UZASADNIENIE

W pozwie wniesionym w dniu 8 maja 2020 r. (data nadania) przedstawicielka ustawowa małoletnich powodów, M. K. (1), wniosła o zasądzenie od P. K. (2) na rzecz małoletniego P. K. (1) kwoty po 850 zł oraz na rzecz małoletniej N. K. kwoty po 1200 zł miesięcznie, tytułem podwyższonych alimentów zasądzonych wyrokiem Sądu Okręgowego w Lublinie III Wydział Cywilny Rodzinny z dnia 4 kwietnia 2018 r. w sprawie o sygn. akt III C 1790/17, płatnych do 12-tego dnia każdego miesiąca do rąk matki małoletniej wraz z ustawowymi odsetkami w razie uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat. Ponadto w treści pozwu został zawarty wniosek o wydanie postanowienia w przedmiocie udzielenia zabezpieczenia roszczeń alimentacyjnych dochodzonych pozwem.

W uzasadnieniu pozwu podniesiono, że wyrokiem z dnia 4 kwietnia 2018 r. Sąd Okręgowy w Lublinie III Wydział Cywilny Rodzinny w sprawie o sygn. akt III C 1790/17 rozwiązał małżeństwo M. K. (1) i P. K. (2) oraz zobowiązał obie strony do ponoszenia kosztów utrzymania i wychowania wspólnych małoletnich dzieci: N. K. i P. K. (1) i z tego tytułu zasądził od P. K. (2) na rzecz jego małoletniej córki N. K. alimenty w kwocie po 700 zł miesięcznie i na rzecz małoletniego syna P. K. (1) alimenty w kwocie po 600 zł miesięcznie, obie kwoty płatne do 12 dnia każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w razie uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat, poczynając od dnia uprawomocnienia się wyroku, do rąk matki dzieci M. K. (1). Od wydania powyższego orzeczenia koszty utrzymania małoletniego P. i N. K. znacznie wzrosły; małoletni P. K. (1) zmienił szczebel edukacji z przedszkolnej na szkolną, zaś małoletnia N. K. rozpoczęła leczenie ortodontyczne. Ponadto podkreślono, że P. K. (2) nie realizuje kontaktów z dziećmi w terminach wyznaczonych przez Sąd Okręgowy w Lublinie, wobec czego nie ponosi kosztów ich utrzymania w trakcie tych kontaktów.

Przedstawicielka ustawowa małoletnich powodów wskazała, że N. K. ma 13 lat i uczęszcza do szkoły podstawowej. W dacie orzekania przez Sąd Okręgowy w Lublinie koszty utrzymania małoletniej kształtowały się na poziomie po ok. 1300 zł miesięcznie, aktualnie zaś na koszty jej utrzymania składają się: wyżywienie w kwocie ok. 600 zł miesięcznie, zakup odzieży i obuwia w kwocie ok. 250 zł miesięcznie (wzrost o ok. 50 zł), zakup kosmetyków ok. 80 zł miesięcznie (wzrost o ok. 40 zł), zakup podręczników i przyborów szkolnych - ok. 500 zł rocznie, składki szkolne ok. 20 zł miesięcznie (wzrost o 10 zł), lekarstwa na przeziębienie i witaminy – średnio 50 zł miesięcznie. Ponadto małoletnia ma problemy dermatologiczne i raz na trzy miesiące musi odbyć wizytę u dermatologa, koszt jednej wizyty to 120 zł (nowy koszt – ok. 40 zł miesięcznie). N. musi również używać specjalistycznych maści i kremów za ok. 20 zł miesięcznie (nowy koszt), jak również potrzebuje fryzjera za ok. 40 zł miesięcznie (wzrost o 20 zł), otrzymuje od matki kieszonkowe 50 zł miesięcznie (nowy koszt). N. potrzebuje również bardziej zaawansowanej rozrywki na którą matka przeznacza ok. 60 zł miesięcznie (wzrost o 10 zł miesięcznie), wypoczynek letni i zimowy to kwota 2500 zł rocznie (ok. 208 zł miesięcznie – wzrost o ok. 80 zł miesięcznie). Małoletnia korzysta z telefonu komórkowego – koszt rachunku wynosi 25 zł miesięcznie, matka zakupiła jej także aparat telefoniczny, który wraz z akcesoriami kosztował 559,33 zł (ojciec nie uczestniczył w tym zakupie). Prezenty na święta, urodziny, dzień dziecka i inne drobne prezenty dla N. (ozdoby do włosów, biżuteria, itd.) to według twierdzeń strony powodowej koszt ok. 70 zł miesięcznie (wzrost o 20 zł miesięcznie). Matka małoletniej wskazała również, że N. musi mieć założony aparat ortodontyczny, którego koszt wynosi 1900 zł za łuk górny, 1900 zł za łuk dolny oraz 1400 zł za późniejszy aparat retencyjny, podniosła, że poniosła już koszt wycisków ortodontycznych w kwocie 250 zł, wskazując, że ze względu na założenie stałego aparatu ortodontycznego małoletnia będzie musiała odbyć comiesięczną wizytę u ortodonty za kwotę 200 zł. Łącznie miesięczny koszt utrzymania małoletniej wynosi w ocenie strony powodowej ok. 2295 zł, przy czym kwota ta nie zawiera kosztów zapewnienia małoletniej mieszkania, nie uwzględnia jej udziału w rachunkach za prąd, gaz, wodę, ogrzewanie, podatek od nieruchomości itd., które ponosi wyłącznie matka małoletniej lub jej rodzice.

Odnośnie małoletniego P. K. (1) wskazano, że ma on obecnie 8 lat i uczęszcza do Szkoły Podstawowej w Ż., koszty jego utrzymania w dacie orzekania przez Sąd Okręgowy w Lublinie wynosiły 1100 zł miesięcznie, a obecnie składają się na nie: wyżywienie ok. 400 zł miesięcznie, odzież i obuwie średnio 150 zł miesięcznie, lekarstwa witaminy – 50 zł miesięcznie. Ponadto małoletni je w szkole obiady, których koszt wynosi 100 zł miesięcznie (wzrost o 20 zł), w każdy wtorek uczęszcza na basen, co wiąże się z opłatą 40 zł miesięcznie (nowy koszt) oraz koniecznością okresowej zmiany kąpielówek, okularków, czepka, klapków, co wiąże się ze średnim kosztem w kwocie ok. 20 zł miesięcznie. Dodatkowo małoletni raz w tygodniu uczęszcza na dodatkowe zajęcia w szkole „kuchcikowo”, gdzie dzieci uczą się gotować i przynoszą z domu odpowiednie składniki, co wiąże się z kosztem ok. 15 zł za zajęcia, czyli 60 zł miesięcznie (nowy koszt). Poza tym matka małoletniego ponosi koszty zakupu prezentów dla kolegów, na urodziny których małoletni jest zapraszany - średni koszt to ok. 15 zł miesięcznie (nowy koszt), koszty fryzjera dla małoletniego – koszt 20 zł miesięcznie, koszty wizyt u okulisty raz do roku w związku z problemami małoletniego z drożnością kanału łzowego - koszt 120 zł za wizytę, tj. 10 zł miesięcznie (nowy koszt), koszty opłat za (...), ubezpieczenie i składki klasowe, które pozostały na tym samym poziomie, średnio 25 zł miesięcznie oraz koszty zakupu książek, pomocy dydaktycznych, materiałów biurowych i plastycznych, plecaka, kapci i worka – średnio 110 zł miesięcznie. Na artykuły higieniczne dla chłopca matka przeznacza ok. 40 zł miesięcznie (wzrost o 15 zł), zabawki edukacyjne – ok. 50 zł miesięcznie (wzrost o ok. 15 zł), na wypoczynek letni i zimowy 2500 zł rocznie (ok. 208 zł miesięcznie – wzrost o ok. 80 zł miesięcznie). Strona powodowa oceniła, że koszt utrzymania małoletniego wynosi ok. 1375 zł miesięcznie.

W uzasadnieniu pozwu wskazano, że pozwany jest zatrudniony w Zakładach (...) w P., gdzie w dacie wyrokowania w sprawie o rozwód w 2019 r. uzyskiwał dochód na poziomie ok. 4500 zł miesięcznie, a dodatkowo prowadził bardzo dobrze prosperującą działalność gospodarczą z zakresu mechaniki pojazdowej, którą na potrzeby korzystnego dla siebie rozstrzygnięcia w sprawie alimentacyjnej - zamknął w toku procesu o rozwód. Jednakże z wiedzy przedstawicielki ustawowej małoletnich wynika, że pozwany dalej trudni się naprawą aut uzyskując nieewidencjonowane dochody. Z tytułu prowadzenia tej działalności pozwany uzyskiwał w ocenie strony powodowej dochody w kwocie co najmniej 3000-4000 zł miesięcznie. Jak wskazała przedstawicielka ustawowa małoletnich pozwany z tytułu świadczenia pracy pobiera premie, dodatki i trzynastą pensję, dodatkowo poczynił on duże oszczędności z tytułu sprzedaży domu po rodzicach, a jego aktualna sytuacja majątkowa pozwoliła mu na zakup nowego (...).

Matka małoletnich powodów wskazała, że pracuje stale w gospodarstwie rolnym, z tego tytułu uzyskuje dochody na poziomie ok. 500 zł miesięcznie, dodatkowo otrzymuje dopłaty rolne w kwotach 4000 zł rocznie i 9000 zł rocznie dopłaty do uprawy tytoniu. M. K. (1) wyjaśniła, że poszukuje pracy i dokształca się w ramach kursów zawodowych. Partycypuje w kosztach utrzymania mieszkania.(pozew- k. 4-12)

Postanowieniem z dnia 3 czerwca 2020 roku Sąd udzielił zabezpieczenia roszczenia o podwyższenie alimentów na rzecz małoletniej N. K. na kwotę po 800 zł miesięcznie oraz na rzecz małoletniego P. K. (1) na kwotę po 700 złotych miesięcznie. (postanowienie k. 51)

Na powyższe postanowienie pełnomocnik przedstawicielki ustawowej małoletnich powodów wniósł zażalenie, które zostało oddalone. ( zażalenie- k. 77, postanowienie- k. 89)

W odpowiedzi na pozew z dnia 11 marca 2021 roku pozwany nie uznał powództwa i wniósł o jego oddalenie. P. K. (2) podniósł, że regularnie wywiązuje się z nałożonego na niego obowiązku alimentacyjnego, jak również w razie potrzeby przekazuje dodatkowe środki pieniężne, stara się kupować dzieciom prezenty, a także utrzymywać z nimi kontakt, zapewniając im odpowiednie do wieku atrakcje, wypoczynek, interesuje się również ich stanem zdrowia. W jego ocenie strona powodowa nie wykazała, aby od chwili orzeczenia alimentów w wyroku rozwodowym koszty utrzymania małoletnich wzrosły tak bardzo, aby w przypadku córki N. K. żądać alimentów niemal dwukrotnie wyższych, niż te zasądzone w wyroku rozwodowym, ani niemal o połowę wyższych w przypadku P. K. (1). Pozwany wskazał, że jego dochody obecnie kształtują się na poziomie 4.800 zł, z czego potrącana jest kwota 500 zł tytułem składki do Kasy Zapomogowo-Pożyczkowej oraz kwota 1.000 zł tytułem raty pożyczki. P. K. (2) wyjaśnił, że prowadzi działalność gospodarczą, jednakże praktycznie nie uzyskuje dochodu, a działalność generuje dodatkowe koszty. Pozwany wskazał, że na swoje utrzymanie miesięcznie wydaje kwotę ok. 1.000 zł, plus koszt wynajmu pokoju- 200 zł, dojazdy do pracy- 250 zł, opłata za telefony- 130 zł, ponadto ma problemy zdrowotne, jest po operacji przepukliny odcinka lędźwiowego kręgosłupa.

Pozwany zakwestionował wysokość wydatków ponoszonych na rzecz małoletnich, wskazując, iż są one zawyżone. Wskazał, że z uwagi na okres pandemii matka praktycznie nie ponosi kosztów związanych z ubraniem, zakupem pomocy szkolnych, czy przyborów szkolnych, nie zabiera dzieci na wczasy zimowe ani letnie, nie kupuje im prezentów, ani upominków. Pozwany zakwestionował również wysokość kosztów leczenia ortodontycznego oraz konieczność ponoszenia kosztów prywatnych wizyt u dermatologa, wskazując, iż można zapisać się na wizyty na NFZ, jak również wskazał, że telefony zostały dzieciom zakupione z jego oszczędności. Wskazał również, że M. K. (1) podejmuje różne prace, uzyskując z tego dodatkowy dochód, jak również pobiera świadczenia rolnicze z Agencji. (odpowiedź na pozew- k. 173-180)

Sąd na podstawie art. 15 zzs ² ustawy z dnia 2 marca 2020 roku o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem (...)19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020 r., poz. 374 ze zm.) zarządził przeprowadzenie posiedzenia niejawnego, uznając, że postępowanie dowodowe zostało przeprowadzone w całości (zarządzenie- k. 282, k. 347, protokół- k.348)

W piśmie procesowym z dnia 26.04.2021 roku (data prezentaty) pełnomocnik strony powodowej podtrzymał dotychczasowe stanowisko w sprawie, wskazując, że pozwany nie zapewnia dzieciom wskazywanych w odpowiedzi na pozew atrakcji. W piśmie tym podniesiono, że małoletni P. w wakacje uczestniczył w półkoloniach, matka zapisała go także na naukę jazdy konnej, natomiast N. raz w miesiącu uczęszcza na prywatne wizyty do ortodonty, jej wizyty u dermatologa są refundowane przez NFZ, ale małoletnia bierze leki, których miesięczny koszt wynosi 145 zł. ( pismo procesowe- k. 197- k. 202)

W piśmie procesowym z dnia 22.10.2021 roku pełnomocnik strony powodowej podtrzymał dotychczasowe stanowisko w sprawie. ( pismo- k. 291)

Sąd Rejonowy ustalił następujące fakty mające istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy:

Sąd Okręgowy w Lublinie III Wydział Cywilny Rodzinny wyrokiem z dnia 4 kwietnia 2018 r. w sprawie sygn. akt III C 1790/17 w punkcie III. zasądził od P. K. (2) na rzecz jego małoletniej córki N. K. alimenty w kwocie po 700 zł miesięcznie i na rzecz jego małoletniego syna P. K. (1) alimenty w kwocie po 600 zł miesięcznie, obie kwoty płatne do 12 dnia każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w razie uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat, poczynając od dnia uprawomocnienia się wyroku, do rąk matki dzieci M. K. (1).

(dowód: wyrok- k. 316 akt SO w Lublinie sygn. akt III C 1790/17)

W dacie ustalania obowiązku alimentacyjnego N. K. miała 11 lat, była uczennicą V klasy Szkoły Podstawowej w Ż.. P. K. (1) miał 5 lat, uczęszczał do Przedszkola w Ż.. Małoletnie dzieci do szkoły i przedszkola dojeżdżały autobusem. N. i P. były dziećmi zdrowymi, nie przyjmowały na stałe żadnych leków.

Matka małoletnich powodów, M. K. (1), miała 35 lat, utrzymywała się z pracy we własnym gospodarstwie rolnym o pow. 4 ha. Uprawiała maliny i truskawki oraz zboże. W utrzymaniu pomagali jej rodzice.

(dowody: odpisy skrócone aktów urodzenia małoletnich – k. 3-4, zaświadczenie Wójta Gminy Ż. – k. 114, wyjaśnienia i zeznania M. K. (2) – k. 307-308, k. 311-312 akt SO w Lublinie sygn. akt III C 1790/17,)

W dacie ostatniego ustalania obowiązku alimentacyjnego P. K. (2) miał 37 lat, zamieszkiwał w Ż. w domu po swoich rodzicach, którego był współwłaścicielem. Pracował w Zakładach (...) jako sterowniczy procesów chemicznych. Wynagrodzenie zasadnicze brutto pozwanego w drugiej połowie 2017 roku kształtowało się na poziomie około 5241,07 zł. Ponadto pozwany otrzymywał premie kwartalne, nagrody roczne, świąteczne dodatki oraz dofinansowanie do wczasów. P. K. (2) prowadził własną działalność gospodarczą w zakresie mechaniki samochodowej, którą zawiesił w toku postępowania o rozwód.

(dowody: zaświadczenie – k. 288, wyjaśnienia i zeznania P. K. (2) – k. 306-307, k. 311 akt SO w Lublinie sygn. akt III C 1790/17)

Aktualnie małoletnia N. K. ma 15 lat, kontynuuje naukę. Małoletnia jest pod kontrolą ortodonty; koszt założenia stałego aparatu ortodontycznego - łuku górnego i dolnego wyniósł 3800 zł. Matka małoletniej poniosła koszty w postaci opłaty za wykonanie wycisku ortodontycznego, pantomogramu, cephalometrii i analizy cyfrowej w łącznej kwocie 330 zł. Małoletnia uczęszcza obecnie na prywatne wizyty związane z kontrolą aparatu stałego. Koszt wizyt to kwoty od 150 zł do 300 zł. W roku 2020 małoletnia odbyła pierwszą wizytę w styczniu, na której nałożono aparata oraz 4 wizyty kontrolne: w marcu- koszt 150 zł, maju- koszt 250 zł, czerwcu- koszt 200 zł i we wrześniu- koszt 250 zł (faktury- k. 211-214), za rok 2021 przedłożone zostały natomiast faktury za wizyty kontrolne, które odbyły się w miesiącach: styczeń- koszt 200 zł, kwiecień- koszt 250 zł, maj- koszt 250 zł, lipiec- koszt 300 zł i wrzesień- koszt 300 zł (faktury- k. 204,k.210, k. 306-308). Małoletnia N. K. ma również problemy dermatologiczne, pozostaje pod kontrolą dermatologa, przy czym same wizyty są refundowane w ramach NFZ. Z uwagi jednak na nieskuteczność dotychczas stosowanych maści i kremów, których koszt wynosił ok. 20 zł miesięcznie, małoletniej zostały przepisane leki. W lutym 2021 roku koszt wykupu leków wyniósł 145,94 zł (faktura- k. 236), natomiast w kwietniu 2021 roku była to kwota 157,40zł (faktura- k. 303), w maju 2021 roku koszt związany z leczeniem dermatologicznym małoletniej wyniósł 142,64 zł (faktura- k. 305), natomiast w lipcu 2021 roku - 184,39 zł ( faktura- k. 304).

Małoletni P. K. (1) ma obecnie niespełna 10 lat, uczęszcza do Szkoły Podstawowej w Ż.. M. K. (1) opłaca mu obiady w szkole. Małoletni miał zorganizowany wypoczynek letni w formie półkolonii, którego koszt w roku 2020 wyniósł 496 zł( faktura- k. 242), natomiast w roku 2021 - 449 zł ( faktura- k. 297).

(dowód: plan leczenia- k.42, faktury potwierdzające koszt leczenia ortodontycznego- k. 43-44–, k. 204, k. 210-215, k.306-308, faktury i kopie faktur potwierdzające fakt ponoszenia przez przedstawicielkę ustawową pozostałych kosztów utrzymania małoletnich powodów- k. 14-41, k. 203, k. 208, k. 216-236, k. 242-244, k.296- 305, 310-320, zaświadczenia- k. 206-207, potwierdzenie wykonania operacji- k. 309)

Przedstawicielka ustawowa małoletnich, M. K. (1), ma aktualnie 39 lat. Pracuje stale w gospodarstwie rolnym. Jej deklarowane dochody mają kształtować się na poziomie 500 zł miesięcznie. Dodatkowo otrzymuje dopłaty z (...). W roku 2018 otrzymała kwotę 9.272,51 zł, w roku 2019 łącznie była to kwota 13.452,38 zł, natomiast łączna wysokość dopłat w roku 2020 wyniosła 13.102,84 zł. W styczniu 2021 roku otrzymała dotacje w wysokości 3.705,82 zł. Matka małoletnich poszukuje pracy, dokształca się w ramach kursów zawodowych, finansowo wpierają ją jej rodzice (zaświadczenie- k. 205, polecenia przelewu- k. 237-241)

Pozwany P. K. (2) ma ukończone 41 lat. W dalszym ciągu jest zatrudniony w Zakładach (...) w P., a także prowadzi działalność gospodarczą. Wynagrodzenie brutto pozwanego za okres 01.01.2020 roku - 31.12.2020 roku, w skład którego weszło wynagrodzenie zasadnicze wraz ze wszystkimi dodatkami, wyniosło 90.064,96 zł. Jego średnie miesięczne wynagrodzenie z tytułu umowy o pracę za okres 01.11.2020r- 31.01.2021r. wyniosło 6.663,09 zł brutto, netto - 4.890,82 zł. Natomiast wynagrodzenie brutto za okres 01.01.2021r.-30.04.2021r. w skład którego weszło wynagrodzenie zasadnicze, nagroda roczna, oraz premia wyniosło 32.239,26 zł. Za rok 2020 przychód pozwanego z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej wyniósł 980 zł. Pozwany w 2018 roku zakupił samochód marki- R. (...) z 2005 roku, poprzedni samochód wyrejestrował. P. K. (2) posiada konto w (...) Bank (...), ponadto posiadał rachunek oszczędnościowo- rozliczeniowy w A. Bank, który został w dniu 25.05.2021 roku zamknięty. (zaświadczenie- k. 181, PIT 37 za rok 2019- k. 182-183, zestawienia- k. 184-185, decyzja- k. 186, zaświadczenie o demontaży pojazdu- k. 187, umowa kupna-sprzedaży- k. 188, opina bankowa- k. 250, historia rachunku bankowego- k. 251, zestawienie rachunków- k. 252, lista transakcji – k. 253, zaświadczenie- k. 254-256, historia konta- k. 272-280)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o powołane wyżej dokumenty lub kopie dokumentów znajdujące się w aktach sprawy.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo o podwyższenie alimentów zasługuje na częściowe uwzględnienie.

Zgodnie z art. 133 § 1 k.r.o. rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania.

W myśl art. 138 k.r.o. w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego. Przez pojęcie "stosunków" w tym wypadku należy rozumieć okoliczności istotne z punktu widzenia ustawowych przesłanek obowiązku alimentacyjnego i jego zakresu (art. 133 i 135 k.r.o.). Zmiana zatem "stosunków" tak pojmowanych jest zmianą okoliczności, od których zależy istnienie i zakres obowiązku alimentacyjnego (postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 19 lipca 1974 roku, sygn. akt II Co 9/74, Lex nr 7560). Nie każda zmiana skutkuje zmianą orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego. Zmiana musi być istotna i trwała. Sąd Najwyższy wyjaśnił, że dla stwierdzenia, czy nastąpiła zmiana stosunków w rozumieniu art. 138 k.r.o. należy brać pod uwagę, czy istniejące warunki i okoliczności - na tle sytuacji ogólnej - mają charakter trwały, dotyczą okoliczności zasadniczych i wyczerpują te przesłanki, które w sposób istotny wpływają na zakres obowiązku alimentacyjnego.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy podnieść należy, że niewątpliwie od czasu zasądzenia alimentów w dotychczasowej wysokości koszty utrzymania małoletnich N. K. i P. K. (1) oraz ich usprawiedliwione potrzeby wzrosły. Sąd Rejonowy w pełni podziela stanowisko Sądu Najwyższego, wyrażone w postanowieniu z dnia 1 czerwca 1965 r., sygn. akt I CZ 135/64, zgodnie z którym sama różnica wieku dzieci spowodowana upływem czasu od daty wydania wyroku zasądzającego alimenty, co do zasady uzasadnia wzrost potrzeb związanych z uczęszczaniem do szkoły, uczestnictwem w dodatkowych odpłatnych zajęciach, rozwojem zainteresowań itp., co z kolei pociąga za sobą konieczność ponoszenia związanych z tym zwiększonych wydatków.

Należy podnieść, iż od czasu zasądzenia alimentów w dotychczasowej wysokości upłynęły 4 lata. W tym czasie niewątpliwie wzrosły usprawiedliwione potrzeby małoletnich powodów, a także w odpowiednim zakresie wzrosły koszty związane z ich zaspokajaniem. Nie ulega wątpliwości, że małoletni wymagają zwiększonych środków finansowych na pokrycie kosztów wyżywienia, środków higieny i czystości, kosmetyków, odzieży oraz przyborów szkolnych. Zbędnym jest przy tym przedstawianie szczegółowych wyliczeń dotyczących najbardziej podstawowych potrzeb życiowych powodów, gdyż oczywistym jest, że potrzebują oni wyżywienia, muszą mieć zapewnioną odzież, obuwie, środki czystości i higieny.

Należy podkreślić, że wzrost kosztów utrzymania związany jest nie tylko z ogólnym rozwojem dzieci, ale także z ogólnym wzrostem cen towarów i usług, który nastąpił zwłaszcza w ostatnim okresie czasu. Odnotowana w 2022 roku inflacja bezpośrednio wpływa na znaczne zwiększenie kosztów utrzymania małoletnich powodów.

Małoletni powodowie wymagają zwiększonych środków finansowych nie tylko na zaspokojenie ich aktualnych, najbardziej podstawowych potrzeb, ale wymagają także środków na zaspokojenie potrzeb, które nie istniały w dacie ustalania obowiązku alimentacyjnego.

W przypadku małoletniej N. K. pojawiły się nowe koszty związane z jej leczeniem ortodontycznym oraz dermatologicznym.

Należy wskazać, że strona powodowa należycie udowodniła fakt leczenia ortodontycznego i dermatologicznego małoletniej N., przedstawione faktury pozwalają jednoznacznie stwierdzić, że małoletnia N. pozostaje pod kontrolą ortodonty, a także ponosiła koszy leczenia dermatologicznego związane z wykupywaniem odpowiednich leków. Powyższe nie budzi wątpliwości, jednak w ocenie Sądu nie została należycie udowodniona wysokość ponoszonych w związku z tym kosztów. Odnosząc się do leczenia ortodontycznego należy wskazać, iż strona powodowa nie udowodniła, by małoletnia N. raz w miesiącu uczęszczała na prywatne wizyty do ortodonty. Z załączonych faktur jednoznacznie wynika, iż w roku 2020 małoletnia odbyła 4 wizyty kontrolne: w marcu- koszt 150 zł, maju- koszt 250 zł, czerwcu- koszt 200 zł i we wrześniu- koszt 250 zł ( faktury- k. 211-214) oraz jedną wizytę w styczniu 2020 roku, na której założono aparat. Natomiast za rok 2021- na dzień 22.10.2021 roku, zostały przedłożone faktury za wizyty kontrolne, które odbyły się w miesiącach: styczeń- koszt 200 zł, kwiecień- koszt 250 zł, maj- koszt 250 zł, lipiec- koszt 300 zł i wrzesień- koszt 300 zł (faktury- k. 204,k.210, k. 306-308). Powyższe jednoznacznie wskazuje, iż wbrew twierdzeniom strony powodowej, małoletnia nie uczęszcza co miesiąc na kontrolne wizyty ortodontyczne, a tym samym co miesiąc nie ponosi wydatków z tym związanych rzędu 200-250 zł. W roku 2021- do dnia 22.10.2021 roku, był to koszt 1.300 zł, co średniomiesięcznie daje kwotę 130 zł. Analogicznie należy odnieść się do kosztów związanych z leczeniem dermatologicznym. Zgodnie z twierdzeniami pozwu małoletnia N. K. miała odbywać prywatne wizyty u dermatologa raz na trzy miesiące, a ich koszt miał wynosić 120 zł. Natomiast już w piśmie procesowym z dnia 26.04.2021 roku strona powodowa podniosła, iż wizyty te są refundowane w ramach NFZ, jednakże wobec faktu, iż zalecane maści i kremy (których koszt miał kształtować się w granicach ok. 20 zł miesięcznie) nie pomagały, małoletnia musi przyjmować leki, których koszt wynosi ok. 145 zł miesięcznie. Tymczasem ze znajdujących się w aktach sprawy czterech faktur, które dokumentują fakt ponoszenia kosztów leczenia dermatologicznego małoletniej N. wynika, że w lutym 2021 roku przedstawicielka ustawowa małoletniej wykupiła leki za kwotę 145,94 zł (faktura- k. 236), jednakże kolejna złożona do akt faktura, wystawiona została dopiero w kwietniu 2021 roku na kwotę 157,40zł (faktura- k. 303). Kolejna faktura wystawiona została w maju 2021 roku, przy czym koszt związany tylko z leczeniem dermatologicznym małoletniej wyniósł 142,64 zł ( faktura- k. 305), natomiast ostatnia faktura wystawiona została w lipcu 2021 roku, przy czym koszt związany tylko z leczeniem dermatologicznym małoletniej wyniósł 184,39 zł ( faktura- k. 304). Powyższe wskazuje, że małoletnia nie ponosi comiesięcznych kosztów leczenia dermatologicznego na kwotę 145 zł. Należy również zwrócić uwagę na fakt, że faktury te zostały złożone do akt sprawy wraz z pismem z dnia 22.10.2021 roku, natomiast ostatnia faktura została wystawiona w lipcu 2021 roku. Powyższe pozwala przypuszczać, iż trwające pół roku leczenie dermatologiczne mogło przynieść oczekiwane efekty i obecnie nie ma już konieczności wykupu leków.

Nie został również udowodniony koszt wypoczynku letniego i zimowego małoletniej N., wskazywany w pozwie na kwotę 2.500 zł, jak również koszty związane z zainteresowaniami małoletniej. Podobnie w odniesieniu do kosztów związanych z wypoczynkiem letnim i zimowym, a także zainteresowaniami małoletniego P. K. (1). Według twierdzeń pozwu koszt wypoczynku letniego i zimowego małoletniego powoda miał kształtować się na poziomie 2.500 zł rocznie, nadto małoletni miał w każdy wtorek uczęszczać na basen, a także na dodatkowe zajęcia w szkole. Dodatkowo w piśmie procesowym z dnia 26.04.2021 roku (data prezentaty) strona powodowa podniosła, że małoletni został zapisany na naukę jazdy konnej. Z zebranego zaś w sprawie materiału dowodowego wynika tylko, że małoletni miał zorganizowany wypoczynek letni w formie półkolonii, jednakże jego koszt w roku 2020 wyniósł 496 zł, natomiast w roku 2021 - 449 zł. Brak jest natomiast jakichkolwiek dowodów potwierdzających stałe koszty związane z uczęszczaniem małoletniego w każdy wtorek na basen, jak również brak jest jakiegokolwiek potwierdzenia, iż małoletni uczęszcza na dodatkowe zajęcia w szkole, czy na naukę jazdy konnej. Fakt ponoszenia tych kosztów powinien być przez stronę powodową udowodniony, co nie zostało dokonane.

Mając wszystkie powyższe okoliczności na uwadze Sąd uznał, że po stronie małoletnich powodów nastąpiła trwała zmiana stosunków uzasadniająca zmianę wysokości alimentów.

W ocenie Sądu świadczenia alimentacyjne w dotychczasowej kwocie nie wystarczają obecnie na zaspokojenie usprawiedliwionych potrzeb małoletnich N. K. i P. K. (1) i w tym zakresie bez wątpienia potrzebny jest większy zakres partycypowania pozwanego w zaspokajaniu tych potrzeb.

Należy wskazać, iż zakres obowiązku alimentacyjnego wyznacza norma art. 135 § 1 k.r.o. Zakres świadczeń alimentacyjnych jest podwójnie uzależniony – z jednej strony zależy on od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego, zaś z drugiej strony – od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Współzależność między usprawiedliwionymi potrzebami uprawnionego, a zarobkowymi i majątkowymi możliwościami zobowiązanego wyraża się tym, że usprawiedliwione potrzeby uprawnionego powinny być zaspakajane w takim zakresie, w jakim pozwalają na to możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego.

Pozwany P. K. (2) obecnie, tak jak uprzednio, jest zatrudniony w Zakładach (...) w P., a także nadal prowadzi działalność gospodarczą. Jednakże w stosunku do daty rozwodu nastąpił wzrost jego wynagrodzenia za pracę. Wynagrodzenie zasadnicze brutto w drugiej połowie 2017 roku kształtowało się na poziomie około 5241,07 zł, ponadto pozwany otrzymywał premie kwartalne, nagrody roczne, świąteczne dodatki oraz dofinansowanie do wczasów. Natomiast średnie miesięczne wynagrodzenie pozwanego z tytułu umowy o pracę za okres 01.11.2020r- 31.01.2021r. wyniosło 6.663,09 zł brutto. Tym samym jego wynagrodzenie zasadnicze wzrosło o około 1.400 zł brutto. Wraz ze wzrostem wynagrodzenia zasadniczego w odpowiednim zakresie wzrosły też pozostałe otrzymywane przez pozwanego dodatki. W konsekwencji, wobec zwiększonych możliwości zarobkowych i majątkowych pozwanego należy uznać, że powinien on w większym zakresie niż dotychczas uczestniczyć w zaspokajaniu potrzeb powodów, a tym samym, jego obowiązek świadczeń alimentacyjnych powinien być ukształtowany na wyższym, niż dotychczas poziomie. Jednakże strona powodowa nie udowodniła, by aktualne usprawiedliwione potrzeby małoletniej N. K. wymagały podwyższenia alimentów do kwoty po 1.200 zł miesięcznie, a potrzeby P. K. (1) do kwoty po 850 zł miesięcznie. Biorąc pod uwagę aktualny zakres potrzeb powodów i zaistniałe w tym zakresie zmiany, w ocenie Sądu, kwoty ustalone w sentencji wyroku na rzecz małoletnich N. i P. K. (1) są kwotami odpowiednimi zarówno w stosunku do aktualnych wykazanych potrzeb powodów, jak i możliwości zarobkowych pozwanego. Należy wskazać, iż łącznie bieżąca wysokość świadczeń alimentacyjnych będzie wyższa aż o kwotę 500 zł, co w ocenie Sądu jest sumą odpowiednią zarówno do zwiększonych potrzeb powodów jak i do zwiększonych możliwości pozwanego.

Podsumowując należy uznać, iż od daty ustalenia obowiązku alimentacyjnego w dotychczasowej wysokości, po stronie małoletnich N. i P. K. (1) nastąpiła istotna zmiana stosunków, spowodowana upływem lat, związanym z tym rozwojem dzieci, wzrostem ich potrzeb, stanem zdrowia małoletniej N., jak również wzrostem cen towarów i usług, który nasilił się od stycznia 2022 roku. Powyższy znaczny wzrost cen na rynku uzasadnił w ocenie Sądu ustalenie odmiennych, wyższych kwot alimentów za okres od dnia 1 stycznia 2022 roku. W konsekwencji Sąd podwyższył alimenty na rzecz małoletniej N. K. z kwoty po 700 złotych miesięcznie do kwoty po 900 (dziewięćset) złotych miesięcznie, poczynając od dnia 8 maja 2020 roku do dnia 31 grudnia 2021 roku, a od dnia 1 stycznia 2022 roku do kwoty po 1.000 (tysiąc) złotych miesięcznie oraz na rzecz małoletniego P. K. (1) z kwoty po 600 złotych miesięcznie do kwoty po 700 (siedemset) złotych miesięcznie, poczynając od dnia 8 maja 2020 roku do dnia 31 grudnia 2021 roku, a od dnia 1 stycznia 2022 roku do kwoty po 800 (osiemset) złotych miesięcznie.

Z tych względów, na podstawie art.138 k.r.o. w związku z art. 135 § 1 k.r.o. Sąd Rejonowy orzekł, jak w punkcie 1 i 2 wyroku.

Konsekwencją zaś powyższego było oddalenie powództwa o podwyższenie alimentów w pozostałej części ( pkt 3 sentencji wyroku).

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE