Sygn. akt I C 105/19
Dnia 23 lipca 2019 roku
Sąd Rejonowy Lublin - Zachód w Lublinie I Wydział Cywilny w składzie:
Przewodniczący Sędzia (del.) Maciej Ociesa
po rozpoznaniu w dniu 23 lipca 2019 roku w Lublinie
na posiedzeniu niejawnym
sprawy z powództwa J. C.
przeciwko M. Z.
z udziałem Gminy L.
o opróżnienie lokalu mieszkalnego
postanawia
umorzyć postępowanie w sprawie.
Pismem z dnia 16 kwietnia 2019 r. pełnomocnik powoda cofnął w całości pozew wniesiony przeciwko M. Z. i wniósł o umorzenie postępowania w sprawie. Do pozwanego oraz pełnomocnika Gminy L., występującego w charakterze interwenienta ubocznego, skierowane zostało pismo wzywające do wypowiedzenia się w kwestii wyrażenia zgody na cofnięcie pozwu i czy w związku z cofnięciem pozwu wnoszą oni o przyznanie kosztów procesu – w terminie 2 tygodni pod rygorem uznania, że wyrażają oni zgodę i wygaśnięcia roszczenia o koszty. Zarówno pozwany, jak i pełnomocnik Gminy L. nie zajęli stanowiska w tej kwestii w wyznaczonym przez Sąd terminie.
Sąd ustalił i zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 355 § 1 k.p.c. sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, jeżeli powód cofnął ze skutkiem prawnym pozew lub jeżeli wydanie wyroku stało się z innych przyczyn zbędne lub niedopuszczalne.
Jak stanowi art. 203 § 1 k.p.c. pozew może być cofnięty bez zezwolenia pozwanego, aż do rozpoczęcia rozprawy, a jeżeli z cofnięciem połączone jest zrzeczenie się roszczenia – aż do wydania wyroku.
Cofnięcie pozwu jest cofnięciem wniosku o udzielenie ochrony prawnej roszczeniu procesowemu. Jest wyrazem prawa powoda do dysponowania przedmiotem procesu oraz przejawem odwołalności czynności procesowych. Jeżeli pozew zostanie skutecznie cofnięty, udzielenie ochrony prawnej w postaci wydania wyroku staje się bezprzedmiotowe i niedopuszczalne, a w takim wypadku sąd wyda postanowienie o umorzeniu postępowania (postanowienie Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 20 listopada 2014 r., I ACz 1665/14, LEX nr 1962490).
Z regulacji zawartej w art. 203 § 1 k.p.c. wynika, iż cofnięcie powództwa jest dopuszczalne bez zgody pozwanego aż do rozpoczęcia rozprawy. W niniejszej sprawie rozprawa się odbyła, zatem zgoda pozwanego na cofnięcie pozwu w myśl art. 203 § 1 k.p.c. była wymagana. W wypadku cofnięcia pozwu poza rozprawą, niezłożenie przez pozwanego oświadczenia dotyczącego tej czynności procesowej powoda w terminie dwutygodniowym uważa się za wyrażenie przez niego zgody. Pozwany we wskazanym terminie nie zajął stanowiska w sprawie, w związku z czym przyjęto to za wyrażenie zgody.
Sąd nie znalazł podstaw do zastosowania art. 203 § 4 k.p.c., gdyż nie zachodzi sprzeczność powyższej czynności procesowej strony powodowej z prawem lub zasadami współżycia społecznego, jak też nie zmierza ona do obejścia prawa.
Mając powyższe na uwadze, Sąd stosownie do treści art. 355 § 1 i 2 k.p.c. w zw. z art. 203 § 1 k.p.c. orzekł jak w postanowieniu.
odpis postanowienia doręczyć pełnomocnikowi powoda oraz pełnomocnikowi interwenienta ubocznego bez pouczenia, pozwanemu z pouczeniem o dopuszczalności, sposobie i terminie wniesienia zażalenia.