WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 marca 2022r.

Sąd Rejonowy w Kętrzynie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:	Sędzia Beata Bihuń
Protokolant:	starszy sekretarz sądowy Mieczysław Budrewicz

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 marca 2022 r. w K.

sprawy z powództwa Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w K.

przeciwko A. K. (1)

o zapłatę

I.  powództwo oddala;

II.  zasądza od powoda Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w K. na rzecz powódki A. K. (1) kwotę 900,00 zł (dziewięćset złotych) wraz z odsetkami w wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt I C 86/22

UZASADNIENIE

Powódka Spółdzielnia Mieszkaniowa (...) wniosła o zasądzenie od pozwanej A. K. (1) kwoty 3.076,54 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia 23 grudnia 2021 r. do dnia zapłaty oraz kosztami procesu , w tym kosztami zastępstwa procesowego według norm przepisanych z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego od dnia uprawomocnienia się nakazu zapłaty wydanego w niniejszej sprawie do dnia zapłaty. W uzasadnieniu wskazała, że pozwana jest właścicielem lokalu mieszkalnego nr (...) położonego przy ul. (...) w K.. Ponadto wskazała, że z dniem 20 września 2021 r. w nieruchomości budynkowej przy ul. (...)
w K., w której znajduje się lokal pozwanej nastąpiło wyodrębnienie własności ostatniego lokalu mieszkalnego (wpis do KW nr (...)), w związku z tym od tego dnia w stosunku do wszystkich lokali w tej nieruchomości mają zastosowanie przepisy ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r., a ich właściciele utworzyli wspólnotę mieszkaniową. Dalej wskazała, że w związku z utworzeniem wspólnoty dokonała rozliczenia funduszu remontowego, co spowodowało powstanie po stronie pozwanej zaległości w wysokości 3.076,54 zł. Powódka poinformowała pozwaną o powstałej zaległości i jednocześnie wezwała ją do jej zapłaty. Pomimo upływu zakreślonego w wezwaniu terminu, wskazana zaległość nie została uregulowana przez pozwaną.

W odpowiedzi na pozew A. K. (1) wniosła o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie od powódki kosztów procesu z uwzględnieniem kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. W uzasadnieniu podniosła, że powódka nie wykazała istnienia roszczenia zarówno co do zasady jak i wysokości. Zarzuciła, że powódka nie przedstawiła dowodów, dla stwierdzenia faktów, z których wywodzi skutki prawne, uchybiając tym samym obowiązkom procesowym przewidzianym w treści przepisu art. 232 k.p.c. ze skutkiem materialnoprawnym, przewidzianym w treści przepisu art. 6 k.c. Dalej zarzuciła, że powódka jako fakt wskazuje zaległość po stronie pozwanej z tytułu rozliczenia zaewidencjonowanych wpływów i wydatków funduszu remontowego w wysokości 3.076,54 zł i jako jedyny dowód zmierzający do wykazania tego faktu powołuje pochodzące od powoda wezwanie do zapłaty. Ponadto podniosła, że powódka nie przedłożyła żadnego dowodu na fakt powstania dniu 20 września 2021 r. wspólnoty mieszkaniowej, a także nie określiła na jaki dzień dokonała ustalenia stanu funduszu remontowego. Pozwana zaprzeczyła twierdzeniom powódki zawartym w treści pozwu i wskazała, że fakty z których powódka wywodzi istnienie roszczenia pozostają nieudowodnione.

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 24.05.2021 r. z inicjatywy zarządu Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w K., w świetlicy przy ul. (...), odbyło się spotkanie z właścicielami mieszkań położonych w budynku przy ul. (...) w K.. W spotkaniu, oprócz zarządu Spółdzielni, wzięli udział A. R. właścicielka lokalu nr (...), S. K. właściciel lokalu nr (...) oraz T. Ż. pełnomocnik właścicieli lokali nr (...) . W trakcie spotkania T. Ż. postawił wniosek o podjęcie uchwał w sprawie stosowania przepisów ustawy o własności lokali oraz wyboru zarządu wspólnoty mieszkaniowej. Mimo sprzeciwu prezesa zarządu spółdzielni A. K. (2) uchwały zostały podane pod głosowanie. Uchwałą nr 1/2021 z dnia 24.05.2021 r. postanowiono, że w zakresie praw i obowiązków właścicieli nieruchomości oraz do zarządu nieruchomością wspólną mają zastosowanie przepisy ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali. Uchwałą nr 2/2021 z dnia 24.05.2021 r. powołano zarząd wspólnoty mieszkaniowej w składzie: A. R., S. K., G. P..

(dowód: protokół zebrania – k. 32-33, uchwała nr 1 – k. 28-29, uchwała nr 2 – k. 30-31)

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 6 k.c. ciężar udowodnienia faktów mających istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy, spoczywa na tej stronie, która z faktów tych wywodzi skutki prawne. Na gruncie prawa procesowego odpowiednikiem powyższego przepisu jest art. 232 k.p.c., zgodnie z którym strony zobowiązane są wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne oraz art. 3 k.p.c. w myśl którego obowiązek przedstawienia dowodów ciąży na stronach. Obowiązująca w polskim procesie zasada kontradyktoryjności wskazuje, że o rodzaju i zakresie roszczenia decyduje powód, a ciężar udowodnienia twierdzeń spoczywa na tej stronie, która je zgłasza (art. 6 k.c. w zw. z art. 232 zdanie pierwsze k.p.c.). Sąd z urzędu może wprawdzie dopuścić dowód (art. 232 zdanie drugie k.p.c.), ale powinien czynić to tylko pomocniczo i w sytuacjach wyjątkowych. Z reguły nie ma podstaw do takiego swoistego wyręczania stron w inicjatywie dowodowej, jeżeli są one reprezentowane przez zawodowych pełnomocników (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 24 listopada 2010 r., II CSK 297/10, opubl. LEX nr 970074) .

W niniejszej sprawie, to na powódce spoczywał ciężar udowodnienia istnienia zobowiązania pozwanej oraz jego wysokości. Ciężar ten należy rozumieć z jednej strony jako obarczenie strony procesu obowiązkiem przekonania sądu dowodami o słuszności swoich twierdzeń, a z drugiej konsekwencjami poniechania realizacji tego obowiązku, lub jego nieskuteczności (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 7.11.2007r., II CSK 293/07). Strona, która nie przejawia inicjatywy dowodowej powinna się liczyć z negatywnymi tego skutkami, ostatecznie w postaci niekorzystnego dla niej wyniku procesu. Jeżeli materiał dowodowy zgromadzony w sprawie nie daje podstawy do dokonania odpowiednich ustaleń faktycznych w myśl twierdzeń jednej ze stron, Sąd musi wyciągnąć ujemne konsekwencje z braku udowodnienia faktów przytoczonych na uzasadnienie żądań lub zarzutów. Należy to rozumieć w ten sposób, że strona, która nie przytoczyła wystarczających dowodów na poparcie swych twierdzeń ponosi ryzyko niekorzystnego dla siebie rozstrzygnięcia, o ile ciężar dowodu, co do tych okoliczności na niej spoczywał (wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 18 stycznia 2012 r., sygn. akt I ACa 1320/11, opubl. LEX nr 1108777 ).

W ocenie sądu dokumenty przedłożone przez powódkę nie mogą stanowić podstawy orzeczenia, ponieważ na ich podstawie nie można ustalić ani zasadności ani wysokości dochodzonego od pozwanej roszczenia. Powódka swoje żądanie oparła na dołączonym do pozwu zawiadomieniu z dnia 06.10.2021 r. m.in. o dokonaniu przez Sąd Rejonowy
w K. w dniu 20.09.2021 r. wpisu wyodrębnienia własności ostatniego lokalu w księdze wieczystej nr (...) prowadzonej dla nieruchomości budynkowej przy ul. (...) w K.(k. 8) oraz zawiadomieniu z dnia 13.12.2021 r. o dokonaniu rozliczenia funduszu remontowego nieruchomości przy ul. (...) w K. i wezwaniu pozwanej do zapłaty należności w kwocie 3.076,54 zł (k.10). Poza wskazanymi pismami powódka nie przedłożyła żadnych dowodów na istnienie oraz na wysokość zobowiązania pozwanej.

Jak słusznie zauważyła pozwana, powódka nie wykazała na jaki dzień dokonała ustalenia stanu funduszu remontowego, a z twierdzeń zawartych w pozwie wynika jedynie pośrednio, że rozliczenie ma związek z utworzeniem wspólnoty mieszkaniowej. Trzeba również zgodzić się z pozwaną, że zgodnie z treścią przepisu art. 24 ¹ ust. 3 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych z chwilą ustania członkostwa właściciel lokalu staje się współwłaścicielem środków zgromadzonych na funduszu remontowym, o którym mowa w art. 6 ust. 3, w wysokości odpowiadającej przypadającemu na ten lokal udziałowi we współwłasności nieruchomości wspólnej. Wysokość tego udziału ustala się na podstawie ewidencji i rozliczenia wpływów i wydatków funduszu remontowego, o których mowa w art. 4 ust. 4 ¹ pkt 2, według stanu na dzień ustania członkostwa. Powódka nie udowodniła kiedy ustało członkostwo pozwanej, a tym bardziej nie wykazała czy powódka była członkiem spółdzielni. Nie przedłożyła również dowodów na fakt nabycia przez pozwaną lokalu mieszkalnego nr (...) przy ul. (...).

W myśl art. 4 ust. 6 ⁴ ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, spółdzielnia ma obowiązek przedstawienia, na żądanie członka spółdzielni, właściciela lokalu niebędącego członkiem spółdzielni lub osoby niebędącej członkiem spółdzielni, której przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu kalkulacji wysokości opłat. Kalkulacja powinna zawierać wskazanie sposobu obliczenia składników opłat, powinna być rzeczowa, zrozumiała i wyczerpująca. W razie sporu ciężar przytoczenia i wykazania okoliczności uzasadniających wysokość opłat spoczywa na spółdzielni (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 3 października 2014r., V CNP 66/13, opubl LEX nr 1566732) . W rozpoznawanej sprawie powódka nie wykazała, że zawiadomiła mieszańców bloku przy ul. (...) o wysokości opłat na fundusz remontowy, czy też o podwyżkach z tym związanych. W szczególności powódka nie wykazała, z czego wynika saldo -46.614,23 zł wykazane w piśmie z dnia 13.12.2021 r. (k. 10). Ponadto powódka nie wykazała, co było podstawą do przyjęcia, iż wspólnota mieszkaniowa przy ul. (...) powstała w dniu 20 września 2021 r.

Mając powyższe na względzie powództwo jako nieudowodnione należało oddalić.

Na marginesie wskazać należy, że sąd nie uwzględnił żądania pełnomocnika powódki o otwarcie na nowo zamkniętej rozprawy, ponieważ okoliczności podnoszone przez niego we wniosku były niezasadne, a dokumenty, które pełnomocnik dołączył do pisma mogły być złożone przez na etapie wcześniejszym, po otrzymaniu odpowiedzi na pozew.

O kosztach Sąd orzekł w punkcie II wyroku, zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu na podstawie art. 98 §1, 1 ¹ i 3 k.p.c.