Sygn. akt XI GNc 2454/22

UZASADNIENIE

postanowienia z dnia 17 listopada 2022 r.

Pozwem z dnia 10 listopada 2022 r. (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w S. wniosła przeciwko (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółce komandytowej w S. o zapłatę kwoty 36 635,57 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w transakcjach handlowych liczonymi od kwot cząstkowych.

Jako uzasadnienie właściwości tutejszego Sądu powódka w tym zakresie powołała się na treść zaakceptowanego przez pozwaną regulaminu, w którym wskazano, iż w przypadku niemożności polubownego rozwiązania sporu z klientem przez strony, zostanie on poddany rozstrzygnięciu przez Sąd Powszechny właściwy miejscowo dla siedziby powódki.

Sprawa podlegała przekazaniu Sądowi Rejonowemu Poznań-Stare Miasto w P..

Zgodnie z art. 27 k.p.c. powództwo wytacza się przed sąd pierwszej instancji, w którego okręgu pozwany ma miejsce zamieszkania. Z kolei w myśl art. 46 § 1 k.p.c. strony mogą umówić się na piśmie o poddanie sądowi pierwszej instancji, który według ustawy nie jest miejscowo właściwy, sporu już wynikłego lub sporów mogących w przyszłości wyniknąć z oznaczonego stosunku prawnego. Sąd ten będzie wówczas wyłącznie właściwy, jeżeli strony nie postanowiły inaczej lub jeżeli powód nie złożył pozwu w elektronicznym postępowaniu upominawczym. Strony mogą również ograniczyć umową pisemną prawo wyboru powoda pomiędzy kilku sądami właściwymi dla takich sporów.

Wprawdzie w postanowieniach regulaminu powódki postanowiono, że spory wynikające z umowy rozpoznawać będzie sąd powszechny w Szczecinie. Niemniej jednak regulamin ten (k, 24 – 26) nie spełnia wymogu pisemności, o którym mowa w cyt. wyżej art. 46 § 1 k.p.c., a mianowicie nie jest on podpisany, w szczególności przez przedstawiciela pozwanej (podobnie zresztą jak dokumenty zamówień). Okoliczność, iż pozwana korzystając z usług powódki, zaakceptowała tym samym treść regulaminu zamieszczonego na stronie powódki, jest niewystarczająca dla uznania, że wydruk tego regulaminu jest równoważny formie pisemnej umowy prorogacyjnej stron z art. 46 § 1 k.p.c. Kwestia wymaganej (pisemnej) formy umowy prorogacyjnej jest już ugruntowana w orzecznictwie Sądu Okręgowego w Szczecinie.

Również pozostałe wskazane w pozwie okoliczności, w świetle załączonych do niego dokumentów, w ocenie Sądu nie potwierdzają właściwości miejscowej przemiennej tut. Sądu, stosownie do art. 34 k.p.c. Powódka niniejszym pozwem dochodzi od pozwanej zapłaty należności z tytułu dostawy nabytych przez pozwaną towarów, które miały zostać jej dostarczone. Odbiór zamówionych towarów przez przewoźnika z magazynu powódki nie jest miejscem spełnienia świadczenia charakterystycznego w przypadku umowy dostawy. Zgodnie z art. 34 § 2 k.p.c. za miejsce wykonania umowy uważa się miejsce spełnienia świadczenia charakterystycznego dla umów danego rodzaju, w szczególności w przypadku sprzedaży rzeczy ruchomych - miejsce, do którego rzeczy te zgodnie z umową zostały lub miały zostać dostarczone (pkt 1), a w przypadku świadczenia usług - miejsce, w którym usługi zgodnie z umową były lub miały być świadczone (pkt 2). Z kolei w myśl § 3 tego przepisu w przypadku wątpliwości miejsce wykonania umowy powinno być stwierdzone dokumentem.

W świetle twierdzeń pozwu i załączonych doń dokumentów wykonanie na rzecz pozwanego świadczenia charakterystycznego, jakim jest dostarczenie i wydanie pozwanej towaru, nie następowało w siedzibie powódki w S., a pod adresem pozwanej, co wynika z załączonych do pozwu potwierdzeń odbioru. Zauważyć przy tym należy, że zapłata ceny miała nastąpić nie w siedzibie powoda, a w formie przelewu na wskazany rachunek bankowy.

W takiej sytuacji stwierdzić należało, że niniejsza sprawa winna zostać rozpoznana przez sąd gospodarczy właściwy dla siedziby pozwanej, dodatkowo według miejsca dostarczenia zamówionych towarów. Adres siedziby pozwanej należy do właściwości miejscowej i funkcjonalnej Sądu Rejonowego Poznań-Stare Miasto w P..

W myśl art. 200 § 1 4 k.p.c. sąd, który stwierdzi swą niewłaściwość, przekaże sprawę sądowi właściwemu.

Mając na uwadze powyższe, orzeczono jak w sentencji postanowienia.

ZARZĄDZENIE

1. (...)

2. (...)

3. (...)

4.(...)

(...)