Sygn. akt II K 575/18
Dnia 8 lipca 2019 roku
Sąd Rejonowy w Piotrkowie Trybunalskim II Wydział Karny w składzie:
Przewodniczący: SSR Renata Folkman
Protokolant: sekr. sąd. Agnieszka Duraj, st. sekr. sądowy Joanna Kotala
przy udziale Prokuratora: xxx
po rozpoznaniu w dniach 13 grudnia 2018 roku, 1 lutego 2019 roku, 29 kwietnia 2019 roku, 13 maja 2019 roku, 24 czerwca 2019 roku na rozprawie sprawy
M. G. (1)
s. M. i A. z domu G.
ur. (...) w P.
oskarżonego o to, że:
I. w dniu 18 kwietnia 2016r. w T., woj. (...), wbrew przyjętemu na siebie zobowiązaniu przestrzegania tajemnicy służbowej, będąc zatrudnionym jako pracownik normatywny Policji na stanowisku technika (...) Komendy Powiatowej Policji w T., pełniąc równocześnie funkcję lokalnego administratora technicznego Krajowego Systemu Informacyjnego Policji (KSIP) i posiadając uprawnienia do dokonywania sprawdzeń w policyjnych systemach informatycznych, dwukrotnie o godz. 12:09 oraz o godz. 12:12, działając z osobistych powodów, po zalogowaniu się do systemu informatycznego na stanowisku dostępowym, dokonał bezprawnych sprawdzeń w Centralnej Ewidencji Ludności-PESEL, danych osobowych i adresowych swojej ówczesnej szwagierki M. G. (2), jako kryterium zapytania wpisując numer ewidencyjny PESEL (...), ujawniając uzyskane dane swojemu bratu T. G. do celów prywatnych nie związanych z wykonywaną pracą, czym działał na szkodę interesu publicznego Policji,
to jest o przestępstwo określone w art. 266 § 1 kk
II. w okresie od 24 czerwca 2016r. do 13 lipca 2016r. w T., woj. (...), działając w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, wbrew przyjętemu na siebie zobowiązaniu przestrzegania tajemnicy służbowej, będąc zatrudnionym jako pracownik normatywny Policji na stanowisku technika (...) Komendy Powiatowej Policji w T., pełniąc równocześnie funkcję lokalnego administratora technicznego Krajowego Systemu Informacyjnego Policji (KSIP) i posiadając uprawnienia do dokonywania sprawdzeń w policyjnych systemach informatycznych, co najmniej trzykrotnie dokonał bezprawnych sprawdzeń w Centralnej Ewidencji Ludności-PESEL oraz Krajowym Systemie Informacyjnym Policji (KSIP) danych osobowych i adresowych oraz notowań policyjnych swojego brata T. G., działając z osobistych powodów, ujawniając uzyskane dane T. G. do celów prywatnych, nie związanych z wykonywaną pracą, a w tym:
- w dniu 24 czerwca 2016r. o godz. 14:47 w T., woj. (...), działając z osobistych powodów, dokonał bezprawnego sprawdzenia w Centralnej Ewidencji Ludności-PESEL oraz Krajowym Systemie Informacyjny Policji (KSIP) danych osobowych i adresowych oraz notowań policyjnych swojego brata T. G., jako kryterium zapytania wpisując numer ewidencyjny PESEL (...), działając z osobistych powodów, ujawniając uzyskane dane T. G. do celów prywatnych, nie związanych z wykonywaną pracą,
- w dniu 11 lipca 2014r. o godz. 11:21 w T., woj. (...), działając z osobistych powodów, dokonał bezprawnego sprawdzenia Krajowym Systemie Informacyjnym Policji (KSIP) notowań policyjnych swojego brata T. G., jako kryterium zapytania wpisując numer ewidencyjny PESEL (...), ujawniając uzyskane dane T. G. do celów prywatnych, nie związanych z wykonywaną pracą, w celu ustalenia, czy pozostaje on w zainteresowaniu Policji, lub jest osobą poszukiwaną w związku z popełnionym przestępstwem,
- w dniu 13 lipca 2016r. o godz. 14:15 w T., woj. (...), działając z osobistych powodów, dokonał bezprawnego sprawdzenia w Krajowym Systemie Informacyjnym Policji (KSIP) notowań policyjnych swojego brata T. G., jako kryterium zapytania wpisując numer ewidencyjny PESEL (...), ujawniając uzyskane dane T. G. do celów prywatnych, nie związanych z wykonywaną pracą, w celu ustalenia, czy pozostaje on w zainteresowaniu Policji, lub jest osobą poszukiwaną w związku z popełnionym przestępstwem, czym działał na szkodę interesu publicznego Policji,
tj. o przestępstwo określone w art. 266 § 1 kk w zw. z art. 12 kk
III. w dniu 15 lipca 2016r. w T., woj. (...), wbrew przyjętemu na siebie zobowiązaniu przestrzegania tajemnicy służbowej, będąc zatrudnionym jako pracownik normatywny Policji na stanowisku technika (...) Komendy Powiatowej Policji w T., pełniąc równocześnie funkcję lokalnego administratora technicznego Krajowego Systemu Informacyjnego Policji (KSIP) i posiadając uprawnienia do dokonywania sprawdzeń w policyjnych systemach informatycznych, dwukrotnie o godz. 07:49, po zalogowaniu się do systemu informatycznego na stanowisku dostępowym, działając z osobistych powodów dokonał bezprawnych sprawdzeń w Krajowym Systemie Informacyjnym Policji (KSIP) danych dotyczących notowań policyjnych B. U., jako kryterium zapytania wpisując numer ewidencyjny PESEL (...), wykorzystując je do celów prywatnych nie związanych z wykonywaną pracą, w celu ustalenia, czy pozostaje on w zainteresowaniu policji lub jest osobą poszukiwaną w związku z popełnionym przestępstwem i ujawniając uzyskane dane swojemu bratu T. G., czym działał na szkodę interesu publicznego Policji,
to jest o przestępstwo określone w art. 266 § 1 kk
orzeka:
1. oskarżonego M. G. (1) uznaje za winnego popełnienia wszystkich zarzucanych mu czynów z tą zmianą, że w opisie czynu II w miejsce daty „11 lipca 2014 r.” przyjmuje datę 11 lipca 2016 r. oraz z tą zmianą, że przyjmuje, iż czyn II wyczerpuje znamiona art. 266 § 1 kk w zw. z art. 12 § 1 kk i za to na podstawie art. 266 § 1 kk wymierza oskarżonemu za każdy z czynów jednostkowych kary po 10 (dziesięć) miesięcy pozbawienia wolności;
2. na podstawie art. 85 § 1 kk, art. 86 § 1 kk orzeczone za zbiegające się przestępstwa jednostkowe kary pozbawienia wolności łączy i wymierza oskarżonemu karę łączną 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;
3. na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk, art. 70 § 1 kk, art. 72 § 1 pkt 1 kk wykonanie orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności warunkowo zawiesza oskarżonemu na okres próby 3 (trzech) lat i zobowiązuje go do informowania Sądu o przebiegu okresu próby na piśmie, w terminach co 6 (sześć) miesięcy, licząc od uprawomocnienia się wyroku;
4. na podstawie art. 71 § 1 kk orzeka wobec oskarżonego karę grzywny w liczbie 100 (sto) stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 30 (trzydziestu) złotych;
5. zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 1154,16 zł (jednego tysiąca stu pięćdziesięciu czterech złotych, szesnastu groszy) tytułem zwrotu wydatków postępowania oraz wymierza mu opłatę w kwocie 480 (czterystu osiemdziesięciu) złotych.
Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:
M. G. (1) był pracownikiem cywilnym zatrudnionym na stanowisku technika (...) Komendy Powiatowej Policji w T., woj. (...). Pracował we wspomnianej jednostce w okresie od 15 stycznia 2010 r. do 19 marca 2018 r., kiedy to sam postanowił zwolnić się z pracy. Do jego szczególnych obowiązków należało m.in. administrowanie komputerowym systemem informatycznym KPP w T., wprowadzanie danych związanych z prowadzonymi postępowaniami do Krajowego Systemu Informacyjnego Policji (KSIP). M. G. (1) pełnił jednocześnie funkcję lokalnego administratora technicznego KSIP, posiadał uprawnienia do dokonywania sprawdzenia w policyjnych systemach informatycznych: KSIP, CEPIK, SPP, SWP PESEL. Korzystając z wymienionych systemów posługiwał się własnym identyfikatorem kadrowym (...). Pomimo tego, iż M. G. (1) był zobowiązany do przestrzegania tajemnicy służbowej, działając z osobistych powodów dokonywał bezprawnych sprawdzeń we wspomnianych policyjnych systemach.
(dowód: częściowo wyjaśnienia oskarżonego M. G. (1) k. 123-123v, pismo KPP w T. k. 13-17, 18-22, 232-233, notatka k. 41, pismo (...) KGP we W. k. 43, 44, 45, 46, zakres czynności i uprawnień i odpowiedzialności k. 89-89v, 90-90v, opinia dot. pracy M. G. (1) k. 140-141)
W dniu 18 kwietnia 2016 r. w T., woj. (...), M. G. (1) po raz pierwszy dokonał bezprawnego sprawdzenia w policyjnym systemie informatycznym. Tego dnia korzystając z posiadanych uprawnień dwukrotne tj. o godz. 12:09 oraz o godz. 12:12 zalogował się do systemu informatycznego na stanowisku dostępowym i dokonał bezprawnego sprawdzenia w Centralnej Ewidencji Ludności-PESEL danych osobowych i adresowych M. G. (2) - jeszcze wtedy obecnej szwagierki. Jako kryterium zapytania M. G. (1) wpisał numer ewidencyjny PESEL (...), zaś uzyskane w ten sposób dane ujawnił do celów prywatnych niezwiązanych z wykonywaną pracą swojemu bratu T. G. - ówczesnemu mężowi M. G. (2). W ten sposób działał na szkodę interesu publicznego Policji.
(dowód: częściowo wyjaśnienia oskarżonego M. G. (1) k. 123-123v, 219v-220v, zeznania świadków: S. G. k. 88, 270, 280-281v, S. B. k. 115v-116, 244v-245v, M. P. k. 132v, 287v-288, P. N. k. 288-288v, pismo KPP w T. k. 30, 32, 33, 34, 35, notatka służbowa k. 36, 37, pismo (...) KGP we W. k. 43, 44, 96-96v, raport (...) k. 51-52, historia osoby KSIP k. 52-66v)
Kolejnych bezprawnych sprawdzeń M. G. (1) dokonał w T., woj. (...), w okresie od 24 czerwca 2016 r. do 13 lipca 2016 r. W dniu 24 czerwca 2016 r. o godz. 14:47 korzystając z Centralnej Ewidencji Ludności-PESEL oraz KSIP i działając z osobistych powodów dokonał bezprawnego sprawdzenia w tych systemach danych osobowych i adresowych, a także notowań policyjnych swojego brata T. G.. Jako kryterium zapytania M. G. (1) wpisał numer ewidencyjny PESEL (...), zaś uzyskane w ten sposób dane ujawnił do celów prywatnych niezwiązanych z wykonywaną pracą swojemu bratu T. G.. Następnego sprawdzenia M. G. (1) dokonał w dniu 11 lipca 2016 r. o godz. 11:21. Działając wtedy z osobistych powodów ponownie dokonał bezprawnego sprawdzenia w policyjnym systemie KSIP notowań policyjnych swojego brata T. G., wpisując uprzednio kryterium zapytania numer ewidencyjny PESEL (...). Uzyskane w ten sposób dane M. G. (1) ujawnił do celów prywatnych niezwiązanych z wykonywaną pracą swojemu bratu T. G.. Kolejne sprawdzenie przez M. G. (1) miało miejsce w dniu 13 lipca 2016 r. o godz. 14:15. Ponownie działając z osobistych powodów dokonał wówczas bezprawnego sprawdzenia w policyjnym systemie KSIP notowań policyjnych swojego brata T. G.. Jako kryterium zapytania M. G. (1) wpisał numer ewidencyjny PESEL (...), zaś uzyskane w ten sposób dane ujawnił swojemu bratu T. G. do celów prywatnych niezwiązanych z wykonywaną pracą, w celu ustalenia czy pozostaje on w zainteresowaniu Policji, czy też jest osobą poszukiwaną w związku z popełnionym przestępstwem. Dokonując sprawdzeń M. G. (1) za każdym razem działał w ten sposób na szkodę interesu publicznego Policji.
(dowód: częściowo wyjaśnienia oskarżonego M. G. (1) k. 123-123v, 219v-220v, zeznania świadków: B. U. k. 68v-69v, 245v-246, 246v, S. G. k. 88, 270, 280-281v, S. B. k. 115v-116, 244v-245v, M. P. k. 132v, 287v-288, P. N. k. 288-288v, pismo KPP w T. k. 30, 32, 33, 34, 35, pismo (...) KGP we W. k. 43, 44, 45, 46, 48, 49, 75, 94, 95, 96-96v, raport (...) k. 51-52, 80-82, historia osoby KSIP k. 52-66v, notatka k. 74, kserokopie z akt sprawy tut. Sądu sygn. VII K (...) k. 87-112v)
M. G. (1) po raz ostatni bezprawnego sprawdzenia dokonał w dniu 15 lipca 2016 r. w T., woj. (...). Tego dnia korzystając z posiadanych uprawnień dwukrotne o godz. 07:49 zalogował się do systemu informatycznego na stanowisku dostępowym i działając z osobistych powodów dokonał bezprawnego sprawdzenia w policyjnym systemie KSIP notowań policyjnych B. U., wpisując uprzednio kryterium zapytania numer ewidencyjny PESEL (...). Uzyskane w ten sposób dane M. G. (1) ujawnił swojemu bratu T. G. do celów prywatnych niezwiązanych z wykonywaną pracą, w celu ustalenia czy B. U. pozostaje w zainteresowaniu Policji, czy też jest osobą poszukiwaną w związku z popełnionym przestępstwem. W ten sposób M. G. (1) działał na szkodę interesu publicznego Policji.
(dowód: częściowo wyjaśnienia oskarżonego M. G. (1) k. 123-123v, 219v-220v, zeznania świadków: B. U. k. 68v-69v, 245v-246, 246v, S. G. k. 88, 270, 280-281v, S. B. k. 115v-116, 244v-245v, M. P. k. 132v, 287v-288, P. N. k. 288-288v, pismo KPP w T. k. 30, 32, 33, 34, 35, notatka urzędowa k. 47, pismo (...) KGP we W. k. 48, 49, 94, 95, 96-96v, kserokopie z akt sprawy tut. Sądu sygn. VII K (...) k. 87-112v, notatka k. 113)
Wobec ujawnienia bezprawnych działań zostały przeprowadzone czynności wyjaśniające. M. G. (1) pismem z dnia 22 grudnia 2016 r. poinformował, iż rzeczywiście dokonał przedmiotowych sprawdzeń, jednakże dotyczyły one sprawdzenia ilości punktów karnych posiadanych w statusie ruchu drogowym przez T. G. (brata), M. G. (2) (żonę brata) oraz B. U. (kolegę brata). M. G. (1) w swoim piśmie dodał, że wskazane przez niego osoby zgłosiły się osobiście na dyżurkę w Komendzie Powiatowej Policji w T. celem sprawdzenia ilości posiadanych przez siebie punktów w statusie ruchu drogowego.
(dowód: pismo k. 2, materiały nadesłane przez (...) KGP we W. k. 3-6, 29, karta kontrolna akt postępowań wyjaśniających k. 27, notatka służbowa k. 31, sprawozdanie z postępowania wyjaśniającego k. 38-39, pismo (...) KGP we W. k. 118, 129, 130, wniosek dowodowy k. 192)
M. G. (1) ma 38 lat i jest żonaty. Ma wykształcenie wyższe, z zawodu informatyk. Pracuje jako ustawiacz maszyn wtryskowych, osiąga dochód w wysokości 2700 zł brutto miesięcznie. Na jego utrzymaniu pozostaje dwoje dzieci w wieku 5 i 9 lat oraz żona, która posiada II grupę niepełnosprawności. Jego żona pobiera zasiłek rodzinny na oboje dzieci, zaś razem pobierają świadczenie 500+ na każde dziecko. Nie posiada majątku. Nie był karany.
(dowód: dane k. 139, 164, oświadczenie k. 219, dane o karalności k. 124)
Oskarżony w toku prowadzonego postępowania przygotowawczego nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów i odmówił składania wyjaśnień. Odpowiadając na zadawane mu pytania przyznał, że chyba rzeczywiście był lokalnym administratorem KSIP, dodał, że był od wszystkiego, tj. wszystkich systemów informatycznych. Odnośnie postawionych mu zarzutów oskarżony zasłaniał się niepamięcią. Dokonywanie ewentualnych sprawdzeń w systemach tłumaczył wpisanym źle numerem PESEL. Przyznał, że korzystał z indywidualnej karty dostępu. Oskarżony podał, że jego brat T. G. w 2016 r. trzykrotnie pojawił się w KPP w T., oczekiwał w pomieszczeniu recepcji przy dyżurnym. Przyjechał aby sprawdzić ilość punktów karnych jako kierowca. Sprawdzenia powiodły się. M. G. (1) podał, że M. G. (2) zgłosiła się osobiście do KPP w T. tylko jeden raz, również chciała sprawdzić ilość punktów karnych jako kierowca. Tego sprawdzenia nie udało się dokonać z uwagi na awarię systemów. Odnośnie B. U. M. G. (1) przyznał, że nie zna go osobiście i nie wie czy ww. osoba kiedykolwiek była w KPP w T. (wyjaśnienia k. 123-123v).
M. G. (1) przed Sądem zmienił stanowisko i złożył wyjaśnienia o całkowicie odmiennej treści. Przyznał, że w toku postępowania przygotowawczego wyjaśniał inaczej, bo wówczas taka była jego linia obrony, obawiał się postępowania wobec jego osoby. Przed Sądem przyznał, iż rzeczywiście dokonywał sprawdzeń tak jak opisano w zarzutach, jednakże robił to z czystej ciekawości. Wyjaśnił, że nikt nie prosił go o te sprawdzenia, nikomu nie przekazywał żadnych informacji, nie utrzymywał żadnych kontaktów z osobami wskazanymi w zarzutach. Wyjaśnił, że nigdy nie spotykał się z bratem T. G. ani jego byłą żoną M. G. (2). Odnośnie brata oskarżony dodał, że dokonywał jego sprawdzenia z ciekawości, ponieważ przez długi okres nie utrzymywali w ogóle kontaktów i chciał jedynie sprawdzić czy jego brat w ogóle żyje. M. G. (1) przyznał, że w związku z ujawnionymi przez niego sprawdzeniami został zwolniony z pracy w policji za porozumieniem stron. Dodał, że w systemie KSIP sprawdzał B. U. z ciekawości, nigdy się z nim nie spotkał. Oskarżony przyznał, iż miał świadomość obowiązującej go tajemnicy służbowej. Tłumaczył, że nie miał żadnego szkolenia odnośnie zasad korzystania z systemów informatycznych w policji. Oskarżony również zakładał, że mógł ktoś inny zalogować się na jego konto i dokonać sprawdzeń (wyjaśnienia k. 219v-220v).
Sąd Rejonowy zważył, co następuje:
W ocenie Sądu stan faktyczny istotny dla niniejszej sprawy jest oczywisty i nie budzi wątpliwości. Oskarżony nie negował, aby dokonywał sprawdzeń wskazanych w opisie zarzucanych mu czynów. Zaprzeczał jedynie, aby robił to na prośbę innych osób, kwestionował również, że przekazywał jakiekolwiek informacje innym osobom, co jednak zdaniem Sądu nie zasługuje na aprobatę. W świetle zebranego w sprawie materiału dowodowego należy przyjąć, iż wina oraz sprawstwo M. G. (1) w zakresie stawianych mu zarzutów, z uwzględnieniem zmian poczynionych przez Sądu w opisie oraz kwalifikacji prawnej (czynu z pkt II), nie budzą wątpliwości. Część wyjaśnień samego oskarżonego oraz zgromadzone w sprawie dowody wykazały, że dopuścił się on zarzucanych mu przestępstw.
Poddając analizie samą konstrukcję stanowiska oskarżonego jako pierwsze narzuca się spostrzeżenie, że jego wyjaśnienia nie są do końca konsekwentne, zawierają wewnętrzne sprzeczności odnośnie kwestii o istotnym znaczeniu w tej sprawie. Ponadto budzą wątpliwości w świetle zasad doświadczenia życiowego. Trudno dać wiarę M. G. (1), kiedy to w toku postępowania przygotowawczego stanowczo nie przyznał się do zarzucanych mu czynów, skoro następnie przed Sądem przyznał, że taka była jedynie linia obrony, a ponadto dodał, iż rzeczywiście dokonywał sprawdzeń osób opisanych w zarzutach. Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego w części, która odnosiła się do ogólnego przebiegu jego pracy w KPP w T.. Dodatkowo zdaniem Sądu również prawdziwe są twierdzenia oskarżonego, iż dokonywał sprawdzeń opisanych w zarzucanych mu czynach. Natomiast pozostała część wyjaśnień M. G. (1) jest niejednolita i zdecydowanie pozostaje w sprzeczności z pozostałym zgromadzonym materiałem dowodowym. Nie można dać wiary jego wyjaśnieniom w części dotyczącej, iż bezprawnych sprawdzeń dokonywał jedynie z ciekawości, przypadkowo bądź też tylko po to, żeby dowiedzieć się coś o swoim bracie T.. Przedstawione przez oskarżonego motywy są całkowicie irracjonalne, i tylko w ocenie M. G. (1) okoliczności ujawnione w niniejszej sprawie stanowią przypadkowy ciąg zdarzeń, które nie mają ze sobą nic wspólnego. Tłumaczenie oskarżonego o motywach dokonywania bezprawnych sprawdzeń są wprost przyjętą przez niego linią obrony, stworzoną na potrzeby tego konkretnego postępowania w celu uniknięcia odpowiedzialności karnej. Trudno dać wiarę tej części wyjaśnień oskarżonego, który w notatce z 22 grudnia 2016 r. informował, że sprawdzeń dokonywał dla brata T. G., żony brata - M. G. (2) oraz kolegi brata - B. U., którzy osobiście zgłosili się do KPP w T., skoro potem sam przyznał, że z ww. osobami nie utrzymywał kontaktów, natomiast z B. U. nigdy się nie spotkał. Już tylko ta sama niejednolitość wersji wydarzeń przedstawionej przez oskarżonego sprawia, że jego wyjaśnienia w zakresie zaprzeczenia co do popełnienia zarzucanego czynu budzą poważne wątpliwości co do ich zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy. Zastanawiającą kwestią jest również to, że oskarżony tak bardzo kwestionujący swoją winę postanowił samodzielnie zwolnić się z pracy w policji w momencie kiedy przedstawiono mu zarzuty. W ocenie Sądu taka propozycja oskarżonego musiała się wiązać z występującą po jego stronie świadomością wyczerpania znamion przestępstwa oraz istnienia na to dowodów. Gdyby bowiem nie takie założenie, należało by dywagować, że oskarżony działał irracjonalnie. Jedynym wytłumaczeniem takiego zachowania się oskarżonego jest to, iż rzeczywiście dokonywał bezprawnych sprawdzeń w systemach policji, a następnie udostępniał uzyskane w ten sposób informację. Oskarżony sam przyznał, że bał się postępowania wobec jego osoby, dlatego też wolał dobrowolnie zrezygnować z pracy za porozumieniem stron, aby wiązało się to z jak najmniejszymi dla niego konsekwencjami.
Zdecydowanie pozostałą część wyjaśnień oskarżonego nie da się obronić w świetle pozostałych środków dowodowych, w tym również pozyskanych od osobowych źródeł. Oceniając ich moc w zestawieniu z wersją oskarżonego uznać należało, że mają one znacznie większą wartość procesową.
Sąd uznał zeznania B. U. w całości za prawdziwe nie znajdując podstaw do kwestionowania ich wiarygodności. Zeznania tego świadka są zbieżne z materiałem dowodowym, ponadto jest on osobą obcą dla oskarżonego, nigdy wcześniej go nie spotkał, dlatego trudno więc przypuszczać, aby fałszywie wskazał na oskarżonego. B. U. zeznając w sposób wiarygodny przedstawił okoliczności w jakich poznał T. G., który przekazywał mu informację na temat brata informatyka pracującego w policji. B. U. oskarżonego znał jedynie z opowieści T. G., który kilkukrotnie prosił brata M. G. (1) o sprawdzenie informacji w policyjnych systemach informatycznych. Miało to związek w tamtym okresie ze wspólnym działaniem przestępczym B. U. i T. G.. B. U. miał wiedzę, że oskarżony na prośbę brata T. dokonuje sprawdzeń w systemach policyjnych. T. G. przekazywał świadkowi informacje, które telefonicznie otrzymywał od brata M. G. (1).
Kolejną grupą dowodów, która przemawiała przeciwko daniu wiary wersji przedstawionej przez podsądnego są złożone w toku postępowania zeznania przez funkcjonariuszy Policji tj. S. G., S. B., M. P. i P. N.. Sąd w całości dał wiarę zeznaniom świadków, których wspólną cechą jest wykonywany zawód. Policjanci to osoby obce dla oskarżonego. Nie ma więc powodów, by przypuszczać, że składając fałszywe zeznania bezpodstawnie obciążają oskarżonego, narażając się tym samym na odpowiedzialność karną i ryzykując utratę pracy wiążącą się z ewentualnym skazaniem za przestępstwo z art. 233 § 1 kk. Ponadto zeznania ww. osób znajdują potwierdzenie w dokumentach znajdujących się w aktach sprawy. W świetle pozyskanych od nich dowodów jasno wynika, że wyjaśnienia oskarżonego w części wskazanej przez Sąd nie zasługują na wiarę.
Sąd dał ponadto w pełni wiarę dowodom ze wszystkich ujawnionych na rozprawie dokumentów, albowiem dokumenty powyższe zostały sporządzone rzetelnie, prawidłowo pod względem formalnym i zgodnie z obowiązującymi przepisami. Ich autentyczność i wiarygodność nie była kwestionowana przez żadną ze stron, ani nie stoi w sprzeczności z żadnym innym dowodem, a tym samym nie budzi wątpliwości i brak jest podstaw aby kwestionować ich wartość dowodową. W szczególności zawarte w aktach raporty ze sprawdzeń w bazach PESEL i KSIP nie pozostawiają wątpliwości, jakich sprawdzeń oskarżony dokonywał.
Kwalifikacja prawna przedstawiona przez oskarżyciela wymagała uzupełnienia, albowiem odnośnie przestępstwa z punktu II należało przyjąć, iż stanowi ono czyn ciągły w rozumieniu art. 12 § 1 kk. Dodatkowo zarzut z punktu II wymagał sprecyzowania, ponieważ jednego z bezprawnych sprawdzeń M. G. (1) dokonał w dniu 11 lipca 2016 r., nie zaś jak to przyjął oskarżyciel – 11 lipca 2014 r.
Biorąc pod uwagę całokształt materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie, Sąd uznał, że swym zachowaniem oskarżony M. G. (1) wypełnił znamiona zarzucanych mu czynów z art. 266 § 1 kk oraz art. 266 § 1 kk w zw. z art. 12 § 1 kk.
Czyn określony w art. 266 § 1 kk zagrożony jest karą pozbawienia wolności do lat 3. Wymierzając oskarżonemu karę za każdy z przypisanych mu czynów Sąd miał na względzie zarówno okoliczności obciążające jak i łagodzące. Do okoliczności łagodzących Sąd zaliczył uprzednią niekaralność M. G. (1). Natomiast po stronie okoliczności obciążających Sąd uwzględnił, iż M. G. (1) niejednokrotnie dokonywał nieuprawnionych sprawdzeń w nieuprawnionych celach, wykorzystał do tego powierzone mu stanowisko służbowe, zawiódł udzielone mu zaufanie. Świadczy to o wysokim stopniu społecznej szkodliwości jego postępowania, przede wszystkim dlatego, że wykorzystał pracę w Policji (pracując na stanowisku pracownika cywilnego) do nieuprawnionych celów, sprzecznych z założeniem tej służby, którym jest ściganie przestępstw, nie zaś utrudnianie Policji wykonywania zadań z tego zakresu, albo choćby udzielanie osobom, które mogą pozostawać w zainteresowaniu policji, jakichkolwiek (choćby nie decydujących o losach postępowania) informacji.
Przy wymiarze kary Sąd kierował się dyrektywami art. 53 kk, które nakazują, aby dolegliwość kary nie przekraczała stopnia winy. Nakazują uwzględnienie stopnia społecznej szkodliwości czynu, celów zapobiegawczych i wychowawczych, które kara ma osiągnąć w stosunku do sprawcy, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Sąd uznał, że orzeczona wobec oskarżonego za każdy z przypisanych mu czynów kara po 10 miesięcy pozbawienia wolności jest karą wyważoną, sprawiedliwą, a zarazem adekwatną do stopnia społecznej szkodliwości każdego z przypisanych przestępstw. Nadto spełni cele zapobiegawcze i wychowawcze, także w zakresie potrzeby kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.
Przy wymiarze kary łącznej Sąd miał na względzie, iż wszystkie czyny oskarżony popełnił w zbliżonym czasie, w podobny sposób. Dlatego Sąd zastosował zasadę częściowego pochłonięcia kar i wymierzył jako karę łączną karę 1 roku pozbawienia wolności.
Sąd uznał, że na obecnym etapie orzeczenie wobec oskarżonego bezwzględnej kary pozbawienia wolności byłoby niecelowe i nacechowane nadmierną surowością. W związku z czym uznał za zasadne zastosowanie instytucji warunkowego zawieszenia wykonania orzeczonej kary, jaką przewiduje art. 69 kk. Sąd wziął pod uwagę dyrektywy stosowania owego środka probacyjnego, o których mowa w powołanym wyżej przepisie. Nie bez znaczenia pozostaje również fakt, iż w stosunku do oskarżonego zachodzi pozytywna prognoza kryminologiczna, w szczególności ze względu na jego niekaralność oraz dotychczasowy tryb życia, kara z warunkowym zawieszeniem jej wykonania będzie wystarczająca dla osiągnięcia w stosunku do niego wychowawczych i zapobiegawczych celów kary jak i w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Powyższe okoliczności uzasadniają zastosowanie wobec oskarżonego dobrodziejstwa warunkowego zawieszenia wykonania kary na okres 3 lat próby. Sąd będzie śledził i bacznie przyglądał się postępom oskarżonego z uwagi na zobowiązanie go do informowania o przebiegu okresu próby w terminach co 6 miesięcy, licząc od dnia uprawomocnienia się wyroku. W celu urealnienia dolegliwości wymierzonej kary, na podstawie art. 71 § 1 kk Sąd, obok kary łącznej pozbawienia wolności, wymierzył oskarżonemu karę grzywny w wysokości 100 stawek dziennych, przyjmując wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 30 złotych.
O wydatkach w sprawie i o opłacie Sąd orzekł w oparciu o art. 627 kpk, art. 616 § 2 kpk.