Formularz UK 1

Sygnatura akt

III K 34/21

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

7.USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

7.OCena DOWOdów

1.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

7.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

3.1 Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I

A. N.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

W realiach niniejszej sprawy nie ulega wątpliwości, że oskarżony A. N. działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w dniu 1 października 2019r. oraz 10 października 2019r. w B. i innym nieustalonym miejscu, chcąc żeby M. K. (1) złożyła nieprawdziwe zeznania mające służyć za dowód w postępowaniu nadzorowanym przez Prokuraturę Rejonową w J.pod sygn. akt (...), nakłaniał ją do tego w ten sposób, że początkowo za pośrednictwem połączenia telefonicznego, a następnie osobiście namawiał ją do złożenia niezgodnych z prawdą zeznań mających umożliwić mu uniknięcie poniesienia odpowiedzialności karnej w tym postępowaniu. Swoim zachowaniem oskarżony wyczerpał zatem znamiona występku z art. 18 § 2 k.k. w zw. z art. 233 § 1 k.k. w zw. z art. 12 § 1 k.k.

Jak zeznała świadek M. K. (1) oskarżony podczas prowadzonej z nią i zainicjowanej przez M. K. (1) rozmowy telefonicznej zwrócił się do świadka z prośbą aby podczas składania zeznań przed funkcjonariuszem Policji potwierdziła dokonanie badań lekarskich mając pełną świadomość tego, że kobieta nie przeprowadzała badań uczniów. Także podczas spotkania do jakiego doszło na stacji benzynowej, które także zainicjowała M. K. (1) oskarżony twierdząc, że „Policja szuka dziury w całym” ponownie poprosił ją aby zeznała, że przeprowadzała badania lekarskie uczniów.

Istotą podżegania jest nakłanianie innej osoby do dokonania czynu zabronionego, czyli wpływanie na psychikę tej osoby w celu spowodowania podjęcia przez nią decyzji zrealizowania takiego czynu. Po stronie podżegającego musi zatem istnieć zamiar nakłonienia sprawcy w celu podjęcia przez niego działania przestępczego (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 28 marca 2018r. wydany w sprawie o sygn. akt II AKa 434/17).

Zarówno w dniu 1 października 2019r., jak i w dniu 10 października 2019r. a zatem w czasie podżegania M. K. (1), oskarżony obejmował swoją świadomością, że nakłania ją do złożenia nieprawdziwych zeznań mających służyć za dowód w nadzorowanym przez prokuraturę postępowaniu przygotowawczym.

W tym miejscu należy jedynie zauważyć, że podżeganie do popełnienia przestępstwa z art. 18 § 2 k.k. stanowi samoistną podstawę odpowiedzialności sprawcy takiego zachowania, niezależną od dokonania czynu zabronionego przez osobę nakłanianą do jego wykonania i niezależną od odpowiedzialności bezpośredniego sprawcy przestępstwa (por. wyrok Sądu Okręgowego w Koszalinie z dnia 14 maja 2013r. wydany w sprawie o sygn. akt II K 8/13).

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

3.1 Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

II

A. N.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Z ustaleń faktycznych wynika, że oskarżony działając w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w okresie od początku 2012 roku do końca 2016 roku, działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej jako dyrektor Policealnej Szkoły (...) w Z. i Liceum Ogólnokształcącego dla Dorosłych Nr 1 w Z. oraz jako przedstawiciel (...) Federacji (...) z siedzibą w G., ul. (...), wprowadził Starostwo Powiatowe w Z. w błąd co do liczby słuchaczy Policealnej Szkoły (...) w Z. i Liceum Ogólnokształcącego dla Dorosłych Nr 1 w Z. oraz ich faktycznej frekwencji na zajęciach, przedkładając poświadczające nieprawdę i podrobione dokumenty w postaci ksiąg słuchaczy, dzienników lekcyjnych, list obecności słuchaczy, szkolnego rejestru rozrachunku świadectw oraz dokumentów mających pochodzić od kandydatów ubiegających się o przyjęcie do szkoły czym doprowadził Starostwo Powiatowe w Z. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem na rzecz (...) Federacji (...) z siedzibą w G., ul. (...), w kwocie nie mniejszej niż 1.871.843, 61 zł, co stanowi mienie wielkiej wartości. Swoim zachowaniem oskarżony wyczerpał zatem znamiona czynu z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zw. z art. 12 § 1 k.k.

W tym miejscu należy podkreślić, iż elementy przedmiotowe oszustwa muszą być objęte świadomością sprawcy, który, chcąc uzyskać nienależną korzyść majątkową, działa świadomie w określony sposób, co w konsekwencji prowadzi do wniosku, że działa z zamiarem bezpośrednim - kierunkowym, obejmującym cel i sposób działania (tak też Sąd Najwyższy – Izba Karna w wyroku z dnia 20 lutego 1974r. w sprawie o sygn. akt V KR 49/74,OSNKW 1974 nr 7-8, poz. 138, Legalis).

Zamiar sprawcy musi obejmować dwa elementy. Jednym z tych elementów jest sposób zachowania się sprawcy, polegający na wprowadzeniu w błąd lub wyzyskaniu błędu czy też niezdolności do zrozumienia podejmowanych działań przez drugą stronę, drugim zaś z elementów jest chęć osiągnięcia korzyści majątkowej w wyniku zastosowania przyjętego sposobu zachowania się i świadomość istnienia związku przyczynowego między przyjętym sposobem działania a dyspozycją majątkową dokonaną przez pokrzywdzonego. Błąd co do różnych zjawisk i zdarzeń stanowiący element oszukańczego działania sprawcy może dotyczyć różnorodnych okoliczności. Do tego rodzaju błędu możemy zaliczyć także błąd co do liczby słuchaczy szkół oraz ich faktycznej frekwencji na zajęciach. Sposobem wprowadzenia w błąd jest w tym przypadku przedstawienie nieprawdziwych oświadczeń w tym zakresie. Podstępne zabiegi sprawcy mogą ograniczyć się przy tym do jednokrotnego kłamstwa, ale też mogą się wiązać z całą gamą oświadczeń i innych zachowań mających na celu wywołanie błędu lub utrzymanie w błędzie drugiej strony. W będącej przedmiotem osądu sprawie nie ulega wątpliwości, iż oskarżony przedłożył poświadczające nieprawdę i podrobione dokumenty w postaci ksiąg słuchaczy, dzienników lekcyjnych, list obecności słuchaczy, szkolnego rejestru rozrachunku świadectw oraz dokumenty mające pochodzić od kandydatów ubiegających się o przyjęcie do szkoły. Takim zachowaniem oskarżony wprowadził w błąd Starostwo Powiatowe w Z. doprowadzając je tym samym do niekorzystnego rozporządzenia mieniem. Dyspozycja majątkowa pokrzywdzonego jest niewątpliwie odpowiednikiem czynnika podmiotowego oszustwa jakim jest chęć osiągnięcia korzyści majątkowej. Rozporządzenie następuje dobrowolnie na skutek samodzielnej, choć wadliwej decyzji innej osoby. Dokonanie dyspozycji majątkowej musi doprowadzić do polepszenia sytuacji majątkowej sprawcy lub kogo innego (art. 115 § 4 k.k.) kosztem osoby pokrzywdzonej. Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 30 sierpnia 2000r. wskazał, iż niekorzystne rozporządzenie mieniem jest oceniane z punktu widzenia interesów osoby pokrzywdzonej – subiektywne kryterium niekorzystności rozporządzenia mieniem. O tym czy dana dyspozycja ma charakter niekorzystny decyduje stanowisko dysponenta mieniem, że gdyby wiedział on o wszystkich okolicznościach czynu i zamiarach sprawców to dyspozycji majątkowej na ich rzecz nie dokonałby. W ocenie Sądu uwzględnienia wymagają jednak także kryteria przedmiotowe czyli obiektywne co oznacza, że sprawca musi zwiększyć swój lub kogo innego stan majątkowy kosztem osoby oszukanej lub chociażby poprawić swoją lub kogo innego sytuację majątkową kosztem tej osoby. W realiach niniejszej sprawy nie ulega wątpliwości, iż gdyby Starostwo Powiatowe w Z. wiedziało o rzeczywistej liczbie słuchaczy szkół i ich faktycznej frekwencji nie dokonałoby wypłaty środków w łącznej kwocie nie mniejszej niż 1.871.843,61 złotych. Okoliczności te wskazują niezbicie na to, iż w sprawie doszło do niekorzystanego rozporządzenia mieniem przez pokrzywdzoną gminę, zaś oskarżony osiągnął dla (...) Federacji (...) z siedzibą w G. niczym nieuzasadnioną korzyść majątkową.

Wobec tego, że oskarżony przypisanego mu przestępstwa dopuścił się w stosunku do mienia znacznej wartości - wyrządzona przestępstwem szkoda w czasie popełnienia czynu przekraczała 200 000 złotych - należało, przy kwalifikacji prawnej jego zachowania uwzględnić art. 294 § 1 k.k.

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

3.1 Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

III

A. N.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Z ustaleń faktycznych wynika, że oskarżony A. N. działając w nieustalonym okresie 2016 i 2017 roku w W., chcąc żeby będąca lekarzem medycyny pracy zatrudnionym w gabinecie (...) i pełniąca funkcję publiczną M. K. (1) poświadczyła nieprawdę w dokumentacji medycznej - poświadczeniach potwierdzających brak przeciwwskazań do podjęcia nauki w Policealnej Szkole (...) w Z. oraz Liceum Ogólnokształcącym dla Dorosłych nr 1 w Z. przez 345 osób poprzez wystawienie tych zaświadczeń bez przeprowadzenia badań osób, dla których zostały wydane, nakłonił ją do tego w ten sposób, że w drodze rozmowy telefonicznej doprowadził do ich spotkania, w czasie którego namówił ją do wystawienia poświadczających nieprawdę w/wym. zaświadczeń lekarskich oraz wręczył jej z tego tytułu korzyść majątkową w postaci pieniędzy w łącznej kwocie 3.000 złotych a także dostarczył skierowania na badania lekarskie zawierające dane osobowe wymienionych wyżej osób, służących do wystawienia na ich podstawie zaświadczeń o braku przeciwskazań do podjęcia przez te osoby nauki w Policealnej Szkoły (...) w Z. i Liceum Ogólnokształcącego dla Dorosłych nr 1 w Z.. Tak opisanym działaniem oskarżony wyczerpał znamiona przestępstwa z art. 18 § 2 k.k. w zw. z art. 271 § 3 k.k. w zw. z art. 12 § 1 k.k.

☐

3.2 Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

1.3.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

1.4.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

1.5.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

7.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

A. N.

punkt I

punkt I

Obciążające:

- oskarżony godził w istotne dobro chronione prawem – wiarygodność dokumentów,

- bezpośredni zamiar popełnienia czynu,

Łagodzące:

- oskarżony nie poszukiwał kontaktu ze świadkiem skoro każdorazowo do rozmowy pomiędzy nim a M. K. (1) dochodziło z inicjatywy świadka,

- uprzednia niekaralność oskarżonego

-wykonywanie pracy zarobkowej

Wysokość stawki wynika z rodzaju i wielkości uzyskiwanych przez oskarżonego dochodów

A. N. i

punkt II

punkt II

Okoliczności łagodzące: działanie umożliwiające utrzymanie zatrudnienia oskarżonemu i osobom zatrudnionym w szkołach, w których pełnił funkcję dyrektora oraz kształcenie uczniów, którzy ukończyli z sukcesem naukę, niekaralność oskarżonego, kontynuowanie wykonywania pracy zarobkowej

Okoliczności obciążające: planowany charakter działania, stosunkowo długi okres przestępczej działalności, wysokość szkody wyrządzonej przestępstwem, która znacznie wykracza poza próg wskazany w art. 115 § 5 k.k.

A. N.

punkt III

punkt III

Obciążające:

- oskarżony godził w istotne dobro chronione prawem – wiarygodność dokumentów,

- bezpośredni zamiar popełnienia czynu,

Łagodzące:

- uprzednia niekaralność oskarżonego

-wykonywanie pracy zarobkowej

Wysokość stawki wynika z rodzaju i wielkości uzyskiwanych przez oskarżonego dochodów

A. N.

punkt IV

punkt I oraz III

Dokonując oceny zachowania oskarżonego nie można było tracić z pola widzenia liczby czynów jakich oskarżony się dopuścił. Nie bez znaczenia pozostawał rodzaj czynności wykonanych przez oskarżonego

Okoliczności obciążające: planowany charakter działania,

Okoliczności łagodzące: niekaralność oskarżonego, wykonywanie pracy zarobkowej

7.1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

A. N.

punkt V

punkt II

Orzeczenie względem oskarżonego kary jednego roku pozbawienia wolności skutkowało tym, iż w sprawie została spełniona formalna przesłanka do zastosowania wobec oskarżonego warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności. Biorąc pod uwagę całokształt występujących w sprawie a powołanych już powyżej okoliczności, a także uwzględniając dotychczasową niekaralność oskarżonego, Sąd uznał, że zasadnym będzie zastosowanie wobec oskarżonego, w oparciu o przepis art. 69 § 1 i 2 k.k. oraz art. 70 § 1 k.k., dobrodziejstwa warunkowego zawieszenia wykonania orzeczonej kary pozbawienia wolności, na okres próby wynoszący 2 lata. Wskazany okres próby pozwoli zweryfikować postawioną oskarżonemu pozytywną prognozę a także uświadomi oskarżonemu możliwość efektywnego wykonania zawieszonej kary pozbawienia wolności w sytuacji gdy ponownie naruszy porządek prawny.

A. N.

punkt VI

punkt II

orzeczenie o zobowiązaniu oskarżonego w okresie próby do informowania sądu o przebiegu okres próby znajduje oparcie w treści przepisu art. 72 § 1 pkt 1 k.k.

7.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

Sąd nie znalazł podstaw do tego nałożyć na oskarżonego A. N. obowiązku naprawienia szkody. Oskarżony będąc zatrudnionym przez Federację (...) i prowadząc prywatną szkołę nie osiągnął dla siebie korzyści majątkowej. Przyznana szkołom prowadzonym przez oskarżonego dotacja każdorazowo przelewana była przez Powiat Z. na konto federacji, zaś oskarżony za świadczoną pracę pobierał wynikające z zawartej z nim umowy wynagrodzenie. Co istotne, wynagrodzenie otrzymywali także prezydent federacji oraz wiceprezydenci posiadający status wicedyrektorów pomimo, iż brak było podstaw do wypłaty na ich rzecz środków uzyskiwanych z tytułu dotacji.

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

VII

VIII

Zgodnie z dyrektywą przepisu art. 627 k.p.k. zasądzono od oskarżonego na rzecz oskarżyciela posiłkowego Powiatu (...) poniesione przez oskarżyciela wydatki w kwocie 960 złote związane z występowaniem w sprawie pełnomocnika procesowego.

O kosztach orzeczono w oparciu o przepis art. 627 k.p.k. oraz art. 2 ust. 1 pkt 3 i art. 3 ust.1 Ustawy z dnia 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych

7.1Podpis

Karin Kot