UZASADNIENIE

Pozwem wniesionym w dniu 4 września 2018r. powód (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowa w P. wniósł o zasądzenie od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej w W. kwoty 4.065,71 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od kwot:

-: 3.765,71 zł liczonymi od dnia 19 kwietnia 2018r. do dnia zapłaty,
-: 300,00 zł liczonymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty

oraz o zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego i opłaty skarbowej od pełnomocnictwa, według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu wskazano, iż w dniu 16 marca 2018r. doszło do kolizji drogowej, wskutek której uszkodzeniu uległ pojazd marki M. o nr rej. (...) stanowiący własność A. M.. Sprawca zdarzenia posiadał w dacie zdarzenia u pozwanego ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych. W toku postępowania likwidacyjnego pozwany przyjął odpowiedzialność za powstałą szkodę i przyznał na rzecz poszkodowanej odszkodowanie za szkodę w pojeździe w łącznej wysokości 3.6161,98 zł brutto. Kwota wypłaconego odszkodowania jest rażąco zaniżona w stosunku do rzeczywistej wysokości szkody, gdyż nie uwzględnia ona realnych kosztów przywrócenia pojazdu do stanu sprzed wypadku. Powód w drodze umowy cesji nabył od poszkodowanej wszelkie wierzytelności wobec pozwanego wynikające z opisanego zdarzenia. Nadto, powód wskazał, iż pozwany co do zasady uznał swoją odpowiedzialność odszkodowawczą, jednak sporna pozostaje między stronami wysokość należnego odszkodowania. Zdaniem powoda wysokość odszkodowania powinna wynieść kwotę 7.382,69 zł, a dochodzona w niniejszym postępowaniu należność stanowi różnicę tej kwoty z kwotą wypłaconą uprzednio przez ubezpieczyciela (3.616,98 zł). Powód wskazał, że domaga się również kwoty 300,00 zł tytułem sporządzenia kosztów prywatnej ekspertyzy – kalkulacji naprawy.

Do pozwu załączono decyzję pozwanego z dnia 15 maja 2018r. wobec poszkodowanej, kalkulację naprawy sporządzoną przez pozwanego, umowy przelewu wierzytelności z 2 sierpnia 2018r. i 7 sierpnia 2018r., kalkulację naprawy sporządzoną na zlecenie powoda wraz z fakturą VAT, powiadomienie dłużnika o przelewie wierzytelności i wezwanie do zapłaty.

W dniu 21 września 2018r. referendarz sądowy w Sądzie Rejonowym w Kaliszu V Wydziale Gospodarczym w sprawie V GNc 4691/18 wydała nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, orzekając zgodnie z żądaniem pozwu.

Pozwany, zachowując ustawowy termin, wniósł sprzeciw od nakazu zapłaty zaskarżając go w całości i wnosząc o oddalenie powództwa oraz o zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych wraz z opłatą skarbową od pełnomocnictwa.

W uzasadnieniu sprzeciwu pozwany przyznał, iż uznał swoją odpowiedzialność za skutki kolizji z dnia 16 marca 2018r. co do zasady i wypłacił poszkodowanej odszkodowanie za stwierdzoną w pojeździe szkodę częściową. Poszkodowana nie negowała sposobu rozliczenia szkody na etapie postępowania likwidacyjnego. Pozwany oferował poszkodowanej bezgotówkową naprawę uszkodzonego pojazdu przy zachowaniu technologii producenta w warsztatach sieci naprawczej pozwanego w celu doprowadzenia pojazdu do stanu sprzed kolizji, z czego jednak poszkodowana nie skorzystała. Nadto pozwany wskazał, iż powód nie udokumentował rzeczywiście poniesionych kosztów naprawy. Pozwany zakwestionował również konieczność poniesienia przez siebie kosztów prywatnej ekspertyzy sporządzonej na zlecenie powoda.

W dalszych pismach procesowych strony podtrzymały dotychczasowe stanowiska.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 15 marca 2018r. doszło do kolizji drogowej, na skutek której uszkodzeniu uległ pojazd marki M. o nr rej. (...) stanowiący własność A. M..

Dowód: druk zgłoszenia szkody k. 85v-87

Pojazd był w użytkowaniu pracownika męża poszkodowanej A. Y. B.. W sierpniu 2018r. pojazd został sprzedany.

Dowód: pismo poszkodowanej z dn. 19.08.2019r. k. 154, zeznania świadka

A. M. – e-protokół rozprawy z dn. 14.08.2019r.

00:10:40-00:16:38

Pismem z dnia 15 maja 2018r. pozwany ubezpieczyciel poinformował poszkodowaną o przyznaniu odszkodowania w kwocie 3.616,98 zł zgodnie ze sporządzoną przez siebie kalkulacją.

Dowód: pismo (...) S.A. z 15.05.2018r. k. 21-22, ustalenie wysokości szkody k.

23, kalkulacja k. 24-28

W dniu 2 sierpnia 2018r. poszkodowana A. M. zawarła z (...) Sp. z o.o. z siedzibą w R. umowę przelewu wierzytelności przysługującej jej w stosunku do pozwanego ubezpieczyciela i wynikającą ze szkody w pojeździe marki M. o nr rej. (...)JE powstałej na skutek zdarzenia z dnia 16 marca 2018r.

Dowód: umowa przelewu wierzytelności z dn. 02.08.2018r. wraz z

pełnomocnictwem i wydrukiem KRS k. 30-34

W dniu 7 sierpnia 2018r. doszło do zawarcia umowy przelewu wierzytelności pomiędzy (...) Sp. z o.o. z siedzibą w R. a powodem, na mocy której nabył on wierzytelność przysługującą poszkodowanej od (...) S.A. z siedzibą w W..

Dowód: umowa przelewu wierzytelności z dn. 07.08.2018r. k. 29

Koszt naprawy uszkodzeń pojazdu poszkodowanej A. M. przy użyciu nowych części oryginalnych typu O przy zastosowaniu technologii producenta oraz stawki za roboczogodzinę w kwocie 100,00 zł netto pozwalający na przywrócenie pojazdu do stanu sprzed zdarzenia wynosi sumę 6.870,76 zł brutto.

Uszkodzony pojazd był eksploatowany przez okres 203 miesięcy i dlatego nie wlicza się dla pojazdu rynkowego ubytku wartości zgodnie z wytycznymi Instrukcji Określania Wartości Pojazdu. Dla takich pojazdów stosowanie przy naprawie części (...), co pozwala na zastosowanie technologii producenta w trakcie naprawy, a w konsekwencji przywrócenie pojazdu do stanu sprzed zdarzenia drogowego. Koszt naprawy pojazdu przy zastosowaniu części typu O i (...) przy stawce za roboczogodzinę w kwocie 100,00 zł netto wynosi 6.712,11 zł brutto i jest zasadny oraz ekonomicznie uzasadniony koszt naprawy w przedmiotowej sprawie, przywracający pojazd do stanu poprzedniego.

Zastosowanie w niniejszym przypadku części typu P i pochodnych nie pozwoliłoby na naprawę pojazdu zgodnie z technologią producenta pojazdu.

Dowód: opinia biegłego sądowego mgr. inż. P. L. k. 165-188

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego w postaci dokumentów, które w ocenie Sądu nie budzą wątpliwości, a ich treść i autentyczność nie była przez strony kwestionowana.

Nadto, Sąd ustalił stan faktyczny niniejszej sprawy w oparciu o zeznania świadka A. M., które były spójne, logiczne i rzeczowe oraz zgodne ze zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym.

Sąd ustalił okoliczności faktyczne sprawy na podstawie pisemnej opinii biegłego sądowego mgr. inż. P. L., która została sporządzona rzetelnie i fachowo oraz jest jasna i logiczna. Biegły w sposób wyczerpujący udzielił odpowiedzi na pytania Sądu i dlatego Sąd podzielił opisaną powyżej opinię.

Przy ustalaniu wysokości odszkodowania należnego powodowi Sąd pominął przedłożony przez niego kosztorys naprawy, opracowany na jego zlecenie, gdyż zgodnie z obowiązującym orzecznictwem stanowi on jedynie umotywowane stanowisko strony (tak wyrok SN z dnia 09.05.2007r., II CSK 77/07, L., wyrok SA w Warszawie z dnia 27.09.2011r., I ACa 133/11, L.).

Sąd zważył, co następuje:

Kwestia odpowiedzialności pozwanego ubezpieczyciela za szkodę w pojeździe jest uregulowana w art. 822 k.c. Zgodnie z § 1 powołanego przepisu przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony.

Zgodnie natomiast z art. 36 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (tj. Dz.U. z 2013 r., poz. 392 ze zm.) w związku z art. 1 pkt 1 tej ustawy, odszkodowanie należne od zakładu ubezpieczeń odpowiadającego w ramach ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej za szkodę powstałą w związku z ruchem pojazdów ustala się i wypłaca w granicach odpowiedzialności cywilnej posiadacza lub kierującego pojazdem mechanicznym, najwyżej jednak do ustalonej w umowie sumy gwarancyjnej. Zakres odpowiedzialności ubezpieczyciela jest tożsamy z zakresem odpowiedzialności cywilnoprawnej posiadacza lub kierującego pojazdem mechanicznym wynikającym z przepisów kodeksu cywilnego określających zakres odpowiedzialności odszkodowawczej.

Stosownie do treści przepisu art. 361 k.c. zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego szkoda wynikła (§ 1). W tych granicach w braku odmiennego przepisu ustawy lub postanowienia umowy, naprawienie szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł oraz korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono (§ 2). Naprawienie szkody powinno nastąpić według wyboru poszkodowanego, bądź przez przywrócenie do stanu poprzedniego, bądź przez zapłatę odpowiedniej sumy pieniężnej. Gdyby jednak przywrócenie stanu poprzedniego było nie możliwe, albo gdyby pociągało za sobą dla zobowiązanego nadmierne trudności lub koszty roszczenie poszkodowanego ogranicza się do świadczenia w pieniądzu (art. 363 § 1 kc). Jeżeli naprawienie szkody ma nastąpić w pieniądzu, wysokość odszkodowania powinna być ustalona według cen z daty ustalenia odszkodowania, chyba że szczególne okoliczności wymagają przyjęcia za podstawę cen istniejących w innej chwili.

W przedmiotowej sprawie bezsporna była odpowiedzialność sprawcy kolizji za skutki zdarzenia z dnia 16 marca 2018r. Sprawca kolizji posiadał zawartą u pozwanego umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych, zatem to ubezpieczyciel, co do zasady odpowiadał za uszkodzenie pojazdu poszkodowanej, co w niniejszej sprawie pozostawało poza sporem. Sporna natomiast między stornami była wysokość wypłaconego przez pozwanego ubezpieczyciela odszkodowania.

Z uwagi na konieczność ustalenia niezbędnych kosztów naprawy uszkodzonego pojazdu w celu przywrócenia go do stanu poprzedniego, Sąd dopuścił dowód z opinii biegłego sądowego z dziedziny mechaniki samochodowej. Biegły wskazał, iż w przypadku użycia do naprawy uszkodzonego pojazdu części oryginalnych typu O zgodnie z technologią producenta i przy cenie robocizny wynoszącej w okresie powstania szkody 100,00 zł netto, koszt naprawy uszkodzeń pojazdu pozwalający na przywrócenie go do stanu sprzed zdarzenia wynosi 6.870,76 zł brutto. Z uwagi jednak a okres eksploatacji pojazdu wynoszący 203 miesiące (powyżej 6 lat) można użyć do naprawy pojazdu części typu (...) (części oryginalnych zamiennych). Wówczas przy stawce za roboczogodzinę w kwocie 100,00 zł netto koszt naprawy przedmiotowego pojazdu wynosi 6.712,11 zł brutto. Biegły uznał ten koszt za zasady i ekonomicznie uzasadniony mając na uwadze zarówno wiek i stan pojazdu.

Sąd podzielił opinię biegłego i uznał, iż koszt naprawy przy użyciu części typu (...) był najbardziej racjonalnym wariantem naprawy samochodu. Sąd stosownie do stanowiska biegłego uznał, iż koszty naprawy pojazdu wyniosły 6.712,11 zł brutto, a różnica między kosztem naprawy (6.712,11 zł) a wypłaconym przez pozwanego ubezpieczyciela odszkodowaniem (3.616,98 zł) wynosi 3.095,13 zł.

Mając powyższe na uwadze Sąd orzekł jak w pkt 1 sentencji wyroku.

Spór między stronami istniał również w zakresie przysługiwania powodowi uprawnienia do domagania się od pozwanego zwrotu kosztów prywatnej kalkulacji w kwocie 300,00 zł.

Zgodnie z przepisem art. 361 § 1 k.c. zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego szkoda wynikła. Koszty kalkulacji zostały poniesione przez powoda i stanowią koszt prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, a nie na zlecenie poszkodowanej. Zdaniem Sądu brak jest więc adekwatnego związku przyczynowego między kosztami sporządzenia prywatnej kalkulacji a zdarzeniem drogowym z dnia 8 marca 2018r. Brak spełnienia powyższego warunku oznacza, iż roszczenie odszkodowawcze w tym zakresie nie może powstać.

Sąd oddalił powództwo (jak w pkt 2 sentencji wyroku) w zakresie przewyższającym opisaną powyżej kwotę oraz uznając za niezasadne dochodzenie od pozwanego kwoty 300,00 zł tytułem prywatnie sporządzonej kalkulacji naprawy.

O odsetkach Sąd orzekł na podstawie art. 359 kc, art. 481 § 1 kc oraz art. 14 ust. 2 ustawy z dnia 22.05.2003r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz.U. Nr124, poz.1152 z późn. zm.).

O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 100 zd. 1 k.p.c., zgodnie z którym w razie częściowego tylko uwzględnienia żądań koszty będą wzajemnie zniesione lub stosunkowo rozdzielone, stosując zasadę stosunkowego rozdzielenia kosztów. Na koszty te złożyły się: opłata sądowa od pozwu w kwocie 204 zł, wynagrodzenie biegłego w wysokości 1.024 zł i wynagrodzenia pełnomocników stron w kwocie po 900 zł ustalone w oparciu o § 2 pkt. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U. z 2015r., poz. 1804 ze zm.) oraz kwoty po 17,00zł tytułem opłat od pełnomocnictw. Suma kosztów postępowania wyniosła 3.062 zł. Sąd rozdzielił stosunkowo koszty procesu przyjmując, że skoro powód przegrał proces w 23,87%, a pozwany w 76,13%, w takim zakresie winni ponieść jego koszty. Powód powinien ponieść kwotę 730,89 zł kosztów postępowania, a poniósł kwotę 2.145 zł ( opłatę od pozwu, wynagrodzenie pełnomocnika i wynagrodzenie biegłego, pokryte w całości z zaliczki uiszczonej przez powoda w wysokości 1.500 zł). Z tego względu Sąd zasądził w punkcie 3 wyroku od pozwanego na rzecz powoda różnicę tych kwot (2.145 zł – 730,89 zł) tytułem zwrotu kosztów postępowania. Ponadto Sąd zwrócił powodowi kwotę 476 zł tytułem niewykorzystanej zaliczki na poczet wynagrodzenia biegłego.

sędzia Magdalena Berczyńska – Bruś

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE