UZASADNIENIE

A. S. (1) został oskarżony o to, że :

w okresie od 28 grudnia 2017 r. do 6 lutego 2018 r. w P. działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru będąc uprawnionym do reprezentowania spółki (...) Sp. z o.o., będącej beneficjentem Programu Operacyjnego (...) projekt nr (...) pod nazwą „(...)” dokonał przywłaszczenia pieniędzy w kwocie 732.489,67 zł poprzez dokonanie przelewów bankowych z rachunku bankowego o numerze (...) - wyodrębnionego na potrzeby projektu zgodnie z umową o dofinansowanie z dnia 28 grudnia 2016 r. na rachunek bankowy o numerze (...) należący do spółki (...) Sp. z o.o. w łącznej kwocie 1.117.790,00 zł w ten sposób, że:

- w dniu 28 grudnia 2017 r. dokonał dwóch przelewów bankowych w kwotach 210.000 zł i 800.000 zł (łącznie 1.010.000,00 zł),

- w dniu 10 stycznia 2018 r. dokonał dwóch przelewów bankowych w kwotach 2700 zł i 5600 zł (łącznie 8.300 zł),

- w dniu 11 stycznia 2018 r. dokonał przelewu bankowego w kwocie 6.000 zł,

- w dniu 1 lutego 2018 r. dokonał przelewu bankowego w kwocie 11.100 zł,

- w dniu 5 lutego 2018 r. dokonał przelewu bankowego w kwocie 57.300 zł,

- w dniu 6 lutego 2018 r. dokonał przelewu bankowego w kwocie 25.090 zł

czym działał na szkodę (...) Wojewódzkiego Urzędu Pracy,

tj. o przestępstwo z art. 284 § l k.k. w zw. z art. 294§1 kk w zw. z art. 12 kk

Sąd Okręgowy we Wrocławiu wyrokiem z dnia 27 września 2021 r., sygn.. akt: III K 280/19:

I. uznał oskarżonego A. S. (1) za winnego tego, że w okresie od 28 grudnia 2017 r. do 6 lutego 2018 r. w P. działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru będąc uprawnionym do reprezentowania spółki (...) Sp. z o.o., będącej beneficjentem Programu (...) projekt nr (...) pod nazwą „(...)” dokonał przywłaszczenia pieniędzy w kwocie 732.489,67 zł poprzez dokonanie przelewów bankowych z rachunku bankowego o numerze (...) - wyodrębnionego na potrzeby projektu zgodnie z umową o dofinansowanie z dnia 28 grudnia 2016 r. na rachunek bankowy o numerze (...) należący do spółki (...) Sp. z o.o. z tytułu kosztów pośrednich w łącznej kwocie 1.117.790,00 w ten sposób, że:

- w dniu 28 grudnia 2017 r. dokonał dwóch przelewów bankowych w kwotach 210.000 zł i 800.000 zł (łącznie 1.010.000,00 zł),

- w dniu 10 stycznia 2018 r. dokonał dwóch przelewów bankowych w kwotach 2700 zł i 5600 zł (łącznie 8.300 zł),

- w dniu 11 stycznia 2018 r. dokonał przelewu bankowego w kwocie 6.000 zł,

- w dniu 1 lutego 2018 r. dokonał przelewu bankowego w kwocie 11.100 zł,

- w dniu 5 lutego 2018 r. dokonał przelewu bankowego w kwocie 57.300 zł,

- w dniu 6 lutego 2018 r. dokonał przelewu bankowego w kwocie 25.090 zł

czym działał na szkodę (...) Wojewódzkiego Urzędu Pracy, to jest przestępstwa z art. 284§1 kk w zw. z art. 294§1 kk w zw. z art. 12 kk przy zastosowaniu art. 4§1 kk i za to na podstawie art. 294§1 kk w zw. z art. 284 § 1 kk w zw. z art. 12 kk wymierzył mu karę jednego roku pozbawienia wolności,

II. na podstawie art. 627 kpk zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w łącznej kwocie 250 (dwieście pięćdziesiąt) złotych , w tym wymierzył mu opłatę w kwocie 180 (sto osiemdziesiąt) zł.

Apelację od tego wyroku wniósł obrońca oskarżonego, zarzucając:

1) naruszenie przepisów postępowania, tj. art. 410 k.p.k. i art. 2 § 2 k.p.k. w zw. z art. 7 k.p.k., poprzez oparcie poczynionych przez sąd pierwszej instancji ustaleń na dowolnie wybranej części materiału dowodowego, przy wybiórczym potraktowaniu zebranych dowodów i oparcie wyroku nie na podstawie całokształtu okoliczności sprawy, a jedynie na wybranych fragmentach ustalonego stanu faktycznego i to w sposób sprzeczny z obowiązkiem dochodzenia prawdy, albowiem niespełniający wymogu rozważenia wszystkich dowodów w ich całokształcie i we wzajemnym powiązaniu, tak na korzyść, jak i niekorzyść oskarżonego oraz dokonaniu oceny dowodów z naruszeniem zasad prawidłowego rozumowania, wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego, przy jednoczesnym naruszeniu zasady obiektywizmu, co skutkowało naruszeniem zasady swobodnej oceny dowodów i poczynieniem błędnych ustaleń faktycznych polegający na przyjęciu, iż:

a) (brak zamiaru) po stronie oskarżonego A. S. od 28 grudnia 2017 r. do dnia 6 lutego 2018 r. występował zamiar bezpośredni kierunkowy, tj. że oskarżony chciał, aby zostały przelane na rachunek bankowy kierowanej przez niego spółki (...) sp. z o.o. środki pieniężne, nie będące własnością tego podmiotu, a znajdujące się na rachunku o numerze (...) – wyodrębnionym na potrzeby projektu zgodnie z umowa o dofinansowanie z dnia 28 grudnia 2016 r. zawartą pomiędzy opisana wyżej Spółka (...) sp. z o.o. a Wojewódzkim (...) – Urzędem Pracy umowę o realizację projektu od nazwą (...) o numerze (...), realizowanego w ramach działania Programu (...), podczas gdy brak dowodów potwierdzających te okoliczności, a przewód sądowy dostarczył szereg dowodów przeciwnych, a opisane wyżej uchybienie miało wpływ na treść zaskarżonego wyroku, albowiem jego następstwem było poczynienie przez Sąd I instancji błędnych ustaleń faktycznych stanowiących podstawę zaskarżonego rozstrzygnięcia;

b) (brak realizacji przez oskarżonego znamienia czasownikowego – przywłaszczania mienia) oskarżony A. S. w jakikolwiek sposób nie uczestniczył w czynnościach składających się na przywłaszczenie środków pieniężnych powierzonych spółce (...) sp. z o.o., a w szczególności przeprowadzone dowody potwierdziły, iż oskarżony nie realizował osobiście, a także nie polecał komukolwiek, aby zostały dokonane czynności składające się na „dokonanie przelewów” pomiędzy rachunkami głównym i pomocniczym spółki (...) sp. z o.o., co skutkowało poczynieniem błędnych ustaleń faktycznych polegających na przyjęciu, iż to właśnie oskarżony dokonał przelewów objętych przypisanym mu czynem, podczas gdy ze zgromadzonego materiału dowodowego wynika niezbicie, iż:

- oskarżony A. S. nie miał dostępu do systemu informatycznego za pośrednictwem którego były składane zlecenia przelewów przez pracowników (...) sp. z o.o.;

- zlecenia przelewów pomiędzy rachunkiem pomocniczym a głównym rachunkiem spółki (...), zostały zrealizowane przez nieustaloną osobę pracująca w dziale księgowości tej spółki;

- zlecenia przelewów pomiędzy rachunkiem pomocniczym a głównym rachunkiem spółki (...) nie zostały zaakceptowane przez oskarżonego poprzez wprowadzenie do systemu informatycznego banku prowadzącego oba te rachunki sms-kodów.

2) naruszenie przepisów postępowania, które mogło mieć wpływ na treść zaskarżonego wyroku, a mianowicie art. 5 § 2 k.p.k., polegające na tym, że Sąd I instancji nie dające się usunąć wątpliwości co do tego kto i w jakim dokonał przelewów pomiędzy rachunkiem pomocniczym a głównym rachunkiem spółki (...), rozstrzygnął na niekorzyść oskarżonego przyjmując, iż zrobił to oskarżony, podczas gdy mogły to zrobić inne osoby, które dopuściły się przestępstwa przywłaszczenia środków pieniężnych na szkodę spółki (...) sp. z o.o.

Podnosząc powyższe zarzuty, apelujący wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku i uniewinnienie oskarżonego A. S. (1) od zarzucanych mu czynów.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje.

Apelacja zasługiwała na uwzględnienie chociaż, nie z powodów w niej podniesionych. Z uwagi na to, że wniosek o uzasadnienie wyroku złożył wyłącznie pełnomocnik oskarżyciela posiłkowego, nie dostrzega Sąd Apelacyjny konieczności szczegółowego odniesienia się do uchybień podniesionych w środku odwoławczym złożonym przez obrońcę oskarżonego. Dość powiedzieć, że zarzuty apelującego kwestionujące odpowiedzialność karną za przestępstwo przywłaszczenia okazały się chybione. Ustalenia faktyczne poczynione przez Sąd Okręgowy oraz dokonana przezeń ocena prawna zachowania oskarżonego są prawidłowe. Nie budzi wątpliwości, że oskarżony, wbrew warunkom umowy o dofinansowanie, rozporządził pieniędzmi, które nie stanowiły własności zarządzanej przez niego spółki. Pieniędzy tych dotychczas nie zwrócił na rachunek celowy, na którym pierwotnie środki te się znajdowały, co jednoznacznie świadczy o zamiarze przywłaszczenia. Twierdzenia apelującego, że to pracownicy oskarżonego, bez jego wiedzy i zgody dokonali wypłaty, nie mają uzasadnienia w treści przeprowadzonych dowodów, w szczególności w korespondencji jaką prowadził oskarżony z (...) Wojewódzkim Urzędem Pracy zawartej w tomie I akt sprawy. Skazanie za kwalifikowaną postać przywłaszczenia jest zatem prawidłowe.

Apelacja co do winy obligowała Sąd Apelacyjny do kontroli zaskarżonego orzeczenia także w zakresie orzeczonej kary, acz w tej materii zarzutów nie podniesiono. Oskarżony nie był karany na karę pozbawienia wolności w dacie przypisanego mu czynu. Dopuścił się go w związku z zarządzaniem spółką kapitałową realizującą zadania dofinansowywane ze środków publicznych. Takiej działalności aktualnie już nie prowadzi. Oskarżony ma rodzinę, pracuje, prowadzi ustabilizowany tryb życia. Na rozprawie odwoławczej apelujący obrońca wskazał na realne możliwości naprawienia szkody wyrządzonej przez oskarżonego i zadeklarował w jego imieniu, że takową szkodę naprawi. W tym stanie rzeczy Sąd Apelacyjny uznał, że spełnione zostały przesłanki do warunkowego zawieszenia wykonania wymierzonej oskarżonemu kary pozbawienia wolności z jednoczesnym środkiem probacyjnym w postaci obowiązku naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem. Termin realizacji tego obowiązku jest znacznie krótszy niż okres próby. Jeśli oskarżony nałożonego obowiązku nie wykona, możliwe jest zarządzenie wykonania kary pozbawienia wolności. Takie orzeczenie uwzględnia prawnie chroniony interes pokrzywdzonego (art. 2 § 1 pkt. 3 k.p.k. ), respektując jednocześnie dyrektywy wskazane w art. 53 § 1 k.k.

Orzeczenie o kosztach sądowych postępowania odwoławczego oparte zostało o przepis art. 636 § 1 kpk.

SSA Andrzej Kot

SSA Piotr Kaczmarek

SSA Cezariusz Baćkowski

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE