Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 244/22

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

wyrok Sądu Rejonowego w Tomaszowie Mazowieckim z dnia 8 lutego 2022 roku w sprawie II K 841/21

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

- rażącej niewspółmierności kary - w stosunku do okoliczności sprawy i postawy prezentowanej przez oskarżonego w toku procesu, w świetle których - w ocenie obrońcy - oskarżony zasługuje na orzeczenie kary nieizolacyjnej ;

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Apelacja obrońcy nie zasługuje na uwzględnienie.

W orzecznictwie trafnie podkreśla się, że zarzut rażącej niewspółmierności kary, jako zarzut z kategorii ocen, można zasadnie podnosić wówczas, gdy kara jakkolwiek mieści się w granicach ustawowego zagrożenia, to nie uwzględnia w sposób właściwy zarówno okoliczności popełnienia przestępstwa, jak i osobowości sprawcy, innymi słowy - gdy w społecznym odczuciu jest karą niesprawiedliwą ( vide: wyrok Sądu Najwyższego z dnia 11 kwietnia 1985 r., V KRN 178/85, OSNKW 1985, nr 7-8, poz.60). Niewspółmierność zachodzi zatem wówczas, gdy suma zastosowanych kar i innych środków, wymierzonych za przypisane przestępstwa, nie odzwierciedla należycie stopnia szkodliwości społecznej czynu i nie uwzględnia w wystarczającej mierze celów kary { vide: wyrok Sądu Najwyższego z dnia 30 listopada 1990 r., Wr 363/90, OSNKW 1991, nr 7-9, poz. 39). Nie chodzi przy tym o każdą ewentualną różnicę co do jej wymiaru, ale o różnicę ocen tak zasadniczej natury, iż karę dotychczas wymierzoną nazwać można byłoby - również w potocznym znaczeniu tego słowa - "rażąco" niewspółmierną, to jest niewspółmierną w stopniu nie dającym się wręcz zaakceptować ( vide: wyrok Sądu Najwyższego z dnia 2 lutego 1995 r., II KRN 198/94, LEX nr 20739).

Choć obrońca przytoczył na poparcie swojej apelacji jedno z przywołanych powyżej orzeczeń, w ocenie sądu odwoławczego, jego wywody w żadnym razie nie dowodzą wadliwości zaskarżonego orzeczenia, a sprowadzają się tylko do prezentacji wyobrażeń o finale postępowania karnego, który satysfakcjonowałaby oskarżonego, a więc chęci, aby postępowanie karne zakończone zostało na stwierdzeniu podstaw do orzeczenia kary o charakterze nieizolacyjnym. Tymczasem w ocenie sądu odwoławczego, dokonując ustaleń co do warunków osobistych i właściwości oskarżonego oraz okoliczności popełnienia czynu, sąd rejonowy nie pominął żadnych istotnych i mogących mieć wpływ na treść wyroku okoliczności zarówno łagodzących, jak i obciążających dla J. B. (1).

Skarżący stara się uwypuklić okoliczności towarzyszące jeździe pojazdem tj. potrzebę zaprowadzenia auta jedynie do blacharza, po to by pomóc synowi. Ponadto podnosi przejechanie pojazdem niewielkiego odcinka drogi. Sąd odwoławczy zauważa także, że choć obrońca nie kwestionował samego sprawstwa, ani ustaleń faktycznych dokonanych w sprawie, w jego apelacji znalazł się zapis o jeździe pojazdem drogą wyłączoną z ruchu („… Przejechał odcinek drogi wyłączony z ruchu (z wyłączeniem mieszkańców) z powodu trwających w T. od kilku miesięcy robót drogowych.”). Tymczasem ustalenia dokonane w sprawie są poprawne. Oskarżony jechał ul. (...) w godzinach porannych, gdzie niewątpliwie odbywał się ruch pojazdów i nie mógł być on jakoś szczególnie ograniczony (a na pewno nie wyłączony), skoro sam J. B. wyjaśnił: „ Przede mną jechał Tir i zapaliło się czerwone światło. Jechała za mną policja i zostałem zatrzymany” k.46-47 akt).

Wbrew stanowisku apelanta sąd meriti poprawnie zbadał dotychczasową linię życia oskarżonego. Choć także nie uwzględnił podjęcia leczenia przeciwalkoholowego przez J. B. (a przynajmniej nie wskazuje na powyższe treść sporządzonych pisemnych motywów wyroku), to fakt ten nie jest w wpłynąć na zmianę wydanego w sprawie orzeczenia. Sąd odwoławczy zauważa, że apelacja ma wybitnie wybiórczy charakter. Obrońca argumentując swoje wnioski pomija milczeniem uprzednią, wielokrotną karalność oskarżonego. Tymczasem jego karta karna wskazuje na cztery wyroki, jakie zapadały od 2009r. do 2014r., gdzie nie nastąpiło zatarcie skazań. W sprawach tych oskarżony dopuszczał się także przestępstw przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji, a orzeczone poprzednio kary – także pozbawienia wolności, które oskarżony wykonywał w zakładzie karnym – jak pokazują okoliczności przedmiotowej sprawy okazały się niewystarczające, by na stałe przymusić oskarżonego do przestrzegania prawa. Przedmiotowy czyn został popełniony w warunkach recydywy i wyczerpuje kumulatywnie dyspozycje dwóch przepisów karno-materialnych (decyzja administracyjna opisana w zarzucie nie została wydana w związku z orzeczonym zakazem prowadzenia pojazdów, lecz niepoddaniem się określonych badaniom przez kierowcę). Nie przekonują więc argumenty obrońcy, gdy podnosi, że wystarczającą dla spełnienia określonych celów kary wobec J. B. będzie kara o charakterze nieizolacyjnym.

Całościowa analiza zachowania oskarżonego pozwala na postawienie wniosku, iż represja karna określona w zaskarżonym wyroku, czyni zadość wszystkim postulatom i wskazaniom, o których mowa w art. 53 kk i tylko taka daje wystarczającą gwarancję na wszechstronne ukształtowanie świadomości prawnej oskarżonego, a przy tym nie zaburza przekonania o istnieniu sprawiedliwości społecznej. Wspomniana kara (oraz orzeczone środki karne) nie razi niewspółmierną łagodnością, a co za tym idzie nie jest ona dotknięta uchybieniem wymienionym w art. 438 pkt 4 kpk.

Wniosek

- o zmianę wyroku i orzeczenie kary o charakterze nie izolacyjnym;

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wyrok jest słuszny, także w zakresie rozstrzygnięcia o karze i środkach karnych, apelacja zmierzająca do zmiany wyroku nie zasługuje na uwzględnienie z przyczyn wymienionych powyżej.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

- wyrok i wszystkie rozstrzygnięcia;

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

- apelacja nie zdołała podważyć słuszności zaskarżonego wyroku;

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Przytoczyć okoliczności

pkt 2

O wydatkach za postępowanie odwoławcze orzeczono w oparciu o treść art. 636 § 1 kpk i art. 8 ustawy o opłatach w sprawach karnych. W ocenie sądu odwoławczego, sytuacja materialna i rodzinna oskarżonego pozwala mu na poniesienie całości kosztów sądowych powstałych w sprawie na etapie postepowania odwoławczego.

7.  PODPIS

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

wyrok Sądu Rejonowego w Tomaszowie mazowieckim z dnia 8 lutego 2022r. w sprawie II K 841/21

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana