WYROK ŁĄCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 kwietnia 2014 r.

Sąd Okręgowy w Białymstoku III Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący SSO Anna Hordyńska

Protokolant Katarzyna Waśko - Białas

przy udziale Prokuratora Elżbiety Korwell

po rozpoznaniu dnia 24 kwietnia 2014 r. sprawy

D. N. urodzonego (...) w B., syna J. i B. z d. N.

skazanego prawomocnymi wyrokami:

1/ Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 30 grudnia 1999 r. sygn. akt III K 2032/99
za czyn popełniony w okresie od 9 października 1998 r. do 15 kwietnia 1999 r. na mocy
art. 300 § 2 k.k. na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności, wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawieszono na okres próby wynoszący 3 (trzy) lata, orzeczono obowiązek naprawienia szkody, orzeczono o kosztach i opłacie, postanowieniem
z dnia 13 lutego 2002 r. zarządzono wykonanie kary pozbawienia wolności,

2/ Sądu Okręgowego w Białymstoku z dnia 8 listopada 2002 r. sygn. akt III K 185/02 za czyn popełniony w dniu 18 czerwca 2002 r. na mocy art. 197 § 3 k.k. na karę 2 (dwóch) lat
i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, na poczet orzeczonej kary zaliczono okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie, orzeczono o kosztach obrony z urzędu, orzeczono o kosztach i opłacie,

3/ Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 23 lipca 2007 r. sygn. akt III K 981/07 za czyn popełniony w dniu 25 listopada 2006 r. na mocy art. 280 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.
na karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności, na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zaliczono okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie, orzeczono o kosztach
i opłacie,

4/ Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 27 grudnia 2012 r. sygn. akt XV K 1604/12
za czyn popełniony w dniu 5 maja 2012 r. na mocy art. 193 k.k. na karę 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności, za czyn popełniony w dniu 5 maja 2012 r. na mocy art. 190 § 1 k.k.
w zw. z art. 64 § 1 k.k. na karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, wymierzono karę łączną 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności, wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawieszono na okres próby wynoszący 3 (trzy) lata, na mocy art. 71 § 1 k.k. orzeczono grzywnę w wysokości 30 (trzydziestu) stawek dziennych przyjmując wysokość jednej stawki za równoważną kwocie 10 (dziesięć) złotych, orzeczono o kosztach
i opłacie, postanowieniem z dnia 16 maja 2013 r. sygn. akt XV Ko 476/13 zarządzono wykonanie kary pozbawienia wolności,

5/ Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 25 marca 2013 r. sygn. akt XV K 236/13 za czyn popełniony w okresie od 11 grudnia 2011 r. do lutego 2013 r. na mocy art. 209 § 1 k.k.
na karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności, wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawieszono na okres próby wynoszący 5 (pięć) lat, zwolniono oskarżonego od kosztów sądowych,

6/ Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 18 kwietnia 2013 r. sygn. akt XV K 236/12
za czyn popełniony w dniu 8 stycznia 2012 r. na mocy art. 280 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. na karę 3 (trzech) lat pozbawienia wolności, orzeczono o kosztach i opłacie,

7/ Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 30 września 2013 r. sygn. akt XV K 978/13
za czyn popełniony w dniu 1 marca 2013 r. na mocy art. 157 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. na karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności, zwolniono oskarżonego od kosztów sądowych

I. Na mocy art. 85 k.k., art. 86 § 1 k.k. łączy kary pozbawienia wolności orzeczone wyrokami Sądu Rejonowego w Białymstoku w sprawach XV K 1604/12
i XV K 236/12 i wymierza D. N. karę łączną 3 (trzech) lat pozbawienia wolności.

II. Na mocy art. 85 k.k., art. 86 § 1 k.k., art. 89 § 1 k.k. łączy kary pozbawienia wolności orzeczone wyrokami Sądu Rejonowego w Białymstoku w sprawach
XV K 236/13 i XV K 978/13 i wymierza D. N. karę łączną 1 (jednego) roku i 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności.

III. Na mocy art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonych kar łącznych w pkt. I i II zalicza skazanemu D. N. okresy rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawach podlegających łączeniu.

IV. W pozostałym zakresie wyroki jednostkowe podlegające łączeniu pozostawia
do odrębnego wykonania.

V. Na mocy art. 572 k.p.k. umarza postępowanie w zakresie połączenia kar orzeczonych wyrokami Sądu Rejonowego w Białymstoku w sprawach
III K 2032/99, III K 981/07 oraz Sadu Okręgowego w Białymstoku w sprawie
III K 185/02.

VI. Zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adwokata M. J. kwotę 120 zł (sto dwadzieścia złotych) oraz 23% podatku VAT od wyżej wymienionej kwoty tytułem kosztów obrony z urzędu.

VII. Zwalnia skazanego od kosztów sądowych.

Sygn. akt III K 28/14

UZASADNIENIE

Na podstawie całokształtu materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

D. N. został skazany prawomocnymi wyrokami:

Z art. 569 § 1 Kodeksu postępowania karnego wynika, że sąd wydaje wyrok łączny, jeżeli zachodzą warunki do orzeczenia kary łącznej. Z kolei warunki orzeczenia kary łącznej określa przepis art. 85 Kodeksu karnego, który stanowi, że jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw, zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu sąd orzeka karę łączną biorąc za podstawę kary z osobna wymierzone za zbiegające się przestępstwa.

Analizując daty wydania wyroków i daty popełnienia czynów, za które tymi wyrokami został skazany D. N. Sąd uznał, że warunki temporalne określone w art. 85 k.k. spełniają dwa wyroki Sądu Rejonowego w Białymstoku w sprawie XV K 1604/12
oraz XV K 236/12. Czyny, za które został tymi wyrokami skazany D. N. zostały popełnione przed datą wydania pierwszego wyroku tj. przed dniem 27 grudnia 2012 r. (5.05.2012 r., 8.01.2012 r.).

Wyroki te spełniają również pozostałe przesłanki określone w art. 85 k.k., a mianowicie wyrokami tymi orzeczono kary podlegające łączeniu.

Wyrokiem z dnia 27 grudnia 2012 r. w sprawie XV K 1604/12 orzeczono karę
pozbawienia wolności (która pierwotnie była zawieszona, a następnie zarządzono jej wykonanie) oraz grzywnę.

Wyrokiem z dnia 18 kwietnia 2013 r. sygn. akt XV K 236-12 wymierzono karę 3 lat pozbawienia wolności.

Łączeniu zatem podlegały kary pozbawienia wolności.

W odniesieniu do pozostałych wyroków, mając na uwadze wyżej wskazaną argumentację Sąd uznał, że warunki do orzeczenia kary łącznej zachodzą w stosunku do kar orzeczonych wyrokami Sądu Rejonowego w Białymstoku w sprawach XV K 236/13 oraz XV K 978/13. Pierwszym w tym wypadku wyrokiem był wyrok w sprawie XV K 236/13, który został wydany w dniu 25 marca 2013 r., wyrokiem w sprawie XV K 978/13 D. N. został skazany za czyn popełniony w dniu 1 marca 2013 r..

Wyrokami tymi orzeczono akry tego samego rodzaju, a mianowicie odpowiednio
1 (jeden) rok pozbawienia wolności oraz 10 (dziesięć) miesięcy pozbawienia wolności. Wprawdzie w sprawie XV K 236/13 wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawieszono na okres próby, jednakże zgodnie z aktualnym brzmieniem przepisu art. 89 § 1 k.k. nie stanowiło do przeszkody do połączenia kar.

Wymiar kary łącznej określa art. 86 § 1 Kodeksu karnego. Zgodnie z jego treścią,
przy orzekaniu kary łącznej mogą mieć zastosowanie różne systemy m.in.: system kumulacji, polegający na podsumowaniu (skumulowaniu) kar wymierzonych za zbiegające się przestępstwa, system absorpcji (pochłaniania), według którego najsurowsza z kar wymierzonych staje się karą łączną, system asperacji (podwyższenia), w którym najwyższa kara jednostkowa podlega zaostrzeniu w przyjęty przez ustawodawcę sposób

Zgodnie z art. 86 § 1, mającym podstawowe znacznie dla regulacji omawianej problematyki, dolną granicę kary łącznej wyznacza najwyższa z kar wymierzonych za jedno z pozostających w zbiegu przestępstw. Górną granicę kary łącznej tworzą dwa kryteria: suma kar orzeczonych za poszczególne przestępstwa oraz wskazany wyraźnie w ustawie maksymalny wymiar kar poszczególnego rodzaju.

Jakkolwiek - zgodnie z art. 86 § 1 k.k. - przy orzekaniu kary łącznej możliwe jest zastosowanie zarówno zasady pełnej absorpcji, jak i zasady pełnej kumulacji, to jednak należy pamiętać, że zastosowanie każdej z tych zasad jest rozstrzygnięciem skrajnym, które może być stosowane wyjątkowo i wymaga wnikliwego umotywowania w uzasadnieniu wyroku (por. wyrok SN z dnia 2 grudnia 1975 r., Rw 628/75, OSNKW 1976, nr 2, poz. 33).
W szczególności zasada absorpcji przy wymierzaniu kary łącznej może być zastosowana, gdy pomiędzy poszczególnymi przestępstwami zachodzi bliski związek przedmiotowy
i podmiotowy, a przesłanka prognostyczna pozwala na stwierdzenie, że kara łączna
w wysokości najwyższej z wymierzonych kar jednostkowych jest wystarczającą oceną zachowania się sprawcy (por. wyrok SA w Gdańsku z dnia 23 stycznia 1997 r., II AKa 321/96, Orz. Prok. i Pr. 1997, nr 7-8, poz. 19 oraz wyrok SN z dnia 17 maja 2000 r., IV KKN 39/99, LEX nr 51104). Z reguły bowiem popełnienie dwóch lub więcej przestępstw jest czynnikiem prognostycznym, przemawiającym za orzekaniem kary łącznej surowszej od wynikającej
z dyrektywy absorpcji (por. SA w Warszawie w wyroku z dnia 12 lipca 2000 r., II AKa 171/00, OSA 2001, nr 1, poz. 5).

Nie bez znaczenia dla wymiaru kary łącznej pozostaje opinia o skazanym znajdująca się
w aktach sprawy (k.19-20) . Wynika z niej, że zachowanie skazanego w zakładzie karnym ocenić należy jako względnie poprawne. Był nagradzany regulaminowo dwukrotnie, raz sporządzono wniosek o ukaranie dyscyplinarne. Nie sprawia problemów natury wychowawczej.

Mając wyżej wymienione argumenty na uwadze Sad połączył kary pozbawienia wolności orzeczone wyrokami Sądu Rejonowego w Białymstoku w sprawach XV K 1604/12
i XV K 236/12 i wymierzył D. N.karę łączną 3 (trzech) lat pozbawienia wolności oraz kary pozbawienia wolności orzeczone wyrokami Sądu Rejonowego
w Białymstoku w sprawach XV K 236/13 i XV K 978/13 i wymierzył D. N.karę łączną 1 (jednego) roku i 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności.

Zgodnie z treścią art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary łącznej zaliczono D. N. okresy rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawach podlegających łączeniu. W pozostałym zakresie wyroki podlegające łączeniu pozostawiono do odrębnego wykonania.

Na mocy art. 572 k.p.k. Sąd umorzył postępowanie w zakresie połączenia kar orzeczonych wyrokami Sądu Rejonowego w Białymstoku w sprawach III K 2032/99,
III K 981/07 oraz Sądu Okręgowego w Białymstoku w sprawie III K 185/02.
albowiem przypadku nie zostały spełnione przesłanki określone w art. 85 Kodeksu karnego,
o czym była mowa wyżej.

O kosztach obrony z urzędu orzeczono na mocy § 14 ust. 5 Rozporządzenia Ministra sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163 poz. 1348 z późn. zm.).

O kosztach orzeczono na mocy art. 624 § 1 k.p.k.