UZASADNIENIE

W toku przewodu sądowego ustalono następujący stan faktyczny:

J. N. (1) zmarł w dniu 14 lutego 2008r. w szpitalu w K.. Nie zostawił testamentu. Jego wolą było żeby po jego śmierci została sprzedana nieruchomość położona przy ul. (...) w K., która była jego własnością a środki uzyskane ze sprzedaży zostały podzielone równo pomiędzy jego rodzeństwo: braci J. N. (2) i A. N. i siostrę E. B. przy uwzględnieniu J. K., z którą żył przez ostatnie dziesięć lat, która miała otrzymać kwotę odpowiadającą wartości jednego pokoju w jego domu.

(zeznania J. N. (2)- k.474-477, 539, 51-52, 140-141; E. B.- k.477-478, 55-56, 141-142, 214-215; R. G.-k.511-513, 67-68, 137-138(oryginał- k.145-146 akt I Ns 509/08 SR Kołobrzeg); W. S. (1)- k.507-511, 70-71, 138(oryginał- k.146 akt INs 509/08 SR Kołobrzeg), 216-217; J. K.- k.535-539, 73-74, 138-139(oryginał-k.146-147 akt I Ns 509/08 SR Kołobrzeg); karta statystyczna do karty zgonu J. N. (1)- k.310; odpis aktu zgonu J. N. (1)- koperta- k.12 akt I Ns 90/08 Sądu Rejonowego w Kołobrzegu)

Oskarżony A. N. w dniu 29 lutego 2008r. złożył w Sądzie Rejonowym w Kołobrzegu wniosek o stwierdzenie nabycia spadku po zmarłym bracie J. N. (1) dołączając do niego testament zmarłego brata jak stwierdził we wniosku. Testament holograficzny datowany na 20 stycznia 2008r. z podpisem (...) został w rzeczywistości napisany i podpisany przez oskarżonego A. N..

(wniosek o stwierdzenie nabycia spadku po zmarłym J. N. (1)-k.6 akt i k.2 akt I Ns 90/08 SR Kołobrzeg; testament zarejestrowany w zbiorze testamentów SR Kołobrzeg pod numerem (...)- dołączony do akt sprawy; opinia biegłego w dziedzinie grafologii- (...)- k.533-534, k.l44-185(oryginał opinii w aktach I Ns 509/08 Sądu Rejonowego w Kołobrzegu- koperta- k.210); opinia Instytutu im. (...). dra J. S. z K. sporządzona i opracowana przez biegłą z zakresu badań pisma ręcznego i dokumentów A. P.-k.392-427, zeznania bieglej A. P.- k.534-535)

J. N. (2) udzielił oskarżonemu A. N. pełnomocnictwa do reprezentowania go w sprawie spadkowej po zmarłym bracie J. N. (1) ponieważ został przez niego poinformowany, że zgodnie z wolą zmarłego będą spadkobiercami razem z siostrą E. B. a następnie kierując się informacjami jakie miał od oskarżonego złożył przed notariuszem w G. w dniu 6 maja 2008r. oświadczenie o przyjęciu spadku po zmarłym J. N. (1), w którym podał, że jest powołany do spadku na podstawie testamentu i oprócz niego do spadku są powołani A. N. i E. B..

Z uwagi na udzielenie A. N. pełnomocnictwa J. N. (2) nie był przez Sąd Rejonowy w Kołobrzegu powiadamiany o kolejnych terminach rozprawy i podjętych decyzjach procesowych.

(zeznania J. N. (2)- k.474-477, 539, 51-52, 140-141; pełnomocnictwo- k.10-11; akt notarialny- protokół z oświadczenia o przyjęciu spadku wprost- k.21 akt i k.33 akt I Ns 90/08 SR Kołobrzeg, oryginał- akta I Ns 192/08 SR Kołobrzeg)

Oskarżony A. N. na rozprawie w dniu 29 kwietnia 2008r. w Sądzie Rejonowym w Kołobrzegu, w sprawie I Ns 90/08 będąc pouczonym o treści art.671§3kpc zeznał, że testament, który dołączył do wniosku o stwierdzenie nabycia spadku po J. N. (1) pozostawił zmarły. Była ta nieprawda ponieważ dokument ten został podrobiony przez oskarżonego, który go w całości sporządził i podpisał (...).

(protokół rozprawy z dnia 29.04.2008r. w sprawie I Ns 90/08 SR Kołobrzeg- k. 13-14 i k. 13-14 akt I Ns 90/08 SR Kołobrzeg; testament zarejestrowany w zbiorze testamentów SR Kołobrzeg pod numerem (...): dołączony do akt sprawy; opinia biegłego w dziedzinie grafologii- (...)- k.533-534, k.l44-185(oryginał opinii w aktach I Ns 509/08 Sądu Rejonowego w Kołobrzegu- koperta- k.210) oraz opinia Instytutu im. (...). dra J. S. z K. sporządzona i opracowana przez biegłą z zakresu badań pisma ręcznego i dokumentów A. P.- k.392-427, zeznania bieglej A. P.- k.534-535)

A. N. w toku postępowania w sprawie I Ns 90/08 przedłożył oświadczenia podpisane przez R. G. i W. S. (2), z których wynikało, że w/w osoby były świadkami rozmowy oskarżonego z J. N. (1) podczas której J. N. (1) ustanowił A. N. głównym spadkobiercą jego majątku, którym będzie mógł dowolnie dysponować.

(zeznania R. G.- k.511-513, 67-68, 137-138(oryginał-k.145-146 akt I Ns 509/08 SR Kołobrzeg); W. S. (1)- k.507-511, 70-71, 138(oryginał- k.146 akt INs 509/08 SR Kołobrzeg), 216-217; oświadczenia podpisane przez R. G.- k.17, 124,226, 314, oraz k.26 I Ns 90/08 i k.19 akt I Ns 509/08 SR Kołobrzeg oraz przez W. S. (1)- k.18, 125, 227, 313 oraz k.27 I Ns 90/08 i k.21 akt I Ns 509/08 SR Kołobrzeg)

W dniu 6 czerwca 2008r. Sąd Rejonowy w Kołobrzegu, w sprawie I Ns 90/08 dokonał otwarcia i ogłoszenia testamentu dołączonego przez oskarżonego A. N. do wniosku o stwierdzenie nabycia spadku po zmarłym w dniu 14 lutego 2008r. J. N. (1) a następnie kierując się jego treścią wydał postanowienie, w którym stwierdził, że spadek po J. N. (1) zmarłym dnia 14.02.2008r. w K., ostatnio stale zamieszkałym w K., na podstawie testamentu własnoręcznego z dnia 20.01.2008r. nabył brat A. N. syn A. i J. w całości.

(kserokopia protokołu otwarcia i ogłoszenia testamentu- k.22 i jego oryginał- k.34 akt I Ns 90/08 SR Kołobrzeg, kserokopia postanowienia z dnia 6.06.2008r. o stwierdzeniu nabycia spadku po zmarłym J. N. (1)- k.24 i jego oryginał- k.36 akt I Ns 90/08 SR Kołobrzeg)

A. N. nie poinformował o treści postanowienia rodzeństwa, w szczególności J. N. (2), którego był pełnomocnikiem w postępowaniu spadkowym. Postanowienie z dnia 6 czerwca 2008r. uprawomocniło się. J. N. (2) skontaktował się z oskarżonym we wrześniu 2008r. zaniepokojony brakiem informacji o sprawie spadkowej i dopiero wówczas dowiedział się, że A. N. odziedziczył w całości majątek po ich zmarłym bracie J. N. (1). Dopiero wówczas J. N. (2) zapoznał się z dokumentami zgromadzonymi w toku postępowania w sprawie I Ns 90/08 Sądu Rejonowego w Kołobrzegu, stwierdził, że dołączony do wniosku o stwierdzenie nabycia spadku po zmarłym bracie J. N. (1) testament nie został przez niego sporządzony i podpisany i złożył do Sądu Rejonowego w Kołobrzegu wniosek o zmianę postanowienia wydanego w dniu 6.06.2008r. w sprawie I Ns 90/08. W toku prowadzonego w sprawie I Ns 509/08 Sądu Rejonowego w Kołobrzegu postępowania oskarżony A. N. na rozprawie w dniu 19 lutego 2009r. złożył oświadczenie, w którym stwierdził, że kwestionowany testament został sporządzony przez J. N. (1) w sposób prawidłowy. Natomiast na rozprawie w dniu 9 listopada 2009r. A. N. będąc pouczonym o treści art.304kpc zeznał, że kwestionowany testament został napisany przez zmarłego brata J. N. (1), który osobiście mu go przekazał. Sąd Rejonowy w Kołobrzegu na potrzeby prowadzonego postępowania w sprawie I Ns 509/08 uzyskał opinię sporządzoną przez biegłego w dziedzinie grafologii- (...), z której wynikało, że kwestionowany testament nie został napisany ani też podpisany przez zmarłego J. N. (1). Postanowieniem z dnia 21 października 2010r. wydanym w sprawie I Ns 509/08 Sąd Rejonowy w Kołobrzegu zmienił stwierdzenie nabycia spadku po J. N. (1) orzeczone prawomocnym postanowieniem Sądu Rejonowego w Kołobrzegu z dnia 6.06.2008r. w sprawie I Ns 90/08 i stwierdził, że spadek po J. N. (1) zmarłym dnia 14.02.2008r. w K., ostatnio stale zamieszkałym w K. na podstawie ustawy nabyli brat J. N. (2), siostra E. B. oraz brat A. N. po 1/3 części każdy z nich. Postanowienie to się uprawomocniło.

{zeznania J. N. (2)- k.474-477, 539, 51-52, 140-141; E. B.- k.477-478, 55-56,141-142, 214-215; wniosek J. N. (2) o zmianę postanowienia z dnia 6.06.2008r. wydanego w sprawie I Ns 90/08 SR Kołobrzeg- k.122 i k.2 akt I Ns 509/08 SR Kołobrzeg, protokół rozprawy z dnia 19.02.2009r. w sprawie I Ns 509/08 SR Kołobrzeg- k. 134-135 akt- oryginał-k.47-48 akt I Ns 509/08 SR Kołobrzeg, protokół rozprawy z dnia 9.11.2009r. w sprawie I Ns 509/08 SR Kołobrzeg- k. 140-143, opinia biegłego w dziedzinie grafologii- (...)- k.533-534, k.!44-185 (oryginał opinii w aktach I Ns 509/08 Sądu Rejonowego w Kołobrzegu- koperta- k.210); postanowienie Sądu Rejonowego w Kołobrzegu z dnia 21.10.2010r. w sprawie I Ns 509/08- k.108, 187)

W lutym 2009r. oskarżony A. N. zadzwonił do W. S. (1), mieszkającego w K. i poprosił go żeby ten zeznał w postępowaniu sądowym, w sprawie I Ns 509/08 Sądu Rejonowego w Kołobrzegu, że zmarły J. N. (1) uczynił go jedynym spadkobiercą. W. S. (1) odmówił ponieważ nie było to zgodne z prawdą.

(zeznania W. S. (1)- k.507-511, 70-71, 138(oryginał-k.146 akt INs 509/08 SR Kołobrzeg), 216-217)

Oskarżony A. N. po uprawomocnieniu się postanowienia z dnia 6 czerwca 2008r. wydanego przez Sąd Rejonowy w Kołobrzegu, w sprawie I Ns 90/08 podjął działania mające na celu sprzedaż nieruchomości położonej w K. przy ul. (...) i sprzedał ją w dniu 16 lutego 2009r. za kwotę 400.000zł.

(wydruki ofert sprzedaży nieruchomości w K. przy ul. (...)- k.40, 41-44; umowa sprzedaży w formie aktu notarialnego- k.260-264)

Oskarżony A. N. nie był dotychczas karany.

(dane o karalności- k.280, 296)

Oskarżony A. N.(k.468-473, 476, 477, 478, 509, 510, 511, 512, 532, 540, 541, 222-224, 315-316) nie przyznał się do stawianych mu zarzutów. W złożonych przez siebie wyjaśnieniach podał, że testament holograficzny, który dołączył do złożonego przez siebie wniosku o stwierdzenie nabycia spadku po zmarłym w dniu 14 lutego 2008r. J. N. (1) otrzymał od zmarłego brata i jest przekonany, iż został on sporządzony i podpisany przez niego. Dlatego też jak podkreślił oświadczenia i zeznania jakie składał w tym zakresie, w toku postępowań prowadzonych przez Sąd Rejonowy w Kołobrzegu, w sprawach I Ns 90/08 i I Ns 509/08, są w jego ocenie prawdziwe. Wspomniany testament oskarżony otrzymał jak wynika z jego wyjaśnień w dniu 15 stycznia 2008r. Miał świadomość, że jest to data kilka dni wcześniejsza niż data widniejąca na tym testamencie ale jak podkreślił A. N. tak faktycznie było. Oskarżony podał, że z treścią testamentu zapoznał się po śmierci brata i poinformował o jego treści rodzeństwo. Z uwagi na fakt, że na tym tle dochodziło do awantur z rodzeństwem poprosił R. G. i W. S. (1) o podpisanie oświadczeń, które następnie dołączył on do sprawy I Ns 90/08 Sądu Rejonowego w Kołobrzegu. Wyjaśnił, że w/w podpisali je dobrowolnie a poprosił ich o to aby dodatkowo zabezpieczyć się przed rodzeństwem w sporze o majątek po zmarłym bracie J. N. (1). Jak podkreślił treść tych oświadczeń odpowiada rzeczywistości ponieważ R. G. i W. S. (1) faktycznie byli świadkami jak J. N. (1) mówił, że oskarżony będzie jego głównym spadkobiercą i z jego majątkiem po jego śmierci rozdysponuje według własnego uznania, przy czym jak wynika z analizy jego wyjaśnień z postępowania przygotowawczego do takiej rozmowy miało dojść w szpitalu(k.222-224) natomiast w postępowaniu przed Sądem podał, że do takiej rozmowy doszło w domu brata J. N. (1)(k.468-473) i było to wówczas kiedy brat przekazał mu kopertę z testamentem. Po ujawnieniu sprzeczności w tych wyjaśnieniach wskazał, że zgodne z prawdą są jego wypowiedzi złożone w toku rozprawy sądowej. A. N. mówił, że J. N. (2) i E. B. byli w złych stosunkach ze zmarłym bratem J. N. (1), że stale się z nim kłócili, że nie interesowali się nim kiedy chorował i dlatego zamierzał on ich pominąć w dziedziczeniu po nim. Oskarżony zaprzeczył kategorycznie żeby w jakikolwiek sposób nakłaniał do złożenia fałszywych zeznań W. S. (1), wskazując, że nigdy nie był w K., tj. miejscowości, w której wg opisu stawianego mu zarzutu miało dojść do popełnienia przez niego tego przestępstwa.

Oskarżony A. N. wyjaśnił, że sprzedał nieruchomość jaką przejął tytułem spadku po J. N. (1) za kwotę widniejącą w akcie notarialnym umowy sprzedaży i wykorzystał ją na leczenie swojego wnuka. Z jego wyjaśnień wynika, że do sprzedaży doszło dzień przed otrzymaniem przez niego postanowienia Sądu Rejonowego w Kołobrzegu wydanego w sprawie I Ns 509/08, w którym tytułem zabezpieczenia roszczeń J. N. (2) Sąd zakazał A. N. zbywania nieruchomości położonej w K. przy ul. (...).

Sąd zważył, co następuje:

Analizując zgromadzony w sprawie materiał dowodowy Sąd uznał wyjaśnienia oskarżonego A. N. co do zasady za niewiarygodne. Nieprawdziwe są zdaniem Sądu jego wyjaśnienia, w których twierdził, że testament holograficzny jaki dołączył do wniosku o stwierdzenie nabycia spadku po zmarłym w dniu 14.02.2008r. bracie J. N. (1) został sporządzony i podpisany przez zmarłego oraz że przedmiotowy testament otrzymał bezpośrednio od brata J. a także wyjaśnienia oskarżonego, w których podkreślał, że oświadczenia i zeznania jakie składał w postępowaniach spadkowych prowadzonych przez Sąd Rejonowy w Kołobrzegu, w sprawach I Ns 90/08 i I Ns 509/08 były zgodne z rzeczywistością. Ocena taka wynika przede wszystkim z analizy treści i wniosków opinii biegłego w dziedzinie grafologii- (...) oraz opinii Instytutu Ekspertyz Sądowych im. Prof. dra J. S. w K., opracowanej przez biegłą z zakresu badań pisma ręcznego i dokumentów A. P.. Wynika z nich jednoznacznie, że kwestionowany testament nie został sporządzony i podpisany przez zmarłego J. N. (1) a z opinii opracowanej przez biegłą A. P. dodatkowo, że przedmiotowy testament podrobił oskarżony A. N., który w całości go napisał i podpisał się pod nim (...).

Biegły W. L.(k. 144-185- oryginał opinii w aktach I Ns 509/08 Sądu Rejonowego w Kołobrzegu- koperta- k.210) swoją opinię wydał na zlecenie Sądu Rejonowego w Kołobrzegu w toku postępowania w sprawie I Ns 509/08 w celu ustalenia czy testament sporządzony w dniu 20.01.2008r. został własnoręcznie napisany i podpisany przez spadkodawcę J. N. (1). Biegły poddał badaniu kwestionowany materiał w postaci zapisów stanowiących treść testamentu datowanego na 20.01.2008r. a także podpis (...) znajdujący się w dolnej części tego dokumentu oraz materiał porównawczy w postaci wzorów pisma i podpisów J. N. (1) na dostarczonych mu dokumentach z akt sprawy I Ns 509/08 Sądu Rejonowego w Kołobrzegu a także dokumentów przesłanych przez: (...) Oddział K., Starostwo Powiatowe w K.- Wydział Komunikacji i Spraw (...), Urząd Miasta w K.- Wydział Spraw Obywatelskich oraz dokumentów z akt sprawy Prokuratury Rejonowej w Kołobrzegu Ds. 516/07. Badania biegły przeprowadził w oparciu o metodę graficzno-porównawczą. We wnioskach opinii biegły W. L. stwierdził, że zapisy stanowiące treść kwestionowanego dokumentu (...), zapisy dat: „ (...) I 2008" oraz „K. 20 stycznia 2008" a także podpis (...) znajdujący się w dolnej części tego dokumentu nie zostały nakreślone przez J. N. (1), którego wzory pisma i podpisów przedstawiono i zakwalifikowano jako materiał porównawczy. Z treści opinii wynika, że całość kwestionowanego testamentu(treść, zapisy dat, podpis) została nakreślona przez jedną osobę, co dawało jak podkreślił biegły W. L. dodatkowe możliwości weryfikacyjne(np. wykluczenie bądź potwierdzenie wykonawstwa przez daną osobę np. podpisu i implikuje w ocenie biegłego rozciągnięcie wniosków na całość zapisów testamentu). Biegły W. L. w całości podtrzymał treść i wnioski opisanej wyżej opinii w toku postępowania w niniejszej sprawie(k.533-534).

Opinia Instytutu Ekspertyz Sądowych im. Prof. dra J. S. w K. (k.392-427), została uzyskana na potrzeby niniejszego postępowania. Opracowała ją biegła z zakresu badań pisma ręcznego i dokumentów A. P.. Celem opinii zgodnie z treścią postanowienia Prokuratury Rejonowej w Kołobrzegu było ustalenie czy dokument wskazany jako testament J. N. (1) został osobiście przez niego sporządzony i podpisany a w przypadku negatywnej odpowiedzi czy osobą, która go nakreśliła i złożyła pod nim podpis o treści (...) był A. N.. Biegła po przeprowadzeniu bardzo szczegółowych badań podkreśliła we wnioskach opinii, że przedstawione w niniejszej opinii wyniki analiz komparatystycznych upoważniają do następujących stwierdzeń, po pierwsze, że tekst spornego testamentu datowanego 20.01.2008r.(pkt 1 opinii) oraz znajdujący się pod nim podpis nie pochodzą od osoby, której porównawcze wzory pisma i podpisów przedstawiono do badań jako nakreślone przez J. N. (1) (pkt 2-33) i po drugie, że wykonawca wymienionego dokumentu podpisanego nazwiskiem i imieniem (...) jest A. N., którego obszerny, zróżnicowany pod względem stylów graficznych materiał porównawczy skompletowano na potrzeby zleconych badań(pkt 34-133). Biegła A. P. podtrzymała w toku rozprawy przed Sądem(k.534-535) złożoną na piśmie opinię.

A. P. i W. L. w wydanych przez siebie opiniach dokonali bardzo szczegółowej analizy dostarczonego im do badań materiału porównawczego. Zwrócili uwagę na jednorodność tego materiału oraz bardzo duży przedział czasu z którego pochodził- okres od 1956 do 2008r. jeżeli chodzi o materiał porównawczy pochodzący od J. N. (1) i lata 1962-2011 w przypadku materiału porównawczego pochodzącego od oskarżonego A. N.(opinia opracowana przez A. P.). Pozwoliło to biegłym na prześledzenie pisma J. N. (1) i A. N. w różnych okresach ich życia, co dawało dodatkowe możliwości weryfikacyjne jak podkreślili biegli. Biegli W. L. i A. P. wskazali w opiniach pisemnych, które podtrzymali w postępowaniu sądowym powody, dla których zakwestionowali treść i podpis pod testamentem datowanym na 20.01.2008r., jako pochodzące od zmarłego J. N. (1). Wywody biegłych w tym zakresie są jednoznaczne i logiczne. Nie pozostawiają żadnych wątpliwości co do tego, że wspomniany testament nie został sporządzony i podpisany przez zmarłego w dniu 14 lutego 2008r. J. N. (1). Biegła A.-P. z uwagi na zakres zleconej opinii dokonała również bardzo szczegółowej analizy materiału porównawczego pochodzącego od oskarżonego A. N. i wnioski do jakich doszła są kategoryczne i jednoznaczne- to oskarżony sfałszował testament zmarłego brata, to on napisał własnoręcznie testament i podpisał się pod nim (...). Podkreśliła w toku rozprawy, że jest pewna wniosków zawartych w sporządzonej przez siebie opinii.

Sąd uznał opinie wydane przez biegłego W. L. oraz Instytut Ekspertyz Sądowych im. Prof. dra J. S. w K., którą opracowała biegła z zakresu badań pisma ręcznego i dokumentów A. P. za wiarygodne zarówno co do treści jak i zawartych w nich wniosków ponieważ zostały wydane zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami. Zaprezentowane przez nich wywody są logiczne a przedstawione opinie jasne i zupełne. Świadczą o dużej wiedzy i doświadczeniu biegłych a także o rzetelnym podejściu do realizacji zlecanych im przez organy wymiaru sprawiedliwości prac. Niezmiernie ważne jest że w/w biegli niezależnie od siebie doszli do wniosku, że kwestionowany testament holograficzny nie został sporządzony i podpisany przez zmarłego J. N. (1). Dlatego też Sąd dokonał ustaleń na podstawie przedmiotowych opinii.

Podkreślić należy że w żaden sposób nie została podważona opinia biegłego W. L. ani też opinia z Instytutu im. (...). dra J. S. z K., sporządzona i opracowana przez biegła A. P.. Brak było zatem podstaw do ich uzupełnienia. W szczególności opinii Instytutu im. (...). dra J. S. z K., z której w sposób jasny i zupełny wynika, że kwestionowany testament datowany na 20.01.2008r. został sfałszowany w całości przez oskarżonego A. N.. Wobec powyższego Sąd oddalił wniosek obrońcy oskarżonego o wydanie opinii uzupełniającej kierując się treścią art.201kpk(vide: postanowienie- k.541-542).

Sąd oddalił również pozostałe wnioski obrońcy oskarżonego uznając, że nie mają znaczenia dla rozpoznania i rozstrzygnięcia sprawy(vide: postanowienia-k.541).

Sąd całkowicie pominął opinię, którą w postępowaniu przygotowawczym wydał biegły z zakresu badań pisma ręcznego G. M.(k.75-94) uznając ją za niewiarygodną, wydaną wskutek błędnej analizy przez biegłego dostarczonych mu do badań materiałów. W opinii tej biegły stwierdził, że treść testamentu z dnia 20.01.2008r. podpisanego nazwiskiem N. J. oraz podpis pod tym testamentem w postaci zapisu (...) zostały sporządzone przez J. N. (1)(k.94). Wychodząc poza zakres zleconej mu opinii poddał analizie dostarczony mu materiał porównawczy pochodzący od oskarżonego A. N. i stwierdził, iż wyklucza aby kwestionowany testament został napisany i podpisany przez oskarżonego(k.87 i k.91). Wobec sprzeczności między treścią opinii sporządzonej przez G. M. i opiniami biegłego W. L. oraz Instytutu Ekspertyz Sądowych im. Prof. dra J. S. w K., którą opracowała biegła z zakresu badań pisma ręcznego i dokumentów A. P., Sąd przesłał biegłemu G. M. odpisy opinii sporządzonych przez biegłych W. L. i A. P. celem zapoznania się przez tego biegłego z ich treścią przed jego przesłuchaniem w toku rozprawy. Z kolei biegli W. L. i A. P. otrzymali opinię sporządzoną przez biegłego G. M.. W toku rozprawy G. M.(k.529-533) oświadczył kategorycznie, że po zapoznaniu się z opiniami sporządzonymi przez pozostałych biegłych, tj. W. L. i Instytut Ekspertyz Sądowych im. Prof. dra J. S. w K., którą opracowała biegła z zakresu badań pisma ręcznego i dokumentów A. P., nie podtrzymuje swojej opinii pisemnej i oświadczył, że opinie pozostałych biegłych są prawidłowe(k.529, 530, 532). Wskazał, że dysponował zdecydowanie skromniejszym materiałem porównawczym niż pozostali biegli. Przyznał jednocześnie, że nie wnioskował o uzupełnienie materiału porównawczego ponieważ uznał wówczas, że jest on stosunkowo jednorodny i wystarczający do przeprowadzenia badań komparatystycznych. G. M. podkreślił, że pozostałe opinie są obszerne i wykazują oraz opisują w sposób graficzny cechy odzwierciedlające zbieżności i rozbieżności materiałów porównawczego i kwestionowanego. Jak stwierdził G. M. jego głównym błędem było to że jego opinia była kategoryczna. Na pytanie obrońcy oskarżonego oświadczył, iż zmienił swoją opinię ponieważ zapoznał się z większym materiałem porównawczym jakim dysponowali pozostali biegli. G. M. stwierdził przed Sądem, że w wydanej przez siebie na piśmie opinii nie uwzględnił, że zachwiania czy zwolnienia w zapisach w kwestionowanym dokumencie mogły wynikać z naśladownictwa i przyznał, że był to jego błąd. Kategoryczność jego opinii pisemnej jak powiedział G. M. w toku rozprawy wynikła z błędnego przypisania rozbieżności w kwestionowanych zapisach w porównaniu z materiałem porównawczym cechom pisma zdegradowanego, że były one wynikiem postępujących ograniczeń psychoruchowych a nie efektem naśladownictwa charakteru pisma zmarłego. Wobec stanowiska biegłego G. M. zaprezentowanego w toku rozprawy odnośnie opinii jaką wydał on w postępowaniu przygotowawczym, który zakwestionował swoją opinię i zaaprobował opinie wydane przez biegłego W. L. oraz Instytut Ekspertyz Sądowych im. Prof. dra J. S. w K., którą opracowała biegła A. P., zarówno co do ich treści jak i zawartych w nich wniosków, Sąd uznał opinię biegłego G. M. z postępowania przygotowawczego za niewiarygodna i dlatego ją pominął.

Mając na uwadze treść opinii wydanych przez biegłego W. L. i Instytut Ekspertyz Sądowych im. Prof. dra J. S. w K., którą opracowała biegła z zakresu badań pisma ręcznego i dokumentów A. P., które Sąd uznał za wiarygodne, Sąd ustalił, że oskarżony A. N. sfałszował testament holograficzny datowany na 20.01.2008r. i podpisany (...) i uznał za nieprawdziwe jego oświadczenia oraz zeznania jakie składał on w postępowaniach prowadzonych przez Sąd Rejonowy w Kołobrzegu w sprawach I Ns 90/08 i I Ns 509/08, w tej ich części, w których twierdził, że w/w testament pozostawił zmarły brat J. N. (1), że to zmarły brat go napisał i podpisał i osobiście mu ten dokument przekazał. Zebrany w sprawie materiał dowodowy uzasadnia stwierdzenie, że zmarły w dniu 14 lutego 2008r. J. N. (1) nie zostawił testamentu a jego wolą było aby pozostały po nim majątek- nieruchomość położona w K. przy ul. (...) została sprzedana a uzyskana kwota podzielona równo między jego rodzeństwo, tj. braci J. N. (2) i A. N. oraz siostrę E. B., z uwzględnieniem przy rozliczeniu J. K., z którą J. N. (1) przeżył ostatnie 10 lat swojego życia, która miała otrzymać równowartość jednego pokoju w tym domu. Przesłuchani w charakterze świadków: J. N. (2)(k.474-477, 539, 51-52, 140-141), E. B.(k.477-478, 55-56, 141-142, 214-215), R. G.(k.511-513, 67-68, 137-138(oryginał- k.145-146 akt I Ns 509/08 SR Kołobrzeg)), W. S. (1)(k.507-511, 70-71, 138(oryginał-k.146 akt INs 509/08 SR Kołobrzeg), 216-217), J. K.(k.535-539, 73-74, 138-139(oryginał- k.146-147 akt I Ns 509/08 SR Kołobrzeg)), w złożonych przez siebie zeznaniach, w sposób tożsamy przedstawili wolę zmarłego. Zdaniem Sądu nie ma żadnych wątpliwości, że taka właśnie była wola J. N. (1). Wymienieni świadkowie w sposób wiarygodny przedstawili okoliczności w jakich uzyskali wiedzę na ten temat. Sąd uznał ich zeznania w tej części za wiarygodne ponieważ są logiczne, spójne i uzupełniają się pozwalając odtworzyć fakty dotyczące ostatniej woli zmarłego J. N. (1). Podkreślić należy, że wypowiedzi w/w osób, które kwestionowały sporządzenie testamentu przez J. N. (1) znalazło potwierdzenie w treści opisanych wcześniej wiarygodnych opinii biegłego W. L. i Instytutu Ekspertyz Sądowych im. Prof. dra J. S. w K., którą opracowała biegła z zakresu badań pisma ręcznego i dokumentów A. P.. Wbrew wyjaśnieniom A. N. nie poinformował on brata J. N. (2) i siostry E. B. o treści testamentu jaki dołączył do wniosku o stwierdzenie nabycia spadku po zmarłym J. N. (1). Sąd odrzucił jego wyjaśnienia w tej części jako nieprawdziwe. Oskarżony jak wynika z uznanych przez Sąd za wiarygodne zeznań J. N. (2) i E. B. wspominał w rozmowach z nimi o testamencie jaki miał zostawić J. N. (1), przy czym zgodnie z informacjami jakie przekazywał oskarżony rodzeństwu mieli oni razem dziedziczyć po zmarłym w równych częściach. W tym miejscu należy zwrócić uwagę zwłaszcza na zeznania J. N. (2), który mając na uwadze informacje od oskarżonego, w świetle których dziedziczenie miało być niesporne, ustanowił oskarżonego A. N. swoim pełnomocnikiem w postępowaniu spadkowym prowadzonym przez Sąd Rejonowy w Kołobrzegu, w sprawie I Ns 90/08(vide: pełnomocnictwo- k.10-11). Również treść oświadczenia o przyjęciu spadku wprost po zmarłym J. N. (1), złożonego przez J. N. (2) przed notariuszem, potwierdza zeznania tego świadka(vide: akt notarialny- protokół z oświadczenia o przyjęciu spadku wprost- k.21 akt i k.33 akt I Ns 90/08 SR Kołobrzeg, oryginał- akta I Ns 192/08 SR Kołobrzeg). Wobec powyższego Sąd uznał za wiarygodne zeznania świadka J. N. (2). Świadek ten wiarygodnie, w ocenie Sądu, przedstawił okoliczności w jakich dowiedział się o treści postanowienia wydanego w sprawie I Ns 90/08, w dniu 6.06.2008r. przez Sąd Rejonowy w Kołobrzegu i działania jakie podjął aby wzruszyć to postanowienie. Został oszukany przez brata A. N., który za wszelką cenę dążył do uzyskania korzystnego dla siebie rozstrzygnięcia w postępowaniu spadkowym. Będąc pełnomocnikiem J. N. (2) jego obowiązkiem było poinformować go o decyzji wydanej przez Sąd Rejonowy w Kołobrzegu, w dniu 6 czerwca 2008r., w sprawie I Ns 90/08. Nie zrobił tego. Chciał bowiem żeby to postanowienie się uprawomocniło.

Ustalenia w zakresie treści oświadczeń i zeznań składanych przez A. N. oraz pouczeń, w toku postępowań prowadzonych przez Sąd Rejonowy w Kołobrzegu, w sprawach I Ns 90/08(rozprawa z dnia 29 kwietnia 2008r.) i I Ns 509/08(rozprawy z dnia 19 lutego 2009r. oraz 9 listopada 2009r.), Sąd dokonał na podstawie treści protokołów z w/w rozpraw, niekwestionowanych przez strony.

Nie budzą również wątpliwości ustalenia co do podpisania przez R. G. i W. S. (1) oświadczeń datowanych na 6 maja 2008r., przygotowanych przez oskarżonego A. N. i dołączonych przez niego do akt sprawy I Ns 90/08 Sądu Rejonowego w Kołobrzegu. Świadkowie R. G. i W. S. (1) potwierdzili, że takie oświadczenia podpisali. Wskazali jednocześnie, że treść tych oświadczeń nie odpowiada rzeczywistości ponieważ nie byli oni świadkami rozmowy między oskarżonym a zmarłym w styczniu 2008r., w której J. N. (1) miał powiedzieć A. N., że jak jemu coś się stanie to on- A. N. jest głównym spadkobiercą jego dóbr majątkowych i zrobi z nimi co chce. Wiedzieli natomiast od J. N. (1), że po jego śmierci jego majątek ma być sprzedany i podzielony pomiędzy rodzeństwo, z uwzględnieniem J. K.. Sprzedażą tą miał się zająć oskarżony ale nie było tak aby zgodnie z wolą J. N. (1) mógł dowolnie zadysponować uzyskanymi środkami. Sąd dał wiarę zeznaniom R. G. i W. S. (1) w tym zakresie ponieważ są logiczne, konsekwentne i spójne. Wobec powyższego Sąd uznał za niewiarygodne wyjaśnienia oskarżonego w tej części jako sprzeczne z uznanymi za wiarygodne zeznaniami R. G. i W. S. (1). Oskarżony dążył za wszelką cenę do uwiarygodnienia treści testamentu jaki dołączył do wniosku o stwierdzenie nabycia spadku po zmarłym bracie, testamentu fałszywego jak wynika z zebranego w sprawie materiału dowodowego. Wyjaśnienia A. N., że dołączył oświadczenia podpisane przez w/w świadków aby dodatkowo zabezpieczyć się przed rodzeństwem w sporze o majątek po zmarłym bracie J. N. (1) są nielogiczne w sytuacji kiedy do dziedziczenia miało dojść na podstawie testamentu holograficznego. Wówczas to treść testamentu decyduje o dziedziczeniu po zmarłym.

Sąd dokonał ustaleń dotyczących nakłaniania W. S. (1) przez oskarżonego w lutym 2009r. do złożenia fałszywych zeznań na podstawie zeznań świadka W. S. (1), uznanych w tym zakresie za wiarygodne. W. S. (1) wskazał, że oskarżony zadzwonił do niego do K. w lutym 2009r. i poprosił o zeznanie, że zmarły J. N. (1) uczynił go jedynym spadkobiercą. Kiedy świadek odmówił, oskarżony już się z nim nie kontaktował. Zeznania świadka W. S. (1) w ocenie Sądu zasługują na uwzględnienie ponieważ z ich analizy wynika, że dążył on do odtworzenia wszystkich znanych mu faktów związanych z dziedziczeniem po zmarłym J. N. (1) i postępowaniami prowadzonymi w tym zakresie przez Sąd Rejonowy w Kołobrzegu. Zdaniem Sądu świadek nie miał na celu bezpodstawnego pomawiania oskarżonego, na co wskazuje treść jego zeznań w omawianym zakresie. Wystarczyło, że powiedział oskarżonemu, iż nie zrobi tego co on chce i A. N. więcej już na ten temat z nim nie rozmawiał.

Ustalenia dokonane w oparciu o zeznania W. S. (1) nie stoją w sprzeczności z informacjami od operatorów telekomunikacyjnych ponieważ jak wynika z pism przez nich nadesłanych (k.322, 324, 326-332, 351) jesienią 2009r. kiedy zwrócono się do nich o informacje o połączeniach między telefonami świadka i oskarżonego nie dysponowali takimi danymi za okres przekraczający 2 lata a więc danymi z lutego 2009r. Tym samym wspomniane pisma w żaden sposób nie podważają dokonanych w tym zakresie przez Sąd ustaleń.

Sąd odmówił natomiast wiarygodności wyjaśnieniom oskarżonego w tym zakresie wobec ich sprzeczności z uznanymi przez Sąd za wiarygodne zeznaniami W. S. (1). A. N. zaprzeczał żeby nakłaniał do złożenia fałszywych zeznań W. S. (1), wskazując, że nigdy nie był w K., tj. miejscowości, w której wg opisu stawianego mu zarzutu miało dojść do popełnienia przez niego tego przestępstwa. Zwrócić należy uwagę, że oskarżony nie musiał być w K. i w tej części Sąd jego wyjaśnień nie kwestionuje albowiem jak wynika z zeznań W. S. (1) oskarżony do niego zadzwonił. Świadek mieszkał w K. i stąd jako miejsce popełnienia tego przestępstwa wskazana została miejscowość, w której przebywała osoba nakłaniana przez oskarżonego do popełnienia przestępstwa.

Nie budzi wątpliwości fakt, że oskarżony po uprawomocnieniu się postanowienia z dnia 6 czerwca 2008r. w sprawie I Ns 90/08 Sądu Rejonowego w Kołobrzegu podjął działania mające na celu sprzedaż nieruchomości położonej w K. przy ul. (...) i sprzedał ją w dniu 16 lutego 2009r. za kwotę 400.000zł. Wynika to z wyjaśnień oskarżonego, uznanych w tym zakresie przez Sąd za wiarygodne jako potwierdzonych treścią dokumentów (vide: wydruki ofert sprzedaży nieruchomości w K. przy ul. (...)- k.40, 41-44; umowa sprzedaży w formie aktu notarialnego-k.260-264).

Zeznania J. K.(k.535-539, 73-74, 138-139(oryginał- k.146-147 akt I Ns 509/08 SR Kołobrzeg)) Sąd uznał za wiarygodne ponieważ są konsekwentne i zbieżne z treścią zeznań J. N. (2), E. B., R. G. i W. S. (1) co do ostatniej woli zmarłego J. N. (1) oraz znajdują potwierdzenie w treści opinii biegłego W. L. i Instytutu Ekspertyz Sądowych im. Prof. dra J. S. w K., opracowanej przez biegłą z zakresu badań pisma ręcznego i dokumentów A. P., co do stwierdzenia świadka, że testament dołączony przez oskarżonego do wniosku o stwierdzenie nabycia spadku po J. N. (1) nie został przez J. N. (1) napisany. W tym miejscu należy podkreślić, że oświadczenie świadka, iż zdarzało się, że podpisywała się za J. N. (1) jego imieniem i nazwiskiem nie ma wpływu na dokonane przez Sąd w przedmiotowej sprawie ustalenia w zakresie okoliczności mających znaczenie dla rozpoznania i rozstrzygnięcia sprawy albowiem jak wynika z opinii Instytutu Ekspertyz Sądowych im. Prof. dra J. S. w K., opracowanej przez biegłą z zakresu badań pisma ręcznego i dokumentów A. P., testament datowany na 20.01.2008r. i podpisany (...) dołączony przez oskarżonego do wniosku o stwierdzenie nabycia spadku po zmarłym w dniu 14 lutego 2008r. J. N. (1), został sfałszowany w całości przez oskarżonego A. N.. Przedmiotowa opinia jest kategoryczna, jasna i zupełna i w żaden sposób nie została podważona przez strony postępowania.

Ustalenia dotyczące decyzji procesowych wydanych przez Sąd Rejonowy w Kołobrzegu w sprawach I Ns 90/08 i I Ns 509/08 nie budzą wątpliwości i oparte zostały na treści tych decyzji, znajdujących się w postaci kserokopii w aktach niniejszej sprawy oraz w oryginałach, w aktach w/w postępowań dołączonych do przedmiotowego postępowania.

Brak podstaw do kwestionowania dowodów z dokumentów w postaci: zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa- k.1-2, kserokopii z akt sprawy I Ns 90/08 SR Kołobrzeg- k.3-27, w tym: wniosek o stwierdzenie nabycia spadku po zmarłym J. N. (1)- k.6, pełnomocnictwo udzielone przez J. A. N. do sprawy spadkowej po zmarłym J. N. (1)- k.10-12, protokół rozprawy z dnia 29.04.2008r.- k.13-14, kserokopie oświadczeń podpisanych przez R. G.- k.17 i W. S. (1)- k.18, oświadczenie J. N. (2) o przyjęciu spadku po zmarłym J. N. (1)- k.21, protokół otwarcia i ogłoszenia testamentu-k.22, postanowienie z 6.06.2008r.- k.24; protokołu pobrania wzorów pisma ręcznego od A. N. i materiał porównawczy- k.35-38, wydruków ofert sprzedaży nieruchomości w K. przy ul. (...)- k.40, 41-44, kserokopii z akt sprawy I Ns 509/08 SR Kołobrzeg- k.122-194, w tym wniosek J. N. (2) o zmianę postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku-k.122, kserokopie oświadczeń podpisanych przez R. G.-k.124 i W. S. (1)- k.126, postanowienie z 6.06.2008r.- k.125, wniosek J. N. (2) o zabezpieczenie roszczenia- k.127, postanowienie Sądu Rejonowego w Kołobrzegu z dnia 9 lutego 2009r. o zabezpieczeniu- k.131-132, protokoły rozpraw z dnia 19 lutego 2009r.- k.134-135, 29 września 2009r.-k.136-139, 9 listopada 2009r.- k.140-143 i 21 października 2010r.- k.186, postanowienie z dnia 21 października (...).- k.108,187; kserokopii oświadczeń podpisanych przez R. G.- k.226 i W. S. (1)-k.227; odpisów z księgi wieczystej- k.235-244, 265-274; odpisu aktu notarialnego nr A (...) z 16 lutego 2009r.- k.260-264, danych o karalności oskarżonego A. N.- k.280, 296; zaświadczenia dotyczącego oskarżonego- k.309, karty statystycznej do karty zgonu J. N. (1)-k.310, dokumentacji medycznej dotyczącej J. N. (1)- k.311-312, 465-466, 500; oświadczeń podpisanych przez R. G.- k.314 i W. S. (1)- k.313; informacji od operatorów telekomunikacyjnych- k.322, 324, 326-332, 351; wzorów pisma- koperta- k.375, pism- k.501-503, dokumentów przedłożonych przez obrońcę oskarżonego- k.524-525; dokumentów przedłożonych na rozprawie przez biegłego W. L.- k.526-527, dokumentów przedłożonych przez oskarżonego oraz oskarżycielkę posiłkową E. B.- k.546-566, 574-582; akt spraw I Ns 90/08, I Ns 192/08 i I Ns 509/08 SR Kołobrzeg oraz testamentu holograficznego zarejestrowanego w zbiorze testamentów w Sądzie Rejonowym w Kołobrzegu pod numerem (...).

Mając powyższe na uwadze sprawstwo i wina oskarżonego A. N. w zakresie przypisanych mu przestępstw nie budzą wątpliwości.

W zakresie czynu opisanego w punkcie I oskarżenia stwierdzić należy, że A. N. w okresie od 29 lutego 2008r. do 6 czerwca 2008r. w K. w Sądzie Rejonowym w Kołobrzegu posłużył się podrobionym przez siebie testamentem holograficznym J. N. (1) w sprawie I Ns 90/08 i działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej wprowadził w błąd Sędziego Sądu Rejonowego w Kołobrzegu co do jego autentyczności i doprowadził go do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie co najmniej 266.000zł, stanowiącej mienie znacznej wartości, czym działał na szkodę innych spadkobierców ustawowych E. B. i J. N. (2).

Opinia Instytutu im. (...). dra J. S. z K. sporządzona i opracowana przez biegłą z zakresu badań pisma ręcznego i dokumentów A. P., którą Sąd uznał za wiarygodną, nie pozostawia wątpliwości co do tego, że to oskarżony A. N. podrobił testament holograficzny datowany na 20.01.2008r. Osobiście sporządził ten dokument. Napisał go i podpisał się danymi zmarłego brata- J. N. (1). Chciał w ten sposób stworzyć fałszywy obraz rzeczywistości- mianowicie, że J. N. (1) pozostawił po sobie testament określonej treści. Sfałszował testament zmarłego brata w celu użycia go za autentyczny w postępowaniu spadkowym. Tym samym wyczerpał znamiona przestępstwa z art.270§1kk. Oskarżony A. N. posłużył się sfałszowanym przez siebie testamentem J. N. (1) w postępowaniu spadkowym prowadzonym w sprawie I Ns 90/08 Sądu Rejonowego w Kołobrzegu, zainicjowanym złożonym przez oskarżonego w dniu 29 lutego 2008r. wnioskiem o stwierdzenie nabycia spadku po zmarłym w dniu 14 lutego 2008r. J. N. (1), do którego dołączył fałszywy testament i zakończonym wydaniem w dniu 6 czerwca 2008r. postanowienia na mocy którego A. N. został jedynym spadkobiercą zmarłego brata, na podstawie sfałszowanego testamentu. Oskarżony świadomie wprowadził w błąd Sędziego prowadzącego postępowanie w sprawie I Ns 90/08. Dążył bowiem za wszelką cenę do przejęcia w całości majątku zmarłego brata. Nie liczył się w ogóle z wolą zmarłego, który chciał, jak wykazało postępowanie, aby po jego śmierci została sprzedana nieruchomość położona przy ul. (...) w K., która była jego własnością a środki uzyskane ze sprzedaży zostały podzielone równo pomiędzy jego rodzeństwo: braci J. N. (2) i A. N. i siostrę E. B. przy uwzględnieniu J. K., z którą żył przez ostatnie dziesięć lat, która miała otrzymać kwotę odpowiadającą wartości jednego pokoju w jego domu. Oskarżony A. N. podtrzymywał rodzeństwo w przeświadczeniu, że spadek odziedziczą w równych częściach zgodnie z wolą zmarłego brata J. N. (1). Z premedytacją wykorzystał fakt, że J. N. (2) ustanowił go swoim pełnomocnikiem w postępowaniu spadkowym i nie poinformował go o rzeczywistej treści testamentu jaki dołączył do wniosku o stwierdzenie nabycia spadku po zmarłym J. N. (1) jak również o treści postanowienia z dnia 6 czerwca 2008r.Takie postępowanie służyło realizacji założonego przez sprawcę celu jakim było uzyskanie prawomocnej decyzji Sądu na mocy której przejąłby majątek zmarłego brata w całości. Oskarżony A. N. cel ten osiągnął. Uzyskał tytuł prawny do majątku zmarłego brata J. N. (1) i wykorzystując ten fakt sprzedał nieruchomość położoną w K. przy ul. (...) za 400.000zł. Bez wątpienia oskarżony działał w celu osiągnięcia korzyści majątkowej i korzyść taką osiągnął ponieważ jak wynika z prawomocnego postanowienia wydanego w sprawie I Ns 509/08 przez Sąd Rejonowy w Kołobrzegu, który zmienił stwierdzenie nabycia spadku po J. N. (1) orzeczone prawomocnym postanowieniem Sądu Rejonowego w Kołobrzegu z dnia 6.06.2008r. w sprawie I Ns 90/08, oskarżony miał prawo jedynie do 1/3 części majątku po zmarłym J. N. (1). Szkoda jaką tym samym spowodował to kwota 266.000zł, będąca sumą wartości udziałów spadkowych należnych powołanym, obok oskarżonego, do spadku po zmarłym J. N. (1), na podstawie ustawy- J. N. (2) i E. B.(133.000zł+133.000zł). A. N. uzyskaną ze sprzedaży nieruchomości kwotę powinien podzielić na trzy równe części. Z uwagi na to iż kwoty 400.000zł nie da się podzielić na 3 równe części ponieważ wynikiem dzielenia jest liczba nieskończona- 133.333, (...)...., Sąd przyjął za oskarżycielem, kwotę 133.000zł jako kwotę przypadającą każdej z osób powołanych do spadku po zmarłym J. N. (1). Oskarżony A. N. swoim zachowaniem wyczerpał znamiona przestępstwa z art.286§1kk. Czyn oskarżonego stanowi tzw. „oszustwo sądowe" a jego specyfika polega na tym, że „osobą" wprowadzoną w błąd i dokonującą rozporządzenia mieniem był Sędzia Sądu Rejonowego w Kołobrzegu a pokrzywdzonymi- osoby uprawnione do dziedziczenia po spadkodawcy, pominięte w postanowieniu Sądu na skutek przedstawienia fałszywych dowodów przez sprawcę(vide: wyrok Sądu Najwyższego z dnia 29 sierpnia 2012r. w sprawie VKK 419/11). Wysokość szkody jaką spowodował swoim przestępczym zachowaniem A. N. stanowi mienie znacznej wartości w rozumieniu art.294§1kk ponieważ zgodnie z definicją zawartą w art.115§5kk mieniem znacznej wartości jest mienie, którego wartość w czasie popełnienia czynu zabronionego przekracza 200.000zł.

Sąd zmodyfikował opis czynu zarzucanego A. N. w punkcie I oskarżenia, wskazując w oparciu o zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, że oskarżony posłużył się podrobionym przez siebie testamentem holograficznym i wyłudził mienie znacznej wartości.

Oskarżony A. N. swoim zachowaniem wyczerpał znamiona przestępstwa z art.270§1kk w zw. z art.286§1kk w zw. z art.294§1kk przy zastosowaniu art.11§2kk. Działał z winy umyślnej, z zamiarem bezpośrednim.

Sąd skazał oskarżonego A. N. za przypisane mu w punkcie 1 wyroku przestępstwo z art.270§lkk w zw. z art.286§1kk w zw. z art.294§1kk przy zastosowaniu art.11§2kk, na podstawie art.294§1kk w zw. z art.11§3kk, na karę 2(dwóch) lat pozbawienia wolności.

Wymierzając karę Sąd kierował się dyrektywami wymiaru kary z art.53kk i uwzględnił okoliczności obciążające i łagodzące.

Do okoliczności obciążających zaliczyć należy bardzo wysoki stopień społecznej szkodliwości czynu przypisanego oskarżonemu oraz bardzo wysoki stopień jego winy wynikające ze sposobu działania i rodzaju naruszonego przez niego dobra prawnego- mienia osób trzecich. Sprawca okazał całkowite lekceważenie obowiązujących norm kierując się tylko i wyłącznie swoim partykularnym interesem- pozyskaniem środków finansowych za wszelką cenę, wszelkimi metodami, kosztem innych osób- w warunkach niniejszej sprawy- osób mu bliskich- brata J. i siostry E.. Okolicznością szczególnie obciążającą oskarżonego jest fakt, że sfałszowany przez siebie testament przedłożył w toku postępowania spadkowego prowadzonego przez Sąd Rejonowy w Kołobrzegu. Jako okoliczność łagodzącą Sąd uwzględnił po stronie oskarżonego A. N. jego dotychczasową niekaralność.

Sąd wymierzył A. N., na podstawie art.33§l,2i3kk, karę grzywny w wysokości 300(trzystu) stawek dziennych po 30zł(trzydzieści złotych) każda stawka. Określona przez Sąd ilość stawek grzywny odpowiada charakterowi oraz okolicznościom popełnienia przez oskarżonego A. N. przypisanego mu przestępstwa. Z kolei wysokość ustalonej przez Sąd stawki grzywny uwzględnia sytuację majątkową oskarżonego i osiągane przez niego dochody. Sytuacja majątkowa oskarżonego była przyczyną dla której Sąd nie uwzględnił wniosku oskarżyciela publicznego o ustalenie wysokości stawki dziennej kary grzywny na kwotę 200zł. Wymierzając karę grzywny obok kary pozbawienia wolności Sąd uznał, że będzie ona stanowić dodatkową sankcję pozwalającą na właściwe ukształtowanie odpowiedzialności karnej sprawcy za przypisane mu przestępstwo, tak aby całość rozstrzygnięcia była adekwatna do jego przestępczego zachowania.

W zakresie czynu opisanego w punkcie II oskarżenia, Sąd uznał oskarżonego A. N. za winnego tego, że w dniu 29 kwietnia 2008r. w Sądzie Rejonowym w Kołobrzegu, w toku postępowania prowadzonego w sprawie I Ns 90/08, będąc pouczonym o treści art.671§3kpc, zeznał nieprawdę co do tego, że przedłożony przez niego w Sądzie Rejonowym w Kołobrzegu testament holograficzny został sporządzony i podpisany przez zmarłego J. N. (1) podczas gdy w rzeczywistości został on sfałszowany przez oskarżonego.

Oskarżony działał z winy umyślnej, z zamiarem bezpośrednim.

Swoim zachowaniem wyczerpał znamiona przestępstwa z art.233§1kk.

Oskarżyciel zarzucił A. N. złożenie fałszywych zeznań również na rozprawach w dniach 19 lutego 2009r. i 9 listopada 2009r., w toku postępowania w sprawie I Ns 509/08 Sądu Rejonowego w Kołobrzegu. Analizując przesłanki odpowiedzialności za przestępstwo z art.233§1kk Sąd uznał, że wypowiedzi oskarżonego na rozprawach w dniach 19.02.2009r. i 9.11.2009r. w postępowaniu I Ns 509/08 nie mogą skutkować odpowiedzialnością karną A. N. za przestępstwo z art.233§1kk i wyeliminował je z opisu czynu przypisanego oskarżonemu w punkcie 2 wyroku.

A. N. na rozprawie w dniu 19 lutego 2009r. złożył oświadczenie, w którym stwierdził, że kwestionowany testament został sporządzony przez J. N. (1) w sposób prawidłowy(vide: protokół rozprawy z dnia 19.02.2009r. w sprawie I Ns 509/08 SR Kołobrzeg- k.134-135 akt). Nie złożył zatem wówczas zeznań i dlatego też Sąd uznał, że nie zaistniały przesłanki do pociągnięcia oskarżonego do odpowiedzialności karnej z art.233§1kk pomimo tego, iż treść wspomnianego oświadczenia w świetle zgromadzonych w sprawie dowodów była nieprawdziwa. Natomiast na rozprawie w dniu 9 listopada 2009r. A. N. będąc pouczonym o treści art.304kpc zeznał, że kwestionowany testament został napisany przez zmarłego brata J. N. (1), który osobiście mu go przekazał(vide: protokół rozprawy z dnia 9.11.2009r. w sprawie I Ns 509/08 SR Kołobrzeg- k.140-143). W ocenie Sądu wymienione zeznania nie spełniają wszystkich przesłanek z art.233§1kk pozwalających na pociągnięcie go do odpowiedzialności karnej w przypadku ustalenia, że ich treść nie odpowiada rzeczywistości ponieważ przed przesłuchaniem został pouczony o treści art.304kpc lecz nie odebrano od niego przyrzeczenia. Zgodnie z treścią art.304kpc Sąd przed przystąpieniem do przesłuchania uprzedza strony o tym, iż są obowiązane zeznawać prawdę i że stosownie do okoliczności mogą być przesłuchane ponownie po odebraniu od nich przyrzeczenia i dopiero przed odebraniem przyrzeczenia Sąd uprzedza stronę o odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywych zeznań. Taka konstrukcja art.304kpc powoduje, że pierwsze zeznania złożone w tym trybie przez stronę postępowania cywilnego nie mogą skutkować odpowiedzialnością karną z art.233§1kk ponieważ zgodnie z brzmieniem art.233§2kk warunkiem odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywych zeznań w postępowaniu sądowym jest uprzedzenie o takiej odpowiedzialności bądź odebranie przyrzeczenia przed przystąpieniem do przesłuchania. Z analizy treści protokołu z rozprawy z dnia 9 listopada 2009r. w sprawie I Ns 509/08 Sądu Rejonowego w Kołobrzegu wynika, że przed przesłuchaniem A. N. w charakterze strony doszło jedynie do uprzedzenia go o obowiązku mówienia prawdy nie połączonego jednak ani z pouczeniem go o odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywych zeznań ani też do odebrania przyrzeczenia i dlatego też Sąd rozstrzygający niniejszą sprawę uznał, że chociaż złożone przez niego wówczas zeznania, że testament holograficzny z datą 20.01.2008r. otrzymał od zmarłego brata J. N. (1) i że to J. N. (1) go sporządził, były nieprawdziwe, nie może on ponieść odpowiedzialności karnej za te zeznania wobec nie spełnienia przesłanek z art.233§1kk.

Inaczej należało ocenić zeznania tej samej treści jakie złożył oskarżony w dniu 29 kwietnia 2008r. podczas rozprawy w sprawie I Ns 90/08 albowiem wówczas złożył je będąc pouczonym o treści art.671§3kpc, który stanowi, że pod względem skutków karnych zapewnienie jest równoznaczne ze złożeniem zeznań pod przyrzeczeniem(vide: k.13 akt i k.13 akt I Ns 90/08 SR Kołobrzeg), tym samym został spełniony warunek odpowiedzialności karnej za złożenie niezgodnych z prawdą zeznań w postępowaniu sądowym z art.233§2kk-złożenia zeznań po odebraniu przyrzeczenia. Zeznania jakie wówczas złożył oskarżony były nieprawdziwe ponieważ to on sfałszował testament zmarłego brata. Sąd skazał oskarżonego A. N. za przypisane mu przestępstwo z art.233§1kk, na podstawie art.233§1kk, na karę roku pozbawienia wolności.

Wymierzając karę Sąd kierował się dyrektywami wymiaru kary z art.53kk, uwzględniając okoliczności obciążające i łagodzące.

Do okoliczności obciążających zaliczyć należy wysoki stopień społecznej szkodliwości czynu przypisanego sprawcy oraz wysoki stopień jego winy wynikające z rodzaju naruszonego przez A. N. dobra chronionego prawem jakim jest dobro wymiaru sprawiedliwości i rzetelność informacji przekazywanych w toku postępowań sądowych a także ze sposobu działania sprawcy, którym okazał lekceważenie obowiązującego porządku prawnego.

Jako okoliczność łagodzącą Sąd uwzględnił dotychczasową niekaralność oskarżonego.

W zakresie czynu opisanego w punkcie III oskarżenia, Sąd uznał oskarżonego A. N. za winnego tego, że w lutym 2009r., w K., chcąc aby W. S. (1) złożył fałszywe zeznania usiłował nakłonić go do zeznania nieprawdy w postępowaniu sądowym w sprawie I Ns 509/08 Sądu Rejonowego w Kołobrzegu, że zmarły J. N. (1) uczynił go jedynym spadkobiercą podczas gdy w rzeczywistości wolą zmarłego było żeby dziedziczyli po nim oprócz A. N. także E. B. i J. N. (2), lecz zamierzonego celu nie osiągnął wobec odmowy W. S. (1).

Działał z winy umyślnej, z zamiarem bezpośrednim.

Swoim zachowaniem A. N. wyczerpał znamiona przestępstwa z art.13§1kk w zw. z art.18§2kk w zw. z art.233§1kk.

Analiza zeznań złożonych przez świadka W. S. (1)(k.507-511, 70-71, 138(oryginał- k.146 akt INs 509/08 SR Kołobrzeg), 216-217), była podstawą ustalenia, że w lutym 2009r. do W. S. (1) zadzwonił oskarżony. Świadek mówił o tym na rozprawie w dniu 29 września 2009r. w sprawie I Ns 509/08. W lutym 2009r. było już w toku postępowanie, w sprawie I Ns 509/08 Sądu Rejonowego w Kołobrzegu, zainicjowane wnioskiem złożonym przez pokrzywdzonego J. N. (2), którego celem była zmiana postanowienia wydanego w sprawie I Ns 90/08 Sądu Rejonowego w Kołobrzegu, w dniu 6 czerwca 2008r. i stwierdzenie, że po zmarłym J. N. (1) uprawnionymi do dziedziczenia oprócz oskarżonego jest wnioskodawca J. N. (2) oraz E. B.. A. N. o tym wiedział i nie chciał dopuścić do zmiany korzystnego dla niego rozstrzygnięcia Sądu wydanego w sprawie I Ns 90/08. Dlatego zadzwonił do W. S. (1) z prośbą żeby ten zeznał, że zmarły J. N. (1) uczynił go jedynym spadkobiercą. Oskarżony zamierzonego celu nie osiągnął ponieważ świadek odmówił, wiedział bowiem, że takie zeznania byłyby niezgodne z rzeczywistością. Ustalenia dokonane w oparciu o zeznania W. S. (1) nie stoją w sprzeczności z informacjami od operatorów telekomunikacyjnych ponieważ jak wynika z pism przez nich nadesłanych (k.322, 324, 326-332, 351) jesienią 2009r. kiedy zwrócono się do nich o informacje o połączeniach między telefonami świadka i oskarżonego nie dysponowali takimi danymi za okres przekraczający 2 lata a więc danymi z lutego 2009r. Tym samym wspomniane pisma w żaden sposób nie podważają dokonanych w tym zakresie przez Sąd ustaleń. Miejscem popełnienia opisanego przestępstwa było K.- miejscowość, w której mieszkał W. S. (1) i dokąd zadzwonił oskarżony aby nakłonić świadka do popełnienia przestępstwa.

Z poczynionych w sprawie ustaleń wynika jednoznacznie, że zamiarem A. N. kiedy zadzwonił do W. S. (1) było wywołanie u świadka decyzji złożenia fałszywych zeznań zgodnych z wolą oskarżonego, o treści przez niego podanej. Zamiarem oskarżonego A. N. było zatem podżeganie W. S. (1) do popełnienia przestępstwa z art.233§1kk lecz zamierzonego celu nie osiągnął wobec odmowy świadka. W tym miejscu należy zwrócić uwagę na fakt, że podżeganie do popełnienia przestępstwa z art.18§2kk stanowi samoistną podstawę odpowiedzialności sprawcy takiego zachowania, niezależną od dokonania czynu zabronionego przez osobę nakłanianą do jego wykonania i niezależną od odpowiedzialności bezpośredniego sprawcy przestępstwa. Konsekwencją przyjętego w polskim Kodeksie karnym modelu podżegania jest uznanie, że mają do niego zastosowanie regulacje odnoszące się do tzw. stadialnych postaci popełnienia przestępstwa, co oznacza, że podżeganie może być popełnione w formie usiłowania(vide: teza 147 do art.18kk Komentarza do Kodeksu Karnego P. K.; podobnie Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 21 października 2003r.( (...) 11/03 OSNKW 2003, z. 11-12, poz.89)). Usiłowanie podżegania do popełnienia przestępstwa ma miejsce wówczas kiedy nakłaniający pomimo podjęcia działań, których skutkiem jest wywołanie zjawiska psychicznego w postaci decyzji popełnienia przestępstwa przez nakłanianego, zamierzonego celu nie osiąga, na przykład tak jak w niniejszej sprawie z uwagi na postawę osoby nakłanianej, która odmówiła popełnienia takiego czynu(podobnie P. K. w Komentarzu do Kodeksu Karnego - teza 148 do art.18kk oraz Sąd Apelacyjny w Katowicach, w wyroku z dnia 9.02.2012r. w sprawie IIAKa 496/11 Lex nr 1184756).

Znamiona podżegania nie określają w żaden sposób formy nakłaniania, co przesądza, że może być ono realizowane w dowolny sposób, byle by tylko z zachowania nakłaniającego można odczytać, iż jest ono nakierowane na wywołanie u osoby nakłanianej decyzji popełnienia określonego zachowania- może przybierać postać prośby jak miało to miejsce w niniejszej sprawie (podobnie P. K. w Komentarzu do Kodeksu Karnego- teza 132 do art.18kk oraz Sąd Apelacyjny w Krakowie, w wyroku z dnia 22.10.2009r., w sprawie IIAKa 164/09 (KZS 2009/12/56)).

Sąd skazał oskarżonego A. N. za przypisane mu przestępstwo z art.13§lkk w zw. z art.18§2kk w zw. z art.233§1kk, na podstawie art.14§1kk w zw. z art.19§lkk w zw. z art.233§1kk, na karę 6(sześciu) miesięcy pozbawienia wolności.

Wymierzając karę Sąd kierował się dyrektywami wymiaru kary z art.53kk uwzględniając okoliczności obciążające, do których należy zaliczyć wysoki stopień społecznej szkodliwości czynu przypisanego oskarżonemu oraz wysoki stopień jego winy wynikające z rodzaju naruszonego przez A. N. dobra chronionego prawem jakim jest dobro wymiaru sprawiedliwości i rzetelność informacji przekazywanych przez świadków w toku postępowań sądowych a także ze sposobu działania oskarżonego, który starał się wykazać, wbrew faktom, że został ustanowiony przez zmarłego brata jedynym jego spadkobiercą i w tym celu skłonny był nawet do namawiania obcej osoby do złożenia zeznań tej treści, korzystnych z jego punktu widzenia. Jako okoliczność łagodzącą Sąd uwzględnił dotychczasową niekaralność A. N..

Na podstawie art.85kk i art.86§1kk Sąd połączył orzeczone wobec oskarżonego A. N. kary pozbawienia wolności i wymierzył mu karę łączną 2(dwóch) lat pozbawienia wolności. Wymierzając karę łączną pozbawienia wolności Sąd orzekał w granicach od 2(dwóch) lat do 3(trzech) lat i 6(sześciu) miesięcy pozbawienia wolności. Kształtując wymiar kary łącznej Sąd uznał, że zasadne będzie zastosowanie wobec oskarżonego absorpcji albowiem kara 2(dwóch) lat pozbawienia wolności orzeczona jako kara łączną stanowi właściwą reakcję na przestępcze zachowania A. N.. Realizuje cele kary o charakterze wychowawczym i zapobiegawczym w stosunku do A. N., uświadamiając oskarżonemu naganność jego postępowania a z uwagi na wymiar kary będzie oddziaływać na niego w przyszłości, zniechęcając go do popełnienia kolejnych przestępstw oraz w zakresie prewencji ogólnej, wskazując, że każdy kto narusza normy prawne musi liczyć się z odpowiedzialnością karną.

Sąd warunkowo zawiesił wykonanie wymierzonej oskarżonemu kary łącznej pozbawienia wolności na okres 5(pięciu) lat próby, na podstawie art.69§1i2kk, art.70§1pkt1kk mając na uwadze dotychczasową niekaralność oskarżonego i przede wszystkim stanowisko wyrażone w wystąpieniach końcowych przez oskarżyciela publicznego, poparte przez oskarżycieli posiłkowych- brata i siostrę oskarżonego, z którego wynika, że nie było ich celem pozbawienie wolności A. N. tylko uświadomienie mu, że postąpił w sposób karygodny. W ocenie Sądu jest to wystarczające do osiągnięcia wobec sprawcy celów kary a w szczególności zapobiegnie popełnieniu przez A. N. przestępstwa w przyszłości. Zdaniem Sądu ustalony okres probacji zagwarantuje przestrzeganie przez oskarżonego prawa w przyszłości.

Oskarżyciele posiłkowi wycofali swoje żądania o naprawienie szkody w trybie art.46kk zgadzając się ze stanowiskiem oskarżyciela publicznego aby nałożyć na oskarżonego obowiązek naprawienia szkody w związku z zastosowaniem wobec niego probacji. Mając powyższe na uwadze i wobec spełnienia przesłanek z art.72§2kk Sąd zobowiązał oskarżonego A. N. do naprawienia szkody w całości przez zapłacenie na rzecz pokrzywdzonych E. B. i J. N. (2) po 133.000zł (sto trzydzieści trzy tysiące złotych) w terminie 6(sześciu) miesięcy od uprawomocnienia się orzeczenia. Wysokość zobowiązania jest konsekwencją dokonanych w sprawie ustaleń w zakresie szkody jaką ponieśli E. B. i J. N. (2) wskutek przestępczych działań A. N.. Jak ustalono oskarżony sprzedał nieruchomość położoną przy ul. (...) w K. za 400.000zł(vide: akt notarialny- k.260-264) i uzyskaną ze sprzedaży kwotę powinien podzielić na trzy równe części. Z uwagi na to iż kwoty 400.000zł nie da się podzielić na 3 równe części ponieważ wynikiem dzielenia jest liczba nieskończona-133.333, (...)...., Sąd przyjął za oskarżycielem kwotę 133.000zł jako kwotę przypadającą każdej z osób powołanych do spadku po zmarłym J. N. (1). Powyższe ustalenia oparte są na treści dokumentu sprzedaży w/w nieruchomości. Są to ustalenia najkorzystniejsze dla oskarżonego i dlatego też Sąd rozstrzygający niniejszą sprawę uznał, że brak jest podstaw do oczekiwania na rozstrzygnięcie Sądu cywilnego w sprawie o dział spadku, zwłaszcza w sytuacji kiedy Sąd karny był uprawniony do dokonywania własnych ustaleń w tym zakresie i nie jest w żadnej mierze związany ustaleniami innego Sądu.

Sąd zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe, w tym 2.100zł(dwa tysiące sto złotych) opłaty kierując się treścią art.627kpk oraz art.2ust.1pkt4 i art.3ust.1 ustawy z dnia 23.06.1973r. o opłatach w sprawach karnych.

Wobec powyższego należało orzec jak w sentencji wyroku.

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE