Decyzją z 19 listopada 2021 r. o ponownym ustaleniu wysokości emerytury, Dyrektor Zakładu Emerytalno-Rentowego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji, na podstawie art. 32 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz. U. z 2020 r. poz. 723 z późn. zm. dalej jako ustawa o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy), w związku z prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego w Łodzi z dnia 16 grudnia 2020 r. wydanym w sprawie o sygn. akt VIII U 1623/20 z urzędu ustalił wysokość emerytury policyjnej A. Z..
W treści decyzji wskazano, że podstawę wymiaru świadczenia stanowi kwota 5.082,81 zł; emerytura wynosi 36,90 % podstawy wymiaru; emeryturę podwyższono o 15% podstawy wymiaru z tytułu inwalidztwa pozostającego w związku ze służbą zgodnie z art. 15 ust. 4 ustawy. Łączna wysokość emerytury stanowi 51,90 % podstawy wymiaru i wynosi kwotę 2.637,98 zł.
/decyzja w aktach MSWiA/
A. Z. złożył odwołanie od powyższej decyzji, wnosząc o jej zmianę i ponowne przeliczenie emerytury należnej mu za cały okres pozostawania w służbie z pominięciem art. 15b w okresie od 10 lipca 1980 r. do 31 lipca 1990 r. tj. na podstawie art.15 ustawa zaopatrzeniowej, czyli 40 % podstawy wymiaru za 15 lat służby ze wzrostem po 2,6% podstawy wymiaru za każdy dalszy rok tej służby.
Uzasadniając swe żądanie wyjaśnił, że wyrokiem z dnia 16 grudnia 2020 r. Sąd Okręgowy w Łodzi w sprawie VIII U 1623/20 zmienił przyznał skarżącemu prawo do przeliczenia emerytury policyjnej z pominięciem art.15 c oraz policyjnej renty inwalidzkiej z pominięciem art.22a ustawy zaopatrzeniowej. W wyniku prawomocnego zakończenia sprawy Dyrektor ZER wydał zaskarżoną decyzję , która zdaniem skarżącego jest wadliwa , gdyż została obliczona w oparciu o art. 15 b ustawy zaopatrzeniowej , który został uchylony mocą art.1 pkt 5 ustawy z dnia 16 grudnia 2016 r.
/odwołanie k.4 – 5/
W odpowiedzi na odwołanie pozwany wniósł o jego oddalenie oraz o zasądzenie od odwołującego się na rzecz organu rentowego zwrotu kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. /odpowiedź na odwołanie k.11 – 12 odwrót/
Postanowieniem z 6 lipca 2022 r. Sąd Okręgowy w Warszawie na podstawie art. 461 par. 3 k.p.c. postanowił przekazać sprawę do rozpoznania i rozstrzygnięcia Sądowi Okręgowemu w Łodzi. /postanowienie k.20/
Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:
A. Z. urodził się (...)
Decyzjami z dnia 28 lutego 2000 r. Dyrektor Zakładu Emerytalno – Rentowego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych przyznał A. Z. emeryturę policyjną oraz policyjną rentę inwalidzką.
Prawomocną decyzją z dnia 16 listopada 2009 r., która wydana została na podstawie art.15 b i art. 13 a ust.1 w związku z art. 32 ust. 1 pkt 1 ustawy zaopatrzeniowej, okres służby wnioskodawcy od 10 lipca 1980 r. do 31 lipca 1990 r. został przeliczony wskaźnikiem 0,7% Prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie z 18 kwietnia 2011 r. sygn. XIII U 870/10 oddalono odwołanie wnioskodawcy od powyższej decyzji.
/okoliczności bezsporne/
Decyzjami z dnia 30 czerwca 2017 r. o ponownym ustaleniu wysokości policyjnej emerytury oraz o ponownym ustaleniu wysokości policyjnej renty inwalidzkiej, Dyrektor Zakładu Emerytalno-Rentowego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji ponownie ustalił wysokość świadczeń A. Z. od 1 października 2017 r.
W decyzji dotyczącej emerytury wskazano, że podstawę wymiaru świadczenia stanowi kwota 441,21 zł. Emerytura wynosi 29,90 % podstawy wymiaru, a jej łączna wysokość wynosi 1.327,92 zł. Jako podstawę prawną decyzji wskazano przepisy - art. 15c w związku z art. 32 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz. U. z 2016 r. poz. 708, z późn. zm. dalej jako ustawa o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy) oraz otrzymaną z IPN Informację z dnia 12 maja 2017 r.
/decyzja k. 85 verte - 86 akt rentowych/
A. Z. odwołał się od powyższych decyzji wnosząc o przyznanie świadczenia w dotychczasowej wysokości. /okoliczność bezsporna/
Prawomocnym wyrokiem z dnia 16 grudnia 2020 r. wydanym w sprawie o sygn.akt VIII U 1623/20 Sąd Okręgowy w Łodzi zmienił powyższe decyzje z 30 czerwca 2017 r. i zobowiązał Dyrektora Zakładu Emerytalno-Rentowego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji do przeliczenia policyjnej emerytury i policyjnej renty inwalidzkiej A. Z. z pominięciem art. 15c ust. 1, 2 i 3 i art. 22a ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej, (...)Skarbowej i Służby Więziennej oraz ich rodzin - od 1 października 2017 roku.
Apelacja od powyższego rozstrzygnięcia została oddalona wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 30 września 2021 r. wydany w sprawie o sygn. akt III AUa 191/21.
/okoliczności bezsporne/
Powyższy stan faktyczny był w całości niesporny i nie budził wątpliwości.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
Odwołanie podlega oddaleniu.
Zgodnie bowiem z brzmieniem art.15 ustawy z dnia 18 lutego 1994 roku o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej, (...)Skarbowej i Służby Więziennej oraz ich rodzin, co do zasady emerytura dla funkcjonariusza, który pozostawał w służbie przed dniem 2 stycznia 1999 r., wynosi 40% podstawy jej wymiaru za 15 lat służby i wzrasta min. o 2,6% podstawy wymiaru - za każdy dalszy rok tej służby.
Jednakże obowiązujący do 30 września 2017 r. przepis art. 15b cytowanej ustawy przewidywał, że w przypadku osoby, która pełniła służbę w organach bezpieczeństwa państwa, o których mowa w art. 2 ustawy z dnia 18 października 2006 r. o ujawnianiu informacji o dokumentach organów bezpieczeństwa państwa z lat 1944-1990 oraz treści tych dokumentów, i która pozostawała w służbie przed dniem 2 stycznia 1999 r., emerytura wynosi 0,7% podstawy wymiaru - za każdy rok służby w organach bezpieczeństwa państwa w latach 1944-1990, przy czym ust. 2 nakazuje stosować odpowiednio art. 15.
Przepis art. 15b ustawy zaopatrzeniowej został uchylony z dniem 1 października 2017r. przez przepis art.1 pkt 5 ustawy z dnia 16 grudnia 2016 r. o zmianie ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz.U. poz. 2270 dalej: ustawa zmieniająca).
Jednocześnie ustawa zmieniająca wprowadziła do ustawy zaopatrzeniowej art. 15c.
Adresatem norm prawnych wynikających z treści art.15 b oraz art.15 c ustawy zaopatrzeniowej jest organ emerytalno-rentowy, który ustala świadczenie.
W niniejszej sprawie zasadnicze znaczenie ma treść prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w Łodzi z dnia 16 grudnia 2020 r. wydanego w sprawie o sygn. akt VIII U 1623/20, albowiem zaskarżona decyzja została wydana w wyniku wykonania tego wyroku.
Wskazać zatem należy, że wyrok ten jest prawomocny i wiąże nie tylko strony i sąd, który go wydał, lecz również inne sądy oraz inne organy państwowe i organy administracji publicznej (art. 365 § 1 k.p.c.)
Wyrok ten nie może być zatem ignorowany przez sąd rozpoznający sprawę o wysokość świadczenia w niniejszej sprawie.
Treść tego wyroku i jego pisemnego uzasadnienia jednoznacznie wskazuje, że Sąd zmienił zaskarżone decyzje z 30 czerwca 2017 r. i nakazał pominięcie art. 15c ust 1, 2, 3 i art.22a ustawy z dnia 18 lutego 1994 roku o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej, (...)Skarbowej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (tekst jednolity Dz.U. z 2020 roku pozycja 723), w brzmieniu z 2016 roku zaznaczając, że oznacza to konieczność przeliczenia zarówno emerytury policyjnej jak i policyjnej renty inwalidzkiej wnioskodawcy według zasad uprzednio obowiązujących od daty wskazanej w zaskarżonych decyzjach, tj. od 1 października 2017 r.
Co więcej, z odwołania wnioskodawcy od decyzji z 30 czerwca 2017 r. wynika, że skarżący także wnosił wprost o zmianę zaskarżonych decyzji i przyznanie świadczenia w dotychczasowej wysokości.
Dodać należy, że z ugruntowanego orzecznictwa sądów, jak i doktryny wynika, że w sprawach z odwołania od decyzji organu rentowego, jej treść wyznacza przedmiot i zakres rozpoznania oraz orzeczenia sądu pracy i ubezpieczeń społecznych. W postępowaniu wywołanym odwołaniem do sądu pracy i ubezpieczeń społecznych, zgodnie z systemem orzekania w sprawach z tego zakresu, rozstrzyga o prawidłowości zaskarżonej decyzji. W sprawie, w której wniesiono odwołanie od decyzji organu rentowego, przedmiot sporu nie może więc wykraczać poza treść tej decyzji. Zgodnie z treścią art. 477 14 § 2 K.P.C. w przypadku uwzględnienia odwołania sąd zmienia w całości lub w części zaskarżoną decyzję organu rentowego lub zaskarżone orzeczenie wojewódzkiego zespołu do spraw orzekania o niepełnosprawności i orzeka co do istoty sprawy. Orzeczenie co do istoty sprawy, o którym mowa w art. 477 § 2 K.P.C. polega na sformułowaniu sentencji wyroku w taki sposób, aby zastępowała decyzję organu rentowego. (zob. wyrok Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z dnia 25 kwietnia 2018 r., III AUa 199/17, Legalis nr 2242317).
W niniejszej sprawie opisany prawomocny wyrok Sądu Okręgowego nakazał ponowne przeliczenie emerytury policyjnej oraz policyjnej renty inwalidzkiej według zasad uprzednio obowiązujących od daty wskazanej w zaskarżonej decyzji, tj. od 1 października 2017 r., przy czym nie było sporne, a odwołujący przyznał to wprost, że do 30 września 2017 r. pobierał emeryturę policyjną do wyliczenia, której organ emerytalny stosował art. 15 b ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin.
Innymi słowy - powyższy prawomocny wyrok zmienił o tyle zaskarżone decyzje z 30 czerwca 2017 r., że nakazał przeliczenie policyjnej emerytury oraz policyjnej renty inwalidzkiej odwołującego nie według zasad obowiązujących od 1 października 2017 r., gdy art. 15 b został uchylony, ale według stanu prawnego obowiązującego do tej daty – czyli według stanu prawnego obowiązującego do 30 września 2017 r., kiedy to art. 15 b ustawy obowiązywał - tak by przywrócić skarżącemu na dzień 1 października 2017 r. świadczenie w jego dotychczasowej wysokości, tzn. sprzed jej obniżenia od dnia 1 października 2017 r. - na podstawie art. 15 c, decyzjami z 30 czerwca 2017 r., o co zresztą w postępowaniu VIII U 1623/20 sam wnioskodawca wprost wnosił, żądając zmiany zaskarżonych decyzji w taki sposób by od 1 października 2017 r. pobierał w dotychczasowej kwocie emeryturę policyjną.
Należy w tym miejscu przypomnieć, że decyzja z dnia 16 listopada 2009 r., na mocy której organ emerytalny dokonał ustalenia wysokości emerytury na podstawie art. 15 b ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy policji była przedmiotem rozpoznania przez Sąd. W wyniku odwołania wnioskodawcy został wydany prawomocny wyrok przez Sąd Okręgowy w Warszawie z 18 kwietnia 2011 r. sygn. XIII U 870/10 zgodnie z którym oddalono odwołanie wnioskodawcy od powyższej decyzji.
Skoro zatem Sąd Okręgowy w Łodzi prawomocnym wyrokiem nakazał przeliczyć policyjną emeryturę oraz rentę odwołującego według zasad obowiązujących do 30 września 2017 r. na dzień 1 października 2017 r. – przeto należy uznać, że pozwany w sposób prawidłowy wykonał ten wyrok zaskarżoną w niniejszym postępowaniu decyzją.
Przy interpretacji przestawionej przez wnioskodawcę doszłoby do nieuprawnionej zmiany wysokości świadczenia ustalonego prawomocną decyzją z 2009 r. i wyrokiem Sądu Okręgowego w Warszawie.
Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy, na podstawie art. 477 14 § 1 k.p.c., oddalił odwołanie.
O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art.98 k.p.c. , a wysokość wynagrodzenia pełnomocnika organu rentowego ustalił zgodnie z § 9 ust.2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz. U. z 2018 r., poz.265).