Formularz UK 1

Sygnatura akt

III K 182/21

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

W. P. (1)

Czyn przypisany w punkcie I. części dyspozytywnej wyroku.

W okresie od nieustalonego dnia października 2020 roku do dnia 17 grudnia 2020 roku we W., brał udział w kierowanej przez nieustaloną osobę bądź osoby zorganizowanej grupie przestępczej mającej na celu osiąganie korzyści majątkowych z popełniania w ramach działalności sklepu internetowego (...) (poprzednio (...)) przestępstw określonych w ustawie o przeciwdziałaniu narkomanii polegających m.in. na wewnątrzwspólnotowym nabywaniu na teren R. z K., K. (1), R., R. (1), K. B. znacznych ilości substancji psychotropowych oraz nowych substancji psychoaktywnych, uczestnictwie w obrocie tymi substancjami, wprowadzaniu ich do obrotu oraz udzielaniu w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, w skład której to grupy w różnych okresach czasu inne nieustalone osoby, t. j. przestępstwo z art. 258 § 1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Członkowie zorganizowanej grupy przestępczej prowadzili sklep internetowy o nazwie S. a następnie E. W ramach swojej działalności zajmowali się m.in. wprowadzaniem do obrotu znacznych ilości substancji psychotropowych oraz nowych substancji psychoaktywnych, nabywanych w drodze wewnątrzwspólnotowego nabycia z krajów U., takich jak H., H. (1), F., B. oraz S. (...), a także udzielaniem ich innym osobom w celu osiągnięcia korzyści majątkowej.

Działalność zorganizowana była w sposób maksymalnie ograniczający bezpośredni kontakt między osobami, wykonującymi określone zadania w ramach tej grupy. Przyjęte metody działania zapewniały praktycznie wszystkim jej członkom anonimowość. Zapewniały to między innymi sposób komunikacji za pomocą szyfrowanych wiadomości wysyłanych za pomocą strony (...) dokonywanie płatności za pomocą portfelów krypto - walutowych, podawanie nieprawdziwych danych personalnych i adresowych, w tym numerów telefonów do odbioru przesyłek.

Do przesyłania wszelkiej korespondenci, w tym przesyłek zawierających substancje psychotropowe oraz nowe substancje psychoaktywne wykorzystywane były tzw. wirtualne biura, które miały za zadanie przekierowywać przesyłki w miejsce docelowe oraz zacierać ślady przestępstwa. Biura te były zlokalizowane w różnych miastach na terenie P.. Odbierano w nich zagraniczne przesyłki zawierające narkotyki i następnie wysyłano je do tzw. punktów magazynowych sklepu rozlokowanych w różnych miejscach na terenie kraju. Umowy z biurami wirtualnymi zawierane były na nieprawdziwe dane osobowe, co było tym bardziej proste, że cały kontakt pomiędzy biurem a klientem ograniczał się wyłącznie do korespondencji mailowej.

Pracownicy biura wirtualnego, nie mieli wiedzy na temat zawartości przesyłek, a zgodnie z zawartą umową zobowiązani byli jedynie do odbierania paczek i korespondencji adresowanej do klienta biura a następnie niezwłocznego zawiadamianiu go o nadejściu przesyłki. Wówczas członkowie grupy zamawiali kuriera, który odbierał z biura taką przesyłkę wraz z przesłaną już wcześniej mailowo do biura etykietą nadawczą firm (...) lub I.. Etykieta zawierała nieprawdziwe dane odbiorcy. Kurier dostarczał taką przesyłkę do wybranych punktów. Odbiorcy tych przesyłek także wcześniej otrzymywali kody odbioru oraz numery telefonów umożlwiające odbiór przesyłek.

W ramach tej działalności zawarto między innymi następujące umowy dotyczące biur wirtualnych:

W dniu 23 stycznia 2018 roku. osoba podająca się za K. B. zawarła ze spółką Grupy (...) Sp. z o.o. z siedzibą w P. umowę najmu lokaku - biura wirtualnego (...) w W. przy ul. (...) lok. (...). Płatności za umowę realizowane były poprzez wpłaty w urzędach pocztowych oraz w ramach przelewów zlecanych z h. rachunków bankowych.

W dniu 11 lutego 2020 roku osoba podająca się za A. M. zawarła ze spółką Grupy (...) Sp. z o.o. z siedzibą w P. umowę najmu lokalu – biura wirtualnego (...) w S. ul. (...).

W dniu 17 września 2020 roku (...) Sp. z o.o. zawarła umowę najmu lokalu i świadczenia usługi „wirtualne biuro” z osobą podającą się za A. S.. Za najem lokalu (...) Sp. z o.o. w L. osoba podająca się za A. S. dokonała płatności z tego samego holenderskiego rachunku bankowego, co m.in. rzekomy A. M. w biurze wirtualnym w S..

Odbiorcy przesyłek nadawanych z biur wirtualnych otrzymywali drogą mailową kolejne etykiety nadawcze dla ostatecznych odbiorców przesyłek, którzy nabywali substancje psychotropowe oraz nowe substancje psychoaktywne w prowadzonych przez grupę przestępczą sklepach nazwie S. a następnie E. Wcześniej poprzez tajną korespondencję pośredni odbiorcy przesyłek ustalali sposób porcjowania otrzymanych z wirtualnych biur substancji. Odpowiadało to zamówieniom składanym i realizowanym za pośrednictwem strony S. i E.

częściowe wyjaśnienia

W. P. (1)

70-76,

85-86,

270-272,

800-802,

805,

1008v-1010

zeznania

P. H.

22-23

tomu III A

zeznania

K. G.

27-29

tomu III A

zeznania

N. B.

7-8

akt III A

pośrednio protokoły przesłuchania J. W.

k. 17-21,

22-30,

43-45

teczka osobowa J. W.

pośrednio protokoły przesłuchania P. Ż. (1)

k.50-52 teczki osobowej P. Ż. (1)

pośrednio protokoły przesłuchania J. O.

3-6

teczka osobowa J. O.

pośrednio protokoły przesłuchania

R. S.

k. 5-14,

16-20

Teczki

osobowej R. S.

pośrednio protokoły przesłuchania

M. Z.

k. 12-16,

17-19,

20-30

teczki osobowej M. Z.

Odpis wyroku Sądu Okręgowego w K. z dnia 18 sierpnia 2021r. w sprawie VI K 124/21

(...)- (...)

pośrednio protokoły przesłuchania

P. J.

k.77-79 teczki osobowej

P. J.

protokół oględzin strony internetowej S. z dnia 23 czerwca 2020 roku

11-88

tomu IA

pismo KWP w Ł., Wydział do (...) z Cyberprzestępczością z dnia 19 czerwca 2020 roku protokół oględzin strony internetowej

89

tomu IA

protokół oględzin strony internetowej E. z dnia 15 lutego 2021 roku

93-104

tomu IA

dane z (...) w W. z dnia 28 września 2020 roku

1-3

pisma (...) Sp. z o.o. w K. z dnia 18 grudnia 2020 roku oraz z dnia 2 i 8 lutego 2020 roku

5-13

protokoły zatrzymania rzeczy z dnia 10 lipca 2020 roku

2-6

tomu (...)

dokumentacja z biura wirtualnego (...) w W.

10-17

tomu (...)

protokół przeszukania pomieszczeń z dnia 13 sierpnia 2020 roku

19-21

tomu (...)

dokumentacja z biura wirtualnego (...) w S.

26

tomu (...)

dokumentacja z biura wirtualnego V. w L.

31-33

Strona sythetics.pro przypomina wyglądem typową stronę sklepu internetowego, z aktywnymi odnośnikami do poszczególnych kategorii produktów (np. tabletki, proszek, kryształki) wraz ze zdjęciami tychże substancji. Zawiera tzw. wyszukiwarkę i koszyk, do którego trafiają zamówione produkty. Na stronie znajduje się między innymi zdjęcie sproszkowanej substancji wraz z podpisem „(...) C. (...)”, poniżej znajduje się opis produktu i jego ceny (20 g – 550 zł, 1000 g – 13 9999 zł, 5 000 g – 60 000 zł)

W zakładce „kontakt” znajduje się instrukcja o treści: „Witam ze względów bezpieczeństwa waszego jak i naszego wprowadzamy nowy sposób kontaktowania się z nami. Wszystkie wiadomości jakie piszecie do na proszę napisać w szyfrowanej wiadomości za pomocą (...) jest to bardzo proste. 1. Wchodzimy na (...) 2. W okienku „nowa notatka” piszecie wiadomość do nas 3. Po napisaniu wiadomości klikamy „utwórz notatkę” 4. S. wygenerowała nam link, który należy skopiować do wiadomości która wyślecie mi na maila (...) 5. Ja dostane od was link który pozwoli mi na odczytane wiadomości, w ten sam sposób ja napisze do was 6. Taki link można otworzyć tylko raz, po zamknięciu okienka wiadomość jest automatycznie kasowana 7. Jedyny ślad który zostaje to nieaktywny link z którego nic nie wynika. (...) pozdrawiam”

Na stronie znajduje się także tzw. regulamin i zakładka opisująca zasady płatności, wysyłki i pouczenie (tylko dla dorosłych, do użytku laboratoryjnego, nie nadają si e do spożycia).

protokół oględzin strony synthetics.pro

11-104 – Tom IA

W. P. (1) przez pewien okres czasu poprzez stronę internetową T. C., S..pro a następnie E. nabywał na własny użytek substancje psychotropowe w postaci (...). W październiku 2020r. w sposób opisany na stronie E. nawiązał kontakt z osobą, która prowadziła sprzedaż oferowanych na tej stronie substancji psychotropowych i środków odurzających. Prowadził wówczas intensywną korespondencję za pomocą szyfrowanych wiadomości wysyłanych za pomocą strony (...) Zaproponowano mu wówczas współpracę w dystrybucji sprzedawanych produktów. W. P. (1) wiedział, że chodzi o przekazywanie narkotyków do docelowych odbiorców, czyli klientów. Gdy zgodził się na współpracę, to otrzymał także w zaszyfrowanych wiadomościach dyspozycje, jak ma postępować: miał założyć konto na icloudzie, miał też przepakowywać paczki i wysyłać je pod wskazane adresy. W związku z tym założył nowy adres email do kontaktów i współpracy z członkami grupy prowadzącej sprzedaż za pośrednictwem strony e. ((...)). Warunkiem podjęcia współpracy i otrzymania przesyłki było uiszczenia kaucji w łącznej wysokości 15.000 zł. W. P. (1) wpłacił ją na podany przez sklep portfela adres (...).

20 listopada 2020 odebrał przesyłkę zawierającą „ledger nano s” - portfel sprzętowy na krypto waluty. 25 listopada 2020r. kupił dwa telefony (...) i PL (...) bez simlocka. Tego samego dnia odebrał przenośny router modem (...) na kartę SIM oraz czeską kartę SIM sieci T.. W dniu 26 listopada 2020r. oskarżony kupił kominiarkę i rękawiczki dotykowe .

W listopadzie 2020r. oskarżony nawiązał kontakt z osobą posługującą się adresem poczty elektronicznej (...) w celu zakupu zarejestrowanych kart telefonicznych (na tzw. słupa). 27.11.2020r. oskarżony zaproponował wykup 4 kart po 25 za każdy numer i zadeklarował comiesięczną płatność w kwocie 25 zł za każdy numer. Płatność miała nastąpić gotówka albo bitcoinami.

W czasie korespondencji prowadzonej poprzez szyfrowane wiadomości wysyłanych za pomocą strony (...) W. P. (1) uzgodnił dostawę w dniu 17 grudnia 2020r. przesyłki kurierskiej zawierającej substancję psychotropową w postaci (...) C..

częściowe wyjaśnienia

W. P. (1)

70-76,

85-86,

270-272,

800-802,

805,

1008v-1010

Korespondencja miądzy adresami (...) a (...))

407-451

wykaz transakcji i przesyłek z allegro.pl

614, 617, 618

Korespondencja z osobą posługującą się adresem (...)

359

1.1.2.

W. P. (1)

Czyn przypisany w punkcie II. części dyspozytywnej wyroku.

W okresie od dnia 15 grudnia 2020 roku do dnia 17 grudnia 2020 roku we W., wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami, działając w zorganizowanej grupie przestępczej, uczestniczył w obrocie znaczną ilością substancji psychotropowej w ten sposób, że po wcześniej prowadzonej tajnej korespondencji z członkiem grupy przestępczej i wpłaceniu kaucji w wysokości 15 000 złotych, w dniu 17 grudnia 2020r. z paczkomatu firmy (...) odebrał przesyłkę oznaczoną numerem (...) wysłaną podmiotem kurierskim (...) Sp. z o.o. z siedzibą w K. na dane odbiorcy (...), zawierającą substancję psychotropową z grupy (...) o nazwie 3. (...) ((...)) o łącznej masie 4.996,00 gram netto, w celu jej poporcjowania i dalszego nadania w miejsca i w sposób wskazane przez innego członka grupy przestępczej, a następnie zawiózł do swojego miejsca zamieszkania, gdzie został zatrzymany przez funkcjonariuszy Policji, tj. przestępstwo z art. 56 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 65 § 1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W. P. (1), po wpłaceniu kaucji w łącznej wysokości 15.000 złotych, prowadził drogą elektroniczną zakamuflowaną korespondencję z członkiem grupy przestępczej odnośnie obrotu substancjami psychotropowymi. W. P. (1) dokonał ustaleń mocą których miał odebrać z paczkomatu firmy (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K. przesyłkę z zawartością substancję psychotropową w postaci (...) C..

W dniu 08 grudnia 2020 roku nieustalone osoby działające w ramach zorganizowanej grupy przestępczej prowadzącej między innymi sklep (...).store nadały na terenie K. B. za pośrednictwem podmiotu kurierskiego (...) Sp. z o.o. z siedzibą w K. przesyłkę kurierską o numerze (...) T. ID, adresowaną do odbiorcy A. N. (...), L. ul. (...), która w dniu 15 grudnia 2020 roku została odebrana przez pracownika biura wirtualnego (...) Sp. z o.o. w L., ul. (...). Po odebraniu przez pracownika biura wirtualnego tej przesyłki i otrzymaniu drogą mailową od osoby podającej dane A. S. nowej etykiety nadawczej, przesyłka ta została przez pracownika biura wirtualnego przekierowana za pośrednictwem podmiotu kurierskiego (...) Sp. z o.o. do paczkomatu o numerze (...) we W. - zgodnie z dyspozycją mailową oraz na warunkach określonych w umowie najmu lokalu. Przesyłka ta zawierała substancję psychotropową w postaci 3 C. o łącznej wadze 4.996 gram netto.

W tym samym czasie oskarżony otrzymał drogą elektroniczną kod do odbioru paczki wraz z numerem telefonu. W dniu 17 grudnia 2020 roku, o godzinie 17:46 oskarżony odebrał z paczkomatu znajdującego się przy ulicy (...) we W. przesyłkę oznaczoną numerem (...), która została zaadresowana na dane odbiorcy (...) Przesyłka zawierała 4.996 gramów netto substancji psychotropowej 3C.. W. P. (1) zawiózł paczkę do miejsca zamieszkania, gdzie miał ją poporcjować i nadać innym odbiorcom do miejsc wskazanych drogą elektroniczną przez członków grupy przestępczej, co zostało jednak udaremnione z uwagi na zatrzymanie przez funkcjonariuszy Policji.

Zgodnie z przeprowadzonymi badaniami substancje stałe zbrylone krystaliczne znajdujące się w pudle kartonowym o łącznej masie 4996 g zawierają 3 C. ((...)) w postaci chlorkowodorku.

(...) C. oraz jego sole i stereoizomery jest wymieniony w wykazie substancji psychotropowych grupy I-P (załącznik nr 1). Zgodnie z art. 4 pkt 25 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii stanowi substancje psychotropową.

częściowe wyjaśnienia

W. P. (1)

70-76,

85-86,

270-272,

800-802,

805,

1008v-1010

zeznania

K. G.

27-29

tomu III A

sprawozdanie nr (...) (...) z przeprowadzonych badań chemicznych

3-4

dane (...) Sp. z o.o. wraz z płytą CD

14-16

protokół zatrzymania danych informatycznych z dnia 18 grudnia 2020 roku

17

protokół odtworzenia z dnia 18 grudnia 2020 roku

18-34

protokół zatrzymania danych informatycznych z dnia 18 grudnia 2020 roku

37

dane od I. z dnia 18 grudnia 2020 roku wraz z płyta CD

38- 39

protokół przeszukania pomieszczeń mieszkalnych z dnia 17 grudnia 2020 roku

46-49

protokół przeszukania pomieszczeń z dnia 17 grudnia 2020 roku

57-61

Protokół zatrzymania rzeczy

183-185

opinia biegłego z zakresu informatyki W. C.

284-387

protokół oględzin przedmiotów z dnia 18 marca 2021 roku

389-391

protokół oględzin z dnia 25 maja 2021 roku wraz z załącznikami

404-798

protokół oględzin forum dopek.org z dnia 10 maja 2021 roku wraz z płytą CD

833-841

protokół oględzin rzeczy z dnia 18 czerwca 2021 roku

857-858

pisma (...) Sp. z o.o. w K. z dnia 18 grudnia 2020 roku oraz z dnia 2 i 8 lutego 2020 roku

5-13

Protokół oględzin zapisu monitoringu wraz z załącznikami z dnia 13 kwietnia 2021 roku

2-27

załącznika nr 3

1.1.3.

W. P. (1)

Czyn przypisany w punkcie III.

Nieustalonego dnia listopada 2020 roku we W., działając wbrew przepisom ustawy posiadał znaczną ilość substancji psychotropowej w postaci (...) o wadze 30 gram, zakupioną w sklepie internetowym E., tj. przestępstwo z art. 62 ust. 1 i 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W listopadzie 2020 roku, W. P. (1) posiadał we W. trzydzieści gramów substancji psychotropowej w postaci (...), którą kupił w sklepie internetowym E.

częściowe wyjaśnienia

W. P. (1)

70-76,

85-86,

270-272,

800-802,

805,

1008v-1010

opinia biegłego z zakresu informatyki W. C.

284-387

protokół oględzin z dnia 25 maja 2021 roku wraz z załącznikami

404-798

1.1.4.

W. P. (1)

Czyn przypisany w punkcie IV.

Nieustalonego dnia października 2020 roku we W., działając wbrew przepisom ustawy posiadał substancję psychotropową w postaci (...) o wadze 10 gram, zakupioną w sklepie internetowym E. tj. przestępstwo z art. 62 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W październiku 2020 roku, W. P. (1) posiadał we W. dziesięć gramów substancji psychotropowej w postaci (...), którą kupił w sklepie internetowym E.

częściowe wyjaśnienia

W. P. (1)

70-76,

85-86,

270-272,

800-802,

805,

1008v-1010

opinia biegłego z zakresu informatyki W. C.

284-387

protokół oględzin z dnia 25 maja 2021 roku wraz z załącznikami

404-798

1.1.5.

W. P. (1)

Czyn przypisany w punkcie V. części dyspozytywnej wyroku (odpowiednio w punkcie piątym i szóstym części wstępnej wyroku)

Nieustalonego dnia w okresie pomiędzy styczniem a lutym 2020 roku we W., działając wbrew przepisom ustawy posiadał substancję psychotropową w postaci (...) o wadze 10 gram, zakupioną w sklepie internetowym S..

Nieustalonego dnia marca 2020 roku we W., działając wbrew przepisom ustawy posiadał substancję psychotropową w postaci (...) o wadze nie mniejszą niż 10 gram, zakupioną w sklepie internetowym S.,

to jest ciąg przestępstw z art. 62 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 91 § 1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W. P. (1) posiadał nieustalonego dnia w okresie pomiędzy styczniem a lutym 2020 roku we W. dziesięć gramów substancji psychotropowej w postaci (...) oraz tą samą ilość w marcu 2020 roku. Narkotyki zakupił w sklepie internetowym S., o którego funkcjonowaniu wiedze zaczerpnął z forum (...) Korespondencję prowadził drogą elektroniczną w postaci szyfrowanych e-maili a płatności dokonał za pomocą portfela kryptowalutowego na aplikacji B.. W sklepie nie można było zakupić mniej niż dziesięciu gram we wskazanym okresie. W. P. (2) wskazywał paczkomat, z którego chce odebrać zamówienie, otrzymywał numer telefonu i kod odbioru, za pomocą których wyjmował przesyłkę z paczkomatu.

częściowe wyjaśnienia

W. P. (1)

70-76,

85-86,

270-272,

800-802,

805,

1008v-1010

opinia biegłego z zakresu informatyki W. C.

284-387

protokół oględzin z dnia 25 maja 2021 roku wraz z załącznikami

404-798

protokół oględzin strony synthetics.pro

11- 88

1.1.6.

W. P. (1)

Czyn przypisany w punkcie VI. części dyspozytywnej wyroku (odpowiednio w punkcie siódmym części wstępnej wyroku)

Nieustalonego dnia czerwca 2020 roku we W., działając wbrew przepisom ustawy posiadał znaczną ilość substancji psychotropowej w postaci (...) o wadze 31 gram, zakupioną w sklepie internetowym S.,

tj. przestępstwo z art. 62 ust. 1 i 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W. P. (1) posiadał nieustalonego dnia w czerwcu 2020 roku we W., trzydzieści jeden gramów substancji psychotropowej w postaci (...), którą zakupił w sklepie internetowym S..

częściowe wyjaśnienia

W. P. (1)

70-76,

85-86,

270-272,

800-802,

805,

1008v-1010

protokół oględzin strony synthetics.pro

11- 88

opinia biegłego z zakresu informatyki W. C.

284-387

protokół oględzin z dnia 25 maja 2021 roku wraz z załącznikami

404-798

1.1.7.

W. P. (1)

Czyn przypisany w punkcie VII. części dyspozytywnej wyroku (odpowiednio w punkcie ósmym, dziewiątym i dziesiątym części wstępnej wyroku)

N ieustalonego dnia listopada 2019 roku we W., działając wbrew przepasam ustawy posiadał substancję psychotropową w postaci (...) o wadze 5 gram zakupioną w sklepie internetowym T. C.,

Nieustalonego dnia listopada 2019 roku we W., działając wbrew przepisom ustawy posiadał substancję psychotropową w postaci (...) o wadze 3 gram. zakupioną w sklepie internetowym T. C.,

Nieustalonego dnia października 2019 roku we W., działając wbrew przepisom ustawy posiadał substancję psychotropową w postaci (...) o wadze 5 gram, zakupioną w sklepie internetowym T. C.,

tj. ciąg przestępstw z art. 62 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 91 § 1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W. P. (1) za pośrednictwem sklepu internetowego T. C., o którym dowiedział się z forum na stronie dopek.info zamówił kilkukrotnie substancję psychotropową w postaci (...). Złożone zamówienie odbierał w paczkomacie we W.. W celu wyjęcia przesyłki z paczkomatu konieczne jest wpisanie na urządzeniu numeru telefonu i kodu odbioru. Dane te W. P. (1) otrzymywał drogą elektroniczną na adres e- mail. I tak,

- nieustalonego dnia listopada 2019 roku odebrał substancję psychotropową w postaci 5 gramów (...),

- nieustalonego dnia listopada 2019 roku odebrał substancję psychotropową w postaci 3 gramów (...),

- nieustalonego dnia października 2019 roku odebrał substancję psychotropową w postaci 5 gramów (...).

Wskazane powyżej substancje psychotropowe nabywał na własny użytek.

częściowe wyjaśnienia

W. P. (1)

70-76,

85-86,

270-272,

800-802,

805,

1008v-1010

protokół oględzin z dnia 25 maja 2021 roku wraz z załącznikami

404-798

opinia biegłego z zakresu informatyki W. C.

284-387

W. P. (1) legitymujący się wykształceniem wyższym informatycznym. Przed zatrzymaniem pracował w firmie (...) we W. jako informatyk na stanowisku seniora. Uzyskiwał tam wynagrodzenie w wysokości około 15 000 złotych. Dotychczas niekarany. Żonaty, bezdzietny. Nieleczony psychiatrycznie, neurologicznie ani odwykowo.

We wrześniu 2021r. oskarżony ukończył kurs w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy uzyskując tytuł ratownika.

Rozpoznano uzależnienie od środków pobudzających (mefedron). W tym zakresie stwierdzono u niego upośledzoną zdolność kontroli skutkującą braniem ciągami, objawy abstynenckie po przerwaniu zażywania, koncentrację na braniu narkotyków, przymus ich brania, kontynuację brania mimo niekorzystnych skutków rodzinnych i społecznych. Oskarżony wymaga leczenia odwykowego w trybie ambulatoryjnym. 23 sierpnia 2021r. oskarżony rozpoczął terapię indywidualną w Poradni (...) , (...) dla (...) Stowarzyszenia (...) we W..

W. P. (1) nie jest upośledzony umysłowo ani chory psychicznie. W czasie dokonywania zarzucanych mu czynów miał zachowaną zdolność rozpoznania ich znaczenia i pokierowania swoim postępowaniem.

częściowe wyjaśnienia

W. P. (1)

70-76,

85-86,

270-272,

800-802,

805,

1008v-1010

zeznania A. P.

1023v-1024

zeznania J. P.

1024-1025

zeznania R. B.

1039v-1040

dane o karalności

94,

867

zaświadczenie o ukończeniu kursu

1031

kwestionariusz wywiadu środowiskowego

847

Zaświadczenie o rozpoczęciu terapii

1035

opinia sądowo- psychologiczna

849-851

opinia sądowo- psychiatryczna

852-853

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

W. P. (1)

Czyn przypisany w punkcie II. Części dyspozytywnej wyroku.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Dokonanie przez oskarżonego wewnątrzwspólnotowego nabycia znacznej ilości substancji psychotropowej z grupy I -Po nazwie (...) C. ((...)) o łącznej masie 4.996,00 gram netto.

częściowe wyjaśnienia

W. P. (1)

70-76,

85-86,

270-272,

800-802,

805,

1008v-1010

dane (...) Sp. z o.o. wraz z płytą CD

14-16

dane od I. z dnia 18 grudnia 2020 roku wraz z płyta CD

38- 39

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1.- 1.1.7.

częściowe wyjaśnienia

W. P. (1)

Wyjaśnienia oskarżonego w przeważającej większości zasługują na wiarę. W. P. (1) złożył wyczerpujące wyjaśnienia, wskazując na wiele szczegółów istotnych w sprawie, opisując przebieg przestępczego działania oraz działania sklepów internetowych zajmujących się obrotem substancjami psychotropowymi. Jego relacja koresponduje z zawartością jego urządzeń elektronicznych, w tym komputerów, nośników danych i telefonów. Jest także spójna z ustaleniami poczynionymi w zakresie sposobu funkcjonowania prowadzonych przez grupę przestępczą sklepów internetowych i wyjaśnieniami innych podejrzanych w sprawie. W związku z tym Sąd daje wiarę, wyjaśnieniom W. P. (1), że początkowo był konsumentem a o sklepach internetowych dowiedział się na forum (...) gdyż ma to odzwierciedlenie w opinii biegłego z zakresu informatyki. Oskarżony potwierdził posiadanie substancji psychotropowych jako konsument i opisał przebieg składania i realizacji zamówienia, co ma oparcie w zgromadzonym materiale dowodowym. Należy w tym miejscu zaznaczyć, że faktycznie to oskarżony w swoich wyjaśnieniach wskazał na popełnienie przez siebie przestępstw z art. 62 ust. 1 i 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii. Sąd przyznaje również wiarygodność wyjaśnieniom oskarżonego, że prowadził rozmowy w sprawie współpracy, choć nie daje wiary, że robił to w celu oszukania sklepu internetowego. W tym zakresie wypowie się szerzej w dalszej części uzasadnienia (2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów).

Analiza okoliczności zdarzenia, w tym sposób nadawania i przekazywania przesyłek pozwala Sądowi na uznanie za wiarygodne wyjaśnień, w których wskazywał na brak wiedzy o nadaniu odebranej przez niego przesyłki z innego kraju niż P.. Jak zasadnie wskazywał oskarżony I. nie świadczył usług w zakresie przesyłek międzynarodowych. Na marginesie można wskazać, że do P. z krajów U. substancje psychotropowe nie trafiały za pośrednictwem tej firmy, ale międzynarodowych przewoźników takich (...), czy (...). Przełyka, którą odebrał oskarżany była nadana w P. (w L.) i nic w dokumentach z nią związanych nie wskazywało, aby była nadana poza P. (etykieta nadawcza).

Sąd miał bezpośredni kontakt z oskarżonym i w oparciu o bezpośrednio spostrzeżenia w czasie składania przez niego wyjaśnień mógł nabrać osobistego przekonania, co do wiarygodności prezentowanych relacji (spostrzeżenia i wrażenia odniesione w trakcie bezpośredniego przesłuchania).

1.1.1.

1.1.2.

zeznania

K. G.

Zeznania zasługują na przyznanie im waloru wiarygodności. Świadek nie miała powodów do składania fałszywych zeznań. Ponadto zeznania znajdują odzwierciedlenie w piśmie otrzymanym od spółki działającej pod firmą (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością oraz w zabezpieczonej dokumentacji z biura. Świadek będąca kierownikiem biura (...) wskazała, że głównym obszarem działalności firmy jest obsługa wirtualnych biur. Potwierdziła wynajęcie wirtualnego biura na dane (...) za pośrednictwem e-mail (...) oraz wskazała, że najemca zastrzegł, by ich paczki nie były otwierane a jedynie winien być informowany o jej nadejściu. Osoba ta zamawiał sam kuriera z I. i wysyłała do biura drogą elektroniczną etykietę nadawczą, zazwyczaj w ciągu godziny od uzyskania informacji. Świadek wskazała także, że paczki przychodziły z B. kurierem (...), w tym jedna z nich została przesłana do W., ul. (...) w połowie grudnia 2020 roku. Jej relacja ma potwierdzenie w zabezpieczonych dokumentach a nadto znajduje swoje oparcie w zasadach racjonalnego rozumowania i doświadczenia życiowego.

1.1.7.

zeznania A. P.

Zeznania zasługują na przyznanie im waloru wiarygodności. Świadek nie miała powodów do składania fałszywych zeznań. A. P. opisała stan psychiczny oskarżonego przed i w trakcie popełnienia przestępstwa, wskazując że ma osobowość silnie zależną. Zeznania świadka znajdują odzwierciedlenie w wyjaśnieniach oskarżonego. Świadek w żaden sposób nie jest związana z oskarżonym, a kontakt z nim miała tylko w związku z wykonywania swoich obowiązków służbowych. Relacjonowała zatem przebieg czynności służbowych i własne spostrzeżenia. Jej relacja została uwiarygodniona zasadami logiki i doświadczenia życiowego. W ocenie Sadu brak jest racjonalnych powodów, dla których przekazywać nieprawdziwe informacje i spostrzeżenia. Sąd miał bezpośredni kontakt ze świadkiem i w oparciu o bezpośrednio spostrzeżenia w czasie składania przez nią zeznań mógł nabrać osobistego przekonania, co do wiarygodności prezentowanych relacji (spostrzeżenia i wrażenia odniesione w trakcie bezpośredniego przesłuchania).

zeznania

J. P.

Zeznania świadka zasługują na wiarę. Zeznania szczere i spontaniczne. Świadek będąca żoną oskarżonego potwierdziła wizytę oskarżonego u psychologa z uwagi na szkodliwą relację z byłą partnerką. Świadek wskazała, że od czasu opuszczenia aresztu, oskarżony funkcjonuje prawidłowo, uczestniczy w zajęciach w (...), zapisał się na kurs przygotowawczy na ratownika medycznego. Jej relacja w tym zakresie koresponduje z zeznaniami świadka R. B..

zeznania

R. B.

Świadek będący współpracownikiem oskarżonego wskazał na urlopy W. P. (1) podyktowane złym stanem psychicznym oraz wskazał, że liderka zespołu podejrzewała u oskarżonego uzależnienie. Ponadto podkreślił, iż oskarżony był dobrym pracownikiem i możliwości podjęcia na nowo zatrudnienia.

1.1.1

zeznania

P. H.

Świadek potwierdziła najem lokalu „wirtualnego” przy ul. (...) w S. osobie o danych A. M. przez wynajmującą spółkę GRUPA (...) sp. z o.o. z siedzibą w P..

zeznania

N. B.

Świadek potwierdziła zawarcie umowy o biuro wirtualne z K. B. i przekierowanie 55 przesyłek do różnych miejsc w P. i na świecie. Zeznania mają odzwierciedlenie w zgromadzonej dokumentacji.

pośrednio protokoły przesłuchania J. W.

Z protokołu przesłuchania J. W. wynika podobny sposób działania o jakim wyjaśniał W. P. (1) w zakresie działania strony s., w tym wpłacenia kaucji, bitcoinów, porcjowania i rozsyłania paczek z zawartością narkotyków.

pośrednio protokoły przesłuchania P. Ż. (1)

Protokół przesłuchania P. Ż. (1), który wykonywał działania J. W., wskazuje na sposób działania grupy przestępczej i sposób wysyłki przesyłek za pomocą m.in. I..

pośrednio protokoły przesłuchania P. Ż. (1)

Protokół z przesłuchania spójny z protokołem R. S..

pośrednio protokoły przesłuchania

R. S.

Z protokołu przesłuchania R. S. wynika podobny sposób działania o jakim wyjaśniał W. P. (1) m.in. w zakresie korzystania z paczkomatów, płacenia za pomocą bitcoinów, kontaktowania się za pośrednictwem znikających po przeczytaniu wiadomości. R. S. opisał proceder związany z narkotykami, których obrót dokonywał się przez stronę s. R. S. podobnie jak W. P. (1) początkowo był konsumentem a dopiero później pośrednikiem.

pośrednio protokoły przesłuchania

M. Z.

Z protokołu przesłuchania M. Z. wynika podobny sposób działania o jakim wyjaśniał W. P. (1) m.in. w zakresie korzystania z paczkomatów do przesyłania substancji psychotropowych, które wcześniej miał poporcjować, wpłacenia kaucji, płatnościach w bitckoinach,

pośrednio protokoły przesłuchania

P. J.

Protokół przesłuchania P. J. spójny z protokołem przesłuchania J. W. oraz P. Ż. (2). Z treści wynika, że niektóre z paczek były dostarczane z zagranicy.

pismo KWP w Ł., Wydział do (...) z Cyberprzestępczością z dnia 19 czerwca 2020 roku protokół oględzin strony internetowej

Strona synthetics.pro na serwerze firmy (...) Inc. zlokalizowana jest na terenie S. i anonimizuje prawdziwy adres IP właściciela.

protokół oględzin strony internetowej E. z dnia 15 lutego 2021 roku

Z protokołu wynika, że strona E. zlokalizowana jest na serwerze firmy (...) Inc., S. F., S..

dane z (...) w W. z dnia 28 września 2020 roku

Dane odnośnie przesyłek odbieranych przez biuro wirtualne GRUPA (...) wraz z zestawieniem wpłat.

pisma (...) Sp. z o.o. w K. z dnia 18 grudnia 2020 roku oraz z dnia 2 i 8 lutego 2020 roku

Dowód nie budzi wątpliwości, co do jego autentyczności i wiarygodności. Do pisma dołączono zapis z monitoringu.

protokoły zatrzymania rzeczy z dnia 10 lipca 2020 roku

Protokół zatrzymania przesyłki. Dokumenty sporządzone zgodnie z obowiązującymi zasadami i metodologią.

dokumentacja z biura wirtualnego (...) w W.

Umowa najmu lokalu wirtualnego w W.. Dowód niekwestionowany przez strony.

protokół przeszukania pomieszczeń z dnia 13 sierpnia 2020 roku

Protokół z przeszukania biura wirtualnego w S. i zabezpieczenie dokumentacji związanej z wysyłaniem przesyłek. Dokumenty sporządzone zgodnie z obowiązującymi zasadami i metodologią.

dokumentacja z biura wirtualnego (...) w S.

Umowa najmu biura wirtualnego w S..

dokumentacja z biura wirtualnego V. w L.

Dokumentacja na dane A. N. (...).

sprawozdanie nr L-Z4- (...) z przeprowadzonych badań chemicznych

W sposób wyczerpujący, wnikliwy i zgodny ze wskazaniami wiedzy w tym zakresie biegły przedstawił swoje spostrzeżenia i wnioski. Sformułowane w opinii wnioski poprzedzone zostały wnikliwą analiza materiału będącego przedmiotem badań, który został w szczegółowy sposób opisany w opinii. W związku z tym Sąd uznał sporządzone opinie za dowody wiarygodne i kompletne, potwierdzone innymi dowodami, w tym sporządzonymi protokołami, częściowo wyjaśnieniami oskarżonego.

dane (...) Sp. z o.o. wraz z płytą CD

Dane o przesyłce kurierskiej o numerze (...), która została nadana 8 grudnia 2020 roku za pośrednictwem (...) Sp. z o.o. z siedzibą w K. do odbiorcy posłującego się danymi A. N. (...), L. ul. (...)- odebrana w dniu 15 grudnia 2020 roku.

protokół odtworzenia z dnia 18 grudnia 2020 roku

Z zapisu protokołu wynika, że przesyłka kurierska o numerze (...) została nadana w B. a na dane odbiorcy od 8 października do 15 grudnia 2020 roku nadano 9 przesyłek o masie 44,66 kg. Dokumenty sporządzone zgodnie z obowiązującymi zasadami i metodologią. Potwierdzają dokonanie czynności stosownie do przepisów k.p.k.

protokół zatrzymania danych informatycznych z dnia 18 grudnia 2020 roku

Protokół dotyczy danych informatycznych przekazanych przez (...) Sp. z o.o. o numerze (...) nadanej z danymi A. N. - (...) do odbiorcy o danych (...), tel. (...).

Dokumenty sporządzone zgodnie z obowiązującymi zasadami i metodologią. Potwierdzają dokonanie czynności stosownie do przepisów k.p.k.

dane od I. z dnia 18 grudnia 2020 roku wraz z płyta CD

Pismo dotyczy przesyłki oznaczonej o numerze (...), nadanej w dniu 15 grudnia 2020 roku nadanej z danymi A. N. - (...) do A. S..

protokół przeszukania pomieszczeń mieszkalnych z dnia 17 grudnia 2020 roku

Zabezpieczenie w mieszkaniu zamieszkałym przez W. P. (1) m.in. 4 bryłki substancji, folii aluminiowej z zawartością suszu, woreczka foliowego strunowego z zawartością białej substancji, pudełko kartonowe z naklejką firmy (...) z numerem przesyłki (...) z adresem (...), P. (...) oraz sprzętu elektrycznego. Dokumenty sporządzone zgodnie z obowiązującymi zasadami i metodologią. Potwierdzają dokonanie czynności stosownie do przepisów k.p.k.

protokół przeszukania pomieszczeń z dnia 17 grudnia 2020 roku

Podczas przeszukania zabezpieczono dyski przenośne, pendrivy, tablet, telefony komórkowe i wagę elektroniczną. Dokumenty sporządzone zgodnie z obowiązującymi zasadami i metodologią. Potwierdzają dokonanie czynności stosownie do przepisów k.p.k.

protokół przeszukania pomieszczeń z dnia 17 grudnia 2020 roku

Zatrzymano laptop L.. Dokumenty sporządzone zgodnie z obowiązującymi zasadami i metodologią. Potwierdzają dokonanie czynności stosownie do przepisów k.p.k.

opinia biegłego z zakresu informatyki W. C.

Opinia ujawniła hasła wyszukiwania związane z dopalaczami, w tym zapytanie o treści „jak kupić 3mmc w H.”, wymianę korespondencji elektronicznej.

protokół oględzin przedmiotów z dnia 18 marca 2021 roku

Protokół oględzin zabezpieczonych substancji w trakcie przeszukania pomieszczeń W. P. (1) z udziałem technika kryminalistyki. Dokumenty sporządzone zgodnie z obowiązującymi zasadami i metodologią. Potwierdzają dokonanie czynności stosownie do przepisów k.p.k.

protokół oględzin przedmiotów z dnia 18 marca 2021 roku

Oględziny zawartości dysków W. P., w których ujawniono korespondencję z adresem „escobarstore@protonmail.com”, (...) , otrzymaną wiadomość od (...) a także zamówienia dokonane przez W. P. (4), wiadomości reklamowe związane z 3 (...), materiały związane z kryptowalutą. Dokumenty sporządzone zgodnie z obowiązującymi zasadami i metodologią. Potwierdzają dokonanie czynności stosownie do przepisów k.p.k.

protokół oględzin forum dopek.org z dnia 10 maja 2021 roku wraz z płytą CD

Protokół oględzin strony dopek.org pod kątem dokonywania wpisów przez „p4tt4y4”- ujawniono trzy wpisy związane z 3 (...), psylocybinom. Dokumenty sporządzone zgodnie z obowiązującymi zasadami i metodologią. Potwierdzają dokonanie czynności stosownie do przepisów k.p.k.

protokół oględzin forum dopek.org z dnia 10 maja 2021 roku wraz z płytą CD

Oględziny wagi elektronicznej W. P. (1). Dokumenty sporządzone zgodnie z obowiązującymi zasadami i metodologią. Potwierdzają dokonanie czynności stosownie do przepisów k.p.k.

pisma (...) Sp. z o.o. w K. z dnia 18 grudnia 2020 roku oraz z dnia 2 i 8 lutego 2020 roku

Pismo nie budzi wątpliwości. Wskazuje historie przesyłki o numerze (...), która została zarejestrowana w dniu 15 grudnia 2020 roku o godzinie 15:06 i umieszczona we W. przy
ul. (...) w dniu 17 grudnia 2020 roku o godzinie 08:03,
i odebrana o godzinie 17:46 tego dnia.

Protokół oględzin zapisu monitoringu wraz z załącznikami z dnia 13 kwietnia 2021 roku

Nagranie z odbioru przesyłek z paczkomatów, w tym z ul. (...) we W. z dnia 17 grudnia 2020 roku. Z protokołu wynika, że dane na pulpicie paczkomatu wstukiwane były „kostkami” śródręcza. Dokumenty sporządzone zgodnie z obowiązującymi zasadami i metodologią. Potwierdzają dokonanie czynności stosownie do przepisów k.p.k.

1.1.3.-1.1.6.

opinia biegłego z zakresu informatyki W. C.

Opinie odpowiada wymogom prawa, jako jasna, pełna i nie zawierająca sprzeczności. Została sporządzone przez biegłego, posiadającego specjalistyczną wiedzę. Nie była także kwestionowana w toku postępowania. Jej treści nie zaprzeczył także oskarżony, odnosząc się do jej załączników podczas przesłuchania. Powyższe spowodowało, że stanowi pełnowartościowy materiał dowodowy.

protokół oględzin z dnia 25 maja 2021 roku wraz z załącznikami

Oględziny zawartości nośników W. P. (1) ujawniających zamówienia substancji psychotropowych ze sklepów internetowych, w tym T. C. i korzystania z privatenote, dzięki któremu wiadomości po odczytaniu znikają. Dokumenty sporządzone zgodnie z obowiązującymi zasadami i metodologią. Potwierdzają dokonanie czynności stosownie do przepisów k.p.k.

1.1.1.-1.1.7.

protokoły oględzin stron internetowych,

protokół zatrzymania rzeczy z dnia 10 lipca 2020 roku,

protokół zatrzymania danych informatycznych,

protokół odtworzenia,

Wszelkie czynności procesowe podjęte w przedmiotowej sprawie odbyły się zgodnie z prawem, a z każdej z nich sporządzono stosowne protokoły, a ich wyniki nie budziły żadnych wątpliwości. Podjęte w sprawie czynności zostały przeprowadzone przez uprawnione podmioty zaś sposób przeprowadzenia tych czynności nie był kwestionowany przez żadną za stron postępowania.

(...) sp. Z o.o. w K.

Dowód nie budzi wątpliwości, co do jego wiarygodności i autentyczności.

Dokumentacja z biura wirtualnego.

Dowód nie budzi wątpliwości.

Dane o karalności

Ustalając wcześniejszą karalność oskarżonego, Sąd oparł się na odpowiedzi z Krajowego Rejestru Karnego, której przypisuje walor wiarygodności. Sąd nie znalazł żadnych podstaw, aby zakwestionować wiarygodność przedstawionych danych, które nie budzą najmniejszych zastrzeżeń, co do ich autentyczności i wiarygodności.

opinia sądowo-psychologiczne

opinia sądowo-psychiatryczna

Opinie odpowiadają wymogom prawa, jako jasne, pełne i nie zawierające sprzeczności. Zostały sporządzone przez biegłych, posiadających specjalistyczną wiedzę. Powyższe spowodowało, że stanowią pełnowartościowy materiał dowodowy.

kwestionariusz wywiadu środowiskowego

Nie budził wątpliwości opracowany wywiad środowiskowy, gdyż został sporządzony przez uprawniony podmiot i zawiera wszystkie niezbędne elementy.

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.1.1.- 1.1.2.

częściowe wyjaśnienia

W. P. (1)

Sąd nie daje wiary wyjaśnieniom oskarżonego w zakresie, w którym nie przyznaje się do winy, umniejszając swoją rolę w procederze i udział w grupie przestępczej. Sąd z wielką uwagą przeanalizował wyjaśnienia oskarżonego i uznał, że w tym zakresie mają one jedynie służyć ograniczeniu jego odpowiedzialności karnej. Stanowią przy tym nieudolną próbę stworzenia pewnej nieprawdziwej historii, mającej w pewien sposób racjonalizować wyjaśnienie intensywnych kontaktów oskarżonego z osobami prowadzącymi sklep (...).store oraz umówienie się na dostawę i odbiór przesyłki z substancją psychotropową. Twierdzenia te nie znajdują jednak oparcia w zebranych dowodach analizowanych w świetle zasad racjonalnego rozumowania i doświadczenia życiowego. Można wręcz zaryzykować stwierdzenie, że rażą wręcz swoją naiwnością.

W pierwszej kolejności należy wskazać, że z punktu widzenia całokształtu okoliczności sprawy oraz, mając na uwadze zgromadzony materiał dowodowy, nie sposób uznać, że W. P. (1) nie miał świadomości, że bierze udział w zorganizowanej grupie, zajmującej się co najmniej obrotem substancjami psychotropowymi. Z zachowania oskarżonego, który od dłuższego czasu nabywał z tego źródła substancje psychotropowe, wynika, że znał sposób funkcjonowania tego procederu, w tym jego nielegalny charakter. Bezpośrednim tego potwierdzeniem oprócz samego oferowanego „asortymentu” były informacje o sposobie kontaktowania się z osobami prowadzącymi witryny internetowe, czy stosowane formy płatności. Sam oskarżony starał się także dochować takiego zakamuflowanego sposobu kontaktów. Swoją wiedzę co do ewentualnych konsekwencji tej działalności wyartykułował już w korespondenci prowadzonej ze znajomą w 2019r. (w wiadomościach SMS znaleziono korespondencję z 19 czerwca 2019r., w której pisze do znajomej, że czasem przez internet kupuje jakieś proszki – pochodna mefedronu, zapłacił za to ze swojego konta i pisze, że jak go złapią do wyjdzie na debila). O skali działalności sklepu, o której wiedział oskarżony świadczą także jego wyjaśnienia, w których podkreśla stopień zorganizowania i profesjonalizmu w jego działalności.

Sąd nie daje również wiary wyjaśnieniom oskarżonego, który podnosi że nie chciał uczestniczyć w obrocie a jedynie zaspokoić swoją ciekawość odnośnie funkcjonowania grupy. Mając na względzie wpłacenie kaucji w łącznej kwocie 15.000 złotych oraz odbiór przesyłki z paczkomatu z zawartością 4.996 gramów netto substancji psychotropowej (...) C., wyjaśnienia te jawią się jako nieprawdopodobne i sprzeczne z zasadami prawidłowego rozumowania. Mając na względzie cenę narkotyków i wpłaconą kwotę kaucji nie sposób dać wiary wersji przyjętej przez W. P. (1). Tym bardziej mając na względzie jego zaangażowanie, prowadzenie korespondencji, czy zakup kominiarki, by nie zostać rozpoznanym przy odbieraniu nielegalnych przesyłek z paczkomatu i rękawiczek by nie zostawić śladów daktyloskopijnych, kart SIM zarejestrowanych na przypadkowe osoby, zakup nierejestrowanych telefonów komórkowych. Podkreślić należy, że zakupów tych, oskarżony dokonał między 26 października 2020 a 26 listopada 2020 roku (k. 614, 624), a zatem bezpośrednio przed odbiorem umówionej przesyłki a jednocześnie w czasie intensywnie prowadzonej szyfrowanej korespondencji z osobą lub osobami, które zaproponowały mu współpracę w rozprowadzaniu substancji psychotropowych. Należy także wskazać, że gdyby istotnie zamiarem oskarżonego było nabycie większej ilości substancji psychotropowej jedynie na własny użytek z obawy przed koniecznością zawierania kolejnych „drobnych” i ryzykownych zakupów, to mógł to z łatwością uczynić wg zasad obowiązujących na stronie sklepu (...).store. Według widocznego na stronie „cennika” zakup 1 kg (...) C. (...) to wydatek 13 999 zł, czyli niemal równowartość uiszczonej przez oskarżonego kaucji. Oskarżony mógł zatem jednorazowo za niższą cenę niż wpłacona kaucja nabyć deklarowany przez niego 1 kg (...) C.. W ocenie, Sądu jest to zatem jedynie obrana linia obrony oskarżonego. Sam fakt uzyskiwania wysokich zarobków nie stanowi argumentu do twierdzeń przeciwnych, w tym do nabycia takich ilości substancji psychotropowych na własny użytek. Tym bardziej, że W. P. (1) sam przyznał, że miał być pośrednikiem a zatem rozsyłać klientom paczki z narkotykami, co nie stało na przeszkodzie zatrzymani znacznej ilości tych substancji na własny użytek, co wydaje się prawdopodobne zważywszy na jego uzależnienie.

W tych okolicznościach jego wyjaśnienia, że chciał jedynie oszukać członków grupy przestępczej, nie mogą się stanowić wiarygodnego dowodu, w oparciu o który Sąd poczynił ustalenia faktyczne.

Dokumentacja fotograficzna z k. 148-158

Uszkodzenia drzwi mające zostać dokonane podczas przeszukania nie mają znaczenia w niniejszej sprawie.

opinia biegłego z zakresu informatyki P. B. z dnia 21 czerwca 2021 roku z k. 887-902

Opinia odnośnie drukarek z k. 887 okazała się nieprzydatna, gdyż dane zapisywane są jedynie w formie buforowania treści transmisji danych bezpośrednio zrozumiałych dla maszyny drukującej i nie prezentujących żadnych danych do wizualizacji zapisów treści.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I.

W. P. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Sąd uznał, że wina i sprawstwo W. P. (1) nie budzi wątpliwości. W. P. (1) wypełnił swoim zachowaniem znamiona czynu z 258 § 1 kodeksu karnego.

Zgodnie z treścią art. 258 § 1 k.k. opisane w nim przestępstwo popełnia sprawca, który bierze udział w zorganizowanej grupie albo związku mających na celu popełnienie przestępstwa lub przestępstwa skarbowego.

W orzecznictwie i doktrynie zgodnie wskazuje się na pewne cechy, charakteryzujące ten specyficzny związek przestępczy. Przede wszystkim podkreśla się, że tworzy ją grupa przynajmniej trzech osób. Ponadto cechować ją musi pewna struktura organizacyjna, która przejawia się w podziale ról i koordynowaniu działań członków grupy (wyrok Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z dnia 25.03.1999 r., II AKa 45/99, OSA 2000/2, poz. 15, wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 20.01.2016 r., II AKa 328/15, LEX nr 2008333). Pomimo wskazanego elementu organizacyjnego nie jest jednak konieczne, aby wszyscy członkowie grupy wspólnie uzgadniali sposób popełnienia wszystkich przestępstw i wszyscy wzajemnie się znali. Muszą jednak mieć świadomość działania właśnie w ramach takiej grupy. Ważne jest przy tym, aby owo zorganizowania występowało łącznie z porozumieniem sprawców, tworzących grupę. Kolejnym elementem wyróżniającym ten typ przestępczego współdziałania jest istnienie kierownictwa i pewnej dyscypliny. Przywódca grupy nie musi być przy tym ciągle ten sam i nie musi być także założycielem grupy. Możliwe są zatem różne konfiguracje w zakresie przywództwa, w tym swoisty podział tej funkcji między kilka osób, istnienie różnych stopni przywództwa na różnych poziomach grupy. Grupa winna cechować się pewnym stopniem zorganizowania, przy czym nie musi on być szczególnie wysoki. Kolejna cecha wyróżniająca tę grupę, to moment jej zorganizowania. Winno to nastąpić przed dokonaniem planowanych przestępstw. Jest to cecha, która odróżnia taką formę współdziałania od zwykłego współsprawstwa, czyli działania wspólnie i w porozumieniu z inną osobą, które może zaistnieć nawet w chwili dokonywania przestępstwa, a nawet realizowania jego kolejnych znamion. I na koniec należy odwołać się do elementu trwałości, który cechować ma grupę, a oznacza popełnianie przestępstw w ciągły sposób, zapewniający stały dochód przez określony czas (wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 14.06.2017 r., II AKa 52/17, LEX nr 2344211).

Inna zaproponowana w piśmiennictwie definicja zorganizowanej grupy przestępczej wskazuje, że „zorganizowana grupa przestępcza to ugrupowanie składające się z co najmniej 3 osób, posiadające trwałą strukturę pionową (z wyodrębnionym ośrodkiem decyzyjnym) albo poziomą (bez wyodrębnionego ośrodka decyzyjnego), wykazujące odrębności od zasad przyjętych w danym społeczeństwie i nie identyfikujące się z nimi, o więziach psychologicznych łączących poszczególne jednostki, świadomie zmierzające do realizacji zamierzonego celu jakim jest popełnienie czynu zabronionego” (M. Marciniak „Zorganizowana grupa i związek przestępczy w świetle orzecznictwa sądowego oraz poglądów doktryny – wybrane zagadnienia”, Wojskowy Przegląd Prawniczy nr 4, 2017r.).

Zgodzić należy się ze stanowiskiem, że dla przypisania sprawcy odpowiedzialności za działanie w ramach zorganizowanej grupy przestępczej nie jest konieczna szczegółowa znajomość nie tylko członków grupy, ale i podziału ról (Wyrok Sądu Apelacyjnego w K. z dnia 17 czerwca 2020 r. II AKa 4/20, LEX nr 3146597). Dla bytu przestępstwa z art. 258 § 1 k.k. nie jest konieczna jednak wiedza poszczególnych sprawców o szczegółach organizacji grupy, znajomość wszystkich osób ją tworzących, potwierdzenia udziału w grupie, czy też wyboru kierownictwa. Wystarczające jest zatem, że sprawca ma świadomość istnienia grupy, akceptuje jej cele przestępcze i godzi się, by je realizowano. Co więcej, wystarczające jest, gdy sprawca przystępując do grupy nie jest pewien jej przestępczego charakteru, godząc się jednak z możliwością posiadania przez nią takich cech (Wyrok Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z dnia 19 czerwca 2019 roku, sygnatura akt II AKa 47/19, LEX nr 3021576). Podkreślić należy, że przestępstwo z art. 258 § 1 k.k. może być popełnione także z zamiarem ewentualnym.

Analiza tak przedstawionych znamion przestępstwa z art. 258 § 1 k.k. w zestawieniu z ustalonym w oparciu o zebrane dowody stanem faktycznym prowadzi do wniosku, że oskarżony W. P. (1) zrealizował wszystkie znamiona tego przestępstwa.

W. P. (1) miał świadomość działania grupy przestępczej i swoim zachowaniem wypełnił znamiona przestępstwa z art. 258 § 1 k.k., o czym świadczy chociażby treść jego wyjaśnień. Oskarżony wprawdzie początkowo był konsumentem, jednakże następnie zaczął współpracować w ramach grupy, odpowiadając na propozycję współpracy. Oskarżony wyjaśnił, że „szukali” osób do pracy, a nadto opisując swoje kontakty z osobami proponującymi mu podjęcie współpracy posługiwał się wielokrotnie określeniem „oni”. Zatem używając liczby mnogiej wskazywał na swoją świadomość istnienie co najmniej kilku osób zaangażowanych w cały przestępczy proceder. Wynika z tego także jego wiedza co do tego, że celem grupy jest przekazywanie narkotyków. Potwierdza to zresztą dalsza część jego relacji. Jak wyjaśnił bowiem na karcie 74 „Ustaliłem, że po całym kraju ustawieni są ludzie, którzy wysyłają towar (…) wyciągnęłam od nich informację, że to jest wszystko robione przez półpośredników, czyli osoby znajdujące się w różnych miejscach na terenie P.”.

Jednocześnie jak przestał być konsumentem zmienił adres poczty elektronicznej (z (...) na (...)). Otrzymał także polecenie założenie konta tzw. chmurze ((...)), służącego do przesyłania etykiet nadawczych, miał przepakowywać paczki i kierować je do innych osób. Są ta zalecenie zgodne ze sposobem działania innych osób, które zostały zatrzymane w trakcie prowadzonego śledztwa. Jest zachowanie zbieżne w opisanym w wyjaśnieniach M. Z., który został nieprawomocnie skazany (na czas wydania wyroku w tej sprawie) za udział w tej samej zorganizowanej grupie przestępczej. Jak wyjaśnił chciał dorobić i wszedł na deepweb (strona cebulka polisz forum), gdzie znalazł propozycja pracy (osoba ogłaszająca się miała nick – C.”). Po nawiązaniu szyfrowanego kontaktu z tą osobą dowiedział się, że praca to wysyłka substancji psychoaktywnych i wymagana jest wpłata kaucji. Wpłacił zatem kaucję 5000 zł i miał dostawać przez paczkomaty przesyłki, które dalej miał rozsyłać też przez paczkomaty. Otrzymywał przy tym jedynie kod paczkomatu. Dostawał za to zapłatę w bitcoinach.

Oskarżony miał świadomość działania grupy, jej zadań, zgodził się na ich warunki, decydując się na współpracę. Działanie grupy wymagało odpowiedniego poziomu zorganizowania, ale też szybkiej mobilizacji i solidarności oraz jasnego instruktażu, który otrzymał oskarżony. Sam wielokrotnie podkreślał w swoich wyjaśnieniach profesjonalny i wysoce zorganizowany sposób funkcjonowania grupy, zajmującej się sprzedaż substancji psychotropowych za pośrednictwem strony E. Wieloosobowy skład grupy, potwierdzony dokonanymi zatrzymaniami i wyjaśnieniami innych podejrzanych, był zatem objęty świadomością oskarżonego podobnie zresztą, jak samo istnienie takiej grupy. Oskarżony z całą pewnością miał świadomość tego, że należy do grupy, mającej na celu popełnianie przestępstw. Treść wyjaśnień oskarżonego oraz opinia z zakresu informatyki dowodzą, że wymiany wiadomości miały charakter konspiracyjny, a sposób zorganizowania wysyłania przesyłek nie ujawniał członków grupy, z której licznego składu osobowego zdawał sobie sprawę oskarżony, który odznaczał się wyjątkową ciekawością tego, jak działa grupa, z jakich narzędzi korzysta. Członkowie nie wymieniali żadnych szczegółów, które mogły ujawnić tożsamość zarówno członków grupy jak i nabywców substancji niedozwolonych. Oskarżony wielokrotnie wskazywał na zorganizowanie i rzetelność działania portalów sklepowych, co świadczy o tym, że wiedział, że grupa jest dobrze zorganizowana a w jej skład wchodzi więcej członków. Oskarżony przystając na współpracę i spełniając wymogi jej podjęcia (kaucja, konto, sposób korespondencji) bez wątpienia pozostawał w strukturze grupy, pełniąc rolę pośrednika w rozprowadzani substancji psychotropowych.

Choć samemu oskarżonemu Sąd nie przypisał tego przestępstwa, to w opisie czynu z art. 258 § 1 k.k. potwierdził szerszy zakres działalności grupy aniżeli samego oskarżonego, obejmujący także wewnątrzwspólnotowe nabywanie na teren R. z K., K. (1), R., R. (1), K. B. znacznych ilości substancji psychotropowych oraz nowych substancji psychoaktywnych, uczestnictwo w obrocie tymi substancjami, wprowadzanie ich do obrotu oraz udzielanie w celu osiągnięcia korzyści majątkowej. Wewnątrzwspólnotowe nabycie zgodnie z definicją art. 4 pkt 33 u.o.p.n. polega na przemieszczeniu z terytorium państwa członkowskiego U. na terytorium R. środków odurzających i substancji psychotropowych lub nowych substancji psychotropowych. W przedmiotowej sprawie narkotyki pochodziły m.in. z K., K. (1), R., R. (1), K. B.. Po dostarczeniu ich do wirtualnych biur znajdujących się na terenie R., były przetransportowywane paczkomatami do pośredników, którzy porcjowali narkotyki i przesyłali do dalszych odbiorców. Grupa, do której przynależał oskarżony wypracowała system, w którym członkowie grupy się nie znali i dzięki systemom informatycznym nie mieli ze sobą kontaktu, zaś wiadomości odnośnie przestępczego działania były od razu po odczytaniu usuwane.

Wskazać także należy, że strona podmiotowa tego formalnego przestępstwa obejmuje obie odmiany umyślności, zatem wystarczające jest, że sprawca ma świadomość istnienia grupy, akceptuje jej cele przestępcze i godzi się, by je realizowano. Oskarżonego łączyła pełna gotowość do popełniania przestępstw w ramach grupy i na jej rzecz.

Jednocześnie z opisu czynu przypisanego w punkcie pierwszym części dyspozytywnej wyroku Sąd wyeliminował zapis dotyczący imiennie J. W., P. Ż. (1), P. J., M. Z., R. S., J. O. jako członków grupy, w której brał udział oskarżony. Zebrane dowody wskazują wprawdzie na wysokie prawdopodobieństwo ich udziału w tej grupie, jednak dotąd nie zostali oni prawomocnie skazani za to przestępstwo. Przypisane zatem oskarżonemu czynu w brzmieniu zarzucanym mu w akcie oskarżenia, naruszałoby zasadę domniemania niewinności w odniesieniu do tych osób, którym w taki sposób bez wyroku skazującego przypisano by faktycznie sprawstwo w tym zakresie (Sąd uzyskał jedynie nieprawomocny wyroku Sadu Okręgowego w K. dotyczący M. Z.).

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

III., IV., V. , VI., VII.

W. P. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Wina i sprawstwo oskarżonego w zakresie posiadania substancji psychotropowych nie budzi wątpliwości, a czyny te wyczerpały znamiona przestępstw z art. 62 ust. 1 i 2 Ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, przy czym w kilku sytuacjach popełnione w ramach ciągu przestępstw, o którym mowa w art. 91 § 1 k.k.

Przedmiotem ochrony w art. 62 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii jest życie i zdrowie społeczeństwa jako całości (życie i zdrowie publiczne). Strona przedmiotowa przestępstwa z art. 62 cytowanej ustawy sprowadza się do niezgodnego z przepisami tej ustawy posiadania środków odurzających lub substancji psychotropowych. Posiadanie jest stanem polegającym na faktycznym władztwie nad rzeczą, nie jest jednakże utożsamiane z posiadaniem i dzierżeniem w rozumieniu przepisów prawa cywilnego. Posiadaniem jest każde, niezależne od czasu trwania, a zatem choćby krótkotrwałe, faktyczne władztwo nad rzeczą. Posiadaniem środka odurzającego lub substancji psychotropowej w rozumieniu art. 62 ustawy z dnia 2 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii jest każde władanie takim środkiem lub substancją, a więc także związane z jego użyciem lub zamiarem użycia (wyrok SN z dnia 27 stycznia 2011 r., sygn. akt I KZP 24/10, OSNKW 2011/1/2).

Dla wypełnienia znamion tego przestępstwa wystarczające jest zatem zaistnienie stanu, w którym sprawca - choćby przez krótki okres czasu - roztacza swoje faktyczne władztwo nad substancją zaliczaną przez ustawę do narkotyków, nawet jeżeli czyni to w celu użycia lub z zamiarem użycia w/w substancji, jak wynika także z w/w cytowanego orzeczenia Sądu Najwyższego, z którym Sąd w tym składzie w pełni zgadza się. Z punktu widzenia prawno- karnej oceny zachowania oskarżonego nie ma więc znaczenia okres, w jakim posiadał w/w narkotyki. Dla przypisania sprawcy czynu z art. 62 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii wystarczająca jest bowiem, oprócz stwierdzenia obiektywnej przesłanki w postaci faktycznego władztwa nad narkotykami, dodatkowa przesłanka w postaci świadomości sprawcy co do tego, iż znajduje się on w posiadaniu narkotyków.

Na podstawie dokonanych ustaleń faktycznych i oceny dowodów wątpliwości Sądu nie budzi zrealizowanie przez oskarżonego znamion czynu z art. 62 ust. 1 oraz ust. 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii opisanych w punktach od trzeciego do dziesiątego części wstępnej wyroku. Nie ulega wątpliwości, że oskarżony wiedział, jakie substancje psychotropowe przechowuje, dlatego też należy przyjąć, że zrealizowane zostało ustawowe znamię umyślności, a w konsekwencji znamiona przestępstwa art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomani.

Art. 4 pkt. 25 lit d) ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii definiuje substancję psychotropową jako każdą substancję pochodzenia naturalnego lub syntetycznego, w formie czystej lub w formie preparatu, działające na ośrodkowy układ nerwowy, inne niż określone w lit. a i b, ale o podobnej do nich budowie chemicznej lub działaniu, stwarzające zgodnie z rekomendacją Zespołu do spraw oceny ryzyka zagrożeń dla zdrowia lub życia ludzi związanych z używaniem nowych substancji psychoaktywnych, o której mowa w art. 18b ust. 1 pkt 3, takie same zagrożenia dla zdrowia publicznego lub zagrożenia społeczne, jak zagrożenia stwarzane przez te substancji.

Przepisy wydane na podstawie delegacji zawartej w art. 44f pkt. 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii to rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 17 sierpnia 2018 r. w sprawie wykazu substancji psychotropowych, środków odurzających oraz nowych substancji psychoaktywnych.

Zgodnie z załącznikiem nr 4 do Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 17 sierpnia 2018 r. w sprawie wykazu substancji psychotropowych, środków odurzających oraz nowych substancji psychoaktywnych (...), (...), k., 1-(3-chlorofenylo)-2-(metyloamino)propan-1-on stanowi substancję psychotropową GRUPY I-P.

Sąd podzielił kwalifikację prawną wskazaną przez rzecznika oskarżenia publicznego w akcie oskarżenia w zakresie czynu trzeciego i siódmego części wstępnej wyroku, uznając, że zarówno 30 jak i 31 gramów 3 (...) jest ilością znaczną o jakiej mowa w art. 62 ust. 2 powołanej powyżej ustawy. Jeżeli przedmiotem czynności wykonawczej przestępstw określonych w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz.U. Nr 179, poz. 1485 ze zm.) jest taka ilość środków odurzających lub substancji psychotropowych, która mogłaby jednorazowo zaspokoić potrzeby co najmniej kilkudziesięciu osób uzależnionych, to jest to "znaczna ilość" w rozumieniu tej ustawy (Postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 23 września 2009 r. I KZP 10/09, LEX nr 518123).

Z ogólnie dostępnych wiadomości w tym zakresie (np. strona (...) informacje na stronie Głównego Inspektoratu Sanitarnego - Departament Nadzoru nad Środkami Zastępczymi, Uchwała nr 9/2017 Zespołu do spraw oceny ryzyka zagrożeń dla zdrowia lub życia ludzi związanych z używaniem nowych substancji psychoaktywnych z dnia 14 września 2017 r.) wynika, że jednorazowa dawka substancji (...), której zażycie prowadzi do wystąpienia oczekiwanych efektów narkotycznych (działanie euforyzujące, pobudzające ośrodkowy układ nerwowy), wynosi 150- 200 mg. Zatem z 1 grama można uzyskać 5-6 tzw. porcji konsumenckich. W konsekwencji posiadane przez oskarżonego ilości odpowiednio: 30 i 31 gram umożliwiały uzyskanie z nich co najmniej 150 porcji, co stanowi znaczna ilość w rozumieniu art. 62 ust. 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.

art. 91 § 1 k.k.

Zgodnie z przepisem art. 91 § 1 k.k., aby zakwalifikować czyny jak ciąg przestępstw muszą być spełnione następujące przesłanki:

1) popełnienie przez sprawcę, co najmniej dwóch przestępstw przed wydaniem pierwszego, choćby nieprawomocnego wyroku

2) tożsamość przepisu stanowiącego podstawę wymiaru kary każdego ze zbiegających się przestępstw

3) krótkie odstępy czasu

4) wykorzystanie tej samej sposobności.

W ocenie Sądu, czyny wskazane w punkcie piątym i szóstym oraz ósmym, dziewiątym i dziesiątym części dyspozytywnej wyroku, z uwagi na ziszczenie się przesłanek zawartych w przepisie art. 91 § 1 k.k., podlegają zakwalifikowaniu jako ciągi przestępstw. Zostały one bowiem popełnione w podobny sposób i z wykorzystaniem takiej samej sposobności oraz w krótkich odstępach czasu. Krótkie odstępy czasu, jakie muszą wystąpić między przestępstwami objętymi ciągiem, to pojęcie nieostre i różnie interpretowane. W literaturze określane są jako czas orientacyjnie do kilku (sześciu) miesięcy (P. Kardas, w: Wróbel, Zoll (red.), Kodeks karny, t. 1, 2016, s. 716–717). Przyjmuje się zatem, że za krótki odstęp czasu uważa się okres do 6 miesięcy. Wobec tego jako takie dwa ciągi zakwalifikowano czyny opisane w punkcie piątym i szóstym części wstępnej wyroku oraz podobnie czyny opisane w punkcie ósmym, dziewiątym i dziesiątym części wstępnej wyroku. Z uwagi na powyższe, Sąd uzupełnił kwalifikację prawną o przepis art. 91 § 1 k.k.

Należy podkreślić, że przepis art. 91 § 1 k.k. ma charakter obligatoryjny, co oznacza obowiązek Sądu zastosowania tej instytucji w przypadku, gdy stwierdzi, że sprawca dopuścił się kilku przestępstw w warunkach takiego ciągu (wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 29.06.2006 r., II AKa 173/06, OSA 2007/4, poz. 16). Zgodnie przyjmuje się, że regulacja ta musi znaleźć się zawsze w podstawie skazania. Przy odmienności stanowisk, pojawiających się w judykaturze, co do powołania przepisu art. 91 § 1 k.k. również w kwalifikacji prawnej przypisanych sprawcy czynów, należy skłaniać się jednak ku poglądom, negującym związek tego przepisu wyłącznie z wymiarem kary. Przepis art. 91 § 1 k.k. nie stanowi bowiem tylko podstaw obostrzenia kary, albowiem charakteryzuje także działalność samego sprawcy. Wszak krótkie odstępy czasu między przestępstwami wskazują na intensywność działania sprawcy w określonym czasie, a wykorzystanie takiej samej sposobności świadczy o pewnej specjalizacji w dokonywaniu przestępstw w określonych warunkach, a zatem jego cechach jako sprawcy. W związku z tym, że w ten sposób opisane są okoliczności popełnienia kilku czynów, to wydaje się uzasadnione powołanie art. 91 § 1 k.k. za równo w podstawie skazania, jak też w podstawie zarzutu (wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 14.12.2016 r., II AKa 214/16, LEX nr 2358145).

Analiza zachowana oskarżonego opisanego we wskazanych punktach wyroku wskazuje, że zostały one popełnione w warunkach ciągu przestępstw z art. 91 § 1 k.k.

☐

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☒

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

II.

W. P. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Sąd nie podzielił oceny oskarżyciela w zakresie kwalifikacji prawnej czynu oskarżonego, uznając, że brak jest podstaw do przypisania mu popełnienia przestępstwa z art. 55 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii. Jednocześnie, nie wychodząc poza granice oskarżenia przyjął, że swoim zachowaniem oskarżony wypełnił znamiona przestępstwa opisanego w przepisie art. 56 ust 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 65 § 1 k.k. Jego wina sprawstwo i wina w tym zakresie nie budzi wątpliwości.

W ocenie Sądu niewystarczające dla przypisania oskarżonemu wewnątrzwspólnotowego nabycia znacznej ilości substancji psychotropowej jest ewentualna świadomość pochodzenia przesyłki z zagranicy wynikająca z wyjaśnień, w których podał, że „ustaliłem, że po całym kraju ustawieni są ludzie, którzy wysyłają towar już, tylko na terenie P.”. Decydują o tym bowiem obiektywne okoliczności, wskazująca na zrealizowanie znamienia czasownikowego wewnątrzwspólnotowego nabycia. Zgodnie z definicją zawartą w art. 4 pkt. 33 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii za wewnątrzwspólnotowe nabycie należy uznawać przemieszczenie środków odurzających, substancji psychotropowych lub nowych substancji psychoaktywnych z terytorium państwa członkowskiego U. na terytorium R.. Dokonanie przestępstwa wewnątrzwspólnotowego nabycia następuje w momencie, gdy dany środek lub substancja znajdzie się na terenie P.. Nie wypełnia znamion tego przestępstwa zachowanie polegające na zakupieniu substancji psychotropowych od dostawcy, który dokonał wcześniej ich przetransportowania na terytorium P.. Wprowadzenie substancji psychotropowej na teren kraju poprzez przynajmniej jedną granicę państwową, tworzy już stan dokonania wewnątrzwspólnotowego nabycia w rozumieniu wskazanych wyżej unormowań 55 ust. 3 stawy o przeciwdziałaniu narkomanii, nawet jeśli przemieszczanie ich będzie trwało dalej (Wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 30 września 2015 r., II AKa 256/15, LEX nr 1960679). Sytuacja taka zaistniała już w przypadku substancji psychotropowych, które z K. B. trafiły do P. (8 grudnia 2020 roku za pośrednictwem podmiotu kurierskiego (...) Sp. z o.o. przesyłka trafiła do biura wirtualnego (...) Sp. z o.o. w L., ul. (...)). To zachowanie nieustalonych dotąd osób stanowiło właśnie wewnątrzwspólnotowe nabycie. Kolejne przemieszczania tych substancji na terenie P. nie stanowi już wewnątrzwspólnotowego nabycia i może być oceniane z punktu widzenia innych przestępstw narkotykowych (np. obrotu).

Zgodnie z art. 56 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, którego znamiona oskarżony zdaniem Sądu zrealizował, odpowiedzialności w nim przewidzianej podlega sprawca, który wbrew przepisom art. 33-35, art. 37, art. 40 i art. 40a, wprowadza do obrotu środki odurzające, substancje psychotropowe, słomę makową lub nowe substancje psychoaktywne albo uczestniczy w takim obrocie jeżeli przedmiotem czynu, o którym mowa w ust. 1, jest znaczna ilość środków odurzających, substancji psychotropowych, nowych substancji psychoaktywnych lub słomy makowej.

Uczestnictwo w obrocie nie zostało zdefiniowanie analogicznie do pojęcia wprowadzania do obrotu (art. 4 pkt 34 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii). Wykładnia językowa tego pojęcia prowadzi do wniosku, że „udział w obrocie substancjami lub środkami, o których mowa w analizowanym przepisie, bierze każda osoba, która aktywnie lub choćby biernie uczestniczy w ich zbywaniu, nabywaniu, wywozie, przywozie, dostawie itd., a więc ma do odegrania „nawet niewielką rolę w procesie wprowadzania do obrotu środków odurzających lub substancji psychotropowych” (M. Bojarski, W. Radecki, Przewodnik po pozakodeksowym prawie karnym, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, 1998). W tym ujęciu uczestnictwem sprawcy w obrocie, określonym w art. 56 ust. 1 zdanie 2 u.p.n. będzie szeroko rozumiane współdziałanie w obrocie środkami i substancjami, bez względu na jego formę oraz każdy inny (pośredni, poboczny, usługowy) udział w przedsięwzięciu związanym z obrotem środkami lub substancjami odurzającymi. (M. Małecki. Komentarz do wybranych przepisów ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, Przestępstwa narkotykowe i dopalacze. Komentarz, red. W. Górowski, D. Zając, W. Zontek, Kraków, art. 56).

„Uczestniczenie w obrocie” jest zachowaniem każdego, kto ma odegrać pewną rolę w procesie wprowadzenia do obrotu środków odurzających lub substancji psychotropowych. Może nawet przybrać formę bierną, która polega jedynie na odebraniu środka odurzającego lub substancji psychotropowej od osoby zajmującej się jego "wprowadzaniem do obrotu" z zamiarem dalszego przekazywania go kolejnym osobom - w tym konsumentom. W konsekwencji takiego rozumienia „uczestnictwa w obrocie” będzie nim także nabycie takich środków od osoby wprowadzającej je do tego obrotu, niezależnie od tego, kto będzie kolejnym ich nabywcą (wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 30.11.2017 r., II AKa 299/17, LEX nr 2486462, postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 18 listopada 2015 r. V KK 341/15 LEX nr 1923856 ).

Różnica między znamieniem wprowadzenia do obrotu a uczestniczeniem w obrocie sprowadza się do tego, że wprowadzenie do obrotu, wychodząc poza etap produkcji lub uprawy, jest pierwszą czynnością związaną z przekazaniem innej osobie określonej porcji środków odurzających, substancji psychotropowych lub słomy makowej, a jej przyjęcie (odbiór) stanowi już uczestnictwo w obrocie.

Nie ma wreszcie znaczenia forma władztwa prawnego, jaką uzyskuje osoba przyjmująca środki, substancje lub słomę. Oznacza to, że uczestniczy w obrocie nie tylko ten, kto nabywa je po to, by je dalej przekazać, lecz także ten, kto – przy wyczerpaniu ustawowych znamion strony podmiotowej, a zatem przy zamiarze, by choćby inny ze współdziałających z nim przekazał środek, substancję lub słomę dalej np. udostępnia w tym celu lokal. Obszerność znaczeniowa czasownikowego znamienia „uczestniczenia w obrocie” środkami lub substancjami oznacza zatem, że każda forma pomocy sprawcom głównym w procederze odbioru narkotyków czy odbioru pieniędzy za narkotyki także stanowi sprawstwo czynu zabronionego z art. 56 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.

W pierwszej kolejności należy wskazać, że przesyłka, która odebrał oskarżony zawierała substancje psychotropowe w rozumieniu art. 56 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii. Zgodnie bowiem z przeprowadzonymi badaniami substancje stałe zbrylone krystaliczne znajdujące się w pudle kartonowym o łącznej masie 4996 g zawierały (...) ((...)) w postaci chlorkowodorku. Art. 4 pkt. 25 lit d) ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii definiuje substancję psychotropową jako każdą substancję pochodzenia naturalnego lub syntetycznego, w formie czystej lub w formie preparatu, działające na ośrodkowy układ nerwowy, inne niż określone w lit. a i b, ale o podobnej do nich budowie chemicznej lub działaniu, stwarzające zgodnie z rekomendacją Zespołu do spraw oceny ryzyka zagrożeń dla zdrowia lub życia ludzi związanych z używaniem nowych substancji psychoaktywnych, o której mowa w art. 18b ust. 1 pkt 3, takie same zagrożenia dla zdrowia publicznego lub zagrożenia społeczne, jak zagrożenia stwarzane przez te substancji. Przepisy wydane na podstawie delegacji zawartej w art. 44f pkt. 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii to rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 17 sierpnia 2018 r. w sprawie wykazu substancji psychotropowych, środków odurzających oraz nowych substancji psychoaktywnych. Zgodnie z załącznikiem nr 4 do Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 17 sierpnia 2018 r. w sprawie wykazu substancji psychotropowych, środków odurzających oraz nowych substancji psychoaktywnych (...), (...), k., (...) stanowi substancję psychotropową GRUPY I-P.

Po drugie ilość tych substancji stanowiła znaczną ilość, o której mowa w art. 56 ust. 3 przywoływanej ustawy. Zgodnie z utrwalonym już orzecznictwem, definiującym pojęcie znacznej ilości środków odurzających lub substancji psychotropowych, znaczna ilością w rozumieniu ustawowym jest taka ilość, która mogłaby jednorazowo zaspokoić potrzeby co najmniej kilkudziesięciu osób uzależnionych (postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 23 września 2009 r. I KZP 10/09, LEX nr 518123). Z przywołanych już wyżej ogólnie dostępnych wiadomości w tym zakresie wynika, że jednorazowa dawka substancji (...), której zażycie prowadzi do wystąpienia oczekiwanych efektów narkotycznych (działanie euforyzujące, pobudzające ośrodkowy układ nerwowy), wynosi 150- 200 mg. Zatem z 4996 gramów można uzyskać około 24 980 tzw. porcji konsumenckich, co w oczywisty sposób stanowi znaczną ilość w rozumieniu art. 56 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.

Analiza zebranych dowodów, w tym wyjaśnień samego oskarżonego dokonana z punktu widzenia zasad logiki i doświadczenia życiowego potwierdza, że W. P. (1) działając w ramach grupy przestępczej uczestniczył w obrocie ww. substancją psychotropową, w ten sposób, że prowadził tajną korespondencję z członkiem grupy, a po wpłaceniu mu kaucji, zostały do niego wysłane substancje psychotropowe zapakowane w przesyłkę, celem ich dostarczenia poprzez paczkomaty I., którą to przesyłkę oskarżony odebrał celem jej poporcjowania i dalszego nadania w miejsce i do osób wskazanych przez innego członka grupy przestępczej. W. P. (1) nie działał jako konsument w zakresie tego czynu, w wyniku czego uzyskał dostęp do substancji, a zatem mógł z niej swobodnie korzystać. Na etapie działalności, na którym został zatrzymany nie pozwala jednoznacznie stwierdzić, czy całość substancji zostałaby poporcjowana i przesłane zgodnie z wytycznymi przesyłanymi członkom grupy, czy też część oskarżony zostawiłby dla siebie. Nie ma to jednak znaczenia dla oceny jego zachowania na tym etapie obrotu tymi substancjami. Podkreślić przy tym należy, że dla bytu przestępstwa z art. 56 ustawy z 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii nie ma znaczenia ustalanie, czy i komu konkretnie sprawcy przekazali uzyskane narkotyki. Niezbędne jest natomiast wykazanie, że zostały one uzyskane w celu późniejszego ich przekazania kolejnej osobie niebędącej konsumentem. (wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 14 maja 2015 r., LEX nr 1771062). Tak było w przypadku oskarżonego, który odebrał paczkę z substancją psychotropową w celu jej poporcjowania i dalszego nadania substancji do miejsc i osób wskazanych przez członków grupy przestępczej.

Z zebranych dowodów, ocenianych zgodnie z zasadami logiki i doświadczenia życiowego wynika, jakie miały być dalsze losy przesyłki, którą oskarżony odebrał w dniu 17 grudni 2020r. Jak sam wyjaśnił, paczkę miał poporcjować i przesłać na wskazane przez członka grupy prowadzącej sklep E. adresy. Już zatem sam fakt jej przyjęcia w celu dalszego przekazania w pełni wyczerpywał znamiona udziału w obrocie substancjami psychotropowymi w rozumieniu ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii. Ilość substancji (...) wykluczała przyjęcie, że oskarżony miałby być jej bezpośrednim konsumentem, a więc musiał on być kolejnym ogniwem w procederze obrotu środkami odurzającymi.

Szerokie definiowanie pojęcia uczestniczenia w obrocie prowadzi do wniosku, że uczestnictwem takim będzie zatem zachowanie każdego, kto ma odegrać pewną rolę w procesie wprowadzenia do obrotu substancji psychotropowych. Tak więc potencjalny "uczestnik" obrotu, po dokonanym czynie z art. 56 ust. 1 lub 3 ustawy, może zakończyć swoją przestępną działalność, tak jak to było w przypadku oskarżonego na skutek jego zatrzymania. Jak wskazano już wyżej, i tak było w przypadku oskarżonego, jedną z form "uczestniczenia w obrocie" w rozumieniu art. 56 ust. 1 i 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii może być również nabycie tychże środków od osoby wprowadzającej je do tego obrotu, niezależnie od tego, kto będzie kolejnym ich nabywcą (wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 30.11.2017 r., II AKa 299/17, LEX nr 2486462). Uczestnik obrotu po dokonaniu czynu z art. 56 ust. 1 lub 3 ustawy może również ją kontynuować, przekazując uzyskany środek do dalszego obrotu, bądź udzielać go konsumentom, czym wyczerpie kumulatywnie już znamiona przestępstwa art. 58 ust. 1 i 2 oraz art. 59 ust. 1-3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii (postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 18 listopada 2015 r. V KK 341/15 LEX nr 1923856, wyrok Sądu Apelacyjnego w Lublinie z dnia 1 kwietnia 2004 r. sygn. akt II Aka 25/04, LEX nr 155135).

W świetle tych okoliczności Sąd nie zaakceptował poglądu obrońców oskarżonego, zgodnie z którym nabycie substancji psychotropowych w znacznej ilości, zdolnej do odurzenia przeszło 24 000 osób, z zamiarem ich dalszego rozprowadzania, do którego nie doszło z uwagi na zatrzymanie oskarżonego, skutkuje redukcją prawnokarnych ocen i przemawia za zakwalifikowaniem go jedynie jako niedozwolone ich posiadanie (art. 62 ust. 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii).

art. 65 § 1 k.k.

Z uwagi na popełnienie przestępstwa w ramach grupy przestępczej zasadnym było przyjęcie w kwalifikacji prawnej przypisanego oskarżonemu czynu przepisu art. 65 § 1 k.k.

Art. 65 § 1 k.k. stanowi regulację przewidującą zaostrzenie odpowiedzialności karnej w stosunku do określnej kategorii sprawców. Metodą, którą posłużył się przy tym ustawodawca jest odesłanie do uregulowań zawartych w art. 64 § 2 k.k. dotyczącym tzw. multirecydywy. Wśród sprawców, którzy podlegają surowszej odpowiedzialności, analogicznej do recydywistów wielokrotnych powołany przepis wymienia sprawców, którzy popełniają przestępstwo, działając w zorganizowanej grupie albo w związku mających na celu popełnienie przestępstwa.

Zachowanie sprawcy, co wynika z zebranych dowodów, związane było z jego działalności w zorganizowanej grupie przestępczej, o której mowa była w punkcie pierwszym części dyspozytywnej wyroku. W konsekwencji w kwalifikacji prawnej przypisanego mu czynu Sąd zamieścił przepis art. 65 § 1 k.k.

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

W. P. (1)

I.

I.

Przy wymiarze kary za przypisane oskarżonemu przestępstwo Sąd dążył do tego, aby była ona adekwatna do stopnia społecznej szkodliwości czynu, współmierna do winy oskarżonego, a nadto, aby mogła wywołać względem niego skutek zapobiegawczy i wychowawczy i wreszcie, aby mogła odnieść także skutek względem wszystkich potencjalnych sprawców, którzy dowiedzą się o treści wydanego wyroku, a tym samym konsekwencjach przypisanego oskarżonemu zachowania. Cele takie wynikają wprost z dyspozycji art. 53 § 1 k.k. Przepis ten wskazując dyrektywy wymiaru kary, które stanowią ramy, wewnątrz których Sąd w ramach swojej swobody kształtuje wymiar konkretnej kary. Swoboda uznania Sądu obejmuje przy tym wybór rodzaju kary i jej wymiar, wybór środka karnego, ewentualnego środka związanego z poddaniem sprawcy próbie, a także możliwość skorzystania z fakultatywnych instytucji sądowego wymiaru kary takich, jak nadzwyczajne złagodzenie i obostrzenie kary oraz odstąpienia od wymiaru kary. W tym zakresie należy dodatkowo podkreślić, że owa swoboda oznacza także, że „Sąd pierwszej instancji samodzielnie rozstrzyga kwestię wymiaru kary i nie jest w jakimkolwiek stopniu związany rozstrzygnięciami zawartymi w poprzednich uchylonych wyrokach, z wyjątkiem tych, co do których zachodzi zakaz reformationis in peius (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 8 listopada 1982 r., I KR 271/82, OSNKW 1983, nr 10-11, poz. 84).

Sąd podkreśla jednocześnie, że przy wymiarze kary baczył, by zachodził ścisły związek pomiędzy rodzajem i intensywnością kary, a wagą przestępstwa, którą wyznacza przedmiotowa i podmiotowa strona czynu. To właśnie przestępstwo bowiem stanowi podstawę do orzeczenia kary, której miara jest społeczna szkodliwość czynu. Kara jako sprawiedliwa opłata nie może stanowić swoistego odwetu, czy tzw. społecznej zemsty na sprawcy. Wynikająca z art. 53 § 1 k.k. konieczność współmierności kary do stopnia społecznej szkodliwości czynu sprawcy powoduje zatem , że właśnie stopień społecznej szkodliwości czynu ma przede wszystkim wpływać na orzeczenie o karze. Z przepisu art. 115 § 2 k.k. wynikają natomiast okoliczności uwzględniane przy ocenie stopnia społecznej szkodliwości czynu (rodzaj i charakter naruszonego dobra, rozmiar wyrządzonej szkody, sposób i okoliczności popełnienia czynu, wagę naruszonych obowiązków a także postać zamiaru, motywację sprawcy, rodzaj naruszonych reguł ostrożności i stopień ich naruszenia).

Przy uwzględnieniu tych zasad Sąd wymierzył W. P. (1) karę pięciu miesięcy pozbawienia wolności, uznając, że kara w takim wymiarze jest karą adekwatną do stopnia winy oskarżonego. Kara orzeczona w wyższym wymiarze byłyby karą nazbyt surową. W opinii Sądu wymierzona kara czyni zadość społecznemu poczuciu sprawiedliwości, a także spełnia swoje zadania w zakresie prewencji generalnej, polegające na kształtowaniu w społeczeństwie postawy poszanowania prawa. Wymierzona oskarżonemu kara nie przekracza stopnia winy i społecznej szkodliwości zarzucanego przestępstw. Z jednej strony jako okoliczności obciążające Sąd wziął pod uwagę samą wysoką społeczna szkodliwość działania grupy przestępczej (rodzaj i charakter naruszonego dobra, rozmiar wyrządzonej szkody), rodzaj i rozmiar ujemnych następstw czynu, cel działania grupy, którym było osiągnięcie korzyści majątkowej, kosztem naruszenia dobra chronionego prawem, którym jest zdrowie i życie ludzkie, wysoce wyspecjalizowany rodzaj tej działalności, świadczący o premedytacji w działaniu.
Jednocześnie z drugiej strony Sąd miał na uwadze okoliczności korzystne dla oskarżonego takie jak, ograniczony czasowo i rodzajowo zakres działalności oskarżonego. Trudna na tym etapie postępowania snuć bowiem przypuszczenia, co do dalszego zachowania oskarżonego. Jako okoliczność łagodząca niewątpliwie należy uwzględnić dotychczasowy sposób życia oskarżonego oraz jego zachowania po popełnieniu przestępstwa. Mimo dokonania przestępstwa z art. 258 § 1 k.k. Sąd uznał, że trudno oskarżonego uznać za sprawcę zdemoralizowanego i notoryjnego. Mając na uwadze jego właściwości i warunki osobiste, w tym uzależnienie od środków odurzających można stwierdzić, ze nawet w przypadku czynu z art. 258 § 1 k.k. był on sprawcą incydentalnym, niejako uwikłany w ten proceder przede wszystkim z powodu swojego uzależnienia.

W. P. (1)

II.

II.

Podtrzymując w całości poczynione wyżej uwagi dotyczące okoliczności uwzględnianych przy wymiarze kary, Sąd w przypadku drugiego z przypisanych oskarżonemu czynów wskazuje na dodatkowe okoliczności warunkujące wymierzenie oskarżonemu kary 1 roku pozbawienia wolności.

Niejako sugestią ze strony ustawodawcy w zakresie abstrakcyjnie ujmowanego stopnia społecznej szkodliwości czynu stanowi samo ustawowe zagrożenie karą. Właśnie określenie rodzaju i ram kary w odniesieniu do konkretnego przestępstwa stanowi pierwszy etap wymierzania kary wobec konkretnego sprawcy. Na tym etapie procesu Sąd decyduje, czy orzec karę w granicach ustawowego zagrożenia, czy też nadzwyczajnie ją złagodzić lub obostrzyć, mając na uwadze okoliczności czynu, właściwości i warunki osobiste sprawcy, postawę oskarżonego i jego zachowanie po popełnieniu przestępstwa (wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 15 maja 2019 r. w sprawie o sygn. akt II AKa 124/19, LEX nr 2704587). To właśnie na tym etapie Sąd doszedł do przekonania, że w przypadku tego czynu oskarżonego zaistniały podstawy do nadzwyczajnego złagodzenia kary.

W pierwszej kolejności Sąd wskazuje na okoliczności obciążające, jakimi niewątpliwie są rodzaj i ilość substancji, w których obrocie oskarżony uczestniczył oraz zakres i charakter prowadzonej przez grupę działalności.

W przypadku przestępstwa narkotykowych stopień społecznej szkodliwości czynu wyznacza właśnie ilość środka odurzającego lub substancji psychotropowej będącej przedmiotem czynu. Ta w przypadku oskarżonego była więcej niż znaczna (hurtowa).

Nie tracąc z pola widzenia stopnia społecznej szkodliwości przestępstwa, wyrażonego już w samych granicach ustawowego zagrożenia, Sąd zwraca uwagę na takie okoliczności, jak ustabilizowany tryb życia, (zawarta w nim niekaralność), dobra opinia w środowisku. Okoliczności te, zgodnie z treścią art. 53 § 2 k.k., winny zostać właśnie uwzględnione przy wymiarze kary, jako przemawiają na korzyść oskarżonego. Musiały zatem znaleźć odzwierciedlenie w orzeczonej sankcji.

W drugiej kolejności Sąd wziął pod uwagę okoliczności zaistniałe po popełnianiu przestępstwa.

Zasadniczo sprowadzają się one do wyartykułowania przez oskarżonego skruchy i pełnej świadomości naganności swojego postępowania, także w kontekście jego sytuacji rodzinnej. Mając na uwadze osobowość oskarżonego, jego dotychczasowy sposób życia Sąd przyjął za szczere jego deklaracje o skrzywdzeniu osób mu bliskich. Ponadto Sąd miał na uwadze faktyczne przyznanie się oskarżonego do winy, mimo nieudolnych i naiwnych prób tłumaczenia swojego zachowania. Jak podkreśla się w orzecznictwie jest ono najpoważniejszą po czynnym żalu okolicznością łagodzącą wymiar kary. Sprawia ono, że cele postępowania faktycznie zostają osiągnięte jeszcze przed wydaniem wyroku. Z wyjaśnień oskarżonego wynika, że przyznając się, sam siebie potępia i żałuje swego czynu. Stanowi to przejaw dążenia do poprawienia się, stanowiąc jednocześnie realizację prewencyjnych celów postępowania (podobnie wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 20 grudnia 2018 r. II AKa 247/18, LEX nr 2707045).

Jako okoliczność łagodzącą Sąd wziął pod uwagę także postawę oskarżonego w toku śledztwa. Od samego początku podjął współpracę z organami ścigania, ujawniając wszelkie posiadane przez siebie informacje, udzielając dostępu do urządzeń elektronicznych. W tym miejscu nie sposób nie wspomnieć o swoistym samooskarżeniu dotyczącym wcześniej dokonywanych zarzutów, co stanowiło postawę przedstawienie mu kolejnych zarzutów. Jak wynika z samej specyfiki działania zorganizowanej grupy przestępczej nie mógł być w przypadku oskarżonego spełniony warunek "ujawnienia osób uczestniczących w popełnieniu przestępstwa, co wyklucza możliwość skorzystania przez niego z dobrodziejstwa art. 60 § 3 k.k. Nie wyklucza to jednak możliwości rozważenia zastosowanie nadzwyczajnego złagodzenia kary na innej podstawie, np. wynikającej z art. 60 § 2 k.k.

Sąd przeanalizował wymienione wyżej okoliczności wpływające na wymiar kary w odniesieniu do oskarżonego, w tym zarówno okoliczności obciążające, jak i łagodzące i doszedł do następujących wniosków.

Stopień winy i społecznej szkodliwości czynu popełnionego przez oskarżonego był znaczący. Świadczyły o tym okoliczności podmiotowe czynu takie, jak umyślność, zamiar bezpośredni, a także przedmiotowe czynu, w tym rodzaj naruszonego faktycznie dobra chronionego, stopień ich naruszenia. Oceniając te okoliczności Sąd uznał jednak, że nawet najniższa kara wymierzona w granicach dolnego zagrożenia ustawowego z art. 56 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii byłaby zbyt dolegliwa dla oskarżonego, a zatem rażąco surowa i niesprawiedliwa. Dlatego też zdecydował się na zastosowanie wobec oskarżonego nadzwyczajnego złagodzenia kary w trybie art. 60 § 2 i § 6 punkt 3 k.k. i wymierzenie oskarżonemu karę poniżej dolnego zagrożenia ustawowego.

Za taką decyzją przemawia to, że wśród okoliczności podmiotowych i przedmiotowych przestępstwa, którego się dopuścił oskarżony, było szereg okoliczności istotnie umniejszających stopień społecznej szkodliwości jego czynu oraz wpływających łagodząca na wymiar kary.

Sąd zwraca uwagę na motywy i pobudki oskarżonego, którego zachowanie było skutkiem jego uzależnienia. Sąd w żadnej mierze nie zaakceptował działania oskarżonego, jednak wskazane okoliczności pozwalały zrozumieć jego motywy i pobudki, wobec których nie można było przejść obojętnie przy wymiarze kary.

W ocenie Sądu kara w wyższym wymiarze byłaby w stosunku do oskarżonego niewspółmiernie surowa. Za zastosowaniem nadzwyczajnego złagodzenia kary przemawiała przede wszystkim postawa oskarżonego, który przyznał się do winy i złożył szczegółowe wyjaśnienia, sposób życia przed popełnieniem przestępstwa oraz po popełnieniu przestępstwa, w tym rozpoczęcie terapii uzależnień i negatywny stosunek do popełnionego czynu. Okoliczności te przemawiają za pozytywną prognozą kryminologiczną. Podkreślić nadto należy, że jak sama nazwa aktu prawnego wskazuje, jego celem jest przeciwdziałanie narkomanii. Zatem celem wymierzonej kary ma być wobec takich sprawców jak oskarżony powstrzymanie ich przed dalszym popełnianiem tego rodzaju przestępstw, czego nie osiąga się zazwyczaj przez surowość i bezwzględność orzeczonej kary.

Wymierzona kara czyni zadość społecznemu poczuciu sprawiedliwości, a także spełnia swoje zadania w zakresie prewencji generalnej, polegające na kształtowaniu w społeczeństwie postawy poszanowania prawa. Wymierzona oskarżonym kara nie przekracza stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu.

Zgodnie z obligatoryjnym obowiązkiem wynikającym z art. 56 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii, Sąd wymierzył oskarżonemu karę grzywny w wysokości wskazanej powyżej. Sąd uznał, że liczba stawek dziennych jest adekwatna do stopnia społecznej szkodliwości, mając przy tym na uwadze przede motywację oskarżonego, jego postawę po ujawnieniu popełnienia przez niego przestępstwa. Przy ustaleniu wysokości stawki, Sąd uwzględnił natomiast warunki osobiste, rodzinne, sytuacje majątkową oraz wysokość osiąganego dochodu przez oskarżonego przed zatrzymaniem oraz wysokie możliwości zarobkowe oskarżonego.

Tak wymierzona oskarżonemu kara grzywny i kara pozbawienia wolności nie przekracza stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu. Wymierzana kara grzywny realizuje powszechną zasadę sprawiedliwości społecznej i praworządności. Wymierzone kary są karami w pełni adekwatnymi i spełniają swoje funkcje zarówno w zakresie prewencji indywidualnej (cele zapobiegawcze i wychowawcze) jak i generalnej (kształtowanie w społeczeństwie postawy poszanowania prawa).

W. P. (1)

III.

IV.

V.

VI.

VII.

III.

IV.

V.

VI.

VII.

VIII.

IX.

X.

Sąd wymierzając karę miał na uwadze, jako okoliczności obciążające:

1) rodzaj substancji psychotropowej i jej ilość,

2) stopień społecznej szkodliwości, w tym rodzaj i charakter naruszonego dobra, rozmiary wyrządzonej szkody, sposób i okoliczności popełnienia czynu, umyślność, motywację oskarżonego.

Okoliczności łagodzące, które Sąd wziął pod uwagę wymierzając karę:

1) przyznanie się do winy i złożenie wyjaśnień,

2) treść wywiadu środowiskowego i opinii sądowo- psychologicznej,

3) dotychczasowa niekaralność,

4) podjęcie terapii uzależnień.

Sąd za przestępstwa posiadania substancji psychotropowych wymierzył W. P. (1) karę przy zastosowaniu instytucji nadzwyczajnego złagodzenia kary. Za zastosowaniem nadzwyczajnego złagodzenia kary przemawiała postawa oskarżonego, który przyznał się do winy i złożył szczegółowe wyjaśnienia, sposób życia przed popełnieniem przestępstwa oraz po popełnieniu przestępstwa, w tym rozpoczęcie terapii uzależnień i negatywny stosunek do popełnionego czynu. Aktualność zachowują w tym przypadku wszystkie poczynione wyżej uwagi dotyczące okoliczności przemawiających za skorzystanie z dobrodziejstwa nadzwyczajnego złagodzenia kary. W tym miejscu dodatkowo należy podkreślić role przyznania się oskarżonego oraz złożonych w tym zakresie wyjaśnień. Analiza ich treści wskazuje, że to faktycznie sam oskarżony przywołał okoliczności stanowiące podstawę przedstawienia mu tych zarzutów. Świadczy to o szczerości jego skruchy i świadomości konsekwencji swojego zachowania, którym jak sam wyjaśnił skrzywdził bliskie mu osoby. Ponadto Sąd ma na uwadze w zakresie tych czynów stan uzależnienia oskarżonego, który był głównym motywem ich popełnienia.

Przy uwzględnieniu zasad określonych w art. 60 § 6 pkt. 3 i 4 k.k. Sąd wymierzył mu kary:

- trzech miesięcy pozbawienia wolności za

czyn opisany w punkcie trzecim części wstępnej wyroku,

- grzywny 50 stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 50 złotych za czyn opisany w punkcie czwartym części wstępnej wyroku,

- grzywny w ilości 70 stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 50 złotych za czyny opisane w punkcie piątym i szóstym części wstępnej wyroku, przyjmując, że stanowią one ciąg przestępstw,

- trzech miesięcy pozbawienia wolności za czyn opisany w punkcie siódmym części wstępnej wyroku,

- grzywny w ilości 100 stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 50 złotych za czyny opisane w punkcie ósmym, dziewiątym i dziesiątym części wstępnej wyroku, przyjmując, ze stanowią one ciąg przestępstw.

W opinii Sądu wymierzone kary czynią zadość społecznemu poczuciu sprawiedliwości, a także spełniają swoje zadania w zakresie prewencji generalnej, polegającej na kształtowaniu w społeczeństwie postawy poszanowania prawa. Wymierzone kara nie przekraczają stopnia winy i społecznej szkodliwości popełnionych przestępstw.

W. P. (1)

I.- VII.

IV.-VII.

VIII.,

IX.

Sąd połączył oskarżonemu jednostkowe kary pozbawienia wolności wymierzone za przestępstwa i ciągi przestępstw i orzekł karę łączną 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności. Nadto połączył wymierzone jednostkowe kary grzywny i orzekł karę łączną grzywny w ilości 250 stawek dziennych, po 50 złotych każda.

Należy podkreślić, że kara łączna jest pewnego rodzaju podsumowaniem przestępczej działalności oskarżonego, która w przypadku oskarżonego cechowała się pewną spójnością i łączyła się przede wszystkim z jego uzależnieniem, które stało się faktycznym impulsem i przyczyną popełnienia przez niego niemal wszystkich przestępstw. Przy jej wymierzaniu Sąd zobowiązany jest przy tym stosować zwykłe dyrektywy karania, wyrażone przede wszystkim przez związek przedmiotowo - podmiotowy pomiędzy poszczególnymi przestępstwami (wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 6 grudnia 2018 r. II AKa 532/18, LEX nr 2690776).

Przy kształtowaniu wymiaru kary łącznej Sąd kierował się zatem wszystkimi aspektami kary, w tym słuszności i celowości. Sąd orzekając karę łączną pozbawienia wolności kierował się celami orzeczenia kary łącznej wskazanymi w przepisie art. 85a k.k., a zatem przede wszystkim miał na względzie cele wychowawcze i zapobiegawcze oraz kształtowanie świadomości prawnej społeczeństwa. W pierwszej kolejności Sad wziął pod uwagę ścisły związek rodzajowy i czasowy popełnionych przestępstw, który nie przemawiał za zastosowaniem zasady kumulacji. Wymaga podkreślenia, że wszystkie czyny powiązane były z uzależnieniem oskarżonego, które determinowało jego zachowania i nie pozwalało na racjonalną jego ocenę. Wymiar kary łącznej stanowił zatem rodzaj swoistego kompromisu między rodzajem i ilością popełnionych przez oskarżonego przestępstw, w tym znacznym stopniem społecznej szkodliwości, przynajmniej w odniesieniu do kilku z nich, a okolicznościami łagodzącymi, dotyczącymi przede wszystkim zachowania oskarżonego po dokonaniu przestępstw, w tym jego postawy procesowej.

Przy wymiarze kary Sąd posiłkował się pośrednio także karą nieprawomocnie wymierzona innemu z oskarżonych w tej sprawie. Przemawia za tym w okres lony sposób rozumiana wewnętrzna sprawiedliwość rozstrzygnięcia. Istotne różnice w postawie obu sprawców, w tym zakres i rodzaj przypisanych mu przestępstw, muszą znaleźć swoje odzwierciedlenie w zróżnicowaniu wymiaru kar (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 9 stycznia 2019 r., IV KK 498/18, LEX nr 2610287).

Przy uwzględnieniu wymienionych okoliczności Sąd zastosował zasadę asperacji i wymierzył karę w wysokości wyższej od najwyższej z orzeczonych kar jednostkowych, ale niższej niż ich suma. Sąd uznał, że kara roku i sześciu miesięcy oraz grzywna w ilości dwustu pięćdziesięciu stawek dziennych, przy ustaleniu jej wysokości na kwotę 50 złotych jest karą odpowiednią do stopnia zawinienia oskarżonego oraz okoliczności podmiotowych i przedmiotowych.

Sąd przy wymiarze kary nie stracił również z pola widzenia okresu stosowana wobec oskarżonego środka zapobiegawczego, który w ocenie Sądu zadział na niego faktycznie „otrzeźwiającą” i odstraszająco, choć nie taka była jego rola procesowa. Mając na uwadze okres stosowania tego środka oraz z uwagi na aktualną sytuację życiową i rodzinna oskarżonego Sąd dostrzegał, że wymiar kary łącznej stwarza oskarżonemu możliwości skorzystania w ramach postepowania wykonawczego z instytucji przewidzianych w art. 78 § 1 k.k., czy art. 43e k.k.w.

5.  Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

W. P. (1)

X.

I.- X.

Sąd orzekł przepadek przedmiotu przestępstwa w postaci pięciu próbek reprezentatywnych pobranych do badan chemicznych zapakowanych do koperty o nr (...), substancji psychotropowej (...) o łącznej wadze 4964 gramów, wymienionych w wykazie dowodów rzeczowych DRZ 129/21 i Drz 130/21.

W. P. (1)

XI.

I.- X.

Uznając za zbędne dowody zabezpieczone w sprawie, Sąd na podstawie art. 230 § 2 k.p.k. zwrócił oskarżonemu zabezpieczone dowody rzeczowe wymienione w wykazie dowodów rzeczowych Drz 133/12 do Drz 158/21 pod pozycjami 1-26.

W. P. (1)

XII.

I.- X.

Zgodnie z zasadą obligatoryjnego zaliczenia na poczet orzeczonej kary okresu rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie, tzn. zarówno okresu tymczasowego aresztowania, jak i zatrzymania, Sąd na podstawie art. 63 § 1 i 5 k.k. zaliczył oskarżonemu na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności, okres rzeczywistego pozbawienia wolności tj. okres od dnia 17 grudnia 2020 roku od godz. 18:45 (na k. 43- 44) do dnia 20 sierpnia 2021 roku do godz. 13:35 (na k.1019), przy czym jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności równa się jednemu dniowi kary pozbawienia wolności.

6.  inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

Z uwagi na uzależnienie oskarżonego, Sąd nie orzekł nawiązki o którą wnioskował prokurator, gdyż stałoby to w sprzeczności z art. 70 ust. 5 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

XIII.

Sąd zasądził na podstawie art. 627 k.p.k. od oskarżonego koszty sądowe w kwocie 20.237,16 złotych uznając, że oskarżony swoim przestępnym zachowaniem wygenerował koszty postępowania a jego sytuacja majątkowa pozwala na ich uiszczenie. Ponadto oskarżony został obciążony opłatą sądową zgodnie z przepisem art. 2 ust. 1 pkt 4 w zw. z art. 3 ust. 1 Ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych. Zgodnie z powołanymi przepisami wysokość opłaty została uzależniona od wysokości orzeczonej kary pozbawienia wolności oraz wysokości wymierzonej kary grzywny. W świetle art. 2 ust. 1 pkt 4 powołanej ustawy skazany w pierwszej instancji na karę pozbawienia wolności do 2 lat, obowiązany jest uiścić opłatę w wysokości 300 zł. Dodatkowo zgodnie art. 3 ust. 2 ww. ustawy w razie orzeczenia grzywny obok kary pozbawienia wolności dodatkowo dolicza się opłatę w wysokości 10% od kwoty wymierzonej grzywny. Jako, że oskarżonemu wymierzono grzywnę w kwocie 12.500 zł, to 10% tej kwoty wynosi 1.250 zł. Łącznie opłata wyniosła zatem 300 zł + 1.250 zł= 1.550 zł.

7.  Podpis

Sędzia Andrzej Lewandowski