Formularz UK 1

Sygnatura akt

XII K 21/22

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

K. K. (1)

W dniu 26 listopada 2021 r. dokonał przewozu metodą wewnątrzustrojową z terytorium Gujany Francuskiej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej – Lotnisko (...) przy ul. (...) w W., wbrew przepisom ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. z 2020 r., poz. 2050 t.j.) znaczniej ilości środka odurzającego grupy I-N wymienionego w załączniku do Rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 17 sierpnia 2018 r. w sprawie wykazu substancji psychotropowych, środków odurzających oraz nowych substancji psychoaktywnych (Dz. U. z 2021 r., poz. 406 t.j.) w postaci kokainy w ilości 1251,72 gramów brutto, znajdujących się w owalnych pakunkach w łącznej ilości 85 sztuk, co stanowi przestępstwo z art. 55 ust. 3 w zw. z art. 55 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. Z 2020 r., poz. 2050 t.j.)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

K. K. (1), obywatel Nigerii, w dniu 26 listopada 2021 roku przyleciał samolotem rejsowym z C. w Gujanie Francuskiej przez P. do W. (nr lotu (...)). W (...) im. (...) około godziny 16:55 został wytypowany do kontroli przez funkcjonariuszy Działu Granicznego Realizacji (...) Urzędu Celno-Skarbowego w W.. Poinformował ich, że podróżował w celach turystycznych. Z uwagi na fakt, iż K. K. (1) zachowywał się w nerwowy sposób, jak również przemieszczał się z kierunku o podwyższonym ryzyku przemytu narkotyków, funkcjonariusze podjęli decyzję o poddaniu go szczegółowej kontroli. W toku tej czynności ujawniono w bagażu podręcznym pasażera, w butach sportowych marki A., 42 sztuki owalnych kapsułek o wadze 617,70 gramów brutto zawierających kokainę. K. K. (1) został zatrzymany z uwagi na podejrzenie, iż przewoził również środek odurzający metodą wewnątrzustrojową.

Protokół przeszukania osoby, odzieży i podręcznego bagażu

t. I k. 3-5

Protokół oględzin bagażu podróżnego

t. I k. 16

Protokół użycia narkotestu

t. I k. 6

Kserokopie paszportu i karty pobytu

t. I k. 53-55

Częściowo wyjaśnienia oskarżonego

t. I k. 73-75v, 84-86 t. III k. 384-386, 443

Zeznania świadka M. K.

t. I k. 56-57

Kserokopie zatrzymanych przedmiotów

t. I k. 27-39

Dokumentacja fotograficzna

t. I k. 40-47

Sprawozdanie z badań

t. I k. 59-60

Protokół pobrania próbek

t. I k. 49-51

Protokoły zatrzymania rzeczy

t. I k. 10-12, 13-15

Protokół zatrzymania osoby

t. I k. 7-9

K. K. (1), początkowo na terenie (...) im. (...) w miejscu kontroli celnej, a następnie po przewiezieniu do Uniwersyteckiego Centrum (...) przy ul. (...) w W., w następujących dniach wydalał podane niżej liczby kapsułek:

- 26 listopada 2021 roku ok. godz. 17:30 – 15 kapsułek, ok. 18:15 – 6 kapsułek (łącznie 21 kapsułek o łącznej wadze 306,39 g brutto;

- 27 listopada 2021 roku rano – 9 kapsułek o wadze 131,81 g brutto;

- 27 listopada 2021 roku ok. godz. 13:30 – 10 kapsułek o wadze 149,54 g brutto;

- 27 listopada 2021 roku ok. godz. 14:00 – 2 kapsułki o wadze 29,55 g brutto;

- 28 listopada 2021 roku – 1 kapsułka o wadze 14,73 g brutto.

Łącznie zabezpieczono od K. K. środek odurzający zaliczany do grupy I-N w postaci kokainy w ilości odpowiadającej około 5.373 – 10.745 porcjom tego typu substancji przy przyjęciu, że jedna porcja konsumpcyjna mająca posłużyć do odurzenia stanowi od 100 do 200 mg.

Protokół zatrzymania rzeczy

t. I k. 101-103

Dokumentacja medyczna ze szpitala przy ul. (...) w W.

t. I k. 91-100, 107-109

Protokoły pobrania próbek

t. I k. 49-51, 105

Opinia biegłego z zakresu badań chemicznych

t. II k. 211-217

K. K. (1) został zbadany przez biegłych lekarzy psychiatrów, którzy stwierdzili, że nie przejawia on objawów choroby psychicznej, upośledzenia umysłowego, ani innych zakłóceń czynności psychicznych znoszących lub w znacznym stopniu ograniczających możliwość rozpoznania znaczenia zarzuconego mu czynu lub pokierowania swoim postępowaniem.

Opinia sądowa psychiatryczno-psychologiczna

t. I k. 147-154

K. K. (1) był w przeszłości karany

Informacje o osobie z KRK

t. I k. 175-176

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1.

Wyjaśnienia oskarżonego K. K. t. I k. 73-75v, 84-86 t. III k. 384-386, 443)

Sąd uznał wyjaśnienia oskarżonego za wiarygodne w części, w której znajdują potwierdzenie w zgromadzonym materiale dowodowym, tj. odnośnie faktu wprowadzenia do organizmu kapsułek zawierających środek odurzający w postaci kokainy oraz umieszczeniu ich części w bagażu podróżnym, przebiegu czynności na lotnisku w W., jak również okoliczności związanych z wydalaniem pakunków zawierających środek odurzający. W tym zakresie stanowią one spójną, szczegółową i logiczną relację, korespondującą z innymi dowodami.

1.1.1.

Zeznania świadka M. K. (t. I k. 56-57)

Świadek jest funkcjonariuszem służby celno-skarbowej i zeznawał odnośnie podejmowanych wobec oskarżonego czynności oraz o rezultacie tych czynności w postaci ujawnienia zawartości bagażu oskarżonego. Zeznania były spójne, logiczne, znajdowały potwierdzenie w pozostałym zgromadzonym materiale dowodowym i zostały uznane przez sąd za wiarygodne.

1.1.1.

Protokół użycia narkotestu (t. I k. 6) i sprawozdanie z badań (t. I k. 59-61)

Dokumenty te zostały sporządzone przez podmioty uprawnione, w sposób prawidłowy i rzetelny dokumentując przeprowadzane czynności. Ich przebieg odbył się zgodnie z wymaganymi procedurami. Czynności pozwoliły na wstępne ustalenie zawartości środków odurzających i substancji psychotropowych w badanych próbkach.

1.1.1.

Protokoły przeszukania, oględzin, zatrzymania rzeczy i osoby (k. 7-9, 16, 101-103, )

Dokumenty te zostały sporządzone przez podmioty uprawnione, w sposób prawidłowy i rzetelny dokumentując przeprowadzane czynności, wobec czego nie budzą żadnych zastrzeżeń co do swej wiarygodności. Zarówno ich treść, jak i przebieg czynności nie były kwestionowane przez strony. Udokumentowane tymi protokołami czynności pozwoliły na ujawnienie środków odurzających, jak również sposób, w jaki zostały przetransportowane.

1.1.1.

Opinia biegłego z zakresy badań chemicznych (t. II k. 211-217, t. IV k. 442v)

Dowód ten został sporządzony przez uprawnioną do tego osobę posiadającą kwalifikacje do przeprowadzenia przedmiotowych badań. Opinia była spójna, logiczna, w sposób pełny odpowiadała na postawione pytania i nie zawierała sprzeczności, przez co brak było podstaw do podważania jej wiarygodności. Na ich podstawie potwierdzono, iż przedmiotem czynu był środek odurzający w postaci kokainy oraz oszacowano liczbę porcji, którym odpowiadała zabezpieczona ilość.

1.1.1.

Opinia sądowa psychiatryczno-psychologiczna K. K. (1) (t. I k.147-154)

Opinia jest jasna, spójna, logiczna i pozbawiona wewnętrznych sprzeczności. Biegli, posiadający odpowiednie kwalifikacje oraz doświadczenie, w sposób wyczerpujący udzielili informacji odnośnie zdrowia psychicznego oskarżonego, jak również jego stanu psychicznego w chwili popełnienia czynu.

1.1.1.

Dokumentacja medyczna (91-100, 107-109)

Na jej podstawie poczyniono ustalenia odnośnie stanu zdrowia oskarżonego oraz przeprowadzonych badań z jego udziałem. Dowody te pozyskane zostały zgodnie z obowiązującymi przepisami, wydane przez uprawnione do tego jednostki medyczne oraz wykwalifikowane osoby, a ponadto, nie zawierają sprzeczności, przez co brak było podstaw do podważania ich wiarygodności.

1.1.1.

Informacje o osobie z Krajowego Rejestru Karnego (t. I k. 175-176)

Na podstawie tego dowodu ustalono, że oskarżony był karany. Dowód pozyskany został zgodnie z obowiązującymi przepisami, wydany przez uprawniony do tego organ oraz nie zawiera sprzeczności.

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.1.1.

Wyjaśnienia oskarżonego K. K. (t. I k. 73-75v, 84-86 t. III k. 384-386, 443)

Wyjaśnienia oskarżonego zostały uznane za niewiarygodne w zakresie motywów działania oskarżonego, tj. gróźb kierowanych pod adresem rodziny oskarżonego, które miały go postawić w przymusowej sytuacji i skłonić do przemytu narkotyków. Wersja przedstawiona przez oskarżonego nie znalazła potwierdzenia w pozostałym materiale dowodowym, w tym w samych wyjaśnieniach oskarżonego. Wskazał on bowiem, iż chciał zakończyć proceder, w którym wziął udział i zostać zatrzymanym przez służby celne. Nie uczynił tego jednak, mimo wielu możliwości podczas całej podróży, jak również po jej zakończeniu. Postawa oskarżonego podczas całego zdarzenia nie wskazała, aby zainteresowany on był zakończeniem procederu w sposób, o którym wyjaśniał, natomiast wolą jego było zrealizowanie planu zakładającego skuteczne, niewykryte przez funkcjonariuszy przywiezienie kokainy i dostarczenie jej do odbiorcy.

1.1.1.

Protokół przeszukania mieszkania (t. I k. 17-18)

Brak jest zastrzeżeń do prawidłowości przeprowadzonej czynności, jednakże w jej toku nie ujawniono przedmiotów istotnych z punktu widzenia niniejszego postępowania karnego.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

K. K. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Będące przedmiotem rozpoznania sądu działanie K. K. uznano za wyczerpujące dyspozycję przestępstwa nielegalnego obrotu międzynarodowego środków odurzających i zakwalifikowano je z art. 55 ust. 3 w zw. z art. 55 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii /Dz.U.2020 poz. 2050 – t.j./.

Dla przyjęcia realizacji znamion tego przestępstwa wystarczy, że działania sprawcy sprowadziły się chociażby do jednego z pięciu wymienionych w treści przepisu zachowania, tj. przywozu, wywozu, przewozu, wewnątrzwspólnotowego nabycia lub wewnątrzwspólnotowej dostawy – środków odurzających substancji psychotropowych, nowych substancji psychoaktywnych bądź słomy makowej. Mając na uwadze treść art. 4 pkt 21 Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii stwierdzić należy, że oskarżony, dokonał czynności polegającej na przywozie środka odurzającego, wprowadzając go do swojego organizmu, jak również umieszczając w bagażu, a następnie odbywając lot z Gujany Francuskiej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, co pozwala na uznanie tego zachowania jako przestępstwa penalizowanego na podstawie art. 55. Sąd miał przy tym na uwadze, iż Gujana Francuska stanowi terytorium zależne od Republiki Francuskiej o statusie departamentu zamorskiego, jednakże nie znajduje się w obszarze celnym Unii Europejskiej. Wobec powyższego zachowania oskarżonego nie można uznać za wewnątrzwspólnotowe nabycie środka odurzającego, lecz na jego wprowadzenie na obszar celny Unii Europejskiej. Natomiast za przyjęciem, iż oskarżony postępował wbrew przepisom ustawy, przemawia fakt, iż zgodnie z treścią art. 37 ustawy wszelkich czynności w ramach obrotu międzynarodowego i wspólnotowego środkami odurzającymi, substancjami psychotropowymi oraz słomą makową mogą dokonywać jedynie przedsiębiorcy posiadający pozwolenie Głównego Inspektora Farmaceutycznego, wydane na podstawie art. 35 ust. 1 i 2 lub art. 40 ust. 1 i 2 ustawy. Stwierdzić należy, iż wymagane ustawowo pozwolenie nie zostało wydane oskarżonemu, który nie jest żadnym z podmiotów wskazanych w treści art. 37 ustawy.

Sąd uznał, iż zachowanie przypisane oskarżonemu w punkcie 1 sentencji wyroku należało zakwalifikować z art. 55 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, albowiem dotyczyło ono znacznej ilości środka odurzającego Brak jest ustawowego określenia konkretnych ilości narkotyku, będącego przedmiotem czynności wykonawczej omawianego przestępstwa, które pozwalałyby na zdefiniowanie jej jako „znacznej” i z tego względu jest to znamię ocenne. Poddając analizie zachowanie oskarżonego, sąd posiłkował się zatem stanowiskiem ukształtowanym przez judykaturę, między innymi w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 1 marca 2006 roku, w którym stwierdzono, że miarą „znaczności” może być stosunek ilości określonych środków do potrzeb jednego człowieka uzależnionego od tych środków. Na podstawie tego założenia wskazano, że za znaczną ilość środków będących przedmiotem przestępstwa, należy uznać taką ilość, która mogłaby zaspokoić tego rodzaju potrzeby co najmniej kilkudziesięciu uzależnionych / por. wyr. SN z dn. 1.03.2006 r., II KK 47/05, OSNKW 2006, z. 6, poz. 57/. Przenosząc zatem powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy, sąd przypisując oskarżonemu czyn wyczerpujący znamiona z art. 55 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii uwzględnił wagę zabezpieczonej kokainy, tj. 1.251,72 gramów brutto oraz treść opinii biegłego, z której wynika, że ilość ta odpowiadała około 5.373 – 10.745 porcjom tego typu substancji przy przyjęciu, że jedna porcja konsumpcyjna mająca posłużyć do odurzenia stanowi od 100 do 200 mg. Oskarżony dopuścił się czynu, którego przedmiotem była więc znaczna ilość narkotyku.

Podkreślenia wymaga, iż ustawa nie konkretyzuje czynności wykonawczych, których podjęcie się przez sprawcę pozwala na przypisanie mu popełnienia przestępstwa udziału w obrocie narkotykami, z uwagi na mnogość i kazuistyczny charakter zbioru takich zachowań. Uznaje się zatem za realizację znamion omawianego przestępstwa wszelkiego rodzaju działania, które obliczone są na wprowadzenie narkotyku na rynek, handel nim, dalsze przekazanie / por. wyr. SA w Lublinie z dnia 15 lipca 2016 roku, sygn. II AKa 151/16, Legalis/. Z tego względu sąd uznał, iż oskarżony K. K. (1) wprowadzając do swojego organizmu specjalnie przygotowane kapsułki zawierające środek odurzający w postaci kokainy oraz organizując i realizując podróż lotniczą do W., wypełnił znamiona omawianego przestępstwa.

☐

1.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawne j

☐

3.2.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.3.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.4.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

K. K. (1)

1.

1.

Na podstawie art. 55 ust. 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii wymierzono karę 3 lat pozbawienia wolności oraz na podstawie art. 33 § 1, 2 i 2 k.k. wymierzono karę 300 stawek dziennych grzywny, ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 20 złotych.

Przy jej wymiarze sąd uwzględnił granice ustawowego zagrożenia oraz ogólne zasady wymiaru kary, których podstawą jest swobodne uznanie sędziowskie oraz dyrektywy wymiaru kary wskazane w art. 53 § 1 k.k. Baczył, by kara była współmierna do stopnia winy i do stopnia społecznej szkodliwości czynu, a także by spełniała cele zapobiegawcze i wychowawczo oddziaływała na sprawcę przestępstwa (prewencja indywidualna) oraz całe społeczeństwo (prewencja ogólna).

Sąd brał pod uwagę również okoliczności wymienione w art. 53 § 2 k.k. motywację i sposób zachowania się sprawcy, rodzaj i rozmiar ujemnych następstw przestępstw, właściwości i warunki osobiste sprawcy, sposób życia przed popełnieniem przestępstw i jego zachowanie się po popełnieniu czynów zabronionych, a zwłaszcza staranie się o naprawienie szkody lub zadośćuczynienie w innej formie społecznemu poczuciu sprawiedliwości.

Sąd uznał za okoliczność obciążającą rozmiar działalności przestępczej, w której udział wziął oskarżony dopuszczając się przypisanego zachowania, które stanowiło realizację z góry ustalonego planu, wymagającego wcześniejszych przygotowań. Uwagę zwraca przemyślany i metodycznie zorganizowany sposób działania, w ramach którego oskarżony podjął świadomą decyzję o wprowadzeniu narkotyków do swojego organizmu, mając na celu uniemożliwienie ich ujawnienia. Istotną okolicznością przy wymiarze kary za ten czyn stanowiła ilość środka odurzającego, który był przedmiotem przestępstwa, co wskazało na konieczność zakwalifikowania tego czynu z ustępu 3 omawianego artykułu, tj. zbrodni, zagrożonej karą pozbawienia wolności od lat 3.

Sąd określił wymiar kary pozbawienia wolności w dolnej granicy ustawowego zagrożenia. Uwzględniając fakt, iż oskarżony przyznał się do winy, złożył obszerne wyjaśnienia i wyraził wolę dobrowolnego poddania się karze, a ponadto, przed zatrzymaniem aktywnie udzielał się społecznie, okoliczności te wpłynęły na orzeczenie kary pozbawienia wolności w najniższym możliwym wymiarze zgodnie z treścią art. 55 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii. Sąd nie dostrzegł żadnych okoliczności przemawiających za obniżeniem orzeczonej kary przy zastosowaniu instytucji nadzwyczajnego złagodzenia kary. Również sam oskarżony na żadnym etapie postępowania nie przedstawił argumentów, które sąd ewentualnie mógłby wziąć pod uwagę, rozważając możliwość zastosowania przepisu art. 60 § 2 k.k.. Sąd zważając przedstawiony argument o znalezieniu się przez oskarżonego w przymusowym położeniu, uznał, że postawa oskarżonego wskazuje, iż chciał zrealizować swój zamiar, albowiem mimo kilku możliwości zgłoszenia swojej sytuacji służbom celnym, nie uczynił tego. Nie podjął zatem żadnej próby przerwania biegu zdarzeń. Natomiast fakt ujawnienia przy nim środka odurzającego wynikł z losowego wytypowania K. K. do kontroli, nie zaś ze świadomej jego decyzji o zgłoszeniu się do niej.

Obok kary pozbawienia wolności sąd orzekł również karę 300 stawek dziennych grzywny ustalając wysokość stawki dziennej na kwotę 20 złotych. Ustalając stawkę dzienną, poza okolicznościami wskazanymi powyżej, zgodnie z treścią art. 33 § 3 k.k., sąd miał na uwadze dochody oskarżonego, jego warunki osobiste, rodzinne, stosunki majątkowe i możliwości zarobkowe.

K. K. (1)

3.

1.

Na podstawie art. 70 ust. 4 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii / Dz.U. 2019.852 ze zm./ orzeczono od oskarżonego nawiązkę na cele zapobiegania i zwalczania narkomanii na rzecz Stowarzyszenia (...) ul. (...), (...)-(...) W. w kwocie po 3.000 złotych. Decydując o wysokości nawiązki sąd brał pod uwagę ogólne zasady wymiaru kary, w szczególności ilość substancji psychotropowej stanowiącej przedmiot przestępstwa oraz wysoką społeczną szkodliwość czynu.

K. K. (1)

4.

1.

Na podstawie art. 70 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii / Dz.U. 2019.852- tekst jedn. ze zm./ orzeczono wobec oskarżonego przepadek dowodów rzeczowych opisanych w wykazie dowodów rzeczowych na k. 52 pod pozycjami od 3 do 5 oraz w wykazie dowodów rzeczowych na k. 226 pod pozycją 1. Przedmioty te stanowiły odpowiednio: przedmioty przeznaczone do popełnienia przestępstwa środek odurzający zabezpieczony w toku czynności w ramach niniejszego postępowania, stanowiący przedmiot przestępstwa.

5.  1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

K. K. (1)

2.

1.

Na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej łącznej kary pozbawienia wolności zaliczono oskarżonemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 26 listopada 2021 roku, godz. 17:35 do dnia 16 maja 2022 roku.

6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 5 i art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych / Dz.U. 1983.49.223 ze zm./ zasądzono od oskarżonego kwotę 1.600 złotych tytułem opłaty, zaś na podstawie art. 627 k.p.k. obciążono go częściowo kosztami postępowania w kwocie 7.000 złotych, w pozostałym zakresie przejmując je na rachunek Skarbu Państwa. Na zasądzoną od oskarżonego kwotę składają się wydatki poniesione w postępowaniu przygotowawczym, opłaty za uzyskanie informacji z KRK, wynagrodzenie dla biegłych za sporządzenie opinii na potrzeby niniejszego postępowania, ryczałt za doręczenia.

6.  1Podpis