Sygnatura akt IX U 276/22

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 15 kwietnia 2022 r., znak (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił przyznania J. S. jednorazowego odszkodowania z tytułu wypadku przy pracy z dnia 1 kwietnia 2020 r., wskazując, iż komisja lekarska ZUS orzeczeniem z dnia 7 kwietnia 2022 r. ustaliła zero procent uszczerbku na zdrowiu związanego z tym wypadkiem.

J. S. wniósł odwołanie od powyższej decyzji, wnosząc o jej zmianę poprzez ustalenie prawa do odszkodowania wysokości odpowiadającej 5% stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu. W uzasadnieniu podniósł, że na skutek wypadku, odniósł liczne urazy w postaci złamania trzonu piszczeli nogi lewej, złamania żeber VII i VIII po prawej stronie, złamanie żeber V i VI po stronie prawej, złamanie wyrostka stawowego górnego, których skutki odczuwa po dziś dzień.

W odpowiedzi na odwołanie organ wniósł o oddalenie odwołania w całości, podnosząc jak w zaskarżonej decyzji.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

A. B. w dniu 1 kwietnia 2020 r. zatrudniony był u J. T. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą (...)-Handel -Usługi” jako kierowca pojazdu ciężarowego.

W dniu 1 kwietnia 2020 r. w trakcie kursu z drewnem, na drodze krajowej nr (...) na odcinku pomiędzy S. C. w pojeździe prowadzonym przez A. B. pękła opona przednia lewa, co doprowadziło do uderzenia lewą kabiną w drzewo. Jako przyczynę wypadku w protokole powypadkowym wskazano wadę czynnika materiałowego.

W wyniku tego zdarzenia doznał złamania piszczeli lewej, wyrostka stawowego górnego C5, żeber prawych VII i VIII, żeber lewych V i VI i wstrząśnienia mózgu.

Zdarzenie miało charakter wypadku przy pracy.

Niesporne, a nadto dowód: protokół powypadkowy– k.6-8, wyjaśnienia poszkodowanego – k. 9, wyjaśnienia świadka k. 10 akt organu,

Po wypadku, u J. S. stwierdza się ograniczoną ruchomość w odcinku szyjnym, bolesność palpacyjną na poziomie C5 oraz nieznacznie ograniczoną ruchomość po stronie lewej . Przebyte i wygojone złamanie żeber VII i VIII po stronie prawej i V i VI po stronie lewej nie powoduje deformacji klatki piersiowej i zaburzeń oddychania.

W wyniku wypadku z dnia 1 kwietnia 2020 r. u J. S. doszło do trwałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu w wysokości 5%.

Dowód: opinia biegłych z zakresu neurologii B. M. i ortopedii A. K.– k. 40-47, dokumentacja medyczna – k.39 oraz w aktach organu,

Lekarz orzecznik ZUS w orzeczeniu z dnia 16 marca 2022 r. ustalił 5% długotrwałego uszczerbku na zdrowiu spowodowanego skutkami wypadku przy pracy z dnia 1 kwietnia 2020r.

Komisja lekarska ZUS w orzeczeniu z dnia 7 kwietnia 2012 r. stwierdziła zerowy procent uszczerbku na zdrowiu u J. S. na skutek wypadku przy pracy z dnia 1 kwietnia 2020r.

Dowód: orzeczenie lekarza orzecznika ZUS – k. 19 – w aktach organu, orzeczenie komisji lekarskiej ZUS – k. 21– w aktach organu.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie okazało się uzasadnione.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz. U. z 2002r., Nr 199, poz. 1673 z późn. zm.), ubezpieczonemu, który wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej doznał stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu, przysługuje jednorazowe odszkodowanie. Stały uszczerbek na zdrowiu stanowi takie naruszenie sprawności organizmu, które powoduje upośledzenie czynności organizmu nie rokujące poprawy, natomiast uszczerbek długotrwały jest to naruszenie czynności organizmu powodujące upośledzenie jego czynności na okres przekraczający sześć miesięcy, mogące jednak ulec poprawie (art. 11 ust. 2 i 3 ustawy).

Dla oceny, czy dane zdarzenie można uznać za wypadek przy pracy należy odnieść się do przepisu art. 3 powołanej ustawy, który formułuje jego definicję. Zgodnie z nią, za wypadek przy pracy uważa się nagłe zdarzenie wywołane przyczyną zewnętrzną powodujące uraz lub śmierć, które nastąpiło w związku z pracą, tj. 1) podczas lub w związku z wykonywaniem przez pracownika zwykłych czynności lub poleceń przełożonych, 2) podczas lub w związku z wykonywaniem przez pracownika zwykłych czynności na rzecz pracodawcy, nawet bez polecenia, 3) w czasie pozostawania pracownika w dyspozycji pracodawcy w drodze między siedzibą pracodawcy a miejscem wykonywania obowiązku wynikającego ze stosunku pracy (art. 3 ust. 1 ustawy).

Szczegółowe zasady orzekania o stałym lub długotrwałym uszczerbku na zdrowiu oraz tryb postępowania przy ustalaniu tego uszczerbku określa rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawie szczegółowych zasad orzekania o stałym lub długotrwałym uszczerbku na zdrowiu, trybu postępowania przy ustalaniu tego uszczerbku oraz postępowania o wypłatę jednorazowego odszkodowania z dnia 18 grudnia 2002r. (Dz.U. z 2002r., Nr 234, poz. 1974).

Zgodnie z § 9 ust. 1-3 ww. rozporządzenia stopień stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu komisja lekarska ustala w procentach według tabeli norm oceny uszczerbku na zdrowiu stanowiącej załącznik do rozporządzenia, zwanej dalej "tabelą", która jest określona w załączniku do rozporządzenia. Jeżeli dla danego rodzaju uszczerbku tabela określa dolną i górną granicę stopnia uszczerbku na zdrowiu, komisja lekarska określa stopień tego uszczerbku w tych granicach, biorąc pod uwagę obraz kliniczny, stopień uszkodzenia czynności organu, narządu lub układu oraz towarzyszące powikłania. Jeżeli dla danego przypadku brak jest odpowiedniej pozycji w tabeli, komisja lekarska ocenia ten przypadek według pozycji najbardziej zbliżonej. Można przy tym ustalić stopień stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu w procencie niższym lub wyższym od przewidywanego w danej pozycji, w zależności od różnicy występującej między ocenianym stanem przedmiotowym a stanem przewidzianym w odpowiedniej pozycji tabeli.

W przedmiotowej sprawie fakt, że odwołujący w dniu 1 kwietnia 2020 r. uległ wypadkowi przy pracy był niesporny. Sporne pozostawało natomiast to, czy uraz jakiego doznał on podczas wypadku (opisane w protokole powypadkowym liczne złamania) powodował stały bądź długotrwały uszczerbek na jego zdrowiu, a jeżeli tak, to w jakiej wysokości.

Organ rentowy, powołując się na orzeczenie komisji lekarskiej ZUS, utrzymywał, że uszczerbek ten wynosi 0 %. Z kolei zgodnie z zapowiedzianym rygorem w zarządzeniu z dnia 21 września 2022r. przyjęto, że odwołujący domaga się przyznania jednorazowego odszkodowania w wysokości odpowiadającej 5% stałemu lub długotrwałemu uszczerbkowi na zdrowiu, tj. w takiej wysokości w jakiej ocenił to lekarz orzecznik ZUS.

Ustalenia faktyczne w sprawie Sąd oparł na treści protokołu powypadkowego i dokumentach znajdujących się w aktach sprawy, w tym w aktach organu, w szczególności na treści dokumentacji medycznej. Prawdziwości i rzetelności sporządzenia tych dokumentów żadna ze stron nie kwestionowała, stąd też Sąd uznał je za miarodajne dla odtworzenia stanu faktycznego sprawy.

Sąd, z uwagi na fakt, iż rozstrzygnięcie sprawy wymagało specjalistycznej wiedzy medycznej, dopuścił dowód z opinii biegłych sądowych z zakresu neurologii i ortopedii.

Biegła neurolog B. M. i biegły ortopeda A. K. w swojej opinii stwierdzili ograniczoną ruchomość w odcinku szyjnym b-m 0 cm, bolesność palpacyjną na poziomie C5 oraz nieznaczną ograniczoną ruchomość boczną po stronie lewej. Stwierdzone ograniczenia były podstawą do ustalenia przez biegłych długotrwałego uszczerbku na zdrowiu w wysokości 5% na skutek zdarzenia z 1 kwietnia 2020 r.

Żadna ze stron powyższej opinii nie kwestionowała, choć organ w piśmie z dnia 20 stycznia 2023r. lakonicznie wskazał, że wnosi zastrzeżenia do opinii, nie składając przy tym konkretnych zarzutów.

Sąd ocenił opinię wydaną przez biegłych za miarodajną do czynienia ustaleń w sprawie. Wnioski zawarte w opinii zostały właściwie umotywowane, opinia nie zawiera wzajemnych sprzeczności, kompleksowo przedstawia skutki zdrowotne dla odwołującego po wypadku. Przed wydaniem opinii w sprawie przeprowadzili badanie odwołującego. Przy uwzględnieniu powyższego oraz faktu, iż biegli to fachowcy z wieloletnim doświadczeniem zawodowym, należy stwierdzić, że ich opinia stanowiła wiarygodny dowód w sprawie.

Nie było podstaw do uwzględnienia wniosku odwołującego o dopuszczenie dowodu z przesłuchania świadka lekarza orzecznika ZUS. Sąd ten wniosek pominął na podstawie art. 235 2 § 1 pkt 5 k.p.c., uznając że dowód ten zmierza jedynie do przedłużenia postępowania, wszak stanowisko lekarza orzecznika ZUS znajduje się w aktach organu i jest znane stronom.

Wobec powyższego Sąd uznał, że wypadek przy wykonywaniu pracy, mający miejsce w dniu 1 kwietnia 2022r. spowodował u odwołującego 5% długotrwałego uszczerbku na zdrowiu i w konsekwencji orzekł jak w sentencji wyroku, zmieniając zaskarżoną decyzję w oparciu o przepis art. 477 14 § 2 k.p.c.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)

6.02.2023 r.