Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 1323/19

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

K. K.

w dniu 30 kwietnia 2019 r. w miejscowości K. gmina C. na polu uprawnym grozi słownie pozbawieniem życia i zdrowia P. B., A. Z. (1) i R. K. przy czym groźby te wzbudziły w zagrożonych uzasadnioną obawę, że zostaną spełnione

tj. czyn z art. 190 § 1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Oskarżony K. K. oraz pokrzywdzona R. K. są małżeństwem i od 2018 roku pozostają w konflikcie. Między małżonkami toczy się sprawa o rozwód. Pokrzywdzony A. Z. (1) jest teściem oskarżonego.

P. B. jest właścicielem nieruchomości położnej w miejscowości K., gmina C., sąsiadującej z nieruchomością, na której działalność gospodarczą pod firmą (...) prowadzi oskarżony.

Oskarżony w ramach prowadzonej działalności gospodarczej dzierżawił ziemię od P. B.. Między P. B. a oskarżonym istnieje konflikt dotyczący prowadzenia przez K. K. wykopów na posesji pokrzywdzonego, o czym P. B. zawiadomił prokuraturę.

W dniu 30 kwietnia 2019r. P. B. przyjechał do R. K. oraz A. Z. (1) w celu sprawdzenia zasiewów na polu uprawnym. A. Z. (1) wraz z P. B. oraz I. K. (małoletnim synem oskarżonego i pokrzywdzonej) udali się na pole. Po pewnym czasie na miejsce przyjechał wozem bojowym oskarżony K. K.. Oskarżony poruszał się gminną drogą asfaltową i skręcił w polną drogę żwirową zajeżdżając wyżej wymienionym drogę. Następnie przez chwilę szukał czegoś w schowku, wyskoczył z ww. wozu i zaczął szarpać, popychać i używać słów wulgarnych wobec P. B.. Oskarżony kierował obelgi wobec pokrzywdzonych. A. Z. (1) usiłował uspokoić oskarżonego, jednakże ten nie kazał mu się wtrącać. K. K. groził, iż pobije obecnych na miejscu pokrzywdzonych, zniszczy R. K. oraz A. Z. (1) oraz, że zabije R. K., A. Z. (1) oraz P. B.. Używał min słów ,, ja was wszystkich pozabijam”. Oskarżony powoływał się na liczne znajomości w Urzędzie Gminy oraz Policji, ponadto wskazywał, iż posiada dużo pieniędzy. Zdarzenie obserwował pracownik oskarżonego E. W. (1). P. B., A. Z. (1) oddalili się od miejsca zdarzenia. Oskarżony nadal krzyczał, kierował w stronę pokrzywdzonych słowa powszechnie uważane za obelżywe. P. B. i A. Z. (2) obawiali się spełnienia kierowanych pod ich adresem gróźb, uważali, że są one realne. Roztrzęsiony I. K. przybiegł do domu, gdzie przebywała R. K. i poinformował ją o zdarzeniu.

Oskarżony wraz z E. W. (2) odjechali z miejsca zdarzenia.

Pokrzywdzona R. K. boi się męża, żyje w ciągłym strachu, iż zrealizuje on wypowiadane groźby.

Częściowo wyjaśnienia oskarżonego K. K.

31-32, 150 – 150v., 215v. - 216

Zeznania świadka R. K.

150v. – 151

Zeznania świadka A. Z. (1)

151v. – 152

Zeznania świadka P. B.

152 - 153

Częściowo zeznania świadka E. W. (1)

214v. – 215

Szkic zdarzenia

149

W chwili popełnienia czynu oskarżony miał zachowaną zdolność rozpoznania znaczenia czynu i pokierowania swoim postepowaniem. Zaburzenia istniejąc u oskarżonego (uzależnienie od alkoholu w fazie deklarowanej abstynencji) nie miały wpływu na zdolność do zrozumienia czynu i pokierowania swoim postępowaniem.

Opinia sądowo - psychiatryczna

40 – 41, 138 – 142

Oskarżony ma 47 lat, jest żonaty, ma na utrzymaniu 2 synów w wieku 13 i 17 lat. Posiada wykształcenie zawodowe, z zawodu jest murarzem. Prowadzi własną działalność gospodarczą (...) i uzyskuje z tego tytułu dochód w wysokości 5.000 zł miesięcznie. Wymieniony jest właścicielem 6 pojazdów. K. K. był leczony psychiatrycznie. Oskarżony był karany sądownie prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Kaliszu z dnia 24 września 2020r. za czyny z art. 190 § 1 k.k. i art. 207 § 1 k.k. popełnione na szkodę R. K. oraz za czyn z art. 263 § 2 k.k. K. K. wymierzono karę łączną 1 roku pozbawienia wolności i warunkowo zawieszono jej wykonanie na okres 2 lat tytułem próby. Ponadto oskarżony wyrokiem Sądu Rejonowego w Kaliszu z dnia 24 maja 2021r. w sprawie o sygn. akt II K 1128/19 został skazany za czyn z art. 288 § 1 k.k. oraz art. 176 ust. 1 pkt 2 ustawy prawo geologiczne i górnicze w zw. z art. 12 § 1 k.k. k.k. i art. 11 § 2 k.k. na karę 120 stawek dziennych grzywny po 50 zł. Wyrok nie jest prawomocny.

Wyjaśnienia oskarżonego K. K.

150 – 150v.

Oświadczenie dotyczące stanu majątkowego

34

Informacje o dochodach

189 – 194

Dane z (...)

202 - 209

Notatka urzędowa

173

174 – 174v., 175

0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

K. K.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Wersja wydarzeń przedstawiona przez oskarżonego, a mianowicie, że w dniu 30 kwietnia 2019r, nie groził pokrzywdzonym pozbawieniem zdrowia i życia, a jedynie kierował wyzwiska w stronę P. B..

częściowo wyjaśnienia oskarżonego K. K.

31-32, 150 – 150v., 215v. – 216

Wersja wydarzeń przedstawiona przez świadka E. W. (1), a mianowicie, iż oskarżony w dniu 30 kwietnia 2019r. słyszał jedynie wyzwiska kierowane przez oskarżonego wobec P. B., nie by natomiast świadkiem kierowanych wobec pokrzywdzonych gróźb.

Częściowo zeznania świadka E. W. (1)

214v. – 215

OCena DOWOdów

0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

częściowo wyjaśnienia oskarżonego K. K.

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego K. K. w zakresie zgodnym z opisanym powyżej stanem faktycznym, jedynie co do faktu, iż jest on skonfliktowany z pokrzywdzonymi oraz w dniu 30 kwietnia 2019r. kierował wyzwiska w stronę P. B., albowiem wyjaśnienia te były zgodne z pozostałym zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym, w tym w szczególności z zeznaniami świadków P. B., A. Z. (1), R. K., E. W. (1) w części uznanej za wiarygodną.

zeznania świadka R. K.

Zeznania tego świadka te były spójne, logiczne i korespondowały ze zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym. Zeznania te znalazły potwierdzenie w szczególności w zeznaniach P. B. oraz A. Z. (1).

zeznania świadka P. B.

Zeznania te były spójne, logiczne, a wskazany przez świadka opis zdarzeń korespondował ze zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym, a w szczególności z zeznaniami A. Z. (1).

zeznania świadka A. Z. (1)

Sąd dał wiarę zeznaniom tego świadka w całości. Zeznania świadka korespondowały przede wszystkim z zeznaniami P. B..

częściowo zeznania świadka E. W. (1)

Sąd dał wiarę zeznaniom tego świadka w zakresie zgodnym z opisanym powyżej stanem faktycznym, a mianowicie, co faktu kierowania przez oskarżonego wyzwisk wobec P. B., albowiem wyjaśnienia te były zgodne z pozostałym zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym, w tym w szczególności z zeznaniami świadków P. B., A. Z. (1) oraz z wyjaśnieniami oskarżonego K. K. w części uznanej za wiarygodną.

Opinie sądowo – psychiatryczne

Opinie są jasne, rzeczowe, kompletne i zostały sporządzone przez osoby, która posiadają specjalistyczną wiedzę w swojej dziedzinie.

dokumenty dołączone do akt sprawy

Zaliczone w poczet materiału dowodowego dokumenty zostały sporządzone przez uprawnione organy w ramach przysługujących im kompetencji, w sposób rzetelny i fachowy. Ich prawdziwość i autentyczność nie wzbudziła w ocenie Sądu wątpliwości.

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.2.1

częściowo wyjaśnienia oskarżonego K. K.

Oskarżony w toku całego postępowania nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Za odmową wiary wyjaśnieniom oskarżonych przemawia ocena tychże wyjaśnień dokonana przez pryzmat wiarygodnych zeznań świadków R. K., P. B., A. Z. (1). Wszystkie okoliczności sprawy doprowadziły do przekonania, że wersja zdarzenia przedstawiona przez oskarżonego została przedstawiona na potrzeby niniejszego postępowania w celu ochrony przed odpowiedzialnością karną.

częściowo zeznania świadka E. W. (1)

Zdaniem Sądu nie sposób było uznać za wiarygodne zeznań tego świadka, w zakresie w jakim wskazywał, iż nie słyszał by oskarżony w dniu 30 kwietnia 2019r. groził pokrzywdzonym. Wersja wydarzeń przedstawiona przez świadka była zbieżna z relacją oskarżonego, uznaną za niewiarygodną. Świadek jest wieloletnim pracownikiem oskarżonego oraz jego znajomym. Ponadto świadek ten zeznawał częściowo odmiennie, co do okoliczności zdarzenia z dnia 30 kwietnia 2019r., niż w postępowaniu karnym prowadzonym przed tut. Sądem w sprawie o sygn. akt II K 140/19. W ocenie Sądu zeznania te złożone zostały na potrzeby niniejszego postępowania i w związku z tym powstały wątpliwości co do ich obiektywizmu w danej sprawie.

zeznania świadka I. K.

Świadek ten skorzystał z przysługującego mu prawa do odmowy składania zeznań.

Karty karne

Sąd nie uwzględnił kart karnych dotyczących oskarżonego i uzyskanych w toku postępowania przygotowawczego oraz sądowego. Z uwagi na obieg dokumentów informacja o prawomocnym skazaniu oskarżonego nie została ujawniona w kartach karnych oskarżonego. Natomiast w toku postępowania ustalono, iż oskarżony został skazany prawomocnym wyrokiem za czyny m.in. z art. 190 § 1 k.k. i art. 207 § 1 k.k. popełnione na szkodę R. K..

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

K. K.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

W myśl art. 190 § 1 k.k. kto grozi innej osobie popełnieniem przestępstwa na jej szkodę lub szkodę osoby najbliższej, jeżeli groźba wzbudza w zagrożonym uzasadnioną obawę, że będzie spełniona, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. Przypisane oskarżonemu przestępstwo groźby karalnej godzi w wolność człowieka w sferze psychicznej (wolność od strachu, zastraszania). Jego istotą jest grożenie innej osobie popełnieniem przestępstwa (zarówno zbrodni jak i występku) na jej szkodę lub szkodę osoby najbliższej, przy czym nie jest istotny rodzaj przestępstwa, którego popełnieniem sprawca grozi ani cel, w jakim to czyni, a nawet rzeczywisty zamiar spełnienia groźby. Warunkiem przestępności czynu jest, aby groźba wzbudzała uzasadnioną obawę, że będzie spełniona. Wyrażenie „jeżeli groźba wzbudza w zagrożonym uzasadnioną obawę, że będzie spełniona” należy interpretować w ten sposób, iż pokrzywdzony winien traktować groźbę poważnie i uznawać jej spełnienie za rzeczywiście możliwe. Jak słusznie zauważył Sąd Najwyższy w wyroku z 26.01.1973 r., III KR 284/72, Biul. SN 1973/5, s. 95: „Wzbudzenie obawy w zagrożonym należy oceniać subiektywnie, nie zaś z punktu widzenia obiektywnego niebezpieczeństwa realizacji groźby”. Przestępstwo to jest więc przestępstwem materialnym (skutkowym), a jego skutkiem jest stan uzasadnionej obawy osoby zagrożonej. Strona podmiotowa omawianego czynu zabronionego polega na umyślności w formie zamiaru bezpośredniego, gdyż "grożenie" jest zachowaniem intencjonalnym, zmierzającym do wywołania obawy osoby trzeciej. Jak słusznie podkreślał P. (jeszcze na gruncie Kodeksu karnego z 1932 r.), osoba, w stosunku do której groźba jest kierowana, musi być dokładnie określona, jednakże groźba nie musi być wypowiadana w jej obecności; groźbę można wypowiedzieć także pośrednio, przez osoby trzecie, jednakże w takim przypadku musi istnieć wola sprawcy, by groźba doszła do wiadomości zagrożonego (Peiper, Komentarz, s. 506).

W niniejszej sprawie sprawstwo oskarżonego K. K. nie budziło wątpliwości. Z poczynionych ustaleń bezspornie wynika, iż 30 kwietnia 2019r. oskarżony groził swojej żonie R. K., teściowi A. Z. (1) oraz P. B. utratą zdrowia oraz pozbawieniem życia. Okoliczności jakie towarzyszył temu zachowaniu: kierowanie wulgaryzmów oraz wyzwisk wobec pokrzywdzonych, szarpanie P. B., duża agresja, powoływanie się oskarżonego na liczne znajomości, przyjazd na miejsce wozem bojowym, jak również sama treść groźby, mogły wzbudzić w pokrzywdzonych uzasadnioną obiektywnie obawę, że zostanie spełniona. Ponadto wskazać należy, iż oskarżony został prawomocnie skazany za nielegalne posiadanie broni, o czym wiedzieli pokrzywdzeni i co dodatkowo mogło wzmocnić ich obawę i strach przez oskarżonym. Zachowanie oskarżonego zrealizowało wszystkie znamiona przedmiotowe oraz podmiotowe przestępstwa stypizowanego w art. 190 § 1 k.k. Oskarżony działał umyślnie z zamiarem bezpośrednim.

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

K. K.

1

Uznając oskarżonego za winnego zarzucanego mu czynu Sąd wymierzył karę 8 miesięcy pozbawienia wolności. Orzekając o karze Sąd miał na względzie ogólne dyrektywy wymiaru kary zawarte w art. 53 k.k., uwzględniając przede wszystkim stopień winy i społecznej szkodliwości popełnionego czynu, biorąc pod uwagę cele zapobiegawcze i wychowawcze, które kara ma osiągnąć, potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa, motywację i sposób zachowania się sprawcy, rodzaj i rozmiar ujemnych następstw przestępstwa, właściwości i warunki osobiste sprawcy, sposób życia przed popełnieniem przestępstwa i zachowanie się po jego popełnieniu. Zarzucony oskarżonemu czyn był przez niego zawiniony, brak bowiem jakichkolwiek okoliczności wyłączających bezprawność bądź winę oskarżonego. Rodzaj kary odpowiada dyrektywie prewencji indywidualnej oraz wskazaniom prewencji ogólnej. Okolicznością obciążającą była uprzednia karalność oskarżonego, w tym za przestępstwa z art. 190 § 1 k.k. i 207 § 1 k.k. popełnione na szkodę tej samej pokrzywdzonej R. K..

2

Wobec oskarżonego Sąd zastosował dobrodziejstwo warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności. Oskarżony nie był w chwili popełnienia czynu skazany na karę pozbawienia wolności. Natomiast skazanie na ten rodzaj kary w czasie późniejszym, tj. w czasie po popełnieniu zarzucanego przestępstwa, nie stoi na przeszkodzie do zastosowania warunkowego zawieszenia orzeczonej kary Dlatego na podstawie art. 69 § 1 kk. i art. 70 § 1 pkt 1 k.k. warunkowo zawiesił wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności na okres próby 2 lat. Sąd uznał, iż takie orzeczenie kary jest wystarczające dla osiągnięcia wobec niego celów kary, a w szczególności zapobieżenia powrotowi do przestępstwa.

3

Na podstawie art. 72 § 1 pkt 1 k.k. zobowiązano oskarżonego do informowania kuratora o przebiegu okresu próby na piśmie co 3 miesiące. Obowiązek ten ma na celu zapewnienie kontroli nad zachowaniem oskarżonego w czasie próby.

4

Sąd w pkt 4. wyroku dla wzmocnienia waloru wychowawczego kary wymierzył oskarżonemu karę grzywny. Orzekając grzywnę obok kary pozbawienia z warunkowym zawieszeniem jej wykonania Sąd miał na uwadze to, że będzie ona stanowiła realną dolegliwość dla oskarżonego, a przez to wpłynie na przestrzeganie przez niego porządku prawnego.

Ilość stawek dziennych orzeczonych oskarżonemu odpowiada stopniom społecznej szkodliwości czynu i winy. Określając wysokość jednej stawki wzięto pod uwagę deklarowaną przez oskarżonego sytuację majątkową i rodzinną, uwzględniając aktualnie uzyskiwane dochody oraz fakt posiadania majątku w postaci kilku pojazdów.

5

W pkt 4 wyroku Sąd na podstawie art. 46 § 2 k.k. orzekł od oskarżonego na rzecz pokrzywdzonych nawiązki w wysokości 1.000 zł. Oskarżony powinien przekonać się, że wyrządzone krzywdy należy naprawić, co powinno go powstrzymać od ponawiania podobnych zachowań. Sąd wziął pod uwagę zatem zarówno konieczność oddziaływania w sferze prewencji szczególnej, jak i zapewnienie realizacji jednego z głównych celów prawa karnego, jakim jest kompensowanie szkód poniesionych przez pokrzywdzonego przestępstwem.

Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6

W pkt 5. wyroku Sąd a podstawie art. 627 k.p.k. zasądził od oskarżonego na rzecz oskarżycielki posiłkowej kwotę 1.008 zł tytułem zwrotu wydatków związanych z wynagrodzeniem ustanowionego w sprawie pełnomocnika z wyboru. Oskarżycielka posiłkowa nie udokumentowała poniesionych wydatków, Sąd więc uznał, że tytułem zwrotu wydatków związanych z zastępstwem procesowym należy się kwota odpowiadająca stawce podstawowej. Na powyższą kwotę złożyła się:

- kwota 840 zł zgodnie z § 11 ust. 2 pkt 3 ww. rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U. 2015 poz. 1804),

- kwota 168 zł zgodnie z § 17 pkt 1 ww. rozporządzenia.

7

Na podstawie art. 627 k.p.k. Sąd obciążył oskarżonego kosztami w kwocie 2.345,85 zł uznając, że ich uiszczenie z uwagi na jego sytuację majątkową nie będzie dla niego zbyt uciążliwe. Na koszty te złożyły się kwoty:180 zł tytułem opłaty ustalonej w oparciu o art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (Dz. U. 1983 nr 49 poz. 223 z późn. zm.), 450 zł zgodnie z art. 3 ust. 2 ww. ustawy, kwota 20 zł tytułem wydatków za doręczenia wezwań i innych pism ustalona zgodnie z § 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 czerwca 2003r. w sprawie wysokości i sposobu obliczania wydatków Skarbu Państwa w postępowaniu karnym (Dz. U. z 2013r., poz. 663),30 zł - tytułem opłaty za wydanie informacji ustalona w oparciu o § 3 ust. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 czerwca 2014r. w sprawie opłat za wydanie informacji z Krajowego Rejestru Karnego (Dz. U. z 2014r., poz. 861. z późn. zm), 50 zł tytułem kosztów w postępowaniu przygotowawczym, 401,18 zł tytułem należności świadków, 1.214,67 zł tytułem należności biegłych.

Podpis

SSR Anna Zawiślak