Sygn. akt II Ca 1161/21
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 14 września 2021r. Sąd Rejonowy zasądził od strony pozwanej (...) S.A. V. (...) z siedzibą w W. na rzecz strony powodowej F. (...) w W. kwotę 5.961,32 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od 5561,32 zł oraz orzekł o kosztach procesu i kosztach sądowych.
W apelacji od powyższego wyroku, zaskarżonego w części uwzględniającej powództwo co do kwoty 922,25 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie (pkt I wyroku) oraz w części rozstrzygającej o kosztach (pkt II i III wyroku) , strona pozwana zarzuciła:
1. naruszenie przepisów prawa materialnego, tj.:
- art. 361 w zw. z art. 822 § 1 kc w zw. z art. 34 ust. 1 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych, U.
2. naruszenie przepisów prawa procesowego:
- art. 6 kc w zw. z art. 232 kpc,
- art. 227 w zw. z art. 233 § 1 kpc
Wskazując na powyższe zarzuty strona pozwana wniosła o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez oddalenie powództwa co do kwoty 922,25 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie oraz orzeczenie o kosztach procesu za obie instancje.
Sąd Okręgowy rozpoznając apelację oparł się na ustaleniach faktycznych Sądu Rejonowego i zważył co następuje. Apelacja strony pozwanej nie ma żadnych uzasadnionych podstaw, a Sąd Okręgowy, jak już wskazano, podziela zarówno dokonane przez Sąd pierwszej instancji ustalenia faktyczne, jak i podziela jego ocenę dowodów oraz rozważania prawne, nie dostrzegając jakiejkolwiek potrzeby ich powtarzania, a których apelacja skutecznie nie podważa. Podzielając zatem w całości stanowisko zawarte w rozważaniach uzasadnienia skarżonego wyroku, co do zasadności zastosowania w okolicznościach sprawy części oryginalnych typu O a nie (...), jak chciałby pozwana, zarzuty apelacji i wywody jej uzasadnienia o tyle są pozbawione jakichkolwiek uzasadnionych podstaw, a nawet w istocie bezprzedmiotowe, że jak wskazał Sąd pierwszej instancji wobec faktu, iż z tytułu przywrócenia pojazdu do stanu sprzed tej kolizji strona pozwana wypłaciła dotąd kwotę 3.349,97 zł, powódka zasadnie mogła domagać się z tego tytułu zapłaty od strony pozwanej dochodzonej pozwem kwoty 5.561,32 zł, gdyż kwota ta mieści się w różnicy kwot 9.797 zł (stanowiącej koszt naprawy przy zastosowaniu powyższych części oryginalnych typu O) i 3.349,97, zasądzonej w ramach ogólnej kwoty 5.961,32 zł., ale najistotniejszym jest, że powyższa dochodzona tytułem kosztów naprawy kwota 5.561,32 zł, mieści się także w kwocie wynikającej z kosztów naprawy przy zastosowaniu części oryginalnych typu (...) tj. sumie 5924,78 zł. (9.274,75 zł. minus 3.349,97 zł.), a te koszty wynikające z opinii biegłego były akceptowane przez stronę powodową, na co wskazuje treść z jej pisma z 1 kwietnia 2021r. (k. (...)). Innymi słowy nawet przy przyjęciu wynikających z opinii biegłego kosztów naprawy wskazywanych jako uzasadnione przez skarżącą w apelacji, ich wysokość i tak była wyższa (5924,78 zł.) aniżeli dochodzona z tego tytułu pozwem (5.561,32 zł), co czyni, jak już wskazano, zarzuty i wywody apelacji w tym przedmiocie bezprzedmiotowymi. Z tych zatem przyczyn zarzuty apelacji naruszenia tak prawa procesowego jak i materialnego oraz wywody ich uzasadnienia w tym przedmiocie, nie mogły podlegać uwzględnieniu.
Nie są również zasadne zarzuty skarżącej dotyczące bezpodstawności, w jej ocenie, roszczenia strony powodowej z tytułu poniesionych kosztów kalkulacji naprawy pojazdu poszkodowanego, wykonanej przez rzeczoznawcę na zlecenie powódki, w kwocie 400 zł. Przede wszystkim zatem nie budziła wątpliwości okoliczność, że w okolicznościach sprawy wykonanie powyższej kalkulacji było celowe, skoro pozwana pismem z 27 marca 2020r. poinformowała poszkodowanego o ustaleniu wysokości odszkodowania na kwotę 3349,97 zł. (k. (...)), umowa cesji wierzytelności zawarta przez poszkodowanego z powódką miała miejsce 2 kwietnia 2020r. (k. (...)), a sporządzenie kalkulacji na zlecenie strony powodowej nastąpiło w dniu 10 kwietnia 2020r. (k. (...)) i wynikające z niego koszty naprawy wyniosły 8911,29 zł., a zatem były dużo wyższe niż obliczone przez pozwaną, a jednocześnie zbliżone do kosztów obliczonych przez biegłego w niniejszej sprawie - nieznacznie od nich niższe. Mając więc na uwadze te okoliczności i względy, sporządzenie powyższej kalkulacji, wobec stanowiska pozwanej w postępowaniu likwidacyjnym, było jak najbardziej uzasadnione. Nie ma również racji skarżąca podnosząc, że kalkulacja powyższa mogła zostać sporządzona przez stronę powodową, jako prowadzącą profesjonalną działalność w zakresie oceny ryzyka i szacowania poniesionych strat i tym samym koszt jej sporządzenia przez inny podmiot był zbędny, stanowiąc wydatek niecelowy oraz ekonomicznie nieuzasadniony. Tymczasem strona powodowa już w uzasadnieniu pozwu obszernie wskazywała na to, że do sporządzenia powyższej kalkulacji niezbędna była fachowa wiedza z dziedziny wycen i kosztorysowania, przy użyciu wyspecjalizowanego programu komputerowego i z wykorzystaniem odpowiednich danych źródłowych, co było przyczyną zlecenia przez powódkę wykonania kalkulacji osobie trzeciej. Pozwana zaś w toku całego postępowania pierwszoinstancyjnego nie negowała w żaden sposób powyższych okoliczności, podnosząc zarzuty w tym przedmiocie dopiero w apelacji, co już z tej przyczyny nie mogło zostać uznane za skuteczne. Ponadto powódka odniosła się do zarzutów i wywodów skarżącej w tej kwestii w odpowiedzi na apelację, podtrzymując swoje stanowisko, że zajmując się profesjonalnie skupowaniem i dochodzeniem roszczeń odszkodowawczych, jej działalność nie obejmuje wyceny oraz naprawy pojazdów i taki też jej profil działalności, wbrew stanowisku apelującej, nie wynika z wpisów w K. (...). Chybiony jest również zarzut apelacji, że roszczenie powódki z tego tytułu nie było objęte umową cesji wierzytelności zawartą pomiędzy nią i poszkodowanym, skoro z umowy tej (k.(...)) wynikało, że jej przedmiotem były wszelkie wierzytelności, a także wszelkie prawa jakie przysługują cedentowi z tytułu odszkodowania przysługującego w związku ze zdarzeniem z dnia 20 marca 2020r. za szkodę w pojeździe poszkodowanego. Dlatego więc zarzuty skarżącej dotyczące bezzasadności roszczenia strony powodowej z tytułu poniesionych kosztów kalkulacji naprawy pojazdu poszkodowanego wykonanej przez rzeczoznawcę na zlecenie powódki, również nie miały uzasadnionych podstaw.
Ze wskazanych zatem względów, gdy zarzuty apelacji naruszenia prawa materialnego jak i procesowego, nie miały uzasadnionych podstaw, apelacja ta nie mogła podlegać uwzględnieniu.
Z powyższych względów Sąd Okręgowy, na podstawie art. 385 kpc oddalił apelację (pkt I), a o kosztach postępowania apelacyjnego (pkt II) orzekł w myśl art. 98 § 1 i 3 w zw. z art. 99 i art. 391 § 1 kpc.
Uzasadnienie wyroku sporządzono w myśl dyspozycji przepisu art. 505 13 § 2 kpc, zgodnie z którym jeżeli sąd drugiej instancji nie przeprowadził postępowania dowodowego, uzasadnienie wyroku powinno zawierać jedynie wyjaśnienie podstawy prawnej wyroku z przytoczeniem przepisów prawa.
(...) Ś., (...)
1. (...)
2. (...)