WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 marca 2014 roku

Sąd Okręgowy w Legnicy II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący:	SSO Sylwia Kornatowicz (sprawozdawca)
Sędziowie:	SO Elżbieta Hallada SO Jolanta Pratkowiecka
Protokolant:	sekr. sądowy Małgorzata Zielińska

po rozpoznaniu w dniu 26 marca 2014 roku w Legnicy

na rozprawie

sprawy z powództwa M. L. (1)

przeciwko stronie pozwanej Wojskowej Agencji Mieszkaniowej Oddział (...) we W.

o ustalenie

na skutek apelacji powódki

od wyroku Sądu Rejonowego w Legnicy

z dnia 1 października 2013 roku

sygn. akt VII C 1560/12

I.  oddala apelację;

II.  zasądza od powódki na rzecz strony pozwanej kwotę 300 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania apelacyjnego.

Sygn. akt II Ca 814/13

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 1.10.2013 r. Sąd Rejonowy w Legnicy oddalił powództwo M. L. (2), skierowane przeciwko stronie pozwanej Wojskowej Agencji Mieszkaniowej Oddział (...) we W. o ustalenie istnienia stosunku najmu lokalu mieszkalnego przy ul. (...) w L.. Jak ustalił Sąd Rejonowy, w lokalu tym powódka mieszka od 1983 r., kiedy przydzielony on został jako kwatera mężowi powódki, będącemu żołnierzem zawodowym. Po rozwodzie małżonków w 1988 r. R. G. otrzymał osobną kwaterę, a powódka uzyskała prawo zamieszkiwania w dotychczasowym mieszkaniu do czasu uzyskania lokalu zamiennego. Decyzją nr (...) przydzielono powódce osobną kwaterę w L. przy ul. (...) w L., po czym wezwano ją do opuszczenia zajmowanego mieszkania. Odwołanie M. L. (2) od tej decyzji nie zostało uwzględnione, wystawiono wobec niej tytuł wykonawczy obejmujący obowiązek wydania lokalu i odmawiano nawiązania stosunku prawnego co do mieszkania przy ul. (...). W 2008 roku wszczęte zostało wobec powódki postępowanie w trybie art.37 a ustawy z 22.06.2005 r. o zakwaterowaniu sił zbrojnych, które w 2012 r. umorzono jako bezprzedmiotowe z uwagi na istnienie decyzji wydanych w 1993 r.: przyznającej powódce lokal zamienny i nakazującej opróżnienie zajmowanego dotychczas mieszkania W takim stanie faktycznym Sąd Rejonowy uznał, że nie doszło między stronami do zawarcia umowy najmu w rozumieniu art.659 k.c., gdyż Agencja konsekwentnie nie godziła się pozostanie powódki w przedmiotowym lokalu i dążyła do jego odzyskania. O istnieniu stosunku prawnego nie decyduje fakt zameldowania powódki i uiszczania przez nią należnych za zamieszkiwanie opłat. M. L. (2) mogła przebywać w spornym lokalu jedynie do czasu zaoferowania jej lokalu zamiennego, co nastąpiło w 1993 r. i od tego momentu nie ma już ona tytułu prawnego do mieszkania przy ul. (...).

W apelacji od wyroku powódka zarzuciła naruszenie art.233§1 i art.328§2 k.p.c. przez nieuwzględnienie okoliczności podnoszonych przez powódkę, świadczących o istnieniu stosunku najmu oraz sprzeczność istotnych ustaleń sądu z treścią zebranych dowodów, polegającą pominięciu faktu, że wszelkie decyzje pozwanego, związane z zajmowanym lokalem zostały uchylone. Skarżąca wskazała, że w takim stanie rzeczy zachowuje ona uprawnienie do zajmowania spornego lokalu i że wypełnione zostały ustawowe przesłanki stosunku najmu. M. L. (2) wniosła o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez ustalenie, że pomiędzy stronami istnieję stosunek najmu lokalu przy ul. (...) w L..

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja nie jest uzasadniona.

Sąd Rejonowy poczynił w tej sprawie prawidłowe ustalenia faktyczne, które mają oparcie w zebranych i należycie, czyli swobodnie ocenionych dowodach. Wbrew zarzutowi apelacji Sąd I instancji uwzględnił wszystkie istotne dla rozstrzygnięcia okoliczności faktyczne i poddał je trafnej ocenie prawnej. Sąd odwoławczy przyjmuje ustalenia faktyczne Sądu Rejonowego za własne i podziela wyrażony przez ten Sąd pogląd prawny, akceptując stanowisko, że między stronami nie doszło do nawiązania stosunku najmu lokalu mieszkalnego przy ul. (...) w L..

Żaden z zebranych w sprawie dowodów nie świadczy o istnieniu tego stosunku prawnego, a przeciwnie – z dowodów tych wynika jednoznacznie, że strona pozwana nigdy nie godziła się na zawarcie z powódką umowy najmu spornego mieszkania. Wszystkie kolejne czynności organów wojskowych świadczą o ich woli odzyskania przedmiotowego lokalu. Przypomnieć tu należy w szczególności decyzje (...) r. o przydziale powódce lokalu zamiennego i zwolnieniu dotychczasowej kwatery stałej, od których odwołania powódki nie zostały uwzględnione i wszczęto administracyjne postępowanie egzekucyjne, mające na celu wydanie spornego mieszkania. Decyzje ta zapadły w zgodzie z art.18 obowiązującej wówczas ustawy z 20.05.1976 r. o zakwaterowaniu sił zbrojnych (Dz.U. 1992, nr 5, poz.19 – j.t.). Powódka miała zgodę strony pozwanej na zamieszkiwanie w tym lokalu, ale tylko do czasu uzyskania lokalu zamiennego, toteż w 1993 r. skarżąca bez wątpienia utraciła tytuł prawny z mieszkania przy ul. (...).

Wbrew argumentacji skarżącej, nie doszło w jej sprawie do uchylenia decyzji w przedmiocie obowiązku opróżnienia spornego lokalu. Wprawdzie wszczęte w tym zakresie w 2008 r. kolejne już postępowanie administracyjne zostało w 2012 r. umorzone, jednakże z tej tylko przyczyny, że było bezprzedmiotowe z uwagi na istnienie wcześniejszych decyzji – tych z 1993 r., nakazujących powódce zwolnienie spornego mieszkania i przeniesienie się do wskazanego lokalu zamiennego. Umorzenie postępowania nie potwierdziło zatem uprawnienia skarżącej do lokalu przy ulicy (...), lecz odwołało się do stwierdzonego już wcześniej obowiązku powódki opuszczenia tego mieszkania i wydania go organom woskowym.

W ustalonym prawidłowo stanie faktycznym nie można stwierdzić istnienia między stronami stosunku najmu lokalu przy ul. (...). Nie zostały spełnione przesłanki z art.659 k.c., a ponoszenie przez skarżącą opłat za mieszkanie nie stanowiło spełniania świadczenia czynszu, lecz pokrywanie należności za oczywiste zajmowanie lokalu wbrew woli właściciela i bez tytułu prawnego.

W konsekwencji rozważań poczynionych w obu instancjach apelacja powódki podlegała oddaleniu jako niezasadna na mocy art.385 k.p.c.

Orzeczenie o kosztach instancji odwoławczej zapadło na mocy art.98§1 k.p.c. w zw. z art.391§1 k.p.c. oraz §6 pkt 2 w zw. z §12 ust.1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28.09.2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (..).