UZASADNIENIE |
||||||||||||||||||||||||
Formularz UK 2 |
Sygnatura akt |
III Ka 197/21 |
||||||||||||||||||||||
Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników: |
1 |
|||||||||||||||||||||||
1. CZĘŚĆ WSTĘPNA |
||||||||||||||||||||||||
1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji |
||||||||||||||||||||||||
wyrok Sądu Rejonowego w Kaliszu z dnia 1 marca 2021 roku w sprawie IIK 344/20 |
||||||||||||||||||||||||
1.2. Podmiot wnoszący apelację |
||||||||||||||||||||||||
☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego |
||||||||||||||||||||||||
☐ oskarżyciel posiłkowy |
||||||||||||||||||||||||
☐ oskarżyciel prywatny |
||||||||||||||||||||||||
☒ obrońca |
||||||||||||||||||||||||
☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego |
||||||||||||||||||||||||
☐ inny |
||||||||||||||||||||||||
1.3. Granice zaskarżenia |
||||||||||||||||||||||||
1.1.1. Kierunek i zakres zaskarżenia |
||||||||||||||||||||||||
☒ na korzyść ☐ na niekorzyść |
☒ w całości |
|||||||||||||||||||||||
☐ w części |
☐ |
co do winy |
||||||||||||||||||||||
☐ |
co do kary |
|||||||||||||||||||||||
☐ |
co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia |
|||||||||||||||||||||||
1.1.2. Podniesione zarzuty |
||||||||||||||||||||||||
Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji |
||||||||||||||||||||||||
☒ |
art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu |
|||||||||||||||||||||||
☐ |
art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany |
|||||||||||||||||||||||
☒ |
art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia |
|||||||||||||||||||||||
☒ |
art. 438 pkt 3 k.p.k.
– błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, |
|||||||||||||||||||||||
☐ |
art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka |
|||||||||||||||||||||||
☐ |
||||||||||||||||||||||||
☐ |
brak zarzutów |
|||||||||||||||||||||||
1.4. Wnioski |
||||||||||||||||||||||||
☐ |
Uchylenie |
☒ |
zmiana |
|||||||||||||||||||||
2.
Ustalenie faktów w związku z dowodami |
||||||||||||||||||||||||
1.5. Ustalenie faktów |
||||||||||||||||||||||||
1.1.3. Fakty uznane za udowodnione |
||||||||||||||||||||||||
Lp. |
Oskarżony |
Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi |
Dowód |
Numer karty |
||||||||||||||||||||
2.1.1.1. |
||||||||||||||||||||||||
1.1.4. Fakty uznane za nieudowodnione |
||||||||||||||||||||||||
Lp. |
Oskarżony |
Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi |
Dowód |
Numer karty |
||||||||||||||||||||
2.1.2.1. |
||||||||||||||||||||||||
1.6. Ocena dowodów |
||||||||||||||||||||||||
1.1.5. Dowody będące podstawą ustalenia faktów |
||||||||||||||||||||||||
Lp. faktu z pkt 2.1.1 |
Dowód |
Zwięźle o powodach uznania dowodu |
||||||||||||||||||||||
1.1.6.
Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów |
||||||||||||||||||||||||
Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2 |
Dowód |
Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu |
||||||||||||||||||||||
3. STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków |
||||||||||||||||||||||||
Lp. |
Zarzut |
|||||||||||||||||||||||
3.1. |
Błędu w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, polegający na: a) błędnym ustaleniu, że pojazd marki S. nr rej (...) w dniu 2 stycznia 2019 przebywał w Danii i T. K. nie wykonał w tym dniu badania technicznego, podczas gdy całość zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego potwierdza że pojazd ten faktycznie przebywał w w/w dniu w K., zaś badanie zostało wykonane. b) nieustaleniu faktu istotnego dla rozstrzygnięcia sprawy, że pojazd marki S. nr rej (...) został przewieziony na lawecie w styczniu 2019 do Polski celem naprawy usterki silnika która wystąpiła w pojeździe, a następnie odwieziony na lawecie do Danii w dniu 4 stycznia 2019r ciągnikiem siodłowym M. (...), mimo że w/w fakt znajduje potwierdzenie w materiale dowodowym sprawy. c) nieustaleniu faktu istotnego dla rozstrzygnięcia sprawy, że Ł. C. zwracał się do oskarżonego z prośbą o pomoc w naprawie pojazdu marki S. nr rej (...), mimo iż w/ fakt znajduje potwierdzenie w zgromadzonym materiale dowodowym sprawy. d) nieustaleniu faktu, że kierowca P. S. poruszał się pojazdem M. (...) w dniu 4 stycznia 2019r na trasie z K. do Dani, mimo że dowód ten był istotny dla rozstrzygnięcia sprawy i wynikał z materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie. |
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny |
||||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny |
||||||||||||||||||||||||
Uchybienie o jakim mowa w art. 438 pkt 3 k.p.k. (błąd w ustaleniach faktycznych) ma miejsce wówczas, gdy zasadność ocen i wniosków wyprowadzonych przez sąd orzekający z okoliczności ujawnionych w toku przewodu sądowego, nie odpowiada zasadom prawidłowego rozumowania. Błąd taki może stanowić wynik niepełności postępowania dowodowego (tzw. błąd braku), bądź określonych nieprawidłowości w zakresie oceny dowodów (tzw. błąd dowolności). Może być on zatem wynikiem nieznajomości określonych dowodów lub braku przestrzegania dyrektyw obowiązujących przy ich ocenie (wyrok SA w Warszawie z dnia 14.06.2017 r., II AKa 83/17, LEX nr 2330649).Powyższe uchybienia w niniejszej sprawie nie wystąpiły. Wbrew twierdzeniom apelacji Sąd I instancji trafnie uznał , że oskarżony wyczerpał swoim zachowaniem znamiona występku z art. 271§ 1 kk. Obrońca oskarżonego nie zgadzając się w apelacji z tym ustaleniem podniósł , iż nie przemawia za tym cały zgromadzony w sprawie materiał dowodowy. Odnosząc się do podniesionego zarzutu apelacji wskazać należy , że Sąd Rejonowy w pisemnych motywach zaskarżonego wyroku podał , dlaczego nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego i wspierającym jego linię obrony zeznaniom świadków P. S. ,Ł. C. , J. C. i R. K.. Sąd I instancji swoje stanowisko w tej kwestii przekonywująco i należycie uzasadnił. Odniósł się również szczegółowo do zeznań świadka J. B. i poddał je wnikliwej analizie , konfrontując z wersją wydarzeń przedstawioną przez T. K. oraz w/w świadków. To samo Sąd orzekający uczynił w stosunku do rzeczowego materiału dowodowego, a przedstawiona w pisemnych motywach zaskarżonego wyroku argumentacja w tym zakresie jest w ocenie Sądu odwoławczego logiczna i przekonywująca , nie ma więc potrzeby jej powielania. Należy jedynie dodać , że prezentowane przez skarżącego stanowisko dowodzi jedynie braku akceptacji dla wywodów Sądu I instancji , obrońca oskarżonego w wywiedzionej apelacji przemilcza i instrumentalnie omija natomiast zupełnie kluczowy w sprawie fakt , a mianowicie to ,iż oskarżony jako diagnosta ,a więc osoba upoważniona do przeprowadzenia badania technicznego przedmiotowego pojazdu w jego dowodzie rejestracyjnym wskazał jego stan licznika na dzień 2 stycznia 2019 roku na 780 000 km , podczas , gdy posiadał on już w dniu 16 czerwca 2018 roku przebieg wskazujący na przejechanie 806618 km , co wynikało jasno z niekwestionowanych danych zapisanych w tachografie cyfrowym. Apelujący w żaden sposób do powyższej kwestii się nie odniósł. ,a potwierdza ona w ocenie Sądu odwoławczego trafną tezę Sądu Rejonowego , iż T. K. w rzeczywistości badania technicznego wskazanego pojazdu wówczas nie wykonał. Nie sposób bowiem uznać za wiarygodne wyjaśnień oskarżonego w tym zakresie , że nastąpił jedynie ,, czeski błąd ‘’ i omyłkowo wpisał takie dane. Zgodzić się też należało z konstatacją sądu meritii , że brak było jakiejkolwiek logiki w tym , aby transportować przedmiotowy pojazd ponownie do Danii w sytuacji , gdy jego kierowca znajdował się w Polsce. Nie można pominąć i tego , iż zgodnie z jego zeznaniami wrócił on tam korzystając z aplikacji blablacar , gdy nie było przecież żadnych przeszkód , aby uczynił to jadąc z P. S. , który rzekomo miał równocześnie wtedy na lawecie specjalnie zawozić ten samochód do Danii. Nie sposób wreszcie przyjąć za przekonywujące stwierdzeń oskarżonego , iż tachograf w/w auta nie zarejestrował jego ruchu w czasie ,, pobytu ‘’ w Polsce i jego naprawy , co miało być według w/w wynikiem reguły tzw. ,, złotej strzały” , gdyż wyjazd takiego pojazdu ze stacji diagnostycznej ,a następnie jego wjazd na naczepę ciężarową niskopodwoziową z pewnością przekroczyłby podawany przez T. K. czas. Tymczasem analiza danych cyfrowych wykazała , że ciągnik siodłowy marki S. o numerze rejestracyjnym (...) według zapisów w tachografie w dniu 21 grudnia 2018 roku zakończył jazdę o godzinie 14.27 w Danii ( stan licznika 871 207 ) i z takim samym przebiegiem kilometrów ( 871 207 ) ruszył w trasę w dniu 7 stycznia 2019 roku o godzinie 06.02 ,a przecież świadek P. S. utrzymywał , że po jego naprawie miał sam nim zjeżdżać z lawety w Danii , co oczywiście znalazłoby odzwierciedlenie w stanie licznika auta , gdyby tak rzeczywiście było, a pojazd ten dodatkowo wcześniej miał także się poruszać na terenie stacji diagnostycznej w Polsce . Reasumując Sąd Rejonowy prawidłowo ocenił więc wszystkie zebrane w sprawie dowody i na tej podstawie poczynił trafne ustalenia faktyczne. Nie wykraczają one poza granice swobodnej oceny dowodów , która to ocena nie wykazała istotnych błędów natury faktycznej i logicznej , zgodna była ze wskazaniami wiedzy i doświadczenia życiowego. W uzasadnieniu Sąd wskazał jakie fakty uznał za ustalone , na czym oparł poszczególne ustalenia ,a następnie wyprowadził z dokonanych ustaleń prawidłowe wnioski w zakresie sprawstwa oskarżonego i wymierzonej mu kary. |
||||||||||||||||||||||||
Wniosek |
||||||||||||||||||||||||
O zmianę zaskarżonego orzeczenia i uniewinnienie oskarżonego od zarzucanego mu czynu. |
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny |
|||||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny. |
||||||||||||||||||||||||
Kontrola instancyjna nie wykazała , aby sąd I instancji dopuścił się uchybień wskazanych w apelacji obrońcy oskarżonego. Wobec bezzasadności więc podniesionego zarzutu apelacyjnego nie zasługiwał też na uwzględnienie wniosek obrońcy oskarżonego o jego uniewinnienie. |
||||||||||||||||||||||||
3.2. |
Naruszenie przepisów postępowania mające istotny wpływ na treść orzeczenia tj. a) art. 4 k.p.k. poprzez nieuwzględnienie przy rozpoznaniu sprawy szeregu dowodów przemawiających na korzyść oskarżonego oraz wydanie orzeczenia całkowicie sprzecznego ze zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym, b) art. 7 k.p.k. poprzez nieuwzględnienie przy formułowaniu orzeczenia dowodów przemawiających na korzyść oskarżonego, oraz przekroczenie granic swobodnej oceny dowodów i dokonanie oceny dowodów w sposób sprzeczny z zasadami prawidłowego rozumowania, wskazaniami wiedzy i doświadczenia życiowego, c) art. 5 § 2 k.p.k. poprzez rozstrzygnięcie niedających się usunąć wątpliwości w sprawie na niekorzyść oskarżonego. d) art. 9 k.p.k poprzez nie podjęcie z urzędu czynności zmierzających do wyjaśnienia zakwestionowanych w procesie faktów. |
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny |
||||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny |
||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||
Wniosek |
||||||||||||||||||||||||
O zmianę zaskarżonego orzeczenia i uniewinnienie oskarżonego od zarzucanego mu czynu. |
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny |
|||||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny. |
||||||||||||||||||||||||
Kontrola instancyjna nie wykazała , aby sąd I instancji dopuścił się uchybień wskazanych w apelacji obrońcy oskarżonego. Wobec bezzasadności więc podniesionego zarzutu apelacyjnego nie zasługiwał też na uwzględnienie wniosek obrońcy oskarżonego o jego uniewinnienie. |
||||||||||||||||||||||||
3.3. |
3.Naruszenie art.271§1 kk poprzez nieuzasadnione zastosowanie. |
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny |
||||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny |
||||||||||||||||||||||||
W pierwszej kolejności należało się odnieść do konstrukcji apelacji, by stwierdzić, że zarzuty apelacji sformułowane zostały wadliwie. Zarzut powinien dotyczyć bowiem uchybienia o charakterze pierwotnym, natomiast nie stawia się dodatkowo zarzutu w stosunku do jego następstw, czyli dalszych uchybień (uchybienia wtórne). Uchybienia wtórne, będące następstwem uchybienia pierwotnego, świadczą bowiem o istotności (relewantności) zarzutu pierwotnego, skoro jego zaistnienie powoduje dalsze konsekwencje. Z tego powodu uchybienia wtórne powinny zostać wykorzystane przez skarżącego, jako podstawa do wykazania, że zarzucane uchybienie pierwotne mogło mieć wpływ na treść orzeczenia z uwagi na jego następstwa w sferze związanej z prawidłowością wydanego orzeczenia. Taki wymóg wykazania wpływu uchybienia na treść orzeczenia wynika z podstaw odwoławczych zawartych w art. 438 pkt 2 i 3 k.p.k. Dlatego też należało postawić wyłącznie zarzuty obrazy prawa procesowego i wykazać w nich, że te uchybienia mogły mieć wpływ na treść wyroku w zakresie prawidłowości ustaleń faktycznych (por. D. Świecki, komentarz do art. 438 k.p.k. [w] D. Świecki (red.), Kodeks postępowania karnego. Tom II. Komentarz aktualizowany, LEX/el. 2019). Z kolei podniesienie w jednym środku zaskarżenia zarzutu obrazy prawa materialnego (pkt 3 apelacji) oraz zarzutów błędu w ustaleniach faktycznych ( pkt 1 apelacji ) i obrazy przepisów postępowania ( pkt 2 apelacji ) powoduje tak daleko idącą sprzeczność tego środka, że uniemożliwia wręcz łączne rozpoznanie stawianych w nim zarzutów. Oczywiste jest bowiem, że zarzut obrazy prawa materialnego może być skutecznie postawiony w wypadku niekwestionowania ustaleń faktycznych; w przeciwnym razie niewłaściwie ustalone fakty nie mogą stanowić podstawy subsumcji. Nie oznacza to jednak niemożności rozpoznania apelacji w ogóle, powoduje jednak konieczność rozważania w pierwszej kolejności zarzutów obrazy przepisów prawa procesowego, prowadzących do błędów w ustaleniach faktycznych, które, w wypadku trafności, wykluczają możliwość rozpoznania zarzutu obrazy prawa materialnego, zaś w wypadku nieskuteczności - otwierają drogę do rozpoznania tego zarzutu (por. odpowiednio postanowienie SN z dn. 14.05.2003 r., II KK 26/03, LEX nr 78385; postanowienie SN z dn. 18.03.2003 r., IV KKN 207/00, LEX nr 77446; postanowienie SN z dn. 9.01.2002 r., V KKN 319/99, LEX nr 53010). |
||||||||||||||||||||||||
Wniosek |
||||||||||||||||||||||||
O zmianę zaskarżonego orzeczenia i uniewinnienie oskarżonego od zarzucanego mu czynu. |
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny |
|||||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny. |
||||||||||||||||||||||||
Kontrola instancyjna nie wykazała , aby sąd I instancji dopuścił się uchybień wskazanych w apelacji obrońcy oskarżonego. Wobec bezzasadności więc podniesionego zarzutu apelacyjnego nie zasługiwał też na uwzględnienie wniosek obrońcy oskarżonego o jego uniewinnienie. |
||||||||||||||||||||||||
4. OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU |
||||||||||||||||||||||||
4.1. |
||||||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności |
||||||||||||||||||||||||
5. ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO |
||||||||||||||||||||||||
1.7. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji |
||||||||||||||||||||||||
5.1.1. |
Przedmiot utrzymania w mocy |
|||||||||||||||||||||||
Na podstawie art. 437§ 1 kpk wyrok sądu I instancji utrzymany w mocy w całości. |
||||||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach utrzymania w mocy |
||||||||||||||||||||||||
Uznanie apelacji za niezasadną. Omówiono w pkt 3. |
||||||||||||||||||||||||
1.8. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji |
||||||||||||||||||||||||
5.2.1. |
Przedmiot i zakres zmiany |
|||||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach zmiany |
||||||||||||||||||||||||
1.9. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji |
||||||||||||||||||||||||
1.1.7. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia |
||||||||||||||||||||||||
5.3.1.1.1. |
||||||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uchylenia |
||||||||||||||||||||||||
5.3.1.2.1. |
Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości |
|||||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uchylenia |
||||||||||||||||||||||||
5.3.1.3.1. |
Konieczność umorzenia postępowania |
|||||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia |
||||||||||||||||||||||||
5.3.1.4.1. |
||||||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uchylenia |
||||||||||||||||||||||||
1.1.8. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania |
||||||||||||||||||||||||
1.10. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku |
||||||||||||||||||||||||
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
|||||||||||||||||||||||
6. Koszty Procesu |
||||||||||||||||||||||||
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
|||||||||||||||||||||||
II |
Podstawa rozstrzygnięcia art. 636§ 1kpk w zw. z art. 634 kpk. |
|||||||||||||||||||||||
7. PODPIS |
||||||||||||||||||||||||
SSO Patryk Pietrzak |
1.11. Granice zaskarżenia |
|||||
Kolejny numer załącznika |
1 |
||||
Podmiot wnoszący apelację |
Obrońca oskarżonego |
||||
Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja |
wyrok Sądu Rejonowego w Kaliszu w sprawie II K 344/20 z dnia 1 marca 2021 roku |
||||
0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia |
|||||
☒ na korzyść ☐ na niekorzyść |
☒ w całości |
||||
☐ w części |
☐ |
co do winy |
|||
☐ |
co do kary |
||||
☐ |
co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia |
||||
0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty |
|||||
Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji |
|||||
☒ |
art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu |
||||
☐ |
art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany |
||||
☒ |
art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia |
||||
☒ |
art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, |
||||
☐ |
art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka |
||||
☐ |
|||||
☐ |
brak zarzutów |
||||
0.1.1.4. Wnioski |
|||||
☐ |
Uchylenie |
☒ |
Zmiana |