Sygn. akt II Ca 577/13
Dnia 3 marca 2014 r.
Sąd Okręgowy w Kaliszu II Wydział Cywilny Odwoławczy
w składzie:
|
Przewodniczący: |
SSO Henryk Haak |
|
Sędziowie: |
SSO Paweł Szwedowski SSO Marian Raszewski – spr. |
po rozpoznaniu w dniu 3 marca 2014 r. w Kaliszu
na posiedzeniu niejawnym
sprawy z wniosku A. G.
z udziałem I. S., K. G., S. G., (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S.
o zatwierdzenie uchylenia się od skutków prawnych nie złożenia w terminie oświadczenia spadkowego po A. S.
na skutek cofnięcia apelacji wnioskodawczyni
od postanowienia Sądu Rejonowego w Kaliszu
z dnia 11 lipca 2013 r., sygn. akt I Ns 910/13
p o s t a n a w i a:
1. umorzyć postępowanie
2. zasądzić od wnioskodawczyni A. G. na rzecz uczestnika postępowania (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S. kwotę 60 zł (sześćdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania apelacyjnego
Sygn. akt II Ca 577/13
Postanowieniem z dnia 11 lipca 2013 r. Sąd Rejonowy w Kaliszu oddalił wniosek A. G. o zatwierdzenie uchylenia się od skutków prawnych nie złożenia w terminie oświadczenia spadkowego po A. S. oraz orzekł o kosztach postępowania.
Apelację od tego rozstrzygnięcia w dniu 8 sierpnia 2013 r. (koperta k. 78) wniosła wnioskodawczyni A. G..
W odpowiedzi na apelację uczestnik postępowania (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S. wniósł o jej oddalenie i przyznanie kosztów postępowania na podstawie art. 520 § 2 k.p.c.
Sąd Okręgowy zważył co następuje:
Zgodnie z brzmieniem art. 391 § 2 k.p.c. w razie cofnięcia apelacji Sąd II instancji umarza postępowanie apelacyjne i orzeka o kosztach jak przy cofnięciu pozwu. Podkreślenia wymaga, iż w doktrynie wskazuje się, że cofnięcie apelacji nie wymaga zgody (zezwolenia) strony przeciwnej ani też zrzeczenia się roszczenia (zgodnie z brzmieniem art. 203 § 1 k.p.c.). Prowadzi ono bowiem do uprawomocnienia się zaskarżonego orzeczenia, co najczęściej jest korzystne dla strony przeciwnej (E. Mielcarek, Wnioski rewizji cywilnej, Warszawa 1973 r., s. 180 i n.). Ponadto wobec treści art. 391 § 2 k.p.c. cofnięcie apelacji nie podlega kontroli sądu na zasadzie odpowiedniego stosowania art. 203 § 4 k.p.c. (por. uchwała SN z dnia 29 maja 2000 r., sygn. akt III CZP 6/00, publ. Prok. i Pr.-wkł. 2000, nr 10, poz. 37).
Mając na uwadze fakt, iż apelacja w niniejszej sprawie została cofnięta przed Sądem Okręgowym, przed terminem rozprawy, na podstawie art. 391 § 2 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c. właściwym do umorzenia postępowania w niniejszej sprawie był Sąd Okręgowy, stąd orzeczono jak w punkcie 1 sentencji.
Z uwagi na fakt, że postanowienie o umorzeniu postępowania apelacyjnego jest postanowieniem kończącym postępowanie w sprawie powinno ono zawierać orzeczenie o kosztach (art. 108 § 1 k.p.c.).
Sąd Okręgowy podziela dominujące stanowisko reprezentowane w doktrynie i judykaturze, iż art. 203 § 3 k.p.c. harmonizuje i dopełnia art. 109 § 1 k.p.c., gwarantując stronie przeciwnej dostateczny czas na złożenie wniosku o zwrot kosztów, jeżeli ten nie uczynił tego w trybie art. 109 § 1 zd. 1 k.p.c., a więc przed złożeniem pisma zawierającego cofnięcie apelacji. Skoro zatem uczestnik postępowania (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S. w odpowiedzi na apelację złożył wniosek o przyznanie kosztów, nie jest konieczny jego dodatkowy wniosek o zwrot kosztów na podstawie art. 203 § 3 k.p.c. Uwagi te, na mocy regulacji zawartych w art. 391 § 2 k.p.c. oraz art. 397 § 2 k.p.c., mają odpowiednie zastosowanie w postępowaniu apelacyjnym i zażaleniowym (por. postanowienie SN z dnia 26 lipca 2012 r., w sprawie sygn. akt II CZ 73/12, publ. LEX nr 1228792, postanowienie SN z dnia 19 października 2007r., w sprawie sygn. akt I CSK 268/07, publ. LEX nr 488969).
Wskazać należy, iż w niniejszej sprawie podstawą rozstrzygnięcia o kosztach postępowania stanowił art. 520 § 2 k.p.c. Skoro w wypadku umorzenia postępowania ustalenie stron wygrywającej i przegrywającej uzależnione jest od przyczyny, która spowodowała potrzebę wydania tego rodzaju postanowienia za stronę przegrywającą niniejsze postępowanie uznać należało wnioskodawczynię. Z uwagi na przedmiot niniejszej sprawy nie ulega wątpliwości, sprzeczność interesów wnioskodawczyni i uczestników postępowania. Z tej przyczyny koniecznym było odstąpienie od ogólnej reguły rozstrzygnięcia o kosztach postępowania wyrażonej w art. 520 § 1 k.p.c. i orzeczenie w tym przedmiocie na podstawie art. 520 § 2 k.p.c. Kosztami tymi obciążono zatem wnioskodawczynię, jako przegrywającą sprawę. Na koszty postępowania złożyło się wynagrodzenie profesjonalnego pełnomocnika uczestnika postępowania (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S. określone na podstawie § 8 w zw. z § 5 i § 12 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz.U. z 2013, poz. 490) o czym orzeczono w punkcie 2 sentencji.