Sygn. akt V U 780/20
Dnia 5 października 2020 r.
Sąd Okręgowy w Kaliszu V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
w składzie:
Przewodniczący: SSO Romuald Kompanowski
Protokolant: st.sekr.sądowy Justyna Dzikowska
po rozpoznaniu w dniu 5 października 2020 r. w Kaliszu
odwołania M. K.
od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.
z dnia 19 maja 2020 r. Nr (...)
w sprawie M. K.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.
o emeryturę pomostową
Oddala odwołanie
Sygn. akt VU 780/20
Decyzjami z 19 maja 2020 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. odmówił M. K. prawa do emerytury pomostowej albowiem wnioskodawca nie posiada co najmniej 15-letniego okresu stałego i w pełnym wymiarze czasu pracy zatrudnienia w warunkach szczególnych wykonywanego przed dniem 1 stycznia 1999 r., nie posiada jakiegokolwiek okresu pracy w warunkach szczególnych lub w szczególnym charakterze w rozumieniu przepisów ustawy z 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych oraz nie osiągnął 60 – go roku życia.
Odwołanie od powyższej decyzji złożył M. K. powołując się na ponad 15-letni okres pracy w warunkach szczególnych przypadający w latach 1979 – 2018 oraz pracę w latach 2003 – 2014 w charakterze kierowcy pojazdu przewożącego niebezpieczne materiały.
W odpowiedzi na powyższe organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania powołując się na te same co w zaskarżonej decyzji okoliczności.
Sąd ustalił, co następuje:
Odwołujący M. K. urodzony (...), wykonywał w latach 1979 - 2018 pracę kierowcy samochodu ciężarowego o ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony.
dowód: świadectwa pracy, dekrety płacowe – w aktach ZUS.
Sąd zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 4 ustawy z 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych (Dz. U. z 2017 r. poz. 664) prawo do emerytury pomostowej, z uwzględnieniem art. 5-12, przysługuje pracownikowi, który spełnia łącznie następujące warunki:
- urodził się po dniu 31 grudnia 1948 r.;
- ma okres pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze wynoszący co najmniej 15 lat;
- osiągnął wiek wynoszący co najmniej 55 lat dla kobiet i co najmniej 60 lat dla mężczyzn;
- ma okres składkowy i nieskładkowy, ustalony na zasadach określonych w art. 5-9 i art. 11 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i co najmniej 25 lat dla mężczyzn;
- przed dniem 1 stycznia 1999 r. wykonywał prace w szczególnych warunkach lub prace w szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy lub art. 32 i art. 33 ustawy o emeryturach i rentach z FUS;
- po dniu 31 grudnia 2008 r. wykonywał pracę w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3;
- nastąpiło z nim rozwiązanie stosunku pracy.
Jak wynika z przywołanego wyżej uregulowania, prawo do emerytury pomostowej mogą uzyskać mężczyźni mający ukończony 60 – ty rok życia. Jak wynika z daty urodzenia odwołującego – 22 kwietnia 1961 r. – na dzień wydania zaskarżonej decyzji jak i na dzień wyrokowania, odwołujący nie ma ukończonego wieku 60 lat.
Wskazane wyżej przesłanki nabycia prawa do emerytury pomostowej muszą być spełnione łącznie. Brak jednej z nich sprawia, że świadczenie nie może zostać przyznane.
Zaskarżona decyzja odmawiająca M. K. prawa do emerytury pomostowej nie narusza przywołanego wyżej uregulowania a to z kolei sprawia o bezzasadności odwołania.
Odwołanie więc jako nieuzasadnione podlegało oddaleniu.
Sąd nie miał w tych warunkach jakichkolwiek podstaw aby w formie orzeczenia merytorycznego wypowiadać się co pozostałych przesłanek, których spełnienie prowadzi do przyznania prawa do emerytury pomostowej a w szczególności czy wnioskodawca spełnia warunek pracy po 31 grudnia 2008 r. w warunkach szczególnych lub w szczególnym charakterze w rozumieniu przepisów ustawy o emeryturach pomostowych. Ani organ rentowy ani też sąd odwoławczy nie wydaje tego typu orzeczeń. Jedyne orzeczenia jakie można wydać w sprawie o emeryturę pomostową to orzeczenie przyznające prawo do tego świadczenia oraz ustalające jego wysokość względnie ustalające tylko jego wysokość, jeżeli prawo do świadczenia zostało ustalone wcześniej.
W tym stanie rzeczy, Sąd na mocy art. 477 14 § 1 k.p.c. orzekł jak w sentencji wyroku.