Sygn. akt II AKz 941/20
Dnia 15 września 2020 roku
Sąd Apelacyjny w Katowicach II Wydział Karny w składzie:
Przewodniczący: Sędzia SA Wojciech Kopczyński
Sędziowie: SA Grzegorz Wątroba
SA Wojciech Paluch (spr.)
Protokolant: Anna Moczek
po rozpoznaniu w sprawie M. L.
oskarżonego o popełnienie przestępstwa z art. 197 § 3 pkt 1 k.k. i inne
zażaleń obrońcy oskarżonego
na postanowienie Sądu Okręgowego w Gliwicach
z dnia 13 sierpnia 2020 roku, sygn. akt IV K 55/20
w przedmiocie dalszego określenia czasu trwania tymczasowego aresztowania
na podstawie 437 § 1 i 2 k.p.k.
p o s t a n a w i a
1. zmienić pkt 1 zaskarżonego postanowienia w ten sposób, że uzupełnić jego podstawę prawną o art. 249 § 1 k.p.k.;
2. w pozostałym zakresie utrzymać w mocy postanowienie w zaskarżonej części.
W pkt 1 postanowienia z dnia 13 sierpnia 2020 roku, sygn. akt IV K 55/20, Sąd Okręgowy w Gliwicach na podstawie na podstawie art. 264 § 2 k.p.k. w zw. z art. 258 § 2 k.p.k. utrzymał w mocy środek zapobiegawczy w postaci tymczasowego aresztowania, zastosowany wobec M. L. postanowieniem Sądu Rejonowego w Zabrzu z dnia 29 grudnia 2019 roku, sygn. akt II Kp 837/19 do dnia 1 grudnia 2020 roku do godz. 11:50.
Powyższe postanowienie zostało zaskarżone przez obrońcę oskarżonego, który to podniósł zarzut błędu w ustaleniach faktycznych poczyniony przez sąd I instancji i w konsekwencji wniósł o zmianę zaskarżonego postanowienia poprzez uchylenie tymczasowego aresztowania zastosowanego wobec M. L., względnie o jego zmianę na wolnościowy środek zapobiegawczy.
Sąd Apelacyjny zważył, co następuje.
Zażalenie obrońcy oskarżonego nie zasługuje na uwzględnienie, albowiem w przedmiotowej sprawie nadal konieczne jest stosowanie wobec oskarżonego M. L. najsurowszego środka zapobiegawczego w postaci tymczasowego aresztowania z uwagi na spełnienie zarówno przesłanki ogólnej, jak i przesłanki szczególnej z art. 258 § 2 k.p.k.
W pierwszej kolejności wskazać trzeba, że nieprawomocnym wyrokiem z dnia 13 sierpnia 2020 roku, sygn. akt IV K 55/20, Sąd Okręgowy w Gliwicach uznał M. L. za winnego popełniania przestępstw z art. 197 § 3 pkt 1 k.k. oraz art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii, dając tym samym wyraz swojemu przekonaniu, co do sprawstwa oskarżonego w zakresie tych czynów. Natomiast sam fakt wydania wyroku skazującego w pierwszej instancji uprawdopodabnia w stopniu dużym sprawstwo i winę M. L. odnośnie wspomnianych wyżej przestępstw, czyniąc tym samym zbyteczne omawianie konkretnych dowodów świadczących o występowaniu ogólnej przesłanki stosowania wszystkich środków zapobiegawczych z art. 249 § 1 k.p.k.
Jako, że w podstawie prawnej zaskarżonego rozstrzygnięcia sąd I instancji, zapewne omyłkowo, nie wskazał wspomnianej podstawy, a przecież warunkuje ona możliwość stosowania środków zapobiegawczych w ogóle, to sąd odwoławczy uzupełnił podstawę prawną pkt 1 zaskarżonego postanowienia o wspomniany przepis.
Swoją aktualność zachowała również przesłanka szczególna z art. 258 § 2 k.p.k. M. L. wymierzono bowiem powyższym wyrokiem karę łączną 3 lat i 1 miesiąca pozbawienia wolności. Wskazana wyżej okoliczność z woli ustawodawcy daje podstawę do stosowania izolacyjnego środka zapobiegawczego, bez potrzeby wykazywania, aby oskarżony podejmował w przeszłości jakiekolwiek próby bezprawnego utrudniania toczącego się obecnie procesu karnego. Jednocześnie odnosząc się do zarzutów skarżącego, że w przypadku zaliczenia dotychczasowego okresu rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie na poczet orzeczonej kary, to przy ewentualnym uprawomocnieniu się przedmiotowego wyroku, M. L. pozostanie do odbycia w jednostce penitencjarnej okres krótszy niż 3 lata, to podkreślić trzeba, że w orzecznictwie dominuje pogląd, który podziela również tut. Sąd Apelacyjny, że przepis art. 258 § 2 k.p.k. mówi o skazaniu na karę pozbawienia wolności "nie niższą niż 3 lata pozbawienia wolności", nie zaś o karze pozostałej do odbycia (por. postanowienie Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 7 sierpnia 2013 roku, sygn. akt II AKz 305/13, LEX nr 1362723).
Sąd Apelacyjny zaaprobował też termin, na jaki przedłużono stosowanie tymczasowego aresztowania, jak również w ocenie instancji odwoławczej jedynie środek zapobiegawczy o charakterze izolacyjnym jest w stanie zagwarantować ochronę toczącego się w niniejszej sprawie procesu karnego, a środki o charakterze wolnościowym, stosowane nawet kumulatywnie byłyby niewystarczające z uwagi na ich oczywiście mniejszą efektywność. Zabezpieczenie niniejszego postępowania właśnie w ten sposób, jest o tyle istotne, iż w chwili obecnej znajduje się ono w fazie międzyinstancyjnej, nie jest zatem znany kierunek ewentualnych środków odwoławczych, a zatem także postępowania odwoławczego. Nie sposób także przesądzać czy i jakie dowody będą konieczne do przeprowadzenia na dalszym etapie procesu.
Mając więc powyższe na uwadze Sąd Apelacyjny orzekł, jak w części dyspozytywnej postanowienia.
SSA Wojciech Paluch SSA Wojciech Kopczyński SSA Grzegorz Wątroba
- odpis postanowienia doręczyć oskarżonemu, jego obrońcy i prokuratorowi,
- zwrócić akta sprawy.
Katowice, dnia 15 września 2020 r.