UZASADNIENIE

Prezes Urzędu Regulacji Energetyki decyzją z dnia 8 czerwca 2018 r., Nr (...), na podstawie art. 56 ust. 2 i art. 56 ust. 1 pkt 3a, w związku z art. 11 i art. 11d ust. 3 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. z 2018 r. poz. 771, 650, 685 i 755), w związku z § 5 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 lipca 2007 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu wprowadzania ograniczeń w sprzedaży paliw stałych oraz w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej lub ciepła (Dz. U. z 2007 r., Nr 133, poz. 924), oraz na podstawie art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2017 r., poz. 1257 ze zm.) w związku z art. 30 ust. 1 ustawy - Prawo energetyczne, po przeprowadzeniu wszczętego z urzędu w dniu 13 maja 2017 r., na podstawie art. 56 ust. 1 pkt 3a ustawy - Prawo energetyczne, postępowania administracyjnego w sprawie wymierzenia (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w J., kary pieniężnej za niestosowanie się do ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej wprowadzonych w dniach 10 - 31 sierpnia 2015 r., orzekł w punkcie pierwszym, że (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w J. (NIP: (...)) w dniach 10 i 11 sierpnia 2015 r., w odniesieniu do obiektu zlokalizowanego w J. przy ul. (...), naruszyła obowiązek stosowania się do ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej wynikający z art. 11 i art. 11d ust. 3 ustawy - Prawo energetyczne, co podlega karze pieniężnej określonej w art. 56 ust. 1 pkt 3a tej ustawy. Za działanie wymienione w punkcie pierwszym, wymierzył (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w J., karę pieniężną w kwocie 1837 zł (słownie: jeden tysiąc osiemset trzydzieści siedem złotych).

Od wyżej wymienionej decyzji powód – (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w J. złożyła odwołanie. Zaskarżonej decyzji zarzuciła:

1. brak kompetencji do wydania przez Prezesa URE decyzji nieodnoszącej się do przedsiębiorstwa przesyłowego, tj. zarzut naruszenia art. 23 ust. 1 ustawy,

2. brak podstaw do wydania decyzji przez Prezesa URE w sprawie naruszenia obowiązku stosowania się do ograniczeń w sytuacji, gdy ograniczenia te nie wynikały z przepisów powszechnie obowiązujących, tj. zarzut naruszenia art. 56 ust. 1 pkt 3a w związku z art. 11, art. 11c ust. 3 lub art. 11d ust. 3 ustawy,

3. zastosowanie w niniejszej sprawie niedopuszczalnej w postępowaniu karnym wykładni rozszerzającej poprzez zastosowanie kary pieniężnej do sytuacji ograniczenia usług przesyłania poprzez zastosowanie art. 56 ust.1 pkt 3a do art. 11c ust. 2 ustawy, co nie wynika z jej przepisów,

4. oparcie decyzji i orzekania na dokumentach niespełniających warunku dokumentu, co stanowi naruszenie art. 76 kodeksu postępowania administracyjnego, jak i art. 245 k.p.c.,

5. brak powszechnego rozważenia materiału dowodowego, co spowodowało nieuprawnione przyjęcie, że w sprawie zachodzą okoliczności zarówno naruszenia obowiązków ograniczenia w poborze energii, jak i ustalenia znacznej społecznej szkodliwości czynu.

Jednocześnie, wniósł o:

1. uchylenie zaskarżonej decyzji w całości, ewentualnie o

2. zmianę wydanej decyzji w całości i orzeczenie, iż Spółka nie naruszyła obowiązku stosowania się do ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej wynikający z art. 11 i art. 11d ust. 3 ustawy Prawo energetyczne, co powoduje iż nie podlega karze,

3. zasądzenie na rzecz powoda kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa prawnego według norm przepisanych.

Powód kwestionował naruszenie przez niego obowiązku wynikającego z przepisów, wskazał jednocześnie na brak podstaw do nałożenia kary pieniężnej. Dodał, że wydruk na podstawie informacji od (...) nie spełnia warunku dokumentu, ponadto, nie sposób na jego podstawie wykazać, że spółka dopuściła się naruszenia stosowania się do ograniczeń w poborze energii elektrycznej. Zdaniem spółki, Prezes URE nie ma kompetencji do wydawania decyzji w stosunku do Spółki. Podkreślił, że nieudowodnione naruszenia wystąpiły w dniach 10 i 11 sierpnia 2015 r., czyli przed wejściem w życie ograniczeń wynikających z Rozporządzenia, ponadto, naruszenia odnoszą się wyłącznie do ograniczeń stosowanych przez operatora systemu przesyłowego. Spółka wskazała na brak podstaw do stosowania sankcji karnych.

W związku z powyższym, pozwany złożył odpowiedź na odwołanie, wnosząc o oddalenie odwołania i zasądzenie od powoda na rzecz Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Pozwany podtrzymał dotychczasowe stanowisko przedstawione w treści zaskarżonej decyzji. Podkreślił jednocześnie, że komunikat o obowiązujących stopniach zasilania został ogłoszony o godzinie 7:55 w dniu 10 sierpnia 2015 r. w (...) Radia oraz na stronie internetowej Polskich Sieci Elektroenergetycznych. Prezes podkreślił, że celem ograniczeń jest zabezpieczenie systemu elektroenergetycznego przed przerwami w dostawach energii elektrycznej na terenie kraju. Pozwany nie zgodził się z twierdzeniem strony powodowej względem uznania, że charakter naruszenia pozwala uznać je za naruszenie o charakterze znikomym. Zdaniem pozwanego zarzut dotyczący braku podstawy prawnej nałożonej kary jest chybiony.

Sąd Okręgowy w Warszawie – Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów ustalił następujący stan faktyczny:

Dostawa energii elektrycznej na rzecz (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w J., do obiektu zlokalizowanego w J., przy ul. (...) była realizowana w oparciu o Umowę sprzedaży energii elektrycznej i świadczenia usług dystrybucji Nr (...), zawartą w dniu 27 lipca 2009 r. z (...) Sp. z o.o. z siedzibą we W.. Moc umowna dla obiektu odbiorcy w momencie sporządzania planu wprowadzania ograniczeń w dostarczaniu energii elektrycznej na okres od dnia 1 września 2014 r. do dnia 31 sierpnia 2015 r, przesłanego pismem z dnia 31 lipca 2014 roku wynosiła 450 kW, natomiast moc bezpieczna 70 kW. (k. 13-20, 24 akt adm.)

W dniu 14 października 2014 roku (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w J. („Klient”) oraz (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K. („Sprzedawca”) zawarły aneks Nr (...) do umowy z dnia 27 lipca 2009 r. Nr (...). Strony ustaliły moc umowną: 500 kW. (k. 21-22 akt adm.)

Pismem z dnia 30 lipca 2015 roku (...) S.A. przesłał (...) Spółce z o.o. z siedzibą w J. plan wprowadzania ograniczeń w poborze energii elektrycznej obowiązujący w okresie od dnia 1 września 2015 roku do dnia 31 sierpnia 2016 roku. (k. 25 akt adm.)

Polskie Sieci Elektroenergetyczne S.A. w dniu 10 sierpnia 2015 roku wydały komunikat, iż w związku z obniżeniem dostępnych rezerw zdolności wytwórczych poniżej niezbędnych wielkości, spowodowanych m. in. wyjątkowo wysokimi temperaturami i niskimi stanami wód w zbiornikach wodnych i rzekach, stwierdziły wystąpienie zagrożenia bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej w rozumieniu postanowień art. 3 pkt 16d ustawy - Prawo energetyczne wprowadzając, na podstawie art. 11c ust. 2 pkt 2 tej ustawy, od godz. 10:00 dnia 10 sierpnia 2015 r, ograniczenia w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej. Jednocześnie, w dniu 10 sierpnia 2015 r. PSE S.A., działając na podstawie art. 11c ust. 3 ustawy - Prawo energetyczne, powiadomiły Ministra Gospodarki (obecnie: Minister Energii) i Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki (dalej: „Prezes URE") o wystąpieniu zagrożenia bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej, podjętych działaniach i środkach w celu usunięcia tego zagrożenia i zapobieżenia jego negatywnym skutkom oraz zgłosiły Ministrowi Gospodarki konieczność wprowadzenia ograniczeń na podstawie art. 11 ust. 7 ustawy - Prawo energetyczne, tj. w trybie wydania przez Radę Ministrów rozporządzenia o wprowadzeniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej do dnia 31 sierpnia 2015 r. Rada Ministrów w dniu 11 sierpnia 2015 r. wydała Rozporządzenie w sprawie wprowadzenia ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej, które zostało opublikowane w Dzienniku Ustaw pod poz. 1136 i wprowadziło te ograniczenia w okresie od dnia 11 sierpnia 2015 r. od godz. 24:00 do dnia 31 sierpnia 2015 r. do godz. 24:00. (okoliczności bezsporne)

Na wezwanie Prezesa URE (...) S.A. z siedzibą w K. (dalej: „OSD"), do którego sieci (...) Sp. z o.o. z siedzibą w J. (dalej: „Odbiorca") był w sierpniu 2015 r. przyłączony, przedstawił zbiorcze dane wskazujące na stopień niedostosowania się odbiorców ujętych w Planie wprowadzania ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej obowiązującym w dniach od 10 do 31 sierpnia 2015 r. do wprowadzonych ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej. Na podstawie powyższych danych zostały wygenerowane informacje wskazujące na stopień niedostosowania się Odbiorcy do wprowadzonych w dniach 10 - 31 sierpnia 2015 r. ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej w odniesieniu do punktu poboru energii elektrycznej zlokalizowanego pod adresem: ul. (...) w J. (dalej „obiekt Odbiorcy”). Z informacji przedstawionych Prezesowi URE przez OSD wskazujących na stopień niedostosowania się Odbiorcy do wprowadzonych w dniach 10 - 31 sierpnia 2015 r. ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej wynika, że Odbiorca w dniach 10, 11, sierpnia 2015 roku przekroczył wartości poboru mocy w poszczególnych stopniach zasilania, według planu wprowadzania ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej wartości poboru mocy – tj. dotyczących mocy umownej i bezpiecznej wynoszących: moc umowna 0,450 MW, moc bezpieczna: 0,050 MW, w odniesieniu do przedmiotowego obiektu, w poszczególnych dniach w następujący sposób:

1. 10sierpnia 2015 r. łącznie 0,4910 (MW w godzinie);

2. 11sierpnia 2015 r. łącznie 0,1214 (MW w godzinie);

Łączna wartość przekroczenia wyniosła 0,6124 MW w godzinie

(k 3-4 akt adm.)

Pismem z dnia 13 maja 2017 r. Prezes URE zawiadomił Odbiorcę o wszczęciu z urzędu postępowania administracyjnego w sprawie wymierzenia kary pieniężnej wzywając go jednocześnie do zajęcia stanowiska w sprawie, tj. w szczególności do złożenia wyjaśnień dotyczących powodów niedostosowania się przez Odbiorcę do wprowadzonych ograniczeń, a także nadesłania kopii wszelkich dokumentów mogących stanowić dowód w sprawie. W szczególności Odbiorca został wezwany do ustosunkowania się do przekazanych mu informacji otrzymanych przez Prezesa URE od OSD wskazujących na stopień niedostosowania się Odbiorcy do wprowadzonych w dniach 10 - 31 sierpnia 2015 r. ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej. (k. 1-2 akt adm.)

Pismem z dnia 30 maja 2017 r, Odbiorca przedstawił Prezesowi URE swoje wyjaśnienie wraz z dokumentami, do których nadesłania wzywano. W piśmie Odbiorca wskazał na brak podstaw do prowadzenia postępowania w sprawie i wniósł o umorzenie postępowania administracyjnego, jako bezprzedmiotowego. Zakwestionował również poprawność informacji przedłożonych przez (...) S.A. Odbiorca wskazał, że z danych jakimi dysponuje spółka nie wynikało jakiekolwiek przekroczenie dopuszczalnego poboru energii . W szczególności spółka wskazała, iż moc umowna w „Wydziale WI” wynosiła wówczas 500 kW. W wydziale tym brak było możliwości wcześniejszego wyłączenia suszarni drewna, z uwagi na straty w surowcu, w konsekwencji jego brak spowodowałby na kilka tygodni zatrzymanie produkcji. Spółka podniosła również, że mimo podniesienia od dnia 14 października 2014 roku mocy umownej do 500 kW, nie została przez (...) podniesiona moc minimalna, mająca wpływ również na plan ograniczeń. Korekta w tym zakresie nastąpiła dopiero od 1 września 2015 roku. Odbiorca wskazał, że gdyby, łącznie z mocą umowną zmieniona została moc minimalna, to wówczas przekroczenia nie wystąpiłyby lub miały znaczenie marginalne. (k. 8-11 akt adm.)

Na wezwanie Prezesa URE, przy piśmie z dnia 8 maja 2018 roku odbiorca złożył rachunek zysków i strat za 2017 rok. (k. 37-38 akt adm.)

Pismem z dnia 14 maja 2018 r. zawiadomiono Odbiorcę o zakończeniu postępowania dowodowego w niniejszej sprawie i poinformowano o możliwości zapoznania się z zebranym materiałem dowodowym w terminie 7 dni od dnia doręczenia tego pisma z jednoczesnym pouczeniem, że niezapoznanie się w powyższym terminie z aktami sprawy zostanie uznane za rezygnację z możliwości wypowiedzenia się w sprawie zgromadzonego materiału dowodowego. (k. 40-41 akt adm.)

Odbiorca w 2017 roku osiągnął przychód (...) zł. (k. 38 akt adm.)

W dniu 8 czerwca 2018 roku Prezes URE wydał decyzję Nr (...). (k. 42-50 akt adm.)

Powyższy stan faktyczny został ustalony w oparciu o dowody z dokumentów zgromadzonych w postępowaniu administracyjnym, które nie były przez żadną ze stron niniejszego postępowania kwestionowane.

Sąd Okręgowy w Warszawie – Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów zważył, co następuje:

W treści odwołania powód twierdził, iż nie zaistniały przesłanki na nałożenia kary na podstawie art. 56 ust. 1 pkt 3a p.e., gdyż przepis ten odnosi się wprost do art. 11, art. 11c ust. 3 lub art. 11d ust. 3 p.e., natomiast przedmiotowe ograniczenia zostały wprowadzone na podstawie art. 11c ust. 2 pkt 2 p.e.

Powyższe twierdzenie powoda jest niezasadne.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy - Prawo energetyczne w przypadku zagrożenia:

1) bezpieczeństwa energetycznego Rzeczypospolitej Polskiej polegającego na długookresowym braku równowagi na rynku paliwowo - energetycznym,

2) bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej,

3) bezpieczeństwa osób,

4) wystąpieniem znacznych strat materialnych

- na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub jego części mogą być wprowadzone na czas oznaczony ograniczenia w sprzedaży paliw stałych oraz w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej lub ciepła. Zgodnie natomiast z ust. 6 Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb wprowadzania ograniczeń, o których mowa w ust. 1, biorąc pod uwagę znaczenie odbiorców dla gospodarki i funkcjonowania państwa, w szczególności zadania wykonywane przez tych odbiorców; zaś zgodnie z ust. 7, Rada Ministrów, na wniosek ministra właściwego do spraw energii, w drodze rozporządzenia, może wprowadzić na czas oznaczony, na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub jego części, ograniczenia w sprzedaży paliw stałych oraz w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej i ciepła, w przypadku wystąpienia zagrożeń, o których mowa w ust. 1.

Dalej wskazać należy, iż zgodnie z art. 11c ust. 2 pkt 2 ustawy - Prawo energetyczne, w przypadku powstania zagrożenia bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej, operator systemu przesyłowego elektroenergetycznego lub systemu połączonego elektroenergetycznego może wprowadzić ograniczenia w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub jego części do czasu wejścia w życie przepisów wydanych na podstawie art. 11 ust. 7, lecz nie dłużej niż na okres 72 godzin. Z treści powyższego przepisu wynika, iż w przypadku powstania zagrożenia bezpieczeństwa dostaw energii do kompetencji OSP na mocy tej ustawy należało wprowadzenie ograniczenia w dostarczaniu i poborze energii, na okres nie dłuższy niż 72 godziny. W dalszej kolejności ustawodawca przewidział, w treści art. 11d ust. 3 tej ustawy, iż w okresie występowania zagrożenia bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej operatorzy systemu elektroenergetycznego mogą wprowadzać ograniczenia w świadczonych usługach przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej, w zakresie niezbędnym do usunięcia tego zagrożenia. Należy wskazać przy tym, iż art. 11 c jak również art. 11 d ustawy – Prawo energetyczne jest wynikiem implementacji postanowień dyrektywy 2005/89 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 stycznia 2006 r. dotyczącej działań na rzecz zagwarantowania bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej i inwestycji infrastrukturalnych. Przyczyną powołania powyższych przepisów jest zatem dalsze doprecyzowanie działań jakie powinien podjąć OSP w związku z zaistnieniem (powstaniem i występowaniem) zagrożenia bezpieczeństwa dostawy energii Elektrycznej, jednym z nich jest wprowadzenie przedmiotowych ograniczeń. Okoliczność, iż doprecyzowanie okresu na jaki OSP może wprowadzić przedmiotowe ograniczenia zostało zawarte treści art. 11c ust. 2 pkt 2 ustawy - Prawo energetyczne, nie oznacza, iż nie zostały one wprowadzone na podstawie art. 11d ust. 3 ustawy – Prawo energetyczne. Treść przedmiotowych regulacji prawnych tj. art. 11 c ust. 2 pkt 2 i 11 d ust. 3 ustawy – Prawo energetyczne pozostaje w ścisłym związku, albowiem dopiero łączna ich treść określająca podstawę do wprowadzenia ograniczenia przez OSP okresie występowania zagrożenia tj. art. 11 d ust. 3 oraz określająca możliwy okres, czemu służy art. 11c ust. 2 pkt 2, którego stosowanie jest możliwe już w sytuacji powstania zagrożenia, umożliwia skuteczne wprowadzenie przedmiotowego ograniczenia przez OSP, tj. w ściśle organicznym czasie i na ściśle określnym terytorium. Niewątpliwe zaś fakt „występowania zagrożenia” wynika wprost z treści komunikatu OSP, w którym stwierdził „wystąpienie zagrożenia bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej”. W świetle powyższego OSP, w myśl powyższych regulacji prawnych posiadała kompetencję do wprowadzenia przedmiotowych ograniczeń w poborze energii w myśl art. 11d ust. 3, zaś okres i zakres terytorialny ich obowiązywania, zgodnie z treścią art. 11c ust.2 pkt 2 powołanej ustawy wprowadzono od godziny 10:00 dnia 10 sierpnia 2015 roku z informacją o zgłoszonej konieczności wprowadzenia dalszych ograniczeń w trybie art. 11 ust. 7 ustawy – Prawo energetyczne. Jak już bowiem wskazano, OSP mogło wprowadzić przedmiotowe ograniczenia do czasu wejścia w życie przepisów wydanych na podstawie art. 11 ust.7, lecz nie dłużej niż na okres 72 godzin. Wskazać przy tym należy, iż jedynie realizacja działań z zachowaniem przedstawionej wyżej kolejności umożliwiała uzyskanie podstawowego celu powołanej ustawy, jakim jest zapewnienie bezpieczeństwa energetycznego w kraju.

W świetle powyższego nieuzasadnione jest wnioskowanie powoda, iż wprowadzenie przez OSP przedmiotowych ograniczeń w czasie „wystąpienia zagrożenia” tj. na podstawie art. 11d. ust. 3 ustawy – Prawo energetyczne, którego okres i zakres terytorialny został określony zgodnie z wymogami art. 11c ust. 2 pkt 2 powoduje zwolnienie z odpowiedzialności, o której mowa w treści art. 56 ust. 1 pkt 3a ustawy – Prawo energetyczne.

Bezsporna była okoliczność, iż powód nie należy do kręgu podmiotów, które w myśl §6 ust. 1 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 lipca 2007 roku w sprawie szczegółowych zasad i trybu wprowadzania ograniczeń w sprzedaży paliw stałych oraz w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej lub ciepła (Dz.U. z 2007r., Nr 133, poz. 924), podlegają ochronie przed wprowadzanymi ograniczeniami.

Zgodnie z treścią art. 56 ust. 3a ustawy – Prawo energetyczne karze pieniężnej podlega ten, kto nie stosuje się do ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii, wprowadzonych na podstawie art. 11, art. 11c ust. 3 lub art. 11d ust. 3. Z powyższego wynika, iż zastosowanie względem powoda sankcji zależy od wypełnienia przez powoda dyspozycji z cytowanego wyżej przepisu, w postaci niestosowania się do ograniczeń w poborze energii. Nie ulega zatem kwestii, iż ustaleniu powyższego służy „plan ograniczeń”, o którym mowa w treści §8 wskazanego wyżej rozporządzenia.

Powód oparł odwołanie o zarzut dotyczący nieprawidłowości dokonanych przez pozwanego ustaleń w przedmiocie niedostosowania się przez powoda do wprowadzonych ograniczeń w poborze energii w dniach 10, 11, sierpnia 2015 roku i przekroczenia przez powoda dopuszczalnego wówczas poboru mocy w łącznej wysokości 0,6124 MW w godzinie, gdyż plan ograniczeń przesłany w dniu 31 lipca 2014 roku (k. 29) nie został zaktualizowany, po zawarciu aneksu z października 2014 roku, na podstawie którego zwiększono moc umowną do 500 kW, obowiązującą listopada 2014 roku.

W odpowiedzi na powyższe pozwany wskazał, iż zgodnie z treścią cytowanego wyżej rozporządzenia, w czasie wprowadzonych ograniczeń w sierpniu 2015 roku, powoda wiązał plan ograniczeń przesłany do powoda pismem z dnia 31 lipca 2014 roku, który obowiązywał powoda do dnia 31 sierpnia 2015 roku, a w konsekwencji, według którego moc umowna została określona na 0,450 MW w godzinie, natomiast moc określona dla 20 stopnia zasilania została określona na 0,050 MW. Zdaniem pozwanego, przepisy rozporządzenia w szczególności §3 i 9, mają zastosowanie na etapie planowania, a nie realizacji planów ograniczeń.

Zgodnie z treścią z §8 ust. 1 wskazanego Rozporządzenia operatorzy oraz przedsiębiorstwa energetyczne opracowują plany wprowadzania ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii elektrycznej, z uwzględnieniem zasad określonych w art. 11 ust. 3 ustawy - Prawo energetyczne. Zgodnie natomiast z treścią ust. 2, plany ograniczeń dla energii elektrycznej określają wielkości maksymalnego poboru tej energii dla poszczególnych odbiorców i stopni zasilania. Plany te podlegają corocznej aktualizacji w terminie do dnia 31 sierpnia. Zgodnie z treścią ust. 3, plany ograniczeń i ich aktualizacje, o których mowa w ust. 2, podlegają uzgodnieniu z:

1) Prezesem Urzędu Regulacji Energetyki - jeżeli są opracowywane przez operatorów systemu przesyłowego elektroenergetycznego;

2) właściwym operatorem systemu przesyłowego elektroenergetycznego - jeżeli są opracowywane przez operatorów systemów dystrybucyjnych elektroenergetycznych lub operatorów elektroenergetycznych systemów połączonych.

W odniesieniu do wielkości planowanych ograniczeń powołania wymaga treść §9 wspominanego rozporządzenia. Zgodnie z jego treścią, wielkości planowanych ograniczeń w poborze energii elektrycznej, ujęte w planach ograniczeń, określa się w stopniach zasilania od 11 do 20, przy czym:

1) 11 stopień zasilania określa, że odbiorca może pobierać moc do wysokości mocy umownej określonej w umowach, o których mowa w art. 5 ust. 2 pkt 1 i 2 oraz ust. 3 ustawy;

2) stopnie zasilania od 12 do 19 powinny zapewniać równomierne obniżanie mocy elektrycznej pobieranej przez odbiorcę;

3) 20 stopień zasilania określa, że odbiorca może pobierać moc do wysokości ustalonego minimum, niepowodującego zagrożeń i zakłóceń, o których mowa w § 3 ust. 4.

Z treści powyższego wynika przede wszystkim, że za opracowanie planu ograniczeń jak i jego aktualizację odpowiedzialny jest operator oraz przedsiębiorstwo energetyczne wykonujące działalność gospodarczą w zakresie zaopatrzenia w ciepło. Plany ograniczeń i ich aktualizacje podlegają uzgodnieniu z Prezesem URE i właściwym operatorem. Z tego wypływa wniosek, iż o ile możliwa i wskazana była współpraca z odbiorcą energii, czyli powodem na etapie opracowania planu ograniczeń, to podmiotem odpowiedzialnym za jego opracowanie oraz aktualizację był operator, a następnie wraz z nim również pozwany Prezes URE był odpowiedzialny za uzgodnienie planu i aktualizacji. Bezsporna była w niniejszej sprawie okoliczność, że w czasie wprowadzonych ograniczeń powoda wiązała umowa o świadczenie usług dystrybucji energii elektrycznej, o nowej wartości mocy umownej – zmieniona aneksem z dnia 14 października 2014 roku, obowiązującym od dnia 1 listopada 2014 roku, tj. moc umowna dla obiektu odbiorcy została zwiększona do poziomu 500 kW. Pomimo zawarcia powyższego aneksu, operator nie opracował aktualizacji dotychczasowego planu ograniczeń. (...) S.A. potwierdził, że w dniach od 10 do 31 sierpnia 2015 roku moc umowna dla obiektu powoda wynosiła wówczas 500 kW, natomiast moc bezpieczna 70 kW. OSD zaznaczył jednak, że „Aneks Nr (...) do umowy sprzedaży energii elektrycznej i świadczenie usług dystrybucji (...) został zawarty poprzez strony umowy, tj. (...) Sp. z o.o. oraz (...) Sp. z o.o. w dniu 14 października 2014 roku, a więc już po wysłaniu przez OSD do odbiorcy pisma z planem wprowadzenia ograniczeń w poborze energii elektrycznej na okres od dnia 1 września 2014 roku do dnia 31 sierpnia 2015 r.” (k. 33 akt adm.). W treści planu ograniczeń, który według OSD obowiązywał powoda w czasie przedmiotowych ograniczeń (k. 24 akt adm.) wskazano, że: „plan ograniczeń oparty jest na zapisach w umowie dotyczących mocy umownej i mocy bezpiecznej, które wynoszą: moc umowna: 0,450 MW, moc bezpieczna: 0,050 MW”. W konsekwencji, w dniach 10,11, sierpnia 2015 roku plan ograniczeń pochodzący z dnia 31 lipca 2014 roku zawierał wartości niezgodne z umową w zakresie mocy umownej: 500 kW, jako obowiązującej od dnia 1 listopada 2014 roku oraz mocy bezpiecznej: 70 kW, obowiązującej od dnia zawarcia umowy z dnia 27 lipca 2009 roku, a zatem wbrew treści §9 rozporządzenia. Powyższe jest o tyle istotne, że w myśl cytowanego wyżej §9 rozporządzenia, wielkości planowanych ograniczeń zawarte w planach ograniczeń określa się z uwzględnieniem wysokości mocy umownej określonej w umowie, przy 11 stopniu zasilania, zwłaszcza ,iż stopnie zasilania od 12 do 19 (które według zbiorczego zestawienia były wprowadzone w dniach 10, 11, sierpnia 2015 roku – k. 3-4 akt adm.) powinny zapewniać równomierne obniżanie mocy elektrycznej pobieranej przez odbiorcę, jak również wartość minimalnej mocy umownej przy 20 stopniu zasilania. Z tego względu, plan ograniczeń z dnia 31 lipca 2014 roku (k. 24 akt adm.), nie mógł być przyjęty za podstawę ustaleń w przedmiocie przekroczenia poboru energii przez powoda w dniach 10,11, sierpnia 2015 roku, gdyż był niezgodny z treścią §9 rozporządzenia, albowiem zawierał wartości niewskazane w umowie obowiązującej od 27 lipca 2009 roku, zmienionej aneksem obowiązującym od dnia 1 listopada 2014 roku. Z tego też względu, niewystarczające było, wskazanie w treści uzasadnienia zaskarżonej decyzji, że mając na uwadze, iż 11 stopień zasilania wprowadzony był na okresy istotnie mniejszego ryzyka, „dla ewentualnego przekroczenia w 11 stopniu zasilania (i wartości ewentualnej kary) Prezes URE przyjął wartość mocy umownej z aneksu do umowy (obowiązującego w okresie 10-31 sierpnia 2015 r.) zawierającego wyższą wartość niż w planie ograniczeń”. (k.13v). Powyższe nie może być uznane za prawidłowe, gdyż w dniach 10,11, sierpnia 2015 roku wprowadzone były różne stopnie ograniczeń: 20 i 19 w dniu 10 sierpnia 2015 roku; 11, 19, 17 i 15 w dniu 11 sierpnia 2015 roku.

Z powyższego wynika, iż plan ograniczeń z dnia 31 lipca 2014 roku, nie mógł być przyjęty za podstawę ustaleń w przedmiocie ewentualnego przekroczenia przez powoda ograniczeń w dniach 10, 11, sierpnia 2015 roku. Za powyższym przemawia również okoliczność, iż zgodnie z treścią aneksu do umowy z dnia 27 lipca 2009 roku podwyższono (a nie obniżono) wartość mocy umownej na rzecz powoda, jak również, jak wynika z treści § 4 pkt 8 umowy i pisma OSD (k. 13-20, 33), obowiązywała wówczas wyższa moc bezpieczna, niż wskazano w planie ograniczeń z dnia 31 lipca 2014 roku, który zastosowano względem powoda celem ustalenia przedmiotowych przekroczeń. Tym samym, nie zasługuje na uwzględnienie twierdzenie pozwanego, iż skoro nie dokonano aktualizacji planu ograniczeń, powód zobowiązany był dostosować się planu z dnia 31 lipca 2014 roku. Wskazać też przy tym trzeba na okoliczność, że wskazywanie wartości minimalnej mocy bezpiecznej, obowiązującej przy 20 stopniu zasilania, determinowane jest treścią § 3 ust. 4 rozporządzenia, tj. nie może powodować w szczególności zagrożenia bezpieczeństwa osób oraz uszkodzenia lub zniszczenia obiektów technologicznych, która to okoliczność ma szczególne znaczenie uwzględniając wskazany w odwołaniu przedmiot działalności powoda związanej z produkcją mebli, tj. z uwzględnieniem zachowania odpowiednich procesów, w szczególności wskazywanego przez powoda procesu suszenia drewna.

Plan ograniczeń, w przypadku wprowadzonych ograniczeń, w odniesieniu do obiektu powoda – zakładu produkcyjnego, powinien zatem służyć możliwości dostosowania się do tych ograniczeń, bez powodowania zagrożeń o których mowa w treści § 3 ust. 4 rozporządzenia. Nieuprawnione było zatem twierdzenie pozwanego, iż pomimo zwiększenia wartości umownych, w tym obowiązywania powoda w czasie ograniczeń wyższej wartości minimalnej mocy bezpiecznej, powód zobowiązany był do dostosowania się do planu ograniczeń opracowanego według poprzedniej wartości dotyczącej mocy umownej i innej minimalnej mocy bezpiecznej, z uwagi na treści wspomnianego § 3 ust. 4 rozporządzenia. Jak zaś już wskazano, za opracowanie planu ograniczeń i jego aktualizację wobec nowych wartości wskazanych w umowie, odpowiedzialny był operator w uzgodnieniu z pozwanym, a nie powód. W nawiązaniu do powyższego nie należy pomijać okoliczności, że z uwagi na rozpoczęcie okresu obowiązywania nowej treści umowy, tj. od dnia 1 listopada 2014 roku, możliwe było opracowanie aktualizacji planu ograniczeń, z uwagi na 30 dniowy termin zapoznania odbiorcy z nowym planem ograniczeń, o którym mowa w treści §11 rozporządzenia.

W świetle powyższego pozwany niezasadnie przyjął, iż powód nie dostosował się do ograniczeń w dniach 10,11 sierpnia 2015 roku. W konsekwencji, brak było podstaw do nałożenia na powoda kary pieniężnej, wskazanej w pkt 2 decyzji. Za powyższym przemawia również okoliczność, iż pozwany dokonał wymiaru kary ustalonej wprost proporcjonalnie do wartości ustalonego przez pozwanego przekroczenia.

Wobec powyższego, Sąd na podstawie art. 479⁵³§2 k.p.c. uchylił zaskarżoną decyzję.

O kosztach procesu, Sąd orzekł stosownie do wyników postępowania na podstawie art. 98 k.p.c. oraz Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych. Na koszty procesu po stronie powoda złożyły się: opłata od odwołania w wysokości 100,00 zł, oraz koszt zastępstwa procesowego w wysokości 720,00 zł.

SSR (del.) Jolanta Stasińska

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE