Sygn. akt: III AUa 1179/13
Dnia 8 kwietnia 2014 r.
Sąd Apelacyjny w Łodzi, III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
w składzie:
Przewodniczący: SSA Mirosław Godlewski
Sędziowie: SSA Anna Szczepaniak-Cicha
SSA Dorota Rzeźniowiecka (spr.)
Protokolant: st.sekr.sądowy Patrycja Stasiak
po rozpoznaniu w dniu 8 kwietnia 2014 r. w Łodzi
sprawy E. M.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w O.
o wypłatę świadczenia,
na skutek apelacji organu rentowego
od wyroku Sądu Okręgowego w Kaliszu
z dnia 3 czerwca 2013 r., sygn. akt: V U 506/13;
1. zmienia zaskarżony wyrok w punkcie 1 i oddala odwołanie w części dotyczącej odsetek za okres od dnia 19 lutego 2014 r.;
2. umarza postępowanie apelacyjne w pozostałej części.
Sygn. akt III AUa 1179/13
Decyzją z dnia 20 marca 2013r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. odmówił uchylenia decyzji z dnia 12 października 2011r. w części, w jakiej decyzja ta zawieszała prawo E. M. do emerytury za okres od 1 października 2011r. do 31 lipca 2012r., co oznaczało dla ubezpieczonej odmowę podjęcia wypłaty świadczenia za sporny okres.
Odwołanie od powyższej decyzji złożyła E. M. żądając wypłaty zawieszonego świadczenia za czas objęty rozstrzygnięciem organu rentowego z odsetkami.
Wyrokiem z dnia 3 czerwca 2013r. Sąd Okręgowy w Kaliszu zmienił zaskarżoną decyzję i przyznał E. M. prawo do wypłaty emerytury za okres od 1 października 2011r. do 31 lipca 2012r. wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od 26 grudnia 2012 roku, oddalił odwołanie w pozostałym zakresie.
Apelacje od powyższego rozstrzygnięcia złożył Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. wnosząc o zmianę zaskarżonego wyroku w całości i oddalenie odwołania.
Pismem z dnia 19 marca 2014 roku organ rentowy cofnął apelację od wyroku Sądu Okręgowego w Kaliszu z dnia 3 czerwca 2013 r. w części wyroku dotyczącej należności głównej oraz odsetek naliczonych do dnia 19 lutego 2014r. wnosząc o umorzenie postępowania w tym zakresie oraz poparł apelacje w pozostałej części. Formułując wniosek w przedmiocie cofnięcia apelacji organ rentowy podniósł, iż E. M. złożyła wniosek o wypłatę zaległych świadczeń wraz z należytymi odsetkami na podstawie ustawy z dnia 13 grudnia 2013 r. o ustaleniu i wypłacie emerytur, do których prawo uległo zawieszeniu w okresie od dnia 1 października 2011 r. do dnia 21 listopada 2012 r., która to ustawa weszła w życie z dniem 19 lutego 2014r.
Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 391 § 2 kpc w razie cofnięcia apelacji sąd drugiej instancji umarza postępowanie apelacyjne i orzeka o kosztach jak przy cofnięciu pozwu.
Stosownie do regulacji zawartej w art. 469 kpc w sprawach z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych sąd uzna zawarcie ugody, cofnięcie pozwu, sprzeciwu lub środka odwoławczego oraz zrzeczenie się lub ograniczenie roszczenia za niedopuszczalne, gdyby czynność ta naruszała słuszny interes pracownika lub ubezpieczonego.
W niniejszej sprawie odwołująca dochodziła wypłaty zawieszonej emerytury, której roszczenie zostało uregulowane w drodze ustawy z dnia 13 grudnia 2013 r. o ustaleniu i wypłacie emerytur, do których prawo uległo zawieszeniu w okresie od dnia 1 października 2011 r. do dnia 21 listopada 2012 r. (Dz.U.2014.169), która weszła w życie z dniem 19 lutego 2014r. Jednocześnie art. 9 w/w ustawy uzależnia skorzystanie przez ubezpieczoną z prawa do wypłaty zaległego świadczenia od prawomocnego zakończenia postępowania w tej sprawie.
W ocenie Sądu Apelacyjnego, w ustalonych okolicznościach sprawy uznać należy, że cofnięcie apelacji nie jest sprzeczne z prawem i nie narusza słusznego interesu ubezpieczonej.
W związku z powyższym Sąd Apelacyjny stosownie do treści art. 391 § 2 k.p.c. umorzył postępowanie apelacyjne we wskazanej wyżej części.
W ocenie Sądu Apelacyjnego za uzasadnioną uznać należy apelację organu rentowego co do uwzględnionego przez sąd pierwszej instancji żądania ubezpieczonej w zakresie ustawowych odsetek od należności głównej za okres od 19 lutego 2014r.
Zgodnie bowiem z art. 316 § 1 k.p.c. sąd wydając wyrok, bierze za podstawę stan rzeczy istniejący w chwili zamknięcia rozprawy, co obejmuje także stan prawny, a zatem, co do zasady, sąd powinien orzekać na podstawie przepisów prawa materialnego obowiązujących w dacie wyrokowania. Wskazana regulacja realizuje zasadę aktualności orzeczenia sądowego. W obowiązującym systemie apelacyjnym zasada aktualności orzeczenia sądowego ma zastosowanie do sądów obu instancji, gdyż instancja odwoławcza jest tu przede wszystkim sądem merytorycznym, a nie tylko kontrolnym ( vide wyrok SN z dnia 8 lutego 2006 r., II CSK 153/05, LEX nr 192012).
Kluczowym dla rozstrzygnięcia niniejszej apelacji jest wejście z dniem 19 lutego 2014r. w życie ustawy z dnia 13 grudnia 2013 r. o ustaleniu i wypłacie emerytur, do których prawo uległo zawieszeniu w okresie od dnia 1 października 2011 r. do dnia 21 listopada 2012 r. (Dz.U.2014.169).
Ustawa ta w art. 8 reguluje kwestię należności w postaci odsetek ustawowych w stosunku do tych emerytów, w przypadku których wypłata zawieszonej emerytury została ustalona na podstawie prawomocnego wyroku sądowego. Z treści wskazanej regulacji wynika, iż w przypadku gdy należność z tytułu zawieszonej emerytura nie została wypłacona do dnia wejścia w życie ustawy odsetki od ustalonej prawomocnym wyrokiem sądu należności z tytułu zawieszonej emerytury należne są do dnia wejścia w życie ustawy tj. do dnia 19 lutego 2014r.
W niniejszej sprawie wypłata zawieszonej emerytury dla E. M. nie nastąpiła do dnia 19 lutego 2014r. co powoduje , iż wobec treści regulacji zawartej w art. 8 cyt. wyżej ustawy odsetki za okres przekraczający dzień 19 lutego 2014r. nie znajdują podstawy prawnej do ich zasądzenia. Powyższe skutkowało zmianą zaskarżonego wyroku Sądu Okręgowego w Kaliszu i oddaleniem odwołania we wskazanym zakresie w oparciu o art. 386 § 1 kpc.