UZASADNIENIE |
||||||||||||||||||||||
Formularz UK 2 |
Sygnatura akt |
II AKa 132/21 |
||||||||||||||||||||
Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników: |
3 |
|||||||||||||||||||||
1. CZĘŚĆ WSTĘPNA |
||||||||||||||||||||||
1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji |
||||||||||||||||||||||
Wyrok Sądu Okręgowego w Szczecinie z dnia 4 marca 2021 r., sygn. akt III K 330/20. |
||||||||||||||||||||||
1.2. Podmiot wnoszący apelację |
||||||||||||||||||||||
☒ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego |
||||||||||||||||||||||
☐ oskarżyciel posiłkowy |
||||||||||||||||||||||
☐ oskarżyciel prywatny |
||||||||||||||||||||||
☒ obrońca |
||||||||||||||||||||||
☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego |
||||||||||||||||||||||
☐ inny |
||||||||||||||||||||||
1.3. Granice zaskarżenia |
||||||||||||||||||||||
1.1.1. Kierunek i zakres zaskarżenia |
||||||||||||||||||||||
☒ na korzyść ☒ na niekorzyść |
☒ w całości |
|||||||||||||||||||||
☐ w części |
☒ |
co do winy |
||||||||||||||||||||
☒ |
co do kary |
|||||||||||||||||||||
☐ |
co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia |
|||||||||||||||||||||
1.1.2. Podniesione zarzuty |
||||||||||||||||||||||
Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji |
||||||||||||||||||||||
☒ |
art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu |
|||||||||||||||||||||
☐ |
art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany |
|||||||||||||||||||||
☒ |
art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia |
|||||||||||||||||||||
☒ |
art. 438 pkt 3 k.p.k.
– błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, |
|||||||||||||||||||||
☒ |
art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka |
|||||||||||||||||||||
☐ |
||||||||||||||||||||||
☐ |
brak zarzutów |
|||||||||||||||||||||
1.4. Wnioski |
||||||||||||||||||||||
☐ |
uchylenie |
☒ |
zmiana |
|||||||||||||||||||
2.
Ustalenie faktów w związku z dowodami |
||||||||||||||||||||||
1.5. Ustalenie faktów |
||||||||||||||||||||||
1.1.3. Fakty uznane za udowodnione |
||||||||||||||||||||||
Lp. |
Oskarżony |
Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi |
Dowód |
Numer karty |
||||||||||||||||||
2.1.1.1. |
||||||||||||||||||||||
1.1.4. Fakty uznane za nieudowodnione |
||||||||||||||||||||||
Lp. |
Oskarżony |
Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi |
Dowód |
Numer karty |
||||||||||||||||||
2.1.2.1. |
||||||||||||||||||||||
1.6. Ocena dowodów |
||||||||||||||||||||||
1.1.5. Dowody będące podstawą ustalenia faktów |
||||||||||||||||||||||
Lp. faktu z pkt 2.1.1 |
Dowód |
Zwięźle o powodach uznania dowodu |
||||||||||||||||||||
1.1.6.
Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów |
||||||||||||||||||||||
Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2 |
Dowód |
Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu |
||||||||||||||||||||
3. STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków |
||||||||||||||||||||||
Lp. |
Zarzut |
|||||||||||||||||||||
3.1. |
1. obraza przepisów postępowania, mająca istotny wpływ na treść orzeczenia, a konkretnie art. 7 k.p.k., poprzez zastosowanie dowolnej, 2. rażąca niewspółmierność kary wymierzonej oskarżonemu, co do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu, poprzez orzeczenie wobec K. K. (1) kary 15 lat pozbawienia wolności, poprzez nieuwzględnienie przez Sąd I instancji wszystkich istotnych okoliczności przemawiających na korzyść oskarżonego, 3. rażąca niewspółmierna łagodność kary orzeczonej wobec K. K. (1) wyrażająca się w nienależytym uwzględnieniu przez Sąd rzeczywistego stopnia społecznej szkodliwości czynu przypisanego oskarżonemu oraz wagi okoliczności obciążających i w konsekwencji przyjęciu, iż orzeczenie kary 15 lat pozbawienia wolności spełni swoje zadanie zarówno w zakresie prewencji szczególnej, jak i ogólnej, podczas gdy Sąd winien był przede wszystkim wziąć pod uwagę fakt, iż K. K. (1) dopuścił się zbrodni zabójstwa, a więc czynu o najwyższym stopniu społecznej szkodliwości oraz to, że działał w warunkach powrotu do przestępstwa, a dodatkowo po dokonaniu zbrodni zabójstwa dopuścił się kolejnego przestępstwa przeciwko życiu |
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny |
||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny |
||||||||||||||||||||||
Spośród podmiotów, które wywiodły apelację od wyroku Sądu pierwszej instancji, wnioski o sporządzenie niniejszego uzasadnienia złożyli obrońca K. K. (1), prokurator oraz obrońca S. G. (2). W tej sytuacji, poniższe rozważania, na podstawie art. 423 § 1a kpk w zw. z art. 457 § 2 kpk, ograniczono wyłącznie do problematyki poruszonej w apelacjach wymienionych wnioskodawców. Ustosunkowując się do zarzutów oraz twierdzeń zaprezentowanych w apelacji obrońcy K. K. (1), w pierwszej kolejności, niejako dla porządku, należy zwrócić uwagę apelującemu, że Sąd Okręgowy nie zarzucił oskarżonemu, „(…) iż w toku postępowania przygotowawczego ten nie wyjawił okoliczności, iż pokrzywdzony przed otrzymaniem ciosu nożem, zamachnął się na oskarżonego siekierką (…)” (strona 2 apelacji), lecz po prostu dostrzegł i ustalił, że K. K. (1) ujawnił tę okoliczność dopiero na etapie postępowania jurysdykcyjnego. Natomiast zgłębiając problematykę z tym związaną, wypada zauważyć, że autor omawianej w tym miejscu apelacji podejmuje próbę, swego rodzaju usprawiedliwienia, czy też inaczej, wyjaśnienia powodów takiej a nie innej postawy procesowej oskarżonego, a czyniąc to wskazuje, że „(…) inicjując wszczęcie postępowania karnego i wyjawiając fakt śmierci pokrzywdzonego, oskarżonym niewątpliwie targały silne emocje. Opowiadając o zdarzeniu świadkowi (siostrze zakonnej H. M. B. - uwaga Sądu Apelacyjnego), K. K. (1) znajdował się pod wpływem amfetaminy co stwierdziły przeprowadzone badania. Nadto, oskarżony od trzech dni nic nie jadł, za to spożywał alkohol, co może tłumaczyć to, iż K. K. (1) przypomniał sobie o szczegółach zajścia Jeśli zaś chodzi o sformułowany w apelacji zarzut rażącej niewspółmiernej surowości kary wymierzonej K. K. (1), to jego ocenę należy połączyć i przedstawić łącznie z oceną dotyczącą podniesionego w apelacji prokuratora zarzutu rażącej niewspółmiernej łagodności wspomnianej kary. A zatem, ustosunkowując się do obu tych zarzutów, trzeba najpierw przypomnieć, że bezprawnemu działaniu K. K. (1) towarzyszył bezpośredni zamiar pozbawienia życia S. G. (1), który to oskarżony zrealizował. Wskazać również należy, że w chwili popełnienia przypisanego czynu K. K. (1) znajdował się w stanie nietrzeźwości, a ponadto trzeba zaakcentować, że oskarżony dokonał tego czynu w warunkach, o których mowa w art. 64 § 1 kk. Wreszcie trzeba uwypuklić zachowanie K. K. (1) po popełnieniu przestępstwa, a konkretnie należy zaakcentować, że to właśnie z inicjatywy oskarżonego i przy jego udziale doszło do zakopania zwłok pokrzywdzonego. Nad wyraz negatywna wymowa przytoczonych okoliczności prowadzi zaś do oczywistego w swej wymowie wniosku, że wymierzona K. K. (1) kara 15 lat pozbawienia wolności, nie razi, jak sugeruje to obrońca oskarżonego, niewspółmierną surowością. Natomiast formułując odpowiedź na pytanie, które wyłania się kanwie apelacji prokuratora, a mianowicie, czy wspomniana kara jest rażąco niewspółmiernie łagodna i w konsekwencji, czy materializują się przesłanki do wymierzenia oskarżonemu kary o szczególnym charakterze jaką jest kara 25 lat pozbawienia, rzecz jasna trzeba mieć w polu widzenia to, że zarówno podmiotowe, jak i przedmiotowe okoliczności czynu dokonanego przez oskarżonego posiadają wspomnianą wcześniej wymowę, która nie tylko, że pozwala, ale wręcz nakazuje ocenić je na wskroś negatywnie. Istnienie takiego stanu rzeczy stwarza więc asumpt do rozważań nad celowością i zasadnością orzeczenia wobec oskarżonego kary 25 lat pozbawienia wolności. Jej szczególny charakter wynika zaś z tego, że jest ona ukierunkowana przede wszystkim na realizację celu ogólnoprewencyjnego, jakim w tym przypadku jest uchronienie społeczeństwa przed takimi sprawcami przestępstw przewidzianych w art. 148 § 1 kk, co do których perspektywa ich resocjalizacji jawi się jako, co najmniej wątpliwa. Czyniąc tę uwagę, oczywiście nie sposób nie zauważyć, a przekonują o tym okoliczności czynu oraz warunki i właściwości osobiste K. K. (1), że ten jest osobą zdemoralizowaną i to w stopniu znacznym. Pomimo tego, zdaniem Sądu odwoławczego, istnieją uzasadnione przesłanki, by stwierdzić, że poddanie K. K. (1) odpowiednim i długotrwałym oddziaływaniom resocjalizacyjnym może przynieść pożądany efekt tych oddziaływań. Do takiej konstatacji prowadzi zaś postawa oskarżonego, którą to zmaterializował on gruncie przedmiotowej sprawy, a właściwie postawa, która to doprowadziła do wszczęcia postępowania w niniejszej sprawie, ujawnienia samego przestępstwa dokonanego przez K. K. (1), a także takich jego istotnych okoliczności, jak chociażby zamiar z jakim działał oskarżony. Zaakcentować również należy, że oskarżony ujawnił nie tylko popełnione przez siebie przestępstwo, ale również ujawnił czyny, które zostały dokonane przez S. G. (2) i A. G. (1). W świetle tych okoliczności należy więc przyznać rację Sądowi pierwszej instancji, że uzyskanie wspomnianego efektu procesu resocjalizacyjnego wdrożonego wobec K. K. (1) |
||||||||||||||||||||||
Wniosek |
||||||||||||||||||||||
O zmianę zaskarżonego wyroku. |
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny |
|||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny. |
||||||||||||||||||||||
Wnioski sformułowane w apelacjach obrońcy K. K. (1) i prokuratora są niezasadne z powodów zaprezentowanych powyżej. |
||||||||||||||||||||||
3.2. |
obraza prawa procesowego mająca istotny wpływ na treść zaskarżonego wyroku, a to: - art. 4 k.p.k. w zw. art. 5 § 2 k.p.k. oraz art. 7 k.p.k. polegająca na wydaniu wobec oskarżonej S. G. wyroku skazującego pomimo braku dowodów uprawdopodobniających fakt popełnienia przez oskarżoną przypisanego jej przestępstwa w stopniu graniczącym z pewnością, przy jednoczesnym istnieniu niedających się usunąć wątpliwości co do przebiegu zdarzenia leżącego u podstaw ciążącego na oskarżonej zarzutu, a także na dokonaniu oceny dowodów z przekroczeniem zasady swobodnej oceny dowodów, bez uwzględnienia zasad prawidłowego rozumowania oraz wskazań wiedzy a. błędną ocenę wyjaśnień złożonych przez oskarżonych A. G. i K. K. w zakresie, w którym oskarżeni ci wskazywali na bezpośrednią pomoc K. K. ze strony oskarżonej S. G. w ukryciu zwłok pokrzywdzonego i na tej podstawie przypisanie oskarżonej kluczowej roli w ukryciu zwłok pokrzywdzonego, w sytuacji gdy zgromadzony w sprawie materiał dowodowy nie pozwalał na precyzyjne odtworzenie zdarzeń mających miejsce bezpośrednio po stwierdzeniu zgonu S. G. (4), wyjaśnienia oskarżonych złożone bezpośrednio nie dawały spójnego obrazu kryminalizowanego zdarzenia, wszyscy oskarżeni byli pod znacznym wpływem alkoholu, b. wreszcie oskarżeni A. G. i S. G. bali się oskarżonego K. K. i jego nieobliczalnych zachowań, c. niezasadną odmowę nadania waloru wiarogodności wyjaśnieniom oskarżonej z tej tylko przyczyny, iż okazały się częściowo niezgodne z wyjaśnieniami pozostałych oskarżonych, przy jednoczesnym uznaniu wyjaśnień oskarżonego A. G. za w pełni wiarogodne, w sytuacji gdy oskarżona działała pod presją oskarżonego K. K., oskarżony A. G. wskazywał jedynie, d. brak jakiejkolwiek oceny dokumentów zawartych w aktach śledztwa, a to: notatkom policyjnym z k. 34 i 36, ujawnionym bez odczytywania w trybie art. 405 § 1 - 4 k.p.k., podczas gdy z dokumentów tych wynikał inny obraz inkryminowanego zdarzenia, aniżeli przyjęty przez Sąd meriti, w tym w szczególności odmienny zakres ról oskarżonych A. G. i S. G. w procederze zakopywania zwłok pokrzywdzonego S. G. oraz obraz nastawienia psychicznego oskarżonego A. G. do oskarżonego K. K., wskazujący, iż A. G. również bał się oskarżonego K. K.; II. obraza prawa materialnego, a to art. 239 § 3 k.k. poprzez jego niezastosowanie do ustalonego w sprawie stanu faktycznego i w konsekwencji odstąpienie od możliwości nadzwyczajnego złagodzenia kary bądź odstąpienia od jej wymierzenia wobec oskarżonej, w sytuacji gdy działanie oskarżonej spowodowane było błędną oceną prawną własnego działania w zaistniałej sytuacji, co spowodowało realną w ocenie oskarżonej obawę o możliwość przypisania jej zarzutu popełnienia przestępstwa z art. 148 § 1 k.k., nadto działanie oskarżonej podyktowane było obawą o reakcję oskarżonego K. K. na ewentualną odmowę udzielenia mu pomocy; III. rażąca surowość kary wymierzonej oskarżonej, z pominięciem wszystkich okoliczności związanych z postawą oskarżonej, w tym w szczególności znikomej w istocie przydatności działania oskarżonej dla faktu ukrycia zwłok pokrzywdzonego, co łącznie sprawia, iż kara bezwzględnego pozbawienia wolności oraz sam wymiar orzeczonej wobec oskarżonej kary izolacyjnej, rażą swoją surowością, nie spełniając funkcji kary, co sprawia, iż zasadne jawi się zastosowanie względem oskarżonej kary w dolnych granicach ustawowego zagrożenia za przypisane jej przestępstwo. |
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny |
||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny |
||||||||||||||||||||||
Ustosunkowując się do zarzutów oraz twierdzeń odzwierciedlonych w apelacji obrońcy S. G. (2), już na wstępie wypada zaakcentować, że posiadają one nie tylko polemiczny charakter, ale co więcej, w wielu miejscach nijak się mają do treści wyjaśnień S. G. (2), a także wyjaśnień współoskarżonych. Na kanwie tego spostrzeżenia materializuje się zaś kolejne, a mianowicie, że lansując określone w apelacji tezy, jej autor nie tyle, że stara się „dopowiedzieć”, ale „dopowiada” informacje, które nie posiadają żadnej podstawy dowodowej. Na marginesie, skarżący też tej podstawy nie wskazuje. Natomiast dla zobrazowania takiej specyfiki omawianego środka odwoławczego, w pierwszej kolejności trzeba zauważyć, że skarżący stwierdza, iż oskarżona tkwiła w przekonaniu, że to właśnie ona popełniła przestępstwo z art. 148 § 1 kk i że w związku z tym grozi jej kara 25 lat pozbawienia wolności. Rzecz jednak w tym, że tego rodzaju teza, ani nawet sugestia, Kolejną gołosłowną a lansowaną przez apelującego sugestią jest to, że S. G. (2) działała „(…) pod intensywną presją psychiczną ze strony sprawcy przestępstwa zabójstwa.” (strona 5 apelacji). Co prawda w wyjaśnieniach A. G. (1) złożonych Kontynuując niniejsze rozważania i zachowując chronologię argumentów przytoczonych w uzasadnieniu apelacji, w dalszej kolejności trzeba przypomnieć jej autorowi, że osoba najbliższa, o której mowa w art. 239 § 3 kk, to sprawca przestępstwa bazowego, któremu „poplecznik” pomaga uniknąć odpowiedzialności karnej. W związku z tym uwaga skarżącego, że S. G. (2) „(…) pomogła (…) również swojemu konkubentowi uczestniczącemu w zdarzeniu” (strona 5 apelacji), a więc A. G. (1), który to również popełnił przestępstwo z art. 239 § 1 kk, jest zupełnie indyferentna z punktu widzenia oceny prawnej zachowania oskarżonej. Natomiast odwołując się do wcześniej już zaprezentowanych rozważań, wypada powtórzyć, że S. G. (2) nie działała Ustosunkowując się do uwag apelującego, traktujących na temat skutku jaki związany jest z przestępstwem poplecznictwa, oczywiście na akceptację zasługują te, które skarżący przytacza odwołując się do ugruntowanych poglądów prezentowanych w orzecznictwie Nawiązując do kolejnego chronologicznie zagadnienia przedstawionego Natomiast dokonując oceny tej części rozstrzygnięcia odzwierciedlonego |
||||||||||||||||||||||
Wniosek |
||||||||||||||||||||||
O zmianę zaskarżonego wyroku. |
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny |
|||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny. |
||||||||||||||||||||||
Wniosek niezasadny z powodów przedstawionych powyżej. |
||||||||||||||||||||||
4. OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU |
||||||||||||||||||||||
4.1. |
||||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności |
||||||||||||||||||||||
5. ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO |
||||||||||||||||||||||
1.7. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji |
||||||||||||||||||||||
5.1.1. |
Przedmiot utrzymania w mocy |
|||||||||||||||||||||
Wyrok utrzymany w mocy w całości. |
||||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach utrzymania w mocy |
||||||||||||||||||||||
Zaskarżony wyroku został utrzymany w mocy z powodów zaprezentowanych powyżej. |
||||||||||||||||||||||
1.8. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji |
||||||||||||||||||||||
5.2.1. |
Przedmiot i zakres zmiany |
|||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach zmiany |
||||||||||||||||||||||
1.9. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji |
||||||||||||||||||||||
1.1.7. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia |
||||||||||||||||||||||
5.3.1.1.1. |
||||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uchylenia |
||||||||||||||||||||||
5.3.1.2.1. |
Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości |
|||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uchylenia |
||||||||||||||||||||||
5.3.1.3.1. |
Konieczność umorzenia postępowania |
|||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia |
||||||||||||||||||||||
5.3.1.4.1. |
||||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uchylenia |
||||||||||||||||||||||
1.1.8. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania |
||||||||||||||||||||||
1.10. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku |
||||||||||||||||||||||
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
|||||||||||||||||||||
II. |
Rozstrzygnięcie w przedmiocie wynagrodzenia z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w postępowaniu odwoławczym K. K. (1) |
|||||||||||||||||||||
6. Koszty Procesu |
||||||||||||||||||||||
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
|||||||||||||||||||||
III. |
O wydatkach należnych od oskarżonych a związanych z postępowaniem odwoławczym, a także o wydatkach tego postępowania obciążających Skarb Państwa, Sąd Apelacyjny orzekł na podstawie art. 633 kpk i art. 636 § 1 i 2 kpk. Natomiast o opłatach należnych od oskarżonych za to postępowanie, Sąd Apelacyjny rozstrzygnął na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 4 i 6, art. 3 ust. 1 oraz art. 8 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (Dz. U. z 1983 r. Nr 49, poz. 223). Jednocześnie Sąd odwoławczy nie znalazł podstaw do zwolnienia od obowiązku ponoszenie wspomnianych kosztów S. G. (2), jako że jej obrońca, poza gołosłownym stwierdzeniem, że sytuacja finansowa oskarżonej jest skrajnie trudna, w żaden sposób nie wykazał, że owa sytuacja faktycznie posiada taki charakter. |
|||||||||||||||||||||
7. PODPIS |
||||||||||||||||||||||
SSA Małgorzata Jankowska SSA Janusz Jaromin SSA Piotr Brodniak |
1.11. Granice zaskarżenia |
|||||
Kolejny numer załącznika |
1 |
||||
Podmiot wnoszący apelację |
Obrońca K. K. (1). |
||||
Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja |
Brak ustalenia, że oskarżony działał w obronie koniecznej oraz rażąca niewspółmierna surowość kary. |
||||
0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia |
|||||
☒ na korzyść ☐ na niekorzyść |
☒ w całości |
||||
☐ w części |
☒ |
co do winy |
|||
☒ |
co do kary |
||||
☐ |
co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia |
||||
0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty |
|||||
Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji |
|||||
☐ |
art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu |
||||
☐ |
art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany |
||||
☒ |
art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia |
||||
☐ |
art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, |
||||
☒ |
art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka |
||||
☐ |
|||||
☐ |
brak zarzutów |
||||
0.1.1.4. Wnioski |
|||||
☐ |
uchylenie |
☒ |
zmiana |
1.12. Granice zaskarżenia |
|||||
Kolejny numer załącznika |
2 |
||||
Podmiot wnoszący apelację |
Prokurator |
||||
Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja |
Rażąca niewspółmierna łagodność kary wymierzonej K. K. (1). |
||||
0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia |
|||||
☐ na korzyść ☒ na niekorzyść |
☒ w całości |
||||
☐ w części |
☐ |
co do winy |
|||
☒ |
co do kary |
||||
☐ |
co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia |
||||
0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty |
|||||
Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji |
|||||
☐ |
art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu |
||||
☐ |
art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany |
||||
☐ |
art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia |
||||
☐ |
art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, |
||||
☒ |
art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka |
||||
☐ |
|||||
☐ |
brak zarzutów |
||||
0.1.1.4. Wnioski |
|||||
☐ |
uchylenie |
☒ |
zmiana |
1.13. Granice zaskarżenia |
|||||
Kolejny numer załącznika |
3 |
||||
Podmiot wnoszący apelację |
Obrońca S. G. (2). |
||||
Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja |
Sprawstwo i wina oskarżonej |
||||
0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia |
|||||
☒ na korzyść ☐ na niekorzyść |
☒ w całości |
||||
☐ w części |
☒ |
co do winy |
|||
☒ |
co do kary |
||||
☐ |
co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia |
||||
0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty |
|||||
Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji |
|||||
☒ |
art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu |
||||
☐ |
art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany |
||||
☒ |
art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia |
||||
☒ |
art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, |
||||
☒ |
art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka |
||||
☐ |
|||||
☐ |
brak zarzutów |
||||
0.1.1.4. Wnioski |
|||||
☐ |
uchylenie |
☒ |
zmiana |