Sygn. akt XXVII Ca 580/22

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 września 2022 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie XXVII Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący:

Sędzia Ewa Kiper

po rozpoznaniu w dniu 8 września 2022 r. w Warszawie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa P. G. i P. N.

przeciwko (...) Spółka Akcyjna

o zapłatę

na skutek apelacji powodów

od wyroku Sądu Rejonowego dla Warszawy - Mokotowa w Warszawie

z dnia 27 kwietnia 2021 r., sygn. akt I C 409/20

1.  oddala apelację,

2.  zasądza od P. N. i P. G. na rzecz (...) Spółka Akcyjna po 450 zł (czterysta pięćdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w instancji odwoławczej.

Sygn. akt XXVII Ca 580/22

UZASADNIENIE

Z uwagi na to, że niniejsza sprawa podlegała rozpoznaniu według przepisów o postępowaniu uproszczonym i Sąd odwoławczy nie przeprowadził postępowania dowodowego, stosownie do art. 505 13 § 2 k.p.c. ograniczono uzasadnienie wyroku do wyjaśnienia jego podstawy prawnej z przytoczeniem przepisów prawa.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

apelacja strony powodowej podlegała oddaleniu, gdyż zaskarżony wyrok odpowiada prawu.

Sąd Okręgowy po przeprowadzeniu analizy motywów jakimi kierował się Sąd pierwszej instancji wydając zaskarżony wyrok, ocenił również prawidłowość przeprowadzonego postępowania dowodowego, trafność subsumcji stanu faktycznego do zastosowanych przepisów prawa jak również prawidłowość przedstawionych rozważań, zarówno w zakresie poczynionych ustaleń faktycznych, oceny zebranych w sprawie dowodów jak również w zakresie zastosowanych przepisów prawa i ich wykładni.

Ustalenia stanowiące podstawę rozstrzygnięcia Sądu Rejonowego, są prawidłowe i wszechstronne. W związku z powyższym Sąd Okręgowy przyjmuje je również jako podstawę także własnego rozstrzygnięcia.

Zarzut naruszenia art. 233 § 1 k.p.c. w zw. z art. 5, 6 i 7 Rozporządzenia nr 261/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lutego 2004 r. ustanawiające wspólne zasady odszkodowania i pomocy dla pasażerów w przypadku odmowy przyjęcia na pokład albo odwołania lub dalszego opóźnienia lotów, uchylające rozporządzenie (EWG) nr 295/91 nie zasługuje na uwzględnienie.

W utrwalonej wykładni art. 5-7 rozporządzenia nr 261/2004 dokonywanej przez Trybunał Sprawiedliwości wynika, że pasażerom opóźnionych lotów przysługuje prawo do odszkodowania na mocy tego rozporządzenia w sytuacji, gdy z powodu tych lotów ponoszą oni stratę czasu wynoszącą co najmniej trzy godziny, czyli gdy docierają do swojego miejsca docelowego co najmniej trzy godziny po pierwotnie przewidzianej przez przewoźnika lotniczego godzinie przylotu.

Istotne dla odpowiedzialności pozwanego przewoźnika, wobec treści zgłoszonego roszczenia, jest zatem ustalenie czy rzeczywisty czas przylotu statku powietrznego w niniejszej doznał opóźnienia co najmniej o 3 godziny względem planowanej godzin ww. czynności.

Stosownie do twierdzeń procesowych powodów sporny lot (...) miał być opóźniony ponad 3 godziny gdyż planowo jego przylot na miejsce docelowe miał nastąpić o godzinie 20:00 w dniu 14 czerwca 2019 r., a nastąpił o godzinie 01:22 w dniu 15 czerwca 2019 r.

Na potwierdzenie powyższej okoliczności strona powodowa załączyła do pozwu niepoświadczony za zgodność wydruk fotografii (k. 11 a.s.), z którego wynika, że w ramach oferty (...) zakupiono przelot lotami (...) i (...). Zgodnie z treścią wydruku lot organizowany przez (...)o numerze (...) miał odbyć się w dniu 14 czerwca 2019 r. o godzinie 18:15 z R.. Planowaną godziną przylotu była natomiast 20:00 na lotnisku w K.. Na wydruku tym widnieje informacja o „rodzaju oferty (...), ale nie jest wskazany wystawca dokumentu ani data jego sporządzenia.

Strona powodowa przedstawiła powyższy wydruk jako dowód na okoliczność pierwotnie zaplanowanych godzin wylotu i przylotu spornego rejsu, który ostatecznie został wykonany dnia 14 czerwca 2019 r. w innych godzinach.

Analiza pozostałej części przeprowadzonych w sprawie dowodów poddaje powyższy dowód pod wątpliwość.

Stwierdzić należy, że już z samych przedłożonych przez stronę powodową wydruków fotografii biletów (k. 9 i 10 a.s.) wynika, że planowanymi godzinami odlotu i przylotu lotu (...) z dnia 14 czerwca 2019 r. były odpowiednio godzina 22:10 z R. i godzina 23:55 w K.. Godziny opisane na bilecie są wskazane według czasu lokalnego odpowiednio dla lotniska w R., jak i K..

Tożsamej treści informacje ujawniono również w przedłożonej przez pozwanego (...) wydruku (...) z dnia 29 sierpnia 2020 r. (k. 41 a.s.) w którym wskazano, że rozpoczęcie lotu (...) miało nastąpić o godzinie 19:10 UTC, a przylot miał nastąpić o godzinie 21:55 UTC. Jednocześnie rzeczywisty start lotu nastąpił o godzinie 20:55 UTC, a przylot na miejsce docelowe o godzinie 23:25 UTC.

Twierdzeń powodów o ponad 3 godzinnym opóźnieniu lotu względem planowanych godzin lotu nie uzasadnia również przedłożona przez powodów pisemna informacja udzielona przez Polską Agencje Żeglugi Powietrznej (k. 17 a.s.). Z treści powyższej informacji wynika bowiem, że zgodnie z zadeklarowanym planem lotu rejs (...) realizowany w dniu 14 czerwca 2019 r. na trasie (...) (R.) do (...) (K.) miał rozpocząć się z lotniska (...) o godzinie 19:10 UTC (21:10 (...)) i jego lądowania na lotnisku (...) o godzinie 21:39 UTC (23:39 LMT). W dalszej części informacji wskazano bowiem, że start samolotu z lotniska (...) nastąpił z opóźnieniem w dniu 14 czerwca 2019 r. natomiast jego lądowanie ( (...)) na lotnisku (...) odbyło się o godzinie 23:22 UTC (01:22 LMT w dniu 15 czerwca 2019 r.).

Stwierdzić należy, że informacja udzielona przez Polską Agencję Żeglugi Powietrznej wskazuje na nieco odmienne godziny planowanego przylotu (o około 16 minut) i opóźnienia (ok. 3 minut), jak również w kontekście wskazanych lokalnego czasu zdaje się stosować dla lotniska w R. strefę czasową właściwą dla Polski.

Nie powinno jednak budzić wątpliwości, że zasadniczo informacja uwidoczniona w piśmie (...) potwierdza twierdzenia pozwanego o odmiennych godzinach planowanego odlotu i przylotu rejsu (...) aniżeli wynikało to z przedłożonej przez powodów informacji.

Oceniając powyższy wynik postępowania dowodowego, stwierdzić należy, że strona powodowa nie przedstawiła dowodu potwierdzającego rezerwacji lotu na planowaną godzinę, a w konsekwencji, że zaplanowany lot doznał co najmniej 3 godzinnego opóźnienia. Z informacji przekazanych przez przewoźnika – jak również przedstawionych do akt sprawy dowodów – wynika, że lot posiadał opóźnienie między planowaną godziną przylotu, a godziną rzeczywistego przylotu na czas 1 godzina 31 minut, natomiast z informacji udzielonych przez Polską Agencję Żeglugi opóźnienie między zadeklarowanym (planowanym) czasem przylotu, a rzeczywistym czasem przylotu wynosił 1 godzinę i 43 minuty.

Przedstawiony do akt sprawy wydruk fotografii, zakwestionowany przez stronę pozwaną, uznać należy za niewystarczający dowód potwierdzający dokonania rezerwacji skutkujący odpowiedzialnością pozwanego przewoźnika.

Wobec powyższego na uwzględnienie nie zasługują również zarzuty naruszenia art. 5 i 7 ust. 1 Rozporządzenia nr 261/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lutego 2004 r. ustanawiające wspólne zasady odszkodowania i pomocy dla pasażerów w przypadku odmowy przyjęcia na pokład albo odwołania lub dalszego opóźnienia lotów, uchylające rozporządzenie (EWG) nr 295/91.

Sąd Rejonowy słusznie uznał, że przedłożone do akt sprawy dowody nie potwierdzają wystąpienia opóźnienia w planowanym locie uzasadniającego odpowiedzialność pozwanego względem powodów.

Z tych też względów Sąd Okręgowy na podstawie art. 385 k.p.c. oddalił apelację.

O kosztach procesu w instancji odwoławczej Sąd Okręgowy orzekł na podstawie art. 98 § 1 i 3 k.p.c., obciążając powodów kosztami procesu poniesionymi przez pozwanego w instancji odwoławczej, na koszty te składa się kwoty po 450 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego przed sądem II instancji ustalonych na podstawie § 2 pkt 3 w zw. z § 10 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie.