przestępstwa z art. 63 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii, z tym ustaleniem, że początek czynu ustala się na okres nie wcześniej niż od
dnia 1 stycznia 2018 roku do dnia 1 listopada 2018 roku oraz, że środek odurzający, który można było uzyskać to ziele konopi innych niż włókniste, i za tak opisany czyn, na podstawie art. 63 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii, wymierza mu karę 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności;

IV.  uznaje oskarżonego S. C. za winnego popełnienia czynu opisanego w punkcie IV. części wstępnej wyroku, tj. przestępstwa z art. 258 § 1 k.k., i za to na podstawie art. 258 § 1 k.k., wymierza mu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;

V.  uznaje oskarżonego S. C. za winnego popełnienia czynu opisanego w punkcie V. części wstępnej wyroku, tj. przestępstwa z art. 56 ust. 3 Ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 65 § 1 k.k., i za to, na podstawie art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 64 § 2 k.k. wymierza mu karę 2 (dwa) lata 6 (sześć) miesięcy pozbawienia wolności i karę grzywny w liczbie 200 (dwieście) stawek dziennych, przyjmując, że wysokość jednej stawki wynosi 40 (czterdzieści) złotych;

VI.  na podstawie art. 85 § 1 k.k. i 86 § 1 k.k. łączy wymierzone K. C. (1) w punkcie I., II. i III. części dyspozytywnej wyroku kary jednostkowe pozbawienia wolności, i orzeka karę łączną 3 (trzech) lat pozbawienia wolności;

VII.  na podstawie art. 85 § 1 k.k. i 86 § 1 k.k. łączy wymierzone S. C. w punkcie IV. i V. części dyspozytywnej wyroku kary jednostkowe pozbawienia wolności, i orzeka karę łączną 2 (dwóch) lat i 10 (dziesięć) miesięcy pozbawienia wolności;

VIII.  na podstawie art. 63 § 1 k.k. zalicza oskarżonym na poczet wymierzonej kary pozbawienia wolności, okres rzeczywistego pozbawienia wolności:

- oskarżonemu K. C. (1) okres zatrzymania
i tymczasowego aresztowania od dnia 1 listopada 2018 roku, od godziny 00:20 do dnia 12 marca 2020 roku,

- oskarżonemu S. C. okres zatrzymania
i tymczasowego aresztowania od dnia 1 listopada 2018 roku, od godziny 00:20 do dnia 13 marca 2020 roku do godziny 16:05,

przy czym jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności równa się jednemu dniowi kary pozbawienia wolności;

IX.  na podstawie art. 45 § 1 k.k. orzeka przepadek na rzecz Skarbu Państwa, równowartości korzyści majątkowej, osiągniętej przez oskarżonego:

- K. C. (1) z popełnionego przestępstwa przypisanego
w pkt II. części dyspozytywnej wyroku, w kwocie 11.377,80 (jedenaście tysięcy trzysta siedemdziesiąt siedem i 80/100) złotych; oraz z popełnionego przestępstwa przypisanego w pkt III. części dyspozytywnej wyroku w kwocie 120 (sto dwadzieścia) złotych;

- S. C. z popełnionego przestępstwa przypisanego w pkt V. części dyspozytywnej wyroku, w kwocie 11.377,80 (jedenaście tysięcy trzysta siedemdziesiąt siedem i 80/100) złotych;

X. na podstawie art. 70 ust. 4 ustawy z dnia 29 lipca 2005 o przeciwdziałaniu narkomanii orzeka nawiązkę na rzecz (...) Towarzystwa (...) dla (...) w W. P. wobec oskarżonych:

- K. C. (1) w kwocie 2.000 (dwóch tysięcy) złotych z tytułu popełnienia przestępstwa przypisanego w pkt II. części dyspozytywnej wyroku oraz w kwocie 500 (pięćset) złotych z tytułu popełnienia przestępstwa przypisanego w pkt III. części dyspozytywnej wyroku;

- S. C. w kwocie 2.000 (dwóch tysięcy) złotych z tytułu popełnionego przestępstwa przypisanego w pkt V. części dyspozytywnej wyroku;

XI.  na podstawie art. 70 ust. 1 Ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, orzeka przepadek dowodów rzeczowych, które służyły lub były przeznaczone do popełnienia przestępstwa przez:

- oskarżonych K. C. (1) i S. C., wyszczególnionych w wykazie dowodów rzeczowych numer I/1885/18/N pod pozycjami 1-4 (k. 217), w wykazie dowodów rzeczowych numer I/9/19/N/CBŚP pod pozycją 1 (k. 550), w wykazie dowodów rzeczowych numer III/97/19/P/CBŚP pod pozycją 5 (k. 548) i w wykazie dowodów rzeczowych numer V/10/20/P/CBŚP pod pozycjami 14-17 (k. 1034);

- oskarżonego K. C. (1) wyszczególnionych w wykazie dowodów rzeczowych numer III/97/19/P/CBŚP pod pozycją 6 (k. 548) oraz w wykazie dowodów rzeczowych numer I/9/19/N/CBŚP pod pozycją 3 (k. 550),

zarządzając, że przepadek dowodów rzeczowych zostanie wykonany poprzez ich zniszczenie, i w tym celu dowody rzeczowe przekazać właściwej jednostce Policji;

XII.  zarządzić załączenie do akt sprawy śladów kryminalistycznych wyszczególnionych w wykazie śladów kryminalistycznych nr V/10/20/P/ (...) pod pozycją 18 (k. 1034)

XIII.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adwokata P. M., kwotę 2.140,20 (dwa tysiące sto czterdzieści i 20/100) złotych brutto, tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu oskarżonemu S. C.;

XIV.  obciąża oskarżonych K. C. (1) i S. C. kosztami sądowymi na nich przypadającymi oraz wymierza im opłaty sądowe w wysokości po 2.000 (dwa tysiące) złotych.

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

III K 137/20

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

K. C. (1), S. C.

I. i IV. części dyspozytywnej wyroku (odpowiednio części wstępnej wyroku) kwalifikowane z art. 258 § 1 kodeksu karnego

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

K. C. (1) i S. C. uczestniczyli wraz z innymi ustalonymi i nieustalonymi osobami z zorganizowanej grupie przestępczej działającej na terenie W. i innych miejscowościach. Celem działania grupy była przestępczość narkotykowa polegająca na nabywaniu środków odurzających i substancji psychotropowych, transportowaniu ich i dalszej dystrybucji. Zorganizowana grupa przestępcza była kierowana przez ustaloną osobę, a wymienieni należeli do niej w okresie, od co najmniej od października 2018 roku do dnia 1 listopada 2018 roku.

częściowe wyjaśnienia K. C. (1)

72-76,

127-128, 143,

503-505, 577,

631-632, 717-719,

1090-1091v

częściowe wyjaśnienia

S. C.

79-83,

131-132, 139,

449-451, 579-580, 697-701,

1091v-1092

zeznania B. K.

1104c,

1104d,

1104f-1104g,

1104m-1104n,

1104o-1104r,

1104s,

1113v-1114

protokół przeszukania samochodu osobowego marki R. (...) o numerze rejestracyjnym (...)

33-38

opinia nr (...) wydana na podstawie badań daktyloskopijnych

208-212

opinia nr (...) wydana na podstawie ekspertyzy elektronicznego materiału dowodowego

252-414

opinia nr (...) wydana na podstawie badań daktyloskopijnych

524-529, 533-534

sprawozdanie z analizy PO AK 28.2019

671-673

opinia nr (...) wydana na podstawie badań z zakresu genetyki sądowej

1021-1033

1.1.2.

K. C. (1), S. C.

II. i V części dyspozytywnej wyroku (odpowiednio części wstępnej wyroku), kwalifikowany z art. 56 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w związku z art. 65§ 1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

K. C. (1) i S. C. celem osiągnięcia korzyści majątkowej, uczestnicząc wraz z innymi ustalonymi i nieustalonymi osobami z zorganizowanej grupie przestępczej trudniącej się przestępczością narkotykową, uczestniczyli w obrocie co najmniej 3.792,6 gramów amfetaminy.

W dniu 1 listopada 2018 roku K. C. (1) i S. C. wykonując polecenie ustalonej osoby, przewozili do S. amfetaminę odebraną od nieustalonej osoby w nieustalonych okolicznościach z O., do którego to miasta udali się samochodem osobowym marki R. (...) o nr rej (...). Kierującym pojazdem był K. C. (1), a pasażerem S. C..

Przewożone narkotyki znajdowały się w pakietach foliowych zaklejonych taśmą (dwa z pakietów w kolorze białym, dwa w kolorze srebrnym), umieszczonych w poszewce na poduszkę. Wypełniona poszewka położona była tuż obok plecaka przed fotelem S. C.. Celem przetransportowania substancji psychotropowych z O. do S. było przekazanie narkotyków ustalonej osobie i ich dalsza dystrybucja przez inne nieustalone osoby.

częściowe wyjaśnienia K. C. (1)

72-76,

127-128, 143,

503-505, 577,

631-632, 717-719,

1090-1091v

częściowe wyjaśnienia

S. C.

79-83,

131-132, 139,

449-451, 579-580, 697-701,

1091v-1092

zeznania M. K.

56-57,

231-232,

1114,

akta pomocy prawnej (k. 51-52)

zeznania R. M.

59-60,

233-234,

1114,

akta pomocy prawnej

(k. 52)

zeznania B. K.

1104c,

1104d,

1104f-1104g,

1104m-1104n,

1104o-1104r,

1104s,

1113v-1114

zeznania Z. M.

416-417,

1114,

akta pomocy prawnej (k. 33-34)

zeznania R. B.

659-660,

1093v

protokół przeszukania samochodu osobowego marki R. (...) o numerze rejestracyjnym (...)

33-38

protokół przeszukania K. C. (1)

40-44

protokół przeszukania S. C.

50-54

protokół oględzin rzeczy

62-63

protokół użycia testera narkotykowego

64-67

opinia wstępna H- (...) wydana na podstawie badań chemicznych

118-120

opinia nr (...) wydana na podstawie badań chemicznych

164-167

opinia nr (...) wydana na podstawie badań daktyloskopijnych

208-212

opinia nr (...) wydana na podstawie ekspertyzy elektronicznego materiału dowodowego

252-414

opinia nr (...) wydana na podstawie badań daktyloskopijnych

524-529, 533-534

sprawozdanie z analizy PO AK 42.2019 wraz z płytami CD

841-907

materiały zgromadzone w wyniku eksploatacji kontroli operacyjnych kryptonim KOLBA, BRYŁA, MACHINA wraz z płytami CD

908-985

opinia nr (...) wydana na podstawie badań z zakresu genetyki sądowej

1021-1033

1.1.3.

K. C. (1)

III części dyspozytywnej wyroku (odpowiednio części wstępnej wyroku) kwalifikowany z art. 63 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

K. C. (1) w mieszkaniu w O., w nieustalonym okresie jednak nie później niż do dnia 1 listopada 2018 roku, uprawiał konopie inne niż włókniste w postaci rośliny o pięciu łodygach koloru zielonego, które zawierały zalążki kwiatostanów i liście. Z roślin można było uzyskać środki odurzające w ilości od trzech do siedmiu działek handlowych.

częściowe wyjaśnienia K. C. (1)

72-76,

127-128, 143,

503-505, 577,

631-632, 717-719,

1090-1091v

protokół przeszukania mieszkania w O. ul. 11- go listopada 7A/5

103-108, 241-243

sprawozdanie nr H-V-C- 5480-/18/JN z przeprowadzonych badań z zakresu chemii

237- 238

opinia nr (...) wydana na podstawie badań chemicznych wraz z płytami CD i kartami daktyloskopijnymi

530-532

sprawozdanie z analizy PO AK 42.2019 wraz z płytami CD

841-907

materiały zgromadzone w wyniku eksploatacji kontroli operacyjnych kryptonim KOLBA, BRYŁA, MACHINA wraz z płytami CD

908-985

opinia nr (...) wydana na podstawie badań z zakresu genetyki sądowej

1021-1033

K. C. (1) legitymujący się wykształceniem średnim, bez wyuczonego zawodu. Kawaler, bezdzietny. Nie leczony odwykowo- pomimo oświadczenia K. C. (2) o leczeniu w centrum (...) uzyskano informację, że nie był on ich pacjentem. Nie był także leczony neurologicznie ani psychiatrycznie. Uprzednio karany na kary pozbawienia wolności.

T. criminis nie miał zniesionej ani ograniczonej w stopniu znacznym zdolności rozpoznania znaczenia zarzucanego mu czynu i pokierowania swoim postępowaniem. Nie zachodzą warunki z art. 31 § 1 i 2 kk.

częściowe wyjaśnienia K. C. (1)

72-76,

127-128, 143,

503-505, 577,

631-632, 717-719,

1090-1091v

dane o karalności K. C. (1)

94-96,

722-724,

759-760

pismo z Centrum (...) dot. K. C. (1)

191

opinia sądowo-psychiatryczna dotycząca K. C. (1)

619-621, 1004

wyrok Sądu Rejonowego w Oleśnicy w VI Wydziale Grodzkim, sygn. akt VI K 1275/07 z dnia 14 lutego 2008 roku

770-771

wyrok Sądu Rejonowego w Oleśnicy w VI Wydziale Grodzkim, sygn. akt VI K 1205/07 z dnia 17 stycznia 2008 roku

772-773

wyrok Sądu Rejonowego w Oleśnicy II Wydział Karny, sygn. akt II K 816/14 z dnia 14 listopada 2014 roku

777-778

Wyrok Sądu Rejonowego w Oleśnicy, II Wydział Karny, sygn. akt II K 695/14 z dnia 13 października 2014 roku

779

wyrok Sądu Rejonowego w Kluczborku II Wydział Karny, sygn. akt II K 529/14 z dnia 25 września 2014 roku

792-794

S. C. legitymujący się wykształceniem średnim, bez wyuczonego zawodu. Kawaler, bezdzietny. Uprzednio karany. Nieleczony psychiatrycznie, neurologicznie ani odwykowo.

T. criminis nie miał zniesionej ani ograniczonej w stopniu znacznym zdolności rozpoznania znaczenia zarzucanego mu czynu i pokierowania swoim postępowaniem. Nie zachodzą warunki z art. 31 § 1 i 2 kk.

częściowe wyjaśnienia

S. C.

79-83,

131-132, 139,

449-451, 579-580, 697-701,

1091v-1092

dane o karalności S. C.

91-93,

702-704,

761-763

opinia

sądowo- psychiatryczna dotycząca

S. C.

596-598,

1005

wyrok Sądu Rejonowego w Oleśnicy w II Wydział Karny, sygn. akt II K 1445/10 z dnia 10 grudnia 2010 roku

774-775

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Nie dotyczy.

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1.

1.1.2.

częściowe wyjaśnienia K. C. (1)

Wyjaśnienia oskarżonego K. C. (1) zasługują na przyznanie im waloru wiarygodności jedynie w części, w której nie są sprzeczne z materiałem dowodowym, któremu Sąd przyznał walor wiarygodności. Sąd uznał je za wiarygodne jedynie w znikomym zakresie, a mianowicie w zakresie, w którym oskarżony nie kwestionował faktu, że na pakunkach z amfetaminą znajdowały się jego odciski palców oraz, że uprawiał tzn. marihuanę. Sąd przyznaje także walor wiarygodności w zakresie, w którym wskazywał przed Sądem, że przyznaje się do posiadania substancji psychotropowych w postaci amfetaminy i środków odurzających.

częściowe wyjaśnienia

S. C.

Wyjaśnienia oskarżonego S. C. zasługują na wiarę jedynie w części dotyczącej zatrzymania przez nieumundurowanych funkcjonariuszy Policji oraz samego faktu wspólnego wyjazdu z K. C. (3) do S..

zeznania B. K.

Świadek złożył szczegółowe, spontaniczne i szczere zeznania. Logiczna relacja świadka, znajduje odzwierciedlenie w zebranym materiale dowodowym. Zeznania nie zawierają sprzeczności, są spójne i konsekwentne, przez co stanowią pełnowartościowy materiał dowodowy. Świadek niczego nie ubarwiał przekazując wersję wydarzeń zgodnie z zapamiętanymi przez siebie okolicznościami. B. K. opisał szczegółowo sposób działania grupy przestępczej oraz okoliczności niesfinalizowanej dostawy narkotyków w postaci 4 kilogramów amfetaminy, która miała być dostarczona w dniu 1 listopada 2018 roku.

zeznania

M. K.

i

zeznania

R. M.

Zeznania świadków w zakresie czynności służbowych podejmowanych w związku z pełnieniem służby zasługują na przyznanie im waloru wiarygodności. Świadkowie nie mieli powodów do składania fałszywych zeznań, jako osoby obce do stron. Zeznania świadków są ze sobą spójne i znajdują odzwierciedlenie w protokole zatrzymania i protokole przeszukania. Zeznania konsekwentne i szczegółowe. Świadkowie zeznali, że poszewka na poduszkę, w której znajdowały się narkotyki znajdowała się obok plecaka nie zaś w plecaku. Nadto R. M. zeznał, że w plecaku nie ujawniono żadnych przedmiotów mających znaczenie w sprawie. M. K. opisała relację oskarżonych od razu po zatrzymaniu i ujawnieniu pakunku z substancją psychotropową.

zeznania Z. M.

Zeznania Z. M. zasługują na przyznanie im waloru wiarygodności. Świadek złożył szczere i konsekwentne zeznania, zaprzeczając jakoby miał spotkać się w dniu 1 listopada 2018 roku z K. C. (1), wskazując, że nie posiadał nawet do niego numeru telefonu.

zeznania R. B.

Sąd nie znalazł powodów dla odmówienia wiarygodności zeznaniom R. B.. Świadek wskazał, że sprzedał S. M. samochód R. (...) 20 listopada 2017 roku.

1.1.2.

protokół przeszukania samochodu osobowego marki R. (...) o numerze rejestracyjnym (...)

W dniu 1 listopada 2018 roku ujawniono podczas przeszukania samochodu, którym kierował S. C. poszewkę na poduszko częściowo wypełnioną 4 pakietami foliowymi wypełnionymi zbryloną substancją.

protokół przeszukania samochodu osobowego marki R. (...) o numerze rejestracyjnym (...)

Ujawniono telefon komórkowy marki S..

protokół przeszukania S. C.

Ujawniono telefon komórkowy marki S..

protokół oględzin rzeczy

Protokół oględzin pakietów foliowych zabezpieczonych podczas przeszukania samochodu osobowego marki R. (...) o numerze rejestracyjnym (...).

protokół użycia testera narkotykowego

Zgodnie z wynikami przeprowadzonej czynności, test wykazał w substancji pochodne amfetaminy.

opinia wstępna H- (...) wydana na podstawie badań chemicznych

Zgodnie z wynikami opinii stwierdzono w zabezpieczonej substancji w wilgotnym białym proszku amfetaminę w postaci soli, która stanowi substancję psychotropową, grupa II- P i wymieniona jest w załączniku nr 1 do rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 17 sierpnia 2018 roku.

opinia

nr H- (...) wydana na podstawie badań chemicznych

Zgodnie z wynikami opinii w zabezpieczonej substancji w postaci wilgotnej substancji proszkowej stwierdzono amfetaminę w postaci soli, która stanowi substancję psychotropową, grupa II- P zgodnie z ustawą o przeciwdziałaniu narkomanii i wymieniona jest w załączniku nr 1 do rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 17 sierpnia 2018 roku. Zabezpieczony materiał dowodowy w postaci wilgotnego białego proszku zawierał w swoim składzie amfetaminę w postaci soli w ilości łącznej 3.670,17 grama.

opinia nr (...) wydana na podstawie badań daktyloskopijnych

W miejsku odklejenia taśmy samoprzylepnej koloru biało- czerwonego ujawniono cztery ślady linii papilarnych.

opinia nr (...) wydana na podstawie ekspertyzy elektronicznego materiału dowodowego

Opinia biegłego sądowego odpowiada wymogom prawa, jako jasna i klarowna, sporządzona przez specjalistyczny podmiot. Opinia dotyczy aparatów telefonicznych zabezpieczonych u S. C. i K. C. (1).

sprawozdanie z analizy PO AK 28.2019

Analiza połączeń telefonicznych lub video w październiku 2018 roku.

opinia
nr H – (...) wydana na podstawie badań daktyloskopijnych

Zgodnie z wnioskami opinii nr (...) z przeprowadzonych badań daktyloskopijnych z zakresu identyfikacji śladów linii papilarnych wykazano, że ślady linii papilarnych na powierzchni opakowania z tworzywa sztucznego były zgodne z odbitkami linii papilarnych palców rąk na kartach daktyloskopijnych sporządzonych na personalia S. C. (z odbitkami serdecznego palca prawej ręki, odbitkami małego palca lewej ręki) a ślady linii papilarnych opuszki palca ręki oraz ślady linii papilarnych członu palca były zgodne z odbitkami wskazującego palca lewej ręki na kartach daktyloskopijnych sporządzonych na personalia K. C. (1).

sprawozdanie z analizy PO AK 42.2019 wraz z płytami CD

Analiza połączeń, w tym telefonu należącego do K. C. (1) wraz z adresami (...).

materiały zgromadzone w wyniku eksploatacji kontroli operacyjnych kryptonim KOLBA, BRYŁA, MACHINA wraz z płytami CD

Dowód nie budzi wątpliwości. Wykazuje powiązania pomiędzy członkami grupy oraz wykazuje uczestniczenie w obrocie narkotykami.

opinia
numer H- (...) wydana na podstawie badań z zakresu genetyki sądowej

Z wniosków opinii nr (...) z przeprowadzonych badań z zakresu genetyki sądowej z próbki, pobranej z powierzchni torby foliowej koloru białego zabezpieczonej wraz z fragmentem taśmy samoprzylepnej oraz z zawartością jako ślad nr 1 w postaci „białego proszku o masie brutto 928,8 g w opakowaniu, wyizolowano mieszaninę DNA o niepełnym układzie cech, pochodzącego od co najmniej dwóch osób o męskim genotypie. Analiza materiału porównawczego wskazała obecność alleli mających swoje odpowiedniki w profilu DNA wyznaczonym dla S. C. oraz innej niespokrewnionej osoby z populacji. Te same badanie na wskazywanym opakowaniu wykluczyło znajdowanie się DNA K. C. (1).

1.1.3.

protokół przeszukania mieszkania
w O. ul. 11- go listopada 7A/5

W trakcie przeszukania mieszkania K. C. (1) w O. przy ul. 11 listopada 7A/5 ujawniono roślinę o 5 łodygach koloru zielonego, młynek koloru różowego, woreczek strunowy z zawartością suszu roślinnego koloru zielonego, pudełko metalowe z napisem (...) z zawartością suszu roślinnego koloru zielonego.

sprawozdanie
nr H-V-C- 5480-/18/JN z przeprowadzonych badań z zakresu chemii

(...) roślinne zważono i ich masy netto wyniosły 18,78 grama. Roślina konopi o wadze 9,23 grama stanowią ziele konopi. Roślina konopi której części naziemne stanowią ziele konopi - wierzchołki (netto sumarycznie 3,98), łodyżki (netto 5,25) bryła korzeniowa konopi (netto 8,57 g) nie jest zaliczana do ziela nr 2 ziele konopi rozdrobnione kwiatostany i części wierzchołkowe. W.w ziele może stanowić środek odurzający, czego potwierdzenie może nastąpić w toku badań szczegółowych na zawartość delta-9 - (...).

opinia
nr H – (...) wydana na podstawie badań chemicznych wraz z płytami CD i kartami daktyloskopijnymi

Zgodnie z opinią fragmenty rośliny w postaci liści, łodygi i korzenia stanowią rośliny konopi innych niż włókniste zawierającej powyżej 0,20 % wag. sumy zawartości (...) i kwasu (...) w suchej masie w postaci liści, zalążków kwiatostanów, i łodyg o łącznej masie netto 8,90 gramów oraz bryła korzeniowa. Zgodnie z wnioskami opinii z zapieczonego materiału można otrzymać od trzech do siedmiu działek handlowych. Nadto zgodnie z opinią susz roślinny umieszczony w torebce foliowej z zaciskowym zapięciem strunowym zawierał poniżej 0, 20 % wartości sumy zawartości (...) i kwasu (...) w suchej masie, w związku z czyn nie stanowi środka odurzającego, i w konsekwencji w tym zakresie śledztwo zostało częściowo umorzone, mocą postanowienia z dnia 19.12.2019 r. o częściowym umorzeniu śledztwa przeciwko K. C. (1).

1.1.1.

1.1.2.

1.1.3.

protokół przeszukania samochodu osobowego marki R. (...) o numerze rejestracyjnym (...)

protokół przeszukania K. C. (1)

protokół przeszukania S. C.

protokół oględzin rzeczy

protokół użycia testera narkotykowego

protokół przeszukania mieszkania w O. ul. (...)

protokół przeszukania mieszkania w O. ul. 11- go listopada 7A/5

protokół przekazania depozytu (...)

protokół pobrania materiału porównawczego od K. C. (1)

protokół pobrania materiału porównawczego od S. C.

protokół z zapoznania z materiałami śledztwa z dnia 18.01.2019 r. S. C.

protokół z zapoznania z materiałami śledztwa z dnia 15.01.2019 r. K. C. (1)

protokół zapoznania z materiałami śledztwa z dnia 08.04.2019 r. – K. C. (1)

protokół zapoznania z materiałami śledztwa z dnia 08.04.2019 r. – S. C.

protokół zapoznania z materiałami śledztwa z dnia 12.07.2019 – S. C.

protokół z zapoznania się z materiałami śledztwa z dnia 12.07.2019 r. – K. C. (1)

protokół z zapoznania się z materiałami śledztwa z dnia 14.10.2019 r. – K. C. (1)

protokół zapoznania z materiałami śledztwa z dnia 15.10.2019 – S. C.

Wszelkie czynności procesowe podjęte w przedmiotowej sprawie odbyły się zgodnie z prawem, a z każdej z nich sporządzono stosowne protokoły, a ich wyniki nie budziły żadnych wątpliwości. Podjęte w sprawie czynności zostały przeprowadzone przez uprawnione podmioty zaś sposób przeprowadzenia tych czynności nie był kwestionowany przez żadną za stron postępowania.

dane o karalności K. C. (1)

dane o karalności S. C.

Ustalając wcześniejszą karalność oskarżonych, Sąd oparł się na odpowiedzi z Krajowego Rejestru Karnego, której przypisuje walor wiarygodności. Sąd nie znalazł żadnych podstaw, aby zakwestionować wiarygodność przedstawionych danych, które nie budzą najmniejszych zastrzeżeń, co do ich autentyczności i wiarygodności.

wykaz dowodów rzeczowych

nr (...), III/97/19/P/CBŚ, I/9/19/N/ (...), V/10/20/P/ (...)

Dowód nie budzi wątpliwości i znajduje swoje odzwierciedlenie w protokołach przeszukań.

opinia sądowo - psychiatryczna dotycząca S. C.

opinia sądowo-psychiatryczna dotycząca K. C. (1)

Opinie odpowiadają wymogom prawa, jako jest jasne, pełne i nie zawierające sprzeczności. Zostały sporządzone przez dwóch biegłych psychiatrów, posiadających specjalistyczną wiedzę. Powyższe spowodowało, że stanowią pełnowartościowy materiał dowodowy.

pismo z Centrum (...) dot. K. C. (1)

Zgodnie z pismem urzędowym, K. C. (2) nie był pacjentem Centrum (...).

postanowienie Sądu Rejonowego w Oleśnicy II Wydział Karny, sygn. akt II Ko 1535/11 z dnia 8 września 2011 roku

wyrok Sądu Rejonowego w Oleśnicy w VI Wydziale Grodzkim, sygn. akt VI K 1275/07 z dnia 14 lutego 2008 roku

wyrok Sądu Rejonowego w Oleśnicy w VI Wydziale Grodzkim, sygn. akt VI K 1205/07 z dnia 17 stycznia 2008 roku

wyrok Sądu Rejonowego w Oleśnicy w II Wydział Karny, sygn. akt II K 1445/10 z dnia 10 grudnia 2010 roku

wyrok Sądu Rejonowego w Oleśnicy II Wydział Karny, sygn. akt II K 816/14 z dnia 14 listopada 2014 roku

wyrok Sądu Rejonowego w Oleśnicy II Wydział Karny , sygn. akt II K 695/14 z dnia 13 października 2014 roku

postanowienie z dnia 19.12.2019 r. o częściowym umorzeniu śledztwa przeciwko K. C. (1)

wyrok Sądu Rejonowego w Kluczborku II Wydział Karny, sygn. akt II K 529/14 z dnia 25 września 2014 roku

postanowienie Sądu Rejonowego w Oleśnicy II Wydział Karny, sygn. akt II Ko 1535/11 z dnia 8 września 2011 roku

Postanowienia i wyroki sądowe nie budzą wątpliwości, co do ich autentyczności i wiarygodności, znajdując odzwierciedlenie w danych z rejestru karnego.

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.1.1.

1.1.2.

Częściowe wyjaśnienia K. C. (1)

Wyjaśnienia oskarżonego są sprzeczne z zeznaniami wiarygodnych świadków tj. M. K., R. M., B. K. i Z. M. a także opiniami biegłych sądowych oraz wynikami kontroli operacyjnych o kryptonimach (...), (...) i (...). Sąd nie daje wiary wyjaśnieniom oskarżonego, że nie posiada wiedzy odnośnie pochodzenia substancji psychotropowych zabezpieczonych w samochodzie oraz, że ich nie zauważył. Przeczą temu przede wszystkim zeznania B. K. jak i zasady logiki i racjonalnego rozumowania. Także wyjaśnienia, że jechał z O. do S. w celu odwiedzenia swojego wuja Z. M., nie zasługują na wiarę, bowiem świadek stanowczo temu zaprzeczył, wskazując, że nawet nie posiadał numeru telefonu do oskarżonego. Sąd nie daje wiary także wyjaśnieniom odnośnie przyczyn pojawienia się odcisków palców S. C. na pakunku, oraz tego, że miał on nie wiedzieć o tym, że przewożą narkotyki. Również wyjaśnieniom jakoby pakunek z narkotykami znajdował się we wnętrzu plecaka, przeczą wiarygodne zeznania M. K. i R. M.. Sąd nie daje też wiary wyjaśnieniom, w których oskarżony nie przyznaje się do udziału w grupie przestępczej i wprowadzeniu amfetaminy do obiegu.

częściowe wyjaśnienia S. C.

Wyjaśnienia oskarżonego pozostają w sprzeczności z zebranym materiałem dowodowym, a w szczególności z zeznaniami świadków M. K., R. M. i B. K., a także opiniami biegłych sądowych oraz wynikami kontroli operacyjnych o kryptonimach

(...), (...) i (...). Sąd nie daje wiary wyjaśnieniom S. C. jakoby do S. udał się w celach turystycznych, by zająć sobie czas i nie mając wiedzy w jakim celu tam się udają. Sąd nie daje też wiary, że funkcjonariusze Policji znaleźli w jego plecaku, który trzymał pod nogami pakunek z zawartością narkotyków, bowiem z zeznań M. K. i R. M. wynika, że narkotyki nie znajdowały się w plecaku a obok niego. Również przyczyny znalezienia się jego odcisków palców na zabezpieczonych taśmach jawią się jako nieprawdopodobne, i w ocenie Sądu stanowią jedynie przyjętą linię obrony.

zeznania M. C.

Świadek skorzystała z prawa do odmowy składania zeznań jako osoba najbliższa.

strona zatrzymanej korespondencji nadanej przez S. C. do A. C.

Sąd nie wykorzystał do ustaleń faktycznych korespondencji kierowanej przez oskarżonego, uznając że S. C. miał świadomość, że korespondencja jest cenzurowana i treść pisma stanowiła jedynie przyjętą przez niego linie obrony.

1.1.1.

1.1.2.

postanowienie Sądu Rejonowego w Oleśnicy II Wydział Karny, sygn. akt II Ko 1422/11 z dnia 14 lipca 2011 roku z k. 769

Postanowienie nie miało znaczenia dla ustaleń faktycznych w sprawie. Dotyczy wyroku, który uległ już zatarcia z mocy prawa.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I.

III.

K. C. (1), S. C.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Oskarżeni bez wątpienia swoim zachowaniem wyczerpali dyspozycję przestępstwa z art. 258 § 1 kodeksu karnego.

Zorganizowaną grupę stanowi grupa przynajmniej trzech osób, których celem jest popełnianie przestępstw lub też generalnie popełnianie przestępstw o luźnym związku, między innymi bez stałych ról, w każdym bądź razie o większym określeniu ról niż przy współsprawstwie. Członkowie grupy mogą przy tym dokonywać ich w różnych układach personalnych. Łączyć ich musi wspólna chęć popełniania przestępstw, jak i gotowość ich popełniania na rzecz grupy. „Branie udziału” polega na przynależności do grupy, akceptowaniu zasad, które nią rządzą, wykonywaniu poleceń osób stojących w hierarchii grupy odpowiednio wyżej. Koniecznym jest także aktywne okazywanie swojej przynależności przez uczestniczenie w życiu grupy przestępczej.

Zgodnie z linią orzeczniczą (prezentowaną między innymi w wyroku Sadu Najwyższego z dnia 28 marca 2017 roku sygn.. akt WK 3/17) należało uznać, że „czyn z art. 258 § 1 k.k. jest tzw. przestępstwem formalnym, a popełnienie przestępstwa będącego formą realizacji grupy nie jest jego skutkiem. Zakwalifikowanie zachowania sprawcy z art. 258 § 1 k.k. nie powoduje pochłonięcia przestępstw popełnionych w ramach grupy. Przeciwnie, przestępstwa popełnione w ramach grupy powinny być kwalifikowane według przepisów, których znamiona wyczerpuje zachowanie sprawcy”.

K. C. (1) i S. C. spełnili powyższe warunki. Wykonywali polecenia ustalonej osoby, która kierowała grupą, przewożąc nabyte wcześniej substancję psychotropowe innym osobom, w celem ich przekazania i dalszej dystrybucji. Świadczą o tym zarówno zeznania B. K. jak i wyniki badań daktyloskopijnych, które ujawniły linie papilarne innych osób. Ponadto oskarżeni zawozili znaczne ilości amfetaminy ustalonej osobie, która z kolei przekazywała je kolejnej ustalonej osobie.

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

II.

V.

K. C. (1), S. C.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Sąd nie miał najmniejszej wątpliwości, że oskarżeni swoim przestępczym zachowaniem wyczerpali dyspozycję przestępstwa z art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii
w zw. z art. 65 § 1 k.k.

art. 56 ust 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii:

- z uwagi na ilość środków odurzających, zasadnym było przyjęcie, iż ich czyny zarzucane oskarżonym wyczerpały znamiona opisanego w ust. 3 typu kwalifikowanego przestępstwa z art. 56 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii;

- uczestniczenie w obrocie znacznych ilości środków odurzających i substancji psychotropowych (kryterium podwyższające karalność), przy czym mimo, iż jest to znamię ocenne, to 3.792,60 gramów brutto substancji psychotropowej w postaci amfetaminy, w sposób oczywisty jest znaczna. W rozumieniu ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii z 2005 r. za znaczną ilość należy uznać taką ilość środków odurzających lub psychotropowych, która jednorazowo mogłaby zaspokoić potrzeby co najmniej kilkudziesięciu osób (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z 4.02.2013 r., II AKa 401/12, LEX nr 1286674);

- uczestniczenie w obrocie substancjami psychotropowymi (zgodnie z definicją art. 4 pkt 25 u.p.n. i załącznikiem do ustawy),

- jedynym celem działania oskarżonych była chęć osiągnięcia korzyści majątkowej;

- działanie umyślne;

- zamiar bezpośredni.

Uczestniczenie w obrocie w danym wypadku należy rozumieć jako korelat wprowadzania do obrotu. Jest to zatem przyjęcie w jakiejkolwiek formie, odpłatnie lub nieodpłatnie, środków odurzających, substancji psychotropowych lub słomy makowej przez osobę niebędącą konsumentem w celu dalszego przekazania kolejnej osobie. Czyn określony w art. 56 może zostać popełniony tylko na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, co w niniejszej sprawie miało miejsce.

Ponadto cechą charakteryzującą przestępstwo przewidziane w art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii jest umyślność. Może, zatem być popełnione z zamiarem bezpośrednim lub zamiarem ewentualnym. Nie ulega wątpliwości, że oskarżeni działali z zamiarem bezpośrednim, tzn. chcieli popełnić przestępstwa, o którym mowa w wyroku. Oskarżeni wiedzieli, że uczestniczyli w obrocie substancjami psychotropowymi wbrew przepisom ustawy. O chęci popełnienia przestępstwa z art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii świadczą zarówno znaczne ilości narkotyków, które przewozili celem ich przekazania i dalszej dystrybucji. Na zamiar bezpośredni wskazuje również występowanie podziału ról oraz uzyskiwanie zysku z takich działań, co jednoznacznie przesądza o woli popełnienia przestępstwa, a tym samym o występowaniu u oskarżonych zamiaru bezpośredniego. Sąd nie miał wątpliwości, że czyny te zostały popełnione umyślnie w zamiarze bezpośrednim, u którego podłoża leżała chęć osiągnięcia osobistej korzyści.

Przyjmując kwalifikację prawną czynów z art. 56 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w kontekście „znacznej ilości” narkotyków uwzględniono pogląd Sądu Najwyższego z dnia 23.09.2009 roku, sygn. I KZP 10/09, zgodnie z którym „jeżeli przedmiotem czynności wykonawczej przestępstw określonych w ustawie z dnia 29.07.2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii jest taka ilość środków odurzających lub substancji psychotropowych, która mogłaby jednorazowo zaspokoić potrzeby co najmniej kilkudziesięciu osób uzależnionych, to jest to „znaczna ilość” w rozumieniu tej ustawy”. Masa substancji psychotropowych, będących przedmiotem czynów przypisanych oskarżonym z całą pewnością jest znaczną.

art. 65 § 1 k.k.:

- działanie w ramach zorganizowanej grupy przestępczej (szerzej w puncie 3.1. odnośnie czynu I. i III. części wstępnej (odpowiednio dyspozytywnej) wyroku)

Oskarżeni działali wspólnie i w porozumieniu, także z innymi ustalonymi osobami, o czym przemawiają zeznania B. K. i nieustalonymi osobami, których śladów daktyloskopijnych nie udało się zidentyfikować, niemniej jednak uprawdopodobniły współpracę z innymi osobami.

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

III.

K. C. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Sąd uznał, że wina i sprawstwo K. C. (1) nie budzi najmniejszych wątpliwości i jest ewidentna. Sąd podzielił kwalifikację prawną rzecznika oskarżyciela publicznego, uznając, że oskarżony dopuścił się przestępstwa z art. 63 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii. Sąd zmienił jednak opis czynu w ten sposób, że początek czynu ustalił na okres nie wcześniej niż od dnia 1 stycznia 2018 roku do dnia 1 listopada 2018 roku oraz uznając, że środek odurzający, który można było uzyskać to ziele konopi innych niż włókniste.

art. 63 ust. 1 Ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii

- przestępstwo umyślne z zamiarem bezpośrednim (choć można je popełnić z zamiarem ewentualnym),

- zgodnie z definicją ustawową art. 4 pkt 28 u.o.p.n. przez uprawę maku lub konopi rozumie się każdą uprawę maku lub konopi bez względu na powierzchnię;

Biorąc pod uwagę treść art. 4 pkt 4 u.p.n., z którego wynika, że konopiami są: „konopie - rośliny z rodzaju konopie (C. L..)”, należy uznać, że konopie inne niż włókniste to: rośliny z rodzaju konopie (C. L..) (art. 4 pkt 4 u.p.n.), w których suma zawartości delta-9-tetrahydrokannabinolu oraz kwasu tetrahydrokannabinolowego ((...) - (...) (...)) w kwiatowych lub owocujących wierzchołkach roślin, z których nie usunięto żywicy, przekracza 0,20% w przeliczeniu na suchą masę (art. 4 pkt 5 u.p.n.).

Wskazać należy na zakres pojęciowy znamienia "uprawa konopi" w rozumieniu art. 63 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, która obejmuje całokształt zabiegów w produkcji roślin, w tym pielęgnację do momentu zbioru (Postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 23 sierpnia 2018 r. V KK 296/18, Lex nr 2549366). Odpowiedzialności karnej z powyższego przepisu ustawy podlega jedynie ta osoba, która swoim działaniem ogranicza się do uprawy ziela konopi.

Bezspornym w niniejszej sprawie jest fakt, że oskarżony prowadził uprawę tzn. marihuany, o czym świadczy protokół przeszukania mieszkania i opinię z zakresu chemii. Okoliczności tej nie przeczy także sam oskarżony.

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

K. C. (1), S. C.

I.

IV.

I.

IV.

Sąd wymierzył oskarżonym karę po 1 roku pozbawienia wolności uznając, że kara w takim wymiarze będzie karą adekwatną do stopnia winy oskarżonych. Kara orzeczona w wyższym wymiarze byłyby karą nazbyt surową. W opinii Sądu wymierzona kara czyni zadość społecznemu poczuciu sprawiedliwości, a także spełnia swoje zadania w zakresie prewencji generalnej, polegające na kształtowaniu w społeczeństwie postawy poszanowania prawa. Wymierzona oskarżonemu kara nie przekracza stopnia winy i społecznej szkodliwości zarzucanego przestępstw.

Sąd miał na uwadze:

- znaczącą rolę w grupie przestępczej,

- wysoką społeczna szkodliwość działania grupy przestępczej (rodzaj i charakter naruszonego dobra, rozmiar wyrządzonej szkody),

- motywację członków grupy, którą było osiągnięcie korzyści majątkowej;

- naruszone dobro chronione, jakim jest zdrowie i życie ludzkie;

- dotychczasowa karalność K. C. (1)

Okoliczności łagodzące:

- krótki okres działalności.

K. C. (1), S. C.

II.

V.

II.

V.

Przestępstwo z art. 56 ust. 3 u.o.p.n. jest występkiem zagrożonym karą grzywny i pozbawienia wolności od lat 2 do lat 12. Przepis wymaga wymierzenia obligatoryjnie kary grzywny obok kary pozbawienia wolności. jednocześnie zgodnie z dyspozycją przepisu art. 65 § 1 k.k. odsyłającego do przepisu art. 64 § 2 k.k., Sąd jest zobligowany do wymierzenia kary pozbawienia wolności powyżej dolnej granicy ustawowego zagrożenia.

Sąd wymierzając karę 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz karę grzywny w liczbie 200 stawek dziennych, uznał, że jest to kara adekwatna do stopnia winy oskarżonych. Kara orzeczona w wyższym wymiarze byłyby karą nazbyt surową. Wymierzona oskarżonym kara czyni zadość społecznemu poczuciu sprawiedliwości, a także spełnia swe zadania w zakresie prewencji generalnej, polegające na kształtowaniu w społeczeństwie postawy poszanowania prawa.

Sąd miał na względzie przede wszystkim:

1) wysoki stopień społecznej szkodliwości:

- rodzaj i rozmiar ujemnych następstw czynu, jakiego dopuścili się oskarżeni, w tym znaczące zagrożenie dla zdrowia i życia,

- ilość substancji psychotropowych 3792,6 gramów brutto amfetaminy,

- sposób i okoliczności popełnienia przestępstwa,

-umyślność,

- motywacja oskarżonych jaką była chęć osiągnięcia korzyści majątkowej;

2) sposób życia przed popełnieniem i zachowanie się po popełnieniu przestępstwa, w tym uprzednia karalność.

Sąd zgodnie z obligatoryjnym obowiązkiem wynikającym z art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii, wymierzył karę grzywny w liczbie 200 stawek dziennych, przyjmując, że wysokość jednej stawki wynosi 40 złotych.

Sąd ustalając liczbę stawek miał na uwadze przede wszystkim:

-motywację oskarżonych

- charakter czynu zabronionego i wysoką społeczną szkodliwość popełnionego przestępstwa godzącą w podstawowe wartości jakimi są zdrowie i życie,

- rodzaj i charakter naruszonego dobra,

- ilość substancji psychotropowych.

Ustalając wysokość stawki dziennej w kwocie 40 zł, Sąd uwzględnił warunki osobiste, rodzinne, w tym brak osób na utrzymaniu, sytuacje majątkową- brak majątku, możliwości zarobkowe oskarżonych, w tym wysokość osiąganych dochodów (S. C. wynagrodzenie oscylujące w granicach 3.500 zł- 4.000 zł, zaś K. C. (3) w granicach 3.000 zł0 3.200 zł). Wymierzona kara grzywny realizuje powszechną zasadę sprawiedliwości społecznej i praworządności. Zarówno kara grzywny jak i kara pozbawienia wolności nie przekraczają stopnia winy i społecznej szkodliwości przypisanego przestępstwa.

K. C. (1)

III.

III.

Sąd wymierzył K. C. (1) karę 4 miesięcy pozbawienia wolności, aprobując wymiar kary zaproponowany przez rzecznika oskarżenia publicznego jako wystarczający dla osiągnięcia celów kary i spełniający swoje zadania w zakresie prewencji generalnej, polegające na kształtowaniu w społeczeństwie postawy poszanowania prawa.

Sąd jako okoliczności łagodzące przyjął:

- częściowe przyznanie się do winy oskarżonego,

- stosunkowo niewielka ilość środków odurzających, które można było uzyskać z uprawy.

Okoliczności obciążające:

- godzenie w najwyższe dobro chronione prawem jakim jest zdrowie i życie ludzkie

K. C. (1), S. C.

VI.

VII.

I., II. i III.

IV. i V.

Sąd połączył oskarżonemu K. C. (1) kary jednostkowe pozbawienia wolności wymierzone w punkcie I., II. i III. części dyspozytywnej wyroku, orzekając karę łączną 3 lat pozbawienia wolności. Sąd miał możliwość wymierzenia oskarżonemu kary od 2 lat i 7 miesięcy od 3 lat i 10 miesięcy pozbawienia wolności.

Sąd połączył także oskarżonemu S. C. kary jednostkowe pozbawienia wolności wymierzone w punkcie IV. i V. części dyspozytywnej wyroku, orzekając karę łączną 2 lat i 10 miesięcy pozbawienia wolności. Sąd miał możliwość wymierzenia oskarżonemu kary od 2 lat i 7 miesięcy od 3 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Sąd w stosunku do obu oskarżonych zastosował zasadę asperacji i wymierzył karę w wysokości wyższej od najwyższej z orzeczonych kar jednostkowych, ale niższej niż ich suma. Sąd uznał, że nie zachodzą przesłanki do pełnej kumulacji, gdyż kumulacja kar stanowi dolegliwość, która przekraczałaby potrzeby resocjalizacyjne.

Sąd ma na względzie, że w okresie popełnienia przestępstw obowiązywały inne przepisy odnośnie kary łącznej, niemniej jednak w ocenie Sądu nie zachodziły przesłanki do pełnej absorpcji kary, dlatego też Sąd nie zastosował przepisów w brzmieniu poprzednio obowiązującym. Orzeczenie kary łącznej w wysokości odpowiadającej najwyższych z podlegających łączeniu kar, prowadziłoby do stanu bezkarności za pozostałe czyny. Fakt ten spowodowałby u oskarżonych jak i w odczuciu społecznym przekonanie o nieponoszeniu konsekwencji karnej czynu.

K. C. (1), S. C.

IX.

II.

III.

V.

Sąd na podstawie przepisu art. 45 § 1 k.k. orzekł przepadek na rzecz Skarbu Państwa, równowartości korzyści majątkowej osiągniętej przez oskarżonych z przypisanego im w punkcie II. i III. w stosunku do K. C. (1) i w punkcie V. w stosunku do S. C., części dyspozytywnej wyroku przestępstwa. W orzecznictwie trafnie wskazuje się, że "korzyścią majątkową pochodzącą z przestępstwa w rozumieniu art. 45 § 1 k.k. są wszelkie składniki majątkowe pochodzące z popełnienia danego przestępstwa (o ile nie podlegają przepadkowi przedmiotów wymienionych w art. 44 § 1 i § 6 k.k.), a nie tylko osiągnięty zysk. Tak więc za nieuprawnione należy uznać wyliczanie kosztów, jakie sprawca zaangażował w przestępczy proceder (np. zakup środków odurzających, które następnie udzielał, przejazd po nie itp.), a potem pomniejszanie o tę wartość osiągniętej z przestępstwa korzyści, bo tego typu ekonomiczne kalkulacje w aspekcie zysku i strat są nie do przyjęcia" (wyrok SA w Katowicach z dnia 21 grudnia 2006 r., II AKa 394/06, KZS 2007, z. 5, poz. 57). Nadto korzyść musi mieć wartość ekonomiczną wyrażoną w pieniądzu. Zgodnie z orzeczeniem Sądu Najwyższego z dnia 26 sierpnia 2010 r., sygn I KZP 12/10, w skład korzyści majątkowej w rozumieniu art. 45 § 1 k.k., podlegającej przepadkowi, wchodzą również wszelkie wydatki poczynione przez sprawcę na uzyskanie przedmiotu pochodzącego z przestępstwa. Celem orzeczenia przepadku jest pozbawienie sprawcy wszystkiego, co z przestępstwa uzyskał. Środek ten pełni funkcje: represyjną, kompensacyjną wobec Skarbu Państwa, prewencyjną oraz wychowawczą.

Sąd wskazując wysokość przepadku oparł się na treść zeznań świadka, z których wynika, że za 1 kg amfetaminy kosztował najmniej 6.000 złotych, przy czym cena wynosiła także 8.000 zł i 9.000 zł. Sąd uznał na korzyść oskarżonych zgodnie z art. 4 § 1 k.k., najniższą wartość za kilogram amfetaminy, co wyniosło 22.755,60 złotych. Nadto Sąd podzielił w częściach równych kwotę przepadku i orzekł na każdego z oskarżonych kwotę 11.377,80 złotych. Odnosząc się do czynu przypisanego w punkcie III. części wyroku, przepadek został ustalony jako iloczyn 3 porcji handlowych i 40 złotych, również przyjmując na korzyść oskarżonego, trzy działki handlowe pomimo tego, że K. C. (1) mógł uzyskać nawet 7 działek handlowych.

K. C. (1), S. C.

X.

II.

V.

Sąd zasądził od oskarżonych nawiązkę na cel zapobiegania i zwalczania narkomani. Zgodnie z przepisem art. 70 ust. 4 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii określony ww. środek karny, Sąd może orzec fakultatywnie, w razie skazania sprawcy za przestępstwa z art. 53–63 powołanej ustawy. W przedmiotowej sprawie oskarżeni dopuścili się czynów, o których mowa w powołanym przepisie, a z uwagi na ich oddziaływanie na zdrowie i życie wielu ludzi, Sąd zdecydował się orzec środek karny w postaci nawiązki na rzecz (...) Towarzystwa (...) dla (...) w W. P., uznając to za celowe z uwagi na wskazane powyżej okoliczności. Wysokość nawiązki została ustalona zgodnie z ogólnymi zasadami wymiaru kary wymienionymi w przepisie art. 53–56 k.k. W konsekwencji, Sąd orzekł wobec K. C. (1) nawiązkę w kwocie 2.000 złotych z tytułu popełnienia przestępstwa przypisanego w pkt II. części dyspozytywnej wyroku oraz w kwocie 500 złotych z tytułu popełnienia przestępstwa przypisanego w pkt III. części dyspozytywnej wyroku. Wobec S. C., Sąd orzekł nawiązkę w kwocie 2.000 złotych z tytułu popełnionego przestępstwa przypisanego w pkt V. części dyspozytywnej wyroku.

5.  Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

K. C. (1), S. C.

VIII.

I.- V.

Zgodnie z zasadą obligatoryjnego zaliczenia na poczet orzeczonej kary okresu rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie, tzn. zarówno okresu tymczasowego aresztowania, jak i zatrzymania. Sąd na podstawie art. 63 § 1 k.k. zaliczył oskarżonym na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności, okres rzeczywistego pozbawienia wolności tj. okres zatrzymania i tymczasowego aresztowania przy czym jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności równa się jednemu dniowi kary pozbawienia wolności. I tak,

- oskarżonemu K. C. (1) okres od dnia 1 listopada 2018 roku, od godziny 00:20 do dnia 12 marca 2020 roku,

- oskarżonemu S. C. okres od dnia 1 listopada 2018 roku, od godziny 00:20 do dnia 13 marca 2020 roku do godziny 16:05.

K. C. (1), S. C.

XI.

I.- V.

Sąd orzekł przepadek dowodów rzeczowych, które służyły lub były przeznaczone do popełnienia przestępstwa przez oskarżonych K. C. (1) i S. C., w tym substancje psychotropowe w postaci amfetaminy, a także bryłę korzeniową rośliny konopi, ziele konopi innych niż włókniste, poszewkę na poduszkę, która służyła do ich przechowywania i transportowania oraz torby foliowe z zaciskiem strunowym. Jednocześnie Sąd zarządził, że przepadek dowodów rzeczowych zostanie wykonany poprzez ich zniszczenie, i w tym celu dowody rzeczowe przekazać właściwej jednostce Policji.

K. C. (1), S. C.

XII.

I.-V.

Odnosząc się do śladów kryminalistycznych, zgodnie z ugruntowanym już orzecznictwem, nie są one przedmiotami w rozumieniu art. 44 k.k. i w konsekwencji nie jest prawnie dopuszczalne orzeczenie ich przepadku. Nadto nie jest możliwe dokonanie ich zwrotu uprawnionym, traktuje się je bowiem jako integralną część akt sprawy i jako dowód powinny znajdować się w aktach sprawy aż do czasu ich zniszczenia, w związku z upływem terminu określonego w przepisach o archiwizacji akt.

S. C.

XIII.

IV.- V.

Sąd z uwagi na udział w sprawie obrońcy oskarżonego działającego z urzędu zarówno w trakcie postępowania przygotowawczego jak i sądowego, zasądził koszty obrony z urzędu świadczonej na rzecz S. C. przez adwokata P. M. w kwocie 2.140,20 złotych brutto. Za postępowanie przygotowawcze, Sąd zasądził kwotę 300 złotych, za pierwszą rozprawę przed Sądem 600 złotych i za kolejne siedem terminów rozpraw 20 % z 600 złotych, a zatem po 120 złotych (łącznie 840 złotych), co daje łączną kwotę 1.740 złotych. Po powiększeniu o stawkę podatku VAT (23%) tj. 400,20 złotych, koszty obrony wyniosły 2.140,20 złotych brutto. Powyższe stawki wynikają z przepisów § 17 ust. 1 pkt 2, § 17 ust. 2 pkt 5 oraz § 20 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu.

6.  inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

Nie dotyczy.

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

XIV.

Sąd zasądził od wszystkich oskarżonych koszty sądowe na nich przepadające, na podstawie art. 627 k.p.k. uznając, że oskarżeni swoim przestępnym zachowaniem wygenerowali koszty postępowania a ich sytuacja majątkowa pozwala na ich uiszczenie. Jednocześnie Sąd miał na uwadze, że większość przestępstw zarzuconych oskarżonym popełnianych było w celu osiągnięcia korzyści majątkowych. Ponadto oskarżeni zostali obciążeni opłatą sądową zgodnie z przepisem art. 2 ust. 1 pkt 4-5 w zw. z art. 3 ust. 1 Ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych. Zgodnie z powołanymi przepisami wysokość opłaty została uzależniona od wysokości orzeczonej kary pozbawienia wolności oraz wysokości wymierzonej kary grzywny. W świetle art. 2 ust. 1 pkt 4 powołanej ustawy skazany w pierwszej instancji na karę pozbawienia wolności do 2 lat, obowiązany jest uiścić opłatę w wysokości 300 zł, natomiast zgodnie z pkt 5 powołanego przepisu, w przypadku skazania w pierwszej instancji na karę pozbawienia wolności do 5 lat obowiązany jest uiścić opłatę w wysokości 400 zł. Dodatkowo zgodnie art. 3 ust. 1 ww. ustawy w razie orzeczenia grzywny obok kary pozbawienia wolności dodatkowo dolicza się opłatę w wysokości 20% od kwoty wymierzonej grzywny. I tak:

1) K. C. (1) wymierzono grzywnę w kwocie 000 zł, z czego 20% wynosi 00 zł. Łącznie opłata wyniosła zatem 9.720 zł + 400 zł= 2.000 zł.

2) S. C. wymierzono grzywnę w kwocie 8.000 zł, z czego 20% wynosi 1.600 zł. Łącznie opłata wyniosła zatem 1.600 + 400 zł= 2.000zł.

7.  Podpis

Sędzia Marcin Sosiński