Sygn. akt: I C 279/21
Dnia 3 września 2021 r.
Sąd Okręgowy w Olsztynie I Wydział Cywilny
w składzie następującym:
|
Przewodniczący: |
sędzia SO Przemysław Jagosz |
po rozpoznaniu w dniu 3 września 2021 r. w Olsztynie
na posiedzeniu niejawnym w trybie art. 148 1 k.p.c.
sprawy z powództwa (...) Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo- Kredytowej im. Św. Brata A. z siedzibą w S.
przeciwko K. B.
o zapłatę
I. zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 99 904,22 zł z umownymi odsetkami za opóźnienie w wysokości dwukrotności ustawowych odsetek za opóźnienie, liczonymi od kwoty 94 027,45 zł za okres od 25.11.2019 r. do dnia zapłaty;
II. za zastępowanie nieznanego z miejsca pobytu pozwanego przyznaje kuratorowi D. W. wynagrodzenie w kwocie 1080 zł, które nakazuje wypłacić z zaliczki uiszczonej przez powoda,
III. zasądza od pozwanego na rzecz powoda zwrot kosztów procesu w kwocie 11 493 zł z ustawowymi odsetkami od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty.
Sygn. akt I C 279/21
Powód żądał od pozwanego zapłaty 99 904,22 zł z umownymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od kwoty 94 027,45 zł za okres od dnia 25.11.2019 r. do dnia zapłaty oraz zwrotu kosztów procesu.
W uzasadnieniu wskazał, że z pozwanym łączyła go umowa pożyczki, która została wypowiedziana z uwagi na niewywiązywanie się przez pozwanego z obowiązku spłaty rat. Przedmiotem pozwu jest natomiast niezwróconej część kapitału pożyczki wraz z umówionymi odsetkami za korzystanie z kapitału pożyczki, jak również za opóźnienie w jej spłacie.
Kurator ustanowiony dla nieznanego z miejsca pobytu pozwanego pomimo poczynionych starań nie ustalił tego miejsca i ostatecznie wniósł o oddalenie powództwa i przyznanie odpowiedniego wynagrodzenia.
Ponieważ żadna ze stron w swoich pierwszych pismach procesowych nie wnosiła o skierowanie sprawy na rozprawę i nie kwestionowała treści ani pochodzenia dokumentów przedłożonych jako dowody, sprawę można było rozpoznać na posiedzeniu niejawnym w trybie art. 148 1 Kodeksu postępowania cywilnego (k.p.c.).
W świetle treści przedstawionych przez powoda i niebudzących wątpliwości dokumentów w sprawie należało natomiast przyjąć, że:
1. Strony zawarły umowę pożyczki, zgodnie z którą pozwany pożyczył od powodowej kasy oszczędnościowo-kredytowej kwotę 99 999 zł, którą zobowiązał się spłacać w miesięcznych ratach w okresie od 16.07.2018 r. do 16.06.2026 r.
2. Pożyczka zostało oprocentowana według stopy zmiennej, a zasady jej zmiany zostały jasno określone w pkt. 7 umowy.
3. W umowie wskazano wszystkie elementy wymagane przepisami ustawy o kredycie konsumenckim, zaś prowizję i wysokość opłat za zabezpieczenie wskazano jednoznaczne w pkt. 16 i 24.
4. Na wypadek opóźnienia w spłacie pożyczki zastrzeżono podwyższone odsetki w wysokości dwukrotności ustawowych odsetek za opóźnienie (pkt 18).
5. Zgodnie z pkt. 31 wypowiedzenie umowy przez powódkę mogło nastąpić m.in. w przypadku braku zapłaty przez pozwanego pełnych rat spłaty za co najmniej dwa okresy płatności – po uprzednim wezwaniu do spłaty zaległości.
6. Po zaprzestaniu spłaty pełnych rat powódka dwukrotnie wezwała pozwanego do spłaty zaległości, przy czym w dacie drugiego wezwania (18.06.2019 r.) zaległość przekraczała już kwotę pełnych rat za dwa okresy płatności (por. wezwanie k. 22 i historia operacji k. 18 akt sprawy).
7. W obu wezwaniach poinformowano pozwanego o możliwości złożenia wniosku o restrukturyzację zadłużenia.
8. W związku z brakiem spłaty, pismem z dnia 17.07.2019 r. powódka wypowiedziała umowę z zachowaniem trzydziestodniowego terminu wypowiedzenia, liczonego od daty otrzymania pisma.
9. Wezwania i wypowiedzenie skierowano na wskazany w umowie adres pozwanego, pod którym odbierał korespondencję (por. umowa k. 9 i potwierdzenia odbioru k. 24 i 26 akt sprawy).
10. W tym stanie rzeczy, wypowiedzenie umowy nastąpiło zgodnie z jej postanowieniami i z zachowaniem przepisów regulujących obowiązki powódki w tym zakresie (tj. po uprzednim wezwaniu do zapłaty i pouczeniu o możliwości ubiegania się o restrukturyzację zadłużenia), zgodnie z art. 720 Kodeksu cywilnego (k.c.) i umową stron, pozwany po upływie terminu wypowiedzenia zobowiązany był do zwrotu na rzecz powódki niespłaconej dotychczas kwoty kapitału pożyczki oraz umówionych odsetek za korzystanie z tego kapitału oraz za opóźnienie w spłacie rat.
11. Wysokość tych należności wynika z historii rachunku służącego do obsługi umowy pożyczki oraz z rozliczenia z dnia 25.11.2019 r., na podstawie których można przyjąć, że pozwany na tę datę winien zwrócić:
a) niespłacony kapitał pożyczki w kwocie 94 027,45 zł,
b) odsetki umowne za korzystanie z kapitału pożyczki w okresie obowiązywania umowy w kwocie 5 598,93 zł,
c) podwyższone odsetki za opóźnienie w spłacie rat – w kwocie 277,84 zł,
tj. łącznie kwotę 99 904,22 zł.
12. Ponadto powódka – zgodnie z art. 481 § 1 k.c. i pkt. 18 umowy – mogła żądać dalszych umownych odsetek za opóźnienie w wysokości dwukrotności ustawowych odsetek za opóźnienie.
13. Uznając zatem roszczenie powódki za udowodnione i wymagalne, na podstawie art. 720 k.c. i art. 353 § 1 k.c., powództwo uwzględniono w całości – jak w pkt. I sentencji wyroku.
14. Zgodnie z przepisami § 2 pkt 6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22.10.2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz § 1 ust. 1 i 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 9.03.2018 r. w sprawie określenia wysokości wynagrodzenia i zwrotu wydatków poniesionych przez kuratorów (…), kuratorowi pozwanego przyznano wynagrodzenie w kwocie odpowiadającej 20% maksymalnej stawki, uwzględniając znaczny nakład pracy związany z poszukiwaniem pozwanego, z drugiej zaś strony stosunkowo nieskomplikowany faktycznie lub prawnie charakter samej sprawy (por. pkt II sentencji wyroku).
15. Zgodnie z art. 98 k.p.c., w pkt. III sentencji wyroku na rzecz wygrywającego proces powoda zasądzono od pozwanego zwrot kosztów postępowania, które obejmowały:
a) opłatę od pozwu (4 996 zł),
b) wynagrodzenie pełnomocnika powódki (radcy prawnego) w stawce wynikającej z § 2 pkt 6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22.10.2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (5 400 zł),
c) opłatę za pełnomocnictwo (17 zł),
d) wydatki na wynagrodzenie kuratora ustanowionego na wniosek powódki i pokryte z wniesionej przez niego zaliczki (1 080 zł),
przyznając nadto od tych kosztów ustawowe odsetki za opóźnienie od daty uprawomocnienia się wyroku.