UZASADNIENIE

wyroku z dnia 8 maja 2014 r.

Pozwem wniesionym w sprawie powód K (...) Sp. z o.o.
w R. wniósł o zasądzenie od pozwanego (...) Sp. z o.o. w Ż. kwoty 32.852,03 zł z ustawowymi odsetkami i kosztami postępowania.

Uzasadniając żądanie pozwu podał, że powyższa kwota stanowi wydatki jakie powód poniósł w celu realizacji umowy stron z dnia 18 listopada 2010 r.
nr (...) o świadczenie usług w zakresie doboru przedsiębiorców do wykonania usługi eksportowej. Na podstawie tej umowy powód wykonywał czynności związane z selekcją i doborem specjalistów, przeprowadzaniem kosztownych specjalistycznych testów zawodowych, itp. Po podpisaniu umowy pomiędzy stronami zaistniały rozbieżne stanowiska co do istotnych warunków realizacji usługi objętej umową w zakresie pracy w porze nocnej. Celem wypracowania rozwiązania podjęły rozmowy w trakcie, których przedstawiły swoje stanowiska. Jednocześnie pozwana spółka zwiększyła zapotrzebowanie na specjalistów o dodatkowe 24 osoby. W dniu 1 lutego 2011 r. pozwany skierował do powoda pismo zawierające oświadczenie o odstąpieniu od zawartej przez strony umowy. Zdaniem powoda przedmiotowe odstąpienie było niezasadne wobec braku przesłanek z art. 491 kc i art. 493 kc. Powód nie pozostawał w zwłoce z wykonaniem zobowiązania, wykonując go zgodnie z umową i przedstawiając rekrutowanych pracowników, wykonanie zobowiązania nie stało się również niemożliwe. Powód wskazał, że prawdziwym powodem zamiaru definitywnego rozwiązania współpracy z powodem przez pozwanego była chęć ominięcia pośrednika jakim był powód i nawiązanie bezpośredniej współpracy partnerem z I.. Stąd należnym mu jest zwrot wydatków jakie poniósł w związku z realizacją w/w usługi, szczegółowo je określając w pozwie.

W dniu 15 lutego 2012 r. Sąd Rejonowy w Rzeszowie V Wydział Gospodarczy wydał w sprawie nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, sygn. akt V GNc 4692/11.

W sprzeciwie od w/w nakazu pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości.

W uzasadnieniu pozwany zarzucił, iż zrekrutowani przez powoda pracownicy nie spełniali wymogów dla usługi eksportowej przewidzianych przez ustawę o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, h. firma (...) z której mieli pochodzić zrekrutowani pracownicy, działająca na rynku h.jako T. P. nie była firmą produkcyjną, nie dysponowała technologią i związanymi z nią knoh-how, a była jedynie agencją rekrutacyjną wyszukującą spawaczy zainteresowanych wyjazdem do Polski, o czym strona pozwana podjęła informację podczas testów przeprowadzanych w I.; podjęte przez powoda próby negocjacji zawartej pomiędzy stronami umowy w zakresie warunków zatrudnienia spawaczy uniemożliwiły realizację terminowego przyjazdu w/w do Polski ; pozwany podjął wiadomość o odstąpieniu (...) od realizacji projektu zatrudnienia spawaczy w ramach usługi transportowej przez pozwanego. Postawa powoda, odstąpienie od realizacji projektu przez (...) oraz przekonanie pozwanego, że realizacja projektu zatrudnienia spawaczy w ramach usługi eksportowej we współpracy z powodem i firmą (...) jest niemożliwa skoro nie spełnia ona wymogów ustawowych w zakresie zatrudnienia cudzoziemców w ramach usługi eksportowej, spowodowało, że pozwany odstąpił od Umowy (...) z dnia 18 listopada 2010 roku o świadczenie usług w zakresie doboru przedsiębiorcy do wykonania usługi eksportowej. Niniejsze stanowiło podstawę dla odstąpienia przez pozwanego od zawartej z powodem umowy z uwagi na niemożliwość jej wykonania już w dacie zawarcia umowy jak i następczo. Jednocześnie wobec braku możliwości zrealizowania przez powoda usługi eksportowej wszelkie poniesione przez powoda wydatki nie stanowiły wydatków poniesionych w celu należytego wykonania umowy, a zatem dochodzenie ich zapłaty od pozwanego było niezasadne.

Powód ustosunkowując się do powyższych zarzutów wskazał, że po podpisaniu umowy nr (...) zaistniały między stronami rozbieżne stanowiska co do istotnych warunków realizacji usług, które dotyczyły między innymi kwestii pracy w porze nocnej. W proponowanych warunkach kontraktu określono w umowie, że roboty będą miały wymiar 8 godzin dziennie, co oznaczało, że roboty nie obejmują realizacji usług w porze nocnej i tak zapis ten był rozumiany. Okoliczność ta miała istotny wpływ m.in. na kalkulacje wynagrodzenia, wobec czego powód po negocjacjach z pozwanym sporządził aneksy, których pozwany jednak nie podpisał i nie odesłał powodowi. W wykonaniu obowiązków umownych powód zaproponował pozwanemu przedsiębiorcę zagranicznego działającego na rynku, prowadzącego działalność w zakresie m.in. robót spawalniczych i produkcyjnych w tym zakresie uzyskał dane z właściwych rejestrów I.i przesłał je pozwanemu, który zawarł z tą firmą umowę, której powód nie był stroną. Do obowiązków powoda wynikających z zawartej z kolei pomiędzy nim, a pozwanym umowy nie należała ocena i weryfikacja technologii proponowanej przez wykonawcę. Zgodnie bowiem z zawartą z pozwanym umową, obowiązkiem powoda było wyszukanie przedsiębiorcy zagranicznego posiadającego specjalistów doświadczonych i wystarczająco wykwalifikowanych aby wywiązać się z obowiązków postawionych przez zleceniodawcę na stanowiskach określonych w załączniku nr 1 do umowy. I niniejsze powód wykonał.

Strona powodowa zaprzeczyła, aby firma (...) działała w Indiach pod nazwą T. P. bowiem są to dwie osobne firmy. Okoliczność czy w dacie testów spawalniczych byli oni pracownikami wykonawcy, zdaniem powoda, nie miała żadnego znaczenia, skoro umowa tego nie określała, a byli nimi na pewno po ich wyborze przez pozwanego podczas pobytu w I.. Rzeczywistym powodem zaprzestania współpracy z powodem był fakt nawiązania bezpośredniego kontaktu z kontrahentem powoda w I.i to chęć ominięcia pośrednika stanowiła wyłączny i jedyny powód decyzji pozwanego dot. rozwiązania umowy z powodem. Powód dodatkowo wskazał, że jego pracownik M. K. (1) w dniu 14 lutego 2011 r. złożył wypowiedzenie zawartej umowy o pracę i podjął współpracę z pozwanym, zostając u niego zatrudniony także jako specjalista zajmujący się zagadnieniami realizacji usług eksportowych i zatrudnienia pracowników będących cudzoziemcami. Powód podtrzymał swoje stanowisko, że także po otrzymaniu pisma pozwanego o odstąpieniu od umowy w dalszym ciągu był gotowy do realizacji zawartej z pozwanym umowy, o czym go informował. Zawarta między stronami umowa nie zawierała zapisów, które określałyby jednoznacznie termin przyjazdu specjalistów, wyraźnie wskazano w niej termin do podjęcia czynności związanych z uzyskaniem pozwoleń na pracę oraz wiz pracowniczych do Polski oraz możliwość jego przedłużenia z przyczyn niezależnych od wykonawcy. Do stwierdzenia czy nastąpiła zwłoka niezbędne jest ustalenie terminu w jakim świadczenie miało zostać spełnione. Zawarta pomiędzy stronami umowa jednoznacznie wskazywała, że określony w niej termin uzyskania wiz, a tym samym przyjazdu specjalistów, może zostać przesunięty, jeżeli jest to spowodowane okolicznościami niezależnymi od powoda. Skoro zatem ambasada przedłużyła procedury wydawania wiz o dodatkowe 30 dni, to nie można uznać, że mamy do czynienia ze zwłoką powoda uprawniającą do odstąpienia od umowy.

W dniu 29 listopada 2013 r. Sąd Rejonowy w Rzeszowie V Wydział Gospodarczy wydał w sprawie wyrok sygn. akt V GC 401/12, na mocy którego oddalił w całości powództwo oraz zasądził od powoda na rzecz pozwanego kwotę 2.417 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania, nadto nakazał ściągnięcie od powoda na rzecz Skarbu Państwa (Sądu Rejonowego w Rzeszowie) kwotę 3 zł tytułem brakującej części wydatków.

Powyższy wyrok Sąd Rejonowy oparł na następujących ustaleniach faktycznych i prawnych:

Strony w dniu 18 listopada 2010 r. zawarły umowę o świadczenie usług w zakresie doboru przedsiębiorcy do wykonania usługi eksportowej, zgodnie z którą powód ( wykonawca) zobowiązany był do świadczenia na rzecz pozwanego (zleceniodawcy) usługi polegającej na wyszukaniu, dokonaniu odpowiedniej selekcji i rekomendacji przedsiębiorcy zagranicznego, dysponującego odpowiadającymi zleceniodawcy spawaczami posiadającymi międzynarodowe uprawnienia spawalnicze met.135 i 136, w celu świadczenia dla zleceniodawcy usługi eksportowej, umowa obejmowała tych specjalistów, którzy pozytywnie przeszli testy spawalnicze i zostali wybrani przez przedstawicieli zleceniodawcy. Szczegółowy opis czynności Wykonawcy w ramach usługi został określony w § 2 ust. 1 umowy. Zlecenie dotyczyło specjalistów z I.na stanowisko spawacz, w ilości 20 osób (załącznik nr 1), wymagania dotyczące specjalistów oraz zakres ich czynności, obowiązków i odpowiedzialności na stanowisku zostały zawarte w zamówieniu, stanowiącym załącznik nr 1 do umowy, Przedmiotowa umowa (§ 6) została zawarta na okres wykonywania usługi eksportowej i przeprowadzania formalności wydania zezwoleń na pracę i wiz cudzoziemców i wiązała strony od momentu jej podpisania. Planowana data zakończenia wykonywania usługi eksportowej to 12 miesięcy licząc od dnia rozpoczęcia jej wykonywania przez specjalistów w Polsce. W umowie tej zastrzeżono, że w przypadku przedłużenia okresu uzyskania zezwoleń o pracę dla specjalistów lub innych dokumentów wymaganych prawem, termin zakończenia niniejszej umowy będzie adekwatnie przesunięty w czasie. W tym celu strony podpiszą stosowny aneks do niniejszej umowy. Ponadto strony ustaliły w umowie, że zleceniodawca ma prawo odstąpienia od niniejszej umowy w przypadku gdy żaden z przedstawionych przez wykonawcę spawaczy nie przejdzie testów spawalniczych met. 135 i 136 realizowanych w I.i testy te nie zostaną zatwierdzone przez głównego inżyniera spawalnika Pana M. J.. W załączniku do umowy strony określiły tygodniowy czas robót „8 godzin dziennie, 5 dni w tygodniu”, ustalono także stawkę wynagrodzenia za roboty w nadgodzinach, zakontraktowany termin świadczenia usługi eksportowej ustalono na okres od luty 2011 do luty 2012. ( załącznik k. 21).

Sąd ustalił również, że (...), reprezentowana przez K (...) sp. z o.o. w R., zawarła w tej samej dacie umowę z (...) Sp. z o.o. w Ż. o nr (...). Na podstawie tej umowy zleceniodawca (pozwany) zlecił, zaś wykonawca ( (...)) zobowiązał się do zrealizowania prac produkcyjnych w zakładzie zleceniodawcy znajdującym się w miejscowości W., ul. (...) (Polska). Umowa została podpisana, co dla stron, które przystąpiły do jej realizacji, nie budziło wątpliwości. Przedstawiciel firmy indyjskiej podpisał umowę w I., a pozwany w Polsce.

Firma (...) została wpisana do rejestru w 2009 r. i stanowiła odrębny podmiot niż T. P. tj. firmy rekrutacyjnej. To (...) była firmą, która miała świadczyć usługę eksportową, tj. była partnerem powoda do świadczenia usługi eksportowej i miała delegować spawaczy na kontrakt do Polski do pozwanego. Według ustaleń Sądu Rejonowego, firma ta nie odpowiadała warunkom usługi eksportowej w świetle polskich przepisów. Z wpisu do indyjskiego rejestru, wynikało bowiem, że podmiot ten jest uprawniony do prowadzenia wszelkich działalności, nie tylko produkcji spawalniczej. Zapis w licencji w powyższym zakresie miał takie znaczenie, że dla urzędów polskich firma ta mogła realizować usługę eksportową z różnych branż. S. G. czyli właściciel T. P. przygotował licencję i zarejestrował firmę (...) jako firmę produkcyjną i na podstawie tej licencji była realizowana usługa eksportowa. Fizycznie w I.nie było żadnego zakładu pracy, który zatrudniałby swoich pracowników i delegował ich do Polski. Firma (...) była firmą na papierze nie posiadała zakładu produkcyjnego, pozwany (...) Sp. z o.o. nie wiedziała o tym. Zgodnie z poczynionymi przez Sąd Rejonowy ustaleniami faktycznymi cała dokumentacja dot. realizacji usługi eksportowej była prawidłowo przygotowana, gdyż pracownicy wybrani przez rekrutera otrzymywali umowę o pracę z firmy (...). Wybrani spawacze mieli być zatrudnieni i wydelegowani na kontrakt.

Firma powodowa nie składała do Urzędu Wojewódzkiego wniosku związanego z zezwoleniem na pracę. Według procedury w tym zakresie po uzyskaniu zezwoleń na pracę powód jako pełnomocnik przekazuje zezwolenia na pracę do pracodawcy zagranicznego. Pracodawca ten przekazuje je pracownikom i każdy pracownik ubiega się o otrzymanie wizy z prawem do pracy, tzw. wizy pracowniczej. W okolicznościach niniejszej sprawy wnioski
o wizy nie mogły być złożone, bowiem nie było pozwoleń na pracę. Powód nie mógł wystąpić do Urzędu Wojewódzkiego o zezwolenie na pracę, gdyż pozwany nie podpisał aneksu do umowy, co miało znaczenie z uwagi na konieczność zapewnienia pracownikom warunków nie gorszych niż inni pracownicy zgodne z prawem pracy.

Podczas pobytu w I.przedstawicieli firmy (...), zorientowali się co do sytuacji firmy (...), czym byli zaskoczeni.

Początkiem stycznia 2011 r. firma K (...) oraz firma (...) poróżniły się z powodu stawek za pracę w godzinach nocnych i nadliczbowych. W I.pani A. K. w trakcie rozmów z kandydatami do pracy informowała ich o pracy w godzinach nocnych. Spawacze wobec powyższego zażądali wyższych stawek w godzinach nocnych.

W drodze negocjacji strony ustaliły sposób wynagradzania za pracę w godzinach nocnych, nadliczbowych. Powód przygotował aneks do umowy z dnia 13 stycznia 2011 r., który nie został jednak podpisany przez pozwanego.

Mailem z dnia 13 stycznia 2011 r. pracownik powoda poinformował pozwanego o wydłużeniu procedury wizowej z 30 do 60 dni. Nadto wobec uzgodnienia dopiero na tym etapie warunków umowy dotyczące pracy nocnej, zwiększenia ilości pracowników, przyjazd specjalistów zaplanowano na przełom marca i kwietnia 2011 r. Na powyższy termin strona pozwana nie wyraziła zgody. W razie niedotrzymania terminu zagroziła odstąpieniem od umowy. Strona powodowa w odpowiedzi na powyższe podała, że przyjazd specjalistów możliwy jest za ok. 90 – 100 dni licząc od dnia podpisania aneksu.

Pismem z daty 1 lutego 2011 pozwana złożyła oświadczenie o odstąpieniu od umowy. Podstawę odstąpienia od umowy pozwany uzasadnił: brakiem jakiejkolwiek informacji od K (...) Sp. z o.o. co do zaawansowania i realizacji umowy z dnia 18 listopada 2010 r., brakiem przysłania pracowników, specjalistów mimo umową wyznaczonego terminu, kwestionowaniem przez K (...) Sp. z o.o. istotnych warunków umowy, próbą przesunięcia daty przyjazdu specjalistów na kolejny termin nieakceptowany dla (...) Sp. z o.o., uzyskaniem informacji o odstąpieniu przez (...) ( (...)) N. D. India od realizacji przedmiotowego projektu.

Powód w odpowiedzi na powyższe pismo potwierdził gotowość wykonania umowy.

W 2011 r. strona powodowa dowiedziała się, że firma (...) nawiązała bezpośrednią współpracę z firmą (...) celem bezpośredniego zatrudnienia tych samych spawaczy. M. K. (1) w okresie zatrudnienia w firmie powoda rozmawiał z przedstawicielami (...) o zatrudnieniu w firmie (...), było to po powrocie z I.. Zdecydował się odejść z firmy K (...), gdyż w ostatnim okresie zatrudnienia ta firma źle go potraktowała, propozycja zatrudnienia dla niego padła ze strony (...). Po powrocie z I.rozmawiał z przedstawicielem firmy (...) z panem G. na temat bezpośredniej współpracy firmy (...) z firmą (...). Było to jeszcze gdy był pracownikiem firmy K (...). W lutym 2011r. firma (...) nawiązała współpracę z firmą (...). Kontrakt ostatecznie nie został zrealizowany, gdyż spawacze nie dostali wiz. Były to te same osoby, które zostały wytypowane w testach. Dla tych osób
w firmie (...) przeprowadzana była procedura wizowa.

Sąd ustalił, że w związku z realizacją umowy koszty testów spawalniczych, koszty delegacji do I. M. K. (1), który udał się tam na życzenie pozwanego. Poniósł również koszty delegacji pracowników do W.. Świadek M. K. (1) leciał do D. samolotem, na lotnisko jechał busem, leciał z D. do C., mieszkał tam w hotelu, za bilet lotniczy płaciła firma K (...). Delegacja nie była rozliczana w postaci diety tylko wydatków. Zwracano mu wydatki. Od firmy K (...) dostał pieniądze aby opłacić sobie hotele, posiłki, na część wydatków przywiózł rachunki,
a resztę napisał oświadczenie o wydatkach. Pieniądze na przedmiotowe wydatki otrzymał od(...).

Przedstawiając motywy swego rozstrzygnięcia Sąd Rejonowy wskazał, że Kodeks pracy nie operuje pojęciem użytym przez strony w umowie „8 godzin dziennie”. W myśl art. 128 § 1 k.p. czasem pracy jest czas, w którym pracownik pozostaje w dyspozycji pracodawcy w zakładzie pracy lub w innym miejscu wyznaczonym do wykonywania pracy, w języku potocznym nie można jednoznacznie przypisać pojęciu „dziennie” znaczenia jakie nadaje mu powód, tzn. że praca miała odbywać się jedynie w ciągu dnia bez zmian nocnych. Pojęcie to bowiem funkcjonuje w języku potocznym również w znaczeniu „na dobę”. W konsekwencji powyższego, wobec prezentowanego przez pozwanego stanowiska co do interpretacji umowy, Sąd Rejonowy uznał, że nie można przyjąć interpretacji rozszerzającej przedstawionej przez powoda. Sąd Rejonowy stwierdził, że już po testach w I.kiedy to pojawił się powyższy problem, strony prowadziły rozmowy co do warunków umowy i mimo braku podpisania aneksu uzgodniły wspólne stanowisko w tym zakresie.

Odnosząc się do podstaw odstąpienia pozwanego od umowy, tj. nie dotrzymania terminu sprowadzenia pracowników Sąd ten wskazał, że w załączniku do umowy określono zakontraktowany termin świadczenia usługi eksportowej na luty 2011 r. przy czym strony traktowały podany w załączniku do umowy czas w sposób elastyczny i akceptowały możliwość jego przedłużenia w razie przedłużenia procedur. Jednak pozwany aneksu nie podpisał. Zdaniem Sądu do przedłużenia procedur na moment odstąpienia od umowy nie doszło w sprawie. Wobec problemów z ustaleniem stawek wynagrodzenia za pracę w nocy i brakiem podpisania w tym zakresie aneksu do umowy powód nie złożył dokumentów o zezwolenie na pracę i tym samym nie były złożone wnioski wizowe. Opóźnienie nie było więc skutkiem przedłużenia się procedur urzędowych w tej sprawie skoro nie zostały one wszczęte. Faktyczną przyczyną był spór co do stawek za pracę w nocy, który w ocenie Sądu obciąża powoda (art. 491 k.c.).

Pozwany pismem z dnia 17 stycznia 2011 r. zastrzegł bowiem, że jeśli powód nie dotrzyma warunków umowy i początkiem lutego nie stawi się z pierwsza 20 osobowa grupa pracowników to pozwany odstąpi od umowy. Wobec stanowiska powoda, że przyjazd specjalistów możliwy będzie dopiero w okresie 28 kwietnia - 4 maja 2011 r. pozwany pismem z dnia 1 lutego 2011 r. odstąpił od umowy. W świetle powyższego, zdaniem Sądu I instancji, to odstąpienie było zasadne. Sąd Rejonowy wskazał również, iż zarzut, że firma (...) nie prowadziła żadnej działalności produkcyjnej, usługowej w zakresie spawalnictwa i do takich prac nie zatrudniała spawaczy, miał w sprawie istotne znaczenie. Jeśli pracownicy nie wykonywali pracy u pracodawcy zagranicznego, który jak ustalono nie miał tam żadnego zakładu produkcyjnego, to sposób sprowadzenia pracowników przez ich zatrudnienie celem wykonania usługi eksportowej prowadziłby do obejścia prawa. Dlatego też Sąd nie mógł uznać odstąpienia pozwanego od takiej umowy za niedopuszczalne skoro przeciwnie realizacja umowy mogła prowadzić do obejścia prawa.

Sąd dodał, że fakt nawiązania bezpośredniej współpracy pomiędzy podmiotem w I.a pozwanym w celu ściągnięcia do pracy spawaczy nie miał znaczenia w sprawie. W tym przypadku uruchomiono bowiem procedurę o wydanie zezwoleń typu A, a więc osoby ta miały być zatrudnione przez pozwaną.

Od powyższego wyroku powód wniósł apelację zaskarżając go w całości i wnosząc o jego zmianę poprzez zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kwoty 32.852,03 zł wraz z ustawowymi odsetkami i kosztami postępowania, ewentualnie uchylenie w całości zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania, pozostawiając temu Sądowi rozstrzygnięcie o kosztach postępowania apelacyjnego.

Zaskarżonemu wyrokowi powód zarzucił:

1. naruszenie przepisów postępowania cywilnego, które mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy, tj.:

-: art. 233 § 1 k.p.c. w zw. z art. 227 k.p.c. poprzez niedokonanie wszechstronnego rozważenia zebranego w sprawie materiału dowodowego oraz przekroczenie granic swobodnej oceny dowodów, w tym poprzez uchybienie regułom logicznego myślenia, a także poprzez błędną i wybiórczą ocenę zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego i poczynienie ustaleń faktycznych sprzecznych z treścią zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, prowadzącą do uznania, że firma (...) nie odpowiadała warunkom usługi eksportowej w świetle polskich przepisów oraz uznania, że istniała po stronie pozwanego rzekoma wiedza i przekonanie pozwanego, iż firma (...) nie może realizować usługi eksportowej, która była przesłanką decyzji pozwanego o zakończeniu współpracy z powodem, a także, że „nie doszło do przedłużenia procedur urzędowych” i nie zaistniały okoliczności, które w oparciu o umowę zawartą pomiędzy stronami uzasadniałyby przesunięcie terminu przyjazdu specjalistów do Polski oraz że faktyczną przyczyną przesunięcia przyjazdu był spór co do stawek pracy w godzinach nocnych który „ obciąża powoda”;
-: art. 233 § 1 k.p.c. w zw. art. 491 k.c. poprzez uznanie, że zaistniały po stronie powoda okoliczności uzasadniające przyjęcie istnienia zwłoki w spełnieniu świadczenia i na podstawie art. 491 k.c. uzasadniające odstąpienie pozwanego od umowy;
-: art. 233 § 1 k.p.c. w zw. art. 493 k.c. poprzez przyjęcie, że z uwagi na fakt, iż firma (...) nie odpowiadała warunkom usługi eksportowej w świetle polskich przepisów w tym także, że nie prowadziła działalności w zakresie spawalnictwa i nie zatrudniała do takich prac spawaczy odstąpienie pozwanego od umowy z powodem było skuteczne;
-: art. 328 § 2 k.p.c. poprzez niewskazanie i niewyjaśnienie w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku, na jakiej podstawie prawnej i dlaczego (biorąc pod uwagę konkretną normę prawną) odstąpienie pozwanego od umowy w oparciu o zarzuty podniesione w sprzeciwie od nakazu zapłaty było skuteczne,
-: naruszenie art. 227 k.p.c. w zw. z art. 233 k.p.c. poprzez przyjęcie, że fakt nawiązania bezpośredniej współpracy przez pozwanego z firmą (...) w tym „przejęcie” przez pozwanego spawaczy wybranych w oparciu o umowę zawartą z powodem nie ma znaczenia w niniejszej sprawie i nie miało związku z decyzją pozwanego o zakończeniu współpracy z powodem.

2. naruszenie przepisów prawa materialnego, tj.:

-: art. 491 k.c. poprzez jego zastosowanie w sytuacji gdy nie została spełniona hipoteza tego przepisu,
-: art. 493 § l k.c. poprzez jego zastosowanie, w sytuacji gdy nie została spełniona hipoteza tego przepisu;
-: art.88 ust.4 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy poprzez przyjęcia, że Firma (...) nie spełniała ustawowych przesłanek do realizacji na terenie Polski usługi eksportowej.

W uzasadnieniu apelacji powód szczegółowo odniósł się do powyższych zarzutów przedstawiając w tym zakresie swoją argumentację, i jednocześnie podtrzymując zajmowane w sprawie stanowisko co do podstaw i zasadności żądania pozwu.

Strona pozwana w odpowiedzi na apelację wniosła o jej oddalenie w całości i zasądzenie kosztów postepowania.

Pozwany w powyższym piśmie wywodził, że stanowisko zajęte przez Sąd Rejonowy w zaskarżonym orzeczeniu jest prawidłowe, a tym samym nie można zgodzić się z zarzutami powoda podniesionymi w apelacji.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Apelacja jest uzasadniona.

W niniejszej sprawie powodowa spółka domagała się zasądzenia
od pozwanego kwoty 32.852,03 zł tytułem zwrotu wydatków poniesionych
w związku z realizacją umowy z dnia 18 listopada 2010 r. nr (...)
o świadczenie usług w zakresie doboru przedsiębiorców do wykonywania usługi eksportowej. Przedmiotowe wydatki zostały szczegółowo określone w uzasadnieniu pozwu. Podstawę prawną roszczenia stanowił art. 746 kc.

Rozpatrywana umowa stanowiła umowę o świadczenie usług, tym samym na podstawie art. 750 kc w sprawie dla rozstrzygnięcia żądania zwrotu wydatków znajdował zastosowanie art. 746 kc stosownie do którego treści dający zlecenie wypowiadając umowę winien zwrócić przyjmującemu zlecenie wydatki,które ten poczynił w celu należytego wykonania zlecenia.

Powyższemu uprawnieniu pozwany przeciwstawił fakt odstąpienia od umowy oświadczeniem z dnia 1.02.2011r. w którym to powołał się na: 1. brak jakiejkolwiek informacji od (...) co do zaawansowania i stopnia realizacji umowy z dnia 18 listopada 2010r., nieprzysyłanie pracowników – specjalistów mimo upływu wyznaczonego terminu, 2. kwestionowaniem przez K (...) sp. z o.o. istotnych warunków umowy, 3. kolejną próbę przesunięcia daty przyjazdu specjalistów na kolejny termin – nieakceptowany przez (...) sp. z o.o., 4. uzyskaniem informacji o odstąpieniu przez (...) ( (...)) od realizacji przedmiotowego projektu; jako podstawę prawną wskazując : art. 491 par.1 kc – brak stawiennictwa 20 osobowej grupy specjalistów z I.pomimo wyznaczenia w tym zakresie terminu pismem z dnia 17 stycznia 2011r. oraz art. 493 par. 1 kc – skoro świadczenie powoda stało się niemożliwe wskutek okoliczności, za które ponosi odpowiedzialność strona zobowiązana.

W kontekście powyższego należało stwierdzić, że istota rozstrzygnięcia apelacji sprowadzała się do oceny prawidłowości ustaleń faktycznych poczynionych przez Sąd Rejonowy w zakresie weryfikacji podstaw podanych przez pozwanego jako przyczyny odstąpienia od umowy, a dalej prawidłowości przeprowadzonego przez Sąd Rejonowy wywodu co do spełnienia poprzez ustalone okoliczności przesłanek z art. 491 par. 1 kc, ewentualnie art. 493 par. 3 kc; tym samym przesądzenia czy przedmiotowe odstąpienie pozwanego od umowy z przyczyn przez niego wskazanych było zasadne i kto ponosi odpowiedzialność za rozwiązanie umowy, fakt bowiem rozwiązania umowy jako braku jej dalszej realizacji nie był pomiędzy stronami sporny.

Sąd Okręgowy rozpoznając apelację powoda uznał, że Sąd I instancji
w sposób wystarczający i jasny wyjaśnił motywy swego rozstrzygnięcia. Wskazał bowiem jakie poczynił ustalenia faktyczne oraz podał przepisy prawa materialnego jakie zastosował dokonując subsumpcji prawnej faktów w sprawie. Sporządzone przez Sąd I instancji uzasadnienie zaskarżonego wyroku pozwalało zatem na dokonanie właściwej kontroli merytorycznej rozstrzygnięcia niniejszej sprawy. Zarzut dotyczący naruszenia art. 328 § 2 k.p.c. był chybiony.

Odnosząc się do dalszych zarzutów apelacji tj. naruszenia art. 233 par. 1 kpc w zw. z art. 227 kpc to nie można pominąć faktu, iż poczynione przez Sąd Rejonowy ustalenia są częściowe zbieżne z twierdzeniami strony powodowej zaprezentowanymi w toku procesu, tj. przede wszystkim co do okoliczności podstawowej, a więc rzeczywistej przyczyny przedłużania się toku realizacji umowy prawidłowo ustalonej przez Sąd Rejonowy jako spór co do stawek za pracę w nocy. Z niniejszego jednak Sąd ten w ocenie Sądu Okręgowego wywiódł niewłaściwe wnioski, co do przesądzenia którą ze stron niniejsze obciążało.

Dla przesądzenia powyższego Sąd Okręgowy dokonał analizy w pryzmacie chronologicznego zestawienia faktów i w tym kontekście oceny zachowań stron, w konsekwencji ustalenia co rzeczywiście było podstawą odstąpienia od umowy, w świetle tegoż ustalenia prawdziwości i zasadności podstaw odstąpienia od umowy wskazanych w oświadczeniu pozwanego z dnia 1 lutego 2011r. i dopiero wówczas ustalenia którą ze stron odstąpienie od umowy obciąża, a ściślej, która ze stron ponosi w tym zakresie odpowiedzialność. Niniejsze z kolei stanowiło podstawę do oceny czy wydatki poniesione przez powoda podlegały zwrotowi przez pozwanego.

I tak w :

- dniu 18 listopada 2010r. strony zawarły umowę o świadczenie usług w zakresie doboru przedsiębiorcy do wykonania usługi eksportowej, w której wskazały termin przygotowania i złożenia we właściwych Urzędach wymaganych dokumentów – nie później niż w terminie 2,5 miesiąca od podpisania niniejszej umowy, chyba że niedochowanie terminu spowodowane jest czynnikami od wykonawcy niezależnymi, w tym opóźnieniami w realizacji obowiązków przez instytucje i podmioty zagraniczne ( par. 2 ust.1 litb ) Termin 2,5miesięczny od podpisania przedmiotowej umowy liczony od 18 listopada 2010r. upływał 2 lutego 2011r. i w tym czasie pozwany nie złożył we właściwym urzędzie wymaganych dokumentów, niniejsze Sąd Rejonowy ustalił prawidłowo, wskazując również przyczynę dla niniejszego, a to że powód nie mógł wystąpić do Urzędu Wojewódzkiego o zezwolenie na pracę, gdyż R. nie podpisało aneksu do umowy skoro:

- w dniach 14-17 grudnia 2010 r. pracownicy pozwanego i powoda wyjechali do Indii celem przeprowadzenia testów pracowników, które to przebiegły pozytywnie. Żaden z pracowników, ani powoda, ani pozwanego, jak wynika z dowodów w sprawie, nie zgłaszał zastrzeżeń co do firmy indyjskiej również w zakresie profilu jej działalności, także w kontekście uprawnienia co do realizacji usługi eksportowej,

- w dniu 27 grudnia 2010r. strona i.wystawiła list delegujący, w którym stwierdziła, że wybrani pracownicy są jej pracownikami, przy czym jak wynikało z prawidłowych ustaleń Sądu Rejonowego list delegujący był wystarczającą podstawą do zwrócenia się z wnioskiem do Wojewody w sprawie wyrażenia zgody na wykonywanie pracy przez pracowników zagranicznych (obcokrajowców).

- w dniu 28 grudnia 2010 r., a zatem 11 dni po powrocie z I.pracowników pozwanego, ten stwierdził w piśmie skierowanym do powoda, że jest bardzo zadowolony z testów, zwiększa zamówienie i zwraca się o dodatkowe 24 osoby.

Powyższe, w ocenie Sądu Okręgowego oznacza, że nie znajduje odzwierciedlenia w rzeczywistym stanie rzeczy stanowisko pozwanego, jak również twierdzenia świadka p. K., że odstąpiono od umowy z powodu wątpliwości co do rzetelności firmy i. (...) co do spełnienia przez nią wymogów dla wykonywania usługi eksportowej. Skoro bowiem wątpliwości w tym zakresie mieli powziąć pracownicy pozwanego podczas testów w I., które zakończyły się 17 grudnia 2010r. i to spowodować miało odstąpienie od umowy w dniu 1 lutego 2011r. to niniejsze pozostaje w sprzeczności ze stanowiskiem tej samej strony pozwanej wyrażonym w piśmie z dnia 28 grudnia 2010r. w którym stwierdza, że jest zadowolony z testów i zwiększa zamówienie o dodatkowe osoby. Stanowisko prezentowane przez pozwanego w tym zakresie co do przyczyny odstąpienia od umowy jest sprzeczne jest z treścią pisma z dnia 28 grudnia 2010 i nie broni się poprzez logiczną ocenę chronologii zdarzeń i faktów.

W piśmie z dnia 28 grudnia 2010r. pojawiła się kwestia pracy w godzinach nocnych i ponoszeniem kosztów z tym związanych. Z tą datą zaczął się spór pomiędzy stronami niniejszego procesu co do kwestii wynagrodzenia za pracę w godzinach nocnych i rozpoczęło się prowadzenie negocjacji co do rozwiązania tej sprawy poprzez kompromis co do określenia stawek za pracę w godzinach nocnych. Zdaniem powoda bowiem praca w godzinach nocnych nie była przewidziana w pierwotnej umowie i wymóg pozwanego odnośnie pracy w godzinach nocnych wymagał aneksu, zdaniem pozwanego praca w godzinach nocnych była przewidziana pierwotną umową.

W powyższym zakresie strony wymieniały korespondencję mailową a to :

- w dniu 29.12.2010r. – propozycja powoda dwu wariantów,

- w dniu 10.01.2011r.- propozycja powoda akceptacji dodatkowego kosztu pracy w porze nocnej bez innych dodatków do wynagrodzenia,

- w dniu 11.01.2011r. propozycja pozwanego co do zapisów umownych w tym zakresie,

- w dniu 12.01.2011r. zgoda na powyższy zapis powoda i zapowiedź przesłania aneksu z wprowadzonymi zapisami,

- w dniu 13.01.2011r. przesłanie przez powoda aneksu do podpisu przez pozwanego.

Wobec braku podpisania aneksu przez pozwanego powód nie złożył wniosku do Wojewody o wydanie zezwolenia na pracę wybranym osobom do pracy u pozwanego.

W świetle powyższego dokonując oceny kto odpowiada za zaistniały konflikt pomiędzy stronami co do wynagrodzenia za pracę nocną, co w istocie doprowadziło wobec braku podpisania aneksu do niezłożenia przez powoda wniosku do Wojewody i braku; kontynuacji procedury należało dokonać interpretacji umowy pierwotnie zawartej przez strony, tj. odpowiedzi na pytanie czy umową tą strony przewidziały czy też nie prace w godzinach nocnych. Według Sądu Rejonowego interpretacja spornego sformułowania umowy przemawiała za stanowiskiem pozwanego. Sąd odwoławczy rozpoznając apelację dokonał jednak odmiennej oceny w tym zakresie uznając, że interpretacja przedmiotowego zapisu umowy przyznaje słuszność twierdzeniom powoda, iż umowa przewidywała pracę w godzinach dziennych i ustalała wynagrodzenie za nią, zaś praca w godzinach nocnych nie została w umowie tej uregulowana. Według Sądu Okręgowego zapis, że pracownik będzie pracował 8 godzin dziennie nie oznacza, iż będzie pracował on w nocy. Tym samym powód od samego początku nie miał podstaw do przyjęcia, że pracownicy i.będą pracować w porze nocnej i że pracodawca będzie musiał im dodatkowo zapłacić.

Tym samym w braku podpisania przez pozwanego aneksu umożliwiającego złożenie dokumentów do Urzędu należało stwierdzić, iż za brak dalszej realizacji umowy odpowiada nie powód, a pozwany.

Tym samym dokonane przez pozwanego odstąpienie od umowy w dniu 1 lutego 2011r. obciążające powoda nieterminowym wykonaniem zobowiązania umownego nie było zasadne. Skoro w dniu 17 stycznia 2011r. (data pisma wyznaczającego powodowi ostateczny termin dla stawiennictwa pracowników) pozwany nie podpisał jeszcze aneksu, to nie mógł obciążać pozwanego skutkami powyższego, a więc brakiem stawiennictwa pracowników w wyznaczonym przez niego w tym piśmie terminie, a to początkiem lutego 2011r. z powołaniem się na treść art. 491 par. 1 kc. Zresztą w dniu 17 stycznia 2011r. jak prawidłowo wskazał apelujący powód nie pozostawał jeszcze w zwłoce z wykonaniem zobowiązania, skoro 2,5 miesięczny termin przewidziany dla złożenia dokumentów w pkt 1 lit. c umowy jeszcze nie upłynął, nie nastąpił również luty 2011 wskazany w załączniku do umowy jako zakontraktowany termin świadczenia usługi eksportowej. Ponadto wskazać należy, iż choćby na podstawie zestawienia właśnie terminu przewidzianego par. 2 ust.1 lit. c umowy z terminem świadczenia usługi transportowej wynikającym z załącznika, jak również ujęcia czasokresu trwania umowy wskazanego w par. 6 ust.1 umowy, w świetle zeznań świadków, zwłaszcza świadka M. K. (2) terminy przewidziane w umowie dla wykonywania poszczególnych etapów umowy były terminami orientacyjnymi również zważywszy na okoliczności wykonywania zlecenia i znaczną zależność od czynników zewnętrznych. Również więc zważywszy na brak jednoznacznego ustalenia przez strony wiążącego terminu wykonania umowy (w zakresie sprowadzenia pracowników do Polski) do 30 stycznia 2011 r. brak było podstaw do ustalenia, że odstąpienie od tej umowy mogło nastąpić w związku z niezachowaniem tego terminu przez powoda.
Jak więc wynika z powyższego podane przez pozwanego podstawy odstąpienia od umowy w pkt 1, 2,2,3 nie znajdowały odzwierciedlenia w rzeczywistym stanie rzeczy i nie były zasadne. Tym samym w sprawie nie znajdował zastosowania art. 491 par. 1 kc.

Odnosząc się do przyczyny ujętej w pkt 4 niniejszego pisma to stwierdzić należy, iż również w tym zakresie powód nie ponosi odpowiedzialności, a art. 493 par. 1 kc wymaga, aby niemożliwość świadczenia powstała na skutek okoliczności, za które strona zobowiązana ponosi odpowiedzialność, tylko wtedy bowiem druga strona może od umowy odstąpić.

Jako przyczynę w tej mierze pozwany wskazał odstąpienie przez (...) od umowy z powodem. Otóż zbadanie tej kwestii również wymagała analizy kontekstu sytuacyjnego, z uwzględnieniem przyczyny dla niniejszego. Jak wynika to z zeznań świadków osoba, która imieniu powoda zajmowała się sprowadzaniem dla pozwanego pracowników h.jeszcze w grudniu 2010 r., tj. po powrocie z I., rozpoczęła współpracę z pozwanym i ostatecznie przeszła do firmy pozwanego, gdzie zajmowała się dokładnie tym samym, a to sprowadzeniem z zagranicy pracowników w wyniku czego wybrane w grudniu 2010 r. na testach osoby miały przyjechać do pracy u pozwanego w ramach bezpośredniego zatrudnienia (bez pośrednictwa powoda), przy czym były to dokładnie te same osoby, które zostały wskazane przez powoda. Logicznym więc powodem przyczyny odstąpienia przez stronę i.od umowy z powodem był fakt nawiązania bezpośredniego kontaktu z pozwanym. Powyższe świadczy o inicjatywie i działalności osoby „przejętego” pracownika (M. K. (1)), a w konsekwencji jego wpływu na rozwiązanie umowy przez strony. I wprawdzie jak wskazał to Sąd Rejonowy sprowadzeni pracownicy mieli świadczyć pracę na innych zasadach, niemniej jednak trudno ten fakt uznać za bez znaczenia tak jak zakwalifikował to Sąd Rejonowy.

Reasumując, zdaniem Sądu Okręgowego przyczyny wskazane w oświadczeniu o odstąpieniu od umowy z dnia 1 lutego 2011r. nie znajdowały odzwierciedlenia w rzeczywistym stanie rzeczy, nie były uzasadnione, nie spełniając przesłanek z art. 491 par. 1 kc jak również art. 493 par. 1 kc.

Sąd Rejonowy uznał również, iż firma (...) nie świadczyła w I.usług, nie prowadziła produkcji, była firmą tym samym papierową, nie spełniała tym samym wymogów dla usługi eksportowej, co w konsekwencji powodowało iż Sąd ten nie mógł uznać za niedopuszczalne odstąpienia od umowy skoro realizacja jej mogła prowadzić do obejścia prawa. Otóż wskazać należy, iż przesłanki odstąpienia od umowy przewiduje bądź umowa (odstąpienie umowne) bądź ustawa, strona odstępując od umowy powołała podstawę prawną dla niniejszego (art. 491 kc i 493 kc) – zaś cel umowy utożsamiany z obejściem prawa nie stanowi podstawy dla odstąpienia od niej, ale dla uznania jej nieważności stosownie do treści art. 58 kc i to po stwierdzeniu, iż dana czynność prowadzi do obejścia prawa, a nie jak stwierdził to Sąd Rejonowy, może prowadzić do obejścia prawa. W ocenie Sądu Okręgowego materiał dowodowy zgromadzony w aktach sprawy nie był wystarczający by stwierdzić, iż istotnie firma (...) jest firmą nie prowadzącą działalności gospodarczej w zakresie wynikającym z rejestru, zwłaszcza, iż podnoszone w tym zakresie zarzuty pozwanego co do jej charakteru jako firmy rekrutacyjnej, tożsamej z T. P. zostały w toku postępowania dowodowego jednoznacznie wykluczone. Firma ta prowadziła działalność od 2009r., a zakres jej działalności wynikający z rejestru obejmuje również działalność spawalniczą. Ponadto należy podzielić argumentację apelującego, iż z art.88 ust. 4 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy nie nakłada na podmiot delegujący pracowników do realizacji usługi eksportowej obowiązku zatrudniania osób, które mają być delegowane przez określony czas zanim dany podmiot podejmie decyzje o ich delegacji, tym bardziej że firma ta mając w przedmiocie działalności różne branże, usługę eksportową na terenie RP realizowała już przed podpisaniem umowy z pozwanym. Ponadto brak podstaw dla zakwestionowania, że wymienione osoby były pracownikami tej firmy w dacie listu delegacyjnego tj. 27.12.2010r. Zważyć również należy, że w kwalifikacji czynności prawnej jako służącej obejściu prawa chodzi o wywołanie skutku sprzecznego z prawem poprzez dokonanie samej czynności, zaś umowa pomiędzy stronami z dnia 18.11.2010r. nie wywoływała takiego skutku, dopuszczalnym w świetle prawa jest bowiem zarówno zobowiązanie powoda jak i pozwanego o treści jak wynikające z przedmiotowej umowy.

Odnosząc się do wysokości roszczenia objętego pozwem to ustalenia Sądu Rejonowego w tej mierze Sąd Okręgowy uznał za trafne. Sąd ten ustalił okoliczności związane z wydatkami, koszty żądane przez powoda uznając przez niego za poniesione. Dokonane przez Sąd Rejonowy ustalenia w tej mierze nie przekraczały przysługującej mu swobodnej oceny dowodów. Kwota żądana pozwem w wysokości 32 852, 03 zł na którą składały się kwoty: bilet w D. – C. – 175 USD - 525 PLN, testy spawalnicze z 37 osób x 91 USD = 3367 USD - 10 101 PLN, testy spawalnicze 7 osób x R 3800 (80 USD) = 560 USD- 1880 PLN, testy spawalnicze inspektora iww = 167 USD - 501 PLN, hotel I. (...) - 4 dni= R 7920 = 176 USD – 548 PLN, hotel I.”C.” – 3 dni= (...)= 165 USD - 495 PLN, Hotel (...) + 3 dni + R 16 528+ 367 USD -1101 PLN, (...)= 161 USD – zmiany rezerwacji – 483 PLN, 12 diet zagranicznych – 1482 PLN, 11/3 diety polskiej - 30,66 PLN, F. C. ( bilet lotnicze międzynarodowy) - 2260 PLN, F. C. (bilet lotnicze międzynarodowy) - 565 PLN, koszty busa K. - W. – 60 PLN, koszty busa W. – K. – 65 PLN, delegacja do W. w sprawie umowy z (...) Sp. z o.o.- 275,50 PLN, listopad – ¾ wynagrodzenia M. K. (1) - 2250 PLN, grudzień, styczeń – miesięczne wynagrodzenie M. K. (1) – 3000 PLN, 3000 PLN, październik, listopad – 1/3 wynagrodzenia N. P. - 833 PLN, 833 PLN, październik, listopad – 1/3 wynagrodzenia M. K. (2) – 1000 PLN, 1000 PLN, (...) przesyłka kurierska od firmy (...) - 309,06 PLN, (...) przesyłka kurierska od (...) Sp. z o.o. – 28,17 PLN, (...) przesyłka kurierska od (...) Sp. z o.o. – 28,17 PLN, (...) przesyłka kurierska od (...) Sp. z o.o. – 54,66 PLN, S. – 92,00 PLN, S. – 88,99 PLN, S. – 92,57 PLN, S. - 90,57 PLN; wynikała z przedłożonych dowodów w postaci: bilet na trasie D. – C., potwierdzenie zapłaty za testy spawalnicze, rachunek za pobyt w Hotelu (...), rachunek za pobyt w Hotelu (...), rachunek za pobyt w Hotelu (...), wydruk ze zmiany rezerwacji dla Pana K., zestawienie delegacji zagranicznych w okresie od 9.12.2010 do 04.01.2011r., diet polskich i zagranicznych, faktura za bilet lotniczy (listopad 2010), faktura z bilet lotniczy(grudzień 2010), paragony za bilet A. bus i E., delegacja Pani M. K. (2), faktura za usł. hotelową do w/w delegacji, paragony za parking i przejazd autostradą, umowa o pracę z Panem M. K. (1) wraz załącznikiem i rozwiązaniem umowy, umowa o pracę z Panią M. K. (3) (obecnie K.) wraz załącznikiem i rozwiązaniem umowy, umowa o pracę z Panią N. P., potwierdzenie zapłaty wynagrodzenia za miesiąc październik i listopad 2010 dla N. P. wraz z wydrukiem zestawienia dla ubezpieczonego, potwierdzenie zapłaty wynagrodzenia za miesiąc październik i listopad 2010 dla M. K. (2) wraz z wydrukiem zestawienia dla ubezpieczonego, potwierdzenie zapłaty wynagrodzenia za miesiąc listopad, grudzień 2010 i styczeń 2011 dla M. K. (1) wraz z wydrukiem zestawienia dla ubezpieczonego, faktury za usługi kurierskie (...)szt.4, faktury za rozmowy skype - szt. 4 -znajdujących również odzwierciedlenie w zeznaniach świadków K. P., M. K. (1), M. K. (2).

W konsekwencji, uwzględniając zarzuty apelacji powoda, Sąd Okręgowy, na podstawie art. 386 § 1 k.p.c. zmienił jak w pkt. 1, zasądzając na rzecz powoda kwotę żądaną pozwem na zasadzie art. 746 kc.

W przedmiocie odsetek ustawowych Sąd orzekł na podstawie
art. 481 k.p.c.

W zakresie kosztów postępowania pierwszoinstancyjnego Sąd Okręgowy orzekł na mocy art. 98 § 1 i 3 k.p.c. oraz § 6 pkt. 6 i § 12 ust. 1 pkt. 1 w zw. z § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. z 2002 r., nr 163, poz. 1349, z późn. zm.) stosownie do wyniku sprawy. Na koszty złożyły się: 1643 zł tytułem opłaty sądowej od pozwu, 2417 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego i opłaty skarbowej od pełnomocnictwa, 98 zł tytułem wydatku na koszty świadka ( wpłata : k- 542 i k-561)

W przedmiocie kosztów postępowania odwoławczego orzeczono
jak w pkt 2 wyroku - na podstawie art. 108 k.p.c. w zw. z art. 98 § 1 i 3 k.p.c. oraz § 12 ust. 1 pkt. 1 w zw. z § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz.U. z 2002 r., Nr 163, poz. 1349, z późn. zm.), zasądzając na rzecz pozwanego łącznie kwotę 2.843 zł (oplata od pozwu – 1.643 zł; koszty zastępstwa procesowego – 1.200 zł) stosownie do wyniku sprawy.

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE