Sygn. akt VI Ka 385/21
Dnia 10 września 2021 r.
Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze w VI Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie :
Przewodniczący – Sędzia Andrzej Tekieli
Protokolant Agnieszka Telega
po rozpoznaniu w dniu 10 września 2021 r.
sprawy H. R. ur. (...) w L.
s. A., A. z domu B.
obwinionego z art. 87 § 1 kw, art. 94 § 1 kw
z powodu apelacji, wniesionej przez oskarżyciela publicznego
od wyroku Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze
z dnia 10 maja 2021 r. sygn. akt II W 262/21
uchyla zaskarżony wyrok wobec obwinionego H. R. w całości i sprawę przekazuje Sądowi Rejonowemu w Jeleniej Górze do ponownego rozpoznania.
Sygn. akt VI Ka 385/21
H. R. obwiniony został o to że:
1.w dniu 4 lutego 2021 r. około godziny 02:20 w J. na ulicy (...) tj. na drodze publicznej prowadził pojazd marki V. (...) o nr rej. (...) znajdując się w stanie po użyciu alkoholu ( 0,11 mg/l )
tj. o wykroczenie z art. 87 § 1 k.w.
2. w tym samym miejscu i czasie prowadził pojazd marki V. (...) o nr rej. (...) nie mając do tego uprawnień
tj. o wykroczenie z art. 94 § 1 k.w.
Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze wyrokiem z dnia 10 maja 2021 r. w sprawie II W 262/21:
I.uniewinnił obwinionego H. R. od popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w pkt.1 części wstępnej wyroku;
II. uznał obwinionego H. R. za winnego popełnienia czynu opisanego w pkt.2 części wstępnej wyroku tj. wykroczenia z art. 94 § 1 k.w. i za to na podstawie art. 94 § 1 k.w. wymierzył mu karę grzywny w wysokości 800 złotych;
III. na podstawie art. 119 § 2 k.p.o.w. kosztami postępowania w sprawie w części uniewinniającej obciążył Skarb Państwa zas na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. w zw. z art. 121 § 1 k.p.o.w. zwolnił obwinionego od ponoszenia kosztów sądowych.
Wyrok powyższy w części dotyczącej uniewinnienia zaskarżył oskarżyciel publiczny Komendant Miejski Policji w J. zarzucając błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia poprzez stwierdzenie że stężenie alkoholu w wydychanym powietrzu u obwinionego wynosiło mniej niż 0,10 mg/l podczas gdy faktycznie po uwzględnieniu niepewności pomiaru wynosiło ono równo 0,10 mg/l. Wniósł o uchylenie wyroku i skierowanie sprawy do ponownego rozpoznania.
Sąd Okręgowy zważył co następuje:
Apelacja zasługiwała na uwzględnienie.
Bezsporne jest że stan po użyciu alkoholu zachodzi gdy zawartość alkoholu w organiźmie wynosi lub prowadzi do obecności w wydychanym powietrzu od 0,1 mg ( inaczej mówiąc 0,10 mg ) do 0,25 mg alkoholu w 1dm3 ( art. 46 ust. 2 ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi ). W niniejszej sprawie badanie kierującego samochodem obwinionego H. R. 4.02.2021 r. o godz. 2:20 urządzeniem Alkosensor IV wykazało 0,11 mg/l ( k.5, k.6 ), co przy niepewności pomiaru – na którą powołuje się Sąd I instancji – wynoszącą 0,01 mg/l, daje wielkość 0,10 mg/l, a więc dolną granicę stanu po użyciu alkoholu. Nie jest więc jasne dla Sądu Okręgowego dlaczego Sąd I instancji przyjął, że wynik tego badania to „poniżej 0,1 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu”. Z treści pisemnego uzasadnienia zaskarżonego wyroku wynika, że Sąd ten zakwestionował także wynik drugiego badania wynoszącego 0,09 mg/l, wykonanego o godz. 2:35, a wiec po 15 minutach. Kwestionując te wyniki Sąd Rejonowy nie przytoczył jednak żadnej argumentacji na ich nieprawidłowość wykraczającą poza ową niepewność pomiaru wynoszącą 0,01 mg/l ( k.7 odwrót ). W tej sytuacji przyjęcie, iż stan w którym znajdował się obwiniony nie był stanem po użyciu alkoholu, co skutkowało wyrokiem uniewinniającym, jawi się jako nieprawidłowe.
Obowiązująca także w postępowaniu w sprawach o wykroczenia zasada ne peius ( art. 454 § 1 k.p.k. w zw. z art. 109 § 2 k.p.o.w.) powodowała konieczność uchylenia zaskarżonego wyroku przez Sąd Odwoławczy i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji. Sąd Okręgowy przychylił się przy tym do wniosku oskarżyciela publicznego sformułowanego w apelacji i sprecyzowanego na rozprawie aby wyrok uchylić w całości, a więc także w części skazującej, co jest korzystne dla obwinionego zważywszy na zasadę wymiaru kary dotyczącą zbiegu wykroczeń ( art. 9 § 2 k.w.) przewidującą wymierzenie łącznie jednej kary za dwa lub więcej wykroczeń w przypadku gdy Sąd orzeka o nich jednocześnie.
Prowadząc sprawę ponownie Sąd I instancji przeprowadzi przewód sądowy, oceni zgromadzony w sprawie materiał dowodowy i wyda wyrok mając na uwadze wszystkie okoliczności o których mowa powyżej.