Sygn. akt XI Ka 291/21
Dnia 1 czerwca 2021 roku
Sąd Okręgowy w Lublinie XI Wydział Karny Odwoławczy w składzie:
Przewodniczący Sędzia Dorota Dobrzańska
Protokolant Katarzyna Wójcik
przy udziale prokuratora Alicji Olech
po rozpoznaniu dnia 1 czerwca 2021 roku
sprawy K. P. s. P. i E. z d. K. ur. (...) w L.
oskarżonego z art. 177 § 1 kk
na skutek apelacji wniesionej przez oskarżonego
od wyroku Sądu Rejonowego Lublin-Wschód w Lublinie z siedzibą w Świdniku
z dnia 25 stycznia 2021 roku sygn. akt II K 1576/20
I. zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;
II.
zwalnia oskarżonego od kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze ustalając,
iż wchodzące w ich skład wydatki ponosi Skarb Państwa.
UZASADNIENIE |
|||
Formularz UK 2 |
Sygnatura akt |
XI Ka 291/21 |
|
Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników: |
1 |
||
1. CZĘŚĆ WSTĘPNA |
1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji |
Wyrok Sądu Rejonowego Lublin-Wschód w Lublinie z 25.01. 2021 r. w sprawie II K 1576/20 |
1.2. Podmiot wnoszący apelację |
☐ prokurator |
☐ pełnomocnik oskarżyciela posiłkowego |
☐ oskarżyciel prywatny |
☐ obrońca |
☒ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego |
☐ inny: pełnomocnik oskarżyciela subsydiarnego |
1.3. Granice zaskarżenia |
1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia |
||||
☒ na korzyść ☐ na niekorzyść |
☒ w całości |
|||
☐ w części |
☐ |
co do winy |
||
☐ |
co do kary |
|||
☐ |
co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia |
|||
1.3.2. Podniesione zarzuty |
||||
Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji |
||||
☐ |
art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu |
|||
☐ |
art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany |
|||
☒ |
art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia |
|||
☐ |
art. 438 pkt 3 k.p.k.
– błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, |
|||
☐ |
art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka |
|||
☐ |
||||
☐ |
brak zarzutów |
1.4. Wnioski |
☐ |
uchylenie |
☒ |
zmiana |
2. Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy |
2.1. Ustalenie faktów |
2.1.1. Fakty uznane za udowodnione |
|||||
Lp. |
Oskarżony |
Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi |
Dowód |
Numer karty |
|
Sąd odwoławczy nie przeprowadzał własnych dowodów. |
|||||
2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione |
|||||
Lp. |
Oskarżony |
Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi |
Dowód |
Numer karty |
|
2.2. Ocena dowodów |
2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów |
||
Lp. faktu z pkt 2.1.1 |
Dowód |
Zwięźle o powodach uznania dowodu |
2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów |
||
Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2 |
Dowód |
Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu |
3. STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków |
||
Lp. |
Zarzut |
|
Obrazy prawa procesowego mająca wpływ na treść wyroku poprzez: 1. Wyprowadzenie błędnego wniosku z opinii biegłego z zakresu rekonstrukcji wypadków drogowych. 2. Pominięcie i nieodniesienie się do pisma złożonego przez oskarżonego na ostatniej rozprawie. |
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadne |
|
Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny |
||
Ad. 1. Kwestionowanie podstaw własnej odpowiedzialności przez oskarżonego poprzez eksponowanie faktu, iż pierwotną i bezpośrednią przyczyną wypadku było zachowanie innego kierującego – K. W., nie mogło doprowadzić do jego uniewinnienia. Nie budzi wątpliwości w świetle zgromadzonych dowodów i opinii biegłego z zakresu techniki samochodowej i ruchu drogowego D. D. (podzielanej w całości przez skarżącego), że stan zagrożenia wywołał kierujący skuterem K. W.. Prawidłowo Sąd I instancji odrzucił jego relację w tej części, w której opisywał swoje położenie tuż przed wypadkiem. Ustalił również, że do wypadku przyczynił się K. P. jadąc z prędkością znacznie przekraczająca dopuszczalną w tym miejscu, co uniemożliwiło mu podjęcie skutecznego manewru obronnego i zatrzymanie się odpowiednio wcześniej (wg wyliczeń biegłego mogła to być odległość 43 metrów k. 110). Przypomnieć wypada, że w polskim prawie karnym badanie odpowiedzialności oskarżonego odbywa się przy wykorzystaniu teorii równoważności warunków. Opiera się ono na uznaniu za przyczynę każdego warunku koniecznego, bez którego skutek by nie zaistniał. Przyczyna jest sumą warunków koniecznych. Istotna i zbliżona jest też teoria relewancji, którą można sprowadzić do tezy, że aczkolwiek sprawstwo należy ustalić w oparciu o teorię równowartości warunków, to jednakże dla wyznaczenia granic odpowiedzialności karnej sprawcy mają znaczenie nie wszystkie przyczyny, tylko te mianowicie, które są istotne z punktu widzenia ustawy karnej, czyli – prawnie relewantne. Jeśli zatem sięgnąć do okoliczności przedmiotowej sprawy, to oczywistym jest, że samo naruszenie reguł bezpieczeństwa w ruchu drogowym przez K. W. nie doprowadziłoby do skutku określonego w art. 177§1 kk, gdyby nie dołączyła się nadmierna prędkość prowadzonego przez K. P. pojazdu A.. Na tym opiera się skazanie oskarżonego, co słusznie zastosował Sąd I instancji. Ad. 2. Zarzut nieodniesienia się do pisma złożonego przez oskarżonego (k. 125) trudno rozpatrywać w kategorii jakiejkolwiek podstawy odwoławczej. Pismo zawierało stanowisko procesowe K. P. i nie mogło mieć żadnej wartości w procesie karnym, w którym obowiązuje zasada bezpośredniości i utrwalenia przebiegu rozprawy w formie protokołu. Oskarżony może odnieść się do kwestii własnej odpowiedzialności po zamknięciu przewodu sądowego, co stało się na rozprawie w dniu 21.01.2021 r. Motywy, jakimi się kierował Sąd meriti, zostały wyłożone w uzasadnieniu i przez ten pryzmat Sąd odwoławczy ocenia prawidłowość wydanego wyroku z uwzględnieniem wymowy materiału dowodowego. W niniejszej sprawie nie stwierdzono jakichkolwiek nieprawidłowości mogących rzutować na końcowe rozstrzygnięcie. |
||
Wniosek |
||
O zmianę wyroku i uniewinnienie . |
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny |
|
Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny. |
||
Brak podstaw do uniewinnienia, co uzasadniono wyżej. |
4. OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU |
|
Brak |
|
Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności |
|
5. ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO |
|
5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji |
|
Przedmiot utrzymania w mocy |
|
Uznanie winy i wymierzenie kary. |
|
Zwięźle o powodach utrzymania w mocy |
|
Wyrok prawidłowy. |
|
5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji |
|
Przedmiot i zakres zmiany |
|
Zwięźle o powodach zmiany |
|
5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji |
|||
5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia |
|||
1.1. |
|||
Zwięźle o powodach uchylenia |
|||
2.1. |
Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości |
||
Zwięźle o powodach uchylenia |
|||
3.1. |
Konieczność umorzenia postępowania |
||
Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia |
|||
4.1. |
Art. 437§2 kpk w zw. z art. 454 § 1 k.p.k. |
||
Zwięźle o powodach uchylenia |
|||
5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania |
|||
5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku |
|||
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
||
6. Koszty Procesu |
P unkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
II. |
Zwolnienie oskarżonego od kosztów postępowania odwoławczego na podst. art. 624§1 kpk wynikało z faktu, że jest uczniem szkoły średniej, utrzymującym się z alimentów, bez majątku. |
7. PODPIS |
Zał. do XI Ka 291/21
1.3. Granice zaskarżenia |
|||||
Kolejny numer załącznika |
1 |
||||
Podmiot wnoszący apelację |
Oskarżony |
||||
Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja |
Uznanie za winnego. |
||||
1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia |
|||||
☒ na korzyść ☐ na niekorzyść |
☒ w całości |
||||
☐ w części |
☐ |
co do winy |
|||
☐ |
co do kary |
||||
☐ |
co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia |
||||
1.3.2. Podniesione zarzuty |
|||||
Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji |
|||||
☐ |
art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu |
||||
☐ |
art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany |
||||
☒ |
art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia |
||||
☐ |
art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, |
||||
☐ |
art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka |
||||
☐ |
|||||
☐ |
brak zarzutów |
||||
1.4. Wnioski |
|||||
☐ |
uchylenie |
☒ |
zmiana |